Podobieństwa między Język staropolski i Słowianie
Język staropolski i Słowianie mają 16 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Łacina, Dopełniacz (przypadek), Dysymilacja, Język czeski, Język polski, Język prasłowiański, Język słowacki, Języki lechickie, Języki słowiańskie, Języki wschodniosłowiańskie, Języki zachodniosłowiańskie, Polska, Proces fonetyczny, Przyrostek, Samogłoska nosowa, Spółgłoska wargowa.
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Język staropolski i Łacina · Słowianie i Łacina ·
Dopełniacz (przypadek)
Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.
Dopełniacz (przypadek) i Język staropolski · Dopełniacz (przypadek) i Słowianie ·
Dysymilacja
Dysymilacja („niepodobny”), odpodobnienie, rozpodobnienie – proces fonetyczny, w wyniku którego wytwarzająsię lub powiększająróżnice pomiędzy głoskami w obrębie jakiegoś odcinka wypowiedzi, a więc głoski te stająsię mniej podobne do siebie.
Dysymilacja i Język staropolski · Dysymilacja i Słowianie ·
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Język czeski i Język staropolski · Język czeski i Słowianie ·
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Język polski i Język staropolski · Język polski i Słowianie ·
Język prasłowiański
Język prasłowiański – hipotetyczny, rekonstruowany wspólny prajęzyk dawnych Słowian, z którego później wykształciły się wszystkie języki słowiańskie.
Język prasłowiański i Język staropolski · Język prasłowiański i Słowianie ·
Język słowacki
Europy Środkowo-Wschodniej Język słowacki (słow., też) – język należący do zachodniosłowiańskiej grupy językowej.
Język staropolski i Język słowacki · Język słowacki i Słowianie ·
Języki lechickie
Dialekty wschodniolechickie Języki lechickie – umowna nazwa przyjęta przez niektórych językoznawców na określenie północnej grupy języków zachodniosłowiańskich, posiadających pewne wspólne cechy w zakresie fonetyki, którymi posługiwały się plemiona lechickie.
Język staropolski i Języki lechickie · Języki lechickie i Słowianie ·
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Język staropolski i Języki słowiańskie · Języki słowiańskie i Słowianie ·
Języki wschodniosłowiańskie
Języki wschodniosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i południowosłowiańskich).
Język staropolski i Języki wschodniosłowiańskie · Języki wschodniosłowiańskie i Słowianie ·
Języki zachodniosłowiańskie
Europy Środkowo-Wschodniej Języki zachodniosłowiańskie – jeden z trzech zespołów języków słowiańskich (obok języków wschodnio- i południowosłowiańskich), którymi posługuje się około 56 mln mówiących w Europie Środkowej.
Język staropolski i Języki zachodniosłowiańskie · Języki zachodniosłowiańskie i Słowianie ·
Polska
Polska, Rzeczpospolita Polska (RP) – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry.
Język staropolski i Polska · Polska i Słowianie ·
Proces fonetyczny
Proces fonetyczny (zjawisko fonetyczne) – zmiana języka w zakresie fonetyki.
Język staropolski i Proces fonetyczny · Proces fonetyczny i Słowianie ·
Przyrostek
Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).
Język staropolski i Przyrostek · Przyrostek i Słowianie ·
Samogłoska nosowa
Samogłoska nosowa – samogłoska, podczas wymawiania której strumień powietrza przepływa zarówno przez jamę ustną, jak i jamę nosową.
Język staropolski i Samogłoska nosowa · Samogłoska nosowa i Słowianie ·
Spółgłoska wargowa
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa).
Język staropolski i Spółgłoska wargowa · Spółgłoska wargowa i Słowianie ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Język staropolski i Słowianie
- Co ma wspólnego Język staropolski i Słowianie
- Podobieństwa między Język staropolski i Słowianie
Porównanie Język staropolski i Słowianie
Język staropolski posiada 156 relacji, a Słowianie ma 399. Co mają wspólnego 16, indeks Jaccard jest 2.88% = 16 / (156 + 399).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Język staropolski i Słowianie. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: