Szybszy dostęp niż przeglądarce!
11 kontakty: Apokalipsa św. Jana, Biblia, Elian, Język grecki, Metonimia, Nowy Testament, Pars pro toto, Stary Testament, Totum pro parte, Władysław Kopaliński, 1 Księga Kronik.
Apokalipsa św. Jana
Bardzo bogatych godzinek księcia de Berry'' (ok. 1410) Apokalipsa Świętego Jana, Księga Objawienia, Objawienie Jana (gr., „Objawienie Jana”) – jedyna prorocza księga Nowego Testamentu, opisująca wizje dotyczące końca istnienia obecnego świata, dzieje wierzących w Jezusa Chrystusa i całej ludzkości oraz Sąd Ostateczny.
Nowy!!: Synekdocha i Apokalipsa św. Jana · Zobacz więcej »
Biblia
Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Nowy!!: Synekdocha i Biblia · Zobacz więcej »
Elian
Strona tytułowa ''Opowiastek rozmaitych'', wydania z 1668 roku Elian (Klaudiusz Elian), Claudius Aelianus Praenestinus, gr. Κλαύδιος Αἰλιανός Klaúdios Ailianós (ur. ok. 175 w Praeneste, zm. ok. 235 w Rzymie) – rzymski pisarz i nauczyciel retorykiSłownik pisarzy antycznych (red. A. Świderkówna).
Nowy!!: Synekdocha i Elian · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Synekdocha i Język grecki · Zobacz więcej »
Metonimia
Metonimia (gr. metōnymía), inaczej zamiennia – zastąpienie nazwy jakiegoś przedmiotu lub zjawiska nazwąinnego, pozostającego z nim w uchwytnej zależności.
Nowy!!: Synekdocha i Metonimia · Zobacz więcej »
Nowy Testament
Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Johna Wyclifa (XIV wiek) Nowy Testament (gr. Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Hē Kainē Diathēkē) – druga część Biblii chrześcijańskiej, zaraz po Starym Testamencie, stanowiąca zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego.
Nowy!!: Synekdocha i Nowy Testament · Zobacz więcej »
Pars pro toto
Pars pro toto (łac. część za całość) – figura retoryczna, odmiana synekdochy, polegająca na zastąpieniu nazwy przedmiotu przez nazwę jego części, np.
Nowy!!: Synekdocha i Pars pro toto · Zobacz więcej »
Stary Testament
Tory w języku hebrajskim Dziesięć Przykazań) – Codex Orientales 4445 I w. p.n.e. Stary Testament – starsza część Biblii, przyjęta przez chrześcijaństwo.
Nowy!!: Synekdocha i Stary Testament · Zobacz więcej »
Totum pro parte
Totum pro parte (z łac., „całość zamiast części”) – figura retoryczna, odmiana synekdochy, polegająca na zastąpieniu nazwy części przez nazwę całości np.
Nowy!!: Synekdocha i Totum pro parte · Zobacz więcej »
Władysław Kopaliński
cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (2008) Władysław Kopaliński, właśc.
Nowy!!: Synekdocha i Władysław Kopaliński · Zobacz więcej »
1 Księga Kronik
Pierwsza Księga Kronik, (hebr. דִּבְרֵי הַיָּמִים א Diḇrê Hayyāmîm 1) – jedna z ksiąg Starego Testamentu, powstała aby zdopingować żydowskich repatriantów, którzy powrócili z niewoli babilońskiej.
Nowy!!: Synekdocha i 1 Księga Kronik · Zobacz więcej »
