24 kontakty: Akcent ostry, Akcent przeciągły, Alfabet, Alfabet polski, Brewis, Cedylla, Diereza (pisownia), Font, Gramatyczność, Grawis, Haczek, Kółko (znak), Kropka (znak diakrytyczny), Makron (znak diakrytyczny), Ogonek, Pismo, Pismo alfabetyczno-sylabiczne, Podwójny grawis, Przecinek, Przydech mocny, Przydech słaby, Tylda, Umlaut, Zażółć gęślą jaźń.
Akcent ostry
Akcent ostry (akut, akcent silny) – znak diakrytyczny w postaci ukośnej kreski, o kształcie prostym lub nieznacznego klina, wznoszącej się od lewej do prawej (np.). Stosowany w alfabecie łacińskim, cyrylicy tylko do oznaczania akcentu i w alfabecie greckim tylko w samogłoskach.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Akcent ostry · Zobacz więcej »
Akcent przeciągły
Akcent przeciągły (cyrkumfleks, łac. circumflexus, gr. περισπωμένος / perispomenos), często nazywany daszkiem, to znak diakrytyczny używany w językach: esperanto, francuskim, greckim, rumuńskim, słowackim, portugalskim, kaszubskim i innych.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Akcent przeciągły · Zobacz więcej »
Alfabet
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego) Alfabet, abecadło (od stgr. nazw pierwszych liter alfabetu: alfa i beta lub z) – najpopularniejszy system zapisywania mowy.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Alfabet · Zobacz więcej »
Alfabet polski
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego). ''Encyklopedii staropolskiej'' Brücknera. data.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Alfabet polski · Zobacz więcej »
Brewis
Brewis (znak krótkości; od łac. brevis: „krótki”) – znak diakrytyczny stosowany w alfabecie rumuńskim, tureckim, wietnamskim i innych.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Brewis · Zobacz więcej »
Cedylla
Cedille, cédille, cedilla, cedylla (¸) – znak diakrytyczny podobny nieco do ogonka, występujący najczęściej pod literą„C” w wielu językach (m.in. we francuskim, portugalskim, katalońskim, tureckim).
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Cedylla · Zobacz więcej »
Diereza (pisownia)
Diereza (tréma) – dwie kropki nad drugąz sąsiednich liter samogłosek, oznaczające, że te samogłoski należy wymawiać oddzielnie.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Diereza (pisownia) · Zobacz więcej »
Font
Od góry do dołu: Segoe UI, Frutiger, Segoe Font (ang., z „źródło”) – komputerowy nośnik pisma, znaki zaprojektowane w formie wektorów lub bitmapy, zestaw czcionek o określonych wspólnych cechach zapisany w postaci elektronicznej, zazwyczaj w jednym pliku.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Font · Zobacz więcej »
Gramatyczność
Gramatyczność, gramatykalność – termin odnoszący się do wypowiedzeń, oznaczający zgodność danego wypowiedzenia z prawidłami i wzorcami gramatycznymi danej odmiany języka, zinternalizowanej przez rodzimego użytkownika.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Gramatyczność · Zobacz więcej »
Grawis
Grawis (akcent ciężki, akcent słaby) – znak diakrytyczny używany w językach: greckim, katalońskim, wietnamskim, norweskim, portugalskim, francuskim, walijskim, włoskim i innych, oznaczający akcent samogłoski krótkiej o intonacji opadającej.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Grawis · Zobacz więcej »
Haczek
Haczek (karon, odwrócony cyrkumfleks, odwrócony daszek) – symbol diakrytyczny używany do spółgłosek i samogłosek.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Haczek · Zobacz więcej »
Kółko (znak)
Kółko – znak diakrytyczny stosowany w językach.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Kółko (znak) · Zobacz więcej »
Kropka (znak diakrytyczny)
Kropka − znak diakrytyczny, stanowiący modyfikację liter, używany w systemach ortograficznych niektórych języków oraz w Międzynarodowym Alfabecie Fonetycznym do oznaczenia różnych dźwięków lub tonów.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Kropka (znak diakrytyczny) · Zobacz więcej »
Makron (znak diakrytyczny)
Makron (gr. μακρόv / makrón, dosłownie: długi) – znak diakrytyczny umieszczany nad lub pod samogłoską, początkowo używany do zaznaczania długiej sylaby w metrum greckim lub łacińskim.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Makron (znak diakrytyczny) · Zobacz więcej »
Ogonek
Ogonek (˛) – znak diakrytyczny używany dla oznaczenia.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Ogonek · Zobacz więcej »
Pismo
Marinusa van Reymerswaelego ''Poborcy podatków'', pierwsza połowa XVI wieku Pismo – system umownych znaków graficznych, za pomocąktórych przedstawiany jest język mówiony.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Pismo · Zobacz więcej »
Pismo alfabetyczno-sylabiczne
Zdanie sanskryckie zapisane w różnych indyjskich alfabetach sylabicznych Alfabet sylabiczny, abugida – rodzaj alfabetu, w którym jedna litera reprezentuje zasadniczo całąsylabę wraz z „domyślną” samogłoską.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Pismo alfabetyczno-sylabiczne · Zobacz więcej »
Podwójny grawis
Podwójny grawis – znak diakrytyczny używany w pracach naukowych poświęconych makrojęzykowi serbsko-chorwackiemu (obejmującemu języki: chorwacki, serbski, bośniacki i czarnogórski).
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Podwójny grawis · Zobacz więcej »
Przecinek
Przecinek – jeden z najczęściej używanych znaków interpunkcyjnych.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Przecinek · Zobacz więcej »
Przydech mocny
Przydech mocny lub dasja (starogrecki δασὺ πνεῦμα dasỳ pneûma; gr. δασεία dasía; łac. spīritus asper) – znak diakrytyczny używany w alfabecie greckim do 1982.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Przydech mocny · Zobacz więcej »
Przydech słaby
Przydech słaby lub psili (starogrecki ψιλὸν πνεῦμα psilòn pneûma; gr. ψιλή psilí; łac. spīritus lēnis) – znak diakrytyczny używany w alfabecie greckim.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Przydech słaby · Zobacz więcej »
Tylda
Tylda (łac. titulus, hiszp. tilde) – znak pisarski w formie wężyka (~), zwany również faląlub wężykiem.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Tylda · Zobacz więcej »
Umlaut
Umlaut (dosłownie: przegłos) – zmiana brzmienia samogłoski spotykana w językach germańskich.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Umlaut · Zobacz więcej »
Zażółć gęślą jaźń
Gdyni Zażółć gęśląjaźń – żartobliwe, najkrótsze zdanie zawierające wszystkie polskie znaki diakrytyczne.
Nowy!!: Znaki diakrytyczne i Zażółć gęślą jaźń · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Diakrytyk, Diakrytyka, Diakrytyki, Polskie litery, Znak diakrytyczny, Znak diaktryczny, Znaki diaktryczne.