Szybszy dostęp niż przeglądarce!
68 kontakty: Alfabet łaciński, Ċ, ASCII, Łacina, Č, Ĉ, Ć, Ç, C (ujednoznacznienie), C Sharp, Cedi, Cent, Colon kostarykański, Continuum (teoria mnogości), Copyright (znak), Cruzeiro, EBCDIC, European Currency Unit, Ȼ, G, Gamma, Gimel (litera), III wiek p.n.e., Język albański, Język angielski, Język azerbejdżański, Język łotewski, Język chorwacki, Język czeski, Język duński, Język fiński, Język francuski, Język galicyjski, Język hiszpański, Język irlandzki, Język kataloński, Język litewski, Język niderlandzki, Język niemiecki, Język norweski, Język polski, Język portugalski, Język rumuński, Język słowacki, Język słoweński, Język serbsko-chorwacki, Język szwedzki, Język turecki, Język walijski, Język włoski, ..., Język węgierski, Język zhuang, Języki bałtyckie, Języki słowiańskie, Języki turkijskie, Języki ugrofińskie, Liczby zespolone, Minuskuła, Skala Celsjusza, Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa międzyzębowa bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna, С, Ц. Rozwiń indeks (18 jeszcze) »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: C i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Ċ
Ċ, Ċċ Litera alfabetu łacińskiego używana w języku maltańskim.
Nowy!!: C i Ċ · Zobacz więcej »
ASCII
94 znaki drukowalne możliwe do zapisania w kodzie ASCII Tabela kodu ASCII z instrukcji obsługi drukarki pochodzącej sprzed 1972 roku (b1 oznacza najmniej znaczący bit) ASCII (czyt. aski, skrót od ang. American Standard Code for Information Interchange) – siedmiobitowy system kodowania znaków, używany we współczesnych komputerach oraz sieciach komputerowych, a także innych urządzeniach wyposażonych w mikroprocesor.
Nowy!!: C i ASCII · Zobacz więcej »
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Nowy!!: C i Łacina · Zobacz więcej »
Č
Č – litera alfabetu łacińskiego z diakrytycznym znakiem háček.
Nowy!!: C i Č · Zobacz więcej »
Ĉ
Ĉ, Ĉĉ – litera alfabetu łacińskiego używana w Esperanto przypisana spółgłosce.
Nowy!!: C i Ĉ · Zobacz więcej »
Ć
C z kreską(majuskuła: Ć; minuskuła: ć) – litera diakrytyzowana alfabetu łacińskiego powstała od litery c posiadająca akcent ostry; piąta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: C i Ć · Zobacz więcej »
Ç
150px Ç, ç (c z cedyllą) – litera alfabetu łacińskiego, powstała z połączenia litery c ze znakiem diakrytycznym – cedyllą.
Nowy!!: C i Ç · Zobacz więcej »
C (ujednoznacznienie)
right C – trzecia litera alfabetu łacińskiego, czwarta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: C i C (ujednoznacznienie) · Zobacz więcej »
C Sharp
C# (C Sharp; wym.
Nowy!!: C i C Sharp · Zobacz więcej »
Cedi
Cedi – jednostka monetarna Ghany od 1965 r. 1 cedi.
Nowy!!: C i Cedi · Zobacz więcej »
Cent
1 cent USA Cent (z łac. centum.
Nowy!!: C i Cent · Zobacz więcej »
Colon kostarykański
Colon kostarykański (z hiszp. Colón – Kolumb) – jednostka monetarna Kostaryki.
Nowy!!: C i Colon kostarykański · Zobacz więcej »
Continuum (teoria mnogości)
Continuum – moc zbioru liczb rzeczywistych, oznaczana zwykle symbolem \mathfrak c.
Nowy!!: C i Continuum (teoria mnogości) · Zobacz więcej »
Copyright (znak)
Znak copyright oznaczany przez abrewiaturę © (litera C w okręgu) – symbol używany jako oznaczenie praw autorskich dla dzieł innych niż nagrania muzyczne (nagrania muzyczne oznaczane sąprzez znak ℗).
Nowy!!: C i Copyright (znak) · Zobacz więcej »
Cruzeiro
Cruzeiro – miasto i gmina w Brazylii, w stanie São Paulo.
Nowy!!: C i Cruzeiro · Zobacz więcej »
EBCDIC
EBCDIC (rozszerzony dziesiętny kod wymiany o zapisie dwójkowym) – 8-bitowe kodowanie znaków używane do dziś, głównie w systemach IBM mainframe i midrange, a także systemach Fujitsu, Siemens, Bull i Unisys.
Nowy!!: C i EBCDIC · Zobacz więcej »
European Currency Unit
ECU (ang. European Currency Unit) – jednostka rozliczeniowa w Europejskim Systemie Monetarnym używana w latach 1979–1998; pełniła ponadto funkcję składnika rezerw walutowych w krajach Unii Europejskiej.
Nowy!!: C i European Currency Unit · Zobacz więcej »
Ȼ
Ȼ jest literąalfabetu łacińskiego, którąutworzono poprzez dodanie do litery C ukośnej kreski przechodzącej przez nią.
Nowy!!: C i Ȼ · Zobacz więcej »
G
G (minuskuła: g) (gie) – siódma litera alfabetu łacińskiego, dziesiąta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: C i G · Zobacz więcej »
Gamma
Gamma (ghama, γάμμα, pisana Γγ) – trzecia litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: C i Gamma · Zobacz więcej »
Gimel (litera)
Fenickie gimel Arabskie gimel kroju pisma: nowoczesnym bezszeryfowym (po prawej) i tradycyjnym (po lewej stronie) Gimel – trzecia litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: C i Gimel (litera) · Zobacz więcej »
III wiek p.n.e.
III wiek p.n.e. >.
Nowy!!: C i III wiek p.n.e. · Zobacz więcej »
Język albański
Mapa dialektów albańskich Język albański (alb.) – język indoeuropejski z grupy satem, którym posługuje się ok.
Nowy!!: C i Język albański · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: C i Język angielski · Zobacz więcej »
Język azerbejdżański
Obszar zamieszkiwany przez ludność posługującąsię '''językiem azerbejdżańskim'''. Język azerbejdżański, także: język azerski (azer., /) – język należący do grupy języków turkijskich, używany głównie w Azerbejdżanie, północno-zachodnim Iranie, we wschodniej Turcji, a także w Gruzji, Armenii, Kazachstanie oraz na obszarze Federacji Rosyjskiej.
Nowy!!: C i Język azerbejdżański · Zobacz więcej »
Język łotewski
Język łotewski (łot. latviešu valoda) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się w sumie ok.
Nowy!!: C i Język łotewski · Zobacz więcej »
Język chorwacki
Obszar użycia (rok 2006) Płyta z Baški, 1100. Modlitewnik (1380–1400) Język chorwacki (chorw.) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich.
Nowy!!: C i Język chorwacki · Zobacz więcej »
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: C i Język czeski · Zobacz więcej »
Język duński
Język duński (duń.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Nowy!!: C i Język duński · Zobacz więcej »
Język fiński
Język fiński na obszarze południowej Szwecji (stan na 2005) Język fiński (fiń.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, zaliczanej do podrodziny języków ugrofińskich z rodziny uralskiej.
Nowy!!: C i Język fiński · Zobacz więcej »
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Nowy!!: C i Język francuski · Zobacz więcej »
Język galicyjski
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Procent ludności posługującej się na co dzień językiem galicyjskim na mapie regionu Język galicyjski lub galisyjski (galic.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ok.
Nowy!!: C i Język galicyjski · Zobacz więcej »
Język hiszpański
Instytut Cervantesa w Madrycie Język hiszpański (hiszp.) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich.
Nowy!!: C i Język hiszpański · Zobacz więcej »
Język irlandzki
Język irlandzki, język iryjski (Gaeilge, wym.) – język z grupy goidelskiej języków celtyckich, język narodowy Irlandczyków.
Nowy!!: C i Język irlandzki · Zobacz więcej »
Język kataloński
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język kataloński (kat.) – język romański z grupy zachodniej, mający status języka urzędowego w Andorze i hiszpańskich wspólnotach autonomicznych: Katalonii, Balearach i Walencji.
Nowy!!: C i Język kataloński · Zobacz więcej »
Język litewski
Język litewski (lit.) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się ok.
Nowy!!: C i Język litewski · Zobacz więcej »
Język niderlandzki
Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.
Nowy!!: C i Język niderlandzki · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: C i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język norweski
Język norweski (norw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Nowy!!: C i Język norweski · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: C i Język polski · Zobacz więcej »
Język portugalski
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język portugalski (port.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 250 mln osób (jako ojczystym, zaś w ogóle po portugalsku mówi ponad 270 mln osób), zamieszkujących Portugalię oraz byłe kolonie portugalskie: Brazylię, Mozambik, Angolę, Gwineę Bissau, Gwineę Równikową, Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą, Republikę Zielonego Przylądka, Timor Wschodni oraz Makau.
Nowy!!: C i Język portugalski · Zobacz więcej »
Język rumuński
Język rumuński, sporadycznie dakorumuński (rum.) – język z bałkańskiej gałęzi języków romańskich, którym posługuje się około 22,5 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Rumunię i Mołdawię, przyległe regiony Bułgarii, Serbii i Ukrainę, a także, w wyniku migracji w XXI wieku, Hiszpanię i Włochy.
Nowy!!: C i Język rumuński · Zobacz więcej »
Język słowacki
Europy Środkowo-Wschodniej Język słowacki (słow., też) – język należący do zachodniosłowiańskiej grupy językowej.
Nowy!!: C i Język słowacki · Zobacz więcej »
Język słoweński
Język słoweński (słoweń. lub) – język południowosłowiański, urzędowy w Słowenii i jeden z oficjalnych języków Unii Europejskiej.
Nowy!!: C i Język słoweński · Zobacz więcej »
Język serbsko-chorwacki
język chorwacki, język bośniacki, język serbski (2006) Język serbsko-chorwacki, serbochorwacki (serb.-chorw. /) – kontrowersyjny termin określający byty językowe używane przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i Boszniaków.
Nowy!!: C i Język serbsko-chorwacki · Zobacz więcej »
Język szwedzki
Język szwedzki (szw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich, ojczysty dla ponad 10 milionów osób, używany głównie w Szwecji i niektórych częściach Finlandii.
Nowy!!: C i Język szwedzki · Zobacz więcej »
Język turecki
Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.
Nowy!!: C i Język turecki · Zobacz więcej »
Język walijski
Dwujęzyczny napis na pojeździe policyjnym Dwujęzyczne napisy na dworcu Caerdydd Canolog Język walijski (wal.) – język z grupy brytańskiej języków celtyckich, którym według cenzusu z 2011 roku mówi 18% obywateli Walii (562 tys. osób), a 14% społeczeństwa potrafi w nim czytać, pisać oraz mówić.
Nowy!!: C i Język walijski · Zobacz więcej »
Język włoski
Mapa zasięgu występowania języka włoskiego Język włoski (wł.) – język romański objęty statusem urzędowego we Włoszech, San Marino, Watykanie (obok łaciny), Szwajcarii (obok francuskiego, niemieckiego i romansz), Monako (obok francuskiego i monegaskiego) oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii.
Nowy!!: C i Język włoski · Zobacz więcej »
Język węgierski
Europy Środkowo-Wschodniej Język węgierski (węg.) – język należący do grupy języków ugryjskich, zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej (w ramach rodziny uralskiej).
Nowy!!: C i Język węgierski · Zobacz więcej »
Język zhuang
Język zhuang (zhuang: Cuengh lub Cueŋь; chiń. upr. 壮语, chiń. trad. 壯語, pinyin: Zhuàngyǔ) – w klasyfikacji Ethnologue: makrojęzyk obejmujący szereg języków należących do grupy języków tajskich, używanych przez autonomicznąludność Zhuang w Chinach.
Nowy!!: C i Język zhuang · Zobacz więcej »
Języki bałtyckie
Języki bałtyckie lub bałtyjskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi w przeszłości posługiwali się Bałtowie na terenach od ujścia Wisły po południowe granice dzisiejszej Estonii (północne krańce łotewskiej krainy zwanej Liwonią).
Nowy!!: C i Języki bałtyckie · Zobacz więcej »
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Nowy!!: C i Języki słowiańskie · Zobacz więcej »
Języki turkijskie
Współczesny zasięg geograficzny języków turkijskich Eurazji Języki turkijskie albo tureckie – rodzina wśród języków ałtajskich, na początku XXI w. najliczniejsza, obejmująca około 140 mln mówiących.
Nowy!!: C i Języki turkijskie · Zobacz więcej »
Języki ugrofińskie
języki fińskie Języki bałtycko-fińskie obecnie Północna Europa na początku IX wieku Języki ugrofińskie – grupa języków w obrębie języków uralskich lub uralsko-jukagirskich (liga uralo-ałtajska).
Nowy!!: C i Języki ugrofińskie · Zobacz więcej »
Liczby zespolone
płaszczyźnie zespolonej Liczby zespolone – liczby będące elementami rozszerzenia ciała liczb rzeczywistych o jednostkę urojonąi, to znaczy pierwiastek wielomianu x^2+1.
Nowy!!: C i Liczby zespolone · Zobacz więcej »
Minuskuła
Minuskuła (mała litera, litera tekstowa) – każda z małych liter alfabetu.
Nowy!!: C i Minuskuła · Zobacz więcej »
Skala Celsjusza
Skala Celsjusza – skala termometryczna, nazwana od nazwiska szwedzkiego uczonego Andersa Celsiusa, który zaproponował jąw roku 1742.
Nowy!!: C i Skala Celsjusza · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa sycząca dziąsłowa bezdźwięczna - rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: C i Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa międzyzębowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa międzyzębowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: C i Spółgłoska szczelinowa międzyzębowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: C i Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna - rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: C i Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna (spółgłoska zwarto-szczelinowa przedniojęzykowo-dziąsłowa bezdźwięczna) – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem lub.
Nowy!!: C i Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: C i Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna (bardziej precyzyjnie spółgłoska zwarto-szczelinowa sycząca zadziąsłowa dźwięczna) – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem lub z łącznikiem (dawniej). W niektórych opracowaniach można spotkać się również z transkrypcją.
Nowy!!: C i Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
С
С, с (es) – litera podstawowej cyrylicy, oznaczająca spółgłoskę.
Nowy!!: C i С · Zobacz więcej »
Ц
Ц, Цц (ce) – litera cyrylicy używana w językach białoruskim, rosyjskim, ukraińskim, serbskim, macedońskim oraz bułgarskim.
Nowy!!: C i Ц · Zobacz więcej »
