Szybszy dostęp niż przeglądarce!
77 kontakty: Abbasydzi, Abdżad, Al-Kufa, Alfabet aramejski, Alfabet białoruski (arabski), Alif, Allah, Azja Środkowa, Azja Południowo-Wschodnia, Šīn, Bāʾ, Ceramika, Ǧīm, Dāl, Dyftong, Elementarz, ʿAyn, Fāʾ, Hāʾ, Indie, Iran, Islam, Język aceh, Język arabski, Język banjar, Język bośniacki, Język czeczeński, Język kurdyjski, Język maguindanao, Język malajski, Język minangkabau, Język paszto, Język perski, Język suahili, Język tausug, Język ternate, Język tidore, Język turecki, Język ujgurski, Język urdu, Język uzbecki, Języki austronezyjskie, Kaligrafia arabska, Kaukaz (region), Kāf, Końcówka fleksyjna, Koran, Lām, Ligatura (pismo), Liryka, ..., Litera, Maghreb, Mīm, Nabatejczycy, Nastaligh, Nūn, Pakistan, Pismo, Pismo jawi, Pismo kufickie, Pismo maghrebskie, Qāf, Rāʾ, Retrofleksja (fonetyka), Safawidzi, Sīn, Szekaste, Taligh, Tatarzy, Tāʾ, Tebriz, Turcja, Wāw, Wezyr, Yāʾ, Zāy, Zwarcie krtaniowe. Rozwiń indeks (27 jeszcze) »
Abbasydzi
Mapa świata w roku 820 Abbasydzi – jedna z dwóch największych (licząca 37 kalifów) sunnickich dynastii imperium muzułmańskiego, rządząca Kalifatem Bagdadu.
Nowy!!: Alfabet arabski i Abbasydzi · Zobacz więcej »
Abdżad
Pismo arabskie – samogłoski zapisane sąznakami diakrytycznymi Abdżad, inaczej pismo spółgłoskowe – ogólna nazwa pism alfabetycznych stosowanych do zapisu niektórych języków, posiadających lub stosujących tylko znaki na oznaczenie spółgłosek.
Nowy!!: Alfabet arabski i Abdżad · Zobacz więcej »
Al-Kufa
Al-Kufa (ar. الكوفة, translit. al-Kūfah) – miasto we współczesnym Iraku około 170 km na południe od Bagdadu i 10 km na północny wschód od Nadżafu.
Nowy!!: Alfabet arabski i Al-Kufa · Zobacz więcej »
Alfabet aramejski
Alfabet aramejski – jeden z najstarszych alfabetów, wykazuje znaczne podobieństwo z alfabetem fenickim.
Nowy!!: Alfabet arabski i Alfabet aramejski · Zobacz więcej »
Alfabet białoruski (arabski)
Arabski alfabet białoruski – alfabet wykształcony w XVI wieku na potrzeby Tatarów litewskich, którzy przejęli język ruski.
Nowy!!: Alfabet arabski i Alfabet białoruski (arabski) · Zobacz więcej »
Alif
Alif – pierwsza litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Alif · Zobacz więcej »
Allah
Turcji. Allah (Allāh, wym.) – w języku arabskim słowo oznaczające abrahamicznego Boga.
Nowy!!: Alfabet arabski i Allah · Zobacz więcej »
Azja Środkowa
Azja Centralna w definicji wąskiej i szerokiej Mapa polityczna państw Azji Środkowej Azja Środkowa (także Azja Centralna, Środkowy Wschód) – region wyróżniany w geografii historycznej i politycznej.
Nowy!!: Alfabet arabski i Azja Środkowa · Zobacz więcej »
Azja Południowo-Wschodnia
Azja Południowo-Wschodnia Azja Południowo-Wschodnia – region Azji obejmujący Półwysep Indochiński i Archipelag Malajski wraz z Filipinami.
Nowy!!: Alfabet arabski i Azja Południowo-Wschodnia · Zobacz więcej »
Šīn
Šīn (ش) – trzynasta litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Šīn · Zobacz więcej »
Bāʾ
Bāʾ (ب) – druga litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Bāʾ · Zobacz więcej »
Ceramika
Nymphenburska waza porcelanowa – przykład możliwości przemysłu ceramicznego (wyrób z ok. 1760–1765 roku) kultury łużyckiej Ceramika – w rozumieniu tradycyjnym, tworzywa i wyroby otrzymywane w wyniku wypalenia odpowiednio uformowanej gliny.
Nowy!!: Alfabet arabski i Ceramika · Zobacz więcej »
Ǧīm
Ǧīm (ج) – piąta litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Ǧīm · Zobacz więcej »
Dāl
Dāl (د) – ósma litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Dāl · Zobacz więcej »
Dyftong
Dyftong, dwugłoska (diphthongos „dwubrzmiący”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy dwa dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski.
Nowy!!: Alfabet arabski i Dyftong · Zobacz więcej »
Elementarz
Dziewczynka z ''Elementarzem'' Elementarz („początkowy”) – książka wprowadzająca w najbardziej podstawowe zagadnienia jakiejś dziedziny, zbiór elementarnej wiedzy w danym zagadnieniu, np.: elementarz języka polskiego, dla chcących się nauczyć czytać i pisać – elementarz pierwszoklasisty (pot. abecadło).
Nowy!!: Alfabet arabski i Elementarz · Zobacz więcej »
ʿAyn
ʿAyn (ع) – osiemnasta litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i ʿAyn · Zobacz więcej »
Fāʾ
Fāʾ (ف) – dwudziesta litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Fāʾ · Zobacz więcej »
Hāʾ
Hāʾ (ه) – dwudziesta piąta litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Hāʾ · Zobacz więcej »
Indie
Indie (niezaakceptowana społecznie propozycja PAN z 1959 r.: India,, trl. Bhārat, trb. Bharat), Republika Indii (hindi: भारत गणराज्य, trl. Bhārat Gaṇarājya, trb. Bharat Ganaradźja; ang. Republic of India) – państwo położone w Azji Południowej, zajmujące większość subkontynentu indyjskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Indie · Zobacz więcej »
Iran
Iran (trl. Irān, pełna nazwa Islamska Republika Iranu, Dżomhuri-je Eslāmi-je Irān), w Europie dawniej znany jako Persja – państwo na Bliskim Wschodzie, leżące między Morzem Kaspijskim na północy a ZatokąPerskąi ZatokąOmańskąna południu.
Nowy!!: Alfabet arabski i Iran · Zobacz więcej »
Islam
Arabii Saudyjskiej i Afganistanu. pielgrzymek. Islam (al-islām – poddanie się woli Boga), mahometanizm – religia monoteistyczna, na początku XXI wieku druga na świecie pod względem liczby wyznawców po chrześcijaństwieW 2010 roku Pew Research Center oceniło liczbę muzułmanów na 1,57 miliarda, to jest 23% ludzkości.
Nowy!!: Alfabet arabski i Islam · Zobacz więcej »
Język aceh
Język aceh (Bahsa Acèh / Aceh) – język austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Aceh na wyspie Sumatra.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język aceh · Zobacz więcej »
Język arabski
Język arabski – język z rodziny języków semickich, w której zaliczany jest do grupy języków południowo-zachodnich według klasycznego podziału, bądź grupy języków zachodnich, centralnych według podziału Hetzrona i Voigta.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język arabski · Zobacz więcej »
Język banjar
Język banjar, bandżar (bahasa Banjar) – język austronezyjski używany w południowej i wschodniej części wyspy Borneo (Kalimantan), gdzie służy jako lingua franca.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język banjar · Zobacz więcej »
Język bośniacki
Dialekty bośniackiego, występujące w Bośni i Hercegowinie. Język bośniacki (bośn. /) – język z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Boszniaków.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język bośniacki · Zobacz więcej »
Język czeczeński
Język czeczeński (czecz.) – język Czeczenów, zamieszkujących głównie autonomicznąrepublikę Czeczenii, wchodzącąw skład Federacji Rosyjskiej.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język czeczeński · Zobacz więcej »
Język kurdyjski
Język kurdyjski (Kurdî / كوردی) – język należący do rodziny języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język kurdyjski · Zobacz więcej »
Język maguindanao
Język maguindanao, także maguindanaon, magindanao – język austronezyjski z grupy języków filipińskich, używany przez 1,1 mln ludzi zamieszkujących przede wszystkim prowincję Maguindanao na Filipinach.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język maguindanao · Zobacz więcej »
Język malajski
Język malajski (malajski), czasem też „malajsko-indonezyjski” – język austronezyjski używany w różnych zakątkach Azji Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język malajski · Zobacz więcej »
Język minangkabau
Język minangkabau (Bahaso Minangkabau), także: minang, padang – język z rodziny austronezyjskiej, używany przez grupę etnicznąMinangkabau w okolicach miasta Padang w zachodniej części Sumatry.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język minangkabau · Zobacz więcej »
Język paszto
Język paszto (pasztuński, znany także jako afgański; nazwa własna) – język należący do rodziny języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język paszto · Zobacz więcej »
Język perski
Język perski, nowoperski (pers. fārsī) – język z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 50 mln mówiących, zamieszkujących głównie Iran (40 mln), Afganistan (7 mln), Tadżykistan (6 mln) i Irak (200 tys.). Służy jednocześnie jako lingua franca dla blisko 80 mln mieszkańców Bliskiego Wschodu (po języku arabskim).
Nowy!!: Alfabet arabski i Język perski · Zobacz więcej »
Język suahili
Język suahili, także: swahili – język z rodziny bantu używany w Afryce Środkowej i Wschodniej (Tanzania, Kenia, Demokratyczna Republika Konga, Uganda), gdzie pełni funkcję języka kontaktowego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język suahili · Zobacz więcej »
Język tausug
Język tausug (Bahasa Sūg; tau sug, taosug), także suluk (sulu) – język austronezyjski używany w archipelagu Sulu na Filipinach oraz w stanie Sabah w Malezji.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język tausug · Zobacz więcej »
Język ternate
Język ternate – język używany w północnej części Moluków w Indonezji (na północ od obszaru języka tidore), należący do niewielkiej rodziny północnohalmaherskiej.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język ternate · Zobacz więcej »
Język tidore
Język tidore – język używany w prowincji Moluki Północne w Indonezji (zwłaszcza przez grupę etnicznąTidore), należący do niewielkiej rodziny północnohalmaherskiej.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język tidore · Zobacz więcej »
Język turecki
Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język turecki · Zobacz więcej »
Język ujgurski
Język ujgurski (zwany też językiem nowoujgurskim) – język z rodziny języków tureckich używany przez 10,4 mln Ujgurów, głównie w Regionie Autonomicznym Sinciang w zachodnich Chinach, a także w północno-wschodnim Kazachstanie.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język ujgurski · Zobacz więcej »
Język urdu
Język urdu (urdū), miejscowo znany jako lashkari – język indoeuropejski z grupy indoaryjskiej używany obecnie przez ponad 50 mln ludzi na subkontynencie indyjskim i przez ponad milion osób zamieszkujących poza Azją.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język urdu · Zobacz więcej »
Język uzbecki
Język uzbecki (uzb. Oʻzbekcha) – język z rodziny języków tureckich, urzędowy w Uzbekistanie.
Nowy!!: Alfabet arabski i Język uzbecki · Zobacz więcej »
Języki austronezyjskie
Języki austronezyjskie – rodzina języków, którymi posługuje się ok.
Nowy!!: Alfabet arabski i Języki austronezyjskie · Zobacz więcej »
Kaligrafia arabska
Jakuta al-Mustasimiego z 1286/1287 w piśmie ''rajhani''. Muzeum Sztuki Tureckiej i Islamskiej w Stambule Hajdara Kaligrafia arabska (arab. خط عربي - chatt 'arabi) – zdobnictwo oparte na piśmie arabskim, jedna z ważniejszych gałęzi sztuk pięknych w świecie muzułmańskim.
Nowy!!: Alfabet arabski i Kaligrafia arabska · Zobacz więcej »
Kaukaz (region)
Granice państw, państw nieuznawanych i republik autonomicznych istniejących na Kaukazie w 2008 Zakaukaskiej Demokratycznej Republiki Federacyjnej w 1918 Flaga Republiki Górskiej Północnego Kaukazu Zakaukaskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej Kaukaz – region na pograniczu Europy i Azji pomiędzy morzami Czarnym i Kaspijskim wokół gór Kaukaz.
Nowy!!: Alfabet arabski i Kaukaz (region) · Zobacz więcej »
Kāf
Kāf (ك) – dwudziesta druga litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Kāf · Zobacz więcej »
Końcówka fleksyjna
Końcówka fleksyjna – morfem końcowy wyrazu w językach fleksyjnych, podlegający wymianie w drodze koniugacji lub deklinacji.
Nowy!!: Alfabet arabski i Końcówka fleksyjna · Zobacz więcej »
Koran
Okładka Koranu z 1866 roku – obiekt ze zbioru Muzeum w Darłowie Koran (Al-Qur’ān) – święta księga islamu.
Nowy!!: Alfabet arabski i Koran · Zobacz więcej »
Lām
Lām (ل) – dwudziesta trzecia litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Lām · Zobacz więcej »
Ligatura (pismo)
Ligatura – połączenie dwóch lub więcej liter w jedną.
Nowy!!: Alfabet arabski i Ligatura (pismo) · Zobacz więcej »
Liryka
liry Liryka (gr. lyrikós „odnoszący się do liry”) – jeden z trzech rodzajów literackich, obok dramatu i epiki.
Nowy!!: Alfabet arabski i Liryka · Zobacz więcej »
Litera
150x150px Litera – znak graficzny charakterystyczny dla pism głoskowych, odpowiadający zwykle pojedynczemu fonemowi.
Nowy!!: Alfabet arabski i Litera · Zobacz więcej »
Maghreb
Maghreb (al-Maġrib, dosłownie: ‘zachód’) – określenie stosowane przez Arabów w stosunku do regionu północno-zachodniej Afryki, powstałe w czasie ekspansji arabskiej w średniowieczu.
Nowy!!: Alfabet arabski i Maghreb · Zobacz więcej »
Mīm
Mīm (م) – dwudziesta czwarta litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Mīm · Zobacz więcej »
Nabatejczycy
Mapa imperium rzymskiego za cesarza Hadriana (117-138), pokazująca lokalizację Nabatejczyków w pustynnych regionach rzymskiej prowincji Arabia. Petrze. Nabatejczycy (arab. الأنباﻂ al-Anbat) – starożytny lud pochodzenia semickiego przybyły z Półwyspu Arabskiego na tereny obecnego południowego Izraela i południowej Jordanii ok.
Nowy!!: Alfabet arabski i Nabatejczycy · Zobacz więcej »
Nastaligh
„Pismo nastaligh” napisane w nastaligh Nastaligh (pers. نستعلیق) – odmiana pisma arabskiego używana przede wszystkim do zapisu języka perskiego i urdu, rzadziej tureckiego i okazjonalnie arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Nastaligh · Zobacz więcej »
Nūn
Nūn (ن) – dwudziesta piąta litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Nūn · Zobacz więcej »
Pakistan
Pakistan, Islamska Republika Pakistanu (trl. Islāmī Jamhūriyat Pākistān, trb. Islami Dźamhurijat Pakistan) – państwo w południowej części Azji, położone wzdłuż Indusu i liczące ponad 200 milionów mieszkańców.
Nowy!!: Alfabet arabski i Pakistan · Zobacz więcej »
Pismo
Marinusa van Reymerswaelego ''Poborcy podatków'', pierwsza połowa XVI wieku Pismo – system umownych znaków graficznych, za pomocąktórych przedstawiany jest język mówiony.
Nowy!!: Alfabet arabski i Pismo · Zobacz więcej »
Pismo jawi
Strona w piśmie jawi Pismo jawi (جاوي), yawi – wariant pisma arabskiego używany historycznie do zapisu języka malajskiego i innych języków w regionie Azji Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Alfabet arabski i Pismo jawi · Zobacz więcej »
Pismo kufickie
Błękitnego Koranu (IX, X w.) sporządzonego w piśmie kufickim Allahu Akbar" w piśmie kufickim na fladze Iraku Pismo kufickie (kufickie od miasta Kufa w Iraku) – najstarsza forma kaligrafii arabskiej wywodząca się z Mezopotamii, charakteryzująca się kątami prostymi, stąd nazwa "pismo kwadratowe".
Nowy!!: Alfabet arabski i Pismo kufickie · Zobacz więcej »
Pismo maghrebskie
Karta z XIII-wiecznego egzemplarza Koranu w piśmie maghrebskim Pismo maghrebi – kursywna forma alfabetu arabskiego powstała pod silnym wpływem pisma kufickiego, używana w krajach Maghrebu (północno-zachodnia Afryka) oraz w średniowiecznej Andaluzji.
Nowy!!: Alfabet arabski i Pismo maghrebskie · Zobacz więcej »
Qāf
Qāf (ق) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Qāf · Zobacz więcej »
Rāʾ
Rāʾ (ر) – dziesiąta litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Rāʾ · Zobacz więcej »
Retrofleksja (fonetyka)
Retrofleksja (z „wstecz” i „zginanie” od „zgiąć”) – rodzaj artykulacji spółgłosek (też samogłosek).
Nowy!!: Alfabet arabski i Retrofleksja (fonetyka) · Zobacz więcej »
Safawidzi
Safawidzi (pers. صفویان) – dynastia panująca w Iranie w latach 1501–1736.
Nowy!!: Alfabet arabski i Safawidzi · Zobacz więcej »
Sīn
Sīn (س) – dwunasta litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Sīn · Zobacz więcej »
Szekaste
Fath Ali Szaha. Iran, styczeń 1831. Metropolitan Museum of Art Szekaste, pers. شکسته (albo szekaste-je nastaligh) – odmiana pisma arabskiego wywodząca się z nastaligh, powstała jako pismo kancelaryjne używane do szybkiego pisania w języku perskim.
Nowy!!: Alfabet arabski i Szekaste · Zobacz więcej »
Taligh
Echtijara Monsziego Gonabadiego. Iran, 1541/42 (948 AH). Freer and Sackler Galleries Taligh (dosłownie „wiszący”) – odmiana pisma arabskiego używana przede wszystkim do sporządzania dokumentów i prowadzenia oficjalnej korespondencji w języku perskim.
Nowy!!: Alfabet arabski i Taligh · Zobacz więcej »
Tatarzy
Flaga narodowa krymskich Tatarów Kobieta tatarska w stroju z XVIII wieku Tatarzy (nazwa własna: tatarlar / татарлар) – grupa ludów tureckich z Europy wschodniej oraz północnej Azji.
Nowy!!: Alfabet arabski i Tatarzy · Zobacz więcej »
Tāʾ
Tāʾ (ت) – trzecia litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Tāʾ · Zobacz więcej »
Tebriz
Tebriz (Tabriz) – miasto w północno-zachodnim Iranie, nad rzekąTalche Rud (uchodzi do jeziora Urmia).
Nowy!!: Alfabet arabski i Tebriz · Zobacz więcej »
Turcja
Turcja (tur. Türkiye), Republika Turcji (tur. Türkiye Cumhuriyeti) – państwo położone w Azji Zachodniej na półwyspie Azja Mniejsza, a częściowo również w Europie Południowo-Wschodniej, ze stolicąw Ankarze.
Nowy!!: Alfabet arabski i Turcja · Zobacz więcej »
Wāw
Wāw (و) – dwudziesta szósta litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Wāw · Zobacz więcej »
Wezyr
Afszarydzki wezyr Wezyr (tur. wezir z arab. وزير wazir „podpora; pomocnik” od wazara „dźwigać”) – od czasów Abbasydów najważniejszy urząd na dworze kalifów.
Nowy!!: Alfabet arabski i Wezyr · Zobacz więcej »
Yāʾ
Yāʾ (ي) – dwudziesta siódma litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Yāʾ · Zobacz więcej »
Zāy
Zāy albo zayn (ز) – jedenasta litera alfabetu arabskiego.
Nowy!!: Alfabet arabski i Zāy · Zobacz więcej »
Zwarcie krtaniowe
Zwarcie krtaniowe – w fonetyce określenie bezdźwięcznej zwartej spółgłoski krtaniowej.
Nowy!!: Alfabet arabski i Zwarcie krtaniowe · Zobacz więcej »
