59 kontakty: Anatman, Anguttara Nikaya, Anicca, Awidja, Budda Siakjamuni, Buddyzm, Buddyzm tybetański, Cierpienie, Cztery Niezmierzoności, Cztery pieczęcie, Cztery Szlachetne Prawdy, Duhkha, Dwanaście ogniw współzależnego powstawania, Dziesięć złych uczynków (buddyzm), Dzogczen, Ego, Ego (buddyzm), Filozofia buddyjska, Filozofia indyjska, Grzech, Hinajana w buddyzmie tybetańskim, Indriya, Jaźń w filozofii indyjskiej, Karma, Karma w buddyzmie, Karuna, Kiyohime, Koło życia (buddyzm), Koło Dharmy, Kontemplacja (buddyzm), Lamrim, Mahajana, Mahamudra, Matthieu Ricard, Medytacja, Niebo (raj), Niewiedza (buddyzm), Nirwana, Nyndro, Ośmioraka ścieżka, Oświecenie (religie Wschodu), Pięć skupisk, Proces umierania w teorii wadżrajany, Pyrron z Elidy, Sansara, Sens życia, Siunjata, Socjalizm dhammiczny, Splamienia (buddyzm), Strażnicy Dharmy, ..., Tantry jogi najwyższej, Tantryzm buddyjski, Taoizm, Trzy Cechy Istnienia, Tybetańska Księga Umarłych, Vibhajjavada, Wadżrajana, Wajbaszika, Zen. Rozwiń indeks (9 jeszcze) »
Anatman
Anatman (skr. nie-ja, w języku pali anatta) – podstawowa doktryna buddyjska, według której nie istnieje nic takiego jak atman (dusza).
Nowy!!: Duhkha i Anatman · Zobacz więcej »
Anguttara Nikaya
Anguttara Nikaya (aṅguttaranikāya; pol.: „Zbiór stopniowy”, „Rozprawy według liczb”) – tekst buddyjski, czwarty z pięciu nikaj (zbiorów) w Sutta Pitaka.
Nowy!!: Duhkha i Anguttara Nikaya · Zobacz więcej »
Anicca
Anicca (czyt. aniczcza; sans. अनित्य anitya; pāli अनिच्च anicca; tyb. mi rtag pa; chiński 無常 wúcháng; kor. 무상 musang;jap. 無常 mujō; wiet. vô thường) – podstawowe pojęcie buddyzmu oznaczające nietrwałość.
Nowy!!: Duhkha i Anicca · Zobacz więcej »
Awidja
Awidja (trl. Avidyā) – pojęcie z filozofii indyjskiej, oznaczające niewystarczająco refleksyjnąpostawę wobec rzeczywistości, obecne w doktrynach religii dharmicznych.
Nowy!!: Duhkha i Awidja · Zobacz więcej »
Budda Siakjamuni
Ilustracja Buddy z XIX wieku Budda Siakjamuni (żył w latach prawdopodobnie 563–483 p.n.e.Daty życia Buddy sąobiektem kontrowersji. Zobacz: era buddyjska.), właściwie Siddhartha Gautama z rodu Śakjów – indyjski książę, filozof i reformator religijny, twórca buddyzmu.
Nowy!!: Duhkha i Budda Siakjamuni · Zobacz więcej »
Buddyzm
„Koło Dharmy” – najczęściej spotykany buddyjski symbol. Flaga buddyjska Buddyzm (inna nazwa to: sanskr. Buddha Dharma; pāli. Buddha Dhamma lub Buddha Sasana – „Nauka Przebudzonego”) – nonteistyczny system filozoficzny i religijny, którego założycielem i twórcąjego podstawowych założeń był żyjący od około 560 do 480 roku p.n.e. Siddhārtha Gautama (pāli. Siddhattha Gotama), syn księcia z rodu Śākyów, władcy jednego z miast-państw w północnych Indiach.
Nowy!!: Duhkha i Buddyzm · Zobacz więcej »
Buddyzm tybetański
Wylie: mkhas grub dge legs dpal bzang po; 1385–1438). Od słowa lama pochodzi określenie buddyzmu tybetańskiego jako lamaizmu Buddyzm tybetański (tyb.: བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན།, Wylie: bod brgyud nang bstan; określany też jako lamaizm, choć nazwa ta bywa odbierana jako pejoratywna i jest merytorycznie niesłuszna) – odmiana buddyzmu, która jest głównąreligiąTybetu i jego regionów sąsiadujących (np. Bhutanu, Nepalu, Sikkimu i Ladakhu) od czasu ustanowienia jej jako religii państwowej przez króla Trisong Decena (Wylie: khri srong lde btsan) panującego w Tybecie w okresie od roku 755 do 797.
Nowy!!: Duhkha i Buddyzm tybetański · Zobacz więcej »
Cierpienie
Bazylika św. Piotra w Rzymie. Cierpienie – ból, doznanie braku lub straty doświadczane przez osobę.
Nowy!!: Duhkha i Cierpienie · Zobacz więcej »
Cztery Niezmierzoności
Cztery Niezmierzoności, Cztery Szlachetne Postawy, Cztery Boskie Dziedziny, Boskie Siedziby, Cztery Boskie Stany (w języku pali i sanskrycie Brahmaviharā) – sekwencja buddyjskich medytacji zalecanych przez pisma znane w języku pali jako Brahmavihara Sutta, a w sanskrycie jako Brahmavihara Sutra.
Nowy!!: Duhkha i Cztery Niezmierzoności · Zobacz więcej »
Cztery pieczęcie
Cztery pieczęcie – aksjomaty (tezy) wspólne wszystkim buddyjskim szkołom.
Nowy!!: Duhkha i Cztery pieczęcie · Zobacz więcej »
Cztery Szlachetne Prawdy
Cztery Szlachetne Prawdy (pāli. cattari arya sacchani; sanskr. catvari arya satyani) – to podstawa nauk buddyzmu.
Nowy!!: Duhkha i Cztery Szlachetne Prawdy · Zobacz więcej »
Duhkha
Duḥkha (pal. dukkha दुक्ख; skt दुःख; chiń. ku 苦; kor. ko 고(苦); jap. ku 苦; wiet. khổ) – buddyjskie określenie pochodzące z sanskrytu oznaczający cierpienie lub bolesność, często jest też tłumaczone jako psychiczny dyskomfort związany z brakiem trwałego zadowolenia.
Nowy!!: Duhkha i Duhkha · Zobacz więcej »
Dwanaście ogniw współzależnego powstawania
Dwanaście ogniw współzależnego powstawania (skt: प्रतीत्यसमुत्पाद, pratītyasamutpāda; pali: paticca-samuppāda; tyb.: rten.cing.'brel.bar.'byung.ba; chin.: 緣起) – obok Czterech Szlachetnych Prawd jeden z głównych poglądów używanych w buddyzmie.
Nowy!!: Duhkha i Dwanaście ogniw współzależnego powstawania · Zobacz więcej »
Dziesięć złych uczynków (buddyzm)
Dziesięć złych (niecnych, niewłaściwych) uczynków w buddyzmie to: 3 czyny cielesne.
Nowy!!: Duhkha i Dziesięć złych uczynków (buddyzm) · Zobacz więcej »
Dzogczen
Dzogczen (wymowa przyjęła się z brzmienia angielskiego dzogchen, a po tybetańsku brzmi dzokcien, རྫོགས་ཆེན་, Wylie: rdzogs chen, ZWPY Zogqên) – kompleksowy system nauk i praktyk dla fundamentalnego stanu, zwanego po tybetańsku rigpą(Wylie: rig pa), traktowany przez tradycję ningma buddyzmu tybetańskiego i przed-buddyjskąreligię bön jako „wielki szczyt” ścieżek do „Doskonałego Oświecenia”.
Nowy!!: Duhkha i Dzogczen · Zobacz więcej »
Ego
Ego (pol. ja, jaźń) – jedna z trzech struktur osobowości w modelu psychoanalitycznym, obok id i superego; często rozumiane w znaczeniu ja jednostki ludzkiej.
Nowy!!: Duhkha i Ego · Zobacz więcej »
Ego (buddyzm)
Ego – w buddyzmie oznacza świadomość siebie jako oddzielnego bytu, będącązłudzeniem.
Nowy!!: Duhkha i Ego (buddyzm) · Zobacz więcej »
Filozofia buddyjska
Filozofia buddyjska – została zapoczątkowana przez Buddę, prawdopodobnie w VI wieku p.n.e. lub V wieku p.n.e.
Nowy!!: Duhkha i Filozofia buddyjska · Zobacz więcej »
Filozofia indyjska
Mapa Indii Filozofia indyjska – filozofia uprawiana na subkontynencie indyjskim oraz na obszarach, w których zaznaczyły się indyjskie wpływy kulturowe (jak Azja Środkowa, Tybet, Indonezja, Indochiny).
Nowy!!: Duhkha i Filozofia indyjska · Zobacz więcej »
Grzech
Grzech pierwszych rodziców i wypędzenie z raju''. Grzech – przekroczenie norm religijnych.
Nowy!!: Duhkha i Grzech · Zobacz więcej »
Hinajana w buddyzmie tybetańskim
Nauki hinajany w buddyzmie tybetańskim zawarte sąw przekazie sutr, winai oraz abhidharmy.
Nowy!!: Duhkha i Hinajana w buddyzmie tybetańskim · Zobacz więcej »
Indriya
Indriya (pali, sanskryt) to w buddyzmie zdolności.
Nowy!!: Duhkha i Indriya · Zobacz więcej »
Jaźń w filozofii indyjskiej
Jaźń w filozofii indyjskiej – zasada wewnętrzna, indywidualna jaźń istoty ludzkiej.
Nowy!!: Duhkha i Jaźń w filozofii indyjskiej · Zobacz więcej »
Karma
Karma (lub karman, sanskr. कर्म, pali. kamma, chiń. 業 yè, kor. 업ǒp; jap. gō; wiet. nghiệp) – w buddyzmie, hinduizmie i religiach dharmicznych jest to przyczyna – rozumiana w sensie prawa przyczyny i skutku.
Nowy!!: Duhkha i Karma · Zobacz więcej »
Karma w buddyzmie
Karma lub karman sanskr.
Nowy!!: Duhkha i Karma w buddyzmie · Zobacz więcej »
Karuna
Karuna (Karuṇā w języku pali i sanskrycie, a w tyb. snying-rje) – jest buddyjskąoraz dźinijskąkoncepcjąmiłości.
Nowy!!: Duhkha i Karuna · Zobacz więcej »
Kiyohime
Yoshitoshi Tsukioka (XIX w.), ''Kiyohime zmieniająca się w węża'', znana również jako Kiyo – imię bohaterki japońskiej legendy, córki zarządcy wsi, która z nienawiści do mężczyzny stała się potworem pragnącym zemścić się na niedoszłym mężu za odrzucenie miłości, str.100 str.
Nowy!!: Duhkha i Kiyohime · Zobacz więcej »
Koło życia (buddyzm)
Koło życia Koło życia (także: koło stawania się, kołowrót życia i śmierci bhawaczakra, sanskryckie bhavacakra) – jest ważnym symbolem buddyzmu.
Nowy!!: Duhkha i Koło życia (buddyzm) · Zobacz więcej »
Koło Dharmy
Koło Dharmy – ważny symbol buddyzmu.
Nowy!!: Duhkha i Koło Dharmy · Zobacz więcej »
Kontemplacja (buddyzm)
Kontemplacja – typ medytacji związany z rozwijaniem wglądu zwanego vipassana za pomocąanalitycznego poznawania w to jak przejawiająsię zjawiska, a nie jak się jedynie wydająprzejawiać, tj.
Nowy!!: Duhkha i Kontemplacja (buddyzm) · Zobacz więcej »
Lamrim
Lamrim (tyb. Lam Rim – stopnie ścieżki) – jest żywątradycjąnauk i technik medytacyjnych buddyzmu tybetańskiego, szczególnie w szkole gelug.
Nowy!!: Duhkha i Lamrim · Zobacz więcej »
Mahajana
Mahajana (skt. mahāyāna „Wielki Wóz”, chiń.: 大乘, dàshèng; kor. 대승 taesŭng, jap.: 大乗, daijō, wiet. đại thừa) – kierunek buddyzmu, który wyodrębnił się w I wieku p.n.e.
Nowy!!: Duhkha i Mahajana · Zobacz więcej »
Mahamudra
Mahamudra (sanskryt. mahāmudrā; wymowa tybetańska. ciakcien; tyb. ཕྱག་ཆེན།; Wylie. phyag chen) – naturalny stan oraz kompleksowy system prowadzący do tego stanu związany z tantrami jogi najwyższej „nowożytnego przekazu” sarma (Wylie. gsar ma) bądź tantrami wewnętrznymi (Wylie. nang rgyud) „starożytnego przekazu” ningma (Wylie. rnying ma) buddyzmu tybetańskiego.
Nowy!!: Duhkha i Mahamudra · Zobacz więcej »
Matthieu Ricard
group.
Nowy!!: Duhkha i Matthieu Ricard · Zobacz więcej »
Medytacja
mantrąMedytacja (– zagłębianie się w myślach, rozważanie, namysł) – praktyki polegające na ćwiczeniu umysłu lub wprowadzaniu się w odmienny stan świadomości dla uzyskania dobroczynnego skutku, albo aby umysł uznał treść odmiennego stanu bez identyfikowania się z nim lub jako cel sam w sobie.
Nowy!!: Duhkha i Medytacja · Zobacz więcej »
Niebo (raj)
Niebo czy raj – mityczna kraina, lub jedna z krain stanowiących zaświaty.
Nowy!!: Duhkha i Niebo (raj) · Zobacz więcej »
Niewiedza (buddyzm)
Niewiedza (sanskryt avidya; pali avijja; tyb. མ་རིག་པ, Wylie: ma rig pa) – kluczowe pojęcie buddyjskie.
Nowy!!: Duhkha i Niewiedza (buddyzm) · Zobacz więcej »
Nirwana
Nirwana (dosłownie zgaśnięcie) – wygaśnięcie cierpienia, termin używany w religiach dharmicznych na określenie bardzo zaawansowanego poziomu urzeczywistnienia.
Nowy!!: Duhkha i Nirwana · Zobacz więcej »
Nyndro
Nyndro (tyb. ཕྱག་ཆེན་སྔོན་འགྲོ།; Wylie.: sngon 'gro; wymowa nöndro): – praktyki wstępne stosowane we wszystkich czterech szkołach buddyzmu tybetańskiego stanowiące podstawę ścieżki tantrycznej w wadżrajanie prowadzącej do Oświecenia według buddyzmu.
Nowy!!: Duhkha i Nyndro · Zobacz więcej »
Ośmioraka ścieżka
Koło Dharmy (Nauki) symbolizuje SzlachetnąOśmiorakąŚcieżkę Szlachetna Ośmioraka Ścieżka (także: Ośmiostopniowa, Ośmioaspektowa) – zbiór podstawowych zaleceń buddyzmu.
Nowy!!: Duhkha i Ośmioraka ścieżka · Zobacz więcej »
Oświecenie (religie Wschodu)
Latarnia przy japońskiej świątyni zen Oświecenie (albo samourzeczywistnienie, samorealizacja, bodhi skr. बोधि, poch. od rdzenia budh „wiedzieć”, w stronie biernej „być przebudzonym”) – stan (lub raczej cały szereg stanów), jaki według większości religii i filozofii Wschodu (buddyzm, hinduizm, dżinizm, taoizm), czasami lub trwale realizuje się po długotrwałej praktyce medytacyjnej, albo z nagła (spór gradualizmu z subityzmem).
Nowy!!: Duhkha i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »
Pięć skupisk
Pięć skupisk (skupisko; sanskryt: स्कन्ध skandha; pali khandha; tyb. ཕུང་པོ་ལྔ་, Wylie: phung po lnga; chiń. 蘊 yùn; – nagromadzenie; agregat) – skupiska (skandhy) w buddyzmie sązbiorami stosowanymi przez buddę w celu klasyfikowania wielu rozmaitych fizycznych i mentalnych zjawisk na poziomie pięciu psychofizycznych komponentów lub inaczej pięciu tzw.
Nowy!!: Duhkha i Pięć skupisk · Zobacz więcej »
Proces umierania w teorii wadżrajany
Proces umierania w teorii wadżrajany – kompleksowy opis etapów naturalnej śmierci fizjologicznej, zawierający m.in.
Nowy!!: Duhkha i Proces umierania w teorii wadżrajany · Zobacz więcej »
Pyrron z Elidy
Pyrron z Elidy (gr. Pyrrhon ho Eleios, ur. ok. 360 p.n.e., zm. ok. 286 p.n.e.) – filozof grecki, założyciel szkoły sceptyckiej.
Nowy!!: Duhkha i Pyrron z Elidy · Zobacz więcej »
Sansara
Saṅsāra lub saṃsāra (pali, sans.: संसार, tel.: సంసారం; chiń.: trad. 輪迴, upr. 轮回, pinyin lún huí, jap.: 輪廻 rinne) – w hinduizmie, dźinizmie i buddyzmie termin dosłownie oznacza nieustanne wędrowanie, czyli kołowrót narodzin i śmierci, cykl reinkarnacji, któremu od niezmierzonego okresu podlegająwszystkie żywe istoty włącznie z istotami boskimi (dewy).
Nowy!!: Duhkha i Sansara · Zobacz więcej »
Sens życia
Paula Gauguina Sens życia – istota i cel ludzkiej egzystencji, powołanie człowieka (zob. osoba), to, co uzasadnia trud życia i czyni je wartym przeżycia.
Nowy!!: Duhkha i Sens życia · Zobacz więcej »
Siunjata
Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb. stong pa nyid) – pojęcie występujące we wszystkich odłamach buddyzmu.
Nowy!!: Duhkha i Siunjata · Zobacz więcej »
Socjalizm dhammiczny
Bhikkhu Buddhadasa - stworzył podwaliny pod naukę zwaną"socjalizm dhāmmiczny" Socjalizm dhāmmiczny – nazwa wizji "Oświeconego Społeczeństwa" ("Społeczeństwa Nibbany") stworzonej przez tajskiego mnicha bhikkhu Buddhadasę w latach 70., także twórcy szkoły buddyjskiej Suan Mokkh.
Nowy!!: Duhkha i Socjalizm dhammiczny · Zobacz więcej »
Splamienia (buddyzm)
Splamienia (sanskryt klesha, pali kilesa, angielski afflictions, delusions) – kluczowy w buddyzmie termin.
Nowy!!: Duhkha i Splamienia (buddyzm) · Zobacz więcej »
Strażnicy Dharmy
Strażnicy Dharmy (sanskryt Dharmapala) – w buddyzmie Wadżrajany to buddowie lub bodhisattwowie bądź inne istoty pojawiający się w groźnej formie związani obietnicąm.in.
Nowy!!: Duhkha i Strażnicy Dharmy · Zobacz więcej »
Tantry jogi najwyższej
Tantry jogi najwyższej (sanskryt. anuttara joga tantra, tyb. བླ་ན་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་, transliteracja Wyliego. rnal 'byor bla na med pa’i rgyud) – najbardziej zaawansowane tantry wadżrajany, gdzie występuje praktyka fazy spełniającej (transliteracja Wyliego. rdzogs rim), z punktu widzenia szkół sarma buddyzmu tybetańskiego takich jak sakja, kagju, gelug, dzionang.
Nowy!!: Duhkha i Tantry jogi najwyższej · Zobacz więcej »
Tantryzm buddyjski
Tantryzm buddyjski – system praktyk w buddyzmie umożliwiający bezpośrednie doświadczanie natury rzeczywistości, na temat której "wnioskuje się" (według tzw. prawomocnego poznawania, sanskryt. pramana, ang. logic/valid cognition) w teoriach buddyzmu takich jak madhjamaka i jogaczara.
Nowy!!: Duhkha i Tantryzm buddyjski · Zobacz więcej »
Taoizm
yang'' Taoizm (czasem zapisywany jako daoizm) – tradycyjny chiński system filozoficzny i religijny.
Nowy!!: Duhkha i Taoizm · Zobacz więcej »
Trzy Cechy Istnienia
Trzy Cechy Istnienia (pāli ti-lakkhana; określane też jako Trzy Pieczęcie Dharmy, sanskryt dharma mudra) - podstawowa doktryna w buddyzmie głosząca trzy cechy uwarunkowanego istnienia.
Nowy!!: Duhkha i Trzy Cechy Istnienia · Zobacz więcej »
Tybetańska Księga Umarłych
Tybetańska Księga Umarłych (tyb.: བར་དོ་ཐོས་གྲོལ, Wylie: bar-do thos-grol, ZWPY: Pardo Toizhoi) – rytualny buddyjski tekst odczytywany w obecności zmarłego i opisujący proces umierania oraz pośmiertne stany umysłu.
Nowy!!: Duhkha i Tybetańska Księga Umarłych · Zobacz więcej »
Vibhajjavada
Vibhajjavāda – (pali. Vibhajja - analiza + vada - nauka, szkoła, doktryna).
Nowy!!: Duhkha i Vibhajjavada · Zobacz więcej »
Wadżrajana
mala Wadżrajana – kierunek buddyzmu związany z praktykątantr, który wyodrębnił się ok.
Nowy!!: Duhkha i Wadżrajana · Zobacz więcej »
Wajbaszika
Wajbaszika – należy do wczesnych szkół buddyjskich.
Nowy!!: Duhkha i Wajbaszika · Zobacz więcej »
Zen
– nurt buddyzmu, który w pełni rozwiniętąformę uzyskał w Chinach (zob. chan), skąd przedostał się do Korei, Wietnamu i Japonii.
Nowy!!: Duhkha i Zen · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Dukkha, Trzy rodzaje cierpienia.