15 kontakty: Alfabet grecki, Dialekt attycki, Epoka hellenistyczna, ISO 639, Język grecki, Język grecki archaiczny, Język grecki klasyczny, Język mykeński, Język nowogrecki, Języki helleńskie, Języki indoeuropejskie, Koine, Okres archaiczny (starożytna Grecja), Okres klasyczny (starożytna Grecja), Starożytna Grecja.
Alfabet grecki
Alfabet grecki – pismo powstałe około IX w. p.n.e., służące do zapisu języka greckiego, oraz niektórych innych języków ludów znajdujących się pod wpływem kultury greckiej.
Nowy!!: Język starogrecki i Alfabet grecki · Zobacz więcej »
Dialekt attycki
Zasięg dialektów języka greckiego ok. 400 r. p.n.e. Dialekt attycki – jeden z głównych dialektów klasycznego języka greckiego, w okresie klasycznym rozpowszechniony w Attyce i na północnych wybrzeżach Morza Egejskiego.
Nowy!!: Język starogrecki i Dialekt attycki · Zobacz więcej »
Epoka hellenistyczna
Epoka hellenistyczna – okres w dziejach regionu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu (zwłaszcza obszarów znajdujących się pod greckim panowaniem), którego początek wyznacza śmierć Aleksandra Wielkiego w 323 roku p.n.e., a koniec – rzymskie podboje zakończone zajęciem ptolemejskiego Egiptu w 30 roku p.n.e. Niekiedy zwany hellenizmem lub epokąaleksandryjską.
Nowy!!: Język starogrecki i Epoka hellenistyczna · Zobacz więcej »
ISO 639
ISO 639 – zestaw standardów międzynarodowych dotyczących jednoznacznego reprezentowania nazw języków za pomocąkrótkich, 2-, 3- lub 4-literowych identyfikatorów.
Nowy!!: Język starogrecki i ISO 639 · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Język starogrecki i Język grecki · Zobacz więcej »
Język grecki archaiczny
Język grecki archaiczny albo greka archaiczna – wczesne stadium rozwoju języka greckiego, poprzedzające grekę klasyczną, jednak późniejsze od greki mykeńskiej.
Nowy!!: Język starogrecki i Język grecki archaiczny · Zobacz więcej »
Język grecki klasyczny
Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.
Nowy!!: Język starogrecki i Język grecki klasyczny · Zobacz więcej »
Język mykeński
Język mykeński albo greka mykeńska, także: dialekt mykeński – wymarły język z grupy helleńskiej języków indoeuropejskich, najstarsze zaświadczone stadium języka greckiego.
Nowy!!: Język starogrecki i Język mykeński · Zobacz więcej »
Język nowogrecki
Język nowogrecki, język grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk(a) (η Ελληνική γλώσσα, i Ellinikí glóssa; τα Ελληνικά, ta Elliniká) – język indoeuropejski używany współcześnie w Grecji (ok. 11 mln mówiących) i na Cyprze (ok. 750 tys.). Jest on jednocześnie językiem urzędowym tych państw (na Cyprze obok tureckiego).
Nowy!!: Język starogrecki i Język nowogrecki · Zobacz więcej »
Języki helleńskie
Języki helleńskie – rodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język starogrecki i Języki helleńskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język starogrecki i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Koine
Koine, koinè, greka wspólna (od gr., he koine dialektos – wspólny dialekt) – określenie powszechnej formy języka greckiego, która zastąpiła klasyczny język starogrecki i pozostawała w użyciu od początków epoki hellenistycznej do czasów późnoantycznych (ok. 300 p.n.e. – 300 n.e.). Greka koine stała się lingua franca wschodniej części basenu Morza Śródziemnego i nieoficjalnie drugim po łacinie językiem cesarstwa rzymskiego.
Nowy!!: Język starogrecki i Koine · Zobacz więcej »
Okres archaiczny (starożytna Grecja)
Okres archaiczny w historii starożytnej Grecji mieści się między tzw.
Nowy!!: Język starogrecki i Okres archaiczny (starożytna Grecja) · Zobacz więcej »
Okres klasyczny (starożytna Grecja)
Okres klasyczny – okres w dziejach starożytnej Grecji od wojen perskich do śmierci Aleksandra Wielkiego w 323 p.n.e.
Nowy!!: Język starogrecki i Okres klasyczny (starożytna Grecja) · Zobacz więcej »
Starożytna Grecja
Starożytna Grecja – cywilizacja, która w starożytności rozwijała się w południowej części Półwyspu Bałkańskiego, na wyspach mórz Egejskiego i Jońskiego, wybrzeżach Azji Mniejszej, a później także w innych rejonach Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Język starogrecki i Starożytna Grecja · Zobacz więcej »