Podobieństwa między Katolicyzm i Prawosławie
Katolicyzm i Prawosławie mają 92 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Analogia wiary, Anglikanizm, Antykoncepcja, Apostolski symbol wiary, Augustyn z Hippony, Bóg, Biblia, Bierzmowanie, Biskup, Celibat, Cerkiew prawosławna, Cesarstwo Bizantyńskie, Chrześcijańskie wyznania wiary, Chrześcijaństwo, Chrzest, Czyściec, Diakon, Dobro, Dogmat, Dogmat o nieomylności papieża, Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, Duch Święty, Dzieje Apostolskie, Dziewictwo, Dziewictwo Marii z Nazaretu, Eucharystia (sakrament), Ewangelia, Ewangelia Mateusza, Filioque, Grzech pierworodny, ..., Herezja, Ikonoklazm, Język grecki, Jezus Chrystus, Kanonizacja, Klemens Aleksandryjski, Kościół (teologia), Kościół katolicki, Kościoły wschodnie, Konstantynopol, Królestwo Boże, Kult świętych, Luteranizm, Maria z Nazaretu, Miłość (chrześcijaństwo), Michał I Cerulariusz, Misterium paschalne, Monoteletyzm, Namaszczenie chorych, Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary, Nowy Testament, Obcowanie świętych, Objawienie, Obrządek, Orlean, Orygenes, Papież, Paruzja, Patriarcha, Płeć, Piekło, Prezbiter, Prymat Świętego Piotra, Religia, Sakrament, Sakrament święceń, Sakrament małżeństwa, Sakrament pokuty i pojednania, Sąd ostateczny, Schizma, Schizma Focjusza, Sobór chalcedoński, Sobór efeski, Sobór in Trullo, Sobór konstantynopolitański I, Sobór konstantynopolitański II, Sobór konstantynopolitański III, Sobór nicejski I, Sobór nicejski II, Sobór powszechny, Sobór watykański I, Synaj (góra), Synkretyzm religijny, Synod, Szatan, Tradycja apostolska, Wiara (chrześcijaństwo), Wiara religijna, Wielka schizma wschodnia, Wniebowzięcie, Zło, Zbawienie. Rozwiń indeks (62 jeszcze) »
Analogia wiary
Analogia wiary (łac. analogia fidei) lub reguła wiary (regula fidei; gr. κανὼν τῆς πίστεως) lub reguła prawdy (gr.κανων της αληθειας) – chrześcijańskie pojęcie teologiczne zakorzenione w myśli Pawła Apostoła, podjęte i wprowadzone do myśli teologicznej jako termin techniczny przez Ireneusza z Lyonu (140-202). W Liście do Rzymian 12:6 apostoł powiedział: „Zgodnie z wiarą” w greckim oryginale brzmi dosłownie „według analogii wiary” (grec. κατὰ ἀναλογίαν τῆς πίστεως).
Analogia wiary i Katolicyzm · Analogia wiary i Prawosławie ·
Anglikanizm
Anglikanizm – jedna z gałęzi chrześcijaństwa, która powstała w Anglii w XVI wieku.
Anglikanizm i Katolicyzm · Anglikanizm i Prawosławie ·
Antykoncepcja
Antykoncepcja, zwana również kontroląnarodzin lub kontroląpłodności – zbiór metod lub środków służących zapobieganiu ciąży.
Antykoncepcja i Katolicyzm · Antykoncepcja i Prawosławie ·
Apostolski symbol wiary
Apostolski symbol wiary (lub), w skrócie Symbol Apostolski (potocznie: Skład apostolski, Wierzę w Boga, z łac. – wierzę) – najwcześniejsze wyznanie wiary Kościoła katolickiego.
Apostolski symbol wiary i Katolicyzm · Apostolski symbol wiary i Prawosławie ·
Augustyn z Hippony
Philippe’a de Champaigne Aureliusz Augustyn z Hippony, łac. Aurelius Augustinus (ur. 13 listopada 354 w Tagaście, zm. 28 sierpnia 430 w Hipponie) – filozof, teolog, organizator życia kościelnego, święty Kościoła katolickiego i Cerkwi PrawosławnejPor.
Augustyn z Hippony i Katolicyzm · Augustyn z Hippony i Prawosławie ·
Bóg
Bóg stwarzający świat'', Muzeum Brytyjskie tetragram JHWH nad obrazem Jezusa Kopia obok Wawelu. Kraków Kaligrafia słowa Allah antyczny Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie (jednej bądź wielu) uznaje większość religii.
Bóg i Katolicyzm · Bóg i Prawosławie ·
Biblia
Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Biblia i Katolicyzm · Biblia i Prawosławie ·
Bierzmowanie
Biskup udzielający bierzmowania. Rogier van der Weyden, ''Siedem sakramentów'', XV wiek. ''Bierzmowanie'', Ilustracja Petrusa Canisiusa: ''Katechizm'', 1679 Bierzmowanie, chryzmacja lub miropomazanie – jeden z trzech sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego w Kościele katolickim, prawosławnym, starokatolickim i anglikańskim.
Bierzmowanie i Katolicyzm · Bierzmowanie i Prawosławie ·
Biskup
tempera na desce z XV wieku. Biskup (nadzorca, opiekun) – w Kościołach chrześcijańskich zwierzchnik kościoła partykularnego „jako zastępca i wysłannik Chrystusa”.
Biskup i Katolicyzm · Biskup i Prawosławie ·
Celibat
Celibat (– bez żony, samotny) – forma życia polegająca na dobrowolnej wstrzemięźliwości seksualnej oraz zrezygnowaniu z wchodzenia w związek małżeński.
Celibat i Katolicyzm · Celibat i Prawosławie ·
Cerkiew prawosławna
Cerkiew Chrystusa Pantokratora w Nesebyrze (Bułgaria) z XIV w. Cerkiew Przemienienia Pańskiego w Sasinach Helsinkach (Finlandia) Cerkiew prawosławna, Kościół prawosławny – trzecia co do wielkości chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, zrzeszająca ponad 200 milionów chrześcijan, głosząca zasady wiary i życia określane mianem prawosławia.
Cerkiew prawosławna i Katolicyzm · Cerkiew prawosławna i Prawosławie ·
Cesarstwo Bizantyńskie
Cesarstwo wschodniorzymskie (bizantyjskie) Cesarstwo wschodniorzymskie, później Cesarstwo Bizantyńskie (w literaturze przeważnie w formie Cesarstwo Bizantyjskie, choć sąteż odmienne opinie, pot. i skrótowo Bizancjum) – termin historiograficzny, używany od XIX wieku na określenie greckojęzycznego, średniowiecznego cesarstwa rzymskiego ze stolicąw Konstantynopolu.
Cesarstwo Bizantyńskie i Katolicyzm · Cesarstwo Bizantyńskie i Prawosławie ·
Chrześcijańskie wyznania wiary
Sant’Apollinare Nuovo, Rawenna 526). Męczeństwo jest uznawane za najdoskonalsza formązłożenia ''wyznania wiary'' Zygmunta Glogera Chrześcijańskie wyznania wiary lub symbole wiary, to zazwyczaj krótkie i zwięzłe, układane przez wspólnotę uczniów Chrystusa zbiory podstawowych wierzeń.
Chrześcijańskie wyznania wiary i Katolicyzm · Chrześcijańskie wyznania wiary i Prawosławie ·
Chrześcijaństwo
Chrześcijaństwo (Christianismós), chrystianizm – religia monoteistyczna zaliczana do grupy abrahamicznej.
Chrześcijaństwo i Katolicyzm · Chrześcijaństwo i Prawosławie ·
Chrzest
Chrzest – w chrześcijaństwie obrzęd nawrócenia i oczyszczenia z grzechów, sprawowany na polecenie samego jego założyciela Jezusa Chrystusa (por. Mt 28,18–20).
Chrzest i Katolicyzm · Chrzest i Prawosławie ·
Czyściec
Ludovico Caracciego (ok. 1610) Czyściec (łac. purgatorium) – dochodzenie duszy do absolutnie doskonałej miłości, koniecznej do osiągnięcia szczęścia nieba, występuje wyłącznie w teologii katolickiej.
Czyściec i Katolicyzm · Czyściec i Prawosławie ·
Diakon
Diakon (gr. diákonos „sługa”) – pierwszy z trzech stopni święceń sakramentalnych w katolicyzmie i prawosławiu oraz trzecia posługa urzędu duchownego w Kościołach protestanckich.
Diakon i Katolicyzm · Diakon i Prawosławie ·
Dobro
Dobro – jedno z podstawowych (pierwotnych) pojęć etycznych, utożsamiane z pojęciem bytu.
Dobro i Katolicyzm · Dobro i Prawosławie ·
Dogmat
Demre w Turcji Dogmat (gr. dógma)– termin pochodzący z języka greckiego, posiadający kilka różnych znaczeń, występujących w sferze religijnej, historycznej, politycznej czy filozoficznej,.
Dogmat i Katolicyzm · Dogmat i Prawosławie ·
Dogmat o nieomylności papieża
bł. Pius IX – inicjator soboru watykańskiego I Dogmat o nieomylności papieża – dogmat katolicki, ogłoszony w 1870 roku na soborze watykańskim I w konstytucji dogmatycznej Pastor aeternus (Konstytucja o Kościele Chrystusowym).
Dogmat o nieomylności papieża i Katolicyzm · Dogmat o nieomylności papieża i Prawosławie ·
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny
Niepokalane Poczęcie na obrazie Francisco de Zurbarána P. P. Rubensa w Prado. Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny (łac. Immaculata Conceptio Beatæ Virginis Mariæ) – twierdzenie teologiczne definiujące szczególny stan świętości będący przywilejem Marii z Nazaretu, ogłoszone w Kościele katolickim 8 grudnia 1854 roku przez Piusa IX jako dogmat wiary.
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny i Katolicyzm · Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny i Prawosławie ·
Duch Święty
Witraż w bazylice watykańskiej Duch Święty (hebr. רוּחַ הַקֹּדֶשׁ Ruach ha-Kodesz, gr. to hagion Pneuma lub to Pneuma to hagion, łac. Spiritus Sanctus) – w większości religii chrześcijańskich trzecia Osoba Trójcy Świętej, równa Ojcu i Synowi w bóstwie, majestacie, substancji i naturze.
Duch Święty i Katolicyzm · Duch Święty i Prawosławie ·
Dzieje Apostolskie
Dzieje Apostolskie – księga historyczna Nowego Testamentu, zajmująca w kanonie miejsce piąte.
Dzieje Apostolskie i Katolicyzm · Dzieje Apostolskie i Prawosławie ·
Dziewictwo
tło Dziewictwo, również prawictwo – termin określający stan osoby, która nigdy nie podejmowała stosunków seksualnych.
Dziewictwo i Katolicyzm · Dziewictwo i Prawosławie ·
Dziewictwo Marii z Nazaretu
zarchiwizowano.
Dziewictwo Marii z Nazaretu i Katolicyzm · Dziewictwo Marii z Nazaretu i Prawosławie ·
Eucharystia (sakrament)
Muzeum Historycznego w Sanoku Eucharystia (gr. εὐχαριστία, eucharistía, „dziękczynienie”) lub Najświętsza Ofiara, Sakrament Ołtarza, Msza Święta, Komunia (łac. communio, „współdzielić”), Najświętszy Sakrament (łac. sacramentum, „poświęcenie; przysięga”), Wieczerza Pańska, Ciało Chrystusa, Krew Chrystusa – liturgiczna celebracja Ofiary Jezusa Chrystusa – Męki i Śmierci (por. Łk 22,19-20; 1 Kor 11,26), ustanowiona podczas Ostatniej Wieczerzy, którąchrześcijanie sprawująwypełniając polecenie Mistrza: To czyńcie na mojąpamiątkę (Łk 22,19).
Eucharystia (sakrament) i Katolicyzm · Eucharystia (sakrament) i Prawosławie ·
Ewangelia
Symbole ewangelistów, Kościół św. Katarzyny ze Sieny, Columbus, Ohio, Stany Zjednoczone Ewangelia (z gr., euangelion, dosł. „dobra nowina”) – termin wieloznaczny.
Ewangelia i Katolicyzm · Ewangelia i Prawosławie ·
Ewangelia Mateusza
Ewangelia według świętego Mateusza, pot.
Ewangelia Mateusza i Katolicyzm · Ewangelia Mateusza i Prawosławie ·
Filioque
Credo razem z ''Filioque''. Filioque (łac. i Syna) – łaciński termin, przedmiot i synonim sporu teologicznego prawosławia z katolicyzmem, a pośrednio też z protestantyzmem, o sformułowanie dogmatyczne zawarte w przyjętej przez Zachód wersji nicejsko-konstantynopolitańskiego wyznania wiary.
Filioque i Katolicyzm · Filioque i Prawosławie ·
Grzech pierworodny
Kaplicy Sykstyńskiej przedstawiający grzech pierworodny Grzech pierworodny – w teologii chrześcijańskiej oznacza pierwszy grzech Adama i Ewy w raju, popełniony pod wpływem pokusy szatana.
Grzech pierworodny i Katolicyzm · Grzech pierworodny i Prawosławie ·
Herezja
Herezja (gr. hairesis – wybierać, łac. haeresis) – doktryna religijna odrzucana przez władze kościelne lub religijne jako błędna.
Herezja i Katolicyzm · Herezja i Prawosławie ·
Ikonoklazm
Ikonoklaści (mal. Domenico Morelli) Ikonoklazm, obrazoburstwo (od gr. eikōn – obraz; klásis – złamanie) – ruch religijny szerzący się w łonie chrześcijaństwa w VIII–IX wieku w Bizancjum i państwie Franków oraz w Niderlandach w XVI w., sprzeciwiający się kultowi obrazów i wizerunków.
Ikonoklazm i Katolicyzm · Ikonoklazm i Prawosławie ·
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Język grecki i Katolicyzm · Język grecki i Prawosławie ·
Jezus Chrystus
Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e. w Betlejem, zm. ok. 30Por. Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary (381 r.): Wierzę... w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. lub 33 n.e. w Jerozolimie) – centralna postać chrześcijaństwa Według tego autora Jezusa uważa się za założyciela religii w klasycznych teoriach religiologicznych oraz religioznawczych, które nie uwzględniająogólnych idei genezy religii.
Jezus Chrystus i Katolicyzm · Jezus Chrystus i Prawosławie ·
Kanonizacja
Kanonizacja – oficjalne uznanie przez Stolicę Apostolskąświętości lub przez zatwierdzenie przez Święty Synod w Kościele prawosławnym danej zmarłej osoby z racji osiągnięcia przez niądoskonałości moralnej w stopniu heroicznym lub uznanie jej za męczennika.
Kanonizacja i Katolicyzm · Kanonizacja i Prawosławie ·
Klemens Aleksandryjski
Klemens Aleksandryjski, gr. Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς, właśc.
Katolicyzm i Klemens Aleksandryjski · Klemens Aleksandryjski i Prawosławie ·
Kościół (teologia)
Fresk: Jezus nauczający Apostołów, Kapadocja, ok. XII w. Kościół (ekklesia „zwołanie, zgromadzenie” od ek kaleo „wołam spoza, zwołuję”) – w teologii chrześcijańskiej, wspólnota ludzi ze wszystkich narodów, zwołanych przez Apostołów posłanych przez Jezusa Chrystusa, by utworzyć zgromadzenie wybranych, stających się wolnymi obywatelami Królestwa niebieskiego.
Katolicyzm i Kościół (teologia) · Kościół (teologia) i Prawosławie ·
Kościół katolicki
Bazylika św. Piotra w Watykanie Leonarda da Vinci Św. Paweł Kościół katolicki, Kościół powszechny (katholikos, powszechny) – największa na świecie chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia określane mianem katolicyzmu.
Katolicyzm i Kościół katolicki · Kościół katolicki i Prawosławie ·
Kościoły wschodnie
Kościoły wschodnie – zbiorcza nazwa Kościołów chrześcijańskich mających swoje korzenie na terenach starożytnych patriarchatów: Konstantynopola, Aleksandrii, Antiochii i Jerozolimy.
Katolicyzm i Kościoły wschodnie · Kościoły wschodnie i Prawosławie ·
Konstantynopol
Hagia Sophia – symbol Konstantynopola Kościół Chrystusa Pantokratora Konstantynopol – nazwa Bizancjum nadana miastu przez Konstantyna Wielkiego, który wybrał je na swojąsiedzibę; w latach 330–395 stolica Cesarstwa Rzymskiego, w latach 395–1453 stolica Cesarstwa Bizantyńskiego i Cesarstwa Łacińskiego (1204–1261), stolica Imperium Osmańskiego w latach 1453–1922.
Katolicyzm i Konstantynopol · Konstantynopol i Prawosławie ·
Królestwo Boże
Perykop Henryka II. Ze zbiorów Bawarskiej biblioteki państwowej w Monachium Królestwo Boże, królestwo niebieskie − pojęcie dotyczące odnowy świata przez zapowiadanego Mesjasza w teologii judaizmu i chrzescijaństwa, m.in.
Katolicyzm i Królestwo Boże · Królestwo Boże i Prawosławie ·
Kult świętych
praskiej katedrze św. Wita Kult świętych w katolicyzmie i prawosławiu oznacza szczególnącześć oddawanąosobom uważanym za zbawione, oraz świętym aniołom.
Katolicyzm i Kult świętych · Kult świętych i Prawosławie ·
Luteranizm
Luteranizm – doktryna teologiczna i chrześcijański ruch reformacyjny, zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku (za datę jego rozpoczęcia uważa się rok 1517).
Katolicyzm i Luteranizm · Luteranizm i Prawosławie ·
Maria z Nazaretu
Maria z Nazaretu (hebr. Miriam, Mariam;, Mariám, María; Marjam) (ur. przed 20 p.n.e. w Jerozolimie lub Seforis, zm. po 30 n.e. według tradycji w Efezie) – matka Jezusa Chrystusa, żona Józefa z Nazaretu, jedna z głównych osób w wierze wielu wyznań chrześcijańskich, znana także w innych religiach (np. w islamie, bahaizmie i kaodaizmie).
Katolicyzm i Maria z Nazaretu · Maria z Nazaretu i Prawosławie ·
Miłość (chrześcijaństwo)
"AUG", autora maksymy: ''niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Bogu''. Philippe de Champaigne 1645-1650 r., olej na płótnie, Los Angeles County Museum of Art. Miłość (łac. caritas, amor, dilectio; gr. ἀγάπη, agape) – pragnienie dobra.
Katolicyzm i Miłość (chrześcijaństwo) · Miłość (chrześcijaństwo) i Prawosławie ·
Michał I Cerulariusz
Michał Cerulariusz, Michael Kerullarios, gr. Μιχαήλ Κηρουλάριος (ur. ok. 1000 w Konstantynopolu, zm. 21 stycznia 1059) – patriarcha Konstantynopola od 25 marca 1043 do 2 listopada 1058.
Katolicyzm i Michał I Cerulariusz · Michał I Cerulariusz i Prawosławie ·
Misterium paschalne
palotynów w Ołtarzewie proklamujący ''Exultet''. Misterium paschalne – nazwa centralnego dla wiary chrześcijańskiej wydarzenia męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
Katolicyzm i Misterium paschalne · Misterium paschalne i Prawosławie ·
Monoteletyzm
Monoteletyzm (od monos "jedyny" i thelo "chcę, mam wolę") – pogląd w teologii chrześcijańskiej z VII w., według którego Chrystus, zarówno w swojej naturze boskiej, jak i ludzkiej, kierował się jednąwolą.
Katolicyzm i Monoteletyzm · Monoteletyzm i Prawosławie ·
Namaszczenie chorych
Roger van der Weyden (1445) Namaszczenie chorych, zwłaszcza dawniej nazywane ostatnim namaszczeniem – chrześcijański obrzęd uzdrowienia w imię Jezusa Chrystusa z zastosowaniem oleju.
Katolicyzm i Namaszczenie chorych · Namaszczenie chorych i Prawosławie ·
Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary
Grzegorza z Nazjanzu (330-390). Jako patriarcha Konstantynopola przewodniczył on Soborowi, jednak w wyniku konfliktu został na tymże Soborze usunięty ze swej katedry. Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary, określane także jako Credo (lub wyznanie wiary) lub Symbol konstantynopolitański / Symbolum Constantinopolitanum/, dawniej nie do końca ściśle zwany też Symbolem nicejskim – chrześcijańskie wyznanie wiary najbardziej rozpowszechnione wśród tekstów credo używanych współcześnie w liturgiach.
Katolicyzm i Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary · Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary i Prawosławie ·
Nowy Testament
Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Johna Wyclifa (XIV wiek) Nowy Testament (gr. Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Hē Kainē Diathēkē) – druga część Biblii chrześcijańskiej, zaraz po Starym Testamencie, stanowiąca zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego.
Katolicyzm i Nowy Testament · Nowy Testament i Prawosławie ·
Obcowanie świętych
Obcowanie świętych lub społeczność świętych (łac. communio sanctorum) – dogmat wiary chrześcijańskiej sformułowany w tzw.
Katolicyzm i Obcowanie świętych · Obcowanie świętych i Prawosławie ·
Objawienie
Objawienie (gr. apokalypsis – odkrycie, odsłonięcie) – pojęcie odnoszące się do religii objawionych.
Katolicyzm i Objawienie · Objawienie i Prawosławie ·
Obrządek
Obrządek (także ryt liturgiczny albo liturgia) – utrwalony specyficzny sposób sprawowania liturgii, charakterystyczny dla danego regionu.
Katolicyzm i Obrządek · Obrządek i Prawosławie ·
Orlean
250 px Orlean – miasto i gmina w środkowej Francji, położone nad Loarą.
Katolicyzm i Orlean · Orlean i Prawosławie ·
Orygenes
Orygenes (gr., Origenes; ur. ok. 185, zm. 254) – jeden z najbardziej płodnych komentatorów Pisma Świętego w epoce patrystycznej.
Katolicyzm i Orygenes · Orygenes i Prawosławie ·
Papież
Petera Rubensa Papież (głowa Kościoła, ojciec święty, łac. summus pontifex, od starożytnego pontifex maximus; wł. papa, gr. πάπας (papas); forma funkcjonująca w języku polskim pochodzi od czeskiego papež) – biskup Rzymu, prymas Italii, zwierzchnik Kościoła katolickiego, głowa Stolicy Apostolskiej oraz suweren Państwa Miasta Watykan; od 2013 papieżem jest Franciszek.
Katolicyzm i Papież · Papież i Prawosławie ·
Paruzja
Chrystus w chwale, miniatura z XV-wiecznego ewangeliarza ruskiego Paruzja, Dzień Pański, Drugie przyjście (z gr. παρουσία, obecność, przyjście, pojawienie się) – według Nowego Testamentu oznacza zapowiadany przez proroków powrót Chrystusa na świat w chwale pod koniec dziejów, jako triumfatora nad złem, wskrzesiciela umarłych i sędziego świata.
Katolicyzm i Paruzja · Paruzja i Prawosławie ·
Patriarcha
Patriarcha (gr. „praojciec”) – w Starym Testamencie określenie protoplastów Izraelitów (Abraham, Izaak, Jakub oraz dwunastu synów Jakuba), ale także protoplastów ludzkości, oraz protoplastów rodów, np.
Katolicyzm i Patriarcha · Patriarcha i Prawosławie ·
Płeć
Symbole, którymi określa się płeć, najczęściej w odniesieniu do ludzi (po lewej – samica, po prawej – samiec) Płeć – zespół cech budowy o charakterze struktur, funkcji i zachowań pozwalających na sklasyfikowanie organizmów na męskie i żeńskie.
Katolicyzm i Płeć · Prawosławie i Płeć ·
Piekło
Herrady z Landsbergu (około 1180 roku) Boskiej Komedii'' Piekło – w eschatologiach religii uznających życie pozagrobowe – miejsce przebywania lub stan dusz zmarłych potępionych za grzechy lub winy wobec bogów popełnione na Ziemi.
Katolicyzm i Piekło · Piekło i Prawosławie ·
Prezbiter
katakumbach Kaliksta, III w. Prawosławny prezbiter w stroju liturgicznym Prezbiter (gr. πρεσβύτερος, „starszy”; łac. presbyter) – urząd we wspólnotach chrześcijańskich.
Katolicyzm i Prezbiter · Prawosławie i Prezbiter ·
Prymat Świętego Piotra
Rzeźba św. Piotra z bazyliki na Watykanie Prymat Świętego Piotra („Prymat Piotrowy”) – doktryna katolicka o pierwszeństwie biskupa Rzymu w przewodzeniu Kościołowi i w strzeżeniu depozytu nauki wiary i moralności jako następcy św. Piotra Apostoła.
Katolicyzm i Prymat Świętego Piotra · Prawosławie i Prymat Świętego Piotra ·
Religia
rodzimowierstwa słowiańskiego (czwarty rząd) Procent obywateli uznających religię za bardzo ważną: do 19%, > 90% obszary niereligijne Religia – system wierzeń i praktyk określający relację między różnie pojmowanąsferąsacrum (świętością) i sferąboskąa społeczeństwem, grupąlub jednostką.
Katolicyzm i Religia · Prawosławie i Religia ·
Sakrament
Sakrament (łac. sacramentum, st.gr. μυστήριον) – w chrześcijaństwie obrzęd religijny rozumiany jako widzialny znak lub sposób przekazania łaski Bożej, ustanowiony, zgodnie z wiarą, przez Chrystusa.
Katolicyzm i Sakrament · Prawosławie i Sakrament ·
Sakrament święceń
zwyczajnej formie rytu rzymskiego Sakrament święceń, święcenia – sakrament w Kościołach katolickich, prawosławnych i anglikańskich, który nadaje władzę uświęcania, tj.
Katolicyzm i Sakrament święceń · Prawosławie i Sakrament święceń ·
Sakrament małżeństwa
Spotkanie św. Joachima i św. Anny jest częstym małżeńskim motywem ikonograficznym w tradycji prawosławnej Małżeństwo sakramentalne – usankcjonowany religijnie związek monogamiczny mężczyzny i kobiety będący sakramentalnym znakiem miłości Chrystusa i Kościoła (por. Ef 5, 32)Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żonąswoją, i będądwoje jednym ciałem.
Katolicyzm i Sakrament małżeństwa · Prawosławie i Sakrament małżeństwa ·
Sakrament pokuty i pojednania
Giuseppe Molteni ''Spowiedź'', 1838 Wielkanoc 2023 r. - fot. Ivonna Nowicka Sakrament pokuty i pojednania – chrześcijański obrzęd oczyszczenia z grzechów.
Katolicyzm i Sakrament pokuty i pojednania · Prawosławie i Sakrament pokuty i pojednania ·
Sąd ostateczny
Sąd ostateczny'', ok. 1470 Sąd ostateczny – wydarzenie eschatologiczne o skali światowej, stanowiące przedmiot wiary przede wszystkim w kręgu religii judeo-chrześcijańskiej.
Katolicyzm i Sąd ostateczny · Prawosławie i Sąd ostateczny ·
Schizma
Schizma – rozłam między wyznawcami jednej religii, ideologii lub grupy kultowej.
Katolicyzm i Schizma · Prawosławie i Schizma ·
Schizma Focjusza
Schizma Focjusza – schizma między Kościołem łacińskim a Patriarchatem konstantynopolitańskim.
Katolicyzm i Schizma Focjusza · Prawosławie i Schizma Focjusza ·
Sobór chalcedoński
monasterze terapontowskim Sobór chalcedoński – największe w starożytności zgromadzenie biskupów chrześcijańskich Cesarstwa Rzymskiego, zwołane przez cesarza Marcjana do Chalcedonu w Bitynii, trwające od 8 do 31 października 451 roku.
Katolicyzm i Sobór chalcedoński · Prawosławie i Sobór chalcedoński ·
Sobór efeski
bazylice Notre-Dame de Fourvière w Lyonie Sobór efeski – zgromadzenie biskupów chrześcijańskich Cesarstwa Rzymskiego zwołane przez cesarza Teodozjusza do Efezu w Azji, trwające od czerwca do sierpnia 431 roku.
Katolicyzm i Sobór efeski · Prawosławie i Sobór efeski ·
Sobór in Trullo
miastem w Europie. Justynian II na złotej monecie Sobór in Trullo (łac. Pod kopułą) lub Synod in Trullo – sobór chrześcijański Kościołów leżących na terenie Cesarstwa Bizantyńskiego, zwołany przez cesarza Justyniana II w Konstantynopolu na przełomie lat 691 i 692.
Katolicyzm i Sobór in Trullo · Prawosławie i Sobór in Trullo ·
Sobór konstantynopolitański I
Grzegorza z Nazjanzu (330-390)Sobór w Konstantynopolu I – sobór powszechny zwołany przez cesarza Teodozjusza I Wielkiego w 381 roku w Konstantynopolu.
Katolicyzm i Sobór konstantynopolitański I · Prawosławie i Sobór konstantynopolitański I ·
Sobór konstantynopolitański II
Wasilija Surikowa Sobór konstantynopolitański II – zwołany w 553 przez cesarza Bizancjum Justyniana (527-565) w celu osiągnięcia jedności z monofizytami, którzy przeważali na znacznym obszarze Syrii, Etiopii i Egiptu.
Katolicyzm i Sobór konstantynopolitański II · Prawosławie i Sobór konstantynopolitański II ·
Sobór konstantynopolitański III
Konstantyna Manassesa Sobór konstantynopolitański III (zwany również Soborem in Trullo I 680–681) – sobór powszechny biskupów chrześcijańskich stawiający sobie za cel rozwiązanie sporu, który narósł wokół nauki zwanej monoteletyzmem, a sformułowanej w I połowie VII wieku przez patriarchę konstantynopolitańskiego Sergiusza, popieranego przez cesarza bizantyjskiego Herakliusza.
Katolicyzm i Sobór konstantynopolitański III · Prawosławie i Sobór konstantynopolitański III ·
Sobór nicejski I
Krecie. Przechowywana w muzeum w Heraklionie Sobór nicejski I – zgromadzenie biskupów chrześcijańskich Cesarstwa Rzymskiego zwołane przez cesarza Konstantyna do Nicei w Bitynii, trwające od 19 do 25 lipca 325 rokuWykorzystano tłumaczenia Biblii Tysiąclecia (Pismo Święte), Ewy Wipszyckiej (nicejskie wyznanie wiary, Filostorgiusz), Jana Szymusiaka (Grzegorz z Nyssy), Stefana Kazikowskiego (Sokrates Scholastyk), Arkadiusza Barona (wyznanie wiary Euzebiusza z Cezarei), Arkadiusza Lisieckiego (Życie Konstantyna).
Katolicyzm i Sobór nicejski I · Prawosławie i Sobór nicejski I ·
Sobór nicejski II
herezję ikonoklazmu. Konstantyna VI w trakcie obrad Soboru. Sobór nicejski II (787) – sobór powszechny biskupów chrześcijańskich zainaugurowany w Konstantynopolu, przeniesiony do Nicei i tam obradujący od 24 września do 23 października 787 roku.
Katolicyzm i Sobór nicejski II · Prawosławie i Sobór nicejski II ·
Sobór powszechny
Sobór powszechny, sobór ekumeniczny – spotkanie biskupów całego Kościoła w celu ustanowienia praw kościelnych (kanonów soborowych) i uregulowania spraw doktryny wiary i moralności.
Katolicyzm i Sobór powszechny · Prawosławie i Sobór powszechny ·
Sobór watykański I
Sobór watykański I – dwudziesty sobór powszechny Kościoła katolickiego, zwołany przez papieża Piusa IX obradujący w latach 1869–1870.
Katolicyzm i Sobór watykański I · Prawosławie i Sobór watykański I ·
Synaj (góra)
Widok ze szczytu ''Sikkat Sajidna Musa'' (''Ścieżka Pana Naszego Mojżesza'' lub ''Schody Pokutne''), krótsza droga (trudniejsza) na szczyt ''Sikkat al-Basza'' (''Wielbłądzia Ścieżka'' lub ''Ścieżka Paschy''), dłuższa droga (łatwiejsza) na szczyt Synaj, Góra Mojżesza (arab. جبل موسى Dżabal Musa, hebr. הר סיני) – góra w Egipcie, w południowej części Półwyspu Synaj, w muhafazie Południowy Synaj (Park Narodowy Świętej Katarzyny).
Katolicyzm i Synaj (góra) · Prawosławie i Synaj (góra) ·
Synkretyzm religijny
Synkretyzm religijny (z gr. συγκρητισμός, synkrētismós 'sojusz miast kreteńskich') – łączenie dwóch lub więcej systemów wierzeń religijnych w nowy system lub włączenie do danej tradycji religijnej idei pochodzących z tradycji niepowiązanych.
Katolicyzm i Synkretyzm religijny · Prawosławie i Synkretyzm religijny ·
Synod
Synod (z gr. Σύνοδος — zebranie, ''koniunkcja ciał niebieskich'').– okazjonalne zgrupowanie przedstawicieli duchowieństwa i świeckich w kościołach chrześcijańskich.
Katolicyzm i Synod · Prawosławie i Synod ·
Szatan
Gustawa Doré Szatan (satan – ‘przeciwnik’, ‘oskarżyciel’, ‘oszczerca’;, Satanás;, Szajtan) – w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie jest to jeden z aniołów, który zbuntował się przeciwko Bogu i pociągnął do buntu inne anioły, główny sprawca zła na świecie.
Katolicyzm i Szatan · Prawosławie i Szatan ·
Tradycja apostolska
Tradycja apostolska lub Tradycja – jedno z podstawowych pojęć w teologii chrześcijańskiej, szczególnie w tradycyjnych Kościołach głównego nurtu chrześcijaństwa jak katolicki, anglikański, bizantyjski i kościołów orientalnych.
Katolicyzm i Tradycja apostolska · Prawosławie i Tradycja apostolska ·
Wiara (chrześcijaństwo)
górze Moria: Abraham, „ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał i ucieszył się” (J 8,56). Wiara ((pi'stis),, he aman, batah) – w chrześcijańskiej refleksji jest porękątych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy (Hbr 11, 1 /BT/).
Katolicyzm i Wiara (chrześcijaństwo) · Prawosławie i Wiara (chrześcijaństwo) ·
Wiara religijna
Wiara religijna – różnie definiowana postawa osobowa.
Katolicyzm i Wiara religijna · Prawosławie i Wiara religijna ·
Wielka schizma wschodnia
Wielka schizma wschodnia„Schizma wschodnia” jest nazwą, która przyjęła się w wielu opracowaniach, w tym encyklopedii PWN.
Katolicyzm i Wielka schizma wschodnia · Prawosławie i Wielka schizma wschodnia ·
Wniebowzięcie
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny (Tarnobrzeg, kościół Wniebowzięcia NMP) Wniebowzięcie – według teologii chrześcijańskiej to zabranie osoby świętej przez Boga do nieba za życia lub po śmierci wraz z ciałem i dusząŚwiadkowie Jehowy odrzucająprzeniesienie do życia w niebie razem z fizycznym ciałem, które wymaga materialnego środowiska ziemskiego, żeby się utrzymać przy życiu; „ciało i krew” nie mogąodziedziczyć Królestwa Niebios (1Ko 15:42–50).
Katolicyzm i Wniebowzięcie · Prawosławie i Wniebowzięcie ·
Zło
Jeden z pięciu japońskich obrazów, który komponuje serię ''Eksterminacja zła'', przedstawia Sendana Kendatsubę, jednego z ośmiu strażników prawa buddyjskiego, wyganiającego zło. Zło – jedno z podstawowych (pierwotnych) pojęć etycznych.
Katolicyzm i Zło · Prawosławie i Zło ·
Zbawienie
''Chrystus Zbawca'' Zbawienie – uwolnienie się z niekorzystnego stanu lub okoliczności.
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Katolicyzm i Prawosławie
- Co ma wspólnego Katolicyzm i Prawosławie
- Podobieństwa między Katolicyzm i Prawosławie
Porównanie Katolicyzm i Prawosławie
Katolicyzm posiada 335 relacji, a Prawosławie ma 206. Co mają wspólnego 92, indeks Jaccard jest 17.01% = 92 / (335 + 206).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Katolicyzm i Prawosławie. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: