Cerkiew Wołoska we Lwowie i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Cerkiew Wołoska we Lwowie i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie

Cerkiew Wołoska we Lwowie vs. Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie

Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej (pot. cerkiew Uspieńska – od cs. Uspienije – Zaśnięcie, cerkiew Wołoska) – zabytkowa renesansowa cerkiew we Lwowie, na Starym Mieście, wzniesiona w miejscu wcześniejszej w latach 1591–1629 przez Bernarda Avellidesa, Pawła Rzymianina, Wojciecha Kapinosa i Ambrożego Nutclaussa; dzwonnicę wzniósł w latach 1571–1578 Piotr Barbon. Sobór Przemienienia Pańskiego – katedra prawosławna w Lublinie.

Architektura renesansu

Renesans w architekturze stanowił odzwierciedlenie poglądów filozoficznych odrodzenia, poszukujących wzorców w świecie antycznym.

Architektura renesansu i Cerkiew Wołoska we Lwowie · Architektura renesansu i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Dzwonnica

Pizie Kudowie-Zdroju kościoła pw. Chrystusa Króla w Toruniu Dzwonnica – budowla lub jej część, w której zawieszono dzwony, mająca charakter sakralny (np. dzwonnice przy kościołach lub cerkwiach) lub świecki (np. miejskie wieże strażnicze – beffroi lub wieże ratuszowe).

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Dzwonnica · Dzwonnica i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Fryz

Fryz (wł. fregio) – pośredni, poziomy człon belkowania z reguły położony między architrawem i gzymsem; ogólnie – każdy poziomy pas dekoracyjny.

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Fryz · Fryz i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Ikona

data dostępu.

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Ikona · Ikona i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Ikonostas

Ikonostas cerkwi w monasterze Cocoș w Rumunii bazylice Narodzenia Pańskiego w Betlejem Kościół Matki Boskiej Pośredniczki Łask w Szlachtowej Ikonostas (gr. eikonostasion, eikonostasis (od: eikón „obraz”, stásis „postawienie” ew. histemi „miejsce”); cs. ikonostaw lub obrazostav) – we wschodnich Kościołach chrześcijańskich tradycji bizantyńskiej ozdobna, wykonana z kamienia, drewna lub metalu, pokryta ikonami przegroda we wnętrzu cerkwi, która znajduje się między miejscem ołtarzowym (swiatłyszcze, sanktuarium, prezbiterium), a nawą(naos) przeznaczonądla wiernych.

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Ikonostas · Ikonostas i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Katedra

Katedra św. Szczepana w Wiedniu Katedra (kościół katedralny, biskupi; łac. ecclesia cathedralis, z gr., kathedra – krzesło, siedziba) – główny kościół diecezji, siedziba biskupa diecezjalnego.

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Katedra · Katedra i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Kościół unicki

Kościół unicki (Unici) – chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, która przyłączyła się do Kościoła katolickiego na podstawie wzajemnej umowy wyznań i zachowując własny ryt liturgiczny, przyjmuje jednocześnie prymat papieża.

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Kościół unicki · Kościół unicki i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Kopuła (architektura)

Kopuła – sklepienie o kształcie czaszy, półkoliste, półeliptyczne, ostrołukowe lub cebulaste, oparte na murze lub bębnie budowane nad pomieszczeniami o planie kolistym, eliptycznym albo wielobocznym za pośrednictwem pendentywów lub tromp.

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Kopuła (architektura) · Kopuła (architektura) i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Lwów

Gmach Namiestnictwa we Lwowie Lwów (Lwiw) – miasto na Ukrainie, ośrodek administracyjny obwodu lwowskiego i rejonu lwowskiego.

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Lwów · Lwów i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Nawa

Nawa główna Nawy boczne lądeckiego kościoła Nawa – część kościoła położona między prezbiterium a kruchtą, przeznaczona dla wiernych.

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Nawa · Nawa i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Pinakiel

Gotycki pinakiel Pinakiel (inaczej fiala, sterczyna) – pionowy element dekoracyjny w postaci smukłej kamiennej wieżyczki, zakończonej od góry iglicą, której krawędzie udekorowane sążabkami i która zwieńczona jest kwiatonem.

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Pinakiel · Pinakiel i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Prawosławie

Cerkiew Świętego Ducha w Białymstoku Cerkiew cmentarna w Lublinie Prawosławie – jeden z głównych odłamów chrześcijaństwa, opierający swądoktrynę na Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła Wschodniego (istniejąrównież wspólnoty prawosławne rytu zachodniego).

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Prawosławie · Prawosławie i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Prawosławny patriarcha Antiochii

Prawosławny patriarcha Antiochii – jeden z patriarchów w Cerkwi prawosławnej, zwierzchnik prawosławnego Patriarchatu Antiocheńskiego.

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Prawosławny patriarcha Antiochii · Prawosławny patriarcha Antiochii i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Rosyjski Kościół Prawosławny

Monogram Patriarchy Moskiewskiego i całej Rusi, Cyryla Rosyjski Kościół Prawosławny – autokefaliczny Kościół prawosławny działający na terytorium Rosji i większości państw byłego ZSRR (poza Gruzją), największa pod względem liczby wiernych lokalna Cerkiew prawosławna. Jej zwierzchnik nosi tytuł patriarchy moskiewskiego i całej Rusi; od 2009 r. urząd ten sprawuje Cyryl. Pierwsza chrześcijańska metropolia obrządku wschodniego na ziemiach wschodniosłowiańskich powstała wraz z chrztem Rusi Kijowskiej. Wskutek najazdu mongolskiego na Ruś Kijowskąi zniszczenia samego Kijowa w 1299 metropolita Maksym przeniósł swojąsiedzibę do Włodzimierza nad Klaźmą, następnie została ona przeniesiona do Moskwy. W 1448 metropolia moskiewska jednostronnie ogłosiła niezależność od Patriarchatu Konstantynopolitańskiego. Jej autokefalia została przez Konstantynopol potwierdzona w 1589 r. wraz z nadaniem rangi patriarchatu. W połowie XVII w. w Rosyjskim Kościele Prawosławnym doszło do rozłamu wskutek odrzucenia przez część duchowieństwa i wiernych reformy liturgicznej patriarchy Nikona (jej przeciwnicy nazywani sąstaroobrzędowcami). W 1721 r. Piotr I zniósł patriarchat moskiewski, powołując do życia Świątobliwy Synod Rządzący kierowany przez świeckiego oberprokuratora, co oznaczało całkowite podporządkowanie Kościoła państwu. Niezależność Cerkiew odzyskała po rewolucji lutowej i obaleniu caratu w marcu 1917 r. (wkrótce odtworzono też patriarchat), lecz natychmiast po przewrocie bolszewickim (rewolucji październikowej) została poddana zmasowanym prześladowaniom przez władze radzieckie, które poprzez masowe aresztowania duchownych, konfiskatę majątków cerkiewnych (w tym instrumentów liturgicznych i ikon), zamykanie i burzenie cerkwi i represje wobec wiernych doprowadziły na przełomie lat 20/30. XX wieku do faktycznego sparaliżowania działalności Cerkwi. Rosyjski Kościół Prawosławny odbudował swoje struktury za zgodąwładzy sowieckiej po 1943 roku, a w pełni po rozpadzie ZSRR w 1991 r., jednak faktyczne uczestnictwo osób deklarujących przynależność do niego w obrzędach cerkiewnych nadal jest niewielkie.

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Rosyjski Kościół Prawosławny · Rosyjski Kościół Prawosławny i Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie · Zobacz więcej »

Unia brzeska

Cerkiew św. Mikołaja w Brześciu, gdzie została podpisana unia brzeska. Ryc. z XVIII wieku Unia brzeska – połączenie Cerkwi prawosławnej z Kościołem łacińskim w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, dokonane w Brześciu Litewskim w 1596 roku.

Cerkiew Wołoska we Lwowie i Unia brzeska · Sobór Przemienienia Pańskiego w Lublinie i Unia brzeska · Zobacz więcej »