Szybszy dostęp niż przeglądarce!
39 kontakty: Algorytm, Analiza matematyczna, Aproksymacja, Ciało (matematyka), Ciąg (matematyka), Ciąg Cauchy’ego, Ciąg geometryczny, Dodawanie, Fizyka, Funkcja, Granica (matematyka), Granica ciągu, Iloczyn nieskończony, Informatyka, Liczby rzeczywiste, Liczby zespolone, Matematyka, Mnożenie przez skalar, Para uporządkowana, Paradoksy Zenona z Elei, Permutacja, Przestrzeń Banacha, Przestrzeń liniowa, Przestrzeń liniowo-topologiczna, Przestrzeń unormowana, Szereg Fouriera, Szereg funkcyjny, Szereg geometryczny, Szereg harmoniczny, Szereg naprzemienny, Szereg potęgowy, Szereg trygonometryczny, Twierdzenie Riemanna o szeregach warunkowo zbieżnych, Ułamek łańcuchowy, Wartość bezwzględna, Wektor, Wyrażenie algebraiczne, Zbiór przeliczalny, Zbiór skończony.
Algorytm
Algorytm – skończony ciąg jasno zdefiniowanych czynności koniecznych do wykonania pewnego rodzaju zadań, sposób postępowania prowadzący do rozwiązania problemu.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Algorytm · Zobacz więcej »
Analiza matematyczna
sfery, a przez to też objętość kuli. całkę Riemanna Analiza matematyczna – jeden z głównych działów nowożytnej matematyki, zaliczany do matematyki wyższej.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Analiza matematyczna · Zobacz więcej »
Aproksymacja
Aproksymacja (łac. approximare – przybliżać) – budowanie rozwiązań przybliżonych, zwłaszcza wtedy, gdy ścisłego rozwiązania nie da się przedstawić dokładnie w postaci analitycznej.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Aproksymacja · Zobacz więcej »
Ciało (matematyka)
klasa właściwa spełniajątylko niestandardową, poszerzonądefinicję ciała. liniowo. liczb rzeczywistych liczb konstruowalnych. Liczby zespolone to inny przykład ciała. Zasadnicze twierdzenie algebry mówi, że jest to ciało algebraicznie domknięte. ciele skończonym, konkretniej dwuelementowym. Ciało – typ struktury algebraicznej z dwoma działaniami; krótko definiowany jako przemienny pierścień z dzieleniem lub dziedzina całkowitości z odwracalnościąelementów.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Ciało (matematyka) · Zobacz więcej »
Ciąg (matematyka)
Ciąg – przyporządkowanie wszystkim kolejnym liczbom naturalnym (czasami ograniczonych do liczb nie większych niż n) elementów z pewnego ustalonego zbioru.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Ciąg (matematyka) · Zobacz więcej »
Ciąg Cauchy’ego
zupełna, to jego granica istnieje. Ciąg, który nie jest Cauchy’ego. Elementy ciągu nie zbliżająsię do siebie wraz z jego postępem. Ciąg Cauchy’ego – ciąg elementów przestrzeni metrycznej (np. zbioru liczb rzeczywistych), którego dwa dowolne elementy, jeśli majądostatecznie wysokie indeksy, sądowolnie blisko siebie.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Ciąg Cauchy’ego · Zobacz więcej »
Ciąg geometryczny
Boki zacieniowanych kwadratów tworząciąg geometryczny o ilorazie 1/2, a pola powierzchni tych kwadratów – ciąg geometryczny o ilorazie 1/4. Ciąg geometryczny, postęp geometryczny – ciąg liczbowy – skończony bądź nie – w którym każdy wyraz oprócz początkowego jest iloczynem wyrazu poprzedniego i pewnej stałej nazywanej ilorazem ciągu.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Ciąg geometryczny · Zobacz więcej »
Dodawanie
Dodawanie – wspólna nazwa różnych działań matematycznych, zdefiniowanych na różnych zbiorach i klasach, m.in.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Dodawanie · Zobacz więcej »
Fizyka
400px Krakowie Fizyka (z, physis – „natura”) – podstawowa nauka przyrodnicza badająca najbardziej fundamentalne i uniwersalne właściwości materii i energii, ich przemiany oraz oddziaływania między nimi.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Fizyka · Zobacz więcej »
Funkcja
suriekcją. parabola. dziedzinie zespolonej. Funkcja („odbywanie, wykonywanie, czynność”Od „wykonać, wypełnić, zwolnić”.), odwzorowanie, przekształcenie, transformacja – pojęcie matematyczne używane w co najmniej dwóch zbliżonych znaczeniach.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Funkcja · Zobacz więcej »
Granica (matematyka)
* granica funkcji.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Granica (matematyka) · Zobacz więcej »
Granica ciągu
Sekwencja określona przez obwody boków foremnych figur, ma granicę równąobwodowi okręgu, tj. 2 \pi r. Odpowiednia sekwencja dla wielokątów opisanych na okręgu ma takąsamągranicę. Granica ciągu – wartość, w której dowolnym otoczeniu znajdująsię prawie wszystkie (tzn. wszystkie poza co najwyżej skończenie wieloma) wyrazy danego ciągu.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Granica ciągu · Zobacz więcej »
Iloczyn nieskończony
Iloczyn nieskończony – iloczyn nieskończenie wielu liczb rzeczywistych lub zespolonych; pojęcie analogiczne do szeregu.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Iloczyn nieskończony · Zobacz więcej »
Informatyka
Informatyka zajmuje się teoretycznymi podstawami informacji, algorytmami i architekturami układów jąprzetwarzających oraz praktycznymi technikami ich stosowania.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Informatyka · Zobacz więcej »
Liczby rzeczywiste
geometryczna zbioru liczb rzeczywistych Liczby rzeczywiste – uogólnienie liczb wymiernych na wszystkie liczby odpowiadające punktom na osi liczbowej, zwanej też prostąrzeczywistą.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Liczby rzeczywiste · Zobacz więcej »
Liczby zespolone
płaszczyźnie zespolonej Liczby zespolone – liczby będące elementami rozszerzenia ciała liczb rzeczywistych o jednostkę urojonąi, to znaczy pierwiastek wielomianu x^2+1.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Liczby zespolone · Zobacz więcej »
Matematyka
Rafaela Santiego (XVI wiek); cyrkiel trzyma Euklides, grecki matematyk z III wieku p.n.e. Uniwersytetu Oksfordzkiego; na ziemi znajduje się parkietaż Penrose’a opisany po raz pierwszy przez jednego z pracowników tej placówki. Matematyka (z łac. mathematicus, od gr. μαθηματικός mathēmatikós, od μαθηματ-, μαθημα mathēmat-, mathēma, „nauka, lekcja, poznanie”, od μανθάνειν manthánein, „uczyć się, dowiedzieć”; prawd. spokr. z goc. mundon, „baczyć, uważać”) – nauka zaliczana do grupy formalnych, inaczej dedukcyjnych lub apriorycznych, a także do nauk ścisłych i definiująca tę grupę – matematyka stanowi ich fundament.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Matematyka · Zobacz więcej »
Mnożenie przez skalar
charakterystyki różnej od 2). Mnożenie przez skalar – jedno z działań dwuargumentowych definiujących przestrzeń liniowąw algebrze liniowej (lub ogólniej: moduł w algebrze ogólnej).
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Mnożenie przez skalar · Zobacz więcej »
Para uporządkowana
Para uporządkowana – każdy obiekt matematyczny powstały z dowolnych dwóch elementów a, b, w którym a może być określony jako pierwszy, a b jako drugi element pary; nazywa się je odpowiednio poprzednikiem oraz następnikiem paryHelena Rasiowa, Wstęp do matematyki współczesnej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1968.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Para uporządkowana · Zobacz więcej »
Paradoksy Zenona z Elei
Paradoksy Zenona z Elei – zbiór kilku paradoksów pochodzących od greckiego filozofa, Zenona z Elei.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Paradoksy Zenona z Elei · Zobacz więcej »
Permutacja
Permutacja („zmiana, wymiana”) – wzajemnie jednoznaczne przekształcenie pewnego zbioru na siebie.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Permutacja · Zobacz więcej »
Przestrzeń Banacha
Przestrzeń Banacha – przestrzeń unormowana X (z normą\| \cdot \|), w której metryka wyznaczona przez normę, tj.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Przestrzeń Banacha · Zobacz więcej »
Przestrzeń liniowa
Przestrzeń liniowa to zbiór elementów – zwanych ''wektorami'' – które mogąbyć dodawane i skalowane. przestrzeni Hilberta – jednej z odmian przestrzeni liniowych Przestrzeń liniowa, przestrzeń wektorowa – rodzaj struktury algebraicznej złożonej z dwóch zbiorów oraz dwóch działań: wewnętrznego i zewnętrznego.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Przestrzeń liniowa · Zobacz więcej »
Przestrzeń liniowo-topologiczna
przesunięcie zera. Przesunięcie jest homeomorfizmem, więc badanie własności punktów przestrzeni liniowo-topologicznych sprowadza się do badania otoczeń zera. Przestrzeń liniowo-topologiczna – przestrzeń liniowa z określonąw niej topologią, dla której działania dodawania wektorów i mnożenia przez skalar sąciągłe.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Przestrzeń liniowo-topologiczna · Zobacz więcej »
Przestrzeń unormowana
Przestrzeń unormowana – przestrzeń liniowa, w której określono pojęcie normy będące uogólnieniem pojęcia długości (modułu) wektora w przestrzeni euklidesowej.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Przestrzeń unormowana · Zobacz więcej »
Szereg Fouriera
Szereg Fouriera – szereg pozwalający rozłożyć funkcję okresową, spełniającąwarunki Dirichleta, na sumę funkcji trygonometrycznych.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Szereg Fouriera · Zobacz więcej »
Szereg funkcyjny
Szereg funkcyjny – szereg, którego wyrazami sąfunkcje o wspólnej dziedzinie.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Szereg funkcyjny · Zobacz więcej »
Szereg geometryczny
Szereg geometryczny – szereg postaci a jest pierwszym wyrazem szeregu geometrycznego, a q – ilorazem szeregu geometrycznego.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Szereg geometryczny · Zobacz więcej »
Szereg harmoniczny
Szereg harmoniczny – szereg liczbowy postaci: Kolejne sumy częściowe szeregu harmonicznego nazywająsię liczbami harmonicznymi.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Szereg harmoniczny · Zobacz więcej »
Szereg naprzemienny
Szereg naprzemienny (także szereg przemienny, szereg alternujący bądź szereg znakozmienny) – szereg liczbowy, którego wyrazy sąna przemian dodatnie i ujemne.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Szereg naprzemienny · Zobacz więcej »
Szereg potęgowy
Szereg potęgowy – szereg funkcyjny postaci: gdzie stała a zwana środkiem szeregu i współczynniki a_n sąliczbami rzeczywistymi lub zespolonymi.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Szereg potęgowy · Zobacz więcej »
Szereg trygonometryczny
Szereg trygonometryczny to szereg funkcyjny postaci: gdzie: Szereg S(x) jest zbieżny do funkcji f(x) na przedziale gdy funkcja f spełnia warunki Dirichleta.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Szereg trygonometryczny · Zobacz więcej »
Twierdzenie Riemanna o szeregach warunkowo zbieżnych
Twierdzenie Riemanna – twierdzenie autorstwa Bernharda Riemanna mówiące o tym, że jeżeli szereg jest warunkowo zbieżny, to jego wyrazy można poprzestawiać w taki sposób, aby nowo otrzymany szereg był zbieżny do dowolnej liczby, a nawet był rozbieżny.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Twierdzenie Riemanna o szeregach warunkowo zbieżnych · Zobacz więcej »
Ułamek łańcuchowy
Ułamek łańcuchowy, ułamek ciągły (skończony) jest to wyrażenie postaci: gdzie a_0 jest liczbącałkowitą, a wszystkie pozostałe liczby a_n sąnaturalne i większe od 0.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Ułamek łańcuchowy · Zobacz więcej »
Wartość bezwzględna
Wartość bezwzględna, moduł – dla danej liczby rzeczywistej wartość liczbowa nieuwzględniająca znaku liczby.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Wartość bezwzględna · Zobacz więcej »
Wektor
Ilustracja wektora Wektor – obiekt matematyczny opisywany za pomocąwielkości: modułu (nazywanego też – zdaniem niektórych niepoprawnie – długościąlub (wartością), kierunku wraz ze zwrotem (określającym orientację wzdłuż danego kierunku); istotny przede wszystkim w matematyce elementarnej, inżynierii i fizyce. Wiele działań algebraicznych na liczbach rzeczywistych ma swoje odpowiedniki dla wektorów: mogąbyć one dodawane, odejmowane, mnożone przez liczbę i odwracane. Operacje te spełniająznane prawa algebraiczne: przemienności, łączności, rozdzielności (odejmowanie traktowane jest jako szczególny przypadek dodawania). Suma dwóch wektorów o tym samym początku może być znaleziona geometrycznie za pomocąreguły równoległoboku. Mnożenie przez liczbę, w tym kontekście nazywanązwykle skalarem, zmienia moduł wektora, tzn. rozciąga go lub ściska zachowując jego kierunek oraz jeżeli liczba jest dodatnia zachowuje zwrot, a gdy ujemna zmienia zwrot wektora. Współrzędne kartezjańskie sąspójnym środkiem opisu wektorów i operacji na nich. Wektor staje się ciągiem liczb rzeczywistych nazywanymi składowymi skalarnymi. Dodawanie wektorów i mnożenie wektora przez skalar sąwykonywane składowa po składowej (zob. przestrzeń współrzędnych). Wektory odgrywająważnąrolę w fizyce: prędkość oraz przyspieszenie poruszającego się obiektu oraz siła działająca na ciało mogąbyć opisane za pomocąwektorów. Wiele innych wielkości fizycznych może być rozpatrywanych jako wektory. Matematyczna reprezentacja wektora fizycznego zależy od układu współrzędnych wykorzystanego do jego opisu. Inne obiekty podobne wektorom, które opisująwielkości fizyczne i ulegająprzekształceniom w podobny sposób wraz ze zmianąukładu współrzędnych to pseudowektory i tensory.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Wektor · Zobacz więcej »
Wyrażenie algebraiczne
Wyrażenie algebraiczne, zwyczajowo wzór matematyczny – syntaktycznie wyrażenie matematyczne, złożone z jednego lub większej liczby symboli algebraicznych (tzn. stałych lub zmiennych), połączonych znakami działań (+,\ -,\ \cdot,\ \colon, potęgi i pierwiastka) i ewentualnie nawiasów, zgodnie z regułami notacji matematycznej.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Wyrażenie algebraiczne · Zobacz więcej »
Zbiór przeliczalny
Zbiór przeliczalny – zbiór, którego elementy można ustawić w ciąg (skończony bądź nie), tzn.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Zbiór przeliczalny · Zobacz więcej »
Zbiór skończony
Zbiór skończony – zbiór o skończonej liczbie elementów.
Nowy!!: Szereg (matematyka) i Zbiór skończony · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Bezwzględna zbieżność, Iloczyn Cauchy'ego szeregów, Suma częściowa, Szereg liczbowy, Szereg zbieżny, Szereg zbieżny bezwzględnie, Szereg zbieżny warunkowo, Twierdzenie Mertensa, Zbieżność bezwzględna, Zbieżność warunkowa.
