Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Równanie Schrödingera i Teoria de Broglie’a-Bohma
Równanie Schrödingera i Teoria de Broglie’a-Bohma mają 20 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Erwin Schrödinger, Foton, Funkcja falowa, Funkcja gęstości prawdopodobieństwa, Kopenhaska interpretacja mechaniki kwantowej, Kot Schrödingera, Macierze Pauliego, Mechanika klasyczna, Mechanika kwantowa, Operator Hamiltona, Operator Laplace’a, Physical Review, Pole magnetyczne, Prąd prawdopodobieństwa, Przestrzeń konfiguracyjna, Równanie ciągłości, Równanie Diraca, Równanie Pauliego, Spin (fizyka), Układ fizyczny.
Erwin Schrödinger
Alpbach Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger (ur. 12 sierpnia 1887 w Wiedniu, zm. 4 stycznia 1961 tamże) – austriacki fizyk teoretyk, jeden z twórców mechaniki kwantowej, laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizyki w roku 1933 za prace nad matematycznym sformułowaniem mechaniki falowej.
Erwin Schrödinger i Równanie Schrödingera · Erwin Schrödinger i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Foton
Foton (gr. φῶς – światło, w dopełniaczu – φωτός, nazwa stworzona przez Gilberta N. Lewisa) – cząstka elementarna z grupy bozonów, będąca nośnikiem oddziaływań elektromagnetycznych (bozon cechowania).
Foton i Równanie Schrödingera · Foton i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Funkcja falowa
Funkcja falowa \Psi(r,t) – w mechanice kwantowej funkcja położenia r układu N cząstek w przestrzeni konfiguracyjnej i czasu t, o wartościach zespolonych, będąca rozwiązaniem ogólnego równania Schrödingera, przy czym dla układu N cząstek mamy gdzie \boldsymbol r_i \in \mathbb R^3 – wektor położenia i-tej cząstki.
Funkcja falowa i Równanie Schrödingera · Funkcja falowa i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Funkcja gęstości prawdopodobieństwa
Rozkład normalny nazywany też rozkładem Gaussa Funkcja gęstości prawdopodobieństwa (gęstość zmiennej losowej) – nieujemna funkcja rzeczywista, określona dla rozkładu prawdopodobieństwa, taka że całka z tej funkcji, obliczona w odpowiednich granicach, jest równa prawdopodobieństwu wystąpienia danego zdarzenia losowego.
Funkcja gęstości prawdopodobieństwa i Równanie Schrödingera · Funkcja gęstości prawdopodobieństwa i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Kopenhaska interpretacja mechaniki kwantowej
Interpretacja kopenhaska funkcji falowej jest interpretacjąprobabilistyczną.
Kopenhaska interpretacja mechaniki kwantowej i Równanie Schrödingera · Kopenhaska interpretacja mechaniki kwantowej i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Kot Schrödingera
Równocześnie żywy i martwy kot Schrödingera Kot Schrödingera – eksperyment myślowy, czasem nazywany paradoksem, opublikowany w 1935 roku przez austriackiego fizyka, Erwina Schrödingera, laureata Nagrody Nobla z dziedziny fizyki w roku 1933, w trzech częściach artykułu przeglądowego Obecna sytuacja w mechanice kwantowej.
Kot Schrödingera i Równanie Schrödingera · Kot Schrödingera i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Macierze Pauliego
Wolfgang Pauli (1900–1958) Macierze Pauliego (spinowe macierze Pauliego) – zbiór 3 zespolonych macierzy hermitowskich wymiaru 2×2 wprowadzony w 1927 roku przez Wolfganga Pauliego w celu opisu spinu elektronu w mechanice kwantowej: 0&&1 \\ 1&&0 \end\right, 0&-i \\ i&~~~0 \end\right, 1&~~~0 \\ 0&-1 \end\right.
Macierze Pauliego i Równanie Schrödingera · Macierze Pauliego i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Mechanika klasyczna
Mechanika klasyczna – dział mechaniki opisujący ruch ciał (kinematyka), wpływ oddziaływań na ruch ciał (dynamika) oraz badanie równowagi ciał materialnych (statyka).
Mechanika klasyczna i Równanie Schrödingera · Mechanika klasyczna i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Mechanika kwantowa
równania Schrödingera. interferencyjny strumienia elektronów przechodzących przez podwójnąszczelinę Mechanika kwantowa – teoria fizyczna rozszerzająca mechanikę klasyczną, konieczna do poprawnego opisu mikroświata, tj.
Mechanika kwantowa i Równanie Schrödingera · Mechanika kwantowa i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Operator Hamiltona
Operator Hamiltona (hamiltonian, operator energii) \hat H – operator definiowany w mechanice kwantowej, będący odpowiednikiem funkcji Hamiltona H (hamiltonianu) mechaniki klasycznej.
Operator Hamiltona i Równanie Schrödingera · Operator Hamiltona i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Operator Laplace’a
Operator Laplace’a, laplasjan – operator różniczkowy drugiego rzędu, wprowadzony przez Pierre’a Simona de Laplace’a.
Operator Laplace’a i Równanie Schrödingera · Operator Laplace’a i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Physical Review
Physical Review (często używany skrót: Phys. Rev.) – czasopismo naukowe publikujące prace naukowe ze wszystkich gałęzi fizyki.
Physical Review i Równanie Schrödingera · Physical Review i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Pole magnetyczne
żelaza) dookoła magnesu sztabkowego Wiązka elektronów poruszających się po orbicie kołowej w stałym polu magnetycznym Pole magnetyczne – stan przestrzeni, w której siły działająna poruszające się ładunki elektryczne, a także na ciała mające moment magnetyczny niezależnie od ich ruchu.
Pole magnetyczne i Równanie Schrödingera · Pole magnetyczne i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Prąd prawdopodobieństwa
Prąd prawdopodobieństwa – wektor \vec j obliczany w punkcie \vec x w chwili t, skierowany w kierunku przepływu prawdopodobieństwa, o wartości równej ilorazowi ilości prawdopodobieństwa dP przepływającego przez powierzchnię S prostopadłądo tego wektora, do wielkości tej powierzchni oraz czasu dt, w jakim przepływ prawdopodobieństwa następuje Jednostkąprądu prawdopodobieństwa jest.
Prąd prawdopodobieństwa i Równanie Schrödingera · Prąd prawdopodobieństwa i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Przestrzeń konfiguracyjna
Przestrzeń konfiguracyjna – abstrakcyjna przestrzeń matematyczna, której punkty opisująwszystkie możliwe położenia poszczególnych cząstek układu w przestrzeni fizycznej, przy czym kolejne współrzędne punktów przestrzeni konfiguracyjnej oznaczająwspółrzędne położeń odpowiednio ponumerowanych cząstek układu.
Przestrzeń konfiguracyjna i Równanie Schrödingera · Przestrzeń konfiguracyjna i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Równanie ciągłości
Równanie ciągłości – matematyczny zapis w postaci równania opisujący zmianę rozkładu wielkości fizycznej w ośrodku ciągłym.
Równanie Schrödingera i Równanie ciągłości · Równanie ciągłości i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Równanie Diraca
Równanie Diraca – jedno z fundamentalnych równań w relatywistycznej mechanice kwantowej, sformułowane przez angielskiego fizyka Paula Diraca w 1928 roku, słuszne dla cząstek o dowolnie wielkich energiach (tzw. cząstek relatywistycznych) o spinie 1/2 (fermiony, np. elektrony, kwarki), swobodnych i oddziałujących z polem elektromagnetycznym. Istnienie spinu wynika z samego żądania relatywistycznej niezmienniczości równania ruchu cząstek. Odpowiada równaniu Pauliego, które także zawiera spin cząstek, ale wprowadza go w sposób fenomenologiczny, niejako sztuczny, a jedynie dlatego, by otrzymać zgodność z doświadczeniem Sterna-Gerlacha (rozszerzając formalizm nierelatywistycznego równania Schrödingera). Równanie Diraca jest równaniem macierzowym – de facto stanowi ono układ 4 równań ze względu na fakt, iż symbole gamma (lub alfa, beta), występujące w tym równaniu, sąmacierzami 4 \times 4. Równania Diraca zapisuje się w postaci jawnie relatywistycznie niezmienniczej lub w tzw. obrazie Schrödingera. Ta ostatnia postać została najpierw wyprowadzona przez Diraca i jest stosowana ze względu na wygodę do wykonywania obliczeń, gdyż odróżnia współrzędne przestrzenne od współrzędnej czasowej. Równanie Diraca zostało potwierdzone w odniesieniu do struktury subtelnej widma atomu wodoru, wykazując znakomitązgodność z pomiarami. Przewiduje istnienie antycząstek. Niektóre jednak efekty, takie jak kreacja i anihilacja cząstek czy przesunięcie Lamba tłumaczy dopiero elektrodynamika kwantowa.
Równanie Diraca i Równanie Schrödingera · Równanie Diraca i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Równanie Pauliego
Równanie Pauliego – zaproponowane przez Wolfganga Pauliego w 1927 r. uogólnienie równania Schrödingera na przypadek cząstki o spinie 1/2 (np. elektronu, kwarku, atomu srebra itp.). Równanie to teoretycznie uzasadnia wynik eksperymentu Sterna-Gerlacha, który pokazał, że atomy srebra w postaci gazowej, przechodząc prostopadle do linii pola silnego magnesu, tworzyły dwie odseparowane wiązki – i to niezależnie od kierunku ustawienia pola magnetycznego względem wiązki wchodzącej do układu pomiarowego.
Równanie Pauliego i Równanie Schrödingera · Równanie Pauliego i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Spin (fizyka)
Przykład obracającego się ciała, które dopiero po obrocie o 720 stopni znajdzie się w tym samym stanie. Podobne właściwości ma fermion o spinie ½ nieoznaczoności kwantowej określone sąjedynie stożki możliwych usytuowań wektora spinu Spin – moment pędu (kręt) cząstki wynikający z jej natury kwantowej.
Równanie Schrödingera i Spin (fizyka) · Spin (fizyka) i Teoria de Broglie’a-Bohma ·
Układ fizyczny
Układ fizyczny – układ (wyodrębniony, realnie lub jedynie myślowo, fragment rzeczywistości), w postaci obiektu fizycznego lub zbioru takich obiektówLeksykon naukowo-techniczny, 1984, s. 1032.
Równanie Schrödingera i Układ fizyczny · Teoria de Broglie’a-Bohma i Układ fizyczny ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Równanie Schrödingera i Teoria de Broglie’a-Bohma
- Co ma wspólnego Równanie Schrödingera i Teoria de Broglie’a-Bohma
- Podobieństwa między Równanie Schrödingera i Teoria de Broglie’a-Bohma
Porównanie Równanie Schrödingera i Teoria de Broglie’a-Bohma
Równanie Schrödingera posiada 85 relacji, a Teoria de Broglie’a-Bohma ma 65. Co mają wspólnego 20, indeks Jaccard jest 13.33% = 20 / (85 + 65).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Równanie Schrödingera i Teoria de Broglie’a-Bohma. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
