Szybszy dostęp niż przeglądarce!
220 kontakty: Agenor Romuald Gołuchowski, Akanie, Akcent ostry, Akcent wyrazowy, Aleksander II Romanow, Alfabet, Alfabet rosyjski, Alfabet ukraiński, Alofon, Apostrof, Aspekt (językoznawstwo), Austro-Węgry, Łacinka ukraińska, Bad Ems, Białoruś, Biernik, Bohdan Didycki, Carstwo, Cecha fonologiczna relewantna, Celownik (przypadek), Chanat Krymski, Cyrylica, Czas (językoznawstwo), Czasownik, Część mowy, Deklaracja niepodległości Ukrainy, Deklinacja (językoznawstwo), Dialekt, Dopełniacz (przypadek), Dopełnienie (językoznawstwo), Dyftong, Dywiz, Fleksja, Fonetyka, Fonetyka języka polskiego, Galicja (Europa Środkowa), Gazeta Krakowska, Gradacja (językoznawstwo), Gwara, Gwary podlaskie języka ukraińskiego, Homofonia (językoznawstwo), Homografia (językoznawstwo), Hryhorij Hołoskewycz, Ikawizm, Iwan Franko, Iwan Kotlarewski, Iwan Mohylnycki, Jan Kozik, Jazyczije, Język (mowa), ..., Język białoruski, Język bułgarski, Język cerkiewnosłowiański, Język chorwacki, Język czeski, Język francuski, Język literacki, Język niemiecki, Język ojczysty, Język polski, Język prasłowiański, Język rosyjski, Język rusiński, Język ruski, Język staro-cerkiewno-słowiański, Język staroruski, Język turecki, Język urzędowy, Język wernakularny, Języki bałtosłowiańskie, Języki indoeuropejskie, Języki południowosłowiańskie, Języki słowiańskie, Języki wschodniosłowiańskie, Języki zachodniosłowiańskie, Jernej Kopitar, Josef Dobrovský, Kanada, Kategoria gramatyczna, Koartykulacja, Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego, Koniugacja (językoznawstwo), Kozacy, Kursywa, Latynizacja, Liczba (językoznawstwo), Liczba mnoga, Liczba podwójna, Liczba pojedyncza, Liczebnik, Lingea, Literatura ukraińska, Mereżka, Mianownik (przypadek), Międzynarodowy alfabet fonetyczny, Miejscownik, Mołdawia, Moskalofilstwo, Naddniestrze, Narodowa Akademia Nauk Ukrainy, Narzędnik, Obstruent, Orzeczenie (językoznawstwo), Osoba (językoznawstwo), Ґ, Palatalizacja, Partykuła, Pavol Jozef Šafárik, Pełnogłos, Podmiot (językoznawstwo), Polonizm, Polska, Powszechna deklaracja praw człowieka, Przyimek, Przymiotnik, Przypadek, Przysłówek, Rodzaj gramatyczny, Rosja, Rosyjska kursywa, Rusycyzm, Rusyfikacja, Rzeczownik, Samogłoska, Samogłoska nosowa, Samogłoska otwarta przednia niezaokrąglona, Samogłoska półotwarta przednia niezaokrąglona, Samogłoska półotwarta tylna zaokrąglona, Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona, Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona, Samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona, Słownictwo, Spółgłoska, Spółgłoska boczna dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska nosowa dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska półotwarta boczna dziąsłowa welaryzowana, Spółgłoska półotwarta podniebienna dźwięczna, Spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna, Spółgłoska półotwarta wargowo-zębowa dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa dwuwargowa dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa krtaniowa dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa podniebienna bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa podniebienna dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska wargowa, Spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarta dwuwargowa dźwięczna, Spółgłoska zwarta dziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarta dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa, Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna, Spójnik, Stany Zjednoczone, Strona (językoznawstwo), Styl artystyczny, Styl potoczny, Surżyk, SVO (Subject Verb Object), Sylaba, Taras Szewczenko, Transkrypcja (językoznawstwo), Tryb (językoznawstwo), Ugoda perejasławska, Ukaz, Ukaz emski, Ukraina, Ukrainistyka, Ukrainizm, Unia lubelska, Welaryzacja, Wikipedia ukraińskojęzyczna, Wołacz, Wykrzyknik (część mowy), Wzdłużenie zastępcze, YouTube, Zaimek, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, К, П, О, А, Н, Р, С, Т, У, Ф, Х, Ц, Ч, Ш, Щ, Ь, Ю, Я, М, И, Ж, З, Б, В, Г, Д, Є, І, Ї, Е, Л, Й, 1861. Rozwiń indeks (170 jeszcze) »
Agenor Romuald Gołuchowski
Agenor Romuald Onufry Gołuchowski herbu Leliwa (ur. 8 lutego 1812 w Skale, zm. 3 sierpnia 1875 we Lwowie) – arystokrata polski, galicyjski hrabia, austriacki polityk konserwatywny, minister spraw wewnętrznych Austrii w latach 1859–1861, namiestnik Galicji w latach 1849–1859, 1866–1868 oraz 1871–1875 i I ordynat na Skale.
Nowy!!: Język ukraiński i Agenor Romuald Gołuchowski · Zobacz więcej »
Akanie
Akanie – nieodróżnianie nieakcentowanych /a/, /e/ i /o/.
Nowy!!: Język ukraiński i Akanie · Zobacz więcej »
Akcent ostry
Akcent ostry (akut, akcent silny) – znak diakrytyczny w postaci ukośnej kreski, o kształcie prostym lub nieznacznego klina, wznoszącej się od lewej do prawej (np.). Stosowany w alfabecie łacińskim, cyrylicy tylko do oznaczania akcentu i w alfabecie greckim tylko w samogłoskach.
Nowy!!: Język ukraiński i Akcent ostry · Zobacz więcej »
Akcent wyrazowy
Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.
Nowy!!: Język ukraiński i Akcent wyrazowy · Zobacz więcej »
Aleksander II Romanow
Aleksander II Mikołajewicz (ur. w Moskwie, zm. w Petersburgu) – cesarz Wszechrusi, król Polski i wielki książę Finlandii w latach 1855–1881.
Nowy!!: Język ukraiński i Aleksander II Romanow · Zobacz więcej »
Alfabet
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego) Alfabet, abecadło (od stgr. nazw pierwszych liter alfabetu: alfa i beta lub z) – najpopularniejszy system zapisywania mowy.
Nowy!!: Język ukraiński i Alfabet · Zobacz więcej »
Alfabet rosyjski
Alfabet rosyjski – alfabet używany do zapisu języka rosyjskiego.
Nowy!!: Język ukraiński i Alfabet rosyjski · Zobacz więcej »
Alfabet ukraiński
duże litery cyrylicy ukraińskiej kursywąa pismem prostym Alfabet ukraiński – termin ten zwykle oznacza odmianę cyrylicy – konkretniej grażdanki – przystosowanądo języka ukraińskiego.
Nowy!!: Język ukraiński i Alfabet ukraiński · Zobacz więcej »
Alofon
Diagram samogłoskowy z zaznaczonymi alofonami w języku polskim. Na czarno zaznaczono główne alofony, a na zielono i czerwono alofony kombinatoryczne. Dodatkowo alofony zaznaczone na czerwono pojawiająsię w kontekstach podniebiennych. Alofon (allofon, z gr. ἄλλος állos „inny” i φωνή phōnē „dźwięk”) – realizacja fonemu zawierająca oprócz cech fonologicznie relewantnych również szereg cech nierelewantnych w zależności od pozycji głoski (w stosunku do innych) i mówiącego.
Nowy!!: Język ukraiński i Alofon · Zobacz więcej »
Apostrof
Apostrof (gr. apóstrophos) – znak pisarski w kształcie przecinka, umieszczany we frakcji górnej: ’.
Nowy!!: Język ukraiński i Apostrof · Zobacz więcej »
Aspekt (językoznawstwo)
Aspekt (postać, forma) – kategoria gramatyczna wyrażająca sposób przedstawienia czynności lub stanu.
Nowy!!: Język ukraiński i Aspekt (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Austro-Węgry
Austro-Węgry, także monarchia austro-węgierska – państwo związkowe w Europie Środkowej.
Nowy!!: Język ukraiński i Austro-Węgry · Zobacz więcej »
Łacinka ukraińska
Przykład użycia łacinki ukraińskiej Łacinka ukraińska (ukr. українська латинка, transkr. ukrajinśka łatynka; українська латиниця, transkr. ukrajinśka łatynycia) – wariant alfabetu łacińskiego przystosowany do zapisu języka ukraińskiego, opracowany w roku 1859 przez czeskiego slawistę Josefa Jirečka.
Nowy!!: Język ukraiński i Łacinka ukraińska · Zobacz więcej »
Bad Ems
Bad Ems (do 1913 Ems) – powiatowe miasto uzdrowiskowe w Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, siedziba powiatu Rhein-Lahn oraz gminy związkowej Bad Ems-Nassau.
Nowy!!: Język ukraiński i Bad Ems · Zobacz więcej »
Białoruś
Białoruś, Republika Białorusi (biał.,, Bielarus’, Respublika Bielarus; lub Formąoficjalnie stosowanąjest według białoruskiego prawodawstwa Беларусь, natomiast Белоруссия to nazwa tradycyjnie stosowana w Rosji i uznawana za poprawnąprzez tamtejszych językoznawców.) – państwo w Europie Wschodniej.
Nowy!!: Język ukraiński i Białoruś · Zobacz więcej »
Biernik
Biernik – czwarty przypadek deklinacji.
Nowy!!: Język ukraiński i Biernik · Zobacz więcej »
Bohdan Didycki
250px Bohdan Didycki (pol. Bohdan Dziedzicki) (ur. 1827, zm. 1908) – ukraiński moskalofilski pisarz, poeta i dziennikarz, pochodzący z Galicji.
Nowy!!: Język ukraiński i Bohdan Didycki · Zobacz więcej »
Carstwo
Carstwo, carat – państwo, którego panujący monarcha nosi tytuł cara lub carycy.
Nowy!!: Język ukraiński i Carstwo · Zobacz więcej »
Cecha fonologiczna relewantna
Cecha fonologiczna relewantna (inaczej cecha odróżniająca, dystynktywna, kontrastywna lub istotna) – właściwość fonemu, której zmiana powoduje zmianę znaczenia wyrazów, w których ów fonem został użyty.
Nowy!!: Język ukraiński i Cecha fonologiczna relewantna · Zobacz więcej »
Celownik (przypadek)
Celownik – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizor – mu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków).
Nowy!!: Język ukraiński i Celownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Chanat Krymski
Pałac chanów krymskich w Bakczysaraju Daniela Schultza (1664) Lwowem'' (1885) Maksymiliana Gierymskiego (1867) Artura Grottgera (1855) Gospodarstwo tatarskie Chanat Krymski – historyczne państwo feudalne na Krymie pod panowaniem chanów tatarskich, istniejące od XV do XVIII wieku.
Nowy!!: Język ukraiński i Chanat Krymski · Zobacz więcej »
Cyrylica
Obszar, na którym używana jest cyrylica Cyrylica – pismo alfabetyczne służące do zapisu języków wschodniosłowiańskich, większości południowosłowiańskich i innych.
Nowy!!: Język ukraiński i Cyrylica · Zobacz więcej »
Czas (językoznawstwo)
Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.
Nowy!!: Język ukraiński i Czas (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Czasownik
Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.
Nowy!!: Język ukraiński i Czasownik · Zobacz więcej »
Część mowy
Część mowy – specyficzna dla danego języka, wyróżniona głównie na podstawie kryteriów składniowych i fleksyjnych klasa wyrazów (zobacz też klasyfikacja części mowy).
Nowy!!: Język ukraiński i Część mowy · Zobacz więcej »
Deklaracja niepodległości Ukrainy
Flaga Ukrainy wyniesiona na salę obrad Rady Najwyżej w momencie ogłoszenia niepodległości. Obecnie w Muzeum Rady Najwyższej Ukrainy Deklaracja niepodległości Ukrainy (ukr. Акт проголошення незалежності України) – dokument przyjęty przez ukraiński parlament 24 sierpnia 1991 roku, przywracającyWspółczesne państwo ukraińskie jest prawnym sukcesorem Ukraińskiej Republiki Ludowej istniejącej w latach 1918–1921.
Nowy!!: Język ukraiński i Deklaracja niepodległości Ukrainy · Zobacz więcej »
Deklinacja (językoznawstwo)
Deklinacja (od „odmieniać”) – odmiana wyrazu (imienia) przez przypadki i liczby.
Nowy!!: Język ukraiński i Deklinacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język ukraiński i Dialekt · Zobacz więcej »
Dopełniacz (przypadek)
Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.
Nowy!!: Język ukraiński i Dopełniacz (przypadek) · Zobacz więcej »
Dopełnienie (językoznawstwo)
Dopełnienie – część zdania oznaczająca przedmiot czynności wyrażonej orzeczeniem zdania w stronie czynnej w sposób bezpośredni bądź pośredni.
Nowy!!: Język ukraiński i Dopełnienie (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Dyftong
Dyftong, dwugłoska (diphthongos „dwubrzmiący”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy dwa dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski.
Nowy!!: Język ukraiński i Dyftong · Zobacz więcej »
Dywiz
Wszystkie dywizy: dywiza-minus - miękka dywiza U+002d lub U+00ad dywiza - U+2010 nierozdzielająca dywiza - U+2011 dywiza punktorowa ⁃ U+2043 minus - lub - U+2212 Zastosowana czcionka: Code2000. Wersja SVG Dywiz, czyli łącznik – znak pisarski oznaczony znakiem - w postaci krótkiej poziomej kreski (krótszej od pauzy i półpauzy) uniesionej ponad podstawowąliniąpisma.
Nowy!!: Język ukraiński i Dywiz · Zobacz więcej »
Fleksja
Fleksja – system opozycji słów należących do jednego leksemu.
Nowy!!: Język ukraiński i Fleksja · Zobacz więcej »
Fonetyka
rezonansu magnetycznego. Daniela Jonesa. Fonetyka (dawniej głosownia) – jeden z działów lingwistyki, zajmujący się badaniem dźwięków mowy ludzkiej (zwanych głoskami) od strony ich artykulacji (tj. sposobu wytwarzania za pomocąnarządów mowy - fonetyka artykulacyjna), ich cech fizycznych (dokładniej: akustycznych – fonetyka akustyczna), ich odbierania (fonetyka audytywna).
Nowy!!: Język ukraiński i Fonetyka · Zobacz więcej »
Fonetyka języka polskiego
Język polski reprezentuje typ spółgłoskowy.
Nowy!!: Język ukraiński i Fonetyka języka polskiego · Zobacz więcej »
Galicja (Europa Środkowa)
Galicja - podział administracyjny w ramach II RP Królestwo Galicji i jego zmiany terytorialne Galicja (– Hałyczyna,,,,, – Galicje,,, – Galicija) – potoczna nazwa austriackiego kraju koronnego Królestwa Galicji i Lodomerii, istniejącego w latach 1772–1918.
Nowy!!: Język ukraiński i Galicja (Europa Środkowa) · Zobacz więcej »
Gazeta Krakowska
Gazeta Krakowska – dziennik wydawany od 15 lutego 1949 w Krakowie, początkowo jako organ prasowy PZPR.
Nowy!!: Język ukraiński i Gazeta Krakowska · Zobacz więcej »
Gradacja (językoznawstwo)
Gradacja, stopniowanie – proces w morfologii, pozwalający na różnicowanie przymiotników i przysłówków pod względem intensywności danej cechy.
Nowy!!: Język ukraiński i Gradacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Gwara
Gwara – termin określający odmiany języka odrębne od odmiany ogólnej.
Nowy!!: Język ukraiński i Gwara · Zobacz więcej »
Gwary podlaskie języka ukraińskiego
Ukraińskie gwary podlaskie, język chachłacki lub język podlaski (prosty, tutejszy) – określenie różnych gwar wschodniosłowiańskich, używanych obecnie głównie przez ludność prawosławnązamieszkującąobszar Podlasia, zaliczanych najczęściej do dialektów języka ukraińskiego (dialektu zachodniopoleskiego północnej (poleskiej) grupy dialektów), różniących się jednak od niego wieloma cechami fonetycznymi i morfologicznymi i zawierających zazwyczaj liczne wpływy sąsiednich języków: polskiego, rosyjskiego, białoruskiego.
Nowy!!: Język ukraiński i Gwary podlaskie języka ukraińskiego · Zobacz więcej »
Homofonia (językoznawstwo)
Homofonia – fonetyczna tożsamość różnych segmentów językowych (głosek, sylab, wyrazów itd.) przy możliwych różnicach w pisowni.
Nowy!!: Język ukraiński i Homofonia (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Homografia (językoznawstwo)
Homografia – ortograficzna tożsamość słów różniących się sposobem ich wymawiania oraz znaczeniem.
Nowy!!: Język ukraiński i Homografia (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Hryhorij Hołoskewycz
Hryhorij Kostiantynowycz Hołoskewycz (ur. 4 listopada 1884 w Supruńkowcach, zm. w 1934 w Tobolsku) – ukraiński językoznawca, działacz społeczny, członek Ukraińskiej Centralnej Rady.
Nowy!!: Język ukraiński i Hryhorij Hołoskewycz · Zobacz więcej »
Ikawizm
Ikawizm – zjawisko fonetyczne w języku ukraińskim polegające na zastąpieniu dawnego dźwięku „je” (ѣ – jać) oraz dźwięków „o”, „e” przez „i”.
Nowy!!: Język ukraiński i Ikawizm · Zobacz więcej »
Iwan Franko
Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Pomnik dłuta Serhija Litwinenki Iwan Jakowycz Franko, ukr. Іван Якович Франко (ur. 27 sierpnia 1856 w Nahujowicach, zm. 28 maja 1916 we Lwowie) – ukraiński poeta i pisarz, slawista, tłumacz, działacz społeczny i polityczny; obok Tarasa Szewczenki uważany jest za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli ukraińskiej myśli politycznej i literatury.
Nowy!!: Język ukraiński i Iwan Franko · Zobacz więcej »
Iwan Kotlarewski
Iwan Petrowycz Kotlarewski (ukr. Іван Петрович Котляре́вський, ur. w Połtawie, zm. tamże) – ukraiński poeta i dramaturg, jako pierwszy wprowadził żywy język ludowy do literatury ukraińskiej.
Nowy!!: Język ukraiński i Iwan Kotlarewski · Zobacz więcej »
Iwan Mohylnycki
Iwan Mohylnycki (ukr. Іва́н Могильни́цький, ur. 19 sierpnia 1778 w Uluczu, zm. 24 czerwca 1831 w Przemyślu) – ksiądz greckokatolicki, ukraiński działacz oświatowy, przewodniczący greckokatolickiej kapituły przemyskiej, opiekun i wizytator kościelnych szkół eparchii przemyskiej.
Nowy!!: Język ukraiński i Iwan Mohylnycki · Zobacz więcej »
Jan Kozik
Jan Kozik (ur. 27 października 1934 w Posadowej, zm. 23 listopada 1979) – polski historyk.
Nowy!!: Język ukraiński i Jan Kozik · Zobacz więcej »
Jazyczije
Jazyczije, jazyczje – obraźliwo-polemiczna nazwa (języczysko) sztucznego języka stworzonego w drugiej połowie XIX wieku we wschodniej Galicji.
Nowy!!: Język ukraiński i Jazyczije · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Język ukraiński i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język białoruski
Karski) Zasięg języka białoruskiego jako dialektu języka rosyjskiego, 1914 spisu powszechnego 1931 roku Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) język pomocniczy (08.02.2010). Język białoruski (biał.) – język wschodniosłowiański używany głównie na Białorusi.
Nowy!!: Język ukraiński i Język białoruski · Zobacz więcej »
Język bułgarski
Język bułgarski (bułg.) – język z grupy języków południowosłowiańskich oraz bałkańskiej ligi językowej.
Nowy!!: Język ukraiński i Język bułgarski · Zobacz więcej »
Język cerkiewnosłowiański
Język cerkiewnosłowiański (cs.) – język literacki i liturgiczny używany w Cerkwi prawosławnej (także przez prawosławnych w Polsce) oraz części Kościołów greckokatolickich. Wywodzi się z języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.
Nowy!!: Język ukraiński i Język cerkiewnosłowiański · Zobacz więcej »
Język chorwacki
Obszar użycia (rok 2006) Płyta z Baški, 1100. Modlitewnik (1380–1400) Język chorwacki (chorw.) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich.
Nowy!!: Język ukraiński i Język chorwacki · Zobacz więcej »
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język ukraiński i Język czeski · Zobacz więcej »
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Nowy!!: Język ukraiński i Język francuski · Zobacz więcej »
Język literacki
Język literacki – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język ukraiński i Język literacki · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Język ukraiński i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język ojczysty
Język ojczysty, także: język pierwszy, język rodzimy, język wyjściowy – pierwszy poznawany i doświadczany przez człowieka język, a precyzyjniej – rodzima odmiana językowa, w której porozumiewa się z otoczeniem.
Nowy!!: Język ukraiński i Język ojczysty · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język ukraiński i Język polski · Zobacz więcej »
Język prasłowiański
Język prasłowiański – hipotetyczny, rekonstruowany wspólny prajęzyk dawnych Słowian, z którego później wykształciły się wszystkie języki słowiańskie.
Nowy!!: Język ukraiński i Język prasłowiański · Zobacz więcej »
Język rosyjski
Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: Język ukraiński i Język rosyjski · Zobacz więcej »
Język rusiński
Język rusiński (zwany również łemkowsko-rusińskim, rusińsko-łemkowskim, karpatorusińskim, baczwańsko-rusnackim) – język słowiański używany przez Rusinów (nazywających siebie Rusnakami).
Nowy!!: Język ukraiński i Język rusiński · Zobacz więcej »
Język ruski
Statutu Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1588 Język ruski (nazywany od XIX wieku także starobiałoruskim albo staroukraińskim, a jego wczesna forma staroruskim; jego nazwąwłasnąjest руский ѧзыкъ lub русский языкъ, podobnie jak języka staroruskiego i współczesnego rosyjskiego) – wymarły język wschodniosłowiański, którym posługiwano się na ziemiach dawnej Rusi Kijowskiej zajętych przez Wielkie Księstwo Litewskie, a także Hospodarstwie Mołdawskim.
Nowy!!: Język ukraiński i Język ruski · Zobacz więcej »
Język staro-cerkiewno-słowiański
Język staro-cerkiewno-słowiański, język scs., język starosłowiański – najstarszy literacki język słowiański, formujący się od połowy IX wieku, oparty głównie na słowiańskich gwarach okolic Sołunia (dzisiejsze Saloniki).
Nowy!!: Język ukraiński i Język staro-cerkiewno-słowiański · Zobacz więcej »
Język staroruski
Język staroruski (star. rus. рѹсьскъ ѩꙁꙑкъ, translit. rusĭskŭ językŭ, zwany także językiem wschodniosłowiańskim) – język wschodniosłowiański używany od X do XV wieku, protoplasta współczesnych języków: białoruskiego, rusińskiego, ukraińskiego i rosyjskiego.
Nowy!!: Język ukraiński i Język staroruski · Zobacz więcej »
Język turecki
Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.
Nowy!!: Język ukraiński i Język turecki · Zobacz więcej »
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Nowy!!: Język ukraiński i Język urzędowy · Zobacz więcej »
Język wernakularny
Język wernakularny – forma mowy (język, dialekt, rejestr) używana do kontaktów codziennych przez przedstawicieli pewnej wspólnoty.
Nowy!!: Język ukraiński i Język wernakularny · Zobacz więcej »
Języki bałtosłowiańskie
Różne schematy możliwego pokrewieństwa języków bałtyckich i słowiańskich; Van Wijk, 1923 Języki bałtosłowiańskie, języki bałtycko-słowiańskie – hipotetyczna podrodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich, obejmująca języki bałtyckie i języki słowiańskie.
Nowy!!: Język ukraiński i Języki bałtosłowiańskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język ukraiński i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki południowosłowiańskie
Kontinuum dialektów południowosłowiańskich z głównymi grupami dialektów Słowianie Języki południowosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i wschodniosłowiańskich).
Nowy!!: Język ukraiński i Języki południowosłowiańskie · Zobacz więcej »
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język ukraiński i Języki słowiańskie · Zobacz więcej »
Języki wschodniosłowiańskie
Języki wschodniosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i południowosłowiańskich).
Nowy!!: Język ukraiński i Języki wschodniosłowiańskie · Zobacz więcej »
Języki zachodniosłowiańskie
Europy Środkowo-Wschodniej Języki zachodniosłowiańskie – jeden z trzech zespołów języków słowiańskich (obok języków wschodnio- i południowosłowiańskich), którymi posługuje się około 56 mln mówiących w Europie Środkowej.
Nowy!!: Język ukraiński i Języki zachodniosłowiańskie · Zobacz więcej »
Jernej Kopitar
Grób Jerneja Kopitara w Wiedniu Jernej Kopitar (ur. 21 sierpnia 1780 w Repnju, zm. 11 sierpnia 1844 w Wiedniu) – słoweński językoznawca, slawista, skryptor i kustosz wiedeńskiej biblioteki dworskiej, z którego autorytetem i opiniami liczył się sam Goethe, Humboldt czy bracia Grimm.
Nowy!!: Język ukraiński i Jernej Kopitar · Zobacz więcej »
Josef Dobrovský
Klasztoru Hradisko Pradze Josef Dobrovský (ur. 17 sierpnia 1753 w Balassagyarmat, zm. 6 stycznia 1829 w Brnie) – czeski filolog, językoznawca, ksiądz i slawista.
Nowy!!: Język ukraiński i Josef Dobrovský · Zobacz więcej »
Kanada
Kanada (ang. i fr. Canada) – państwo położone w Ameryce Północnej, rozciągające się od Oceanu Atlantyckiego na wschodzie do Oceanu Spokojnego na zachodzie i Oceanu Arktycznego na północy.
Nowy!!: Język ukraiński i Kanada · Zobacz więcej »
Kategoria gramatyczna
Kategoria gramatyczna – typ cech semantycznych słowa, realizowanych w warstwie jego morfologii i wzajemnie wykluczających się.
Nowy!!: Język ukraiński i Kategoria gramatyczna · Zobacz więcej »
Koartykulacja
Koartykulacja – wymawianie (artykulacja) głosek w ciągu fonicznym; występowanie w artykulacji jakiejś głoski ruchów lub układów narządów mowy właściwych głosce lub głoskom sąsiednim.
Nowy!!: Język ukraiński i Koartykulacja · Zobacz więcej »
Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego
Podział administracyjny Kościoła greckokatolickiego w Polsce w 1772 roku Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego, Ukraiński Kościół Greckokatolicki – większy arcybiskupi Kościół wschodni, greckokatolicki, działający obecnie na terenie Ukrainy oraz wśród diaspory ukraińskiej, uznający władzę i autorytet papieża.
Nowy!!: Język ukraiński i Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego · Zobacz więcej »
Koniugacja (językoznawstwo)
Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne.
Nowy!!: Język ukraiński i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Kozacy
Muzeum Rosyjskie w Sankt Petersburgu Józefa Brandta. Muzeum Rosyjskie w Sankt Petersburgu Juliusza Kossaka. Stanisława Masłowskiego ol./pł, 1883Obraz był reprodukowany po raz pierwszy w "Albumie malarzy polskich", wyd. M.Robiczka w Warszawie, 1885, zeszyt 11 Ossolineum, Wrocław 1957, s. 145. Kozacy (ukr. козаки́ / kozaky, ros. каза́ки a. казаки́ / kazaki, z tur. quazzāq, awanturnik) – nazwa odnosząca się do grupy ludności o charakterze wieloetnicznym z dominującym substratem ruskim, zamieszkującej stepy położone na południe od księstw ruskich, określająca później także rodzaj osadnictwa wojskowego na zasiedlanych ziemiach pogranicznych Rzeczypospolitej i Rosji.
Nowy!!: Język ukraiński i Kozacy · Zobacz więcej »
Kursywa
Kursywa – odmiana pisma, zazwyczaj pochyła, o charakterze bardziej płynnym niż antykwa, choć nawiązująca do niej stylem.
Nowy!!: Język ukraiński i Kursywa · Zobacz więcej »
Latynizacja
Latynizacja – termin przyjmujący różne znaczenia.
Nowy!!: Język ukraiński i Latynizacja · Zobacz więcej »
Liczba (językoznawstwo)
Liczba – kategoria gramatyczna dotycząca niektórych części mowy.
Nowy!!: Język ukraiński i Liczba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Liczba mnoga
Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.
Nowy!!: Język ukraiński i Liczba mnoga · Zobacz więcej »
Liczba podwójna
Liczba podwójna (liczba mnoga podwójna, dualis) – występująca w niektórych językach (w tym w dawnej polszczyźnie i czeszczyźnie) kategoria gramatyczna, służąca wyrażaniu podwójności, parzystości.
Nowy!!: Język ukraiński i Liczba podwójna · Zobacz więcej »
Liczba pojedyncza
Liczba pojedyncza, lp – szereg form fleksyjnych oznaczających pojedynczość przedmiotu lub osoby bez względu na to, czy jest to rzeczywiście jednostka (np. mały chłopiec biegnie), gatunek (np. pies szczeka) czy też zbiorowość (np. armia walczy).
Nowy!!: Język ukraiński i Liczba pojedyncza · Zobacz więcej »
Liczebnik
Liczebnik – część mowy określająca cechy ilościowe desygnatu: liczbę, ilość, liczebność, wielokrotność lub kolejność.
Nowy!!: Język ukraiński i Liczebnik · Zobacz więcej »
Lingea
Lingea s.r.o. – czeskie przedsiębiorstwo informatyczne i wydawnictwo książkowe z siedzibąw Brnie.
Nowy!!: Język ukraiński i Lingea · Zobacz więcej »
Literatura ukraińska
Literatura ukraińska – literatura piękna tworzona w języku ukraińskim i na terenie Ukrainy od średniowiecza (zalicza się tu także teksty pisane w języku staroruskim).
Nowy!!: Język ukraiński i Literatura ukraińska · Zobacz więcej »
Mereżka
150px Czepek dziecięcy z zastosowanym haftem mereżkowym Mereżka – technika haftu ażurowego, polegająca na tym, że wysnuwa się nitki z tkaniny zawsze w jednym kierunku.
Nowy!!: Język ukraiński i Mereżka · Zobacz więcej »
Mianownik (przypadek)
Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.
Nowy!!: Język ukraiński i Mianownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
Międzynarodowy alfabet fonetycznyW polskich opracowaniach często można spotkać się z angielskąnazwąInternational Phonetic Alphabet oraz skrótem IPA, czasami również z francuskąnazwąAlphabet phonétique international (API).
Nowy!!: Język ukraiński i Międzynarodowy alfabet fonetyczny · Zobacz więcej »
Miejscownik
Miejscownik – forma używana do opisu miejsca akcji.
Nowy!!: Język ukraiński i Miejscownik · Zobacz więcej »
Mołdawia
Mołdawia, Republika Mołdawii – państwo europejskie położone na terenach historycznej Besarabii oraz częściowo na lewym brzegu Dniestru.
Nowy!!: Język ukraiński i Mołdawia · Zobacz więcej »
Moskalofilstwo
Moskalofilstwo, także moskalofilizm, rusofilstwo galicyjskie (karpackie) lub moskwofilstwo – początkowo językowo-literacki, a później społeczno-polityczny prąd istniejący od początku XIX wieku do lat 40.
Nowy!!: Język ukraiński i Moskalofilstwo · Zobacz więcej »
Naddniestrze
Mapa Naddniestrza Naddniestrze (oficjalnie Naddniestrzańska Republika Mołdawska, także: Mołdawska Republika Naddniestrza) – de iure region autonomiczny we wschodniej Mołdawii, de facto państwo nieuznawane ze stolicąw Tyraspolu, obejmujące tereny położone na lewym brzegu Dniestru oraz prawobrzeżne miasto Bendery (Tighina).
Nowy!!: Język ukraiński i Naddniestrze · Zobacz więcej »
Narodowa Akademia Nauk Ukrainy
Narodowa Akademia Nauk Ukrainy, NANU – najwyższa państwowa organizacja badawcza Ukrainy.
Nowy!!: Język ukraiński i Narodowa Akademia Nauk Ukrainy · Zobacz więcej »
Narzędnik
Narzędnik – w językoznawstwie przypadek używany m.in.
Nowy!!: Język ukraiński i Narzędnik · Zobacz więcej »
Obstruent
Obstruent (in. spółgłoska właściwa) – niebędąca sonorantem, wymawiana ze zwarciem lub silnym zbliżeniem narządów mowy, bądź też z takąkombinacjąpowyższych artykulacji, że wytworzenie szczeliny bezpośrednio po zwarciu zapobiega plozji.
Nowy!!: Język ukraiński i Obstruent · Zobacz więcej »
Orzeczenie (językoznawstwo)
Orzeczenie – w składni – część zdania, która wyraża czynność podmiotu.
Nowy!!: Język ukraiński i Orzeczenie (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Osoba (językoznawstwo)
Osoba – kategoria gramatyczna czasownika określająca, jak podmiot zdania ma się do stanu lub czynności określonej przez orzeczenie.
Nowy!!: Język ukraiński i Osoba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Ґ
Ґ, ґ (ukr. ge) – piąta litera alfabetu ukraińskiego, czasami nieoficjalnie stosowana także w ortografii białoruskiej.
Nowy!!: Język ukraiński i Ґ · Zobacz więcej »
Palatalizacja
Palatalizacja (zmiękczenie) – zjawisko wymowy danej głoski z dodatkowąartykulacjąśrodkowopodniebienną(obok głównego zbliżenia narządów mowy pojawia się zbliżenie środkowej części języka do podniebienia), np.
Nowy!!: Język ukraiński i Palatalizacja · Zobacz więcej »
Partykuła
Partykuła – niesamodzielny (pozbawiony samodzielnego znaczenia) wyraz lub morfem (tzw. wyrazek), nadający wypowiedzeniom zabarwienie znaczeniowe lub uczuciowe.
Nowy!!: Język ukraiński i Partykuła · Zobacz więcej »
Pavol Jozef Šafárik
Pavol Jozef Šafárik (Safáry, Schaffáry, Schafary, Saf(f)arik, Šafarík, Szafarzik;;;;;; ur. 13 majaJerzy Strzelczyk podaje datę urodzenia 13 kwietnia 1795. Prawdopodobnie to pomyłka spowodowana pułapkąjęzykową: czeski „květen” to polski „maj” i słowacki „máj”, czyli piąty miesiąc w roku. 1795 w Kobeliarovie, zm. 26 czerwca 1861 w Pradze) – słowacki poeta, historyk, etnograf, slawista i profesor uniwersytecki.
Nowy!!: Język ukraiński i Pavol Jozef Šafárik · Zobacz więcej »
Pełnogłos
Pełnogłos – zjawisko typowe dla języków wschodniosłowiańskich (rosyjskiego, ukraińskiego, białoruskiego), polegające na występowaniu pomiędzy spółgłoskami grup typu -oro-, -olo-, -ere-, którym w innych językach słowiańskich odpowiadajągrupy z jednątylko samogłoską.
Nowy!!: Język ukraiński i Pełnogłos · Zobacz więcej »
Podmiot (językoznawstwo)
Podmiot – część zdania, która w zdaniu w stronie czynnej oznacza wykonawcę czynności wyrażonej orzeczeniem, obiekt podlegający procesowi wyrażonemu orzeczeniem lub znajdujący się w stanie wyrażonym orzeczeniem.
Nowy!!: Język ukraiński i Podmiot (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Polonizm
Polonizm – element językowy zapożyczony z języka polskiego, funkcjonujący na gruncie innego języka.
Nowy!!: Język ukraiński i Polonizm · Zobacz więcej »
Polska
Polska, Rzeczpospolita Polska (RP) – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry.
Nowy!!: Język ukraiński i Polska · Zobacz więcej »
Powszechna deklaracja praw człowieka
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka – zbiór praw człowieka i zasad ich stosowania uchwalony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ rezolucją217/III A w dniu 10 grudnia 1948 roku w Paryżu.
Nowy!!: Język ukraiński i Powszechna deklaracja praw człowieka · Zobacz więcej »
Przyimek
Przyimek – nieodmienna i niesamodzielna część mowy, która łączy się z innymi wyrazami i nadaje im inny sens.
Nowy!!: Język ukraiński i Przyimek · Zobacz więcej »
Przymiotnik
Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.
Nowy!!: Język ukraiński i Przymiotnik · Zobacz więcej »
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Nowy!!: Język ukraiński i Przypadek · Zobacz więcej »
Przysłówek
Przysłówek – nieodmienna część mowy, która głównie służy jako modyfikator czasownika i przymiotnika.
Nowy!!: Język ukraiński i Przysłówek · Zobacz więcej »
Rodzaj gramatyczny
Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.
Nowy!!: Język ukraiński i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »
Rosja
zarchiwizowano.
Nowy!!: Język ukraiński i Rosja · Zobacz więcej »
Rosyjska kursywa
Zestawienie rosyjskich liter drukowanych i pisanych ręcznie Rosyjska kursywa („(rosyjskie) pismo ręczne”) – forma współczesnej cyrylicy służąca do zapisywania języka rosyjskiego ręcznie, w opozycji do liter drukowanych używanych w urządzeniach elektronicznych bądź w druku.
Nowy!!: Język ukraiński i Rosyjska kursywa · Zobacz więcej »
Rusycyzm
Rusycyzmy (rzadko: rusyzm) – zapożyczenia rosyjskie, wyrazy, ich znaczenia i formy, związki wyrazowe i konstrukcje językowe przejęte z języka rosyjskiego lub wzorowane na jego modelach.
Nowy!!: Język ukraiński i Rusycyzm · Zobacz więcej »
Rusyfikacja
Obwieszczenie o zakazie mówienia po polsku, 1868 Rusyfikacja – proces dobrowolnego lub przymusowego przyswajania języka rosyjskiego i kultury rosyjskiej przez osoby lub zbiorowości funkcjonujące wcześniej w ramach innych kultur.
Nowy!!: Język ukraiński i Rusyfikacja · Zobacz więcej »
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Nowy!!: Język ukraiński i Rzeczownik · Zobacz więcej »
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Nowy!!: Język ukraiński i Samogłoska · Zobacz więcej »
Samogłoska nosowa
Samogłoska nosowa – samogłoska, podczas wymawiania której strumień powietrza przepływa zarówno przez jamę ustną, jak i jamę nosową.
Nowy!!: Język ukraiński i Samogłoska nosowa · Zobacz więcej »
Samogłoska otwarta przednia niezaokrąglona
Samogłoska otwarta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Samogłoska otwarta przednia niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska półotwarta przednia niezaokrąglona
Samogłoska półotwarta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Samogłoska półotwarta przednia niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska półotwarta tylna zaokrąglona
Samogłoska półotwarta tylna zaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Samogłoska półotwarta tylna zaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona
Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona jest to typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona
Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona
Samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona · Zobacz więcej »
Słownictwo
Słownictwo, inaczej leksyka – ogół wyrazów danego języka; pojedyncza warstwa leksykalna (np. słownictwo neutralne, książkowe, ekspresywne itp.) lub wyrazy używane przez konkretnąosobę.
Nowy!!: Język ukraiński i Słownictwo · Zobacz więcej »
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska · Zobacz więcej »
Spółgłoska boczna dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska boczna półotwarta dziąsłowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska boczna dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska drżąca dziąsłowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska nosowa dziąsłowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska nosowa dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta boczna dziąsłowa welaryzowana
Spółgłoska półotwarta boczna dziąsłowa welaryzowana – rodzaj dźwięku spółgłoskowego, występującego w niektórych językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska półotwarta boczna dziąsłowa welaryzowana · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta podniebienna dźwięczna
Spółgłoska półotwarta podniebienna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska półotwarta podniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna
Spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego, reprezentowany w transkrypcji fonetycznej IPA i X-SAMPA symbolem (w slawistycznym alfabecie fonetycznym symbolem). Głoska ta jest niesylabicznym odpowiednikiem samogłoski u.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta wargowo-zębowa dźwięczna
Spółgłoska półotwarta wargowo-zębowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska półotwarta wargowo-zębowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa dwuwargowa dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa dwuwargowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska szczelinowa dwuwargowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa sycząca dziąsłowa bezdźwięczna - rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa sycząca dziąsłowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa krtaniowa dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa krtaniowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska szczelinowa krtaniowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa podniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa podniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska szczelinowa podniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa podniebienna dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa podniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska szczelinowa podniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska wargowa
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa).
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska wargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta dwuwargowa dźwięczna
Spółgłoska zwarta dwuwargowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska zwarta dwuwargowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta dziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarta dziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska zwarta dziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska zwarta dziąsłowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska zwarta dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna - rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa
Spółgłoski zwarto-szczelinowe (afrykaty) powstają, gdy w pierwszej fazie artykulacji dochodzi do blokady przepływu przez jamę ustnąi nosową(zwarcia), po czym tworzy się dostatecznie wąska szczelina, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna (spółgłoska zwarto-szczelinowa przedniojęzykowo-dziąsłowa bezdźwięczna) – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem lub.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język ukraiński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spójnik
* spójnik – część mowy.
Nowy!!: Język ukraiński i Spójnik · Zobacz więcej »
Stany Zjednoczone
Stany Zjednoczone Ameryki, Stany Zjednoczone, potocznie Ameryka (ang. United States of America, USA; United States, US; pot. America), do 11 lipca 1778 r. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej – państwo federacyjne w Ameryce Północnej składające się z 50 stanów, graniczące z Kanadąod północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.
Nowy!!: Język ukraiński i Stany Zjednoczone · Zobacz więcej »
Strona (językoznawstwo)
Strona (diateza) – kategoria gramatyczna, która sygnalizuje różnice w hierarchizacji argumentów predykatu wyrażane za pomocąśrodków formalnych, tj.
Nowy!!: Język ukraiński i Strona (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Styl artystyczny
Styl artystyczny, styl literacki – styl właściwy dla literatury pięknej, oparty na dominacji funkcji estetycznej (poetyckiej).
Nowy!!: Język ukraiński i Styl artystyczny · Zobacz więcej »
Styl potoczny
Styl potoczny, styl konwersacyjny, język potoczny – styl funkcjonalny języka stosowany przede wszystkim do swobodnych kontaktów językowych, opozycyjny wobec języka książkowego.
Nowy!!: Język ukraiński i Styl potoczny · Zobacz więcej »
Surżyk
Procentowy udział osób używających surżyka na Ukrainie w 2003 roku Surżyk (od – „chleb lub mąka z mieszanki różnych rodzajów ziarna”) – byt językowy w ramach języka ukraińskiego, cechujący się wpływami języka rosyjskiego, rozpowszechniony w dużej części terytorium Ukrainy oraz w Mołdawii (Naddniestrze).
Nowy!!: Język ukraiński i Surżyk · Zobacz więcej »
SVO (Subject Verb Object)
SVO (Subject Verb Object) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed orzeczeniem, a dopełnienie występuje na końcu oraz typ języka, w którym takie zdania sądominujące.
Nowy!!: Język ukraiński i SVO (Subject Verb Object) · Zobacz więcej »
Sylaba
Struktura sylaby Sylaba (syllabḗ), zgłoska – element struktury fonologicznej aktu komunikacyjnego, który pomimo pozornej oczywistości wciąż nie ma ustalonej jednoznacznej definicji.
Nowy!!: Język ukraiński i Sylaba · Zobacz więcej »
Taras Szewczenko
Taras Hryhorowycz Szewczenko (ukr. Тарас Григорович Шевченко, wym.; ur. w Moryńcach, zm. w Petersburgu) – ukraiński poeta narodowy, etnograf, folklorysta, malarz, przedstawiciel romantyzmu, a także działacz polityczny.
Nowy!!: Język ukraiński i Taras Szewczenko · Zobacz więcej »
Transkrypcja (językoznawstwo)
Transkrypcja, w skrócie trb. (od słowa transkrybowanie - dokonywanie transkrypcji) – system zapisu głosek (mowy) danego języka za pomocąsymboli graficznych, czyli pisownia fonetyczna lub system fonetycznej konwersji innego pisma.
Nowy!!: Język ukraiński i Transkrypcja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Tryb (językoznawstwo)
Tryb – kategoria gramatyczna czasownika wyrażająca stosunek mówiącego do treści wypowiedzenia.
Nowy!!: Język ukraiński i Tryb (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Ugoda perejasławska
Radziecki znaczek pocztowy z 1954 Ugoda perejasławska – umowa zawarta 18 stycznia 1654 w Perejasławiu pomiędzy Hetmanatem i Bohdanem Chmielnickim a Wasylem Buturlinem, występującym jako pełnomocnik cara Rosji Aleksego I, na mocy której Ukraina została poddana władzy cara Rosji.
Nowy!!: Język ukraiński i Ugoda perejasławska · Zobacz więcej »
Ukaz
Ukaz (ros. указ) – w dawnej i obecnej Rosji dekret, edykt lub akt prawny wyższego rzędu wydawany przez cara lub prezydenta, a w czasach istnienia ZSRR przez najwyższe organy państwowe.
Nowy!!: Język ukraiński i Ukaz · Zobacz więcej »
Ukaz emski
Aleksander II podpisał ukaz emski. Ukaz emski – wydany w Bad Ems w Niemczech przez Aleksandra II akt prawny, zabraniający używania nazwy „Ukraina”, zakazujący drukowania książek, broszur, prasy i przekładów (nawet z rosyjskiego) w języku ukraińskim (w nazewnictwie dokumentu – „narzeczu małoruskim”), a także wwożenia z zagranicy na terytorium Imperium Rosyjskiego wszelkich wydawnictw wydrukowanych w tym języku.
Nowy!!: Język ukraiński i Ukaz emski · Zobacz więcej »
Ukraina
Ukraina (Ukrajina,.
Nowy!!: Język ukraiński i Ukraina · Zobacz więcej »
Ukrainistyka
Ukrainistyka – dział slawistyki zajmujący się badaniem literatury, języka i kultury ukraińskiej.
Nowy!!: Język ukraiński i Ukrainistyka · Zobacz więcej »
Ukrainizm
Ukrainizm – wyraz, zwrot lub konstrukcja zdaniowa przejęta z języka ukraińskiego przez inne kultury językowe lub na tym języku wzorowana, szczególna postać rutenizmu.
Nowy!!: Język ukraiński i Ukrainizm · Zobacz więcej »
Unia lubelska
Unia lubelska'', obraz Jana Matejki z 1869 roku Rzeczpospolita po unii lubelskiej w 1569 r. Rota przysięgi na Unię panów rad i posłów koronnych i litewskich, lipiec 1569 roku klasztoru dominikanów w Lublinie, według tradycji miejsce zawarcia aktu unii lubelskiej w 1569 roku Akt unii lubelskiej 1 lipca 1569 roku Marcello Bacciarelli ''Unia Lubelska'', 1785–1786, Zamek Królewski w Warszawie. Pomnik Unii Lubelskiej w Lublinie z 1826 roku kościoła franciszkanów w Sanoku wmurowana w 300. rocznicę Unii Lubelskiej Unia lubelska – porozumienie pomiędzy stanami Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego zawarte 1 lipca 1569 na sejmie walnym w Lublinie.
Nowy!!: Język ukraiński i Unia lubelska · Zobacz więcej »
Welaryzacja
Welaryzacja (od „podniebienie miękkie”) – proces koartykulacyjny, polegający na utworzeniu podczas artykulacji dźwięku dodatkowego zwężania poprzez wzniesienie tyłu języka w kierunku podniebienia miękkiego.
Nowy!!: Język ukraiński i Welaryzacja · Zobacz więcej »
Wikipedia ukraińskojęzyczna
Wikipedia ukraińskojęzyczna – edycja Wikipedii w języku ukraińskim.
Nowy!!: Język ukraiński i Wikipedia ukraińskojęzyczna · Zobacz więcej »
Wołacz
Wołacz (łac. vocativus) – przypadek gramatyczny, przypadek polskiej deklinacji, występuje także w wielu innych językach.
Nowy!!: Język ukraiński i Wołacz · Zobacz więcej »
Wykrzyknik (część mowy)
Wykrzyknik – nieodmienna część mowy wyrażająca m.in.
Nowy!!: Język ukraiński i Wykrzyknik (część mowy) · Zobacz więcej »
Wzdłużenie zastępcze
Wzdłużenie zastępcze – proces fonetyczny, w wyniku którego samogłoska staje się długa, aby zachować energię potrzebnąna wypowiedzenie wyrazu, kiedy następna samogłoska zanikła.
Nowy!!: Język ukraiński i Wzdłużenie zastępcze · Zobacz więcej »
YouTube
Siedziba YouTube w San Bruno San Mateo YouTube (skrót YT) – amerykański serwis internetowy założony 14 lutego 2005 roku, umożliwiający bezpłatne udostępnianie, edycję, nadawanie na żywo i komentowanie filmów.
Nowy!!: Język ukraiński i YouTube · Zobacz więcej »
Zaimek
Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.
Nowy!!: Język ukraiński i Zaimek · Zobacz więcej »
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR, Związek Radziecki, również Związek Sowiecki, Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich, skr. ZSRS,; Sowietskij Sojuz, Sojuz Sowietskich Socyalisticzeskich Riespublik, SSSR) – historyczne pierwsze państwo komunistyczne na świecie, położone częściowo w Europie wschodniej i północno-wschodniej, a częściowo w Azji, ze stolicąw Moskwie, istniejące w latach 1922–1991.
Nowy!!: Język ukraiński i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich · Zobacz więcej »
К
К (К, к, ka) – 12.
Nowy!!: Język ukraiński i К · Zobacz więcej »
П
Пп – litera cyrylicy, wywodząca się od greckiego Π.
Nowy!!: Język ukraiński i П · Zobacz więcej »
О
О (О, о, o) – 16.
Nowy!!: Język ukraiński i О · Zobacz więcej »
А
Litera pisana А, а – pierwsza litera cyrylicy, która zazwyczaj jest przypisana dźwiękowi.
Nowy!!: Język ukraiński i А · Zobacz więcej »
Н
Н, Нн (en) – 15.
Nowy!!: Język ukraiński i Н · Zobacz więcej »
Р
Р, р – litera cyrylicy, wywodząca się od greckiego Ρ.
Nowy!!: Język ukraiński i Р · Zobacz więcej »
С
С, с (es) – litera podstawowej cyrylicy, oznaczająca spółgłoskę.
Nowy!!: Język ukraiński i С · Zobacz więcej »
Т
T, Tт (te) – litera alfabetu cyrylickiego oznaczająca spółgłoskę.
Nowy!!: Język ukraiński i Т · Zobacz więcej »
У
У, у – litera cyrylicy, która w językach słowiańskich oznacza samogłoskę.
Nowy!!: Język ukraiński i У · Zobacz więcej »
Ф
Ф, ф – 22 litera podstawowej cyrylicy.
Nowy!!: Język ukraiński i Ф · Zobacz więcej »
Х
X, Хx (‘cha’) – litera podstawowej cyrylicy używana w języku białoruskim, w języku rosyjskim, w języku ukraińskim oraz języku serbskim, macedońskim, bułgarskim i oznaczająca spółgłoskę.
Nowy!!: Język ukraiński i Х · Zobacz więcej »
Ц
Ц, Цц (ce) – litera cyrylicy używana w językach białoruskim, rosyjskim, ukraińskim, serbskim, macedońskim oraz bułgarskim.
Nowy!!: Język ukraiński i Ц · Zobacz więcej »
Ч
Ч, Чч (cze) – 25.
Nowy!!: Język ukraiński i Ч · Zobacz więcej »
Ш
Ш, Шш (sza) – 26.
Nowy!!: Język ukraiński i Ш · Zobacz więcej »
Щ
Щ (Щ, щ, bułg. szta, ros., ukr. szcza) – 27.
Nowy!!: Język ukraiński i Щ · Zobacz więcej »
Ь
Ь, miękki znak (Ь, ь) – znak cyrylicy służący do zmiękczania.
Nowy!!: Język ukraiński i Ь · Zobacz więcej »
Ю
Ю, Юю – podstawowa litera cyrylicy używana we wszystkich alfabetach bazowanych na cyrylicy z wyjątkiem języka serbskiego, języka macedońskiego i języka azerskiego, które wykorzystująliterę Ј.
Nowy!!: Język ukraiński i Ю · Zobacz więcej »
Я
Я я – ostatnia litera cyrylicy, 33.
Nowy!!: Język ukraiński i Я · Zobacz więcej »
М
М, м – litera cyrylicy używana w języku białoruskim, w języku rosyjskim, w języku ukraińskim i języku serbskim.
Nowy!!: Język ukraiński i М · Zobacz więcej »
И
И, и – dziesiąta litera alfabetu rosyjskiego i mongolskiego, dziewiąta litera alfabetu bułgarskiego, trzynasta litera alfabetu ukraińskiego.
Nowy!!: Język ukraiński i И · Zobacz więcej »
Ж
Ж, Жж (że) – litera podstawowej cyrylicy, oznaczająca w większości języków spółgłoskę, w języku mongolskim –.
Nowy!!: Język ukraiński i Ж · Zobacz więcej »
З
З, 3з (ze) – dziewiąta litera podstawowej cyrylicy reprezentująca spółgłoskę.
Nowy!!: Język ukraiński i З · Zobacz więcej »
Б
Б: 1. Majuskuła, 2. Minuskuła w rosyjskim i bułgarskim, 3. Minuskuła w serbskim i macedońskim Be (duża litera: Б, mała litera: б, nazwa cyrylicka: бэ) – druga litera podstawowej cyrylicy.
Nowy!!: Język ukraiński i Б · Zobacz więcej »
В
В, Вв (we) – trzecia litera podstawowej cyrylicy.
Nowy!!: Język ukraiński i В · Zobacz więcej »
Г
Г, Гг (ge) – czwarta litera podstawowej cyrylicy.
Nowy!!: Język ukraiński i Г · Zobacz więcej »
Д
Д, Дд (de) – litera alfabetu cyrylickiego oznaczająca spółgłoskę.
Nowy!!: Język ukraiński i Д · Zobacz więcej »
Є
Є, Єє (ukr. je) – litera alfabetu ukraińskiego o podwójnej funkcji.
Nowy!!: Język ukraiński i Є · Zobacz więcej »
І
І і – litera alfabetu cyrylickiego używana do zapisu głoski w języku białoruskim, ukraińskim i rusińskim oraz niektórych językach niesłowiańskich, takich jak kazachski, komi czy chakaski.
Nowy!!: Język ukraiński i І · Zobacz więcej »
Ї
Ї, Її (ukr. ji) – litera alfabetu ukraińskiego oznaczająca dwugłoskę, odpowiadająca więc dokładnie teoretycznemu dwuznakowi ЙІ.
Nowy!!: Język ukraiński i Ї · Zobacz więcej »
Е
Е, Ее – szósta litera podstawowej cyrylicy przypisana zwykle dźwiękowi albo.
Nowy!!: Język ukraiński i Е · Zobacz więcej »
Л
Л, Лл – Litera cyrylicy używana na oznaczenie różnych spółgłosek bardziej lub mniej zbliżonych do.
Nowy!!: Język ukraiński i Л · Zobacz więcej »
Й
Й, й (bułg. i kratko, ros. i kratkoje, ukr. jot) – jedenasta litera alfabetu rosyjskiego, białoruskiego i mongolskiego, dziesiąta litera alfabetu bułgarskiego, czternasta litera alfabetu ukraińskiego, pochodząca od litery И.
Nowy!!: Język ukraiński i Й · Zobacz więcej »
1861
Bez opisu.
Nowy!!: Język ukraiński i 1861 · Zobacz więcej »
