Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Zainstaluj
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Szentong

Indeks Szentong

Szentong (z języka tybetańskiego w tłumaczeniu na polski „Pustość Innego”) – tybetańska doktryna związana z madhjamakąintegrująca przekaz Nagardżuny „Środkowej Ścieżki” z przekazem Asangi o naturze Buddy.

47 kontakty: Asanga, Śrīmālā Sūtra, Avatamsaka Sutra, Budda Siakjamuni, Buddyzm tybetański, Buston Rinchen Grub, Czittamatra, Dharmakaja, Dychotomia, Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje, Dzionang, Eternalizm, Gelug, Hipostaza, Język angielski, Język tybetański, Kagju, Kalaczakra, Kalu Rinpocze, Karma w buddyzmie, Kaszmir (region), Lankavatara, Madhjamaka, Mahajana, Maitreya-natha, Nagardżuna, Nalanda, Natura Buddy, Ningma, Nirmanakaja, Nirvana Sutra, Ortodoksja, Prasangika, Przejrzyste Światło, Rangtong, Rime, Sakja, Sambhogakaja, Sanskryt, Siunjata, Splamienia (buddyzm), Sutra, Swatantrika, Tantra, Tantry jogi najwyższej, Transliteracja Wyliego, Wadżrajana.

Asanga

MaitrejąAsanga − żyjący w Indiach IV w.n.e. filozof indyjski, twórca szkoły filozoficznej jogaćara należącej do kręgu buddyzmu mahajany.

Nowy!!: Szentong i Asanga · Zobacz więcej »

Śrīmālā Sūtra

Śrīmālā Sūtra (pełna nazwa: skt. "Śrīmālādevī Simha Nāda Sūtra", pol. "Ryk Lwa Królowej Srimala") – jedna z pierwszych sutr buddyzmu mahāyāny i vajrayāny nauczającej o naturze buddy (skt. Tathagatagarbha), poprzez słowa hinduskiej królowej Śrīmāli.

Nowy!!: Szentong i Śrīmālā Sūtra · Zobacz więcej »

Avatamsaka Sutra

Avatasaka sūtra lub Buddhāvatasaka sūtra (Mahāvaipulya Buddhāvataṃsaka Sūtra;; kor. (Taebang gwangbul) hwaŏm kyŏng (화엄경); jap.(Daihōkōbutsu) kegon kyō;; tyb.Sangs-rgyas phal-po-che shes-bya ba śin-tu-rgyas-pa-chen-pohi mdo) – sanskryckie pismo mahajany, powstałe w Indiach ok.

Nowy!!: Szentong i Avatamsaka Sutra · Zobacz więcej »

Budda Siakjamuni

Ilustracja Buddy z XIX wieku Budda Siakjamuni (żył w latach prawdopodobnie 563–483 p.n.e.Daty życia Buddy sąobiektem kontrowersji. Zobacz: era buddyjska.), właściwie Siddhartha Gautama z rodu Śakjów – indyjski książę, filozof i reformator religijny, twórca buddyzmu.

Nowy!!: Szentong i Budda Siakjamuni · Zobacz więcej »

Buddyzm tybetański

Wylie: mkhas grub dge legs dpal bzang po; 1385–1438). Od słowa lama pochodzi określenie buddyzmu tybetańskiego jako lamaizmu Buddyzm tybetański (tyb.: བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན།, Wylie: bod brgyud nang bstan; określany też jako lamaizm, choć nazwa ta bywa odbierana jako pejoratywna i jest merytorycznie niesłuszna) – odmiana buddyzmu, która jest głównąreligiąTybetu i jego regionów sąsiadujących (np. Bhutanu, Nepalu, Sikkimu i Ladakhu) od czasu ustanowienia jej jako religii państwowej przez króla Trisong Decena (Wylie: khri srong lde btsan) panującego w Tybecie w okresie od roku 755 do 797.

Nowy!!: Szentong i Buddyzm tybetański · Zobacz więcej »

Buston Rinchen Grub

Buston Rinchen Grub (tyb.: བུ་སྟོན་རིན་ཆེན་གྲུབ་, Wylie: bu ston rin chen grub, ZWPY: Pudoin Rinqênzhub; chiń. 布敦仁欽竹 Bùdūn Rénqīngzhú); ur.

Nowy!!: Szentong i Buston Rinchen Grub · Zobacz więcej »

Czittamatra

Majtreję nauczającego traktatów o naturze buddy. Czittamatra – doktryna „tylko umysłu” w buddyzmie wywodząca się od przekazu nauk o naturze buddy Maitrei przekazanego przez Asangę (Indie, IV w.n.e) oraz rozpowszechnionego przez Vasubandhu (Indie, IV).

Nowy!!: Szentong i Czittamatra · Zobacz więcej »

Dharmakaja

Dharmakaja (skt. dharmakāya, tyb. chos sku, chiń. fashen 法身, kor. pŏpsin, jap. hōsshin, wiet. pháp thân) — jedno z trzech ciał buddy — Ciało Prawdy, Dharmy, ostatecznego prawa, mądrość.

Nowy!!: Szentong i Dharmakaja · Zobacz więcej »

Dychotomia

Dychotomia (gr. dichotomos – przecięty na dwie części) – dwudzielność; podział na dwie części, wzajemnie się wykluczające i uzupełniające do całości.

Nowy!!: Szentong i Dychotomia · Zobacz więcej »

Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje

Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje (wylie: 'jam mgon kong sprul blo gros mtha’ yas, ur. 1813 Kham, zm. 1899) – uczony, uważany za odnowiciela współczesnego buddyzmu tybetańskiego, pierwszy z linii Kongtruli tradycji Kagju zwany również Dziamgonem Kongtrulem Wielkim.

Nowy!!: Szentong i Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje · Zobacz więcej »

Dzionang

Dzionang lub Dzionangpa (język tybetański: ཇོ་ནང་, transliteracja Wyliego: Jo-nang, ZWPY: Qonang; język chiński: 觉囊派, juénáng pài) – szkoła buddyzmu tybetańskiego, która stała się szeroko znana w Tybecie w XIII wieku.

Nowy!!: Szentong i Dzionang · Zobacz więcej »

Eternalizm

Eternalizm (z łac. aeternum – wieczność) – termin filozoficzny określający istnienie zjawisk w sposób w jaki wydająsię przejawiać.

Nowy!!: Szentong i Eternalizm · Zobacz więcej »

Gelug

Gelug (tyb. དགེ་ལུགས་པ།, Wylie: dge lugs pa, ZWPY: Gêlug-pa; nazwa po tybetańsku oznacza system szlachetności) – jedna z czterech głównych tradycji (szkół, obrządków) buddyzmu tybetańskiego nauczających hinajany, mahajany i wadżrajany.

Nowy!!: Szentong i Gelug · Zobacz więcej »

Hipostaza

Hipostaza – termin wywodzący się od greckiego hypóstasis (ὑπόστᾰσις) – podstawa, czyli to co pod spodem.

Nowy!!: Szentong i Hipostaza · Zobacz więcej »

Język angielski

Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.

Nowy!!: Szentong i Język angielski · Zobacz więcej »

Język tybetański

Inskrypcja w języku tybetańskim Mantra „Om mani padme hum” w alfabecie tybetańskim z użyciem znaków do zapisu dźwięków obcojęzycznych Język tybetański (tyb., Wylie: bod-skad, ZWPY: Pögä) – język z gałęzi tybeto-birmańskiej języków chińsko-tybetańskich.

Nowy!!: Szentong i Język tybetański · Zobacz więcej »

Kagju

Tradycyjne wyobrażenie Marpy Tłumacza (1012-1097), założyciela marpa kagju w Tybecie Kagju (wymowa tybetańska kagjü, tyb.: བཀའ་བརྒྱུད་པ, wylie: bka’ brgyud pa, ZWPY: Gagyü-pa) – jedna z czterech głównych tradycji buddyzmu tybetańskiego.

Nowy!!: Szentong i Kagju · Zobacz więcej »

Kalaczakra

Koło Czasu (sanskr. कालचक्र kālacakra; tyb.: དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།, Wylie: dus kyi 'khor lo) – medytacyjny aspekt buddy (tyb. jidam) należący do cyklu nauk tradycji Wadżrajana i tantr klasy Maha-Anuttara-Yoga.

Nowy!!: Szentong i Kalaczakra · Zobacz więcej »

Kalu Rinpocze

Kalu Rinpocze (1905-1989 r. w Nepalu) – mnich buddyjski, jedna z najważniejszych postaci współczesnego buddyzmu tybetańskiego.

Nowy!!: Szentong i Kalu Rinpocze · Zobacz więcej »

Karma w buddyzmie

Karma lub karman sanskr.

Nowy!!: Szentong i Karma w buddyzmie · Zobacz więcej »

Kaszmir (region)

chińskie. Kaszmir – jeden z 4 regionów Dżammu i Kaszmiru.

Nowy!!: Szentong i Kaszmir (region) · Zobacz więcej »

Lankavatara

Strona z chińskiego tłumaczenia sutry Lankavatary Lankavatara Sutra (skt लंकावतारसूत्र Lankāvatāra sūtra; chiń.: (入)楞伽經, (ru)lengqie jing, pinyin (rùl)éngqié jīng; kor. (입)릉가경 (im)nŭngga kyŏng; jap. (nyū)ryōga-kyō; wiet. (Nhập) Lăng-già kinh) – jest jednąz najważniejszych sutr buddyzmu mahajany i wadżrajany.

Nowy!!: Szentong i Lankavatara · Zobacz więcej »

Madhjamaka

Posążek przedstawiający nauczającego Nagardżunę, klasztor tybetański w Kullu, Indie. Madhjamaka, czyli „Droga Środka” (sanskryt: माध्यमक, Mādhyamaka, chiń. 中觀派 Zhōngguānpài lub 中道宗 Zhōngdàozōng; zwana też Śunyavada) – jest tradycjąnauk mahajany, na temat m.in.

Nowy!!: Szentong i Madhjamaka · Zobacz więcej »

Mahajana

Mahajana (skt. mahāyāna „Wielki Wóz”, chiń.: 大乘, dàshèng; kor. 대승 taesŭng, jap.: 大乗, daijō, wiet. đại thừa) – kierunek buddyzmu, który wyodrębnił się w I wieku p.n.e.

Nowy!!: Szentong i Mahajana · Zobacz więcej »

Maitreya-natha

Maitreya-nātha (ok. 270–350) – był jednym z trzech założycieli szkoły buddyjskiej filozofii yogācāra, obok dwóch innych znanych filozofów: braci Asangi i Vasubandhu.

Nowy!!: Szentong i Maitreya-natha · Zobacz więcej »

Nagardżuna

Nagardżuna (Nāgārjuna, telugu నాగార్జునా) – żyjący w II wieku twórca filozofii ''madhjamiki'' („Środkowej Drogi”).

Nowy!!: Szentong i Nagardżuna · Zobacz więcej »

Nalanda

Schemat klasztoru sporządzony na podstawie przeprowadzonych badań archeologicznych Nalanda (hindi: नालंदा, Nālandā) – buddyjski klasztor i uniwersytet założony w V wieku, w północno-wschodnich Indiach, na terenie dzisiejszego stanu Bihar.

Nowy!!: Szentong i Nalanda · Zobacz więcej »

Natura Buddy

Natura Buddy (także Tathagatagarbha, Sugatagarbha; sans. Buddhatā, chiń. 佛性 fóxìng, kor. pulsŏng lub bulseong, jap. 仏性 busshō, wiet. phật tính, wylie: de bzhin gshegs pa’i snying po; chin. rulaizang) – esencja umysłu, najwyższa mądrość, absolutna natura wszystkiego, co istnieje, umożliwiająca osiągnięcie Oświecenia według buddyzmu.

Nowy!!: Szentong i Natura Buddy · Zobacz więcej »

Ningma

Mandarawy i Jeszie Tsogial nad którymi znajdująsię Samantabhadra, Wadżrasattwa i Garab Dordże, a poniżej tybetańscy mistrzowie Longczenpa oraz Dżigme Lingpa Ningma (tyb. རྙིང་མ་, Wylie: rnying ma, ZWPY: Nyingma) – jedna z czterech głównych tradycji buddyzmu tybetańskiego.

Nowy!!: Szentong i Ningma · Zobacz więcej »

Nirmanakaja

Nirmanakaja (skt. nirmanakāya निर्माण काय, tyb. tulku, chiń. huashen 応身; kor. hwasin; jap. ōjin, wiet. hóa thân; Ciało Emanacji) — jedno z trzech ciał buddy – ciało przejawienia, emanacji, które jest formąbuddy dostępnąpercepcji zwykłych istot.

Nowy!!: Szentong i Nirmanakaja · Zobacz więcej »

Nirvana Sutra

Nirvāna Sūtra (pełna nazwa: skt. (Mahāyāna) Mahāparinirvāna Sūtra) chiń. Nieban jing 涅槃經; kor. Yŏlban kyŏng; jap. Nehan-gyō; wiet. Niết-bàn Kinh; tyb. myang 'das kyi mdo – jeden z najważniejszych tekstów mahajany i wadżrajany, w którym Budda przedstawia ostateczne objaśnienie swojej nauki, przekazane w ostatni dzień i noc przed jego odejściem i ostatecznym oświeceniem (skt. parinirvana).

Nowy!!: Szentong i Nirvana Sutra · Zobacz więcej »

Ortodoksja

Ortodoksja (j. grecki: ὀρθός orthós – słuszny, δόξα dóxa – wiara, chwała/sława) – ścisła wierność doktrynie, dogmatowi, zwłaszcza religijnemu.

Nowy!!: Szentong i Ortodoksja · Zobacz więcej »

Prasangika

Prasangika – jedna ze szkół madhjamaki, czyli tzw.

Nowy!!: Szentong i Prasangika · Zobacz więcej »

Przejrzyste Światło

Przejrzyste światło (tyb. འོད་གསལ་, Wylie. ‘od gsal), inna nazwa „czyste światło” – termin stosowany w buddyzmie tybetańskim związany z tantrami jogi najwyższej.

Nowy!!: Szentong i Przejrzyste Światło · Zobacz więcej »

Rangtong

Rangtong (z j. tybetańskiego „pustość siebie”) – tybetańskie określenie na dwie doktryny madhjamaki, tj.

Nowy!!: Szentong i Rangtong · Zobacz więcej »

Rime

Rime (tyb.: རིས་མེད་, Wylie: ris med, ZWPY: Rimê; etymologicznie ris – granica, podział, med – bez, pozbawiony) to „ekumeniczny” ruch, który został zapoczątkowany w XIX wieku w Tybecie przez kilku wielkich mistrzów medytacji z trzech starszych szkół buddyzmu tybetańskiego: Sakja, Ningma i Kagyu.

Nowy!!: Szentong i Rime · Zobacz więcej »

Sakja

Sakja (tyb.: ས་སྐྱ་, Wylie: sa skya, ZWPY: Sa’gya) – jedna z czterech głównych tradycji buddyzmu tybetańskiego.

Nowy!!: Szentong i Sakja · Zobacz więcej »

Sambhogakaja

Sambhogakaja (skt. sambhogakāya, tyb. longs sku, jap. hōjin) – jedno z trzech ciał buddy - ciało „radości”, manifestujące się dla pożytku bodhisattwów znajdujących się na 10 poziomach (skt. Bhumi) Ścieżki.

Nowy!!: Szentong i Sambhogakaja · Zobacz więcej »

Sanskryt

Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.

Nowy!!: Szentong i Sanskryt · Zobacz więcej »

Siunjata

Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb. stong pa nyid) – pojęcie występujące we wszystkich odłamach buddyzmu.

Nowy!!: Szentong i Siunjata · Zobacz więcej »

Splamienia (buddyzm)

Splamienia (sanskryt klesha, pali kilesa, angielski afflictions, delusions) – kluczowy w buddyzmie termin.

Nowy!!: Szentong i Splamienia (buddyzm) · Zobacz więcej »

Sutra

Diamentowej Sutry Sutry Lankavatara Sutra (sans. सूत्र, sūtra; pali sutta, co znaczy „księga” lub „pismo”; chiń. jing 經; kor. kyŏng 경; jap. kyō 経; wiet. kinh; tyb. མདོ, Wylie mdo) – nazwa religijnych ksiąg buddyjskich lub hinduskich.

Nowy!!: Szentong i Sutra · Zobacz więcej »

Swatantrika

Bhavavivekę (Vi w n.e.), kluczowąpostać dla współczesnej madhjamaki Swatantrika – jedna ze szkół madhjamaki, czyli tzw.

Nowy!!: Szentong i Swatantrika · Zobacz więcej »

Tantra

Tantra - ilustracja z muzeum Patan w Nepalu Tantra – rodzaj dzieła, właściwy dla tantryzmu śaktyjskiego, dźinijskiego i buddyjskiego.

Nowy!!: Szentong i Tantra · Zobacz więcej »

Tantry jogi najwyższej

Tantry jogi najwyższej (sanskryt. anuttara joga tantra, tyb. བླ་ན་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་, transliteracja Wyliego. rnal 'byor bla na med pa’i rgyud) – najbardziej zaawansowane tantry wadżrajany, gdzie występuje praktyka fazy spełniającej (transliteracja Wyliego. rdzogs rim), z punktu widzenia szkół sarma buddyzmu tybetańskiego takich jak sakja, kagju, gelug, dzionang.

Nowy!!: Szentong i Tantry jogi najwyższej · Zobacz więcej »

Transliteracja Wyliego

Transliteracja Wyliego – najczęściej stosowana transliteracja języka tybetańskiego, zaprezentowana przez tybetologa Turrella Wyliego (1927–1984) w 1959.

Nowy!!: Szentong i Transliteracja Wyliego · Zobacz więcej »

Wadżrajana

mala Wadżrajana – kierunek buddyzmu związany z praktykątantr, który wyodrębnił się ok.

Nowy!!: Szentong i Wadżrajana · Zobacz więcej »

Przekierowuje tutaj:

Maha Madhyamaka, Maha-Madhyamaka, Yogacara Madhyamaka, Yogacara-Madhyamaka.

TowarzyskiPrzybywający
Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »