Szybszy dostęp niż przeglądarce!
56 kontakty: Abraham, Apostoł, Baptyzm, Bóg, Benedykt XVI, Biblia, Bogusław Nadolski, Dekalog, Diakon, Dogmat, Eucharystia (sakrament), IV wiek, Język angielski, Język hebrajski, Język niemiecki, Jezus Chrystus, Kalwinizm, Katolickie Kościoły wschodnie, Klasyczny ryt rzymski, Kościół łaciński, Konsubstancjacja, Księga Rodzaju, Księstwo cieszyńskie, Liturgia chrześcijańska, Liturgia eucharystyczna, Liturgia słowa, Luteranizm, Magisterium Kościoła, Melchizedek, Modlitwa, Msza (muzyka), Msza katechumenów, Msza wiernych, Nabożeństwo główne, Nazwy Jerozolimy, Niedziela, Novus Ordo Missae, Obrzędy końcowe, Obrzędy wstępne, Ostatnia wieczerza, Pius V, Pomazaniec, Prawosławie, Prezbiterianizm, Protestantyzm, Przykazania kościelne, Przypadłość, Psalm, Quo primum, Reformacja, ..., Sacrosanctum concilium, Sobór trydencki, Substancja (filozofia), Summorum Pontificum, Transsubstancjacja, Wielki Czwartek. Rozwiń indeks (6 jeszcze) »
Abraham
''Abraham ofiarowuje Izaaka'', Caravaggio Abraham (’Awrāhām, akad. A-bi-ra-mu, Ibrāhīm, dosł. „kochający ojciec”) – pierwotnie zwany Abramem, pierwszy z hebrajskich patriarchów.
Nowy!!: Msza i Abraham · Zobacz więcej »
Apostoł
Kroniki norymberskiej) Leonarda da Vinci Apostoł (gr. apostolos – wysłannik) – nazwa używana w Nowym Testamencie najczęściej na określenie najbliższych uczniów Jezusa Chrystusa powołanych przez niego osobiście i „wysłanych” do głoszenia jego nauk.
Nowy!!: Msza i Apostoł · Zobacz więcej »
Baptyzm
Baptyzm (z gr. baptídzein „zanurzać; chrzcić” od báptein „zanurzać”) – nurt chrześcijaństwa należący do protestantyzmu, akcentujący indywidualizm w relacji do Boga, nadrzędnąrolę Pisma Świętego jako autorytetu w sprawach wiary i życia chrześcijanina oraz ograniczający praktykę chrztu do osób świadomych tego aktuE.A. Livingstone, Oxford Concise Dictionary of the Christian Church, Oxford – New York 2000, s. 53.
Nowy!!: Msza i Baptyzm · Zobacz więcej »
Bóg
Bóg stwarzający świat'', Muzeum Brytyjskie tetragram JHWH nad obrazem Jezusa Kopia obok Wawelu. Kraków Kaligrafia słowa Allah antyczny Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie (jednej bądź wielu) uznaje większość religii.
Nowy!!: Msza i Bóg · Zobacz więcej »
Benedykt XVI
Benedykt XVI (właśc.,; ur. 16 kwietnia 1927 w Marktl, zm. 31 grudnia 2022 w Watykanie) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, profesor nauk teologicznych, arcybiskup metropolita Monachium i Freising (1977–1982), kardynał od 1977 (najpierw w stopniu prezbitera, w 1993 promowany do stopnia biskupa), prefekt Kongregacji Nauki Wiary (1981–2005), dziekan Kolegium Kardynalskiego (2002–2005), 265.
Nowy!!: Msza i Benedykt XVI · Zobacz więcej »
Biblia
Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Nowy!!: Msza i Biblia · Zobacz więcej »
Bogusław Nadolski
Groby księży Bogusława Nadolskiego i Edwarda Szymanka na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu Bogusław Nadolski (ur. 18 sierpnia 1933 w Skrzeszowicach, zm. 20 października 2018 w Poznaniu) – polski ksiądz rzymskokatolicki, chrystusowiec, profesor nauk teologicznych, specjalista w zakresie liturgiki.
Nowy!!: Msza i Bogusław Nadolski · Zobacz więcej »
Dekalog
Synagogi w Amsterdamie Zygmunta Glogera. USA Dekalog (dekalogos – dziesięć słów), Dziesięć przykazań, w tradycji żydowskiej Dziesięć Oświadczeń (עשרת הדיברות, Aseret ha-Dibrot) – zbiór podstawowych nakazów moralnych obowiązujących pierwotnie wyznawców judaizmu, a następnie przyjęty w zmienionej formie przez chrześcijan.
Nowy!!: Msza i Dekalog · Zobacz więcej »
Diakon
Diakon (gr. diákonos „sługa”) – pierwszy z trzech stopni święceń sakramentalnych w katolicyzmie i prawosławiu oraz trzecia posługa urzędu duchownego w Kościołach protestanckich.
Nowy!!: Msza i Diakon · Zobacz więcej »
Dogmat
Demre w Turcji Dogmat (gr. dógma)– termin pochodzący z języka greckiego, posiadający kilka różnych znaczeń, występujących w sferze religijnej, historycznej, politycznej czy filozoficznej,.
Nowy!!: Msza i Dogmat · Zobacz więcej »
Eucharystia (sakrament)
Muzeum Historycznego w Sanoku Eucharystia (gr. εὐχαριστία, eucharistía, „dziękczynienie”) lub Najświętsza Ofiara, Sakrament Ołtarza, Msza Święta, Komunia (łac. communio, „współdzielić”), Najświętszy Sakrament (łac. sacramentum, „poświęcenie; przysięga”), Wieczerza Pańska, Ciało Chrystusa, Krew Chrystusa – liturgiczna celebracja Ofiary Jezusa Chrystusa – Męki i Śmierci (por. Łk 22,19-20; 1 Kor 11,26), ustanowiona podczas Ostatniej Wieczerzy, którąchrześcijanie sprawująwypełniając polecenie Mistrza: To czyńcie na mojąpamiątkę (Łk 22,19).
Nowy!!: Msza i Eucharystia (sakrament) · Zobacz więcej »
IV wiek
III wiekV wiek 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400.
Nowy!!: Msza i IV wiek · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Msza i Język angielski · Zobacz więcej »
Język hebrajski
Język hebrajski (hebr., trb.) – język z grupy kananejskiej języków semickich północno-zachodnich, należących do afroazjatyckiej rodziny językowej, zapisywany przeważnie alfabetem hebrajskim.
Nowy!!: Msza i Język hebrajski · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Msza i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Jezus Chrystus
Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e. w Betlejem, zm. ok. 30Por. Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary (381 r.): Wierzę... w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. lub 33 n.e. w Jerozolimie) – centralna postać chrześcijaństwa Według tego autora Jezusa uważa się za założyciela religii w klasycznych teoriach religiologicznych oraz religioznawczych, które nie uwzględniająogólnych idei genezy religii.
Nowy!!: Msza i Jezus Chrystus · Zobacz więcej »
Kalwinizm
Kalwinizm, ewangelicyzm reformowany – jeden z czołowych nurtów protestantyzmu, obok luteranizmu.
Nowy!!: Msza i Kalwinizm · Zobacz więcej »
Katolickie Kościoły wschodnie
Katolickie Kościoły wschodnie – określenie Kościołów wschodnich, wchodzących w skład Kościoła katolickiego, które pozostająw jedności ze StolicąApostolską, uznając władzę i autorytet papieża.
Nowy!!: Msza i Katolickie Kościoły wschodnie · Zobacz więcej »
Klasyczny ryt rzymski
Klasyczny ryt rzymski (pot. msza trydencka, daw. nadzwyczajna forma rytu rzymskiego) – w Kościele katolickim porządek celebrowania mszy obrządku łacińskiego, promulgowany w 1570 przez Piusa V po soborze trydenckim konstytucjąapostolskąQuo primum.
Nowy!!: Msza i Klasyczny ryt rzymski · Zobacz więcej »
Kościół łaciński
bazylice św. Jana na Lateranie Kościół łaciński, Kościół rzymskokatolicki – największa liczebnie część Kościoła katolickiego, mająca własną, odrębnątradycję liturgicznąoraz własnąi odrębnąstrukturę; widzialnągłowąKościoła rzymskokatolickiego jest biskup Rzymu, czyli papież.
Nowy!!: Msza i Kościół łaciński · Zobacz więcej »
Konsubstancjacja
Konsubstancjacja – nauka teologiczna o obecności ciała i krwi Jezusa Chrystusa w chlebie i winie w sakramencie eucharystii.
Nowy!!: Msza i Konsubstancjacja · Zobacz więcej »
Księga Rodzaju
Księga Rodzaju, Pierwsza Księga Mojżeszowa (hebr. בראשית Bereszit (od pierwszych słów Na początku), gr. Γένεσις Genesis) – pierwsza księga Biblii, należąca do Starego Testamentu, zaliczana do Pięcioksięgu (Tory).
Nowy!!: Msza i Księga Rodzaju · Zobacz więcej »
Księstwo cieszyńskie
Wizerunek herbu księstwa cieszyńskiego z Księgi Miejskiej Miasta Cieszyna z 1833 roku Księstwo cieszyńskie – księstwo ze stolicąw Cieszynie, istniejące w latach 1290–1918.
Nowy!!: Msza i Księstwo cieszyńskie · Zobacz więcej »
Liturgia chrześcijańska
Ostatnia Wieczerza znajduje się u początków liturgii chrześcijańskiej. Liturgia chrześcijańska – liturgia sprawowana w kościelnych wspólnotach chrześcijańskich.
Nowy!!: Msza i Liturgia chrześcijańska · Zobacz więcej »
Liturgia eucharystyczna
Liturgia eucharystyczna (łac. Liturgia eucharistica) to trzecia część katolickiej mszy św. w rycie rzymskim, po Obrzędach wstępnych i Liturgii słowa, a przed Obrzędami końcowymi.
Nowy!!: Msza i Liturgia eucharystyczna · Zobacz więcej »
Liturgia słowa
Liturgia słowa – druga część mszy świętej, która następuje po obrzędach wstępnych, a przed liturgiąeucharystyczną.
Nowy!!: Msza i Liturgia słowa · Zobacz więcej »
Luteranizm
Luteranizm – doktryna teologiczna i chrześcijański ruch reformacyjny, zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku (za datę jego rozpoczęcia uważa się rok 1517).
Nowy!!: Msza i Luteranizm · Zobacz więcej »
Magisterium Kościoła
Magisterium Kościoła – w Kościele katolickim władza autorytatywnego nauczania prawd wiary (nazywana także Urzędem Nauczycielskim Kościoła – kalka z niemieckiego Kirchliches Lehramt), sprawowana przez kolegium biskupów z papieżem na czele oraz indywidualnie przez biskupów pozostających w łączności z kolegium.
Nowy!!: Msza i Magisterium Kościoła · Zobacz więcej »
Melchizedek
Spotkanie Abrahama z Melchizedekiem, Dirk Bouts Spotkanie Abrahama z Melchizedekiem, Peter Paul Rubens, ok. 1625 roku, The National Gallery of Art, Washington Melchizedek (hebr. מַלְכִּי־צָדֶק) – postać biblijna pojawiająca się w Księdze Rodzaju 14,18-20, przedstawiona jako kapłan El-Eljona („Boga Najwyższego”) i król Szalemu (Salemu, prawdopodobnie obecnej Jerozolimy).
Nowy!!: Msza i Melchizedek · Zobacz więcej »
Modlitwa
Artura Grottgera z 1863 r. Tybet) Modlitwa – czynność kultowa, występująca w wielu religiach.
Nowy!!: Msza i Modlitwa · Zobacz więcej »
Msza (muzyka)
François-Josepha Gosseca wykonywana przez Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” Msza – forma wokalna lub wokalno-instrumentalna muzyki liturgicznej o budowie cyklicznej.
Nowy!!: Msza i Msza (muzyka) · Zobacz więcej »
Msza katechumenów
Msza sprawowana według nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego Msza katechumenów – pierwsza część mszy nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego (drugąjest msza wiernych).
Nowy!!: Msza i Msza katechumenów · Zobacz więcej »
Msza wiernych
Msza sprawowana według nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego Msza wiernych – druga część mszy nadzwyczajnego formy rytu rzymskiego (pierwsząjest msza katechumenów.) Na mszę wiernych składająsię następujące obrzędy: 1. Ofiarowanie - Po Ewangelii lub Credo kapłan zwraca się z pozdrowieniem do ludu: "Dominus vobiscum".
Nowy!!: Msza i Msza wiernych · Zobacz więcej »
Nabożeństwo główne
Nabożeństwo główne – podstawowe nabożeństwo protestanckie, odprawiane przede wszystkim w niedzielę oraz w inne dni świąteczne (np. w Kościele ewangelicko-augsburskim występująm.in. w Adwencie nabożeństwo adwentowe, zaś w okresie Wielkiego Postu – nabożeństwo pasyjne).
Nowy!!: Msza i Nabożeństwo główne · Zobacz więcej »
Nazwy Jerozolimy
W ciągu stuleci miasto Jerozolima (Jeruzalem) znane było pod wieloma nazwami w różnych językach.
Nowy!!: Msza i Nazwy Jerozolimy · Zobacz więcej »
Niedziela
Niedziela (skrót ndz. lub niedz.) – dzień tygodnia występujący pomiędzy sobotąa poniedziałkiem.
Nowy!!: Msza i Niedziela · Zobacz więcej »
Novus Ordo Missae
mszału rzymskiego Novus Ordo Missæ, nowy porządek mszy (pot. msza posoborowa, daw. zwyczajna forma rytu rzymskiego) – w Kościele katolickim porządek celebrowania mszy obrządku łacińskiego promulgowany w 1969 przez papieża Pawła VI konstytucjąapostolską''Missale Romanum'' i przyjęty za podstawowy w Kościele zachodnim.
Nowy!!: Msza i Novus Ordo Missae · Zobacz więcej »
Obrzędy końcowe
Obrzędy końcowe (łac. Ritus conclusionis) – w Kościele rzymskokatolickim ostatnia część mszy, następująca po Liturgii eucharystycznej.
Nowy!!: Msza i Obrzędy końcowe · Zobacz więcej »
Obrzędy wstępne
Obrzędy wstępne (łac. Ritus Initiales) – pierwsza część mszy św., poprzedzająca liturgię słowa.
Nowy!!: Msza i Obrzędy wstępne · Zobacz więcej »
Ostatnia wieczerza
''Ostatnia wieczerza'' Leonarda da Vinci Ostatnia wieczerza – według Ewangelii wieczerza paschalna Jezusa z apostołami, która odbyła się wieczorem przed aresztowaniem Jezusa.
Nowy!!: Msza i Ostatnia wieczerza · Zobacz więcej »
Pius V
Pius V (łac. Pius V, właśc. Michele Ghislieri OP; ur. 17 stycznia 1504 w Bosco Marengo, zm. 1 maja 1572 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, papież w okresie od 7 stycznia 1566 do 1 maja 1572, święty Kościoła katolickiego.
Nowy!!: Msza i Pius V · Zobacz więcej »
Pomazaniec
Namaszczenie Króla Dawida'' Pomazaniec, Namaszczony, Mesjasz (hebr. מָשִׁיחַ, trl. mäʃijχä), Chrystus (gr. χριστός), pot. Wybraniec – w judaizmie i chrześcijaństwie pierwotnie religijny tytuł królów, kapłanów-lewitów i proroków – osób namaszczonych (pomazanych) olejem.
Nowy!!: Msza i Pomazaniec · Zobacz więcej »
Prawosławie
Cerkiew Świętego Ducha w Białymstoku Cerkiew cmentarna w Lublinie Prawosławie – jeden z głównych odłamów chrześcijaństwa, opierający swądoktrynę na Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła Wschodniego (istniejąrównież wspólnoty prawosławne rytu zachodniego).
Nowy!!: Msza i Prawosławie · Zobacz więcej »
Prezbiterianizm
Woodstock Prezbiterianizm (z gr. πρεσβύτερος, „starszy”) – krąg protestanckich Kościołów reformowanych charakteryzujących się ustrojem opartym na władzy prezbiterów, czyli starszych zborów (duchownych i świeckich).
Nowy!!: Msza i Prezbiterianizm · Zobacz więcej »
Protestantyzm
Protestantyzm – jedna z głównych gałęzi chrześcijaństwa, obok katolicyzmu i prawosławia, na którąskładająsię wspólnoty religijne powstałe na skutek ruchów reformacyjnych wewnątrz Kościoła rzymskokatolickiego rozpoczętych wystąpieniem Marcina Lutra w XVI wieku oraz ruchów przebudzeniowych w łonie macierzystych wyznań protestanckich w kolejnych stuleciach.
Nowy!!: Msza i Protestantyzm · Zobacz więcej »
Przykazania kościelne
Przykazania kościelne – ustanowione przez władze Kościoła katolickiego normy postępowania dotyczące uczestnictwa w życiu kościelnym, zwłaszcza liturgicznym.
Nowy!!: Msza i Przykazania kościelne · Zobacz więcej »
Przypadłość
Akcydens, przypadłość, cecha akcydentalna (łac. accidens, gr. συμβεβηκός) – wywodzące się z filozofii Arystotelesa pojęcie ontologiczne funkcjonujące przede wszystkim w metafizyce klasycznej (arystotelesowsko-tomistycznej), przeciwieństwo atrybutu (cechy istotowej).
Nowy!!: Msza i Przypadłość · Zobacz więcej »
Psalm
kości słoniowej, przełom X/XI w. Psalm (– psalmós, pochodzi od psallein i oznacza śpiew przy akompaniamencie instrumentu strunowego zwanego psalterionem) – liryczny utwór modlitewny, rodzaj pieśni religijnej o podniosłym charakterze, którego adresatem jest zazwyczaj Bóg, rzadziej człowiek.
Nowy!!: Msza i Psalm · Zobacz więcej »
Quo primum
Quo primum tempore (od pierwszego momentu) – konstytucja apostolska wydana przez papieża Piusa V 14 lipca 1570.
Nowy!!: Msza i Quo primum · Zobacz więcej »
Reformacja
kościoła zamkowego w Wittenberdze. bulli papieskiej. Przedstawiciele reformacji przy wspólnym stole, anonimowa rycina z XVII wieku. Jan Łaski, na Zachodzie znany jako Johannes a Lasco, był jedynym przedstawicielem polskiej reformacji, który zyskał europejski rozgłos. Reformacja – ruch religijno-polityczno-społeczny zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku, mający na celu odnowę chrześcijaństwa.
Nowy!!: Msza i Reformacja · Zobacz więcej »
Sacrosanctum concilium
Sacrosanctum concilium – konstytucja o liturgii świętej.
Nowy!!: Msza i Sacrosanctum concilium · Zobacz więcej »
Sobór trydencki
Sobór trydencki – sobór powszechny Kościoła katolickiego, który odbył się w Trydencie, mieście w północnych Włoszech w latach 1545–1563.
Nowy!!: Msza i Sobór trydencki · Zobacz więcej »
Substancja (filozofia)
Substancja (z „podstawa; rzecz; istota (rzeczy); majętność” od „trwać” od „pod” i „stać”), potocznie coś – jedno z podstawowych pojęć metafizyki i współczesnej ontologii, występujące jednak przede wszystkim w metafizyce klasycznej.
Nowy!!: Msza i Substancja (filozofia) · Zobacz więcej »
Summorum Pontificum
nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego Summorum Pontificum (pol. Najwyżsi Kapłani) – motu proprio papieża Benedykta XVI wydane 7 lipca 2007 roku.
Nowy!!: Msza i Summorum Pontificum · Zobacz więcej »
Transsubstancjacja
Transsubstancjacja lub przeistoczenie – w teologii katolickiej oznacza rzeczywistąprzemianę substancji podczas Eucharystii: chleba (hostii) i wina w ciało i krew Jezusa Chrystusa.
Nowy!!: Msza i Transsubstancjacja · Zobacz więcej »
Wielki Czwartek
Wielki Czwartek – święto ruchome w kalendarzu chrześcijańskim.
Nowy!!: Msza i Wielki Czwartek · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Msza (liturgia), Msza Święta, Msza św., Msza święta.
