Mahajana i Oświecenie (religie Wschodu)

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Mahajana i Oświecenie (religie Wschodu)

Mahajana vs. Oświecenie (religie Wschodu)

Mahajana (skt. mahāyāna „Wielki Wóz”, chiń.: 大乘, dàshèng; kor. 대승 taesŭng, jap.: 大乗, daijō, wiet. đại thừa) – kierunek buddyzmu, który wyodrębnił się w I wieku p.n.e. Latarnia przy japońskiej świątyni zen Oświecenie (albo samourzeczywistnienie, samorealizacja, bodhi skr. बोधि, poch. od rdzenia budh „wiedzieć”, w stronie biernej „być przebudzonym”) – stan (lub raczej cały szereg stanów), jaki według większości religii i filozofii Wschodu (buddyzm, hinduizm, dżinizm, taoizm), czasami lub trwale realizuje się po długotrwałej praktyce medytacyjnej, albo z nagła (spór gradualizmu z subityzmem).

Arahant

Arhant (pāli.) (sanskr. arahat; hindi Arihant अरिहन्त; tyb. draciompa; chiń. 阿羅漢 āluóhàn lub 羅漢 luóhàn; kor. arahan 아라한; jap. arakan, rakan; wiet. A-la-hán).

Arahant i Mahajana · Arahant i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Ataraksja

Ataraksja (– brak zamętu, niepokoju) – postawa niewzruszoności, równowagi i spokoju ducha, ideał spokoju wewnętrznego człowieka.

Ataraksja i Mahajana · Ataraksja i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Budda Siakjamuni

Ilustracja Buddy z XIX wieku Budda Siakjamuni (żył w latach prawdopodobnie 563–483 p.n.e.Daty życia Buddy sąobiektem kontrowersji. Zobacz: era buddyjska.), właściwie Siddhartha Gautama z rodu Śakjów – indyjski książę, filozof i reformator religijny, twórca buddyzmu.

Budda Siakjamuni i Mahajana · Budda Siakjamuni i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Buddyzm

„Koło Dharmy” – najczęściej spotykany buddyjski symbol. Flaga buddyjska Buddyzm (inna nazwa to: sanskr. Buddha Dharma; pāli. Buddha Dhamma lub Buddha Sasana – „Nauka Przebudzonego”) – nonteistyczny system filozoficzny i religijny, którego założycielem i twórcąjego podstawowych założeń był żyjący od około 560 do 480 roku p.n.e. Siddhārtha Gautama (pāli. Siddhattha Gotama), syn księcia z rodu Śākyów, władcy jednego z miast-państw w północnych Indiach.

Buddyzm i Mahajana · Buddyzm i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Chan (buddyzm)

Chan (chiń. 禪　pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę.

Chan (buddyzm) i Mahajana · Chan (buddyzm) i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Dharmakaja

Dharmakaja (skt. dharmakāya, tyb. chos sku, chiń. fashen 法身, kor. pŏpsin, jap. hōsshin, wiet. pháp thân) — jedno z trzech ciał buddy — Ciało Prawdy, Dharmy, ostatecznego prawa, mądrość.

Dharmakaja i Mahajana · Dharmakaja i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Duhkha

Duḥkha (pal. dukkha दुक्ख; skt दुःख; chiń. ku 苦; kor. ko 고(苦); jap. ku 苦; wiet. khổ) – buddyjskie określenie pochodzące z sanskrytu oznaczający cierpienie lub bolesność, często jest też tłumaczone jako psychiczny dyskomfort związany z brakiem trwałego zadowolenia.

Duhkha i Mahajana · Duhkha i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Dwanaście ogniw współzależnego powstawania

Dwanaście ogniw współzależnego powstawania (skt: प्रतीत्यसमुत्पाद, pratītyasamutpāda; pali: paticca-samuppāda; tyb.: rten.cing.'brel.bar.'byung.ba; chin.: 緣起) – obok Czterech Szlachetnych Prawd jeden z głównych poglądów używanych w buddyzmie.

Dwanaście ogniw współzależnego powstawania i Mahajana · Dwanaście ogniw współzależnego powstawania i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Język chiński

Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.

Język chiński i Mahajana · Język chiński i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Język japoński

Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.

Język japoński i Mahajana · Język japoński i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Karma

Karma (lub karman, sanskr. कर्म, pali. kamma, chiń. 業 yè, kor. 업ǒp; jap. gō; wiet. nghiệp) – w buddyzmie, hinduizmie i religiach dharmicznych jest to przyczyna – rozumiana w sensie prawa przyczyny i skutku.

Karma i Mahajana · Karma i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Madhjamaka

Posążek przedstawiający nauczającego Nagardżunę, klasztor tybetański w Kullu, Indie. Madhjamaka, czyli „Droga Środka” (sanskryt: माध्यमक, Mādhyamaka, chiń. 中觀派 Zhōngguānpài lub 中道宗 Zhōngdàozōng; zwana też Śunyavada) – jest tradycjąnauk mahajany, na temat m.in.

Madhjamaka i Mahajana · Madhjamaka i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Medytacja

mantrąMedytacja (– zagłębianie się w myślach, rozważanie, namysł) – praktyki polegające na ćwiczeniu umysłu lub wprowadzaniu się w odmienny stan świadomości dla uzyskania dobroczynnego skutku, albo aby umysł uznał treść odmiennego stanu bez identyfikowania się z nim lub jako cel sam w sobie.

Mahajana i Medytacja · Medytacja i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Natura Buddy

Natura Buddy (także Tathagatagarbha, Sugatagarbha; sans. Buddhatā, chiń. 佛性 fóxìng, kor. pulsŏng lub bulseong, jap. 仏性 busshō, wiet. phật tính, wylie: de bzhin gshegs pa’i snying po; chin. rulaizang) – esencja umysłu, najwyższa mądrość, absolutna natura wszystkiego, co istnieje, umożliwiająca osiągnięcie Oświecenia według buddyzmu.

Mahajana i Natura Buddy · Natura Buddy i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Niewiedza (buddyzm)

Niewiedza (sanskryt avidya; pali avijja; tyb. མ་རིག་པ, Wylie: ma rig pa) – kluczowe pojęcie buddyjskie.

Mahajana i Niewiedza (buddyzm) · Niewiedza (buddyzm) i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Nirmanakaja

Nirmanakaja (skt. nirmanakāya निर्माण काय, tyb. tulku, chiń. huashen 応身; kor. hwasin; jap. ōjin, wiet. hóa thân; Ciało Emanacji) — jedno z trzech ciał buddy – ciało przejawienia, emanacji, które jest formąbuddy dostępnąpercepcji zwykłych istot.

Mahajana i Nirmanakaja · Nirmanakaja i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Nirwana

Nirwana (dosłownie zgaśnięcie) – wygaśnięcie cierpienia, termin używany w religiach dharmicznych na określenie bardzo zaawansowanego poziomu urzeczywistnienia.

Mahajana i Nirwana · Nirwana i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »

Samadhi

Samādhi (nie mylić z mahasamadhi) (skt समाधि, chiń. sanmade 三摩提 lub sanmei 三昧, kor. samadi 사마디 lub sammae 삼매, jap. さんまい, wiet. tam-ma-địa) – w religiach dharmicznych oznacza medytacyjne pochłonięcie, stan osiągany dzięki wytrwałej praktyce medytacji (np. zazen lub innej), polegający na głębokiej koncentracji niezakłóconej zewnętrznymi bodźcami.

Mahajana i Samadhi · Oświecenie (religie Wschodu) i Samadhi · Zobacz więcej »

Sambhogakaja

Sambhogakaja (skt. sambhogakāya, tyb. longs sku, jap. hōjin) – jedno z trzech ciał buddy - ciało „radości”, manifestujące się dla pożytku bodhisattwów znajdujących się na 10 poziomach (skt. Bhumi) Ścieżki.

Mahajana i Sambhogakaja · Oświecenie (religie Wschodu) i Sambhogakaja · Zobacz więcej »

Sansara

Saṅsāra lub saṃsāra (pali, sans.: संसार, tel.: సంసారం; chiń.: trad. 輪迴, upr. 轮回, pinyin lún huí, jap.: 輪廻 rinne) – w hinduizmie, dźinizmie i buddyzmie termin dosłownie oznacza nieustanne wędrowanie, czyli kołowrót narodzin i śmierci, cykl reinkarnacji, któremu od niezmierzonego okresu podlegająwszystkie żywe istoty włącznie z istotami boskimi (dewy).

Mahajana i Sansara · Oświecenie (religie Wschodu) i Sansara · Zobacz więcej »

Sanskryt

Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.

Mahajana i Sanskryt · Oświecenie (religie Wschodu) i Sanskryt · Zobacz więcej »

Siunjata

Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb. stong pa nyid) – pojęcie występujące we wszystkich odłamach buddyzmu.

Mahajana i Siunjata · Oświecenie (religie Wschodu) i Siunjata · Zobacz więcej »

Tantry jogi najwyższej

Tantry jogi najwyższej (sanskryt. anuttara joga tantra, tyb. བླ་ན་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་, transliteracja Wyliego. rnal 'byor bla na med pa’i rgyud) – najbardziej zaawansowane tantry wadżrajany, gdzie występuje praktyka fazy spełniającej (transliteracja Wyliego. rdzogs rim), z punktu widzenia szkół sarma buddyzmu tybetańskiego takich jak sakja, kagju, gelug, dzionang.

Mahajana i Tantry jogi najwyższej · Oświecenie (religie Wschodu) i Tantry jogi najwyższej · Zobacz więcej »

Therawada

Therawada (pāli: थेरवाद theravāda; sanskr. स्थविरवाद sthaviravāda; dosł. „doktryna starszych”) – najdłużej istniejąca szkoła buddyjska spośród wczesnych szkół buddyjskich.

Mahajana i Therawada · Oświecenie (religie Wschodu) i Therawada · Zobacz więcej »

Trzy ciała Buddy

Trzy posągi symbolizujące trzy ciała Buddy w świątyni "Dharma Flower Temple", Huzhou, Zhejiang, Chiny. Trzy ciała Buddy (zwane również jako trzy kaje Buddy; skt. trikaya, buddhakaya) – podział stanu Buddy stosowany w mahajanie.

Mahajana i Trzy ciała Buddy · Oświecenie (religie Wschodu) i Trzy ciała Buddy · Zobacz więcej »

Wadżrajana

mala Wadżrajana – kierunek buddyzmu związany z praktykątantr, który wyodrębnił się ok.

Mahajana i Wadżrajana · Oświecenie (religie Wschodu) i Wadżrajana · Zobacz więcej »

Zen

– nurt buddyzmu, który w pełni rozwiniętąformę uzyskał w Chinach (zob. chan), skąd przedostał się do Korei, Wietnamu i Japonii.

Mahajana i Zen · Oświecenie (religie Wschodu) i Zen · Zobacz więcej »