Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Buddyzm i Buddyzm tybetański
Buddyzm i Buddyzm tybetański mają 79 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Abhidharma, Anicca, Atiśa, Azja Środkowa, Bodh Gaja, Bodhićitta, Bodhisattwa, Budda, Budda Siakjamuni, Chińska Republika Ludowa, Chiny, Congkhapa, Czittamatra, Czogjal Namkhai Norbu, Cztery Szlachetne Prawdy, Dalajlama, Dharma, Duhkha, Dwanaście ogniw współzależnego powstawania, Dzionang, Dzogczen, Gampopa, Gelug, Hinajana, Hinduizm, Indie, Indonezja, Islam, Japonia, Jidam, ..., Kagju, Kalaczakra, Karma, Karmapa, Kushinagar (miasto), Lama (religioznawstwo), Lamrim, Lumbini, Madhjamaka, Mahajana, Mandala (symbol), Mongolia, Nalanda, Natura Buddy, Nepal, Niewiedza (buddyzm), Nihilizm, Ningma, Nirwana, Ośmioraka ścieżka, Oświecenie (religie Wschodu), Ole Nydahl, Paramita, Proces umierania w teorii wadżrajany, Reinkarnacja, Rosja, Sakja, Sangha (buddyzm), Sansara, Sanskryt, Sarnath, Shingon, Siunjata, Splamienia (buddyzm), Sri Lanka, Sutra Serca, Sześć światów, Tantry jogi najwyższej, Tenzin Gjaco, Tipitaka, Transliteracja Wyliego, Trisong Decen, Trzy ciała Buddy, Trzy schronienia, Tulku, Tybet (region), Wadżrajana, Winaja Pitaka, Zjednoczenie Słońca z Księżycem. Rozwiń indeks (49 jeszcze) »
Abhidharma
Abhidharma (sanskr.; pali abhidhamma; chiń. 阿毘達磨 ebidamo; kor. 아비달마 abidarma; jap. apidarma, ahitatsuma; wiet. a-tì-đạt-ma) – termin znaczący właściwie „o dharmie”, tradycyjnie tłumaczony jednak jako „Najwyższa Dharma”.
Abhidharma i Buddyzm · Abhidharma i Buddyzm tybetański ·
Anicca
Anicca (czyt. aniczcza; sans. अनित्य anitya; pāli अनिच्च anicca; tyb. mi rtag pa; chiński 無常 wúcháng; kor. 무상 musang;jap. 無常 mujō; wiet. vô thường) – podstawowe pojęcie buddyzmu oznaczające nietrwałość.
Anicca i Buddyzm · Anicca i Buddyzm tybetański ·
Atiśa
Atīśa Dīpaṅkara Śrījñāna (Atiśa Dipankara Śridźńana, sanskryt: अतिश दीपङ्कर श्रीज्ञान, bengalski: অতীশ দীপঙ্কর শ্রীজ্ঞান Ôtish Dipôngkor Srigên, chiń. trad. 燃燈吉祥智 pinyin: Rándēng Jíxiángzhì) ur.
Atiśa i Buddyzm · Atiśa i Buddyzm tybetański ·
Azja Środkowa
Azja Centralna w definicji wąskiej i szerokiej Mapa polityczna państw Azji Środkowej Azja Środkowa (także Azja Centralna, Środkowy Wschód) – region wyróżniany w geografii historycznej i politycznej.
Azja Środkowa i Buddyzm · Azja Środkowa i Buddyzm tybetański ·
Bodh Gaja
Świątynia Mahabodhi w Bodh Gaja Bodh Gaja - święte drzewo ''Mahabodhi'' Bodh Gaja, hindi Badh Gayā, ang.
Bodh Gaja i Buddyzm · Bodh Gaja i Buddyzm tybetański ·
Bodhićitta
Bodhićitta (dosł. umysł oświecenia, przebudzone serce-umysł lub serce przebudzonego umysłu) – aspiracja osiągnięcia oświecenia dla dobra wszystkich czujących istot (pragnienie uwolnienia wszystkich istot od cierpienia).
Bodhićitta i Buddyzm · Bodhićitta i Buddyzm tybetański ·
Bodhisattwa
Boddhisattva Mandźuśri (Monju), Japonia Sakralny posąg buddyjski (Bodhisattwa Kannon), 2 poł XIX wieku, Japonia, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie Bodhisattwa (skt.: बोधिसत्त्व bodhisattva, dosł. przebudzone dobro; tyb. བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་, Wylie: byang chub sems dpa', dosł. bohater umysłu oświecenia; chiń. 菩薩, pinyin: púsà, kor. 보살 posal; jap. bosatsu; wiet. bồ tát) – w buddyzmie tradycji mahāyāna istota, która przez systematyczne ćwiczenie wyzwalających działań (skt. paramita) dąży do stanu buddy, kierując się altruistycznąmotywacjąprzynoszenia pożytku innym.
Bodhisattwa i Buddyzm · Bodhisattwa i Buddyzm tybetański ·
Budda
Budda Japonii Wizerunek Buddy w świątyni koreańskiej Posążek Buddy Przedstawienie leżącego Buddy, Tajlandia Statuetki Buddy w budynku przyjęć Pałacu Królewskiego w Phnom Penh Budda (sanskr. Buddha „oświecony”, „przebudzony”, „nieuśpiony”), właśc.
Budda i Buddyzm · Budda i Buddyzm tybetański ·
Budda Siakjamuni
Ilustracja Buddy z XIX wieku Budda Siakjamuni (żył w latach prawdopodobnie 563–483 p.n.e.Daty życia Buddy sąobiektem kontrowersji. Zobacz: era buddyjska.), właściwie Siddhartha Gautama z rodu Śakjów – indyjski książę, filozof i reformator religijny, twórca buddyzmu.
Budda Siakjamuni i Buddyzm · Budda Siakjamuni i Buddyzm tybetański ·
Chińska Republika Ludowa
Pekin Szanghaj Mount Everest Chińska Republika Ludowa, ChRL, Chiny – państwo w Azji Wschodniej, obejmujące historyczne Chiny (bez Tajwanu) oraz Tybet i inne ziemie w Azji Środkowej zamieszkane w sumie przez 56 grup etnicznych.
Buddyzm i Chińska Republika Ludowa · Buddyzm tybetański i Chińska Republika Ludowa ·
Chiny
Dynastii Qing. Chiny – region historyczno-kulturowy w Azji, będący jednąz najstarszych cywilizacji na świecie.
Buddyzm i Chiny · Buddyzm tybetański i Chiny ·
Congkhapa
klasztorze Kumbum (Chiny) przedstawiająca Tsongkhapę Je Tsongkhapa Losang Drakpa (tyb.: ཙོང་ཁ་པ།, Wylie: tsong kha pa, ZWPY: Zongkaba; ur. 1357, zm. 1419) – reformator i uczony buddyjski z Tybetu, założyciel szkoły Gelug.
Buddyzm i Congkhapa · Buddyzm tybetański i Congkhapa ·
Czittamatra
Majtreję nauczającego traktatów o naturze buddy. Czittamatra – doktryna „tylko umysłu” w buddyzmie wywodząca się od przekazu nauk o naturze buddy Maitrei przekazanego przez Asangę (Indie, IV w.n.e) oraz rozpowszechnionego przez Vasubandhu (Indie, IV).
Buddyzm i Czittamatra · Buddyzm tybetański i Czittamatra ·
Czogjal Namkhai Norbu
Namkhai Norbu Rinpoché, 2006 Czogjal Namkhai Norbu (tyb. ཆོས་རྒྱལ་ནམ་མཁའི་ནོར་བུ་ chos rgyal nam mkha'i nor bu; ur. 8 grudnia 1938 w Derge, zm. 27 września 2018 w Arcidosso) – buddyjski nauczyciel przekazujący nauki Dzogczen i Anujogi.
Buddyzm i Czogjal Namkhai Norbu · Buddyzm tybetański i Czogjal Namkhai Norbu ·
Cztery Szlachetne Prawdy
Cztery Szlachetne Prawdy (pāli. cattari arya sacchani; sanskr. catvari arya satyani) – to podstawa nauk buddyzmu.
Buddyzm i Cztery Szlachetne Prawdy · Buddyzm tybetański i Cztery Szlachetne Prawdy ·
Dalajlama
Tenzin Gjaco – obecny czternasty Dalajlama Dalajlama (tyb. ཏཱ་ལའི་བླ་མ་, Wylie: taa-la’i bla-ma, ZWPY: Dalai Lama) – przedstawiciel szkoły gelug – jednej z czterech największych szkół buddyzmu tybetańskiego.
Buddyzm i Dalajlama · Buddyzm tybetański i Dalajlama ·
Dharma
Dharma (skt. धर्म; pali Dhamma धम्म; chiń. 法, pinyin fǎ; kor. pŏp 법, talma; jap. 法 hō lub ダルマ daruma; wiet. pháp, đạt-ma; tyb. ལྷ་ཆོས།, Wylie lha chos) – wieloznaczny termin występujący w religiach dharmicznych, np.
Buddyzm i Dharma · Buddyzm tybetański i Dharma ·
Duhkha
Duḥkha (pal. dukkha दुक्ख; skt दुःख; chiń. ku 苦; kor. ko 고(苦); jap. ku 苦; wiet. khổ) – buddyjskie określenie pochodzące z sanskrytu oznaczający cierpienie lub bolesność, często jest też tłumaczone jako psychiczny dyskomfort związany z brakiem trwałego zadowolenia.
Buddyzm i Duhkha · Buddyzm tybetański i Duhkha ·
Dwanaście ogniw współzależnego powstawania
Dwanaście ogniw współzależnego powstawania (skt: प्रतीत्यसमुत्पाद, pratītyasamutpāda; pali: paticca-samuppāda; tyb.: rten.cing.'brel.bar.'byung.ba; chin.: 緣起) – obok Czterech Szlachetnych Prawd jeden z głównych poglądów używanych w buddyzmie.
Buddyzm i Dwanaście ogniw współzależnego powstawania · Buddyzm tybetański i Dwanaście ogniw współzależnego powstawania ·
Dzionang
Dzionang lub Dzionangpa (język tybetański: ཇོ་ནང་, transliteracja Wyliego: Jo-nang, ZWPY: Qonang; język chiński: 觉囊派, juénáng pài) – szkoła buddyzmu tybetańskiego, która stała się szeroko znana w Tybecie w XIII wieku.
Buddyzm i Dzionang · Buddyzm tybetański i Dzionang ·
Dzogczen
Dzogczen (wymowa przyjęła się z brzmienia angielskiego dzogchen, a po tybetańsku brzmi dzokcien, རྫོགས་ཆེན་, Wylie: rdzogs chen, ZWPY Zogqên) – kompleksowy system nauk i praktyk dla fundamentalnego stanu, zwanego po tybetańsku rigpą(Wylie: rig pa), traktowany przez tradycję ningma buddyzmu tybetańskiego i przed-buddyjskąreligię bön jako „wielki szczyt” ścieżek do „Doskonałego Oświecenia”.
Buddyzm i Dzogczen · Buddyzm tybetański i Dzogczen ·
Gampopa
Gampopa Gampopa Sonam Rinczen (tyb.: སྒམ་པོ་པ་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན, Wylie: sgam po pa bsod nams rin chen; ur. 1079, zm. 1153) – mistrz buddyzmu tybetańskiego, uczeń Milarepy.
Buddyzm i Gampopa · Buddyzm tybetański i Gampopa ·
Gelug
Gelug (tyb. དགེ་ལུགས་པ།, Wylie: dge lugs pa, ZWPY: Gêlug-pa; nazwa po tybetańsku oznacza system szlachetności) – jedna z czterech głównych tradycji (szkół, obrządków) buddyzmu tybetańskiego nauczających hinajany, mahajany i wadżrajany.
Buddyzm i Gelug · Buddyzm tybetański i Gelug ·
Hinajana
Hinajana – nazwa „hīnayāna” (sanskr. हीनयान; chiń. xiaosheng 小乘, kor. sosŭng 소승, jap. shōjō, wiet. tiểu thừa) oznacza Podrzędny Pojazd, Gorszy Wóz, Niższy Wóz (według Pali Text Society: hina.
Buddyzm i Hinajana · Buddyzm tybetański i Hinajana ·
Hinduizm
OM – zapis sylaby będącej symbolem hinduizmu Swastyka hinduistyczna Hinduizm – określenie zbiorcze na grupę wierzeń religijnych, wyznawanych głównie na Półwyspie Indyjskim.
Buddyzm i Hinduizm · Buddyzm tybetański i Hinduizm ·
Indie
Indie (niezaakceptowana społecznie propozycja PAN z 1959 r.: India,, trl. Bhārat, trb. Bharat), Republika Indii (hindi: भारत गणराज्य, trl. Bhārat Gaṇarājya, trb. Bharat Ganaradźja; ang. Republic of India) – państwo położone w Azji Południowej, zajmujące większość subkontynentu indyjskiego.
Buddyzm i Indie · Buddyzm tybetański i Indie ·
Indonezja
Indonezja, oficjalnie Republika Indonezji – wyspiarskie państwo unitarne położone w Azji Południowo-Wschodniej oraz w Oceanii, którego stolicąjest Dżakarta.
Buddyzm i Indonezja · Buddyzm tybetański i Indonezja ·
Islam
Arabii Saudyjskiej i Afganistanu. pielgrzymek. Islam (al-islām – poddanie się woli Boga), mahometanizm – religia monoteistyczna, na początku XXI wieku druga na świecie pod względem liczby wyznawców po chrześcijaństwieW 2010 roku Pew Research Center oceniło liczbę muzułmanów na 1,57 miliarda, to jest 23% ludzkości.
Buddyzm i Islam · Buddyzm tybetański i Islam ·
Japonia
Region Japonii – państwo wyspiarskie położone na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji, o długości 3,3 tys.
Buddyzm i Japonia · Buddyzm tybetański i Japonia ·
Jidam
Naropy Jidam (transliteracja Wyliego: yi dam; sanskryt. iṣṭadevatā) – jeden z trzech korzeni praktyki buddyjskiej, prowadzącej do oświecenia; charakterystyczna dla wadżrajany metoda praktyki, w której występuje medytacyjne skupienie na postaci manifestacji buddy (lub mahasiddhy np. Padmasambhawy) wybieranej na podstawie indywidualnie wybranej tantry lub termy i bezpośredniego przekazu autentycznego mistrza (język tybetański: lama) odpowiednio do możliwości i zdolności adepta wadżrajany.
Buddyzm i Jidam · Buddyzm tybetański i Jidam ·
Kagju
Tradycyjne wyobrażenie Marpy Tłumacza (1012-1097), założyciela marpa kagju w Tybecie Kagju (wymowa tybetańska kagjü, tyb.: བཀའ་བརྒྱུད་པ, wylie: bka’ brgyud pa, ZWPY: Gagyü-pa) – jedna z czterech głównych tradycji buddyzmu tybetańskiego.
Buddyzm i Kagju · Buddyzm tybetański i Kagju ·
Kalaczakra
Koło Czasu (sanskr. कालचक्र kālacakra; tyb.: དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།, Wylie: dus kyi 'khor lo) – medytacyjny aspekt buddy (tyb. jidam) należący do cyklu nauk tradycji Wadżrajana i tantr klasy Maha-Anuttara-Yoga.
Buddyzm i Kalaczakra · Buddyzm tybetański i Kalaczakra ·
Karma
Karma (lub karman, sanskr. कर्म, pali. kamma, chiń. 業 yè, kor. 업ǒp; jap. gō; wiet. nghiệp) – w buddyzmie, hinduizmie i religiach dharmicznych jest to przyczyna – rozumiana w sensie prawa przyczyny i skutku.
Buddyzm i Karma · Buddyzm tybetański i Karma ·
Karmapa
Karmapa (tyb.: ཀརྨ་པ་，Wylie: karma pa, ZWPY: Garmaba) – jest zwierzchnikiem Karma Kagyu (Karma Kagju), największej z kilku buddyjskich linii przekazu, które tworząszkołę Kagyu (Kagju), jednąz czterech głównych szkół buddyzmu tybetańskiego.
Buddyzm i Karmapa · Buddyzm tybetański i Karmapa ·
Kushinagar (miasto)
Kushinagar (hindi कुशीनगर, lub Kusinigar) – miasto w północnych Indiach w stanie Uttar Pradesh, na Nizinie Hindustańskiej.
Buddyzm i Kushinagar (miasto) · Buddyzm tybetański i Kushinagar (miasto) ·
Lama (religioznawstwo)
Mongolski lama z klasztoru Gandan w Ułan Bator Lama (tybetański བླ་མ་; Wylie bla-ma) – duchowny nauczyciel w buddyzmie tybetańskim i w starszej religii tybetańskiej bön.
Buddyzm i Lama (religioznawstwo) · Buddyzm tybetański i Lama (religioznawstwo) ·
Lamrim
Lamrim (tyb. Lam Rim – stopnie ścieżki) – jest żywątradycjąnauk i technik medytacyjnych buddyzmu tybetańskiego, szczególnie w szkole gelug.
Buddyzm i Lamrim · Buddyzm tybetański i Lamrim ·
Lumbini
Kamień oznaczający dokładne miejsce narodzin Buddy Lumbini (sanskr. लुम्बिनी) – miejscowość w południowym Nepalu, w dystrykcie Rupandehi, ośrodek kultu religijnego buddystów – według tradycji miejsce urodzenia Buddy – jedno z czterech świętych miejsc buddyzmu.
Buddyzm i Lumbini · Buddyzm tybetański i Lumbini ·
Madhjamaka
Posążek przedstawiający nauczającego Nagardżunę, klasztor tybetański w Kullu, Indie. Madhjamaka, czyli „Droga Środka” (sanskryt: माध्यमक, Mādhyamaka, chiń. 中觀派 Zhōngguānpài lub 中道宗 Zhōngdàozōng; zwana też Śunyavada) – jest tradycjąnauk mahajany, na temat m.in.
Buddyzm i Madhjamaka · Buddyzm tybetański i Madhjamaka ·
Mahajana
Mahajana (skt. mahāyāna „Wielki Wóz”, chiń.: 大乘, dàshèng; kor. 대승 taesŭng, jap.: 大乗, daijō, wiet. đại thừa) – kierunek buddyzmu, który wyodrębnił się w I wieku p.n.e.
Buddyzm i Mahajana · Buddyzm tybetański i Mahajana ·
Mandala (symbol)
Mandala Mandala (sans. मण्डल maṇḍala, koło, łuk; chiń. màntúluó 曼荼羅; kor. mandara 만다라; jap. mandara 曼荼羅; wiet. Mạn-đà-la; tyb. དཀྱིལ་འཁོར།, Wylie dkyil 'khor) – motyw artystyczny występujący głównie w sztuce buddyzmu tantrycznego, gdzie jego tworzenie, a następnie niszczenie – jako droga transformacji praktykującego, jest uważane za rodzaj medytacji i ma duże znaczenie religijne.
Buddyzm i Mandala (symbol) · Buddyzm tybetański i Mandala (symbol) ·
Mongolia
Mongolia (mong. Монгол улс, trb.: Mongol uls; pismo mongolskie:, trb.: Monggol Ulus) – państwo śródlądowe w środkowowschodniej Azji.
Buddyzm i Mongolia · Buddyzm tybetański i Mongolia ·
Nalanda
Schemat klasztoru sporządzony na podstawie przeprowadzonych badań archeologicznych Nalanda (hindi: नालंदा, Nālandā) – buddyjski klasztor i uniwersytet założony w V wieku, w północno-wschodnich Indiach, na terenie dzisiejszego stanu Bihar.
Buddyzm i Nalanda · Buddyzm tybetański i Nalanda ·
Natura Buddy
Natura Buddy (także Tathagatagarbha, Sugatagarbha; sans. Buddhatā, chiń. 佛性 fóxìng, kor. pulsŏng lub bulseong, jap. 仏性 busshō, wiet. phật tính, wylie: de bzhin gshegs pa’i snying po; chin. rulaizang) – esencja umysłu, najwyższa mądrość, absolutna natura wszystkiego, co istnieje, umożliwiająca osiągnięcie Oświecenia według buddyzmu.
Buddyzm i Natura Buddy · Buddyzm tybetański i Natura Buddy ·
Nepal
Prowincje Nepalu dystrykcie Mustang Nepal, oficjalnie Federalna Demokratyczna Republika Nepalu (nep. नेपाल trl. Nepāl, trb. Nepal) – demokratyczna republika federalna w Azji Południowej, położona w środkowej części Himalajów, granicząca na północy z Chinami a na południu, wschodzie i zachodzie z Indiami, bez dostępu do morza.
Buddyzm i Nepal · Buddyzm tybetański i Nepal ·
Niewiedza (buddyzm)
Niewiedza (sanskryt avidya; pali avijja; tyb. མ་རིག་པ, Wylie: ma rig pa) – kluczowe pojęcie buddyjskie.
Buddyzm i Niewiedza (buddyzm) · Buddyzm tybetański i Niewiedza (buddyzm) ·
Nihilizm
Paula Merwarta Nihilizm (od – nic) – różnorodnie rozumiany termin filozoficzny, którego kluczowym pojęciem jest negacja.
Buddyzm i Nihilizm · Buddyzm tybetański i Nihilizm ·
Ningma
Mandarawy i Jeszie Tsogial nad którymi znajdująsię Samantabhadra, Wadżrasattwa i Garab Dordże, a poniżej tybetańscy mistrzowie Longczenpa oraz Dżigme Lingpa Ningma (tyb. རྙིང་མ་, Wylie: rnying ma, ZWPY: Nyingma) – jedna z czterech głównych tradycji buddyzmu tybetańskiego.
Buddyzm i Ningma · Buddyzm tybetański i Ningma ·
Nirwana
Nirwana (dosłownie zgaśnięcie) – wygaśnięcie cierpienia, termin używany w religiach dharmicznych na określenie bardzo zaawansowanego poziomu urzeczywistnienia.
Buddyzm i Nirwana · Buddyzm tybetański i Nirwana ·
Ośmioraka ścieżka
Koło Dharmy (Nauki) symbolizuje SzlachetnąOśmiorakąŚcieżkę Szlachetna Ośmioraka Ścieżka (także: Ośmiostopniowa, Ośmioaspektowa) – zbiór podstawowych zaleceń buddyzmu.
Buddyzm i Ośmioraka ścieżka · Buddyzm tybetański i Ośmioraka ścieżka ·
Oświecenie (religie Wschodu)
Latarnia przy japońskiej świątyni zen Oświecenie (albo samourzeczywistnienie, samorealizacja, bodhi skr. बोधि, poch. od rdzenia budh „wiedzieć”, w stronie biernej „być przebudzonym”) – stan (lub raczej cały szereg stanów), jaki według większości religii i filozofii Wschodu (buddyzm, hinduizm, dżinizm, taoizm), czasami lub trwale realizuje się po długotrwałej praktyce medytacyjnej, albo z nagła (spór gradualizmu z subityzmem).
Buddyzm i Oświecenie (religie Wschodu) · Buddyzm tybetański i Oświecenie (religie Wschodu) ·
Ole Nydahl
Ole Nydahl z żonąHannah Ole Nydahl (ur. 19 marca 1941 w Kopenhadze) – jedna z pierwszych osób z Zachodu wykształcona jako nauczyciel medytacji w odłamie szkoły Karma Kagyu, jednej z czterech głównych szkół buddyzmu tybetańskiego działającej pod przewodnictwem XVII Karmapy Trinleja Taje Dordże.
Buddyzm i Ole Nydahl · Buddyzm tybetański i Ole Nydahl ·
Paramita
Paramita (skt. pāramitā पारमिता; chiń. boluomi(duo) 婆羅蜜(多); kor. paramil(t'a) 바라밀(타); jap. harami(ta); wiet. ba-la-mật(-đa)) czyli „przekroczenie", „wyjście poza", „osiągnięcie drugiego brzegu": w buddyzmie praktyka bądź cnota pozwalająca na osiągnięcie oświecenia i przejście do nirwany.
Buddyzm i Paramita · Buddyzm tybetański i Paramita ·
Proces umierania w teorii wadżrajany
Proces umierania w teorii wadżrajany – kompleksowy opis etapów naturalnej śmierci fizjologicznej, zawierający m.in.
Buddyzm i Proces umierania w teorii wadżrajany · Buddyzm tybetański i Proces umierania w teorii wadżrajany ·
Reinkarnacja
Zobrazowanie kolejnych inkarnacji Reinkarnacja (również: metempsychoza, transmigracja; łac. re+in+caro, carnis „ponowne wcielenie”) – pogląd, według którego dusza (bądź świadomość) po śmierci ciała może wcielić się w nowy byt fizyczny.
Buddyzm i Reinkarnacja · Buddyzm tybetański i Reinkarnacja ·
Rosja
zarchiwizowano.
Buddyzm i Rosja · Buddyzm tybetański i Rosja ·
Sakja
Sakja (tyb.: ས་སྐྱ་, Wylie: sa skya, ZWPY: Sa’gya) – jedna z czterech głównych tradycji buddyzmu tybetańskiego.
Buddyzm i Sakja · Buddyzm tybetański i Sakja ·
Sangha (buddyzm)
Tajska świątynia buddyjska w tradycji Theravada (konkretnie viharn – najświętsze miejsce w świątyni gdzie gromadzi się sangha). Londyn (Wielka Brytania) Sangha (skt. sagha संघ; chiń. 僧伽 sengjia; kor. sŭngga, jap. 僧伽 sōgya, wiet. tăng-già) – dosł.
Buddyzm i Sangha (buddyzm) · Buddyzm tybetański i Sangha (buddyzm) ·
Sansara
Saṅsāra lub saṃsāra (pali, sans.: संसार, tel.: సంసారం; chiń.: trad. 輪迴, upr. 轮回, pinyin lún huí, jap.: 輪廻 rinne) – w hinduizmie, dźinizmie i buddyzmie termin dosłownie oznacza nieustanne wędrowanie, czyli kołowrót narodzin i śmierci, cykl reinkarnacji, któremu od niezmierzonego okresu podlegająwszystkie żywe istoty włącznie z istotami boskimi (dewy).
Buddyzm i Sansara · Buddyzm tybetański i Sansara ·
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Buddyzm i Sanskryt · Buddyzm tybetański i Sanskryt ·
Sarnath
Chedi Liem (Tajlandia). Sarnath (znane dawniej jako Mrigadava, czyli Park Jeleni, Rishipattana lub Isipatana) – miejscowość w północnych Indiach, położona 13 kilometrów na wschód od Waranasi (stan Uttar Pradesh).
Buddyzm i Sarnath · Buddyzm tybetański i Sarnath ·
Shingon
Mnisi szkoły Shingon przy świątyni na górze Kōya goma Świątynia Chishaku-in w Kioto, główna siedziba sekty Shingon-shū Chizan-ha – japońska odmiana buddyzmu ezoterycznego tzn.
Buddyzm i Shingon · Buddyzm tybetański i Shingon ·
Siunjata
Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb. stong pa nyid) – pojęcie występujące we wszystkich odłamach buddyzmu.
Buddyzm i Siunjata · Buddyzm tybetański i Siunjata ·
Splamienia (buddyzm)
Splamienia (sanskryt klesha, pali kilesa, angielski afflictions, delusions) – kluczowy w buddyzmie termin.
Buddyzm i Splamienia (buddyzm) · Buddyzm tybetański i Splamienia (buddyzm) ·
Sri Lanka
Sri Lanka (syng. ශ්රී ලංකාව, tamil. இலங்கை, ang. Sri Lanka), oficjalnie Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki (ang. Democratic Socialist Republic of Sri Lanka) – państwo w Azji Południowej, na wyspie Cejlon (pod tąnazwąznane do 1972) wraz z mniejszymi przybrzeżnymi wyspami.
Buddyzm i Sri Lanka · Buddyzm tybetański i Sri Lanka ·
Sutra Serca
Sutra Serca Sutra Serca (skr. Mahā-prajñā-pāramitā-hdaya Sūtra, chiń. 摩訶般若波羅蜜多心經, Boreboluomiduo Xinjing, kor. Mahabanya paramilda shimgyŏng, jap. Makahannya haramita shin gyō, wiet. Bát-nhã-ba-la-mật-đa tâm kinh) – jest bardzo krótkąsutrą, o której mówi się, że zawiera esencję potężnego zbioru Sutr Mądrości.
Buddyzm i Sutra Serca · Buddyzm tybetański i Sutra Serca ·
Sześć światów
Koło życia, na którym tradycyjnie zaznaczane jest Sześć Światów Sześć światów (sześć sfer egzystencji, sześć krain ponownych narodzin) – krainy, w których można odrodzić się po śmierci.
Buddyzm i Sześć światów · Buddyzm tybetański i Sześć światów ·
Tantry jogi najwyższej
Tantry jogi najwyższej (sanskryt. anuttara joga tantra, tyb. བླ་ན་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་, transliteracja Wyliego. rnal 'byor bla na med pa’i rgyud) – najbardziej zaawansowane tantry wadżrajany, gdzie występuje praktyka fazy spełniającej (transliteracja Wyliego. rdzogs rim), z punktu widzenia szkół sarma buddyzmu tybetańskiego takich jak sakja, kagju, gelug, dzionang.
Buddyzm i Tantry jogi najwyższej · Buddyzm tybetański i Tantry jogi najwyższej ·
Tenzin Gjaco
XIV Dalajlama w dzieciństwie Miejsce narodzin XIV Dalajlamy Tenzin Gjaco i George W. Bush w Białym Domu Senacie (2008) XIV Dalajlama otrzymuje Złoty Medal Kongresu, 17 października 2007 Tenzin Gjaco, XIV Dalajlama, tyb. ལྷ་མོ་དོན་འགྲུབ་,, wylie: bstan ’dzin rgya mtsho, ZWPY: Dainzin Gyaco (ur. 6 lipca 1935) – duchowy i polityczny przywódca narodu tybetańskiego, laureat Pokojowej Nagrody Nobla (1989).
Buddyzm i Tenzin Gjaco · Buddyzm tybetański i Tenzin Gjaco ·
Tipitaka
Tipitaka Tipitaka – zbiór nauk buddyjskich, spisany w języku palijskim.
Buddyzm i Tipitaka · Buddyzm tybetański i Tipitaka ·
Transliteracja Wyliego
Transliteracja Wyliego – najczęściej stosowana transliteracja języka tybetańskiego, zaprezentowana przez tybetologa Turrella Wyliego (1927–1984) w 1959.
Buddyzm i Transliteracja Wyliego · Buddyzm tybetański i Transliteracja Wyliego ·
Trisong Decen
Trisong Decen (tyb.: ཁྲི་སྲོང་ལྡེ་བཙན, Wylie: khri srong lde btsan, ZWPY: Chisong Dêzain) – władca imperium tybetańskiego w okresie od 755 do 797 lub 804 roku, syn Me Agtsoma.
Buddyzm i Trisong Decen · Buddyzm tybetański i Trisong Decen ·
Trzy ciała Buddy
Trzy posągi symbolizujące trzy ciała Buddy w świątyni "Dharma Flower Temple", Huzhou, Zhejiang, Chiny. Trzy ciała Buddy (zwane również jako trzy kaje Buddy; skt. trikaya, buddhakaya) – podział stanu Buddy stosowany w mahajanie.
Buddyzm i Trzy ciała Buddy · Buddyzm tybetański i Trzy ciała Buddy ·
Trzy schronienia
Trzy schronienia (skr. triśarana; pali: tisarana) – w buddyzmie przyjęcie Trzech schronień jest pierwszym krokiem oznaczającym wejście na buddyjskąścieżkę.
Buddyzm i Trzy schronienia · Buddyzm tybetański i Trzy schronienia ·
Tulku
Tulku (tyb.: སྥྲུལ་སྐུ་, Wylie: sprul sku, ZWPY: zhügu) – w buddyzmie tybetańskim – istota, która manifestuje się w postaci ludzkiej przez wiele kolejnych inkarnacji, w przeciwieństwie do innych istot odradzająca się w świadomy sposób, aczkolwiek nie zawsze pamiętająca swoje poprzednie żywoty.
Buddyzm i Tulku · Buddyzm tybetański i Tulku ·
Tybet (region)
Tybet (Wylie: Bod, ZWPY: Poi; chiń.: 西藏, pinyin: Xīzàng) – kraina historyczna w Azji obejmująca Wyżynę Tybetańskąi jej przyległości, obecnie w większości w granicach Chin.
Buddyzm i Tybet (region) · Buddyzm tybetański i Tybet (region) ·
Wadżrajana
mala Wadżrajana – kierunek buddyzmu związany z praktykątantr, który wyodrębnił się ok.
Buddyzm i Wadżrajana · Buddyzm tybetański i Wadżrajana ·
Winaja Pitaka
Winaja Pitaka (pāḷi: Vinaya Piṭaka; pol. kosz dyscypliny) – tekst buddyjski, jeden z trzech „koszy” (pāḷi: piṭaka), które tworząTipitakę (pāḷi: Tipiṭaka; skr. Tripiṭaka त्रिपिटक; pol. trzy kosze).
Buddyzm i Winaja Pitaka · Buddyzm tybetański i Winaja Pitaka ·
Zjednoczenie Słońca z Księżycem
Zjednoczenie Słońca z Księżycem (Wylie: nyi zla kha sbyor) – tantra buddyjska wchodząca w skład „Siedemnastu Tantr Dzogczen” (Wylie: rdzogs chen rgyud bcu bdun), na których bazuje cykl nintik (Wylie: snying thig), najpopularniejszy system dzogczen obecnie nauczany w tradycji ningma buddyzmu tybetańskiego.
Buddyzm i Zjednoczenie Słońca z Księżycem · Buddyzm tybetański i Zjednoczenie Słońca z Księżycem ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Buddyzm i Buddyzm tybetański
- Co ma wspólnego Buddyzm i Buddyzm tybetański
- Podobieństwa między Buddyzm i Buddyzm tybetański
Porównanie Buddyzm i Buddyzm tybetański
Buddyzm posiada 199 relacji, a Buddyzm tybetański ma 269. Co mają wspólnego 79, indeks Jaccard jest 16.88% = 79 / (199 + 269).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Buddyzm i Buddyzm tybetański. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
