Szybszy dostęp niż przeglądarce!
14 kontakty: Dakuten, Geminata, Hiragana, I (kana), Język japoński, Katakana, Kunrei, N (kana), Pismo japońskie, Rōmaji, Ru (kana), Su (kana), Transkrypcja Hepburna, U (kana).
Dakuten
Hiragana, sylaby ze spółgłoskami dźwięcznymi Katakana, sylaby ze spółgłoskami dźwięcznymi lub – znak zwany potocznie „kropkami” (点々ten-ten), także chon-chon, używany w japońskich sylabariuszach hiragana i katakana.
Nowy!!: Tsu (kana) i Dakuten · Zobacz więcej »
Geminata
Geminata – spółgłoska podwojona, np.
Nowy!!: Tsu (kana) i Geminata · Zobacz więcej »
Hiragana
– jeden z dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego kana.
Nowy!!: Tsu (kana) i Hiragana · Zobacz więcej »
I (kana)
''I'' w hiraganie ''I'' w katakanie I – drugi znak japońskich sylabariuszy hiragana (い) i katakana (イ).
Nowy!!: Tsu (kana) i I (kana) · Zobacz więcej »
Język japoński
Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.
Nowy!!: Tsu (kana) i Język japoński · Zobacz więcej »
Katakana
– jeden z dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego kana.
Nowy!!: Tsu (kana) i Katakana · Zobacz więcej »
Kunrei
– system latynizacji języka japońskiego, stworzony w oparciu o starszy system i zaadaptowany przez MiędzynarodowąOrganizację Normalizacyjnąjako standard transkrypcji języka japońskiego ISO 3602.
Nowy!!: Tsu (kana) i Kunrei · Zobacz więcej »
N (kana)
''N'' w hiraganie ''N'' w katakanie N – ostatni, czterdziesty szósty znak japońskich sylabariuszy hiragana (ん) i katakana (ン).
Nowy!!: Tsu (kana) i N (kana) · Zobacz więcej »
Pismo japońskie
przybory do kaligrafii Kiyonaga Torii (1752–1815), ''Eimo Gyokkashi, dziewczynka z talentem do kaligrafii, obok nauczycielka'' – system zapisu języka japońskiego, składający się z trzech rodzajów znaków: (1) kanji (pismo chińskie), (2) sylabariusza hiragana (pismo fonetyczne, utworzone z uproszczenia całych znaków kanji), (3) sylabariusza katakana (pismo fonetyczne, utworzone z fragmentów kanji).
Nowy!!: Tsu (kana) i Pismo japońskie · Zobacz więcej »
Rōmaji
– łacińska transkrypcja wyrazów japońskich, zapis transkrypcyjny języka japońskiego za pomocąalfabetu łacińskiego, metoda pisania po japońsku znakami rzymskimi (pismem łacińskim).
Nowy!!: Tsu (kana) i Rōmaji · Zobacz więcej »
Ru (kana)
''Ru'' w hiraganie ''Ru'' w katakanie Ru – czterdziesty pierwszy (dawniej czterdziesty trzeci) znak japońskich sylabariuszy hiragana (る) i katakana (ル).
Nowy!!: Tsu (kana) i Ru (kana) · Zobacz więcej »
Su (kana)
''Su'' w hiraganie ''Su'' w katakanie ''Zu'' w hiraganie ''Zu'' w katakanie Su – trzynasty znak japońskich sylabariuszy hiragana (す) i katakana (ス).
Nowy!!: Tsu (kana) i Su (kana) · Zobacz więcej »
Transkrypcja Hepburna
– nosząca nazwisko Jamesa Curtisa Hepburna transkrypcja pisma i dźwięków języka japońskiego na alfabet łaciński, którąwykorzystał w trzecim wydaniu swojego słownika japońsko-angielskiego z 1886 roku.
Nowy!!: Tsu (kana) i Transkrypcja Hepburna · Zobacz więcej »
U (kana)
''U'' w hiraganie ''U'' w katakanie U – trzeci znak japońskich sylabariuszy hiragana (う) i katakana (ウ).
Nowy!!: Tsu (kana) i U (kana) · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Sokuon, .
