Język sumeryjski i Język węgierski

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Język sumeryjski i Język węgierski

Język sumeryjski vs. Język węgierski

Język sumeryjski (sum. 𒅴𒂠, eme-gi7/gir15, akad. Ŝumeru) – język starożytnego Sumeru, używany w południowej Mezopotamii od co najmniej IV tysiąclecia p.n.e., jeden z najstarszych zapisanych języków. Europy Środkowo-Wschodniej Język węgierski (węg.) – język należący do grupy języków ugryjskich, zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej (w ramach rodziny uralskiej).

Aglutynacyjność

Aglutynacyjność (dosł. sklejanie), aglutynacja – w językoznawstwie proces morfologiczny polegający na stosowaniu różnego rodzaju afiksów, określających funkcję składniowąwyrazu w wypowiedzeniu.

Aglutynacyjność i Język sumeryjski · Aglutynacyjność i Język węgierski · Zobacz więcej »

Asymilacja fonetyczna

Asymilacja fonetyczna, upodobnienie fonetyczne (in. uwarunkowania pozycyjne głosek) – jeden z podstawowych zależnych procesów fonetycznych, polegający na upodobnieniu sąsiednich głosek.

Asymilacja fonetyczna i Język sumeryjski · Asymilacja fonetyczna i Język węgierski · Zobacz więcej »

Celownik (przypadek)

Celownik – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizor – mu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków).

Celownik (przypadek) i Język sumeryjski · Celownik (przypadek) i Język węgierski · Zobacz więcej »

Czasownik

Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.

Czasownik i Język sumeryjski · Czasownik i Język węgierski · Zobacz więcej »

Czasownik nieprzechodni

Czasownik nieprzechodni – czasownik, który nie może mieć dopełnienia bliższego, i w związku z tym nie tworzy strony biernej.

Czasownik nieprzechodni i Język sumeryjski · Czasownik nieprzechodni i Język węgierski · Zobacz więcej »

Czasownik przechodni

Czasownik przechodni – czasownik, który może posiadać dopełnienie bliższe.

Czasownik przechodni i Język sumeryjski · Czasownik przechodni i Język węgierski · Zobacz więcej »

Dopełniacz (przypadek)

Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.

Dopełniacz (przypadek) i Język sumeryjski · Dopełniacz (przypadek) i Język węgierski · Zobacz więcej »

Język fiński

Język fiński na obszarze południowej Szwecji (stan na 2005) Język fiński (fiń.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, zaliczanej do podrodziny języków ugrofińskich z rodziny uralskiej.

Język fiński i Język sumeryjski · Język fiński i Język węgierski · Zobacz więcej »

Język turecki

Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.

Język sumeryjski i Język turecki · Język turecki i Język węgierski · Zobacz więcej »

Języki uralskie

język jukagirski Języki uralskie – rodzina językowa, której językami posługuje się około 24 mln ludzi, zamieszkujących północnąEurazję i Nizinę Węgierską.

Język sumeryjski i Języki uralskie · Język węgierski i Języki uralskie · Zobacz więcej »

Miejscownik

Miejscownik – forma używana do opisu miejsca akcji.

Język sumeryjski i Miejscownik · Język węgierski i Miejscownik · Zobacz więcej »

Pokrewieństwo języków

Pokrewieństwo języków – powiązanie między językami naturalnymi polegające na pochodzeniu tych języków od wspólnego prajęzyka.

Język sumeryjski i Pokrewieństwo języków · Język węgierski i Pokrewieństwo języków · Zobacz więcej »

Przypadek

Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.

Język sumeryjski i Przypadek · Język węgierski i Przypadek · Zobacz więcej »

Rodzaj gramatyczny

Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.

Język sumeryjski i Rodzaj gramatyczny · Język węgierski i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »

Rzeczownik

Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.

Język sumeryjski i Rzeczownik · Język węgierski i Rzeczownik · Zobacz więcej »

Zaimek

Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.

Język sumeryjski i Zaimek · Język węgierski i Zaimek · Zobacz więcej »