Szybszy dostęp niż przeglądarce!
66 kontakty: Ablatyw, Aglutynacyjność, Alfabet łaciński, Allatyw, Alofon, Łacina, Baskowie, Celownik (przypadek), Comitativus, Czasownik, Dźwięczność, Dialekt, Dialekt erronkariera, Dialekt gipuzkoański, Druk, Ergatyw, Esquiule, Francja, Hipoteza, Hiszpania, Iloczas, Inessivus, Inkorporacja (językoznawstwo), Język akwitański, Język ergatywno-absolutywny, Język francuski, Język hiszpański, Język standardowy, Język tonalny, Języki chamickie, Języki dene-kaukaskie, Języki indoeuropejskie, Języki izolowane, Języki kartwelskie, Języki waskońskie, Kantabria, Kastylia i León, Kontakt językowy, Kraj Basków, Książka, Literatura, Mianownik (przypadek), Miejscownik, Narzędnik, Nawarra, Partitivus, Pireneje Atlantyckie, Podmiot (językoznawstwo), Pokrewieństwo języków, Prolativus, ..., Przypadek, Przyrostek, Rodzina językowa, Spółgłoska drżąca, Spółgłoska krtaniowa, Spółgłoska miękkopodniebienna, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska półotwarta, Spółgłoska podniebienna, Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska uderzeniowa, Spółgłoska wargowa, Spółgłoska zadziąsłowa, Spółgłoska zwarta, Spółgłoska zwarto-szczelinowa. Rozwiń indeks (16 jeszcze) »
Ablatyw
right Ablatyw (łac. ablativus, w języku polskim nazywany także pochodnikiem lub oddalnikiem) – przypadek w językach aglutynacyjnych i niektórych fleksyjnych, wyraża odchodzenie i oddzielanie się od czegoś (odwrotnie niż allatyw).
Nowy!!: Język baskijski i Ablatyw · Zobacz więcej »
Aglutynacyjność
Aglutynacyjność (dosł. sklejanie), aglutynacja – w językoznawstwie proces morfologiczny polegający na stosowaniu różnego rodzaju afiksów, określających funkcję składniowąwyrazu w wypowiedzeniu.
Nowy!!: Język baskijski i Aglutynacyjność · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język baskijski i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Allatyw
right Allatyw (Allativus) – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający przemieszczanie się desygnatu w kierunku do i do wewnątrz pewnego określonego obiektu (odwrotnie niż ablatyw).
Nowy!!: Język baskijski i Allatyw · Zobacz więcej »
Alofon
Diagram samogłoskowy z zaznaczonymi alofonami w języku polskim. Na czarno zaznaczono główne alofony, a na zielono i czerwono alofony kombinatoryczne. Dodatkowo alofony zaznaczone na czerwono pojawiająsię w kontekstach podniebiennych. Alofon (allofon, z gr. ἄλλος állos „inny” i φωνή phōnē „dźwięk”) – realizacja fonemu zawierająca oprócz cech fonologicznie relewantnych również szereg cech nierelewantnych w zależności od pozycji głoski (w stosunku do innych) i mówiącego.
Nowy!!: Język baskijski i Alofon · Zobacz więcej »
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Nowy!!: Język baskijski i Łacina · Zobacz więcej »
Baskowie
Baskowie – protonaród waskoński zamieszkujący tereny na granicy Hiszpanii i Francji nad ZatokąBiskajską.
Nowy!!: Język baskijski i Baskowie · Zobacz więcej »
Celownik (przypadek)
Celownik – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizor – mu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków).
Nowy!!: Język baskijski i Celownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Comitativus
Comitativus – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych; występowanie danego desygnatu w parze z innym.
Nowy!!: Język baskijski i Comitativus · Zobacz więcej »
Czasownik
Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.
Nowy!!: Język baskijski i Czasownik · Zobacz więcej »
Dźwięczność
Dźwięczność (fonacja) – jedna z cech artykulacji głosek związana z pracąwięzadeł głosowych.
Nowy!!: Język baskijski i Dźwięczność · Zobacz więcej »
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język baskijski i Dialekt · Zobacz więcej »
Dialekt erronkariera
Dialekt erronkariera − wymarły dialekt języka baskijskiego używany w Nawarze.
Nowy!!: Język baskijski i Dialekt erronkariera · Zobacz więcej »
Dialekt gipuzkoański
Dialekt gipuzkoański – dialekt języka baskijskiego, na którym oparta jest jego ustandaryzowana forma – ''batua''.
Nowy!!: Język baskijski i Dialekt gipuzkoański · Zobacz więcej »
Druk
Prasa drukarska z 1811 roku. współczesna drukarnia gazetowa Druk (‘nacisk’) – wielokrotne odbicie obrazu z formy drukowej na podłoże drukowe (np. na papier drukowy).
Nowy!!: Język baskijski i Druk · Zobacz więcej »
Ergatyw
Ergatyw – przypadek w językach ergatywno-absolutywnych, określający podmiot czasownika przechodniego.
Nowy!!: Język baskijski i Ergatyw · Zobacz więcej »
Esquiule
Esquiule – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Pireneje Atlantyckie.
Nowy!!: Język baskijski i Esquiule · Zobacz więcej »
Francja
Francja (IPA), Republika Francuska – państwo, którego część metropolitalna znajduje się w Europie Zachodniej oraz częściowo w Europie Południowej (Oksytania, Korsyka), posiadające także zamorskie terytoria na innych kontynentach.
Nowy!!: Język baskijski i Francja · Zobacz więcej »
Hipoteza
Hipoteza (gr. ὑπόθεσις hypóthesis – przypuszczenie) – zdanie, które podlega konfirmacji lub falsyfikacji.
Nowy!!: Język baskijski i Hipoteza · Zobacz więcej »
Hiszpania
Hiszpania, Królestwo Hiszpanii (hiszp. España, Reino de España) – państwo w zachodniej części Europy Południowej, położone głównie na Półwyspie Iberyjskim, obejmujące także Baleary na Morzu Śródziemnym, Wyspy Kanaryjskie na Oceanie Atlantyckim oraz mniejsze wysepki i tereny w północnej Afryce.
Nowy!!: Język baskijski i Hiszpania · Zobacz więcej »
Iloczas
Iloczas – zjawisko prozodyjne, charakteryzujące się różnicowaniem długości trwania sylab lub głosek.
Nowy!!: Język baskijski i Iloczas · Zobacz więcej »
Inessivus
Inessivus - przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający przebywanie desygnatu wewnątrz pewnego określonego obiektu.
Nowy!!: Język baskijski i Inessivus · Zobacz więcej »
Inkorporacja (językoznawstwo)
Inkorporacja – zjawisko polegające na tworzeniu wyrazów złożonych w sposób kompozycyjny, poprzez łączenie rdzeni wyrazowych w jednącałość.
Nowy!!: Język baskijski i Inkorporacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Język akwitański
Pismo rzymskie ze starożytnymi nazwami baskijskimi, znalezione w Lerga, Nawarra. Język akwitański – język używany w starożytności przez mieszkańców Akwitanii.
Nowy!!: Język baskijski i Język akwitański · Zobacz więcej »
Język ergatywno-absolutywny
Język ergatywno-absolutywny (ergatywny) – według typologii syntaktycznej język, w którym dla wyrażenia agensa (podmiotu zdania przechodniego, a właściwie zdania agentywnego) używa się specjalnego przypadku o nazwie ergatyw, a rolę podmiotu zdania aktywnego i pacjensa określa natomiast absolutyw.
Nowy!!: Język baskijski i Język ergatywno-absolutywny · Zobacz więcej »
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Nowy!!: Język baskijski i Język francuski · Zobacz więcej »
Język hiszpański
Instytut Cervantesa w Madrycie Język hiszpański (hiszp.) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język baskijski i Język hiszpański · Zobacz więcej »
Język standardowy
Język standardowy, standard językowy, dialekt standardowy – odmiana języka przyjęta przez dane społeczeństwo do celów komunikacji publicznej i oficjalnej, stawiana w opozycji do pozostałych odmian (w tym zarówno terytorialnych, jak i środowiskowych).
Nowy!!: Język baskijski i Język standardowy · Zobacz więcej »
Język tonalny
Języki tonalne na świecie Schemat tonów w języku tajskim Schemat tonów w języku kantońskim Schemat tonów w języku wietnamskim (Hanoi) Schemat tonów w języku wietnamskim (dialekt północny) Schemat tonów w standardowym języku mandaryńskim Język tonalny − język, w którym każda sylaba ma przypisany pewien ton, polegający na odpowiedniej modulacji głosu.
Nowy!!: Język baskijski i Język tonalny · Zobacz więcej »
Języki chamickie
Języki chamickie – dawna wspólna nazwa niesemickich języków z rodziny afroazjatyckiej, wraz z semickimi określanych jako języki chamito-semickie.
Nowy!!: Język baskijski i Języki chamickie · Zobacz więcej »
Języki dene-kaukaskie
Zasięg występowania języków zaliczanych do hipotetycznej makrorodziny dene-kaukaskiej Języki dene-kaukaskie – hipotetyczna makrorodzina językowa, postulująca wspólne pochodzenie kilku języków izolowanych na świecie.
Nowy!!: Język baskijski i Języki dene-kaukaskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język baskijski i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki izolowane
Języki izolowane, języki odosobnione – języki, które ze względu na swąspecyfikę, tj.
Nowy!!: Język baskijski i Języki izolowane · Zobacz więcej »
Języki kartwelskie
Języki kartwelskie – mała, licząca 5 milionów użytkowników, rodzina językowa, obejmująca swym zasięgiem tereny Kaukazu Południowego, głównie Gruzji (gruz. Sa-kartvel-o), od której zresztąpochodzi nazwa rodziny.
Nowy!!: Język baskijski i Języki kartwelskie · Zobacz więcej »
Języki waskońskie
Postulowany zasięg języków waskońskich Języki waskońskie – hipotetyczna rodzina językowa, która zajmowała duży fragment zachodniej części Europy, zanim została wyparta przez języki indoeuropejskie.
Nowy!!: Język baskijski i Języki waskońskie · Zobacz więcej »
Kantabria
Kantabria (hiszp. Cantabria) – wspólnota autonomiczna w Hiszpanii zawierająca jednąprowincję o tej samej nazwieDo 1981 roku Provincia de Santander.
Nowy!!: Język baskijski i Kantabria · Zobacz więcej »
Kastylia i León
Kastylia i León (dawniej: Kastylia-León; hiszp. Castilla y León) – wspólnota autonomiczna w Hiszpanii.
Nowy!!: Język baskijski i Kastylia i León · Zobacz więcej »
Kontakt językowy
Kontakt językowy – pojęcie z zakresu lingwistyki stosowanej, odnoszące się do kontaktów zachodzących między językami.
Nowy!!: Język baskijski i Kontakt językowy · Zobacz więcej »
Kraj Basków
250px Kraj Basków (dawniej także: Baskonia; bask. Euskadi, Euskal Herria,; nazwa oficjalna: Euskal Autonomia Erkidegoa – Comunidad Autónoma Vasca) – wspólnota autonomiczna w północnej Hiszpanii, położona nad ZatokąBiskajską.
Nowy!!: Język baskijski i Kraj Basków · Zobacz więcej »
Książka
Książka ilustrowana Zdjęcie makro książki Biblia Palenie książek, Berlin, 1933 Książka – dokument piśmienniczy, zapis myśli ludzkiej, raczej obszerny, w postaci publikacji wielostronicowej o określonej liczbie stron, o charakterze trwałym.
Nowy!!: Język baskijski i Książka · Zobacz więcej »
Literatura
Literatura Literatura – wszystkie „sensowne twory słowne” (według definicji Stefanii Skwarczyńskiej), czyli dzieła artystyczne, tj.
Nowy!!: Język baskijski i Literatura · Zobacz więcej »
Mianownik (przypadek)
Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.
Nowy!!: Język baskijski i Mianownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Miejscownik
Miejscownik – forma używana do opisu miejsca akcji.
Nowy!!: Język baskijski i Miejscownik · Zobacz więcej »
Narzędnik
Narzędnik – w językoznawstwie przypadek używany m.in.
Nowy!!: Język baskijski i Narzędnik · Zobacz więcej »
Nawarra
Most w Puente La Reina Navarra (pomarańcz) w roku 910, 1037, 1150 i 1492 (kliknij aby powiększyć) Nawarra (bask. Nafarroa) – kraina historyczna w zachodniej części Pirenejów na pograniczu Hiszpanii i Francji.
Nowy!!: Język baskijski i Nawarra · Zobacz więcej »
Partitivus
Partitivus, partytyw, cząstkownik - przypadek występujący w niektórych grupach językowych (np. w języku fińskim).
Nowy!!: Język baskijski i Partitivus · Zobacz więcej »
Pireneje Atlantyckie
Pirenejach Pireneje Atlantyckie (gask. Pirenèus-Atlantics, lub) – francuski departament, położony w regionie Nowa Akwitania.
Nowy!!: Język baskijski i Pireneje Atlantyckie · Zobacz więcej »
Podmiot (językoznawstwo)
Podmiot – część zdania, która w zdaniu w stronie czynnej oznacza wykonawcę czynności wyrażonej orzeczeniem, obiekt podlegający procesowi wyrażonemu orzeczeniem lub znajdujący się w stanie wyrażonym orzeczeniem.
Nowy!!: Język baskijski i Podmiot (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Pokrewieństwo języków
Pokrewieństwo języków – powiązanie między językami naturalnymi polegające na pochodzeniu tych języków od wspólnego prajęzyka.
Nowy!!: Język baskijski i Pokrewieństwo języków · Zobacz więcej »
Prolativus
Prolativus – jeden z przypadków w deklinacji występujący przede wszystkim w językach ugrofińskich.
Nowy!!: Język baskijski i Prolativus · Zobacz więcej »
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Nowy!!: Język baskijski i Przypadek · Zobacz więcej »
Przyrostek
Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).
Nowy!!: Język baskijski i Przyrostek · Zobacz więcej »
Rodzina językowa
Rodzina językowa – w klasyfikacji języków jednostka obejmująca grupę (zespół) języków, co do których zakłada się, że wywodząsię one od wspólnego prajęzyka; tzw.
Nowy!!: Język baskijski i Rodzina językowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska drżąca
Spółgłoska drżąca – spółgłoska dźwięczna, która powstaje przez szybkie następstwo zwarć i rozwarć narządu artykulacji (dolnej wargi, końca języka lub języczka) i miejsca artykulacji w kanale głosowym.
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska drżąca · Zobacz więcej »
Spółgłoska krtaniowa
Spółgłoska krtaniowa lub laryngalna – spółgłoska artykułowana w głośni.
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska krtaniowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska miękkopodniebienna
Spółgłoska miękkopodniebienna lub welarna – spółgłoska, której wymowa polega na zbliżeniu języka do podniebienia miękkiego (łac. velum).
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska miękkopodniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta
Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska półotwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska podniebienna
Spółgłoska podniebienna, inaczej palatalna – spółgłoska średniojęzykowa wymawiana, gdy środkowa część języka dotyka podniebienia twardego.
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska podniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu przedniej części języka do dziąseł.
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska uderzeniowa
Spółgłoska uderzeniowa – spółgłoska, artykulacja, której polega na zwarciu narządów mowy, od spółgłoski zwartej różni się.
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska uderzeniowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska wargowa
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa).
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska wargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zadziąsłowa
Spółgłoski zadziąsłowe – spółgłoski wymawiane z językiem stykającym się z tylnączęściąwałka dziąsłowego, nieco bardziej do tyłu niż zbliżone do nich spółgłoski dziąsłowe.
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska zadziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa
Spółgłoski zwarto-szczelinowe (afrykaty) powstają, gdy w pierwszej fazie artykulacji dochodzi do blokady przepływu przez jamę ustnąi nosową(zwarcia), po czym tworzy się dostatecznie wąska szczelina, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język baskijski i Spółgłoska zwarto-szczelinowa · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Bask., Baskijski, Eskuara, Euskara, Euskera, Üskara.
