Szybszy dostęp niż przeglądarce!
212 kontakty: Alfabet, Alfabet łaciński, Alfabet chorwacki, Alfabet fenicki, Alfabet grecki, Alfabet polski, Azerbejdżan, Ł, Łacinka białoruska, Bułgaria, Cyryl i Metody, Cyrylica (system liczbowy), Diecezja grodzieńska, Głagolica, Grażdanka, Hieroglify, ISO 8859-5, ISO 9, Język abchaski, Język aleucki, Język łotewski, Język białoruski, Język bułgarski, Język cerkiewnosłowiański, Język czuwaski, Język estoński, Język gruziński, Język kazachski, Język kurdyjski, Język litewski, Język macedoński, Język mołdawski, Język mongolski, Język ormiański, Język polski, Język rosyjski, Język serbski, Język serbsko-chorwacki, Język staro-cerkiewno-słowiański, Język tadżycki, Język ukraiński, Języki południowosłowiańskie, Języki wschodniosłowiańskie, Jus, Kazachstan, Klemens z Ochrydy, Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego, Konstantyn Presławski, Królestwo Polskie (kongresowe), ..., Krepcza, Kursywa, Majuskuła, Mikołaj I Romanow, Mołdawia, Mołdawska Autonomiczna Socjalistyczna Republika Radziecka, Mołdawska Socjalistyczna Republika Radziecka, Mongolia, Mongolia Wewnętrzna, Naddniestrze, Nursułtan Nazarbajew, Ѡ, Ѣ, Ѥ, Ѯ, Ѱ, Ѳ, Ѵ, Ѷ, Ѹ, Ѻ, Ѿ, Ojcze nasz, Ortografia, Ҋ, Қ, Ӛ, Ԋ, Ҟ, Ӟ, Ԏ, Ҏ, Ӂ, Ӎ, Ґ, Ӑ, Ӡ, Ҡ, Ӣ, Ң, Ӥ, Ҥ, Ӧ, Ҧ, Ҩ, Ө, Ҫ, Ӫ, Ҭ, Ӯ, Ү, Ұ, Ӱ, Ӳ, Ҳ, Ҵ, Ӵ, Ҷ, Ӷ, Ҹ, Ӹ, Һ, Ҽ, Ҿ, Ҍ, Ҝ, Ӝ, Ԍ, Ԉ, Ҙ, Ӗ, Җ, Ԓ, Ғ, Ӓ, ҂, Ԃ, Ӕ, Ҕ, Ԅ, Ԇ, Ӈ, Ӆ, Ӌ, Ӏ, Ԁ, Piotr I Wielki, Pismo, Pismo protosynajskie, Polska Norma, Rewolucja lutowa (1917), Ruś Kijowska, Rumuńska cyrylica, Rumunia, Runy, Rusyfikacja, Słowianie, Serbia, Spółgłoska, Szwa, Tomasz Kamusella, Transkrypcja (językoznawstwo), Transliteracja, Turkmenistan, Tytło, Umlaut, Unicode, Uniwersytet Warszawski, Uzbekistan, Vuk Karadžić, Wierszyna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego, Znaki diakrytyczne, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, К, Њ, П, О, Ў, Ё, Ѝ, Џ, А, Н, Р, С, Т, У, Ф, Х, Ц, Ч, Ш, Щ, Ъ, Ы, Ь, Э, Ю, Я, М, Ќ, Ѓ, Ј, И, Ж, З, Б, В, Ђ, Г, Д, Є, І, Ї, Е, Ѕ, Љ, Ћ, Л, Й. Rozwiń indeks (162 jeszcze) »
Alfabet
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego) Alfabet, abecadło (od stgr. nazw pierwszych liter alfabetu: alfa i beta lub z) – najpopularniejszy system zapisywania mowy.
Nowy!!: Cyrylica i Alfabet · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Cyrylica i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Alfabet chorwacki
Alfabet chorwacki – zmodyfikowany alfabet łaciński służący do zapisywania języka serbsko-chorwackiego.
Nowy!!: Cyrylica i Alfabet chorwacki · Zobacz więcej »
Alfabet fenicki
Tabela przedstawia ewolucję pisma fenickiego w pismo neopunickie Alfabet fenicki – najstarszy zachowany linearny alfabet świata, modyfikacja istniejącego wcześniej alfabetu protokananejskiego.
Nowy!!: Cyrylica i Alfabet fenicki · Zobacz więcej »
Alfabet grecki
Alfabet grecki – pismo powstałe około IX w. p.n.e., służące do zapisu języka greckiego, oraz niektórych innych języków ludów znajdujących się pod wpływem kultury greckiej.
Nowy!!: Cyrylica i Alfabet grecki · Zobacz więcej »
Alfabet polski
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego). ''Encyklopedii staropolskiej'' Brücknera. data.
Nowy!!: Cyrylica i Alfabet polski · Zobacz więcej »
Azerbejdżan
Położenie Azerbejdżanu w Eurazji Azerbejdżan, Republika Azerbejdżanu – państwo położone na Kaukazie Południowym z wybrzeżem nad Morzem Kaspijskim.
Nowy!!: Cyrylica i Azerbejdżan · Zobacz więcej »
Ł
Łużyc Ł (eł, przekreślone L, L z kreskąukośną) – szesnasta litera polskiego alfabetu.
Nowy!!: Cyrylica i Ł · Zobacz więcej »
Łacinka białoruska
Łacinka białoruska, łacinka (łacinka) – wariant alfabetu łacińskiego, który został przystosowany do zapisu języka białoruskiego.
Nowy!!: Cyrylica i Łacinka białoruska · Zobacz więcej »
Bułgaria
Bułgaria, Republika Bułgarii – państwo położone w południowo-wschodniej Europie, na Bałkanach.
Nowy!!: Cyrylica i Bułgaria · Zobacz więcej »
Cyryl i Metody
Włodzimierz Tetmajer, ''Cyryl i Metody'', katedra św. Mikołaja Biskupa w Kaliszu Święty Cyryl, właściwie Konstantyn (ur. ok. 827 w Tesalonice, zm. 14 lutego 869) i Święty Metody, właśc.
Nowy!!: Cyrylica i Cyryl i Metody · Zobacz więcej »
Cyrylica (system liczbowy)
System liczbowy cyrylicy – addytywny system liczbowy języka cerkiewnosłowiańskiego składający się z 27 liter, którym przypisywano określonąwartość liczbową(1…9, 10…90 i 100…900), używając w tym celu znaku tytło.
Nowy!!: Cyrylica i Cyrylica (system liczbowy) · Zobacz więcej »
Diecezja grodzieńska
Diecezja grodzieńska (biał. Гродзенская дыяцэзія; Hrodzienskaja dyjacezija; Гарадзенская дыяцэзія; Haradzienskaja dyjacezija) – jedna z czterech diecezji obrządku łacińskiego na Białorusi w obwodzie grodzieńskim, wchodząca w skład metropolii mińsko-mohylewskiej.
Nowy!!: Cyrylica i Diecezja grodzieńska · Zobacz więcej »
Głagolica
chorwackiej wyspie Krk Przykład głagolicy bułgarskiej i odpowiedniki polskich głosek Tablica z tekstem wyrytym głagolicą„Ojcze nasz” w trzech odmianach głagolicy.Po lewej – pierwotna głagolica okrągła,pośrodku – chorwacka kanciastai po prawej kursywna Głagolica (scs. glagolъ ⰃⰎⰀⰃⰑⰎⰟ „słowo, litera”) – najstarsze znane pismo słowiańskie, którego stworzenie przypisuje się misjonarzowi-apostołowi Konstantemu zwanemu Cyrylem, który wraz z bratem Metodym zapisał w IX wieku za jego pomocąjęzyk słowiański używany w okolicach Salonik; głagolica była pierwotnym alfabetem języka staro-cerkiewno-słowiańskiego, który miał być językiem liturgicznym Słowian, a w swojej późniejszej fazie rozwojowej, jako język cerkiewnosłowiański, na wiele wieków pozostał językiem literackim warstw wykształconych w kręgu wyznania prawosławnego.
Nowy!!: Cyrylica i Głagolica · Zobacz więcej »
Grażdanka
Okładka pierwszej książki opublikowanej w grażdance (1708) Grażdanka (ru skrót odprzymiotnikowy od гражданский шрифт, grażdanskij szrift, tj. pismo świeckie) – zbliżona do form antykwy łacińskiej, graficzna odmiana cyrylicy, opracowana przez Piotra Mohyłę i później wprowadzona w Carstwie Rosyjskim za czasów Piotra I Wielkiego w latach 1708–1711.
Nowy!!: Cyrylica i Grażdanka · Zobacz więcej »
Hieroglify
Hieroglify ze świątyni w Kom Ombo Hieroglify (hieroglyphiká, dosł. „święte znaki”) – najstarszy rodzaj pisma starożytnego Egiptu, obok pisma hieratycznego i demotycznego.
Nowy!!: Cyrylica i Hieroglify · Zobacz więcej »
ISO 8859-5
ISO 8859-5, zwane również "cyrylicznym", jest 8-bitowym kodowaniem znaków, będącym częściąstandardu ISO/IEC 8859.
Nowy!!: Cyrylica i ISO 8859-5 · Zobacz więcej »
ISO 9
ISO 9 – międzynarodowy standard transliteracji cyrylicy na znaki alfabetu łacińskiego.
Nowy!!: Cyrylica i ISO 9 · Zobacz więcej »
Język abchaski
Słowniki rosyjsko-abchaskie w Suchumi Język abchaski (abch.) – język należący do rodziny języków północno-zachodniokaukaskich, używany przez Abchazów.
Nowy!!: Cyrylica i Język abchaski · Zobacz więcej »
Język aleucki
Język aleucki (Unangam Tunuu) – język z rodziny eskimo-aleuckiej, używany przez Aleutów mieszkających w Archipelagu Aleutów, na Wyspach Pribyłowa i Komandorskich.
Nowy!!: Cyrylica i Język aleucki · Zobacz więcej »
Język łotewski
Język łotewski (łot. latviešu valoda) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się w sumie ok.
Nowy!!: Cyrylica i Język łotewski · Zobacz więcej »
Język białoruski
Karski) Zasięg języka białoruskiego jako dialektu języka rosyjskiego, 1914 spisu powszechnego 1931 roku Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) język pomocniczy (08.02.2010). Język białoruski (biał.) – język wschodniosłowiański używany głównie na Białorusi.
Nowy!!: Cyrylica i Język białoruski · Zobacz więcej »
Język bułgarski
Język bułgarski (bułg.) – język z grupy języków południowosłowiańskich oraz bałkańskiej ligi językowej.
Nowy!!: Cyrylica i Język bułgarski · Zobacz więcej »
Język cerkiewnosłowiański
Język cerkiewnosłowiański (cs.) – język literacki i liturgiczny używany w Cerkwi prawosławnej (także przez prawosławnych w Polsce) oraz części Kościołów greckokatolickich. Wywodzi się z języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.
Nowy!!: Cyrylica i Język cerkiewnosłowiański · Zobacz więcej »
Język czuwaski
Język czuwaski – język należący do podrodziny języków tureckich, klasyfikowany jako jedyny żywy język należący do grupy bułgarskiej.
Nowy!!: Cyrylica i Język czuwaski · Zobacz więcej »
Język estoński
Język estoński (est., wym.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, w grupie fińskiej zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej w rodzinie uralskiej.
Nowy!!: Cyrylica i Język estoński · Zobacz więcej »
Język gruziński
Język gruziński (gruz.) – język kartwelski, używany przez ok.
Nowy!!: Cyrylica i Język gruziński · Zobacz więcej »
Język kazachski
Napis w sanatorium w Ałmaty: ''Kazach z Kazachem niech mówi po kazachsku'' Język kazachski, język kazaski (kaz., / qazaq tili, qazaqşa) – język z grupy kipczackiej języków tureckich (wraz z językiem karakałpackim, nogajskim i północnymi dialektami uzbeckiego).
Nowy!!: Cyrylica i Język kazachski · Zobacz więcej »
Język kurdyjski
Język kurdyjski (Kurdî / كوردی) – język należący do rodziny języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Cyrylica i Język kurdyjski · Zobacz więcej »
Język litewski
Język litewski (lit.) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się ok.
Nowy!!: Cyrylica i Język litewski · Zobacz więcej »
Język macedoński
Język macedoński (mac.) – należy do grupy bułgarsko-macedońskiej (wschodniej) języków południowosłowiańskich.
Nowy!!: Cyrylica i Język macedoński · Zobacz więcej »
Język mołdawski
Język mołdawski (mołd.) – język z grupy języków wschodnioromańskich, który jest zazwyczaj utożsamiany z językiem rumuńskim lub uważany za jego regionalnąodmianę – dialekt.
Nowy!!: Cyrylica i Język mołdawski · Zobacz więcej »
Język mongolski
Język mongolski (mong.) – główny język z rodziny mongolskiej.
Nowy!!: Cyrylica i Język mongolski · Zobacz więcej »
Język ormiański
Język ormiański, język armeński (Հայերեն, hayeren) – język z rodziny języków indoeuropejskich z grupy satem, stanowiący w niej samodzielnągałąź.
Nowy!!: Cyrylica i Język ormiański · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Cyrylica i Język polski · Zobacz więcej »
Język rosyjski
Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: Cyrylica i Język rosyjski · Zobacz więcej »
Język serbski
Diasystem serbsko-chorwacki (2006) Język serbski (serb. /) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Serbów.
Nowy!!: Cyrylica i Język serbski · Zobacz więcej »
Język serbsko-chorwacki
język chorwacki, język bośniacki, język serbski (2006) Język serbsko-chorwacki, serbochorwacki (serb.-chorw. /) – kontrowersyjny termin określający byty językowe używane przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i Boszniaków.
Nowy!!: Cyrylica i Język serbsko-chorwacki · Zobacz więcej »
Język staro-cerkiewno-słowiański
Język staro-cerkiewno-słowiański, język scs., język starosłowiański – najstarszy literacki język słowiański, formujący się od połowy IX wieku, oparty głównie na słowiańskich gwarach okolic Sołunia (dzisiejsze Saloniki).
Nowy!!: Cyrylica i Język staro-cerkiewno-słowiański · Zobacz więcej »
Język tadżycki
Język tadżycki (тоҷикӣ, забони тоҷикӣ) albo tadżycki farsi (форсии тоҷикӣ) – etnolekt z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, zazwyczaj uważany za wariant języka perskiego.
Nowy!!: Cyrylica i Język tadżycki · Zobacz więcej »
Język ukraiński
Język ukraiński (ukr.) – język z grupy wschodniosłowiańskiej.
Nowy!!: Cyrylica i Język ukraiński · Zobacz więcej »
Języki południowosłowiańskie
Kontinuum dialektów południowosłowiańskich z głównymi grupami dialektów Słowianie Języki południowosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i wschodniosłowiańskich).
Nowy!!: Cyrylica i Języki południowosłowiańskie · Zobacz więcej »
Języki wschodniosłowiańskie
Języki wschodniosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i południowosłowiańskich).
Nowy!!: Cyrylica i Języki wschodniosłowiańskie · Zobacz więcej »
Jus
Mały jus (Ѧѧ) i wielki jus (Ѫѫ) – litery reprezentujące samogłoski nosowe w języku prasłowiańskim.
Nowy!!: Cyrylica i Jus · Zobacz więcej »
Kazachstan
Kazachstan, Republika Kazachstanu (kaz. Қазақстан, Қазақстан Республикасы / Qazaqstan, Qazaqstan Respublıkasy; ros. Казахстан, Республика Казахстан, trl. Kazachstan, Riespublika Kazachstan) – państwo leżące częściowo w Azji (88% powierzchni) i częściowo w Europie (12% powierzchni – tereny na zachód od rzeki Emba), powstałe w 1991 w wyniku rozpadu Związku Radzieckiego, graniczące z Chinami (1460 km granicy), Kirgistanem (980 km), Turkmenistanem (380 km), Uzbekistanem (2300 km) oraz FederacjąRosyjską(6467 km).
Nowy!!: Cyrylica i Kazachstan · Zobacz więcej »
Klemens z Ochrydy
Pomnik św. Klemensa w Ochrydzie Klemens z Ochrydy, (cs. Rawnoapostolnyj Klimient, jepiskop Ochridskij,, Kliment Ochridski; ur. ok. 840 w płd. części Bułgarii, zm. 17 lipca 916 w Ochrydzie) – Bułgarski uczeń świętych Cyryla i Metodego, biskup Drembicy i Belitsy (bg. Белица, Belica w Macedonii Pirińskiej), arcybiskup Ochrydy, pierwszy biskup i apostoł Bułgarii, współtwórca rytu słowiańskiego, święty prawosławny i katolicki.
Nowy!!: Cyrylica i Klemens z Ochrydy · Zobacz więcej »
Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej
Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej (KSNG) – komisja odpowiedzialna za ustalanie polskich nazw geograficznych świata (egzonimów) oraz za reprezentowanie Polski w kwestiach nazewnictwa geograficznego na arenie międzynarodowej.
Nowy!!: Cyrylica i Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej · Zobacz więcej »
Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego
Hymn Partii Bolszewików Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego (KPZR, ros. Коммунистическая партия Советского Союза – КПСС, Kommunisticzeskaja partija Sowietskogo Sojuza – KPSS) – ostatnia nazwa założonej w 1903 partii komunistycznej, rządzącej w RFSRR i ZSRR od 1917 do 1991.
Nowy!!: Cyrylica i Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego · Zobacz więcej »
Konstantyn Presławski
Konstantyn Presławski (ok. 845–910) – pisarz bułgarski, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli presławskiej szkoły piśmienniczej.
Nowy!!: Cyrylica i Konstantyn Presławski · Zobacz więcej »
Królestwo Polskie (kongresowe)
Konstytucja Królestwa Polskiego (1815) Aleksandra Molinariego, 1813 Antoniemu Brodowskiemu Podział administracyjny Królestwa Polskiego w 1830 (województwa, obwody) Rzeczypospolitej z 1772 Mapa fizyczna i administracyjna Królestwa Polskiego, 1815–1830 ''Mappa Generalna Królestwa Polskiego'', 1821 Królestwo Polskie i zachodnie gubernie Rosji (1902) Sztandar wojsk polskich Królestwa Polskiego Królestwo Polskie (Carstwo Polskoje), tzw.
Nowy!!: Cyrylica i Królestwo Polskie (kongresowe) · Zobacz więcej »
Krepcza
Krepcza – wieś w Bułgarii, w obwodzie Tyrgowiszte, w gminie Opaka.
Nowy!!: Cyrylica i Krepcza · Zobacz więcej »
Kursywa
Kursywa – odmiana pisma, zazwyczaj pochyła, o charakterze bardziej płynnym niż antykwa, choć nawiązująca do niej stylem.
Nowy!!: Cyrylica i Kursywa · Zobacz więcej »
Majuskuła
alfabetu łacińskiego Majuskuła (wersalik, wielka litera, duża litera) – każda z dużych liter alfabetu, tj.
Nowy!!: Cyrylica i Majuskuła · Zobacz więcej »
Mikołaj I Romanow
Cesarz Mikołaj I powiadamia swojągwardię o wybuchu powstania w Polsce w 1830 roku Mikołaj I Romanow (ur. w Carskim Siole, zm. w Petersburgu) – cesarz Imperium Rosyjskiego i m.in.
Nowy!!: Cyrylica i Mikołaj I Romanow · Zobacz więcej »
Mołdawia
Mołdawia, Republika Mołdawii – państwo europejskie położone na terenach historycznej Besarabii oraz częściowo na lewym brzegu Dniestru.
Nowy!!: Cyrylica i Mołdawia · Zobacz więcej »
Mołdawska Autonomiczna Socjalistyczna Republika Radziecka
Mołdawska Autonomiczna Socjalistyczna Republika Radziecka Mołdawska Autonomiczna Socjalistyczna Republika Radziecka (mołd. i rum.: Republica Autonomă Socialistă Sovietică Moldovenească, ros.: Молдавская Автономная Советская Социалистическая Республика) – republika autonomiczna w składzie Ukraińskiej SRR, należącej do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.
Nowy!!: Cyrylica i Mołdawska Autonomiczna Socjalistyczna Republika Radziecka · Zobacz więcej »
Mołdawska Socjalistyczna Republika Radziecka
Mołdawska Socjalistyczna Republika Radziecka, Mołdawia (ros. Молдавская Советская Социалистическая Республика, mołd. Република Советикэ Сочиалистэ Молдовеняскэ) – jedna z republik związkowych ZSRR utworzona 2 sierpnia 1940 r. W jej skład weszła większość ziem przyłączonych w 1940 r. do Związku Radzieckiego kosztem Królestwa Rumunii, oraz prawie połowa obszaru istniejącej od 1924 r. na wschodnim, należącym do ZSRR, brzegu Dniestru Mołdawskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (w składzie Ukraińskiej SRR).
Nowy!!: Cyrylica i Mołdawska Socjalistyczna Republika Radziecka · Zobacz więcej »
Mongolia
Mongolia (mong. Монгол улс, trb.: Mongol uls; pismo mongolskie:, trb.: Monggol Ulus) – państwo śródlądowe w środkowowschodniej Azji.
Nowy!!: Cyrylica i Mongolia · Zobacz więcej »
Mongolia Wewnętrzna
Region Autonomiczny Mongolii Wewnętrznej (Mongolia Wewnętrzna) – region autonomiczny w północnych Chinach obejmujący południowe ziemie historycznej Mongolii.
Nowy!!: Cyrylica i Mongolia Wewnętrzna · Zobacz więcej »
Naddniestrze
Mapa Naddniestrza Naddniestrze (oficjalnie Naddniestrzańska Republika Mołdawska, także: Mołdawska Republika Naddniestrza) – de iure region autonomiczny we wschodniej Mołdawii, de facto państwo nieuznawane ze stolicąw Tyraspolu, obejmujące tereny położone na lewym brzegu Dniestru oraz prawobrzeżne miasto Bendery (Tighina).
Nowy!!: Cyrylica i Naddniestrze · Zobacz więcej »
Nursułtan Nazarbajew
Leonid Krawczuk, Nursułtan Nazarbajew, Borys Jelcyn i Stanisłau Szuszkiewicz (1991) Od prawej: Nursułtan Nazarbajew, Władimir Putin, Ahmet Necdet Sezer i Atal Bihari Vajpayee (2002) Nazarbajew i prezydent Stanów Zjednoczonych George W. Bush (2006) Nursułtan Nazarbajew i Luiz Inácio Lula da Silva (2009) Nursułtan Nazarbajew i Lee Myung-bak (2009) Nursułtan Nazarbajew i Dmitrij Miedwiediew (2011) TarjąHalonen (2011) Dmitrijem Miedwiediewem podczas szczytu nuklearnego w Seulu (2012) Unia Celna w Mińsku (2014) Znaczek pocztowy z wizerunkiem Nursułtana Nazarbajewa Turcji Nursułtan Äbyszuły Nazarbajew, kaz. Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев / Nursultan Äbişulı Nazarbaev, ros. Нурсултан Абишевич Назарбаев, Nursułtan Abiszewicz Nazarbajew (ur. 6 lipca 1940 w Szamałganie koło Ałma-Aty) – kazachski polityk, pierwszy sekretarz Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Kazachskiej SRR w latach 1989–1991, prezydent Kazachskiej SRR w latach 1990–1991, prezydent Kazachstanu w latach 1991–2019, przewodniczący partii Nur Otan w latach 2007–2021.
Nowy!!: Cyrylica i Nursułtan Nazarbajew · Zobacz więcej »
Ѡ
Ѡ, ѡ (omega) – litera cyrylicy wzorowana na greckiej minuskule ω.
Nowy!!: Cyrylica i Ѡ · Zobacz więcej »
Ѣ
Jać. Warto zwrócić uwagę na postać małej litery w kursywie. Jać (Ѣ, ѣ) (scs., ros., ukr. ять, bułg. ят lub е двойно, serb. јат, chorw. jat) – nazwa 32.
Nowy!!: Cyrylica i Ѣ · Zobacz więcej »
Ѥ
Ѥ (minuskuła: ѥ) „je” – litera cyrylicy będąca ligaturąliter і oraz є.
Nowy!!: Cyrylica i Ѥ · Zobacz więcej »
Ѯ
Kariona Istomina. Ksi (majuskuła: Ѯ, minuskuła: ѯ, nazwa cyrylicka: кси) – litera wczesnej cyrylicy pochodząca od greckiej litery ksi.
Nowy!!: Cyrylica i Ѯ · Zobacz więcej »
Ѱ
Psi (Ѱ, ѱ) – litera wczesnej cyrylicy, pochodzi wprost od greckiej litery psi (Ψ, ψ).
Nowy!!: Cyrylica i Ѱ · Zobacz więcej »
Ѳ
Ѳ (fita) – litera wczesnej cyrylicy wzorowana na greckiej Θ (theta).
Nowy!!: Cyrylica i Ѳ · Zobacz więcej »
Ѵ
Ѵ, ѵ (Iżyca) – litera wczesnej cyrylicy pełniąca rolę współczesnych liter Ы, В i И.
Nowy!!: Cyrylica i Ѵ · Zobacz więcej »
Ѷ
Ѷ, Ѷѷ (Iżyca okowy) – litera wczesnej cyrylicy pełniąca rolę współczesnych liter Ы i И.
Nowy!!: Cyrylica i Ѷ · Zobacz więcej »
Ѹ
Ѹ, ѹ albo Ꙋ, ꙋ (uk) – litera cyrylicy będąca ligaturąliter О i У.
Nowy!!: Cyrylica i Ѹ · Zobacz więcej »
Ѻ
Ѻ, ѻ – dawna litera cyrylicy, wariant litery О.
Nowy!!: Cyrylica i Ѻ · Zobacz więcej »
Ѿ
Ѿ, ѿ – litera cyrylicy, obecnie nieużywana; ligatura liter Ѡ i Т, stąd współczesna nazwa litery – „Ot”, odpowiadająca głoskom które reprezentuje.
Nowy!!: Cyrylica i Ѿ · Zobacz więcej »
Ojcze nasz
Fridolin Leiber, ''Pater noster'' Zygmunta Glogera Jerozolimie kościoła Pater Noster w Jerozolimie Ojcze nasz, Modlitwa Pańska, Modlitwa wzorcowa (łac. Oratio Dominica, Pater Noster) – najstarsza, a zarazem najważniejsza, modlitwa chrześcijan.
Nowy!!: Cyrylica i Ojcze nasz · Zobacz więcej »
Ortografia
Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, wyd. 2016 Ortografia (z gr., „poprawny”,, „piszący”), inaczej pisownia (dawniej prawopis) – zbiór przepisów regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocąliter alfabetu lub innych symboli.
Nowy!!: Cyrylica i Ortografia · Zobacz więcej »
Ҋ
Ҋ ҋ – litera cyrylicy, używana w języku kildin do oznaczenia dźwięku, czyli spółgłoski szczelinowej podniebiennej bezdźwięcznej.
Nowy!!: Cyrylica i Ҋ · Zobacz więcej »
Қ
Қ, қ – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana w językach: kazachskim, ujgurskim, szorskim, abchaskim i tofa.
Nowy!!: Cyrylica i Қ · Zobacz więcej »
Ӛ
Ӛ, ə̈ – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana w języku chantyjskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ӛ · Zobacz więcej »
Ԋ
Ԋ, ԋ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w alfabecie Mołodcowa służącym do zapisu języka komi w latach 1920–1929 oraz 1936–1939.
Nowy!!: Cyrylica i Ԋ · Zobacz więcej »
Ҟ
Ҟ, ҟ – litera cyrylicy używana w alfabecie języka abchaskiego, reprezentująca spółgłoskę zwartąejektywnąjęzyczkową.
Nowy!!: Cyrylica i Ҟ · Zobacz więcej »
Ӟ
Ӟ, ӟ – litera rozszerzonej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i Ӟ · Zobacz więcej »
Ԏ
Ԏ, ԏ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w alfabecie Mołodcowa służącym do zapisu języka komi w latach 1920–1929 oraz 1936–1939.
Nowy!!: Cyrylica i Ԏ · Zobacz więcej »
Ҏ
Ҏ, ҏ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w alfabecie języka kildin dla oznaczenia spółgłoski drżącej dziąsłowej bezdźwięcznej (na przykład: поҏтэ „karmić”, то̄ҏҏк „futro”).
Nowy!!: Cyrylica i Ҏ · Zobacz więcej »
Ӂ
– litera alfabetu cyrylickiego, stworzona przez radzieckich lingwistów dla zapisu języków, nie stosujących wcześniej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i Ӂ · Zobacz więcej »
Ӎ
Ӎ, ӎ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w języku kildin.
Nowy!!: Cyrylica i Ӎ · Zobacz więcej »
Ґ
Ґ, ґ (ukr. ge) – piąta litera alfabetu ukraińskiego, czasami nieoficjalnie stosowana także w ortografii białoruskiej.
Nowy!!: Cyrylica i Ґ · Zobacz więcej »
Ӑ
Ӑ, ă (a z brewisem) – litera cyrylicy powstała od łacińskiego ă.
Nowy!!: Cyrylica i Ӑ · Zobacz więcej »
Ӡ
Ӡ, ӡ – litera rozszerzonej cyrylicy używana w języku abchaskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ӡ · Zobacz więcej »
Ҡ
Ҡ, ҡ – litera cyrylicy używana w języku baszkirskim do oznaczania dźwięku, tj.
Nowy!!: Cyrylica i Ҡ · Zobacz więcej »
Ӣ
Ӣ – litera cyrylickiego alfabetu tadżyckiego, oznaczająca akcentowanąsamogłoskę w pozycji na końcu wyrazu.
Nowy!!: Cyrylica i Ӣ · Zobacz więcej »
Ң
Ң, ң – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana w językach: kazachskim, tatarskim, baszkirskim, kałmuckim, kirgiskim, dungańskim, tuwińskim oraz chakaskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ң · Zobacz więcej »
Ӥ
Ӥ, ӥ – litera rozszerzonej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i Ӥ · Zobacz więcej »
Ҥ
Ҥ, ҥ – ligatura rozszerzonej cyrylicy powstała z połączenia liter Н oraz Г.
Nowy!!: Cyrylica i Ҥ · Zobacz więcej »
Ӧ
Ӧ, ӧ (О z dierezą) – litera rozszerzonej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i Ӧ · Zobacz więcej »
Ҧ
Ҧ ҧ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana dawniej w alfabecie abchaskim do oznaczenia dźwięku, tj.
Nowy!!: Cyrylica i Ҧ · Zobacz więcej »
Ҩ
Ҩ,ҩ – litera cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i Ҩ · Zobacz więcej »
Ө
Dwie litery '''Ө''' i jedna litera '''Ф''' w baszkirskiej nazwie miasta na budynku lotniska w Ufie Ө – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana m.in.
Nowy!!: Cyrylica i Ө · Zobacz więcej »
Ҫ
Ҫ, ҫ – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana w językach baszkirskim i czuwaskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ҫ · Zobacz więcej »
Ӫ
Ӫ, ӫ – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana w językach: eweńskim, chantyjskim oraz w północno-zachodnim wariancie maryjskiego.
Nowy!!: Cyrylica i Ӫ · Zobacz więcej »
Ҭ
Ҭ, ҭ – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana w języku abchaskim, w którym oznacza dźwięk, tj.
Nowy!!: Cyrylica i Ҭ · Zobacz więcej »
Ӯ
Ӯ – znak występujący w cyrylickim alfabecie języka tadżyckiego.
Nowy!!: Cyrylica i Ӯ · Zobacz więcej »
Ү
Ү, ү – litera cyrylicy, przypominająca literę У, różniąca się od niej jednak pionową– a nie skośną– dolnąkreską.
Nowy!!: Cyrylica i Ү · Zobacz więcej »
Ұ
Ұ, ұ – litera cyrylicy używana w języku kazachskim do oznaczania głoski, a według zasad latynizacji tego alfabetu transliterowana jako "u"Załącznik do.
Nowy!!: Cyrylica i Ұ · Zobacz więcej »
Ӱ
Ӱ, ӱ – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana w językach: ałtajskim, chakaskim, chantyjskim, maryjskim i szorskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ӱ · Zobacz więcej »
Ӳ
Ӳ – litera cyrylicy używana w alfabecie czuwaskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ӳ · Zobacz więcej »
Ҳ
Ҳ – litera cyrylicy używana w językach: abchaskim (45. litera alfabetu), karakałpackim (31. litera alfabetu), itelmeńskim (36. litera alfabetu) i tadżyckim (27. litera alfabetu).
Nowy!!: Cyrylica i Ҳ · Zobacz więcej »
Ҵ
Ҵ, ҵ – ligatura używana jedynie w alfabecie abchaskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ҵ · Zobacz więcej »
Ӵ
Ӵ, ӵ – litera rozszerzonej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i Ӵ · Zobacz więcej »
Ҷ
Ҷ, ҷ – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana w językach abchaskim i tadżyckim.
Nowy!!: Cyrylica i Ҷ · Zobacz więcej »
Ӷ
Ӷ, ӷ – litera rozszerzonej cyrylicy używana w języku abchaskim, jupik, ketyjskim i niwchijskim, powstała w wyniku dodania do litery Г znaku zwanego wydłużeniem dolnym (ang. descender).
Nowy!!: Cyrylica i Ӷ · Zobacz więcej »
Ҹ
Ҹ, ҹ – litera cyrylicy używana w języku azerskim, oznaczająca spółgłoskę zwarto-szczelinowąwymawianąpodobnie jak "dż" (IPA)..
Nowy!!: Cyrylica i Ҹ · Zobacz więcej »
Ӹ
Ӹ – litera cyrylicy używana w języku maryjskim, w którym reprezentuje samogłoskę przymkniętątylnąniezaokrągloną.
Nowy!!: Cyrylica i Ӹ · Zobacz więcej »
Һ
Һ, һ – litera rozszerzonej cyrylicy oznaczająca spółgłoskę.
Nowy!!: Cyrylica i Һ · Zobacz więcej »
Ҽ
Ҽҽ – litera cyrylicy używana w języku abchaskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ҽ · Zobacz więcej »
Ҿ
Ҿ ҿ - litera alfabetu abchaskiego, służąca do oznaczenia spółgłoski zwarto-szczelinowej retrofleksyjnej cz). Przypomina polskie pisane ę.
Nowy!!: Cyrylica i Ҿ · Zobacz więcej »
Ҍ
Ҍ, Ҍҍ (znak półmiękki) – znak cyrylicy uwzględniający zmianę dźwięku na półmiękki.
Nowy!!: Cyrylica i Ҍ · Zobacz więcej »
Ҝ
Ҝ, ҝ – litera cyrylicy używana w alfabecie azerskim opartym na cyrylicy, reprezentująca dźwięk, tj.
Nowy!!: Cyrylica i Ҝ · Zobacz więcej »
Ӝ
Ӝ, ӝ – litera cyrylicy używana tylko w alfabecie udmurckim, gdzie reprezentuje spółgłoskę zwarto-szczelinowo zadziąsłowo dźwięczną.
Nowy!!: Cyrylica i Ӝ · Zobacz więcej »
Ԍ
Ԍ, ԍ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w alfabecie Mołodcowa służącym do zapisu języka komi w latach 1920–1929 oraz 1936–1939.
Nowy!!: Cyrylica i Ԍ · Zobacz więcej »
Ԉ
Ԉ, ԉ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w alfabecie Mołodcowa służącym do zapisu języka komi w latach 1920–1929 oraz 1936–1939.
Nowy!!: Cyrylica i Ԉ · Zobacz więcej »
Ҙ
Ҙ, ҙ – litera rozszerzonej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i Ҙ · Zobacz więcej »
Ӗ
Ӗ, ӗ – litera występująca jedynie w alfabecie czuwaskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ӗ · Zobacz więcej »
Җ
Җ, җ – litera cyrylicy, Ж z ogonkiem, używana w alfabetach języków tatarskiego i kałmuckiego, była używana w alfabecie turkmeńskim przed przyjęciem przez ten język alfabetu łacińskiego.
Nowy!!: Cyrylica i Җ · Zobacz więcej »
Ԓ
Ԓ, ԓ – litera cyrylicy wykorzystywana w języku chantyjskim, czukockim i itelmeńskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ԓ · Zobacz więcej »
Ғ
Ғ, ғ – litera cyrylicy występująca w kilku językach tureckich dla oddania dźwięku, często też wymawianego jako.
Nowy!!: Cyrylica i Ғ · Zobacz więcej »
Ӓ
Ӓ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w językach: górnomaryjskim, kildin, selkupskim, gagauskim oraz chantyjskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ӓ · Zobacz więcej »
҂
҂ (tysiącznik) – znak dawnej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i ҂ · Zobacz więcej »
Ԃ
Ԃ, ԃ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w alfabecie Mołodcowa służącym do zapisu języka komi w latach 1920–1929 oraz 1936–1939.
Nowy!!: Cyrylica i Ԃ · Zobacz więcej »
Ӕ
Ӕ, ӕ – ligatura liter А i Е występująca w zapisie tylko jednego języka zapisywanego alfabetem opartym na cyrylicy – języka osetyjskiego, dla oddania dźwięku, tj.
Nowy!!: Cyrylica i Ӕ · Zobacz więcej »
Ҕ
Ҕ, ҕ – litera rozszerzonej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i Ҕ · Zobacz więcej »
Ԅ
Ԅ, ԅ– litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w alfabecie Mołodcowa służącym do zapisu języka komi w latach 1920–1929 oraz 1936–1939.
Nowy!!: Cyrylica i Ԅ · Zobacz więcej »
Ԇ
Ԇ, Ԇ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w alfabecie Mołodcowa służącym do zapisu języka komi w latach 1920–1929 oraz 1936–1939.
Nowy!!: Cyrylica i Ԇ · Zobacz więcej »
Ӈ
Ӈ, ӈ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w językach: itelmeńskim, ewenkijskim, koriackim, nienieckim, czukockim, aleuckim (dialekt wyspy Beringa), enieckim, kildin i innych.
Nowy!!: Cyrylica i Ӈ · Zobacz więcej »
Ӆ
Ӆ, ӆ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w języku kildin.
Nowy!!: Cyrylica i Ӆ · Zobacz więcej »
Ӌ
Ӌ, ӌ (w Unikodzie nazywana chakaskie Ч) – litera rozszerzonej cyrylicy, 31 litera alfabetu chakaskiego.
Nowy!!: Cyrylica i Ӌ · Zobacz więcej »
Ӏ
Ӏ, ӏ czyli pałeczka (ros.: па́лочка) – litera cyrylicy używana w językach kaukaskich.
Nowy!!: Cyrylica i Ӏ · Zobacz więcej »
Ԁ
Ԁ, ԁ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana w alfabecie Mołodcowa służącym do zapisu języka komi w latach 1920–1929 oraz 1936–1939.
Nowy!!: Cyrylica i Ԁ · Zobacz więcej »
Piotr I Wielki
Zdobycie Azowa 1696 Piotr I Wielki, portret z 1710 Pomnik Piotra I Wielkiego w Petersburgu Piotr I Aleksiejewicz Wielki, (ur. w Moskwie, zm. w Sankt Petersburgu) – car Rosji od 1682 roku, a od 1721 imperator.
Nowy!!: Cyrylica i Piotr I Wielki · Zobacz więcej »
Pismo
Marinusa van Reymerswaelego ''Poborcy podatków'', pierwsza połowa XVI wieku Pismo – system umownych znaków graficznych, za pomocąktórych przedstawiany jest język mówiony.
Nowy!!: Cyrylica i Pismo · Zobacz więcej »
Pismo protosynajskie
Pozostałości świątyni Hathor Pismo protosynajskie – pismo alfabetyczne pochodzące z pierwszych wieków II tysiąclecia p.n.e., stanowiące pośredniąfazę rozwoju pisma między hieroglifami a alfabetem semickim.
Nowy!!: Cyrylica i Pismo protosynajskie · Zobacz więcej »
Polska Norma
Polska Norma (oznaczana symbolem PN) – norma o zasięgu krajowym, przyjęta w drodze konsensu (tzw. nikt z uprawnionych nie zgłasza uzasadnionych zastrzeżeń) i zatwierdzona przez krajowąjednostkę normalizacyjną– Polski Komitet Normalizacyjny (PKN).
Nowy!!: Cyrylica i Polska Norma · Zobacz więcej »
Rewolucja lutowa (1917)
Rewolucja lutowa – rosyjska rewolucja przeciwko carowi Mikołajowi II Romanowowi i samodzierżawiu.
Nowy!!: Cyrylica i Rewolucja lutowa (1917) · Zobacz więcej »
Ruś Kijowska
Wielkie Księstwo Kijowskie, Ruś Kijowska (st.rus. Рѹсь / Rusĭ, рѹсьскаѧ землѧ / rusĭskaę zemlę, / Rhossía,, od XII wieku także Ruthenia, st.nord. Garðaríki) – średniowieczne państwo feudalne w Europie Wschodniej, rządzone przez dynastię Rurykowiczów pochodzenia wareskiego, oparte na plemionach wschodniosłowiańskich, z których w okresie późniejszym powstały narody rosyjski, ukraiński i białoruski.
Nowy!!: Cyrylica i Ruś Kijowska · Zobacz więcej »
Rumuńska cyrylica
Najstarszy zabytek piśmiennictwa rumuńskiego – list Neacșu – zapisany cyrylicą. Przykład użycia alfabetu transferowego Przykład tekstu rumuńskiego («Ojcze nasz») w zapisie cyrylicąRumuńska cyrylica – sposób zapisu pisma w języku rumuńskim (zwanym dawniej wołoskim lub mołdawskim) oficjalnie obowiązujący do roku 1860, gdy zastąpiono jąalfabetem transferowym, a następnie, w 1862, dzisiejszym zmodyfikowanym alfabetem łacińskim.
Nowy!!: Cyrylica i Rumuńska cyrylica · Zobacz więcej »
Rumunia
Rumunia (rum. România, IPA: //) – państwo unitarne w południowo-wschodniej części Europy.
Nowy!!: Cyrylica i Rumunia · Zobacz więcej »
Runy
Runy (alfabet runiczny) – alfabet używany do zapisu przez ludy germańskie zwane przez nich fuþark.
Nowy!!: Cyrylica i Runy · Zobacz więcej »
Rusyfikacja
Obwieszczenie o zakazie mówienia po polsku, 1868 Rusyfikacja – proces dobrowolnego lub przymusowego przyswajania języka rosyjskiego i kultury rosyjskiej przez osoby lub zbiorowości funkcjonujące wcześniej w ramach innych kultur.
Nowy!!: Cyrylica i Rusyfikacja · Zobacz więcej »
Słowianie
południowosłowiańskim językiem urzędowym Słowianie – grupa etnolingwistyczna w obrębie ludów indoeuropejskich posługujących się językami słowiańskimi.
Nowy!!: Cyrylica i Słowianie · Zobacz więcej »
Serbia
Serbia, Republika Serbii – państwo w Europie Południowej, na Półwyspie Bałkańskim, śródlądowe, powstałe 5 czerwca 2006 po rozpadzie federacji Serbii i Czarnogóry.
Nowy!!: Cyrylica i Serbia · Zobacz więcej »
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Nowy!!: Cyrylica i Spółgłoska · Zobacz więcej »
Szwa
Szwa – w językoznawstwie, zwłaszcza w fonetyce i fonologii, określenie samogłoski średnio centralnej (zaokrąglonej lub niezaokrąglonej) znajdującej się w środku diagramu samogłoskowego, oznaczanej w międzynarodowym alfabecie fonetycznym symbolem ə lub innąsamogłoski bliskiej tej pozycji.
Nowy!!: Cyrylica i Szwa · Zobacz więcej »
Tomasz Kamusella
T. Kamusella u podnóża Poolbeg Lighthouse w porcie w Dublinie, luty 2012 Tomasz Kamusella (ur. 1967 w Koźlu) – polski historyk i interdyscyplinarysta, zajmujący się dziejami i politykąjęzykowąEuropy Środkowej oraz Śląska, teoriąnarodu i nacjonalizmu (szczególnie etnicznojęzykowego), integracjąeuropejską, a także socjolingwistykąoraz mniejszościami etnicznymi i narodowymi.
Nowy!!: Cyrylica i Tomasz Kamusella · Zobacz więcej »
Transkrypcja (językoznawstwo)
Transkrypcja, w skrócie trb. (od słowa transkrybowanie - dokonywanie transkrypcji) – system zapisu głosek (mowy) danego języka za pomocąsymboli graficznych, czyli pisownia fonetyczna lub system fonetycznej konwersji innego pisma.
Nowy!!: Cyrylica i Transkrypcja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Transliteracja
Transliteracja, w skrócie trl. – grafemiczny sposób konwersji pisma.
Nowy!!: Cyrylica i Transliteracja · Zobacz więcej »
Turkmenistan
Flaga Turkmenistanu używana w latach 1992–1997 Saparmyrata Nyýazowa stroju ludowym Turkmenistan, Republika Turkmenistanu (turkm. Türkmenistan, Türkmenistan Respublikasy; w okresie ZSRR funkcjonowała nazwa Turkmenia) – państwo położone w Azji Środkowej, na północ od gór Kopet-Dag, pomiędzy Morzem Kaspijskim a Amu-darią.
Nowy!!: Cyrylica i Turkmenistan · Zobacz więcej »
Tytło
Tytło (҃) – znak dawnej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i Tytło · Zobacz więcej »
Umlaut
Umlaut (dosłownie: przegłos) – zmiana brzmienia samogłoski spotykana w językach germańskich.
Nowy!!: Cyrylica i Umlaut · Zobacz więcej »
Unicode
Logo Unikodu Unicode (formalnie, pol. Unikod) – komputerowy standard kodowania zestawu znaków obejmującego litery większości używanych na świecie pism, a także symboli, emoji i kodów formatowania.
Nowy!!: Cyrylica i Unicode · Zobacz więcej »
Uniwersytet Warszawski
Uniwersytet Warszawski (historyczne nazwy: Królewski Uniwersytet Warszawski, Cesarski Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Józefa Piłsudskiego w Warszawie) – polski publiczny uniwersytet założony 19 listopada 1816 w Warszawie przez Komisję Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
Nowy!!: Cyrylica i Uniwersytet Warszawski · Zobacz więcej »
Uzbekistan
prezydent Uzbekistanu Islom Karimov na znaczku pocztowym z uzbeckimi dziećmi Centrum Taszkentu Taszkencie Taszkencie Samarkanda Fergana Jezioro Aralskie na granicy Uzbekistanu i Kazachstanu Uzbekistan (uzb. Oʻzbekiston, Republika Uzbekistanu – Oʻzbekiston Respublikasi) – państwo położone w Azji Środkowej, członek Wspólnoty Niepodległych Państw.
Nowy!!: Cyrylica i Uzbekistan · Zobacz więcej »
Vuk Karadžić
Vuk Stefanović Karadžić, (ur. 7 listopada 1787 w Tršiciu, zm. 7 lutego 1864 w Wiedniu) – serbski myśliciel, pisarz, językoznawca, leksykograf, etnograf żyjący w XIX wieku.
Nowy!!: Cyrylica i Vuk Karadžić · Zobacz więcej »
Wierszyna
Wierszyna (ros. Вершина) – wieś na Syberii, nad rzeką, położona około 100 kilometrów na północ od Irkucka i 20 km na północny wschód od Tichonowki (Тихоновка), niemal w samym centrum Ust-Ordyńskiego Okręgu Buriackiego w obwodzie irkuckim.
Nowy!!: Cyrylica i Wierszyna · Zobacz więcej »
Wydawnictwo Naukowe PWN
Wydawnictwo Naukowe PWN (WN PWN), w latach 1951–1991 Państwowe Wydawnictwo Naukowe (PWN) – polskie wydawnictwo naukowe założone w 1951 w Warszawie jako Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Nowy!!: Cyrylica i Wydawnictwo Naukowe PWN · Zobacz więcej »
Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego
Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego – jednostka podstawowa Uniwersytetu Warszawskiego znana wcześniej jako Instytut Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego.
Nowy!!: Cyrylica i Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego · Zobacz więcej »
Znaki diakrytyczne
Znaki diakrytyczne, diakrytyki („odróżniający”) – znaki graficzne używane w alfabetach i innych systemach pisma, umieszczane nad, pod literą, obok lub wewnątrz niej, zmieniające sposób odczytu tej litery i tworzące przez to nowąliterę.
Nowy!!: Cyrylica i Znaki diakrytyczne · Zobacz więcej »
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR, Związek Radziecki, również Związek Sowiecki, Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich, skr. ZSRS,; Sowietskij Sojuz, Sojuz Sowietskich Socyalisticzeskich Riespublik, SSSR) – historyczne pierwsze państwo komunistyczne na świecie, położone częściowo w Europie wschodniej i północno-wschodniej, a częściowo w Azji, ze stolicąw Moskwie, istniejące w latach 1922–1991.
Nowy!!: Cyrylica i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich · Zobacz więcej »
К
К (К, к, ka) – 12.
Nowy!!: Cyrylica i К · Zobacz więcej »
Њ
Њ (Њ, њ) – 17.
Nowy!!: Cyrylica i Њ · Zobacz więcej »
П
Пп – litera cyrylicy, wywodząca się od greckiego Π.
Nowy!!: Cyrylica i П · Zobacz więcej »
О
О (О, о, o) – 16.
Nowy!!: Cyrylica i О · Zobacz więcej »
Ў
Ў, ў (nazwa „У krótkie”) – 22.
Nowy!!: Cyrylica i Ў · Zobacz więcej »
Ё
Ё, ё (jo) – litera cyrylicy używana m.in.
Nowy!!: Cyrylica i Ё · Zobacz więcej »
Ѝ
I z akcentem (Ѝ ѝ; italics: Ѝ ѝ) jest zazwyczaj przypisywana dźwiękowi.
Nowy!!: Cyrylica i Ѝ · Zobacz więcej »
Џ
Џ џ – litera zmodyfikowanej cyrylicy, używana w języku serbskim i języku macedońskim, odpowiadająca dźwiękowi.
Nowy!!: Cyrylica i Џ · Zobacz więcej »
А
Litera pisana А, а – pierwsza litera cyrylicy, która zazwyczaj jest przypisana dźwiękowi.
Nowy!!: Cyrylica i А · Zobacz więcej »
Н
Н, Нн (en) – 15.
Nowy!!: Cyrylica i Н · Zobacz więcej »
Р
Р, р – litera cyrylicy, wywodząca się od greckiego Ρ.
Nowy!!: Cyrylica i Р · Zobacz więcej »
С
С, с (es) – litera podstawowej cyrylicy, oznaczająca spółgłoskę.
Nowy!!: Cyrylica i С · Zobacz więcej »
Т
T, Tт (te) – litera alfabetu cyrylickiego oznaczająca spółgłoskę.
Nowy!!: Cyrylica i Т · Zobacz więcej »
У
У, у – litera cyrylicy, która w językach słowiańskich oznacza samogłoskę.
Nowy!!: Cyrylica i У · Zobacz więcej »
Ф
Ф, ф – 22 litera podstawowej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i Ф · Zobacz więcej »
Х
X, Хx (‘cha’) – litera podstawowej cyrylicy używana w języku białoruskim, w języku rosyjskim, w języku ukraińskim oraz języku serbskim, macedońskim, bułgarskim i oznaczająca spółgłoskę.
Nowy!!: Cyrylica i Х · Zobacz więcej »
Ц
Ц, Цц (ce) – litera cyrylicy używana w językach białoruskim, rosyjskim, ukraińskim, serbskim, macedońskim oraz bułgarskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ц · Zobacz więcej »
Ч
Ч, Чч (cze) – 25.
Nowy!!: Cyrylica i Ч · Zobacz więcej »
Ш
Ш, Шш (sza) – 26.
Nowy!!: Cyrylica i Ш · Zobacz więcej »
Щ
Щ (Щ, щ, bułg. szta, ros., ukr. szcza) – 27.
Nowy!!: Cyrylica i Щ · Zobacz więcej »
Ъ
Ъ, Ъъ (jer, jor, twardy znak) – podstawowa litera cyrylicy, używana dzisiaj.
Nowy!!: Cyrylica i Ъ · Zobacz więcej »
Ы
Ы, Ыы (jery) – podstawowa litera cyrylicy, będąca pierwotnie ligaturąliter Ъ i І, później liter Ь i І.
Nowy!!: Cyrylica i Ы · Zobacz więcej »
Ь
Ь, miękki znak (Ь, ь) – znak cyrylicy służący do zmiękczania.
Nowy!!: Cyrylica i Ь · Zobacz więcej »
Э
Э, э (e abarotnaje) – litera cyrylicy używana w językach białoruskim, rosyjskim i mongolskim.
Nowy!!: Cyrylica i Э · Zobacz więcej »
Ю
Ю, Юю – podstawowa litera cyrylicy używana we wszystkich alfabetach bazowanych na cyrylicy z wyjątkiem języka serbskiego, języka macedońskiego i języka azerskiego, które wykorzystująliterę Ј.
Nowy!!: Cyrylica i Ю · Zobacz więcej »
Я
Я я – ostatnia litera cyrylicy, 33.
Nowy!!: Cyrylica i Я · Zobacz więcej »
М
М, м – litera cyrylicy używana w języku białoruskim, w języku rosyjskim, w języku ukraińskim i języku serbskim.
Nowy!!: Cyrylica i М · Zobacz więcej »
Ќ
, – litera cyrylicy używana w alfabecie języka macedońskiego oznaczająca // lub //.
Nowy!!: Cyrylica i Ќ · Zobacz więcej »
Ѓ
Ѓ, ѓ – litera cyrylicy używana w alfabecie języka macedońskiego, reprezentuje dźwięk lub.
Nowy!!: Cyrylica i Ѓ · Zobacz więcej »
Ј
Podpis Iwana Franki na banknocie o nominale 20 hrywien. Widoczne jest użycie litery ''j''. Ј, Јј (serb. jе) – litera cyrylicy używana w języku serbskim, języku macedońskim i w cyrylickim zapisie języka azerskiego.
Nowy!!: Cyrylica i Ј · Zobacz więcej »
И
И, и – dziesiąta litera alfabetu rosyjskiego i mongolskiego, dziewiąta litera alfabetu bułgarskiego, trzynasta litera alfabetu ukraińskiego.
Nowy!!: Cyrylica i И · Zobacz więcej »
Ж
Ж, Жж (że) – litera podstawowej cyrylicy, oznaczająca w większości języków spółgłoskę, w języku mongolskim –.
Nowy!!: Cyrylica i Ж · Zobacz więcej »
З
З, 3з (ze) – dziewiąta litera podstawowej cyrylicy reprezentująca spółgłoskę.
Nowy!!: Cyrylica i З · Zobacz więcej »
Б
Б: 1. Majuskuła, 2. Minuskuła w rosyjskim i bułgarskim, 3. Minuskuła w serbskim i macedońskim Be (duża litera: Б, mała litera: б, nazwa cyrylicka: бэ) – druga litera podstawowej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i Б · Zobacz więcej »
В
В, Вв (we) – trzecia litera podstawowej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i В · Zobacz więcej »
Ђ
Ђ, ђ (Dzie) – litera cyrylicy, szósta litera alfabetu w języku serbskim, reprezentuje dźwięk.
Nowy!!: Cyrylica i Ђ · Zobacz więcej »
Г
Г, Гг (ge) – czwarta litera podstawowej cyrylicy.
Nowy!!: Cyrylica i Г · Zobacz więcej »
Д
Д, Дд (de) – litera alfabetu cyrylickiego oznaczająca spółgłoskę.
Nowy!!: Cyrylica i Д · Zobacz więcej »
Є
Є, Єє (ukr. je) – litera alfabetu ukraińskiego o podwójnej funkcji.
Nowy!!: Cyrylica i Є · Zobacz więcej »
І
І і – litera alfabetu cyrylickiego używana do zapisu głoski w języku białoruskim, ukraińskim i rusińskim oraz niektórych językach niesłowiańskich, takich jak kazachski, komi czy chakaski.
Nowy!!: Cyrylica i І · Zobacz więcej »
Ї
Ї, Її (ukr. ji) – litera alfabetu ukraińskiego oznaczająca dwugłoskę, odpowiadająca więc dokładnie teoretycznemu dwuznakowi ЙІ.
Nowy!!: Cyrylica i Ї · Zobacz więcej »
Е
Е, Ее – szósta litera podstawowej cyrylicy przypisana zwykle dźwiękowi albo.
Nowy!!: Cyrylica i Е · Zobacz więcej »
Ѕ
Ѕ, ѕ (Dze) – litera cyrylicy używana w języku macedońskim.
Nowy!!: Cyrylica i Ѕ · Zobacz więcej »
Љ
Љ (Љ, љ) – 14.
Nowy!!: Cyrylica i Љ · Zobacz więcej »
Ћ
, – litera cyrylicy używana w alfabecie języka serbskiego, oznaczająca.
Nowy!!: Cyrylica i Ћ · Zobacz więcej »
Л
Л, Лл – Litera cyrylicy używana na oznaczenie różnych spółgłosek bardziej lub mniej zbliżonych do.
Nowy!!: Cyrylica i Л · Zobacz więcej »
Й
Й, й (bułg. i kratko, ros. i kratkoje, ukr. jot) – jedenasta litera alfabetu rosyjskiego, białoruskiego i mongolskiego, dziesiąta litera alfabetu bułgarskiego, czternasta litera alfabetu ukraińskiego, pochodząca od litery И.
Nowy!!: Cyrylica i Й · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Cyrylica polska, Polska cyrylica.
