Szybszy dostęp niż przeglądarce!
19 kontakty: Baza ortonormalna, Delta Diraca, Funkcja falowa, Gradient (matematyka), Iloczyn skalarny, Mechanika kwantowa, Obserwabla, Operator (fizyka), Operator Hamiltona, Operator nabla, Operator położenia, Operator sprzężony (przestrzenie Hilberta), Pęd (fizyka), Przestrzeń Hilberta, Sprzężenie hermitowskie macierzy, Stan kwantowy, Wektor, Wektory i wartości własne, Zasada nieoznaczoności.
Baza ortonormalna
Baza ortonormalna – zbiór wektorów \mathcal w przestrzeni unitarnej H z iloczynem skalarnym \langle \cdot, \cdot \rangle o następujących własnościach.
Nowy!!: Operator pędu i Baza ortonormalna · Zobacz więcej »
Delta Diraca
Delta Diraca – obiekt matematyczny wprowadzony przez brytyjskiego fizyka teoretycznego Paula Diraca.
Nowy!!: Operator pędu i Delta Diraca · Zobacz więcej »
Funkcja falowa
Funkcja falowa \Psi(r,t) – w mechanice kwantowej funkcja położenia r układu N cząstek w przestrzeni konfiguracyjnej i czasu t, o wartościach zespolonych, będąca rozwiązaniem ogólnego równania Schrödingera, przy czym dla układu N cząstek mamy gdzie \boldsymbol r_i \in \mathbb R^3 – wektor położenia i-tej cząstki.
Nowy!!: Operator pędu i Funkcja falowa · Zobacz więcej »
Gradient (matematyka)
Na powyższych obrazkach pole skalarne funkcji „ciemny”, wektory przedstawiająpole będące gradientem „ciemny”. Gradient – pole wektorowe wskazujące kierunki najszybszych wzrostów wartości danego pola skalarnego w poszczególnych punktach, przy czym moduł („długość”) każdego wektora jest równy szybkości wzrostu pola skalarnego w kierunku największego wzrostu.
Nowy!!: Operator pędu i Gradient (matematyka) · Zobacz więcej »
Iloczyn skalarny
Iloczyn skalarny – pewna forma dwuliniowa na danej przestrzeni liniowej, tj.
Nowy!!: Operator pędu i Iloczyn skalarny · Zobacz więcej »
Mechanika kwantowa
równania Schrödingera. interferencyjny strumienia elektronów przechodzących przez podwójnąszczelinę Mechanika kwantowa – teoria fizyczna rozszerzająca mechanikę klasyczną, konieczna do poprawnego opisu mikroświata, tj.
Nowy!!: Operator pędu i Mechanika kwantowa · Zobacz więcej »
Obserwabla
Obserwabla – operator hermitowski (samosprzężony) definiowany w mechanice kwantowej, reprezentujący pewnąmierzalnąwielkość fizyczną.
Nowy!!: Operator pędu i Obserwabla · Zobacz więcej »
Operator (fizyka)
Operator – odwzorowanie liniowe działające w przestrzeni Hilberta.
Nowy!!: Operator pędu i Operator (fizyka) · Zobacz więcej »
Operator Hamiltona
Operator Hamiltona (hamiltonian, operator energii) \hat H – operator definiowany w mechanice kwantowej, będący odpowiednikiem funkcji Hamiltona H (hamiltonianu) mechaniki klasycznej.
Nowy!!: Operator pędu i Operator Hamiltona · Zobacz więcej »
Operator nabla
NablaEtymologia w artykule dot.
Nowy!!: Operator pędu i Operator nabla · Zobacz więcej »
Operator położenia
Operator położenia – w mechanice kwantowej obserwabla opisująca położenie obiektu kwantowego.
Nowy!!: Operator pędu i Operator położenia · Zobacz więcej »
Operator sprzężony (przestrzenie Hilberta)
Operator sprzężony (sprzężenie hermitowskie operatora) – operator definiowany w teorii przestrzeni Hilberta następująco: Jeżeli \mathcal_1, \mathcal_2 sąprzestrzeniami Hilberta oraz T jest operatorem liniowym i ograniczonym, takim że to operatorem sprzężonym nazywa się operator liniowy taki, że gdzie x \in \mathcal_1, y \in \mathcal_2, zaś \langle \dots \rangle oznacza iloczyn skalarny określony odpowiednio w przestrzeniach \mathcal_1 oraz \mathcal_2.
Nowy!!: Operator pędu i Operator sprzężony (przestrzenie Hilberta) · Zobacz więcej »
Pęd (fizyka)
Pęd – wektorowa wielkość fizyczna opisująca mechanikę, a więc ruch i oddziaływania obiektu fizycznego.
Nowy!!: Operator pędu i Pęd (fizyka) · Zobacz więcej »
Przestrzeń Hilberta
Przestrzeń Hilberta – przestrzeń unitarna zupełna.
Nowy!!: Operator pędu i Przestrzeń Hilberta · Zobacz więcej »
Sprzężenie hermitowskie macierzy
Sprzężenie hermitowskie macierzy – złożenie operacji transpozycji i sprzężenia zespolonego dokonane na macierzy w ogólności zespolonej, tj.
Nowy!!: Operator pędu i Sprzężenie hermitowskie macierzy · Zobacz więcej »
Stan kwantowy
Sfera Blocha z oznaczonymi stanami kwantowymi polaryzacji Stan kwantowy – informacja o układzie kwantowym pozwalająca przewidzieć prawdopodobieństwa wyników wszystkich pomiarów, jakie można na tym układzie wykonać.
Nowy!!: Operator pędu i Stan kwantowy · Zobacz więcej »
Wektor
Ilustracja wektora Wektor – obiekt matematyczny opisywany za pomocąwielkości: modułu (nazywanego też – zdaniem niektórych niepoprawnie – długościąlub (wartością), kierunku wraz ze zwrotem (określającym orientację wzdłuż danego kierunku); istotny przede wszystkim w matematyce elementarnej, inżynierii i fizyce. Wiele działań algebraicznych na liczbach rzeczywistych ma swoje odpowiedniki dla wektorów: mogąbyć one dodawane, odejmowane, mnożone przez liczbę i odwracane. Operacje te spełniająznane prawa algebraiczne: przemienności, łączności, rozdzielności (odejmowanie traktowane jest jako szczególny przypadek dodawania). Suma dwóch wektorów o tym samym początku może być znaleziona geometrycznie za pomocąreguły równoległoboku. Mnożenie przez liczbę, w tym kontekście nazywanązwykle skalarem, zmienia moduł wektora, tzn. rozciąga go lub ściska zachowując jego kierunek oraz jeżeli liczba jest dodatnia zachowuje zwrot, a gdy ujemna zmienia zwrot wektora. Współrzędne kartezjańskie sąspójnym środkiem opisu wektorów i operacji na nich. Wektor staje się ciągiem liczb rzeczywistych nazywanymi składowymi skalarnymi. Dodawanie wektorów i mnożenie wektora przez skalar sąwykonywane składowa po składowej (zob. przestrzeń współrzędnych). Wektory odgrywająważnąrolę w fizyce: prędkość oraz przyspieszenie poruszającego się obiektu oraz siła działająca na ciało mogąbyć opisane za pomocąwektorów. Wiele innych wielkości fizycznych może być rozpatrywanych jako wektory. Matematyczna reprezentacja wektora fizycznego zależy od układu współrzędnych wykorzystanego do jego opisu. Inne obiekty podobne wektorom, które opisująwielkości fizyczne i ulegająprzekształceniom w podobny sposób wraz ze zmianąukładu współrzędnych to pseudowektory i tensory.
Nowy!!: Operator pędu i Wektor · Zobacz więcej »
Wektory i wartości własne
Wektory i wartości własne – wielkości opisujące endomorfizm danej przestrzeni liniowej; wektor własny przekształcenia można rozumieć jako wektor, którego kierunek nie ulega zmianie po przekształceniu go endomorfizmem; wartość własna odpowiadająca temu wektorowi to skala podobieństwa tych wektorów.
Nowy!!: Operator pędu i Wektory i wartości własne · Zobacz więcej »
Zasada nieoznaczoności
pędu (prędkości) musi być odpowiednio większy, aby ich iloczyn był większy niż stała Plancka Zasada nieoznaczoności (zasada nieoznaczoności Heisenberga lub zasada nieokreśloności) – reguła, która mówi, że istniejątakie pary wielkości, których nie da się jednocześnie zmierzyć z dowolnądokładnością.
Nowy!!: Operator pędu i Zasada nieoznaczoności · Zobacz więcej »
