Szybszy dostęp niż przeglądarce!
44 kontakty: Aleksandria, Anioł, Antiochia, Arianizm, Ariusz, Arystoteles, Şanlıurfa, Bóg, Biblia, Diodor z Tarsu, Dominikanie, Efrem Syryjczyk, Egipt, Egzegeza, Eudoksjusz z Antiochii, Eustacjusz z Antiochii, Euzebiusz z Nikomedii, Gnostycyzm, Hellenizm (religia), Ibas z Edessy, Jan Chryzostom, Język grecki, Jezus Chrystus, Judaizm, Karl Rahner, Katakumby, Księga Zachariasza, Lucjan z Antiochii, Monarchianizm, Mopsuestia, Nestoriusz, Patriarcha Konstantynopola, Patrologia Graeca, Paweł z Samosaty, Platonizm, Pomazaniec, Sobór efeski, Sobór konstantynopolitański II, Stary Testament, Szkoła aleksandryjska (teologia), Teodor z Mopsuestii, Teodoret z Cyru, Teologia, Trzy Dzieła.
Aleksandria
Nowy gmach Biblioteki Aleksandryjskiej Aleksandria (Al-Iskandarijja;;, Aleksandreia; kopt. ⲣⲁⲕⲟϯ, Rakodī) – drugie co do wielkości miasto w Egipcie (z liczbą4,11 mln mieszkańców w 2006) i aglomeracja z liczbą4,48 mln mieszkańców w 2008, co stawia jąna szóstym miejscu wśród wszystkich aglomeracji Afryki.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Aleksandria · Zobacz więcej »
Anioł
Jakuba z Aniołem'' Anioł – byt duchowy w wielu religiach, który służy i na różne sposoby wypełnia zamysły Boga.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Anioł · Zobacz więcej »
Antiochia
Antiochia (lub Hatay; hist. Antiochia Syryjska, Antiochia koło Dafne, Wielka Antiochia, Teopolis;, trl. Anṭākiya, trb. Antakija,, trl. Antiocheia) – miasto położone w Turcji nad rzekąOrontes (Asi), 22 km od brzegu Morza Śródziemnego, u podnóża góry Silpius (ar. Habib an-Nadżar).
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Antiochia · Zobacz więcej »
Arianizm
Jana Chrzciciela. katolików (Cesarstwo Bizantyńskie) w 495 r. Arianizm – doktryna teologiczna Ariusza (zm. 336), prezbitera Kościoła w Aleksandrii w Egipcie, odrzucająca dogmat Trójcy Świętej i wpisująca się w nurt antytrynitaryzmu, powstała w kontekście sporów o rozumienie chrześcijańskiego monoteizmu.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Arianizm · Zobacz więcej »
Ariusz
Ariusz - fragment bizantyjskiej ikony z XVI wieku przedstawiającej pierwszy sobór powszechny Ariusz (ur. ok. 256 lub 260 w Cyrenajce, zm. 336) – wczesnochrześcijański prezbiter, teolog i poeta z Aleksandrii, Libijczyk z pochodzenia.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Ariusz · Zobacz więcej »
Arystoteles
Arystoteles (starogr., Aristotelēs, ur. 384 p.n.e. w Stagirze, zm. 322 p.n.e. w Chalkis) – filozof, jeden z trzech – obok Sokratesa i Platona – najsławniejszych filozofów starożytnej Grecji.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Arystoteles · Zobacz więcej »
Şanlıurfa
Şanlıurfa (historycznie Edessa) – miasto w południowo-wschodniej Turcji.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Şanlıurfa · Zobacz więcej »
Bóg
Bóg stwarzający świat'', Muzeum Brytyjskie tetragram JHWH nad obrazem Jezusa Kopia obok Wawelu. Kraków Kaligrafia słowa Allah antyczny Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie (jednej bądź wielu) uznaje większość religii.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Bóg · Zobacz więcej »
Biblia
Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Biblia · Zobacz więcej »
Diodor z Tarsu
Diodor z Tarsu (gr. Διόδωρος) (zm. 390) – biskup Tarsu i metropolita Cylicji, reformator ruchu monastycznego, teolog i egzegeta związany z tzw.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Diodor z Tarsu · Zobacz więcej »
Dominikanie
Dominikanie, Zakon Kaznodziejski (łac. Ordo Praedicatorum) – katolicki zakon męski założony w 1216 r. przez św. Dominika Guzmána „szczególnie dla kaznodziejstwa i zbawiania dusz”.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Dominikanie · Zobacz więcej »
Efrem Syryjczyk
Efrem Syryjczyk, św. Efrem (Ap̄rêm Sûryāyâ;, Efraim ho Syros;,; ur. ok. 305 w Nisibis, zm. 9 czerwca 373 w Edessie) – kaznodzieja, diakon, poeta, komentator Pisma Świętego, piszący w języku syryjskim, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, Wyznawca, święty mnich i Doktor Kościoła, zaliczany do wielkich Ojców Kościoła oraz pustyni, przez swojądziałalność poetycko-teologicznąkojarzony zwłaszcza z Wielkim Postem.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Efrem Syryjczyk · Zobacz więcej »
Egipt
Piramidy w Gizie i Wielki Sfinks (fot. barwna, autochrom, Auguste Léon, 1914) Świątynie w Abu Simbel Świątynia Hatszepsut Egipt (Miṣr; dialekt egipski Máṣr, /masˤɾ/;;, Aígyptos), nazwa oficjalna Arabska Republika Egiptu (arab., Dżumhurijjat Misr Al-Arabijja) – państwo położone w północno-wschodniej Afryce z półwyspem Synaj w zachodniej Azji.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Egipt · Zobacz więcej »
Egzegeza
Egzegeza (exḗgēsis – „wyjaśnienie, wyprowadzenie”) – badanie i krytyczna interpretacja tekstów, zwłaszcza świętych i utworów hagiograficznych (opowiadających o żywotach świętych).
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Egzegeza · Zobacz więcej »
Eudoksjusz z Antiochii
Eudoksjusz z Antiochii (zm. 370) – arcybiskup Konstantynopola w latach 360–370.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Eudoksjusz z Antiochii · Zobacz więcej »
Eustacjusz z Antiochii
Eustacjusz z Antiochii, cs. Swiatitiel Jewstafij, archijepiskop Antiochijskij (zm. przed 337 w Tracji) – biskup Berei syryjskiej, patriarcha Antiochii, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Eustacjusz z Antiochii · Zobacz więcej »
Euzebiusz z Nikomedii
Euzebiusz z Nikomedii (zm. 341) – biskup Konstantynopola w latach 339–341.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Euzebiusz z Nikomedii · Zobacz więcej »
Gnostycyzm
Krzyż gnostycki Gnostycyzm (z gnostikos „dotyczący wiedzy, służący poznaniu wiedzy istnienia wszechrzeczy”) – doktryny i ruchy religijne powstające na wschodzie cesarstwa rzymskiego do II w., gł.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Gnostycyzm · Zobacz więcej »
Hellenizm (religia)
Symbol używany przez hellenistów Hellenizm – współczesna religia politeistyczna, której wyznawcy czcząbogów starożytnych Greków.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Hellenizm (religia) · Zobacz więcej »
Ibas z Edessy
Ibas z Edessy, Ihiba, Hiba (zm. 28 października 457) – biskup Edessy w latach 435–449, teolog posługujący się językiem syryjskim.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Ibas z Edessy · Zobacz więcej »
Jan Chryzostom
Jan Chryzostom, Jan Złotousty (ur. przed 350 w Antiochii, zm. 14 września 407) – biskup Konstantynopola, pisarz chrześcijański, uznawany za największego kaznodzieję kościoła wschodniorzymskiego, doktor Kościoła, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Jan Chryzostom · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Język grecki · Zobacz więcej »
Jezus Chrystus
Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e. w Betlejem, zm. ok. 30Por. Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary (381 r.): Wierzę... w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. lub 33 n.e. w Jerozolimie) – centralna postać chrześcijaństwa Według tego autora Jezusa uważa się za założyciela religii w klasycznych teoriach religiologicznych oraz religioznawczych, które nie uwzględniająogólnych idei genezy religii.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Jezus Chrystus · Zobacz więcej »
Judaizm
data.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Judaizm · Zobacz więcej »
Karl Rahner
Karl Josef Erich Rahner (ur. 5 marca 1904 we Fryburgu Bryzgowijskim, zm. 30 marca 1984 w Innsbrucku) – niemiecki teolog i duchowny katolicki.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Karl Rahner · Zobacz więcej »
Katakumby
Współczesny widok katakumb św. Kaliksta w Rzymie Katakumby w Neapolu (1760 r.) Paryskie katakumby Katakumby (gr. κατά kata – pod, na dole τύμβος tymbos – grób, mogiła) – cmentarz podziemny (starożytny etruski, rzymski, żydowski i starochrześcijański) w postaci nieregularnie rozplanowanego systemu korytarzy biegnących zazwyczaj w kilku kondygnacjach, rozgałęziających się, rozszerzających w komory, wydrążonych bardzo głęboko w ziemi.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Katakumby · Zobacz więcej »
Księga Zachariasza
Księga proroka Zachariasza (hebr. זכריה Zecharija) – jedna z ksiąg Pisma Świętego, znajdująca się wśród ksiąg prorockich Starego Testamentu.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Księga Zachariasza · Zobacz więcej »
Lucjan z Antiochii
Lucjan z Antiochii, cs. Prepodobnomuczenik Łukian, preswitier Antiochijskij (ur. ok. 250 w Samosacie, zm. 7 stycznia 312 w Nikomedii) – teolog wczesnochrześcijański, zaliczany do ojców Kościoła, męczennik, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Lucjan z Antiochii · Zobacz więcej »
Monarchianizm
Monarchianizm (gr. μόνος Αρχή jedna zasada) – heterodoksalny nurt doktrynalny, który rozwinął się pod koniec II wieku.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Monarchianizm · Zobacz więcej »
Mopsuestia
Adany, dawnej Antiochii Cylicyjskiej. Mopsuestia / Μοψουεστία/ także Mopswestia lub Mompsuestia, pierwotnie gr. Mopsos, w średniowieczu Mamissa lub Mamistra, później tur. Missis, od lat 60.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Mopsuestia · Zobacz więcej »
Nestoriusz
Nestoriusz (ur. 384, zm. 451) – chrześcijański mnich z Syrii, teolog, mówca i kaznodzieja.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Nestoriusz · Zobacz więcej »
Patriarcha Konstantynopola
Hagia Sophia – była katedrąpatriarchy Konstantynopola od 537 do 1453, kiedy to po zdobyciu miasta przez Turków została zamieniona na meczet. Do dnia dzisiejszego widoczne sąmozaiki z postaciami świętych. Patriarcha Konstantynopola, oficjalnie: Arcybiskup Konstantynopola, Nowego Rzymu i Patriarcha Ekumeniczny – jeden z patriarchów prawosławnych oraz duchowy zwierzchnik Cerkwi.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Patriarcha Konstantynopola · Zobacz więcej »
Patrologia Graeca
Okładka 1 tomu Patrologii greckiej z 1856 r. Patrologia Graeca (lub Patrologiae Cursus Completus, Series Graeca) jest seriąwydawnicząpism Ojców Kościoła oraz różnych świeckich autorów, posługujących się starożytnąkoine lub średniowiecznymi odmianami greki.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Patrologia Graeca · Zobacz więcej »
Paweł z Samosaty
Paweł z Samosaty (ur. ok. 200, zm. ok. 273) – wczesnochrześcijański biskup, patriarcha Antiochii, teoretyk monarchianizmu.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Paweł z Samosaty · Zobacz więcej »
Platonizm
Platonizm – nurt filozoficzny opierający się na filozofii Platona (427–347 p.n.e.), stanowiący jej interpretację i kontynuację.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Platonizm · Zobacz więcej »
Pomazaniec
Namaszczenie Króla Dawida'' Pomazaniec, Namaszczony, Mesjasz (hebr. מָשִׁיחַ, trl. mäʃijχä), Chrystus (gr. χριστός), pot. Wybraniec – w judaizmie i chrześcijaństwie pierwotnie religijny tytuł królów, kapłanów-lewitów i proroków – osób namaszczonych (pomazanych) olejem.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Pomazaniec · Zobacz więcej »
Sobór efeski
bazylice Notre-Dame de Fourvière w Lyonie Sobór efeski – zgromadzenie biskupów chrześcijańskich Cesarstwa Rzymskiego zwołane przez cesarza Teodozjusza do Efezu w Azji, trwające od czerwca do sierpnia 431 roku.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Sobór efeski · Zobacz więcej »
Sobór konstantynopolitański II
Wasilija Surikowa Sobór konstantynopolitański II – zwołany w 553 przez cesarza Bizancjum Justyniana (527-565) w celu osiągnięcia jedności z monofizytami, którzy przeważali na znacznym obszarze Syrii, Etiopii i Egiptu.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Sobór konstantynopolitański II · Zobacz więcej »
Stary Testament
Tory w języku hebrajskim Dziesięć Przykazań) – Codex Orientales 4445 I w. p.n.e. Stary Testament – starsza część Biblii, przyjęta przez chrześcijaństwo.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Stary Testament · Zobacz więcej »
Szkoła aleksandryjska (teologia)
Szkoła aleksandryjska – kilka pokoleń egzegetów i teologów, działających w Aleksandrii, stolicy Egiptu.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Szkoła aleksandryjska (teologia) · Zobacz więcej »
Teodor z Mopsuestii
Teodor z Mopsuestii (t. Teodor z Antiochii, 350–428) – biskup Mopsuestii, wczesnochrześcijański teolog, przedstawiciel antiocheńskiej szkoły teologicznej.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Teodor z Mopsuestii · Zobacz więcej »
Teodoret z Cyru
Teodoret z Cyru, Theodoretus (ur. ok. 386/393, zm. ok. 457/466) – grecki pisarz, historyk Kościoła starożytnego, teolog, biskup Cyrrhus (Cyr, arab. Ḳūrus w Syrii) (od 423 roku), ojciec Kościoła, egzegeta i teolog oryginalny.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Teodoret z Cyru · Zobacz więcej »
Teologia
Akademii Krakowskiej Teologia (gr. θεος, theos, „Bóg”, + λογος, logos, „nauka”) lub sacra doctrina (święta nauka); bogoznawstwo – refleksja nad doktrynami religijnymi, wykraczająca poza religioznawstwo – nieoceniające ich prawdziwości – oraz poza filozofię religii, która to nie opiera się na wierze.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Teologia · Zobacz więcej »
Trzy Dzieła
Trzy Dzieła lub Trzy Rozdziały (gr. Tría Kephálaia) – prace trzech teologów ze szkoły antiocheńskiej: Teodora z Mopsuestii, Teodoreta z Cyru i Ibasa z Edessy.
Nowy!!: Szkoła antiocheńska i Trzy Dzieła · Zobacz więcej »
