44 kontakty: Abzu, Achemenidzi, Alalgar, Alulim, Amar-Suen, Anu, Asarluhi, Asyria, Aszurbanipal, Damgalnuna, Dżamdat Nasr, E-abzu, E-unir, Ea (bóg), Ekosystem, Enki, Hammurabi, I dynastia z Ur, III dynastia z Ur, Irak, Język akadyjski, Język sumeryjski, Krystyna Szarzyńska, Larsa, Marduk, Mezopotamia, Muzeum Brytyjskie, Nabuchodonozor II, Nammu, Nur-Adad, Okres starosumeryjski, Okres Ubajd, Okres Uruk, Potop, Sumer, Sumerowie, Sumeryjska lista królów, Tell, Ur (miasto), Ur-Nammu, Utu, Zatoka Perska, Zi Kar, Ziggurat.
Abzu
Abzu (Apsu) − słowo mające w religii Sumerów wielorakie znaczenie.
Nowy!!: Eridu i Abzu · Zobacz więcej »
Achemenidzi
Rozwój terytorialny Imperium Achemenidów Achemenidzi (staropers. 𐎧𐏁𐏂) – dynastia panująca w Persji w latach 550–330 p.n.e. Nazwa dynastii wiąże się z imieniem legendarnego Achemenesa.
Nowy!!: Eridu i Achemenidzi · Zobacz więcej »
Alalgar
Alalgar (sum. á.làl.ĝar) – według Sumeryjskiej listy królów drugi z legendarnych władców sumeryjskich, który panować miał przed potopem w mieście Eridu przez 36000 lat.
Nowy!!: Eridu i Alalgar · Zobacz więcej »
Alulim
''Sumeryjska lista królów'' (kopia WB 444) w zbiorach Ashmolean Museum w Oksfordzie Alulim – w tradycji mezopotamskiej pierwszy z legendarnych, długowiecznych władców Sumeru, który panować miał przed potopem w mieście Eridu.
Nowy!!: Eridu i Alulim · Zobacz więcej »
Amar-Suen
III dynastii z Ur: najjaśniejszym odcieniem zielonego zaznaczono terytoria uznające zwierzchność III dynastii z Ur (początek panowania Amar-Suena) pismem klinowym; panowanie Amar-Suena Amar-Suen (sum. damar.dEN.ZU, tłum. „Młody byczek boga Suena”) – król sumeryjski, syn Szulgiego, twórcy potęgi państwa III dynastii z Ur, panował w latach 2047–2038 p.n.e. (chronologia średnia).
Nowy!!: Eridu i Amar-Suen · Zobacz więcej »
Anu
plan okręgu świątynnego boga Anu w Uruk Aszur Anu (sum. An, akad. Anu, Anum) – w mitologii mezopotamskiej „Bóg-Niebo”, „ojciec wszystkich bogów”, „król Anunnaków”, bóg stojący formalnie na czele panteonu sumeryjskiego i babilońskiego, tworzący wraz ze swym synem Enlilem „Panem Powietrza” i Enkim „Panem Ziemi” wielkątrójcę bogów.
Nowy!!: Eridu i Anu · Zobacz więcej »
Asarluhi
Asarluhi – w mitologii mezopotamskiej początkowo bóg sumeryjskiego miasta Kuara, położonego w pobliżu Eridu, później łączony z Enkim (bogiem miasta Eridu) oraz znajomościąmagii, specjalnej broni Enkiego.
Nowy!!: Eridu i Asarluhi · Zobacz więcej »
Asyria
Asyria (akad. māt Aššurki) – starożytne państwo semickie w północnej Mezopotamii istniejące od drugiej połowy III tysiąclecia p.n.e. do pierwszej połowy I tysiąclecia p.n.e.
Nowy!!: Eridu i Asyria · Zobacz więcej »
Aszurbanipal
Mapa imperium asyryjskiego za czasów Aszurbanipala (na brązowo) British Museum. Niniwy; zbiory British Museum steli Aszurbanipala; zbiory British Museum Aszurbanipal, Asurbanipal, właśc.
Nowy!!: Eridu i Aszurbanipal · Zobacz więcej »
Damgalnuna
Damgalnuna, Damkina (sum. ddam-gal-nun-na, tłum. wielka małżonka księcia; akad. ddamkina) – w mitologii mezopotamskiej małżonka boga Enki.
Nowy!!: Eridu i Damgalnuna · Zobacz więcej »
Dżamdat Nasr
Rzeźba siedzącego byka pochodząca z wykopalisk w Dżamdat Nasr Dżamdat Nasr – miasto w Iraku, leżące 75 kilometrów na południe od Bagdadu.
Nowy!!: Eridu i Dżamdat Nasr · Zobacz więcej »
E-abzu
E-abzu (sum. é.abzu, tłum. „Dom abzu”)George A.R., House..., s. 65.
Nowy!!: Eridu i E-abzu · Zobacz więcej »
E-unir
Mapa Mezopotamii i Elamu z zaznaczonąlokalizacjąznanych zigguratów. E-unir (sum. é.u6.nir, tłum. „Dom - wieża świątynna”)George A.R., House..., s. 154.
Nowy!!: Eridu i E-unir · Zobacz więcej »
Ea (bóg)
Ea – jeden z najważniejszych bogów asyryjsko-babilońskich, bóg wód, kultury, mądrości, cywilizacji, sztuk, rzemiosł artystycznych.
Nowy!!: Eridu i Ea (bóg) · Zobacz więcej »
Ekosystem
Ekosystem leśny Agroekosystem Ekosystem (gr. oikos – dom, mieszkanie, gospodarstwo; gr. systēmatikós – zestawiony od sýstēma – zestawienie, połączenie od synistánai – zestawiać) – dynamiczny układ ekologiczny, na który składa się zespół organizmów (biocenoza) połączonych relacjami troficznymi (tworzących sieć troficzną) wraz ze środowiskiem przezeń zajmowanym, czyli biotopem, w którym zachodzi przepływ energii i obieg materii.
Nowy!!: Eridu i Ekosystem · Zobacz więcej »
Enki
Enki w mitologii sumeryjskiej (Ea w mitologii babilońskiej) – bóg słodkich wód, bóg mądrości, stwórca człowieka, czczony w Eridu, w którym była poświęcona mu świątynia E-abzu.
Nowy!!: Eridu i Enki · Zobacz więcej »
Hammurabi
Babilonii w czasach Hammurabiego z zaznaczonym Babilonem Gliniany stożek z inskrypcjąHammurabiego upamiętniającąwzniesienie murów miasta Sippar; terakota, zbiory Luwru (AO 3277) Pomnik Hammurabiego w Iraku Hammurabi, Hammurapi (Ḫammu-rāpi) – szósty, najsłynniejszy król z I dynastii z Babilonu, syn i następca Sin-muballita, panował przez 43 lata (1792–1750 p.n.e. – chronologia średnia), twórca potęgi państwa starobabilońskiego, autor Kodeksu Praw.
Nowy!!: Eridu i Hammurabi · Zobacz więcej »
I dynastia z Ur
I dynastia z Ur – panowała w latach ok.
Nowy!!: Eridu i I dynastia z Ur · Zobacz więcej »
III dynastia z Ur
Imperium III dynastii z Ur (na zielono). III dynastia z Ur – mezopotamska dynastia założona przez Ur-Nammu z Ur, panowała nad zjednoczonym Sumerem i Akadem w latach 2113–2005 p.n.e. (chronologia średnia).
Nowy!!: Eridu i III dynastia z Ur · Zobacz więcej »
Irak
Region Iraku Zdjęcie satelitarne Iraku Irak, Republika Iraku (arab. العراق, trl. Al-'Irāq, trb. Al-Irak; جمهورية العراق, trb. Dżumhurijjat al-Irak, kurd. كۆماری عێراق, trl. Komarî 'Êraq, trb. Komari Erak; asyr. ܩܘܛܢܝܘܬܐ ܕܥܝܪܐܩ) – państwo arabskie na Bliskim Wschodzie, leżące nad ZatokąPerską.
Nowy!!: Eridu i Irak · Zobacz więcej »
Język akadyjski
Język akadyjski (akad. lišānum akkadītum), dawniej też zwany „chaldejskim” – język z grupy semickiej, używany w Mezopotamii od połowy III tysiąclecia p.n.e. do początków I tysiąclecia n.e. Nazwa języka pochodzi od miasta Akad w środkowej Mezopotamii, stolicy imperium akadyjskiego, założonego około 2350 roku p.n.e. przez Sargona.
Nowy!!: Eridu i Język akadyjski · Zobacz więcej »
Język sumeryjski
Język sumeryjski (sum. 𒅴𒂠, eme-gi7/gir15, akad. Ŝumeru) – język starożytnego Sumeru, używany w południowej Mezopotamii od co najmniej IV tysiąclecia p.n.e., jeden z najstarszych zapisanych języków.
Nowy!!: Eridu i Język sumeryjski · Zobacz więcej »
Krystyna Szarzyńska
Grób Hanny Rewskiej i Krystyny Szarzyńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach Krystyna Szarzyńska ps.
Nowy!!: Eridu i Krystyna Szarzyńska · Zobacz więcej »
Larsa
Mapa południowej Mezopotamii z zaznaczonym miastem Larsa Lista Królów Larsy, terakota, zbiory Luwru (AO 7025) Larsa (być może biblijne Ellasar, Genesis 14:1) – starożytne miasto-państwo w południowej Mezopotamii, obecnie stanowisko archeologiczne Tell Senkereh w Iraku.
Nowy!!: Eridu i Larsa · Zobacz więcej »
Marduk
Marduk (sum. damar-dutu, tłum. „Młody byczek boga Utu”) – bóstwo opiekuńcze miasta Babilon, najważniejszy bóg panteonu babilońskiego, syn boga Enki/Ea, małżonek bogini Sarpanitu, utożsamiany z planetąJowisz i Syriuszem.
Nowy!!: Eridu i Marduk · Zobacz więcej »
Mezopotamia
Mezopotamia widoczna z satelity w 2020 roku Mezopotamia,, w znaczeniu dosłownym międzyrzecze (nazwa przejęta z Miyanrudan i Bet-Nahrain) – starożytna kraina na Bliskim Wschodzie leżąca w dorzeczu Tygrysu i Eufratu.
Nowy!!: Eridu i Mezopotamia · Zobacz więcej »
Muzeum Brytyjskie
The British Museum, także Muzeum Brytyjskie – muzeum narodowe z siedzibąw Londynie, największe muzeum Wielkiej Brytanii i jedno z największych na świecie – ma ok.
Nowy!!: Eridu i Muzeum Brytyjskie · Zobacz więcej »
Nabuchodonozor II
Nabuchodonozor II, właśc.
Nowy!!: Eridu i Nabuchodonozor II · Zobacz więcej »
Nammu
Nammu – w mitologii sumeryjskiej bogini pierwotnych słonych wód, identyfikowana z „pierwotnym morzem”.
Nowy!!: Eridu i Nammu · Zobacz więcej »
Nur-Adad
Nur-Adad (akad. Nūr-Adad, tłum. „Światło boga Adada”) – król Larsy panujący w latach 1865–1850 p.n.e. Za jego panowania powstał pałac w Larsie oraz rzeka Tygrys zmieniła swe koryto.
Nowy!!: Eridu i Nur-Adad · Zobacz więcej »
Okres starosumeryjski
Zatoki Perskiej Okres wczesnodynastyczny (starosumeryjski) – okres w dziejach starożytnej Mezopotamii, nazwany tak od spisu „dynastii”, czyli Sumeryjskiej listy królów – dokumentu wyszczególniającego, które miasta sprawowały hegemonię w Dolnej Mezopotamii.
Nowy!!: Eridu i Okres starosumeryjski · Zobacz więcej »
Okres Ubajd
Ur, Hadżi Muhammad, Tell 'Oueili) Narodowego Muzeum Ceramiki w Sèvres, Francja przykład naczynia z późnego okresu Ubajd; południowy Irak; zbiory Museum of Fine Arts w Bostonie Okres Ubajd, Kultura Obeid – nazwa ostatniego okresu prehistorii w Mezopotamii, trwającego od ok.
Nowy!!: Eridu i Okres Ubajd · Zobacz więcej »
Okres Uruk
Okres lub Kultura Uruk – okres dziejów starożytnej Mezopotamii obejmujący większączęść IV tysiąclecia p.n.e., przy czym dokładniejszy zakres czasowy jego istnienia jest dyskusyjny – niektórzy badacze zamykajągo w l. 3750–3150 p.n.e., inni w l. 4000–3100 p.n.e., a jeszcze inni w l. 4300–3450 p.n.e. Nazwa okresu pochodzi od starożytnego miasta Uruk, na terenie którego odkryto po raz pierwszy liczne znaleziska tej kultury.
Nowy!!: Eridu i Okres Uruk · Zobacz więcej »
Potop
Gustave Doré, ''Potop'' „Potop świata”. Rycina ze schrobenhausenowskiego warsztatu Carla Poellath Q.
Nowy!!: Eridu i Potop · Zobacz więcej »
Sumer
Sumer i jego miasta. W czasach jego istnienia linia brzegowa sięgała miasta Ur. Sumer (Szumer, Sumeria; sum. 𒌦 𒊕 𒈪 𒂵 Ki-en-gir, hebr. שִׁנְעָר Szinear – por. Rdz 10:10) – starożytna kraina leżąca w południowej części Mezopotamii (dzisiaj południowy Irak).
Nowy!!: Eridu i Sumer · Zobacz więcej »
Sumerowie
Sumeryjska figurka oranta z ogolonągłowąoraz w stroju w liściaste wzory (około 2400 roku p.n.e.) Sumerowie (sum. 𒊕𒈪, saĝ-ĝi6-ga, tłum. „czarnogłowi”) – starożytny lud nieznanego pochodzenia, który pod koniec IV tysiąclecia p.n.e. stworzył cywilizację w południowej Mezopotamii – Sumer.
Nowy!!: Eridu i Sumerowie · Zobacz więcej »
Sumeryjska lista królów
Gliniany graniastosłup z tekstem ''Sumeryjskiej listy królów'', kopia WB / WB 444 (kopia G u Glassnera). Sumeryjska lista królów – dzieło sumeryjskiego piśmiennictwa, będące listąwładców i dynastii rządzących Sumerem, począwszy od królów panujących przed potopem, a na I dynastii z Isin kończąc (początek II tys. p.n.e.). Dzieło to ma charakter półlegendarny, dlatego dyskwalifikuje się je jako źródło historyczne i traktowane jest przez badaczy dziejów starożytnej Mezopotamii z dużądoząostrożności.
Nowy!!: Eridu i Sumeryjska lista królów · Zobacz więcej »
Tell
Widok Tell Barri (północno-wschodnia Syria) od zachodu Tell, także tall – typ stanowiska archeologicznego, utworzonego z nawarstwiających się wskutek długotrwałego osadnictwa, szczątków osad ludzkich.
Nowy!!: Eridu i Tell · Zobacz więcej »
Ur (miasto)
Ur (sum. uri2/urim2(ŠEŠ.UNUG)ki lub uri5/urim5(ŠEŠ.AB)ki) – starożytne miasto w południowej Mezopotamii, w XXI wieku p.n.e. stolica imperium III dynastii z Ur; obecnie stanowisko archeologiczne Tall al-Mukajjar w Iraku, położone ok.
Nowy!!: Eridu i Ur (miasto) · Zobacz więcej »
Ur-Nammu
Imperium III dynastii z Ur (na zielono) Ur (dziś Al-Muqaiyar w Iraku) British Museum Ur-Nammu, Ur-Namma (sum. ur-dnammu, ur-dnamma, tłum. „sługa bogini Nammu”) – sumeryjski władca, założyciel III dynastii z Ur, panował w latach 2113-2096 p.n.e..
Nowy!!: Eridu i Ur-Nammu · Zobacz więcej »
Utu
Utu (akadyjski Szamasz) – w mitologii mezopotamskiej bóg słońca, syn Nanny i bogini Ningal oraz bliźniaczy brat Inanny.
Nowy!!: Eridu i Utu · Zobacz więcej »
Zatoka Perska
Zatoka Perska, Zatoka Irańska, (pers. خليج فارس – Chalidż-e Fars, arab. الخليج الفارسي – Al-Chalidż al-Farsi), wcinająca się między Półwysep Arabski a wybrzeże Iranu.
Nowy!!: Eridu i Zatoka Perska · Zobacz więcej »
Zi Kar
Zi Kar (arab. ذي قار) – jedna z 18 prowincji Iraku.
Nowy!!: Eridu i Zi Kar · Zobacz więcej »
Ziggurat
Mapa Mezopotamii i Elamu z zaznaczonąlokalizacjąznanych zigguratów Plan sumeryjskiego okręgu świątynnego boga Anu w Uruk (ok. 3000 p.n.e.) – wysoki taras ze świątyniąna szczycie stanowił pierwowzór późniejszych zigguratów III dynastii z Ur (ok. 2100–2000 p.n.e.) Dur-Untasz-Napirisza (dziś Czoga Zanbil w Iranie) Jedna z rekonstrukcji wyglądu zigguratu Etemenanki w Babilonie Zig(g)urat, zik(k)urat (sum. u6.nir; akad. ziqqurratu poch. od czasownika zaqāru – budować wysoko; asyr. siqqurratu) – charakterystyczna dla architektury sakralnej Mezopotamii wieża świątynna o zmniejszających się schodkowo kolejnych tarasach.
Nowy!!: Eridu i Ziggurat · Zobacz więcej »