39 kontakty: Basen oceaniczny, Bazalt, Blok kontynentalny, Ekspansja dna oceanicznego, Góra podwodna, Góry wulkaniczne, Grzbiet śródoceaniczny, Grzbiet Chilijski, Grzbiet Juan Fernandez, Grzbiet podmorski, Gujot, Historia Ziemi, Islandia (wyspa), Krawędź pasywna, Mikrokontynent, Obszar (dno mórz i oceanów), Ocean, Oceaniczna strefa spękań, Podnóże kontynentalne, Rafa, Rów Atakamski, Rów oceaniczny, Równina abisalna, Ruchy eustatyczne, Skały osadowe, Skorupa ziemska, Skorupa ziemska kontynentalna, Skorupa ziemska oceaniczna, Stok kontynentalny, Subdukcja, Szelf kontynentalny, Uskok transformacyjny, Woda, Wulkan, Wulkan czynny, Wulkan wygasły, Wyspa, Wyspa kontynentalna, Zlodowacenie.
Basen oceaniczny
Formy ukształtowania dna oceanicznego. Basen oceaniczny (głębia) – forma ukształtowania dna oceanicznego, ogromne obniżenia w skorupie, rozpościerające się poniżej szelfu i stoków kontynentalnych.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Basen oceaniczny · Zobacz więcej »
Bazalt
Bazaltowe godło Polski w stylu art déco, modernistyczny Gmach Ministerstwa Komunikacji w Warszawie, 1931 Kotwica bazaltowa z Jeziora Tyberiadzkiego Bazalt (z gr. βάσανος „kamień probierczy” lub βασικός „podstawowy, zasadniczy” od βάσις „podstawa”) – zasadowa skała lita wylewna (wulkaniczna) o strukturze bardzo drobnoziarnistej (skrytokrystaliczna) lub afanitowej, czasem porfirowej i barwie czarnej, szarej lub zielonej.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Bazalt · Zobacz więcej »
Blok kontynentalny
Formy ukształtowania dna oceanicznego; blok kontynentalny tworząjednostki w lewej części rysunku Blok kontynentalny, cokół kontynentalny − forma pierwszego rzędu w obrębie skorupy ziemskiej, obejmująca część lądowąkontynentu, przyległy do niego szelf kontynentalny oraz stok kontynentalny.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Blok kontynentalny · Zobacz więcej »
Ekspansja dna oceanicznego
Wiek skorupy oceanicznej: na czerwono obszary najmłodsze, czyli miejsca spreadingu Rozrastanie się dna oceanicznego Ekspansja dna oceanicznego (spreading) w geologii – proces rozrastania się dna oceanicznego w rejonie grzbietu śródoceanicznego.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Ekspansja dna oceanicznego · Zobacz więcej »
Góra podwodna
Położenie niektórych gór podwodnych Góra podwodna, góra podmorska – forma ukształtowania dna morskiego; góra, której szczyt leży poniżej poziomu wody, a więc nie jest wyspą.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Góra podwodna · Zobacz więcej »
Góry wulkaniczne
Góry wulkaniczne – góry, które powstały w wyniku działalności wulkanicznej.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Góry wulkaniczne · Zobacz więcej »
Grzbiet śródoceaniczny
Przekrój grzbietu śródoceanicznego. Grzbiety śródoceaniczne na świecieWiek skorupy oceanicznej i granice płyt tektonicznych. Kolor czerwony oznacza najmłodsząskorupę, a niebieski i fioletowy najstarszą. Grzbiet śródoceaniczny – silnie wydłużona, wypukła forma dna oceanicznego, o stromych stokach, położona zazwyczaj pośrodku oceanów, oddzielająca od siebie dwa baseny oceaniczneNależy odróżniać grzbiety rozumiane jako struktury czysto topograficzne analogiczne do grzbietów górskich, mogąto być np.ciągi wysp wulkanicznych związanych z plamami gorąca, od grzbietów, gdzie zachodzi ekspansja dna oceanicznego.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Grzbiet śródoceaniczny · Zobacz więcej »
Grzbiet Chilijski
Grzbiet Chilijski Grzbiet Chilijski, także Wyniesienie Chilijskie, Wzniesienie Zachodniochilijskie (ang. Chile Ridge, Chile Rise, hiszp. Dorsal de Chile) – fragment systemu śródoceanicznych grzbietów położony w południowo-wschodniej części Oceanu Spokojnego.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Grzbiet Chilijski · Zobacz więcej »
Grzbiet Juan Fernandez
Grzbiet Pacyficzno-Antarktyczny, Grzbiet Wschodniopacyficzny i Grzbiet Juan Fernandez Grzbiet Juan Fernandez – grzbiet podmorski położony w południowo-wschodniej części Oceanu Spokojnego.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Grzbiet Juan Fernandez · Zobacz więcej »
Grzbiet podmorski
Grzbiet podmorski, także próg podmorski – silnie wydłużona wypukła forma dna oceanicznego, o stromych stokach, położona w obrębie dna oceanicznego.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Grzbiet podmorski · Zobacz więcej »
Gujot
echosondy wielowiązkowej Gujot, guyot, podwodna stołowa góra – rodzaj góry podwodnej o kształcie ściętego stożka; jest to pozostałość podwodnego wulkanu, którego wierzchołek, pierwotnie wyrastający ponad powierzchnię wody, został zniszczony, głównie wskutek abrazyjnej działalności fal morskich.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Gujot · Zobacz więcej »
Historia Ziemi
Fotografia Ziemi z roku 1972 Historia Ziemi – okres około 4,5 miliarda lat (4,467 miliarda lat; 32,5% wieku Wszechświata), od uformowania się planety z mgławicy słonecznej do czasów współczesnych.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Historia Ziemi · Zobacz więcej »
Islandia (wyspa)
Islandia (isl. Ísland) – wyspa pochodzenia wulkanicznego na Oceanie Atlantyckim, w całości zajmuje jąpaństwo Islandia.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Islandia (wyspa) · Zobacz więcej »
Krawędź pasywna
uskoki listryczne. Krawędź pasywna, krawędź typu atlantyckiego – granica pomiędzy litosferąkontynentalnąa oceanicznąw obrębie jednej płyty tektonicznej.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Krawędź pasywna · Zobacz więcej »
Mikrokontynent
Mikrokontynent Zelandia, obecnie w większości zanurzony pod wodami Pacyfiku. Mikrokontynent Jan Mayen i otaczające ryfty. Mikrokontynent – fragment skorupy kontynentalnej, czy też szerzej – kontynentalnej litosfery, oddzielony od większych kontynentów i nie leżący w obrębie szelfu kontynentalnego.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Mikrokontynent · Zobacz więcej »
Obszar (dno mórz i oceanów)
Obszar (ang. Area, fr. Zone, hiszp. Zona, niem. Gebiet, ros. Район) – dno mórz i oceanów w sensie prawa morza.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Obszar (dno mórz i oceanów) · Zobacz więcej »
Ocean
Ocean światowy'' Ocean (łac. Oceanus, Okeanos – u starożytnych Greków i Rzymian mityczna rzeka oblewająca cały świat, także nazwa jej boga) – wielka część hydrosfery ziemskiej, stanowiąca rozległy obszar słonej wody.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Ocean · Zobacz więcej »
Oceaniczna strefa spękań
Wiek dna oceanicznego Pacyfiku i Atlantyku z zaznaczonymi izochronami i strefami spękań. Na dnie Pacyfiku strefy spękań sąszczególnie dobrze uwidocznione przez duże różnice wieku. Oceaniczna strefa spękań – forma ukształtowania dna oceanu, rozciągająca się lokalnie prostopadle do grzbietu śródoceanicznego.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Oceaniczna strefa spękań · Zobacz więcej »
Podnóże kontynentalne
Formy ukształtowania dna oceanicznego Podnóże kontynentalne, wyniesienie kontynentalne − obszar oddzielający stok kontynentalny od równiny abisalnej, o znacznie mniejszym nachyleniu niż stok - od 0,5 do 1°.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Podnóże kontynentalne · Zobacz więcej »
Rafa
Rafa – skała podwodna w formie wału albo grzbietu, której górna część znajduje się tuż pod albo tuż nad powierzchniąwody.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Rafa · Zobacz więcej »
Rów Atakamski
Rów AtakamskiRów Atakamski (inaczej Rów Peruwiańsko-Chilijski) — rów oceaniczny we wschodniej części dna Oceanu Spokojnego.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Rów Atakamski · Zobacz więcej »
Rów oceaniczny
Formy ukształtowania dna oceanicznego Rów oceaniczny – silnie wydłużone obniżenie dna oceanu o głębokości ponad 6000 m, czyli znacznie poniżej średniego poziomu dna basenów oceanicznych.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Rów oceaniczny · Zobacz więcej »
Równina abisalna
Formy ukształtowania dna oceanicznego. Równina abisalna (równina abysalna) – strefa dna oceanicznego, rozciągająca się pomiędzy krańcem stoku kontynentalnego (na głębokości 3000 – 4000 m) a hadalem (do głębokości 6000 m) oraz podnóżem wzniesień śródoceanicznych.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Równina abisalna · Zobacz więcej »
Ruchy eustatyczne
Schemat mechanizmu zmian eustatycznych Ruchy eustatyczne (gr. εὖ „dobry” i στάσις „stan, trwanie, postawa”) – długookresowe zmiany poziomu wód oceanicznych, spowodowane bilansem obiegu wody w przyrodzie, a przede wszystkim tworzeniem się i topnieniem lądolodów.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Ruchy eustatyczne · Zobacz więcej »
Skały osadowe
alt.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Skały osadowe · Zobacz więcej »
Skorupa ziemska
skał osadowych12. Warstwa bazaltowa13. Warstwa granitowa14. Płaszcz ziemski15. Kierunek wsuwania się płyty oceanicznej pod kontynentalną16. Linia, wzdłuż której następuje wzajemne przemieszczanie się płyt Skorupa ziemska – część litosfery ograniczona od góry atmosferąlub hydrosferą, a od dołu granicząca z górnąwarstwąpłaszcza ziemskiego (nieciągłość Mohorovičicia nazywana też nieciągłościąMoho).
Nowy!!: Dno oceaniczne i Skorupa ziemska · Zobacz więcej »
Skorupa ziemska kontynentalna
Skorupa kontynentalna – jedna z dwóch podstawowych odmian skorupy ziemskiej obok oceanicznej.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Skorupa ziemska kontynentalna · Zobacz więcej »
Skorupa ziemska oceaniczna
Wiek skorupy oceanicznej: na czerwono obszary najmłodsze, czyli miejsca spreadingu Wiek dna oceanicznego Pacyfiku i Atlantyku z zaznaczonymi izochronami i strefami spękań Skorupa oceaniczna – drugi, obok odmiany kontynentalnej, typ skorupy ziemskiej, stanowiący obecnie ok.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Skorupa ziemska oceaniczna · Zobacz więcej »
Stok kontynentalny
Formy ukształtowania dna oceanicznego Stok kontynentalny − wąski fragment cokołu kontynentalnego o znacznie większym nachyleniu niż szelf - przeciętnie 3-6°, ale może być znacznie większe.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Stok kontynentalny · Zobacz więcej »
Subdukcja
Schematyczny przekrój aktywnej krawędzi kontynentu ze strefąsubdukcji Subdukcja w teorii tektoniki płyt proces polegający na wciąganiu lub wpychaniu jednej płyty litosferycznej pod drugą(oceanicznąlub kontynentalną).
Nowy!!: Dno oceaniczne i Subdukcja · Zobacz więcej »
Szelf kontynentalny
Formy ukształtowania dna oceanicznego. Szelf kontynentalny (z ang. continental shelf, półka kontynentalna) – część kontynentu zalana wodami płytkiego morza – morza szelfowego.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Szelf kontynentalny · Zobacz więcej »
Uskok transformacyjny
Uskoki transformacyjne Uskok transformacyjny (uskok transformujący) – granica tektoniczna między dwiema płytami litosfery, które przemieszczająsię poziomo i równolegle względem siebie.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Uskok transformacyjny · Zobacz więcej »
Woda
jeziora, a szary lądy skondensowana para wodna Woda (tlenek wodoru; nazwa systematyczna IUPAC: oksydan) – związek chemiczny o wzorze H2O, występujący w warunkach standardowych w stanie ciekłym.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Woda · Zobacz więcej »
Wulkan
Sill 6. Przewód boczny 7. Warstwy popiołu emitowanego przez wulkan 8. Zbocze 9. Warstwy lawy emitowanej przez wulkan 10. Gardziel 11. Stożek pasożytniczy 12. Potok lawowy 13. Komin 14. Krater 15. Chmura popiołu Wulkan (z łac. Vulcanus – imię rzymskiego boga ognia) – miejsce na powierzchni Ziemi, z którego wydobywa się lawa, gazy wulkaniczne (solfatary, mofety, fumarole) i materiał piroklastycznyWulkany występująrównież na innych obiektach Układu Słonecznego – patrz sekcja „Wulkany poza Ziemią”.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Wulkan · Zobacz więcej »
Wulkan czynny
Włoszech Aktywny wulkan Maat Mons na planecie Wenus Wulkan czynny – rodzaj wulkanu, który przejawia współcześnie aktywność wulkanicznąpoprzez erupcje.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Wulkan czynny · Zobacz więcej »
Wulkan wygasły
Wulkan wygasły – rodzaj wulkanu z jeszcze zachowanąformąstożka wulkanicznego, ale nie przejawiający w czasach historycznych aktywności wulkanicznej, z ewentualnym wyjątkiem w postaci chłodnych ekshalacji.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Wulkan wygasły · Zobacz więcej »
Wyspa
Martyniki) Zatoce Kotorskiej Mozeli Wyspa – trwały fragment lądowej powierzchni Ziemi, który jest otoczony ze wszystkich stron wodą.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Wyspa · Zobacz więcej »
Wyspa kontynentalna
Wyspa kontynentalna – wyspa, której historia geologiczna związana jest bezpośrednio z sąsiednim kontynentem, powstała poprzez oderwanie się od niego masy lądu bądź utworzenie cieśniny przez transgresję morza.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Wyspa kontynentalna · Zobacz więcej »
Zlodowacenie
Prawdopodobne wahania temperatury i opadów w dziejach Ziemi W ciągu ostatnich 550 mln lat pojawiły się cztery wielkie zlodowacenia, ostatnie w czwartorzędzie Zrekonstruowana temperatura i okresy zlodowaceń w ostatnich 65 mln lat Rekonstrukcja temperatury w ostatnich 5 mln lat Rekonstrukcja temperatury w ostatnich 450 tys. lat Maksymalny zasięg glacjałów w plejstocenie na terenie Polski zlodowacenie południowopolskie (Elster) największe ze zlodowaceń na terenie Polski. Półkula północna podczas maksimum ostatniego zlodowacenia. Utworzenie warstwy pokrywy śnieżnej o grubości od 3 do 4 km spowodowało globalne obniżenie poziomu mórz o ok. 120 m. Zlodowacenie, glacjacja (od ‛zamrażam’) – okres, w czasie którego znaczne obszary Ziemi pokryte sąlądolodem.
Nowy!!: Dno oceaniczne i Zlodowacenie · Zobacz więcej »