Szybszy dostęp niż przeglądarce!
109 kontakty: Akcent wyrazowy, Alfabet łaciński, Alofon, Łemkowie, Bojkowie, Chorwacja, Cyrylica, Czas przeszły, Czasownik, Dialekt, Dialekt wschodniosłowacki, Enklityka, Etniczność, Fleksja, Fonem, Fonologia, Gorlice, Imiesłów, Język (mowa), Język czeski, Język kaszubski, Język polski, Język ruski, Język słowacki, Język serbski, Język serbsko-chorwacki, Język staroruski, Język ukraiński, Język urzędowy, Język węgierski, Języki bałtosłowiańskie, Języki indoeuropejskie, Języki słowiańskie, Języki wschodniosłowiańskie, Języki zachodniosłowiańskie, Jugosławia, Kanada, Odmiana językowa, Palatalizacja, Pełnogłos, Polkowice, Polska, Prejotacja, Rumunia, Rusini, Rusini Panońscy, Samogłoska otwarta, Samogłoska półotwarta, Samogłoska półotwarta przednia niezaokrąglona, Samogłoska półotwarta tylna zaokrąglona, ..., Samogłoska prawie przymknięta, Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona, Samogłoska przednia, Samogłoska przymknięta, Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona, Samogłoska przymknięta tylna niezaokrąglona, Samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona, Samogłoska tylna, Słowacja, Serbia, Spółgłoska boczna, Spółgłoska boczna dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska drżąca, Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska krtaniowa, Spółgłoska miękkopodniebienna, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska nosowa dwuwargowa dźwięczna, Spółgłoska nosowa podniebienna dźwięczna, Spółgłoska nosowa zębowa, Spółgłoska półotwarta, Spółgłoska półotwarta podniebienna dźwięczna, Spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna, Spółgłoska podniebienna, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa krtaniowa dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska wargowa, Spółgłoska zadziąsłowa, Spółgłoska zębowa, Spółgłoska zwarta, Spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarta dwuwargowa dźwięczna, Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna, Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna, Spółgłoska zwarta podniebienna bezdźwięczna, Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna, Spółgłoska zwarta zębowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarta zębowa dźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa, Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna, Stany Zjednoczone, Sylaba, Ukraińcy, Ukraina, Węgry, Wojwodina, Zakarpacie. Rozwiń indeks (59 jeszcze) »
Akcent wyrazowy
Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.
Nowy!!: Język rusiński i Akcent wyrazowy · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język rusiński i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Alofon
Diagram samogłoskowy z zaznaczonymi alofonami w języku polskim. Na czarno zaznaczono główne alofony, a na zielono i czerwono alofony kombinatoryczne. Dodatkowo alofony zaznaczone na czerwono pojawiająsię w kontekstach podniebiennych. Alofon (allofon, z gr. ἄλλος állos „inny” i φωνή phōnē „dźwięk”) – realizacja fonemu zawierająca oprócz cech fonologicznie relewantnych również szereg cech nierelewantnych w zależności od pozycji głoski (w stosunku do innych) i mówiącego.
Nowy!!: Język rusiński i Alofon · Zobacz więcej »
Łemkowie
Nowica Łemkowie, wymiennie: Rusini, Rusnacy, Rusnaki – wschodniosłowiańska grupa etniczna identyfikująca się jako część narodu rusińskiego (karpatoruskiego) bądź jako część narodu ukraińskiego.
Nowy!!: Język rusiński i Łemkowie · Zobacz więcej »
Bojkowie
Bojkowie – grupa etniczna Rusnaków pochodzenia rusko-wołoskiego, zamieszkująca Karpaty Wschodnie od Wysokiego Działu w Bieszczadach na zachodzie, do doliny Łomnicy w Gorganach.
Nowy!!: Język rusiński i Bojkowie · Zobacz więcej »
Chorwacja
Chorwacja, Republika Chorwacji – państwo leżące na pograniczu Europy Środkowej i Europy Południowej, nad Morzem Adriatyckim i graniczące od południa z Bośniąi Hercegowinąoraz Czarnogórą, od wschodu z Serbiąoraz Węgrami i Słoweniąod północy.
Nowy!!: Język rusiński i Chorwacja · Zobacz więcej »
Cyrylica
Obszar, na którym używana jest cyrylica Cyrylica – pismo alfabetyczne służące do zapisu języków wschodniosłowiańskich, większości południowosłowiańskich i innych.
Nowy!!: Język rusiński i Cyrylica · Zobacz więcej »
Czas przeszły
Czas przeszły – kategoria gramatyczna (czas gramatyczny) czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa wcześniejszączynność lub wcześniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich, np.
Nowy!!: Język rusiński i Czas przeszły · Zobacz więcej »
Czasownik
Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.
Nowy!!: Język rusiński i Czasownik · Zobacz więcej »
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język rusiński i Dialekt · Zobacz więcej »
Dialekt wschodniosłowacki
Dialekt wschodniosłowacki, gwary wschodniosłowackie – regionalne formy języka słowackiego, używane przez mieszkańców Spiszu, Szarysza, Zemplina i we wschodniej Słowacji.
Nowy!!: Język rusiński i Dialekt wschodniosłowacki · Zobacz więcej »
Enklityka
Enklityka (z gr. enklínein – oprzeć) – wyraz nieposiadający własnego akcentu, lecz tworzący całość akcentowąz wyrazem poprzedzającym.
Nowy!!: Język rusiński i Enklityka · Zobacz więcej »
Etniczność
Etniczność (ang. ethnicity, fr. ethnicité) – termin, pochodzący od gr.
Nowy!!: Język rusiński i Etniczność · Zobacz więcej »
Fleksja
Fleksja – system opozycji słów należących do jednego leksemu.
Nowy!!: Język rusiński i Fleksja · Zobacz więcej »
Fonem
Fonem – podstawowa jednostka struktury fonologicznej mowy.
Nowy!!: Język rusiński i Fonem · Zobacz więcej »
Fonologia
Fonologia (dawniej głosownia) – nauka o systemach dźwiękowych języków.
Nowy!!: Język rusiński i Fonologia · Zobacz więcej »
Gorlice
Gorlicki Rynek o poranku Widok na Gorlice z okna Ratusza Park Miejski w Gorlicach nocąPomnik Tereski na gorlickim Rynku Była synagoga w Gorlicach, w XXI w. piekarnia Gorlice – miasto w województwie małopolskim, siedziba gminy wiejskiej Gorlice i powiatu gorlickiego.
Nowy!!: Język rusiński i Gorlice · Zobacz więcej »
Imiesłów
Imiesłów (łac. participium) – nieosobowa forma czasownika mająca cechy składniowe i fleksyjne przymiotnika.
Nowy!!: Język rusiński i Imiesłów · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Język rusiński i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język rusiński i Język czeski · Zobacz więcej »
Język kaszubski
Język kaszubski, dialekt kaszubski (kaszub.) – mowa zachodniosłowiańska i lechicka o spornym statusie – w zależności od przyjętych kryteriów uznawana za odrębny język lub dialekt języka polskiego.
Nowy!!: Język rusiński i Język kaszubski · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język rusiński i Język polski · Zobacz więcej »
Język ruski
Statutu Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1588 Język ruski (nazywany od XIX wieku także starobiałoruskim albo staroukraińskim, a jego wczesna forma staroruskim; jego nazwąwłasnąjest руский ѧзыкъ lub русский языкъ, podobnie jak języka staroruskiego i współczesnego rosyjskiego) – wymarły język wschodniosłowiański, którym posługiwano się na ziemiach dawnej Rusi Kijowskiej zajętych przez Wielkie Księstwo Litewskie, a także Hospodarstwie Mołdawskim.
Nowy!!: Język rusiński i Język ruski · Zobacz więcej »
Język słowacki
Europy Środkowo-Wschodniej Język słowacki (słow., też) – język należący do zachodniosłowiańskiej grupy językowej.
Nowy!!: Język rusiński i Język słowacki · Zobacz więcej »
Język serbski
Diasystem serbsko-chorwacki (2006) Język serbski (serb. /) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Serbów.
Nowy!!: Język rusiński i Język serbski · Zobacz więcej »
Język serbsko-chorwacki
język chorwacki, język bośniacki, język serbski (2006) Język serbsko-chorwacki, serbochorwacki (serb.-chorw. /) – kontrowersyjny termin określający byty językowe używane przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i Boszniaków.
Nowy!!: Język rusiński i Język serbsko-chorwacki · Zobacz więcej »
Język staroruski
Język staroruski (star. rus. рѹсьскъ ѩꙁꙑкъ, translit. rusĭskŭ językŭ, zwany także językiem wschodniosłowiańskim) – język wschodniosłowiański używany od X do XV wieku, protoplasta współczesnych języków: białoruskiego, rusińskiego, ukraińskiego i rosyjskiego.
Nowy!!: Język rusiński i Język staroruski · Zobacz więcej »
Język ukraiński
Język ukraiński (ukr.) – język z grupy wschodniosłowiańskiej.
Nowy!!: Język rusiński i Język ukraiński · Zobacz więcej »
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Nowy!!: Język rusiński i Język urzędowy · Zobacz więcej »
Język węgierski
Europy Środkowo-Wschodniej Język węgierski (węg.) – język należący do grupy języków ugryjskich, zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej (w ramach rodziny uralskiej).
Nowy!!: Język rusiński i Język węgierski · Zobacz więcej »
Języki bałtosłowiańskie
Różne schematy możliwego pokrewieństwa języków bałtyckich i słowiańskich; Van Wijk, 1923 Języki bałtosłowiańskie, języki bałtycko-słowiańskie – hipotetyczna podrodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich, obejmująca języki bałtyckie i języki słowiańskie.
Nowy!!: Język rusiński i Języki bałtosłowiańskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język rusiński i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język rusiński i Języki słowiańskie · Zobacz więcej »
Języki wschodniosłowiańskie
Języki wschodniosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i południowosłowiańskich).
Nowy!!: Język rusiński i Języki wschodniosłowiańskie · Zobacz więcej »
Języki zachodniosłowiańskie
Europy Środkowo-Wschodniej Języki zachodniosłowiańskie – jeden z trzech zespołów języków słowiańskich (obok języków wschodnio- i południowosłowiańskich), którymi posługuje się około 56 mln mówiących w Europie Środkowej.
Nowy!!: Język rusiński i Języki zachodniosłowiańskie · Zobacz więcej »
Jugosławia
Flaga Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców oraz Królestwa Jugosławii Flaga Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii Jugosławia – nazwa państwa związkowego narodów południowosłowiańskich (słowo jug w językach południowosłowiańskich oznacza „południe”), używana do 1918 r. jako koncepcja polityczna, od 1918 dla Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, następnie od 1929 r. już oficjalne dla Królestwa Jugosławii, od 1945 r. Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, a po jej rozpadzie (w latach 1991–1992) dla Federalnej Republiki Jugosławii będącej federacjąSerbii i Czarnogóry – do 2003, a w latach 2003–2006 Serbii i Czarnogóry jako konfederacji.
Nowy!!: Język rusiński i Jugosławia · Zobacz więcej »
Kanada
Kanada (ang. i fr. Canada) – państwo położone w Ameryce Północnej, rozciągające się od Oceanu Atlantyckiego na wschodzie do Oceanu Spokojnego na zachodzie i Oceanu Arktycznego na północy.
Nowy!!: Język rusiński i Kanada · Zobacz więcej »
Odmiana językowa
Odmiana językowa, niekiedy również lekt lub kod językowy – wyodrębniona forma realizacji języka, zbiór środków językowych wyróżnionych na podstawie określonego kryterium – funkcjonalnego, socjalnego lub terytorialnego.
Nowy!!: Język rusiński i Odmiana językowa · Zobacz więcej »
Palatalizacja
Palatalizacja (zmiękczenie) – zjawisko wymowy danej głoski z dodatkowąartykulacjąśrodkowopodniebienną(obok głównego zbliżenia narządów mowy pojawia się zbliżenie środkowej części języka do podniebienia), np.
Nowy!!: Język rusiński i Palatalizacja · Zobacz więcej »
Pełnogłos
Pełnogłos – zjawisko typowe dla języków wschodniosłowiańskich (rosyjskiego, ukraińskiego, białoruskiego), polegające na występowaniu pomiędzy spółgłoskami grup typu -oro-, -olo-, -ere-, którym w innych językach słowiańskich odpowiadajągrupy z jednątylko samogłoską.
Nowy!!: Język rusiński i Pełnogłos · Zobacz więcej »
Polkowice
Polkowice – miasto powiatowe leżące na Dolnym Śląsku, w województwie dolnośląskim, w powiecie polkowickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Polkowice.
Nowy!!: Język rusiński i Polkowice · Zobacz więcej »
Polska
Polska, Rzeczpospolita Polska (RP) – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry.
Nowy!!: Język rusiński i Polska · Zobacz więcej »
Prejotacja
Prejotacja – proces fonetyczny (rodzaj protezy) polegający na pojawieniu się /j/ przed samogłoskąw nagłosie (na początku wyrazu).
Nowy!!: Język rusiński i Prejotacja · Zobacz więcej »
Rumunia
Rumunia (rum. România, IPA: //) – państwo unitarne w południowo-wschodniej części Europy.
Nowy!!: Język rusiński i Rumunia · Zobacz więcej »
Rusini
Imperium Rosyjskim przedstawiająca zasięg terytorialny „trójjedynego narodu ruskiego” z Rusinami w znaczeniu Ukraińców (''Małorusowie albo Rusini'')Polska mapa etniczna z 1927 r. przedstawiająca zasięg terytorialny Rusinów (w znaczeniu Ukraińców) Rusini (Rusnacy, Ruśniacy, dawniej też Rusacy) – historyczne narody wschodniosłowiańskie na ziemiach dawnej Rusi Kijowskiej, wchodzące później w skład: Wielkiego Księstwa Litewskiego, Królestwa Polskiego (Ruś Czerwona) i Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, a od drugiej połowy XVI wieku: Rzeczypospolitej Obojga Narodów i Carstwa Rosyjskiego.
Nowy!!: Język rusiński i Rusini · Zobacz więcej »
Rusini Panońscy
Rusini Panońscy (rusiń. lub) – słowiańska grupa etniczna żyjąca w Serbii i Chorwacji, gdzie sąoficjalnie uznawani za mniejszość narodową.
Nowy!!: Język rusiński i Rusini Panońscy · Zobacz więcej »
Samogłoska otwarta
Samogłoska otwarta, samogłoska niska – typ samogłoski występujący niemal w każdym języku.
Nowy!!: Język rusiński i Samogłoska otwarta · Zobacz więcej »
Samogłoska półotwarta
Samogłoska półotwarta – typ samogłoski występujący w niektórych językach.
Nowy!!: Język rusiński i Samogłoska półotwarta · Zobacz więcej »
Samogłoska półotwarta przednia niezaokrąglona
Samogłoska półotwarta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Samogłoska półotwarta przednia niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska półotwarta tylna zaokrąglona
Samogłoska półotwarta tylna zaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Samogłoska półotwarta tylna zaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska prawie przymknięta
Samogłoska prawie przymknięta – typ samogłoski występujący w niektórych językach.
Nowy!!: Język rusiński i Samogłoska prawie przymknięta · Zobacz więcej »
Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona
Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona jest to typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska przednia
Samogłoska przednia – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku przodowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język rusiński i Samogłoska przednia · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta
Samogłoska przymknięta, samogłoska wysoka – samogłoska wymawiana przy wysokim położeniu języka.
Nowy!!: Język rusiński i Samogłoska przymknięta · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona
Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta tylna niezaokrąglona
Samogłoska przymknięta tylna niezaokrąglona to typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Samogłoska przymknięta tylna niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona
Samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska tylna
Samogłoska tylna – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język rusiński i Samogłoska tylna · Zobacz więcej »
Słowacja
Słowacja, Republika Słowacka – unitarne państwo śródlądowe w Europie Środkowej.
Nowy!!: Język rusiński i Słowacja · Zobacz więcej »
Serbia
Serbia, Republika Serbii – państwo w Europie Południowej, na Półwyspie Bałkańskim, śródlądowe, powstałe 5 czerwca 2006 po rozpadzie federacji Serbii i Czarnogóry.
Nowy!!: Język rusiński i Serbia · Zobacz więcej »
Spółgłoska boczna
Spółgłoski boczne (spółgłoski lateralne, sonanty boczne) – ustne spółgłoski, najczęściej zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w środkowej części jamy ustnej i przepływ powietrza bokami, z jednej lub obu stron języka.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska boczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska boczna dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska boczna półotwarta dziąsłowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska boczna dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska drżąca
Spółgłoska drżąca – spółgłoska dźwięczna, która powstaje przez szybkie następstwo zwarć i rozwarć narządu artykulacji (dolnej wargi, końca języka lub języczka) i miejsca artykulacji w kanale głosowym.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska drżąca · Zobacz więcej »
Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska drżąca dziąsłowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska krtaniowa
Spółgłoska krtaniowa lub laryngalna – spółgłoska artykułowana w głośni.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska krtaniowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska miękkopodniebienna
Spółgłoska miękkopodniebienna lub welarna – spółgłoska, której wymowa polega na zbliżeniu języka do podniebienia miękkiego (łac. velum).
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska miękkopodniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa dwuwargowa dźwięczna
Spółgłoska nosowa dwuwargowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska nosowa dwuwargowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa podniebienna dźwięczna
Spółgłoska nosowa podniebienna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska nosowa podniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa zębowa
Spółgłoska nosowa zębowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska nosowa zębowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta
Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska półotwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta podniebienna dźwięczna
Spółgłoska półotwarta podniebienna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska półotwarta podniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna
Spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego, reprezentowany w transkrypcji fonetycznej IPA i X-SAMPA symbolem (w slawistycznym alfabecie fonetycznym symbolem). Głoska ta jest niesylabicznym odpowiednikiem samogłoski u.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska podniebienna
Spółgłoska podniebienna, inaczej palatalna – spółgłoska średniojęzykowa wymawiana, gdy środkowa część języka dotyka podniebienia twardego.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska podniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa sycząca dziąsłowa bezdźwięczna - rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa sycząca dziąsłowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa krtaniowa dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa krtaniowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska szczelinowa krtaniowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska wargowa
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa).
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska wargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zadziąsłowa
Spółgłoski zadziąsłowe – spółgłoski wymawiane z językiem stykającym się z tylnączęściąwałka dziąsłowego, nieco bardziej do tyłu niż zbliżone do nich spółgłoski dziąsłowe.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zadziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zębowa
Spółgłoski zębowe (przedniojęzykowo-zębowe) – rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na miejsce artykulacji, które znajduje się przy górnych zębach – siekaczach, u ich szczytu, tuż za ich tylnąścianąlub u ich nasady na granicy z dziąsłami.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zębowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta dwuwargowa dźwięczna
Spółgłoska zwarta dwuwargowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarta dwuwargowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna - rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta podniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska zwarta podniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarta podniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna
Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta zębowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarta dziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarta zębowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta zębowa dźwięczna
Spółgłoska zwarta zębowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarta zębowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa
Spółgłoski zwarto-szczelinowe (afrykaty) powstają, gdy w pierwszej fazie artykulacji dochodzi do blokady przepływu przez jamę ustnąi nosową(zwarcia), po czym tworzy się dostatecznie wąska szczelina, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna (spółgłoska zwarto-szczelinowa przedniojęzykowo-dziąsłowa bezdźwięczna) – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem lub.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna (bardziej precyzyjnie spółgłoska zwarto-szczelinowa sycząca zadziąsłowa dźwięczna) – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem lub z łącznikiem (dawniej). W niektórych opracowaniach można spotkać się również z transkrypcją.
Nowy!!: Język rusiński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Stany Zjednoczone
Stany Zjednoczone Ameryki, Stany Zjednoczone, potocznie Ameryka (ang. United States of America, USA; United States, US; pot. America), do 11 lipca 1778 r. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej – państwo federacyjne w Ameryce Północnej składające się z 50 stanów, graniczące z Kanadąod północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.
Nowy!!: Język rusiński i Stany Zjednoczone · Zobacz więcej »
Sylaba
Struktura sylaby Sylaba (syllabḗ), zgłoska – element struktury fonologicznej aktu komunikacyjnego, który pomimo pozornej oczywistości wciąż nie ma ustalonej jednoznacznej definicji.
Nowy!!: Język rusiński i Sylaba · Zobacz więcej »
Ukraińcy
Ukraińcy (ukrajinci) – naród słowiański, historycznie zwany '''Rusinami''', mieszkający w Europie Wschodniej, głównie w granicach Ukrainy (także w państwach sąsiednich: w Rosji, Białorusi, Polsce, Słowacji i Mołdawii), zaliczani do Słowian wschodnich (obok Białorusinów i Rosjan).
Nowy!!: Język rusiński i Ukraińcy · Zobacz więcej »
Ukraina
Ukraina (Ukrajina,.
Nowy!!: Język rusiński i Ukraina · Zobacz więcej »
Węgry
Węgry (.
Nowy!!: Język rusiński i Węgry · Zobacz więcej »
Wojwodina
Wojwodina, Prowincja Autonomiczna Wojwodiny (Vojvodina) – autonomiczny okręg w północnej Serbii, zamieszkany przez 1,93 mln mieszkańców (2011), przede wszystkim Serbów (66% liczby ludności) i Węgrów (13%).
Nowy!!: Język rusiński i Wojwodina · Zobacz więcej »
Zakarpacie
Zakarpacie lub Ukraina Zakarpacka (także Ruś Podkarpacka, Ruś Zakarpacka;,,, cz. i, ruś. „Карпатьска Русь”) – region historyczny na obszarze zachodniej Ukrainy, na pograniczu Polski, Słowacji, Węgier i Rumunii.
Nowy!!: Język rusiński i Zakarpacie · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Gwara łemkowska, Język łemkowski.
