Jerzy III Hanowerski i Piractwo (prawo międzynarodowe)

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Jerzy III Hanowerski i Piractwo (prawo międzynarodowe)

Jerzy III Hanowerski vs. Piractwo (prawo międzynarodowe)

Fryderyk Ludwik, książę Walii, ojciec Jerzego Księżna Augusta von Sachsen-Gotha, matka Jerzego Lord Bute, wychowawca króla i premier Pół korony Jerzego III z 1816 r. Jerzy, książę-regent w latach 1811–1820 Pomnik Jerzego III w Weymouth Jerzy III, urodzony jako George William Frederick (ur. 4 czerwca 1738 w Londynie, zm. 29 stycznia 1820 w Windsorze, Berkshire) – ostatni (od 25 października 1760) król Wielkiej Brytanii i Irlandii i pierwszy (od 1801) król Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii, ostatni elektor i książę oraz pierwszy król (od 1814) Hanoweru. Piractwo (rozbój morski) – pojęcie określone przez Konwencję o morzu pełnym sporządzonąw Genewie dnia 29 kwietnia 1958 r. jako: Normy te powtórzyła w art. 101 Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza podpisana 10 grudnia 1982 w Montego Bay. Spraw tych dotyczy także Konwencja w sprawie przeciwdziałania bezprawnym czynom przeciwko bezpieczeństwu żeglugi morskiej z 10 marca 1988 r. Zgodnie z artykułem 3: Podejrzenie uprawiania piractwa, podobnie jak handlu niewolnikami, przyznaje okrętom wojennym na morzu otwartym prawo wizyty i rewizji, wobec takiego statku. Pierwsze tego rodzaju ustalenia pochodząz roku 1815, gdy podobnązasadę wprowadziła uchwalona 8 lutego Deklaracja Mocarstw w sprawie zniesienia handlu Murzynami (który uznano za sprzeczny z zasadami humanitaryzmu i moralności powszechnej) dołączona do Aktu końcowego kongresu wiedeńskiego. Sprawy te nie sątożsame, lecz mającechy wspólne, rozbój morski może łączyć się z porywaniem ludzi dla wymuszenia okupu lub w innym celu. Znane sąrównież przypadki wykorzystywania przez piratów porwanych załóg do obsługi statków baz. Rola zakładników sprowadza się nie tylko do sterowania statkami, ale stanowiąoni również żywe tarcze w razie ataku marynarki wojennej. Konwencja w sprawie niewolnictwa z 1926 w art. 3 zobowiązuje Strony przedsięwziąć wszystkie potrzebne kroki, celem zapobieżenia i uniemożliwienia ładowania na okręty, wyładowywania, przewozu niewolników na swych wodach terytorialnych, jak również przewożenia ich wszystkimi statkami, noszącymi flagi danych Państw. Konferencja waszyngtońska w układzie z 6 lutego 1922 o zasadach używania okrętów podwodnych i zakazie gazów szkodliwych uznawała za piractwo atakowanie statków handlowych przez okręty podwodne bez ostrzeżenia i bez zapewnienia ewakuacji załogi. Zakaz takich ataków powtarzał traktat londyński (1930), choć bez nazywania ich piractwem.

Kongres wiedeński

Jean-Baptiste Isabey, ''Kongres wiedeński'', 1814 Kongres wiedeński (niem. Wiener Kongress) – konferencja międzynarodowa przedstawicieli szesnastu państw europejskich, trwająca od września 1814 roku do 9 czerwca 1815 roku w Wiedniu, zwołana w celu rewizji zmian terytorialnych i ustrojowych spowodowanych wybuchem rewolucji francuskiej i wojnami napoleońskimi oraz wypracowania nowych zasad ładu kontynentalnego.

Jerzy III Hanowerski i Kongres wiedeński · Kongres wiedeński i Piractwo (prawo międzynarodowe) · Zobacz więcej »