Podobieństwa między Języki germańskie i Języki indoeuropejskie
Języki germańskie i Języki indoeuropejskie mają 56 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Akcent wyrazowy, Alternacja (językoznawstwo), Ameryka, Azja, Bokmål, Dialekt bawarski, Dyftong, Ethnologue, Europa, Germanie, Język (mowa), Język afrikaans, Język angielski, Język burgundzki, Język dolnoniemiecki, Język duński, Język farerski, Język fryzyjski, Język gocki, Język islandzki, Język luksemburski, Język niderlandzki, Język niemiecki, Język norn, Język norweski, Język pragermański, Język pranordyjski, Język scots, Język staro-wysoko-niemiecki, Język staroangielski, ..., Język staronordyjski, Język starosaksoński, Język szwedzki, Język wandalski, Języki północnogermańskie, Języki wschodniogermańskie, Języki zachodnio-północnogermańskie, Języki zachodniogermańskie, Jidysz, Kultura jastorfska, Metoda porównawcza (językoznawstwo), Nynorsk, Oceania, Prawo Grimma, Prawo Vernera, Proces fonetyczny, Przedindoeuropejski substrat językowy, Runy, Samogłoska, Substrat językowy, Sylaba, Szwecja, Szyk V2, Tadeusz Milewski (językoznawca), Umlaut, Wyspy Owcze. Rozwiń indeks (26 jeszcze) »
Akcent wyrazowy
Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.
Akcent wyrazowy i Języki germańskie · Akcent wyrazowy i Języki indoeuropejskie ·
Alternacja (językoznawstwo)
Alternacja – w dziedzinie fonetyki oznacza oboczność tematu lub rdzenia wyrazu, czyli wymianę głosek fonetycznie różnych, lecz pokrewnych pod względem etymologicznym (np. stół – stole, dwór – dworze, grób – grobie).
Alternacja (językoznawstwo) i Języki germańskie · Alternacja (językoznawstwo) i Języki indoeuropejskie ·
Ameryka
Ameryka Ameryka – część świata położona na zachodniej półkuli Ziemi, w skład której wchodządwa kontynenty: Ameryka Północna i Ameryka Południowa.
Ameryka i Języki germańskie · Ameryka i Języki indoeuropejskie ·
Azja
Azja (gr. Asía, łac. Asia) – w zależności od podejścia: największy kontynent na Ziemi lub część świata, która razem z Europątworzy największy kontynent, Eurazję.
Azja i Języki germańskie · Azja i Języki indoeuropejskie ·
Bokmål
Bokmål (dosł. „język książkowy”) – jeden z dwóch oficjalnych standardów piśmienniczych języka norweskiego.
Bokmål i Języki germańskie · Bokmål i Języki indoeuropejskie ·
Dialekt bawarski
Dialekt bawarski, język bawarski (boarisch, niem. Bairisch) – duża grupa gwar górnoniemieckich, klasyfikowana przez część językoznawców jako język odrębny od niemieckiego, natomiast potocznie, ze względu na fakt, że bawarski jest głównie językiem mówionym, zaś jego użytkownicy posługująsię w piśmie niemczyznąstandardową, traktowany jest często jako zespół gwar języka niemieckiego.
Dialekt bawarski i Języki germańskie · Dialekt bawarski i Języki indoeuropejskie ·
Dyftong
Dyftong, dwugłoska (diphthongos „dwubrzmiący”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy dwa dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski.
Dyftong i Języki germańskie · Dyftong i Języki indoeuropejskie ·
Ethnologue
Ethnologue – publikacja, zarówno w formie papierowej, jak i internetowej, wydawana przez SIL International, chrześcijańskąorganizację stawiającąsobie za cel badanie rzadziej używanych języków, aby następnie wydać w nich Biblię.
Ethnologue i Języki germańskie · Ethnologue i Języki indoeuropejskie ·
Europa
Europa Mapa polityczna Europy Europa – część świata leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej.
Europa i Języki germańskie · Europa i Języki indoeuropejskie ·
Germanie
Rozmieszczenie plemion germańskich na przełomie er Europie Germanie, in.
Germanie i Języki germańskie · Germanie i Języki indoeuropejskie ·
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Język (mowa) i Języki germańskie · Język (mowa) i Języki indoeuropejskie ·
Język afrikaans
60–80% 80–100% Tablica na pomniku języka afrikaans z napisami w języku afrikaans Język afrikaans, język afrykanerski (afr.) – indoeuropejski język należący do dolnosaksońskiej gałęzi języków zachodniogermańskich, będący językiem ojczystym południowoafrykańskich Koloredów oraz białych Afrykanerów.
Język afrikaans i Języki germańskie · Język afrikaans i Języki indoeuropejskie ·
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Język angielski i Języki germańskie · Język angielski i Języki indoeuropejskie ·
Język burgundzki
Język burgundzki – wymarły język wschodniogermański używany przez Burgundów, przejściowo używany w dorzeczu dolnej Noteci i Odry od ujścia Nysy Łużyckiej.
Język burgundzki i Języki germańskie · Język burgundzki i Języki indoeuropejskie ·
Język dolnoniemiecki
Zasięg dialektów języka dolnoniemieckiego, w tym także na terenie Holandii. Dialekty dolnosaksońskie: 1.
Język dolnoniemiecki i Języki germańskie · Język dolnoniemiecki i Języki indoeuropejskie ·
Język duński
Język duński (duń.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Język duński i Języki germańskie · Język duński i Języki indoeuropejskie ·
Język farerski
izoglos w dialektach farerskich Język farerski (far.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Język farerski i Języki germańskie · Język farerski i Języki indoeuropejskie ·
Język fryzyjski
Język fryzyjski (zach. fryz. frysk, wsch. fryz. fräisk, dialekty pn. fryz. friisk, fresk, freesk, frasch, fräisch, freesch), właśc.
Język fryzyjski i Języki germańskie · Język fryzyjski i Języki indoeuropejskie ·
Język gocki
Srebrnej Biblii'' Język gocki – wymarły język wschodniogermański, który był używany przez germańskie plemię Gotów.
Język gocki i Języki germańskie · Język gocki i Języki indoeuropejskie ·
Język islandzki
Język islandzki (isl. íslenska) – język z grupy języków nordyckich, którym posługująsię mieszkańcy Islandii.
Język islandzki i Języki germańskie · Język islandzki i Języki indoeuropejskie ·
Język luksemburski
Język luksemburski (wym.) – język należący do zachodniej grupy języków germańskich.
Język luksemburski i Języki germańskie · Język luksemburski i Języki indoeuropejskie ·
Język niderlandzki
Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.
Język niderlandzki i Języki germańskie · Język niderlandzki i Języki indoeuropejskie ·
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Język niemiecki i Języki germańskie · Język niemiecki i Języki indoeuropejskie ·
Język norn
Język norn – wymarły język północnogermański (wywodzący się ze staronordyjskiego), którym posługiwali się mieszkańcy dzisiejszej północnej Szkocji (przede wszystkim wysp).
Język norn i Języki germańskie · Język norn i Języki indoeuropejskie ·
Język norweski
Język norweski (norw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Język norweski i Języki germańskie · Język norweski i Języki indoeuropejskie ·
Język pragermański
Język pragermański – rekonstruowany wspólny język ludów germańskich, wywodzący się z języka praindoeuropejskiego.
Język pragermański i Języki germańskie · Język pragermański i Języki indoeuropejskie ·
Język pranordyjski
Kopia złotego brakteatu z Vadsteny Język pranordyjski – język ludów germańskich, używany na terenach Skandynawii między III a VII w. n.e., zaświadczony w kilku inskrypcjach runicznych.
Język pranordyjski i Języki germańskie · Język pranordyjski i Języki indoeuropejskie ·
Język scots
Język scots (lallans, lowland scots) – język zachodniogermański (rodzina indoeuropejska), którym posługuje się prawdopodobnie około 1,5 mln mieszkańców Szkocji.
Język scots i Języki germańskie · Język scots i Języki indoeuropejskie ·
Język staro-wysoko-niemiecki
Język staro-wysoko-niemiecki – najstarsza forma języka niemieckiego (750–1050).
Język staro-wysoko-niemiecki i Języki germańskie · Język staro-wysoko-niemiecki i Języki indoeuropejskie ·
Język staroangielski
Język staroangielski (stang. Ænglisc, Anglisc lub Englisc sprǣc, wym.) lub język anglosaski (stang. Ængle-Seaxisce sprǣc) – najwcześniejsza znana forma języka angielskiego używana w Anglii oraz w południowej i zachodniej Szkocji we wczesnym średniowieczu.
Język staroangielski i Języki germańskie · Język staroangielski i Języki indoeuropejskie ·
Język staronordyjski
Język staronordyjski (staronordycki) – język z północnej grupy języków germańskich, używany przez mieszkańców Skandynawii i obszarów przez nich zasiedlonych między VIII i XIV wiekiem.
Język staronordyjski i Języki germańskie · Język staronordyjski i Języki indoeuropejskie ·
Język starosaksoński
Język starosaksoński, język starosaski – język, którym posługiwali się Sasi i Anglowie we wczesnym średniowieczu.
Język starosaksoński i Języki germańskie · Język starosaksoński i Języki indoeuropejskie ·
Język szwedzki
Język szwedzki (szw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich, ojczysty dla ponad 10 milionów osób, używany głównie w Szwecji i niektórych częściach Finlandii.
Język szwedzki i Języki germańskie · Język szwedzki i Języki indoeuropejskie ·
Język wandalski
Język wandalski – wymarły język z wschodniej podgrupy języków germańskich.
Język wandalski i Języki germańskie · Język wandalski i Języki indoeuropejskie ·
Języki północnogermańskie
Języki północnogermańskie (języki nordyjskie, nordyckie, skandynawskie) – północna grupa języków germańskich, którymi posługuje się blisko 18 mln ludzi zamieszkujących kraje skandynawskie i Islandię.
Języki germańskie i Języki północnogermańskie · Języki indoeuropejskie i Języki północnogermańskie ·
Języki wschodniogermańskie
Języki wschodniogermańskie – grupa wymarłych języków indoeuropejskich z germańskiej rodziny językowej.
Języki germańskie i Języki wschodniogermańskie · Języki indoeuropejskie i Języki wschodniogermańskie ·
Języki zachodnio-północnogermańskie
Języki zachodnio-północnogermańskie (zachodnioskandynawskie) – zespół językowy w obrębie podgrupy północnogermańskiej języków germańskich.
Języki germańskie i Języki zachodnio-północnogermańskie · Języki indoeuropejskie i Języki zachodnio-północnogermańskie ·
Języki zachodniogermańskie
Języki zachodniogermańskie około roku 580 Języki zachodniogermańskie – jedna z trzech grup języków germańskich, obok języków północnogermańskich i wymarłych wschodniogermańskich.
Języki germańskie i Języki zachodniogermańskie · Języki indoeuropejskie i Języki zachodniogermańskie ·
Jidysz
''Elementarz'', Warszawa 1958 Jidysz (jid. jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok.
Jidysz i Języki germańskie · Jidysz i Języki indoeuropejskie ·
Kultura jastorfska
Strefa północnoeuropejskiego Barbaricum Archeologiczna kultura jastorfska (nazwa pochodzi od stanowiska w miejscowości Jastorf w Dolnej Saksonii), jest kulturąwczesnej epoki żelaza z okresu przedrzymskiego (od okresu Hallstatt D – do przełomu er).
Języki germańskie i Kultura jastorfska · Języki indoeuropejskie i Kultura jastorfska ·
Metoda porównawcza (językoznawstwo)
Celem metody porównawczej jest ustalenie pokrewieństwa między różnymi językami i sformułowanie spójnej hipotezy na temat szczegółów tego pokrewieństwa poprzez rekonstrukcję.
Języki germańskie i Metoda porównawcza (językoznawstwo) · Języki indoeuropejskie i Metoda porównawcza (językoznawstwo) ·
Nynorsk
Geograficzny zasięg występowania odmian języka norweskiego Nynorsk („nowonorweski”) – jeden z dwóch oficjalnych standardów piśmienniczych języka norweskiego.
Języki germańskie i Nynorsk · Języki indoeuropejskie i Nynorsk ·
Oceania
Australii i Oceanii Oceania – nazwa zbiorowa wysp Oceanu Spokojnego, które wraz z Australiątworząodrębnączęść świata nazywanąAustraliąi Oceanią.
Języki germańskie i Oceania · Języki indoeuropejskie i Oceania ·
Prawo Grimma
Prawo Grimma – prawo głosowe, opisujące przebieg pierwszej (starogermańskiej) przesuwki spółgłoskowej.
Języki germańskie i Prawo Grimma · Języki indoeuropejskie i Prawo Grimma ·
Prawo Vernera
Prawo Vernera – prawo głosowe, opisujące zmianę polegającąna tym, że praindoeuropejskie bezdźwięczne głoski zwarte regularnie zmieniająsię w germańskie zwarte dźwięczne, jeśli występująprzed samogłoskąakcentowaną, np.
Języki germańskie i Prawo Vernera · Języki indoeuropejskie i Prawo Vernera ·
Proces fonetyczny
Proces fonetyczny (zjawisko fonetyczne) – zmiana języka w zakresie fonetyki.
Języki germańskie i Proces fonetyczny · Języki indoeuropejskie i Proces fonetyczny ·
Przedindoeuropejski substrat językowy
Mapa niektórych przedindoeuropejskich języków Europy Przedindoeuropejski substrat językowy – grupa języków używanych w Europie, Azji Przedniej i Indiach przed przybyciem na te tereny ludów mówiących językami indoeuropejskimi – najstarsza znana warstwa językowa tych terenów.
Języki germańskie i Przedindoeuropejski substrat językowy · Języki indoeuropejskie i Przedindoeuropejski substrat językowy ·
Runy
Runy (alfabet runiczny) – alfabet używany do zapisu przez ludy germańskie zwane przez nich fuþark.
Języki germańskie i Runy · Języki indoeuropejskie i Runy ·
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Języki germańskie i Samogłoska · Języki indoeuropejskie i Samogłoska ·
Substrat językowy
Substrat językowy („podłoże”) – pierwotne podłoże językowe (lub etniczno-językowe) na określonym obszarze zamieszkanym później przez ludność używającąinnego języka.
Języki germańskie i Substrat językowy · Języki indoeuropejskie i Substrat językowy ·
Sylaba
Struktura sylaby Sylaba (syllabḗ), zgłoska – element struktury fonologicznej aktu komunikacyjnego, który pomimo pozornej oczywistości wciąż nie ma ustalonej jednoznacznej definicji.
Języki germańskie i Sylaba · Języki indoeuropejskie i Sylaba ·
Szwecja
Szwecja, Królestwo Szwecji (Konungariket Sverige) – państwo w Europie Północnej, zaliczane zarówno do państw skandynawskich oraz krajów nordyckich.
Języki germańskie i Szwecja · Języki indoeuropejskie i Szwecja ·
Szyk V2
Szyk V2 – szyk wyrazów w zdaniu oznajmującym, w którym orzeczenie znajduje się na drugim miejscu niezależnie od tego, jaka część mowy zajmuje pozycję pierwszą.
Języki germańskie i Szyk V2 · Języki indoeuropejskie i Szyk V2 ·
Tadeusz Milewski (językoznawca)
Tadeusz Milewski (ur. 17 maja 1906 w Kołomyi, zm. 5 marca 1966 w Krakowie) – polski językoznawca, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Języki germańskie i Tadeusz Milewski (językoznawca) · Języki indoeuropejskie i Tadeusz Milewski (językoznawca) ·
Umlaut
Umlaut (dosłownie: przegłos) – zmiana brzmienia samogłoski spotykana w językach germańskich.
Języki germańskie i Umlaut · Języki indoeuropejskie i Umlaut ·
Wyspy Owcze
Wyspy Owcze (wym.;, wym.) – wulkaniczny archipelag (o powierzchni 1399 km²) położony na Oceanie Atlantyckim przy granicy (północno-wschodni kraniec wyspy Fugloy) z Morzem Norweskim, między WielkąBrytanią, Islandiąa Norwegią.
Języki germańskie i Wyspy Owcze · Języki indoeuropejskie i Wyspy Owcze ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Języki germańskie i Języki indoeuropejskie
- Co ma wspólnego Języki germańskie i Języki indoeuropejskie
- Podobieństwa między Języki germańskie i Języki indoeuropejskie
Porównanie Języki germańskie i Języki indoeuropejskie
Języki germańskie posiada 103 relacji, a Języki indoeuropejskie ma 1027. Co mają wspólnego 56, indeks Jaccard jest 4.96% = 56 / (103 + 1027).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Języki germańskie i Języki indoeuropejskie. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: