Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Zainstaluj
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Wybory parlamentarne w Syrii w 2012 roku

Indeks Wybory parlamentarne w Syrii w 2012 roku

Wybory parlamentarne w Syrii odbyły się 7 maja 2012 i odbywały się w czasie wojny domowej między siłami prezydenta Baszszara al-Asada i zbrojnąopozycją.

4 kontakty: Adil Safar, Baszszar al-Asad, Rijad Farid Hidżab, Wojna domowa w Syrii.

Adil Safar

Adil Ahmad Safar, (ur. 11 lutego 1953 w Damaszku) – syryjski polityk, minister rolnictwa w latach 2003–2011, premier Syrii od 14 kwietnia 2011 do 26 czerwca 2012.

Nowy!!: Wybory parlamentarne w Syrii w 2012 roku i Adil Safar · Zobacz więcej »

Baszszar al-Asad

Władimirem Putinem (2017) Baszszar Hafiz al-Asad, arab. بشار حافظ الأسد, Baššār Ḥāfiẓ al-ʾAsad (ur. 11 września 1965 w Damaszku) – syryjski lekarz, polityk i wojskowy, od 2000 roku prezydent Syrii i przywódca Partii Baas.

Nowy!!: Wybory parlamentarne w Syrii w 2012 roku i Baszszar al-Asad · Zobacz więcej »

Rijad Farid Hidżab

Rijad Farid Hidżab (ur. 1966 w Dajr az-Zaur) – syryjski polityk, minister rolnictwa w latach 2001–2012, premier Syrii od 26 czerwca 2012 do 6 sierpnia 2012.

Nowy!!: Wybory parlamentarne w Syrii w 2012 roku i Rijad Farid Hidżab · Zobacz więcej »

Wojna domowa w Syrii

Wojna domowa w Syrii – trwająca od 2011 wojna domowa między siłami wiernymi prezydentowi Baszszarowi al-Asadowi a zbrojnąopozycją. W 2011 w Syrii rozpoczęło się antyrządowe powstanie. Jego przyczynąbyły autorytarne rządy Baszszara al-Asada. Inspiracjądla Syryjczyków do protestów, a następnie zbrojnego wystąpienia były udane rewolucje w Tunezji, Egipcie oraz wojna domowa w Libii (tzw. arabska wiosna). Pierwsze protesty na fali tunezyjskiej rewolucji miały miejsce 26 stycznia 2011. Powstanie wybuchło 15 marca 2011, kiedy odbyły się wielotysięczne demonstracje w różnych syryjskich miastach. W reakcji na demonstracje władze syryjskie nakazały siłom bezpieczeństwa krwawo tłumić powstanie, w wyniku czego ginęły setki cywilów w całym kraju. W miastach ruchowi oporu odcięto dostęp do wody oraz elektryczności. Ponadto siły bezpieczeństwa konfiskowały dobra cywilne oraz żywność. 3 lutego 2012 rozpoczął się największy szturm na miasto Hims. Armia atakowała rakietami, pociskami moździerzowymi oraz czołgowymi dzielnice mieszkalne, w wyniku czego śmierć poniosło kilkaset cywilów. Wydarzenia te wzbudziły oburzenie opinii międzynarodowej, jednak z powodu ponownego weta Rosji i Chin na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ nie została przyjęta rezolucja potępiająca reżim Asada. 21 marca 2012 RB ONZ przyjęła sześciopunktowy plan pokojowy projektu Kofiego Annana, mający na celu zakończenie konfliktu. W wyniku mediacji wysłannika ONZ plan ten poparł Baszar al-Asad oraz arena międzynarodowa łącznie z Rosjąi Chinami, blokujący do tej pory wysiłki na rzecz pokoju. Na przełomie marca i kwietnia 2012 armia krwawo pacyfikowała obszary oporu na terenie całego kraju. Mimo tego Baszar al-Asad zgodził się na 10 kwietnia 2012 w ramach planu Annana zawiesić broń. Oficjalnie zawieszenie broni weszło w życie 12 kwietnia 2012. Jednakże de facto rozejm nie był respektowany przez siły rządowe, a w efekcie także przez rebeliantów. Ponadto reżim nie wypełnił żadnego z sześciu punktów planu Annana. W ramach tego planu wysłano do Syrii obserwatorów tworzących misję UNSMIS. Jednakże liczba 300 obserwatorów w szczytowym momencie okazała się niewystarczająca, by sprawnie monitorować sytuację w Syrii. Z czasem reżim dopuszczał się coraz większych pogwałceń rozejmu, czego punktem kulminacyjnym była masakra w Huli 25 maja 2012. Jednak w Syrii doszło do eskalacji przemocy do tego stopnia, iż 16 czerwca 2012 zawieszono misję obserwacyjnąONZ. Powołana grupa kontaktowa uchwaliła na konferencji genewskiej z 30 czerwca 2012 zasady transformacyjne po zakończeniu konfliktu, jednak nadal nie było wiadomo jak go rozwiązać. Doprowadziło to do kolejnej masakry pod Hama, gdzie 12 lipca 2012 siły rządowe wraz z alawickąmilicjąszabiha zabiły 150 osób. Punktem zwrotnym w wojnie domowej było użycie broni chemicznej na wielkąskalę przez jednąze stron, w Ghucie 21 sierpnia 2013, w wyniku czego zginęło kilkaset osób. W wyniku użycia broni niekonwencjonalnej arena międzynarodowa rozpoczęła przygotowania do interwencji międzynarodowej pod przewodnictwem Stanów Zjednoczonych, jednak głębokie podziały społeczności międzynarodowej spowodowały, iż kryzys zdecydowano się rozwiązać dyplomatycznym planem zniszczenia syryjskich arsenałów przez inspektorów Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej. W tym celu 27 września 2013 Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 2118 wzywająca do zabezpieczenia i zniszczenia syryjskiego arsenału chemicznego oraz przedstawiającąplan wykonania misji. W październiku 2013 Syrię wizytowali inspektorzy OPCW, natomiast broń chemicznąz Syrii zaczęto wywozić na przystosowanym do tego duńskim i norweskim okręcie w styczniu 2014.

Nowy!!: Wybory parlamentarne w Syrii w 2012 roku i Wojna domowa w Syrii · Zobacz więcej »

TowarzyskiPrzybywający
Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »