Apokalipsa św. Jana i Paruzja

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Apokalipsa św. Jana i Paruzja

Apokalipsa św. Jana vs. Paruzja

Bardzo bogatych godzinek księcia de Berry'' (ok. 1410) Apokalipsa Świętego Jana, Księga Objawienia, Objawienie Jana (gr., „Objawienie Jana”) – jedyna prorocza księga Nowego Testamentu, opisująca wizje dotyczące końca istnienia obecnego świata, dzieje wierzących w Jezusa Chrystusa i całej ludzkości oraz Sąd Ostateczny. Chrystus w chwale, miniatura z XV-wiecznego ewangeliarza ruskiego Paruzja, Dzień Pański, Drugie przyjście (z gr. παρουσία, obecność, przyjście, pojawienie się) – według Nowego Testamentu oznacza zapowiadany przez proroków powrót Chrystusa na świat w chwale pod koniec dziejów, jako triumfatora nad złem, wskrzesiciela umarłych i sędziego świata.

Apostoł

Kroniki norymberskiej) Leonarda da Vinci Apostoł (gr. apostolos – wysłannik) – nazwa używana w Nowym Testamencie najczęściej na określenie najbliższych uczniów Jezusa Chrystusa powołanych przez niego osobiście i „wysłanych” do głoszenia jego nauk.

Apokalipsa św. Jana i Apostoł · Apostoł i Paruzja · Zobacz więcej »

Bóg

Bóg stwarzający świat'', Muzeum Brytyjskie tetragram JHWH nad obrazem Jezusa Kopia obok Wawelu. Kraków Kaligrafia słowa Allah antyczny Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie (jednej bądź wielu) uznaje większość religii.

Apokalipsa św. Jana i Bóg · Bóg i Paruzja · Zobacz więcej »

Biblia

Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.

Apokalipsa św. Jana i Biblia · Biblia i Paruzja · Zobacz więcej »

Eschatologia chrześcijańska

Albrecht Dürer – ''Czterej jeźdźcy Apokalipsy'' Eschatologia chrześcijańska (z greckiego έσχατος /eschatos/ – „ostatni” + λόγος /logos/ – „słowo”) – doktryna religijna dotycząca końca istnienia kosmosu i człowieka, a także dział teologii chrześcijańskiej traktujący o tzw.

Apokalipsa św. Jana i Eschatologia chrześcijańska · Eschatologia chrześcijańska i Paruzja · Zobacz więcej »

Ewangelia

Symbole ewangelistów, Kościół św. Katarzyny ze Sieny, Columbus, Ohio, Stany Zjednoczone Ewangelia (z gr., euangelion, dosł. „dobra nowina”) – termin wieloznaczny.

Apokalipsa św. Jana i Ewangelia · Ewangelia i Paruzja · Zobacz więcej »

Ewangelia Jana

Ewangelia Jana – lub Ewangelia według świętego Jana – jedna z czterech Ewangelii Nowego Testamentu, której autorstwo przypisuje się Janowi Apostołowi, Janowi prezbiterowi lub bliżej nieidentyfikowalnemu „umiłowanemu uczniowi”.

Apokalipsa św. Jana i Ewangelia Jana · Ewangelia Jana i Paruzja · Zobacz więcej »

Har-Magedon

Św. Jan piszący „Apokalipsę” Har-Magedon (Armagedon, Armageddon, Armagieddon) – miejsce zapowiadanej w Apokalipsie św. Jana (Ap 16,16) ostatecznej bitwy między siłami dobra i zła, w której hordy szatana zetrąsię z anielskimi hufcami pod wodząChrystusa w zażartej walce.

Apokalipsa św. Jana i Har-Magedon · Har-Magedon i Paruzja · Zobacz więcej »

Jan Ewangelista

Prawosławna ikona ze św. Janem. irlandzkiego ewangeliarza z VIII wieku. Jaszkowej Dolnej Jan Ewangelista, Jan Apostoł, Jan Teolog, grec. Ιωάννης, cs. Apostoł i ewangielist Ioann Bogosłow (zm. ok. 100 r. w Efezie) – jeden z dwunastu apostołów Jezusa Chrystusa, syn Zebedeusza i Salome, brat Jakuba Większego (Starszego) Apostoła.

Apokalipsa św. Jana i Jan Ewangelista · Jan Ewangelista i Paruzja · Zobacz więcej »

Język grecki

Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.

Apokalipsa św. Jana i Język grecki · Język grecki i Paruzja · Zobacz więcej »

Jezus Chrystus

Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e. w Betlejem, zm. ok. 30Por. Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary (381 r.): Wierzę... w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. lub 33 n.e. w Jerozolimie) – centralna postać chrześcijaństwa Według tego autora Jezusa uważa się za założyciela religii w klasycznych teoriach religiologicznych oraz religioznawczych, które nie uwzględniająogólnych idei genezy religii.

Apokalipsa św. Jana i Jezus Chrystus · Jezus Chrystus i Paruzja · Zobacz więcej »

Kościół (teologia)

Fresk: Jezus nauczający Apostołów, Kapadocja, ok. XII w. Kościół (ekklesia „zwołanie, zgromadzenie” od ek kaleo „wołam spoza, zwołuję”) – w teologii chrześcijańskiej, wspólnota ludzi ze wszystkich narodów, zwołanych przez Apostołów posłanych przez Jezusa Chrystusa, by utworzyć zgromadzenie wybranych, stających się wolnymi obywatelami Królestwa niebieskiego.

Apokalipsa św. Jana i Kościół (teologia) · Kościół (teologia) i Paruzja · Zobacz więcej »

Księga Daniela

Księga Daniela – (hebr. דניאל Daniel) księga zaliczana do Pism (Ketuwim) Biblii hebrajskiej oraz ksiąg prorockich chrześcijańskiego Starego Testamentu.

Apokalipsa św. Jana i Księga Daniela · Księga Daniela i Paruzja · Zobacz więcej »

Millenaryzm

Koncepcje Milenium w chrześcijaństwie Millenaryzm lub milenaryzm (łac. mille „tysiąc”), także chiliazm (od gr. χίλια „tysiąc”) – w judaizmie i chrześcijaństwie pogląd wyznający bliskie nadejście tysiącletniego panowania Królestwa Bożego, szczególnej formy epoki mesjańskiej.

Apokalipsa św. Jana i Millenaryzm · Millenaryzm i Paruzja · Zobacz więcej »

Nowy Testament

Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Johna Wyclifa (XIV wiek) Nowy Testament (gr. Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Hē Kainē Diathēkē) – druga część Biblii chrześcijańskiej, zaraz po Starym Testamencie, stanowiąca zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego.

Apokalipsa św. Jana i Nowy Testament · Nowy Testament i Paruzja · Zobacz więcej »

Paweł z Tarsu

Paweł Apostoł'', Rembrandt, ok. 1657 Paweł z Tarsu, Paweł Apostoł, Szaweł, Szaul ha-Tarsi (ur. ok. 5–10 w Tarsie w Cylicji, zm. ok. 64–67 w Rzymie) – Żyd z Tarsu, święty chrześcijański, męczennik za wiarę.

Apokalipsa św. Jana i Paweł z Tarsu · Paruzja i Paweł z Tarsu · Zobacz więcej »

Prorok

Termin „prorok” jest kalkągreckiego προφήτης (prophḗtēs, „rzecznika”, „adwokata”) używanego w kontekście religijnym, które z kolei jest tłumaczeniem hebrajskiego słowa „nabi”, oznaczającego osobę przemawiającąw imieniu Boga.

Apokalipsa św. Jana i Prorok · Paruzja i Prorok · Zobacz więcej »

Sąd ostateczny

Sąd ostateczny'', ok. 1470 Sąd ostateczny – wydarzenie eschatologiczne o skali światowej, stanowiące przedmiot wiary przede wszystkim w kręgu religii judeo-chrześcijańskiej.

Apokalipsa św. Jana i Sąd ostateczny · Paruzja i Sąd ostateczny · Zobacz więcej »

Stary Testament

Tory w języku hebrajskim Dziesięć Przykazań) – Codex Orientales 4445 I w. p.n.e. Stary Testament – starsza część Biblii, przyjęta przez chrześcijaństwo.

Apokalipsa św. Jana i Stary Testament · Paruzja i Stary Testament · Zobacz więcej »