Szybszy dostęp niż przeglądarce!
51 kontakty: Albania, Alfabet grecki, Cesarstwo Bizantyńskie, Cypr, Cywilizacja zachodnia, Dialekt attycki, Dialekt dorycki, Dialekt joński, Epoka hellenistyczna, Europa, Grecja, Homer, Język średniogrecki, Język grecki archaiczny, Język grecki klasyczny, Język griko, Język hebrajski, Język jewanik, Język mykeński, Język nowogrecki, Język pontyjski, Język starogrecki, Język turecki, Język urzędowy, Język włoski, Języki anatolijskie, Języki żydowskie, Języki helleńskie, Języki indoeuropejskie, Językoznawstwo, Katharewusa, Koine, Kreta, Kultura mykeńska, Macedonia Północna, Morze Śródziemne, Morze Egejskie, Nowy Testament, Okres archaiczny (starożytna Grecja), Okres klasyczny (starożytna Grecja), Peloponez, Pismo linearne B, Starożytna Grecja, Starożytność, Starożytny Rzym, Unia Europejska, Włochy, Wieki ciemne (starożytność), Wikipedia greckojęzyczna, XII wiek, ..., XIX wiek. Rozwiń indeks (1 jeszcze) »
Albania
Albania na mapie Europy Albania, Republika Albanii – państwo w południowo-wschodniej Europie na Bałkanach.
Nowy!!: Język grecki i Albania · Zobacz więcej »
Alfabet grecki
Alfabet grecki – pismo powstałe około IX w. p.n.e., służące do zapisu języka greckiego, oraz niektórych innych języków ludów znajdujących się pod wpływem kultury greckiej.
Nowy!!: Język grecki i Alfabet grecki · Zobacz więcej »
Cesarstwo Bizantyńskie
Cesarstwo wschodniorzymskie (bizantyjskie) Cesarstwo wschodniorzymskie, później Cesarstwo Bizantyńskie (w literaturze przeważnie w formie Cesarstwo Bizantyjskie, choć sąteż odmienne opinie, pot. i skrótowo Bizancjum) – termin historiograficzny, używany od XIX wieku na określenie greckojęzycznego, średniowiecznego cesarstwa rzymskiego ze stolicąw Konstantynopolu.
Nowy!!: Język grecki i Cesarstwo Bizantyńskie · Zobacz więcej »
Cypr
Cypr, Republika Cypryjska (Kýpros) – państwo położone na wyspie Cypr leżącej we wschodniej części Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Język grecki i Cypr · Zobacz więcej »
Cywilizacja zachodnia
Samuela P. Huntingtona. Ciemnoniebieski – kraje bezwzględnie należące do cywilizacji zachodniej. Jasnoniebieski – kraje częściowo do niej należące Cywilizacja zachodnia, kultura zachodnia, Zachód, kultura europejska, kultura euroatlantycka – kultura bądź cywilizacja ukształtowana w Europie Zachodniej, a wraz z ekspansjągospodarczo-politycznąod czasów renesansu rozprzestrzeniona na inne tereny, w szczególności Amerykę Północną, Australię i NowąZelandię.
Nowy!!: Język grecki i Cywilizacja zachodnia · Zobacz więcej »
Dialekt attycki
Zasięg dialektów języka greckiego ok. 400 r. p.n.e. Dialekt attycki – jeden z głównych dialektów klasycznego języka greckiego, w okresie klasycznym rozpowszechniony w Attyce i na północnych wybrzeżach Morza Egejskiego.
Nowy!!: Język grecki i Dialekt attycki · Zobacz więcej »
Dialekt dorycki
Zasięg dialektów języka greckiego Dialekt dorycki – jeden z głównych dialektów klasycznego języka greckiego, rozpadający się na kilka odmian, rozpowszechniony w okresie klasycznym na obszarze południowego i zachodniego Peloponezu (w Lakonii, Mesenii, Argolidzie i Koryncie), na wyspach Dodekanezu, niektórych wyspach południowych Cyklad (m.in. na Santorynie) i na Krecie, a także w części archipelagu Wysp Jońskich i Epiru.
Nowy!!: Język grecki i Dialekt dorycki · Zobacz więcej »
Dialekt joński
Zasięg dialektów języka greckiego ok. 400 r. p.n.e. Dialekt joński – jeden z głównych dialektów klasycznego języka greckiego, rozpowszechniony w okresie klasycznym na obszarze południowo-zachodniej Azji Mniejszej (w historycznej Jonii), na Cykladach, Sporadach Północnych, Eubei, a także części wysp przybrzeżnych Azji Mniejszej, m.in.
Nowy!!: Język grecki i Dialekt joński · Zobacz więcej »
Epoka hellenistyczna
Epoka hellenistyczna – okres w dziejach regionu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu (zwłaszcza obszarów znajdujących się pod greckim panowaniem), którego początek wyznacza śmierć Aleksandra Wielkiego w 323 roku p.n.e., a koniec – rzymskie podboje zakończone zajęciem ptolemejskiego Egiptu w 30 roku p.n.e. Niekiedy zwany hellenizmem lub epokąaleksandryjską.
Nowy!!: Język grecki i Epoka hellenistyczna · Zobacz więcej »
Europa
Europa Mapa polityczna Europy Europa – część świata leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej.
Nowy!!: Język grecki i Europa · Zobacz więcej »
Grecja
Grecja we wschodnim basenie śródziemnomorskim (zdjęcie satelitarne) Grecja (gr. Elláda, IPA: lub Ellás, IPA), Republika Grecka (Ellinikí Dimokratía, IPA) – państwo położone w południowo-wschodniej części Europy, na południowym krańcu Półwyspu Bałkańskiego.
Nowy!!: Język grecki i Grecja · Zobacz więcej »
Homer
''Homer i jego przewodnik'' – obraz Williama-Adolphe’a Bouguereau z 1874 roku Homer (Hómēros) (VIII wiek p.n.e.) – grecki pieśniarz wędrowny (aojda), epik, śpiewak i recytator (rapsod).
Nowy!!: Język grecki i Homer · Zobacz więcej »
Język średniogrecki
Język średniogrecki (greka bizantyjska) – termin określający czwartąfazę w ewolucji języka greckiego, w okresie między założeniem Konstantynopola w roku 330 a jego upadkiem w roku 1453.
Nowy!!: Język grecki i Język średniogrecki · Zobacz więcej »
Język grecki archaiczny
Język grecki archaiczny albo greka archaiczna – wczesne stadium rozwoju języka greckiego, poprzedzające grekę klasyczną, jednak późniejsze od greki mykeńskiej.
Nowy!!: Język grecki i Język grecki archaiczny · Zobacz więcej »
Język grecki klasyczny
Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.
Nowy!!: Język grecki i Język grecki klasyczny · Zobacz więcej »
Język griko
Kalabrii. Kolorem niebieskim oznaczono rozpowszechnienie do XV wieku, fioletowym do XVI, żółtym do XIX, pomarańczowym do XX, czerwonym – zasięg współczesny Grecia Salentina'' Język griko – język ojczysty Greków zamieszkujących Kalabrię i Apulię we Włoszech (Italogreków).
Nowy!!: Język grecki i Język griko · Zobacz więcej »
Język hebrajski
Język hebrajski (hebr., trb.) – język z grupy kananejskiej języków semickich północno-zachodnich, należących do afroazjatyckiej rodziny językowej, zapisywany przeważnie alfabetem hebrajskim.
Nowy!!: Język grecki i Język hebrajski · Zobacz więcej »
Język jewanik
Jewanik lub język żydowsko-grecki, język romaniocki – wymarły język z grupy języków helleńskich, używany przez Żydów greckich (zwanych Romaniotami) od okresu hellenistycznego do końca XX wieku.
Nowy!!: Język grecki i Język jewanik · Zobacz więcej »
Język mykeński
Język mykeński albo greka mykeńska, także: dialekt mykeński – wymarły język z grupy helleńskiej języków indoeuropejskich, najstarsze zaświadczone stadium języka greckiego.
Nowy!!: Język grecki i Język mykeński · Zobacz więcej »
Język nowogrecki
Język nowogrecki, język grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk(a) (η Ελληνική γλώσσα, i Ellinikí glóssa; τα Ελληνικά, ta Elliniká) – język indoeuropejski używany współcześnie w Grecji (ok. 11 mln mówiących) i na Cyprze (ok. 750 tys.). Jest on jednocześnie językiem urzędowym tych państw (na Cyprze obok tureckiego).
Nowy!!: Język grecki i Język nowogrecki · Zobacz więcej »
Język pontyjski
Język pontyjski (ποντιακά, ρωμαικά „rzymski”) – odmiana języka greckiego używana tradycyjnie na południowych i wschodnich wybrzeżach Morza Czarnego.
Nowy!!: Język grecki i Język pontyjski · Zobacz więcej »
Język starogrecki
Język starogrecki, greka starożytna (stgr. dialekt attycki:, he Hellenikè glõtta) – ogólna nazwa okresu w rozwoju języka greckiego, trwającego od okresu archaicznego przez okres klasyczny aż po okres hellenistyczny w dziejach starożytnej Grecji.
Nowy!!: Język grecki i Język starogrecki · Zobacz więcej »
Język turecki
Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.
Nowy!!: Język grecki i Język turecki · Zobacz więcej »
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Nowy!!: Język grecki i Język urzędowy · Zobacz więcej »
Język włoski
Mapa zasięgu występowania języka włoskiego Język włoski (wł.) – język romański objęty statusem urzędowego we Włoszech, San Marino, Watykanie (obok łaciny), Szwajcarii (obok francuskiego, niemieckiego i romansz), Monako (obok francuskiego i monegaskiego) oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii.
Nowy!!: Język grecki i Język włoski · Zobacz więcej »
Języki anatolijskie
Języki anatolijskie (hetyckie) – podrodzina języków indoeuropejskich, którymi posługiwała się ludność zamieszkująca współczesnąAnatolię w okresie od ok.
Nowy!!: Język grecki i Języki anatolijskie · Zobacz więcej »
Języki żydowskie
Języki żydowskie – grupa języków używanych przez diasporę żydowskąw różnych krajach świata, najczęściej w Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce.
Nowy!!: Język grecki i Języki żydowskie · Zobacz więcej »
Języki helleńskie
Języki helleńskie – rodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język grecki i Języki helleńskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język grecki i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Językoznawstwo
Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju.
Nowy!!: Język grecki i Językoznawstwo · Zobacz więcej »
Katharewusa
Katharewusa (gr. Καθαρεύουσα – " oczyszczona") – odmiana języka greckiego stworzona na początku XIX wieku przez językoznawcę Adamandiosa Koraisa.
Nowy!!: Język grecki i Katharewusa · Zobacz więcej »
Koine
Koine, koinè, greka wspólna (od gr., he koine dialektos – wspólny dialekt) – określenie powszechnej formy języka greckiego, która zastąpiła klasyczny język starogrecki i pozostawała w użyciu od początków epoki hellenistycznej do czasów późnoantycznych (ok. 300 p.n.e. – 300 n.e.). Greka koine stała się lingua franca wschodniej części basenu Morza Śródziemnego i nieoficjalnie drugim po łacinie językiem cesarstwa rzymskiego.
Nowy!!: Język grecki i Koine · Zobacz więcej »
Kreta
Kreta (od słowa krateia – silna,,, wen. Candia) – grecka wyspa na Morzu Śródziemnym.
Nowy!!: Język grecki i Kreta · Zobacz więcej »
Kultura mykeńska
Główne ośrodki cywilizacji mykeńskiej Kultura (cywilizacja) mykeńska (ok. 1700/1600 – 1150 p.n.e.) – najstarsza greckojęzyczna kultura rozwijająca się w późnej epoce brązu na terenie Grecji kontynentalnej (stopniowo rozprzestrzeniła się na inne obszary regionu egejskiego), ostatnia faza kultury helladzkiej.
Nowy!!: Język grecki i Kultura mykeńska · Zobacz więcej »
Macedonia Północna
Macedonia Północna (Republika Macedonii Północnej,,, dawniej Macedonia) – państwo w Europie Południowej na Półwyspie Bałkańskim, powstałe w wyniku rozpadu Jugosławii, obejmujące swoim terytorium około 38% regionu historyczno-geograficznego Macedonia.
Nowy!!: Język grecki i Macedonia Północna · Zobacz więcej »
Morze Śródziemne
Mapa Morza Śródziemnego z zaznaczonymi ośrodkami miejskimi i infrastrukturątransportowąMorze Śródziemne – morze międzykontynentalne leżące pomiędzy Europą, Afrykąi Azją, o powierzchni około 2,5 mln km².
Nowy!!: Język grecki i Morze Śródziemne · Zobacz więcej »
Morze Egejskie
Morze Egejskie (ang. Aegean Sea, gr. Αιγαίο Πέλαγος – Egeo Pelagos, łac. Mare Aegeum, tr. Ege Denizi) – morze wewnątrzkontynentalne we wschodniej części Morza Śródziemnego, położone między Półwyspem Bałkańskim, AzjąMniejsząa wyspami Kretą, Karpatos i Rodos.
Nowy!!: Język grecki i Morze Egejskie · Zobacz więcej »
Nowy Testament
Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Johna Wyclifa (XIV wiek) Nowy Testament (gr. Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Hē Kainē Diathēkē) – druga część Biblii chrześcijańskiej, zaraz po Starym Testamencie, stanowiąca zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego.
Nowy!!: Język grecki i Nowy Testament · Zobacz więcej »
Okres archaiczny (starożytna Grecja)
Okres archaiczny w historii starożytnej Grecji mieści się między tzw.
Nowy!!: Język grecki i Okres archaiczny (starożytna Grecja) · Zobacz więcej »
Okres klasyczny (starożytna Grecja)
Okres klasyczny – okres w dziejach starożytnej Grecji od wojen perskich do śmierci Aleksandra Wielkiego w 323 p.n.e.
Nowy!!: Język grecki i Okres klasyczny (starożytna Grecja) · Zobacz więcej »
Peloponez
Półwysep Peloponeski w Grecji Mapa fizyczna Peloponez widziany z kosmosu Peloponez (Półwysep Peloponeski, nwgr. Πελοπόννησος, Peloponnisos, w średniowieczu znany jako Morea, gr. Μωρέας lub Μωριάς) – półwysep i kraina historyczna w południowej Grecji o powierzchni 21 549 km², pomiędzy Morzem Jońskim a Egejskim.
Nowy!!: Język grecki i Peloponez · Zobacz więcej »
Pismo linearne B
Tabliczka z pismem linearnym B Tabliczka z Myken zapisująca ilość wełny do farbowania Pismo linearne B – pismo mykeńskie odczytane przez angielskich uczonych Michaela Ventrisa i Johna Chadwicka w 1953.
Nowy!!: Język grecki i Pismo linearne B · Zobacz więcej »
Starożytna Grecja
Starożytna Grecja – cywilizacja, która w starożytności rozwijała się w południowej części Półwyspu Bałkańskiego, na wyspach mórz Egejskiego i Jońskiego, wybrzeżach Azji Mniejszej, a później także w innych rejonach Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Język grecki i Starożytna Grecja · Zobacz więcej »
Starożytność
Egipskie piramidy Ateny na Akropolu Rzymskie koloseum Starożytność – pierwszy okres historii niektórych części świata, wyróżniany zwłaszcza w dziejopisarstwie europejskim.
Nowy!!: Język grecki i Starożytność · Zobacz więcej »
Starożytny Rzym
cesarstwo nicejskie, Despotat Epiru i Despotat Morei Starożytny Rzym – cywilizacja rozwijająca się w basenie Morza Śródziemnego i części Europy.
Nowy!!: Język grecki i Starożytny Rzym · Zobacz więcej »
Unia Europejska
Komisji Europejskiej Parlamentu Europejskiego w Strasburgu Unia Europejska, UE (ang. European Union, EU) – gospodarczo-polityczny związek 27 demokratycznych państw europejskich.
Nowy!!: Język grecki i Unia Europejska · Zobacz więcej »
Włochy
Zdjęcie satelitarne Włoch Włochy, Republika Włoska – państwo położone w Europie Południowej, głównie na Półwyspie Apenińskim, będące członkiem Unii Europejskiej oraz wielu organizacji, m.in.: ONZ, NATO, należące do grupy siedmiu najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata – G7.
Nowy!!: Język grecki i Włochy · Zobacz więcej »
Wieki ciemne (starożytność)
Wieki ciemne – okres w historii starożytnej Grecji, trwający od upadku kultury mykeńskiej (XII/XI wiek p.n.e.) do początku epoki archaicznej (IX/VIII wiek p.n.e.), podczas którego zaszły w świecie greckim zasadnicze zmiany, które zadecydowały o kształcie klasycznej cywilizacji greckiej.
Nowy!!: Język grecki i Wieki ciemne (starożytność) · Zobacz więcej »
Wikipedia greckojęzyczna
Wikipedia greckojęzyczna – grecka edycja językowa Wikipedii.
Nowy!!: Język grecki i Wikipedia greckojęzyczna · Zobacz więcej »
XII wiek
XI wiek XIII wiek Lata 1100. • Lata 1110. • Lata 1120. • Lata 1130. • Lata 1140. • Lata 1150. • Lata 1160. • Lata 1170. • Lata 1180. • Lata 1190. 1101 1102 1103 1104 1105 1106 1107 1108 1109 1110 1111 1112 1113 1114 1115 1116 1117 1118 1119 1120 1121 1122 1123 1124 1125 1126 1127 1128 1129 1130 1131 1132 1133 1134 1135 1136 1137 1138 1139 1140 1141 1142 1143 1144 1145 1146 1147 1148 1149 1150 1151 1152 1153 1154 1155 1156 1157 1158 1159 1160 1161 1162 1163 1164 1165 1166 1167 1168 1169 1170 1171 1172 1173 1174 1175 1176 1177 1178 1179 1180 1181 1182 1183 1184 1185 1186 1187 1188 1189 1190 1191 1192 1193 1194 1195 1196 1197 1198 1199 1200 Europa w XII wieku.
Nowy!!: Język grecki i XII wiek · Zobacz więcej »
XIX wiek
XVIII wiek XX wiek Lata 1800. • Lata 1810. • Lata 1820. • Lata 1830. • Lata 1840. • Lata 1850. • Lata 1860. • Lata 1870. • Lata 1880. • Lata 1890. 1801 1802 1803 1804 1805 1806 1807 1808 1809 1810 1811 1812 1813 1814 1815 1816 1817 1818 1819 1820 1821 1822 1823 1824 1825 1826 1827 1828 1829 1830 1831 1832 1833 1834 1835 1836 1837 1838 1839 1840 1841 1842 1843 1844 1845 1846 1847 1848 1849 1850 1851 1852 1853 1854 1855 1856 1857 1858 1859 1860 1861 1862 1863 1864 1865 1866 1867 1868 1869 1870 1871 1872 1873 1874 1875 1876 1877 1878 1879 1880 1881 1882 1883 1884 1885 1886 1887 1888 1889 1890 1891 1892 1893 1894 1895 1896 1897 1898 1899 1900 ----.
Nowy!!: Język grecki i XIX wiek · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Gr., Grecki, Grecki język, Greka, Ελληνικά.
