Szybszy dostęp niż przeglądarce!
92 kontakty: Algebra, Algebra liniowa, Algebra nad ciałem, Algebra zewnętrzna, Analiza harmoniczna, Analiza zespolona, Baza (przestrzeń liniowa), Całka, Carl Friedrich Gauss, Caspar Wessel, Charakterystyka amplitudowo-fazowa, Ciało (matematyka), Diagram Arganda, Dylatacja, Dziedzina (matematyka), Element neutralny, Fizyka, Forma dwuliniowa, Funkcja homograficzna, Funkcja różniczkowalna, Funkcja tożsamościowa, Funkcja wzajemnie jednoznaczna, Geometria, Geometria afiniczna, Geometria analityczna, Geometria eliptyczna, Geometria euklidesowa, Geometria hiperboliczna, Geometria inwersyjna, Geometria rzutowa, Iloczyn skalarny, Iloczyn wektorowy, Inżynieria, Inwersja (geometria), Izometria, Jean-Robert Argand, Jednokładność, Jednostka urojona, Kąt skierowany, Liczba przeciwna, Liczby rzeczywiste, Liczby zespolone, Liniowa niezależność, Miara kąta, Mnożenie przez skalar, Oś liczbowa, Obraz i przeciwobraz, Obrót, Odwzorowanie równokątne, Okrąg, ..., Para uporządkowana, Pierścień z dzieleniem, Pochodna funkcji, Początek (matematyka), Podgrupa, Podobieństwo, Przekształcenie afiniczne, Przekształcenie liniowe, Przemienność, Przestrzeń liniowa, Przestrzeń metryczna, Przestrzeń unormowana, Pseudoskalar, Punkt stały, Równoległość, Równoległobok, Rzut prostokątny, Rzut stereograficzny, Sfera, Sfera Blocha, Stabilność układu automatycznej regulacji, Symetralna odcinka, Symetria środkowa, Symetria osiowa, Teoria sterowania, Transformacja Laplace’a, Translacja (matematyka), Transmitancja operatorowa, Trójkąt, Trójkąt prostokątny, Twierdzenie cosinusów, Twierdzenie Pitagorasa, Układ współrzędnych biegunowych, Układ współrzędnych kartezjańskich, Uzwarcenie, Wartość bezwzględna, Wektor, Wektor jednostkowy, Wektor zerowy, Wzór Eulera, XVIII wiek, Złożenie funkcji. Rozwiń indeks (42 jeszcze) »
Algebra
Dzieło, z którego pochodzi określenie „algebra”: ''Al-kitab al-muchtasar fi hisab al-dżabr wa-al-mukabala'' (IX w.) Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych Algebra (al-dżabr) – jedna z głównych dziedzin matematyki, zajmująca się wszelkimi strukturami algebraicznymi, czyli zbiorami – lub bardziej ogólnymi klasami – wyposażonymi w działania; struktury te bywająteż nazywane algebrami ogólnymi.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Algebra · Zobacz więcej »
Algebra liniowa
Wykład dotyczący podstaw algebry macierzy Algebra liniowa – dział algebry opisujący przestrzenie liniowe i inne moduły, zwłaszcza skończonego wymiaru, a także blisko powiązane tematy jak układy równań liniowych i macierze.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Algebra liniowa · Zobacz więcej »
Algebra nad ciałem
Algebra nad ciałem (algebra liniowa) – przestrzeń liniowa wyposażona w dwuliniowe (wewnętrzne) działanie dwuargumentowe, nazywane mnożeniem (wektorów), które czyni z niej pierścień (niekoniecznie łączny).
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Algebra nad ciałem · Zobacz więcej »
Algebra zewnętrzna
Iloczyn zewnętrzny – konstrukcja algebraiczna używana w geometrii do badania powierzchni, objętości i ich analogów w wyższych wymiarach.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Algebra zewnętrzna · Zobacz więcej »
Analiza harmoniczna
transformaty Fouriera Analiza harmoniczna, analiza fourierowska – dział analizy matematycznej badający szeregi Fouriera i transformacje Fouriera.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Analiza harmoniczna · Zobacz więcej »
Analiza zespolona
biegunowym układzie współrzędnych. Argument jest reprezentowany poprzez odcień, a moduł za pomocąjasności i nasycenia. Analiza zespolona – dział analizy matematycznej badający funkcje zespolone zmiennej zespolonej, jednej lub wielu.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Analiza zespolona · Zobacz więcej »
Baza (przestrzeń liniowa)
Baza – pojęcie będące przeniesieniem oraz rozwinięciem idei układu współrzędnych kartezjańskich w przestrzeniach euklidesowych na abstrakcyjne przestrzenie liniowe.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Baza (przestrzeń liniowa) · Zobacz więcej »
Całka
Całka – ogólne określenie wielu różnych, choć powiązanych ze sobąpojęć analizy matematycznej.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Całka · Zobacz więcej »
Carl Friedrich Gauss
właśc.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Carl Friedrich Gauss · Zobacz więcej »
Caspar Wessel
Caspar Wessel (ur. 8 czerwca 1745 w Vestby, zm. 25 marca 1818 w Kopenhadze) – norwesko-duński matematyk, z zawodu mierniczy.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Caspar Wessel · Zobacz więcej »
Charakterystyka amplitudowo-fazowa
Charakterystyka Nyquista Charakterystyka amplitudowo-fazowa, charakterystyka Nyquista, wykres Nyquista – w automatyce, wykres transmitancji widmowej układu na płaszczyźnie zmiennej zespolonej.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Charakterystyka amplitudowo-fazowa · Zobacz więcej »
Ciało (matematyka)
klasa właściwa spełniajątylko niestandardową, poszerzonądefinicję ciała. liniowo. liczb rzeczywistych liczb konstruowalnych. Liczby zespolone to inny przykład ciała. Zasadnicze twierdzenie algebry mówi, że jest to ciało algebraicznie domknięte. ciele skończonym, konkretniej dwuelementowym. Ciało – typ struktury algebraicznej z dwoma działaniami; krótko definiowany jako przemienny pierścień z dzieleniem lub dziedzina całkowitości z odwracalnościąelementów.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Ciało (matematyka) · Zobacz więcej »
Diagram Arganda
Diagram Arganda jest sposobem geometrycznego przedstawienia liczby zespolonej na płaszczyźnie.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Diagram Arganda · Zobacz więcej »
Dylatacja
Dylatacja – przekształcenie geometryczne, przeprowadzające dowolnąprostąna prostądo niej równoległą.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Dylatacja · Zobacz więcej »
Dziedzina (matematyka)
Dziedzina – dwuznaczne pojęcie matematyczno-logiczne.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Dziedzina (matematyka) · Zobacz więcej »
Element neutralny
Element neutralny – element struktury algebraicznej, który dla danego działania dwuargumentowego przyłożony do dowolnego elementu nie zmieni go.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Element neutralny · Zobacz więcej »
Fizyka
400px Krakowie Fizyka (z, physis – „natura”) – podstawowa nauka przyrodnicza badająca najbardziej fundamentalne i uniwersalne właściwości materii i energii, ich przemiany oraz oddziaływania między nimi.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Fizyka · Zobacz więcej »
Forma dwuliniowa
Forma dwuliniowa albo funkcjonał dwuliniowy – przekształcenie dwuliniowe danej przestrzeni liniowej w ciało jej skalarów, czyli dwuargumentowy funkcjonał, który jest liniowy ze względu na oba parametry.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Forma dwuliniowa · Zobacz więcej »
Funkcja homograficzna
odwrotność. Funkcja homograficzna, homografia – różnie definiowany typ funkcji wymiernej.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Funkcja homograficzna · Zobacz więcej »
Funkcja różniczkowalna
Funkcja różniczkowalna – funkcja, która ma pochodnąw każdym punkcie swojej dziedziny i której wartość w każdym jej punkcie jest skończona (różna od \infty i -\infty).
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Funkcja różniczkowalna · Zobacz więcej »
Funkcja tożsamościowa
Funkcja tożsamościowa (funkcja identycznościowa, tożsamość, identyczność) – funkcja danego zbioru w siebie, która każdemu argumentowi przypisuje jego samego.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Funkcja tożsamościowa · Zobacz więcej »
Funkcja wzajemnie jednoznaczna
Bijekcja umożliwia jednoczesne sparowanie wszystkich elementów odwzorowywanych zbiorów Diagram przemienny ilustrujący bijekcje jako funkcje odwracalne Funkcja wzajemnie jednoznaczna, bijekcja – wzajemnie jednoznaczna odpowiedniość między elementami dwóch zbiorów, czyli funkcja będąca jednocześnie iniekcjąi suriekcją(funkcjąróżnowartościowąi funkcją„na”).
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Funkcja wzajemnie jednoznaczna · Zobacz więcej »
Geometria
teorii strun stereometrii, udowodnione najpóźniej przez Teajteta (IV w. p.n.e.) płaszczyzny hiperbolicznej za pomocąsiedmiokątów foremnych – użyty tu model to dysk Poincarégo Geometria (gr. γεωμετρία; geo – ziemia, metria – miara) – jedna z głównych dziedzin matematyki; tradycyjnie i nieformalnie definiowana jako nauka o przestrzeni i jej podzbiorach zwanych figuramiGeometria, Encyklopedia Popularna PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1986,, s. 233.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Geometria · Zobacz więcej »
Geometria afiniczna
Geometria afiniczna – geometria oparta na pierwszym, drugim i piątym aksjomatach Euklidesa. Trzeci i czwarty aksjomat Euklidesa nie mająznaczenia, bo w geometrii tej nie rozpatruje się okręgów i nie mierzy się kątów ani odcinków (iloczyn skalarny nie jest pojęciem afinicznym). Proste równoległe natomiast odgrywająw niej podstawowąrolę. Obecnie, po opublikowaniu ''Programu Erlangeńskiego'' Feliksa Kleina, przez geometrię afinicznąrozumie się geometrię niezmiennicząze względu na grupę przekształceń (odwzorowań) afinicznych. Jedynymi izometriami wśród przekształceń afinicznych sąpółobroty i translacje. Jednokładności sąrównież przekształceniami afinicznymi. Twierdzeniami afinicznymi w geometrii Euklidesa sąte, które zachowująswojąprawdziwość przy rzutowaniu równoległym z jednej płaszczyzny na drugą. Obok przesunięć, półobrotów i jednokładności przekształceniami afinicznymi sąrozciąganie i zgniatanie wzdłuż jakiejś prostej. Te ostatnie deformacje mogąbyć efektem np. rzutowań równoległych. W ujęciu Feliksa Kleina geometria afiniczna jest pewnągrupąodwzorowań pośredniąmiędzy grupąpodobieństw a grupąprzekształceń rzutowych.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Geometria afiniczna · Zobacz więcej »
Geometria analityczna
układu współrzędnych; zaznaczono również ćwiartki układu Trójwymiarowe współrzędne sferyczne z zaznaczonymi również osiami kartezjańskimi i siatkąGeometria analityczna – dział geometrii zajmujący się badaniem figur geometrycznych metodami analitycznymi (obliczeniowymi) i algebraicznymi.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Geometria analityczna · Zobacz więcej »
Geometria eliptyczna
Trójkąt na płaszczyźnie sferycznej Geometria eliptyczna – jeden z rodzajów geometrii nieeuklidesowej, szczególny przypadek geometrii Riemanna dla stałej i dodatniej krzywizny.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Geometria eliptyczna · Zobacz więcej »
Geometria euklidesowa
Szkoła Euklidesa w Atenach(Obraz Raffaello Sanzio, 1509) Strona z dzieła ''Elementy'' Geometria euklidesowa – klasyczna odmiana geometrii opisana po raz pierwszy przez Euklidesa w dziele Elementy (z IV w. p.n.e.). Zebrał on całąówczesnąwiedzę matematycznąznanąGrekom, dziś jego dzieło przedstawia się jako pierwsząznanąaksjomatyzację w historii matematyki.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Geometria euklidesowa · Zobacz więcej »
Geometria hiperboliczna
tesselacja) płaszczyzny hiperbolicznej za pomocąsiedmiokątów foremnych – użyty tu model to dysk Poincarégo Geometria hiperboliczna (zwana także geometriąsiodła, geometriąŁobaczewskiego lub geometriąBolyaia-Łobaczewskiego) – jedna z geometrii nieeuklidesowych.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Geometria hiperboliczna · Zobacz więcej »
Geometria inwersyjna
Translacja i inwersja zbioru Mandelbrota Geometria inwersyjna – dział geometrii badający przekształcenia płaszczyzny euklidesowej (lub ogólniej: afinicznej) nazywane inwersjami względem okręgów; w szczególności za inwersje uważa się symetrie względem prostych traktowanych w tej geometrii jako szczególny rodzaj okręgów.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Geometria inwersyjna · Zobacz więcej »
Geometria rzutowa
Geometria rzutowa – dział matematyki zajmujący się badaniem własności figur geometrycznych, które nie zmieniająsię przy przekształceniach rzutowych.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Geometria rzutowa · Zobacz więcej »
Iloczyn skalarny
Iloczyn skalarny – pewna forma dwuliniowa na danej przestrzeni liniowej, tj.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Iloczyn skalarny · Zobacz więcej »
Iloczyn wektorowy
Iloczyn wektorowy – działanie dwuargumentowe przyporządkowujące parze wektorów 3-wymiarowej przestrzeni euklidesowej pewien wektor tej przestrzeni.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Iloczyn wektorowy · Zobacz więcej »
Inżynieria
Inżynieria – działalność polegająca na projektowaniu, konstrukcji, modyfikacji i utrzymaniu efektywnych kosztowo rozwiązań dla praktycznych problemów, z wykorzystaniem wiedzy naukowej oraz technicznej.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Inżynieria · Zobacz więcej »
Inwersja (geometria)
Inwersja – rodzaj przekształcenia geometrycznego; można je sobie wyobrażać jako „wywinięcie” wnętrza ustalonego koła na zewnątrz i „zawinięcie” zewnętrza tego koła do jego wnętrza.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Inwersja (geometria) · Zobacz więcej »
Izometria
odbić. Izometria (gr. isos – równy, métron – miara), także przekształcenie izometryczne – funkcja zachowująca odległości między punktami przestrzeni metrycznej.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Izometria · Zobacz więcej »
Jean-Robert Argand
Jean-Robert Argand (1768-1822) – szwajcarski księgarz, amatorsko zajmujący się matematyką.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Jean-Robert Argand · Zobacz więcej »
Jednokładność
Obraz trójkąta ABC w jednokładnościo środku O i skali 5/3J_O^\frac53(\triangle ABC).
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Jednokładność · Zobacz więcej »
Jednostka urojona
Jednostka albo jedność urojona (łac. imaginarius, „urojony, zmyślony”) – ustalona liczba zespolona i, której kwadrat jest równy -1.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Jednostka urojona · Zobacz więcej »
Kąt skierowany
Kąt skierowany dodatni Kąt skierowany ujemny Kąt skierowany, kąt zorientowany – para uporządkowanych półprostych o wspólnym początku, z których pierwsząnazywamy ramieniem początkowym, a drugąramieniem końcowym kąta skierowanego.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Kąt skierowany · Zobacz więcej »
Liczba przeciwna
kartezjańskim układzie współrzędnych Liczba przeciwna do danej liczby a – taka liczba -a, że zachodzi: gdzie 0 jest elementem zerowym działania dodawania.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Liczba przeciwna · Zobacz więcej »
Liczby rzeczywiste
geometryczna zbioru liczb rzeczywistych Liczby rzeczywiste – uogólnienie liczb wymiernych na wszystkie liczby odpowiadające punktom na osi liczbowej, zwanej też prostąrzeczywistą.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Liczby rzeczywiste · Zobacz więcej »
Liczby zespolone
płaszczyźnie zespolonej Liczby zespolone – liczby będące elementami rozszerzenia ciała liczb rzeczywistych o jednostkę urojonąi, to znaczy pierwiastek wielomianu x^2+1.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Liczby zespolone · Zobacz więcej »
Liniowa niezależność
Liniowa niezależność – własność algebraiczna rodziny wektorów danej przestrzeni liniowej polegająca na tym, że żaden z nich nie może być przedstawiony jako kombinacja liniowa skończenie wielu innych wektorów ze zbioru.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Liniowa niezależność · Zobacz więcej »
Miara kąta
mały Miara kąta – wielkość kąta wyrażona w odpowiednich jednostkach.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Miara kąta · Zobacz więcej »
Mnożenie przez skalar
charakterystyki różnej od 2). Mnożenie przez skalar – jedno z działań dwuargumentowych definiujących przestrzeń liniowąw algebrze liniowej (lub ogólniej: moduł w algebrze ogólnej).
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Mnożenie przez skalar · Zobacz więcej »
Oś liczbowa
Oś liczbowa – przedstawienie zbioru liczb (np. całkowitych lub rzeczywistych) w postaci prostej z wyróżnionymi punktami (przynajmniej 0 i 1) i o określonym zwrocie (potocznie: kierunku).
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Oś liczbowa · Zobacz więcej »
Obraz i przeciwobraz
''f'' jest funkcjąo dziedzinie ''X'' i przeciwdziedzinie ''Y''. Żółty owal w ''Y'' jest obrazem funkcji ''f''. Obraz – zbiór wszystkich wartości (należących do przeciwdziedziny) przyjmowanych przez funkcję dla każdego elementu danego podzbioru jej dziedziny.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Obraz i przeciwobraz · Zobacz więcej »
Obrót
Obrót – izometria parzysta płaszczyzny lub przestrzeni, mająca przynajmniej jeden punkt stały.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Obrót · Zobacz więcej »
Odwzorowanie równokątne
Prostokątna siatka (u góry) i jej obraz w przekształceniu równokątnym ''f'' (u dołu). Funkcja ''f'' przekształca pary prostych przecinających się pod kątem prostym na pary krzywych, które nadal przecinająsię pod tym kątem. Odwzorowanie równokątne, wiernokątne lub konforemne – funkcja zachowująca kąty.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Odwzorowanie równokątne · Zobacz więcej »
Okrąg
Okrąg Okrąg – zbiór wszystkich punktów płaszczyzny euklidesowej odległych od danego punktu o danąodległość.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Okrąg · Zobacz więcej »
Para uporządkowana
Para uporządkowana – każdy obiekt matematyczny powstały z dowolnych dwóch elementów a, b, w którym a może być określony jako pierwszy, a b jako drugi element pary; nazywa się je odpowiednio poprzednikiem oraz następnikiem paryHelena Rasiowa, Wstęp do matematyki współczesnej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1968.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Para uporządkowana · Zobacz więcej »
Pierścień z dzieleniem
Pierścień z dzieleniemSpotykana sporadycznie nazwa „ciało skośne” (od ang. skew field oraz niem. Schiefkörper) jest niepoprawnąkalką.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Pierścień z dzieleniem · Zobacz więcej »
Pochodna funkcji
Wykres funkcji narysowanej na czarno i linii stycznej do tej funkcji, narysowanej na czerwono. Nachylenie linii stycznej jest równe pochodnej funkcji w zaznaczonym punkcie. Pochodna funkcji – nieformalnie: miara szybkości funkcji, czyli tempa zmian jej wartości względem zmian jej argumentów, 4.5-1 (a).
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Pochodna funkcji · Zobacz więcej »
Początek (matematyka)
Początek układu współrzędnych kartezjańskich. Początek – szczególny punkt w przestrzeni euklidesowej, zwykle oznaczany literą\mathrm O bądź cyfrą0, używany jako punkt odniesienia dla geometrii otaczającej go przestrzeni.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Początek (matematyka) · Zobacz więcej »
Podgrupa
Podgrupa – zbiór elementów danej grupy, który sam tworzy grupę z działaniem grupy wyjściowej; inaczej podzbiór grupy zamknięty na działanie grupowe i branie odwrotności, który zawiera jej element neutralny (zob. działanie wewnętrzne).
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Podgrupa · Zobacz więcej »
Podobieństwo
* podobieństwo (przekształcenie geometryczne).
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Podobieństwo · Zobacz więcej »
Przekształcenie afiniczne
Fraktal podobny do liścia paproci: każdy z liści jest związany z pozostałymi poprzez transformację afiniczną. Np. liść czerwony można przetransformować w liść ciemnoniebieski lub jasnoniebieski poprzez złożenie odbić, obrotów, skalowania i translacji. Transformacja afiniczna płaszczyzny 2D może być wykonana w 3 wymiarach. Translacja jest wykonywana poprzez przesunięcie wzdłuż osi z, obrót – poprzez obrót wokół osi z. Przekształcenie afiniczne (z łaciny, affinis, „powiązany z”), powinowactwo lub pokrewieństwo – przekształcenie geometryczne przestrzeni euklidesowych, odwzorowujące odcinki na odcinki, proste w proste, płaszczyzny w płaszczyzny, linie równoległe w linie równoległe.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Przekształcenie afiniczne · Zobacz więcej »
Przekształcenie liniowe
Przekształcenie liniowe (homomorfizm liniowy, operator liniowy, odwzorowanie liniowe, transformacja liniowa) – w algebrze liniowej jest to funkcja \mathrm f\colon U \to V między przestrzeniami liniowymi U, V zachowująca ich działania w tym sensie, że (dokładna definicja – patrz niżej).
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Przekształcenie liniowe · Zobacz więcej »
Przemienność
2+3.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Przemienność · Zobacz więcej »
Przestrzeń liniowa
Przestrzeń liniowa to zbiór elementów – zwanych ''wektorami'' – które mogąbyć dodawane i skalowane. przestrzeni Hilberta – jednej z odmian przestrzeni liniowych Przestrzeń liniowa, przestrzeń wektorowa – rodzaj struktury algebraicznej złożonej z dwóch zbiorów oraz dwóch działań: wewnętrznego i zewnętrznego.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Przestrzeń liniowa · Zobacz więcej »
Przestrzeń metryczna
Przestrzeń metryczna – zbiór z zadanąna nim metryką, tj.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Przestrzeń metryczna · Zobacz więcej »
Przestrzeń unormowana
Przestrzeń unormowana – przestrzeń liniowa, w której określono pojęcie normy będące uogólnieniem pojęcia długości (modułu) wektora w przestrzeni euklidesowej.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Przestrzeń unormowana · Zobacz więcej »
Pseudoskalar
Pseudoskalar – wielkość liczbowa zachowywana w przesunięciu równoległym i obrocie układu współrzędnych, ale zmieniająca znak przy zmianie zwrotu każdej osi na przeciwny.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Pseudoskalar · Zobacz więcej »
Punkt stały
Funkcja rzeczywista zmiennej rzeczywistej mająca trzy punkty stałe Punkt stały odwzorowania pewnego zbioru w siebie – argument funkcji, dla którego jej wartość jest mu równa.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Punkt stały · Zobacz więcej »
Równoległość
Równoległość – różnie definiowana relacja między obiektami geometrycznymi jak proste, półproste, odcinki i płaszczyzny.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Równoległość · Zobacz więcej »
Równoległobok
Równoległobok Równoległobok – czworokąt mający dwie pary równoległych boków.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Równoległobok · Zobacz więcej »
Rzut prostokątny
Rzut prostokątny – odwzorowanie przestrzeni euklidesowej trójwymiarowej na danąpłaszczyznę zwanąrzutnią, które każdemu punktowi przestrzeni przypisuje punkt na rzutni, przez który przechodzi prosta prostopadła do rzutni i przechodząca przez dany punkt przestrzeni.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Rzut prostokątny · Zobacz więcej »
Rzut stereograficzny
'''Z''' – środek rzutu, '''P′''' – obraz punktu '''P''' Panorama sferyczna wykonana przy użyciu projekcji stereograficznej Przykład stereograficznej projekcji 3D z bieguna północnego na płaszczyźnie poniżej kuli Rzut stereograficzny lub odwzorowanie stereograficzne – przekształcenie geometryczne, rzut środkowy sfery na płaszczyznę, w którym środkiem rzutu jest punkt sfery, zaś rzutnia jest styczna do sfery w antypodzie środka rzutu.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Rzut stereograficzny · Zobacz więcej »
Sfera
Sfera Sfera (z gr. σφαῖρα sphaîra „kula, piłka”) – uogólnienie pojęcia okręgu na więcej wymiarów.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Sfera · Zobacz więcej »
Sfera Blocha
1\rangle. Punkty na równiku reprezentująwszystkie możliwe stany, w których uzyskanie 0 i 1 jest jednakowe. Sfera Blocha – trójwymiarowa sfera zespolona o promieniu jednostkowym.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Sfera Blocha · Zobacz więcej »
Stabilność układu automatycznej regulacji
Stabilność układu automatycznej regulacji – niezbędny warunek pracy układu automatycznej regulacji mówiący o tym, że układ po wyprowadzeniu go ze stanu równowagi sam powraca do tego stanu.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Stabilność układu automatycznej regulacji · Zobacz więcej »
Symetralna odcinka
AC.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Symetralna odcinka · Zobacz więcej »
Symetria środkowa
Obraz figury ''F'' w symetrii środkowej ''S'' o środku w punkcie ''O'': ''F1.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Symetria środkowa · Zobacz więcej »
Symetria osiowa
Obraz figury F w symetrii osiowej S względem prostej p: F_1.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Symetria osiowa · Zobacz więcej »
Teoria sterowania
Teoria sterowania – dziedzina zajmująca się teoriąanalizy i modelowania matematycznego obiektów i procesów różnej natury, zarówno fizycznych (np. chemicznych, cieplnych, mechanicznych, hydraulicznych, pneumatycznych, elektrycznych), jak i społecznych (np. ekonomia matematyczna), traktowanych jako układy dynamiczne ze sterowaniem.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Teoria sterowania · Zobacz więcej »
Transformacja Laplace’a
JednostronnątransformatąLaplace’a funkcji \mathbb \ni t \mapsto f(t) \in \mathbb nazywamy następującąfunkcję \mathbb \ni s \mapsto F(s) \in \mathbb często zapisywaną, zwłaszcza w środowisku inżynierskim, w następującej formie: Niech X oznacza przestrzeń funkcji, dla których powyższa całka (zwana całkąLaplace’a) jest zbieżna.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Transformacja Laplace’a · Zobacz więcej »
Translacja (matematyka)
Translacja ''przesuwa'' każdy punkt figury bądź przestrzeni o tę samąodległość w ustalonym kierunku Translacja, przesunięcie równoległe – przekształcenie prostej, płaszczyzny lub dowolnej przestrzeni afinicznej, które można intuicyjnie rozumieć jako równoległe przesunięcie wszystkich punktów dziedziny bez jej deformacji i obracania.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Translacja (matematyka) · Zobacz więcej »
Transmitancja operatorowa
Transmitancja operatorowa (funkcja przejścia, G(s)) – stosunek transformaty Laplace’a sygnału wyjściowego do transformaty Laplace’a sygnału wejściowego układu przy zerowych warunkach początkowych: Transmitancja jest częstotliwościowym modelem układu (w postaci zasadniczej określonym w dziedzinie s).
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Transmitancja operatorowa · Zobacz więcej »
Trójkąt
Trójkąt – wielokąt o trzech bokach.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Trójkąt · Zobacz więcej »
Trójkąt prostokątny
'''Trójkąt prostokątny'''a, b – długości przyprostokątnych,c – długość przeciwprostokątnej,α, β – miary kątów ostrych,h – długość wysokości opuszczonej na przeciwprostokątnąTrójkąt prostokątny – trójkąt, którego jeden z kątów wewnętrznych jest prosty.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Trójkąt prostokątny · Zobacz więcej »
Twierdzenie cosinusów
Twierdzenie cosinusów, wzór cosinusów, twierdzenie Carnota, uogólnione twierdzenie PitagorasaWe Francji twierdzenie to znane jest również jako twierdzenie al-Kashiego.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Twierdzenie cosinusów · Zobacz więcej »
Twierdzenie Pitagorasa
Suma pól kwadratów czerwonego i niebieskiego jest równa polu kwadratu fioletowego Twierdzenie Pitagorasa – twierdzenie geometrii euklidesowej o trójkątach prostokątnych.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Twierdzenie Pitagorasa · Zobacz więcej »
Układ współrzędnych biegunowych
Układ współrzędnych biegunowych (układ współrzędnych polarnych) – układ współrzędnych na płaszczyźnie wyznaczony przez pewien punkt O zwany biegunem oraz półprostąOS o początku w punkcie O zwanąosiąbiegunową.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Układ współrzędnych biegunowych · Zobacz więcej »
Układ współrzędnych kartezjańskich
Dwuwymiarowy układ współrzędnych kartezjańskich Układ współrzędnych kartezjańskich, prostokątny układ współrzędnych – prostoliniowy układ współrzędnych, którego osie sąparami prostopadłe.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Układ współrzędnych kartezjańskich · Zobacz więcej »
Uzwarcenie
Uzwarcenie, inaczej kompaktyfikacja, przedłużenie zwarte lub rozszerzenie zwarte – rozszerzenie danej przestrzeni topologicznej tak, by była ona przestrzeniązwartą.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Uzwarcenie · Zobacz więcej »
Wartość bezwzględna
Wartość bezwzględna, moduł – dla danej liczby rzeczywistej wartość liczbowa nieuwzględniająca znaku liczby.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Wartość bezwzględna · Zobacz więcej »
Wektor
Ilustracja wektora Wektor – obiekt matematyczny opisywany za pomocąwielkości: modułu (nazywanego też – zdaniem niektórych niepoprawnie – długościąlub (wartością), kierunku wraz ze zwrotem (określającym orientację wzdłuż danego kierunku); istotny przede wszystkim w matematyce elementarnej, inżynierii i fizyce. Wiele działań algebraicznych na liczbach rzeczywistych ma swoje odpowiedniki dla wektorów: mogąbyć one dodawane, odejmowane, mnożone przez liczbę i odwracane. Operacje te spełniająznane prawa algebraiczne: przemienności, łączności, rozdzielności (odejmowanie traktowane jest jako szczególny przypadek dodawania). Suma dwóch wektorów o tym samym początku może być znaleziona geometrycznie za pomocąreguły równoległoboku. Mnożenie przez liczbę, w tym kontekście nazywanązwykle skalarem, zmienia moduł wektora, tzn. rozciąga go lub ściska zachowując jego kierunek oraz jeżeli liczba jest dodatnia zachowuje zwrot, a gdy ujemna zmienia zwrot wektora. Współrzędne kartezjańskie sąspójnym środkiem opisu wektorów i operacji na nich. Wektor staje się ciągiem liczb rzeczywistych nazywanymi składowymi skalarnymi. Dodawanie wektorów i mnożenie wektora przez skalar sąwykonywane składowa po składowej (zob. przestrzeń współrzędnych). Wektory odgrywająważnąrolę w fizyce: prędkość oraz przyspieszenie poruszającego się obiektu oraz siła działająca na ciało mogąbyć opisane za pomocąwektorów. Wiele innych wielkości fizycznych może być rozpatrywanych jako wektory. Matematyczna reprezentacja wektora fizycznego zależy od układu współrzędnych wykorzystanego do jego opisu. Inne obiekty podobne wektorom, które opisująwielkości fizyczne i ulegająprzekształceniom w podobny sposób wraz ze zmianąukładu współrzędnych to pseudowektory i tensory.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Wektor · Zobacz więcej »
Wektor jednostkowy
Wersor – wektor o długości jeden, wskazujący kierunek i zwrot pewnego wektora początkowego, któremu ten wersor się przypisuje.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Wektor jednostkowy · Zobacz więcej »
Wektor zerowy
Wektor zerowy – wektor przestrzeni liniowej pełniący rolę elementu neutralnego dodawania wektorów; zapisywany zwykle symbolem zera, 0, często dodatkowo wyróżnionym, np.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Wektor zerowy · Zobacz więcej »
Wzór Eulera
upright.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Wzór Eulera · Zobacz więcej »
XVIII wiek
XVII wiek XIX wiek Lata 1700. • Lata 1710. • Lata 1720. • Lata 1730. • Lata 1740. • Lata 1750. • Lata 1760. • Lata 1770. • Lata 1780. • Lata 1790. 1701 1702 1703 1704 1705 1706 1707 1708 1709 1710 1711 1712 1713 1714 1715 1716 1717 1718 1719 1720 1721 1722 1723 1724 1725 1726 1727 1728 1729 1730 1731 1732 1733 1734 1735 1736 1737 1738 1739 1740 1741 1742 1743 1744 1745 1746 1747 1748 1749 1750 1751 1752 1753 1754 1755 1756 1757 1758 1759 1760 1761 1762 1763 1764 1765 1766 1767 1768 1769 1770 1771 1772 1773 1774 1775 1776 1777 1778 1779 1780 1781 1782 1783 1784 1785 1786 1787 1788 1789 1790 1791 1792 1793 1794 1795 1796 1797 1798 1799 1800 ----.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i XVIII wiek · Zobacz więcej »
Złożenie funkcji
Ilustracja złożenia dwóch funkcji Diagram przemienny przedstawiający złożenie funkcji lub innych strzałek Złożenie funkcji, superpozycja funkcji – podstawowa operacja w matematyce, polegająca na tym, że efekt kolejnego stosowania dwóch (lub więcej) funkcji (ze zbioru w zbiór), a także przekształceń, odwzorowań, transformacji, relacji dwuargumentowych, traktuje się jako wynik stosowania jednej funkcji (lub relacji) złożonej.
Nowy!!: Płaszczyzna zespolona i Złożenie funkcji · Zobacz więcej »
