Szybszy dostęp niż przeglądarce!
72 kontakty: Abhidharma, Achang, Anatman, Śikszananda, Bhumi, Buddyjskie szkoły chińskie, Buddyzm, Buddyzm tybetański, Buddyzm w Chinach – kalendarium, Buddyzm w Tybecie – kalendarium, Chan (buddyzm), Congkhapa, Daosheng, Dazu Huike, Dhammapada, Dharmakszema, Diamentowa karoca, Dilun, Doushuai Congyue, Duhkha, Dwie prawdy, Faxian, Faxiang, Fazang, Filozofia buddyjska, Filozofia indyjska, Gelug, Hinajana w buddyzmie tybetańskim, Huayan, Huineng, Indrabodhi, Józef Maria Bocheński, Kanon mahajany, Koniec świata, Kontemplacja (buddyzm), Lamrim, Longczenpa, Mały Wóz, Maciej Stanisław Zięba, Mahajana, Nalanda, Nara (okres), Natura Buddy, Niewiedza (buddyzm), Ningma, Nirvana Sutra, Nirwana, Nowy Rok, Paekp’a Kŭngsŏn, Północna szkoła chan, ..., Porównanie buddyzmu Wielkiej i Diamentowej Drogi, Religia, Ryōnen Myōzen, Sanlun, Sarnath, Sautrantika, Sōtō, Siunjata, Splamienia (buddyzm), Sutra lotosu, Sutra Serca, Szkoła Czystej Krainy, Tantry jogi najwyższej, Tantryzm buddyjski, Therawada, Virupa, Wadżrajana, Wajbaszika, Wasubandhu, Wŏnch'ŭk, Wŏnhyo, Wczesne szkoły buddyjskie. Rozwiń indeks (22 jeszcze) »
Abhidharma
Abhidharma (sanskr.; pali abhidhamma; chiń. 阿毘達磨 ebidamo; kor. 아비달마 abidarma; jap. apidarma, ahitatsuma; wiet. a-tì-đạt-ma) – termin znaczący właściwie „o dharmie”, tradycyjnie tłumaczony jednak jako „Najwyższa Dharma”.
Nowy!!: Hinajana i Abhidharma · Zobacz więcej »
Achang
Achang (Maingtha, Ngac’ang; chiń. 阿昌族; pinyin: Āchāng zú) – grupa etniczna zamieszkująca pogranicze chińsko-birmańskie (głównie Junnan).
Nowy!!: Hinajana i Achang · Zobacz więcej »
Anatman
Anatman (skr. nie-ja, w języku pali anatta) – podstawowa doktryna buddyjska, według której nie istnieje nic takiego jak atman (dusza).
Nowy!!: Hinajana i Anatman · Zobacz więcej »
Śikszananda
Śikszananda (ur. 652, zm. 710; skt Śikṣānanda; chiń. 實叉難陀 Shichanantuo; kor. Silch'ananda; jap.; Jisshananda; wiet. Thật-xoa-nan-đà – misjonarz buddyjski i tłumacz działający w Chinach.
Nowy!!: Hinajana i Śikszananda · Zobacz więcej »
Bhumi
Bhūmi (skt. bhūmi, tyb. byang chub sems dpa'i sa, poziomy oświeconej istoty) – w tradycji mahajany oznacza dziesięć poziomów Bodhisattwy na ścieżce przebudzenia.
Nowy!!: Hinajana i Bhumi · Zobacz więcej »
Buddyjskie szkoły chińskie
Buddyjskie szkoły chińskie – szkoły, tradycje buddyjskie, które rozwinęły się w Chinach i były pochodzenia obcego lub rodzimego.
Nowy!!: Hinajana i Buddyjskie szkoły chińskie · Zobacz więcej »
Buddyzm
„Koło Dharmy” – najczęściej spotykany buddyjski symbol. Flaga buddyjska Buddyzm (inna nazwa to: sanskr. Buddha Dharma; pāli. Buddha Dhamma lub Buddha Sasana – „Nauka Przebudzonego”) – nonteistyczny system filozoficzny i religijny, którego założycielem i twórcąjego podstawowych założeń był żyjący od około 560 do 480 roku p.n.e. Siddhārtha Gautama (pāli. Siddhattha Gotama), syn księcia z rodu Śākyów, władcy jednego z miast-państw w północnych Indiach.
Nowy!!: Hinajana i Buddyzm · Zobacz więcej »
Buddyzm tybetański
Wylie: mkhas grub dge legs dpal bzang po; 1385–1438). Od słowa lama pochodzi określenie buddyzmu tybetańskiego jako lamaizmu Buddyzm tybetański (tyb.: བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན།, Wylie: bod brgyud nang bstan; określany też jako lamaizm, choć nazwa ta bywa odbierana jako pejoratywna i jest merytorycznie niesłuszna) – odmiana buddyzmu, która jest głównąreligiąTybetu i jego regionów sąsiadujących (np. Bhutanu, Nepalu, Sikkimu i Ladakhu) od czasu ustanowienia jej jako religii państwowej przez króla Trisong Decena (Wylie: khri srong lde btsan) panującego w Tybecie w okresie od roku 755 do 797.
Nowy!!: Hinajana i Buddyzm tybetański · Zobacz więcej »
Buddyzm w Chinach – kalendarium
Szlak jedwabny Cywilizacje Indii i Chin spotykały się w Azji Środkowej.
Nowy!!: Hinajana i Buddyzm w Chinach – kalendarium · Zobacz więcej »
Buddyzm w Tybecie – kalendarium
Powstanie i rozwój buddyzmu w Tybecie ściśle zbiega się z ostatnim etapem rozwoju buddyzmu na terenach, gdzie obecnie znajdująsię Nepal, Indie, Pakistan i Afganistan, a ówcześnie znajdowały się królestwa indyjskie oraz Oddijana, kiedy podczas rządów króla Trisong Decena (755–797 r. n.e.) buddyzm stał się religiąnarodowąi w tej formie przetrwał w ramach „starożytnych przekazów” ningma do czasów obecnych, a w XI wieku nastąpiło drugie przeniesienie i rozwój nauk i przekazów buddyjskich z Indii w ramach tzw.
Nowy!!: Hinajana i Buddyzm w Tybecie – kalendarium · Zobacz więcej »
Chan (buddyzm)
Chan (chiń. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę.
Nowy!!: Hinajana i Chan (buddyzm) · Zobacz więcej »
Congkhapa
klasztorze Kumbum (Chiny) przedstawiająca Tsongkhapę Je Tsongkhapa Losang Drakpa (tyb.: ཙོང་ཁ་པ།, Wylie: tsong kha pa, ZWPY: Zongkaba; ur. 1357, zm. 1419) – reformator i uczony buddyjski z Tybetu, założyciel szkoły Gelug.
Nowy!!: Hinajana i Congkhapa · Zobacz więcej »
Daosheng
Daosheng (道生; ur. 355, zm. 434), także Zhu Daosheng (竺道生) (wiet. Đạo Sinh) – buddysta chiński, prekursor szkół sanlun i chan.
Nowy!!: Hinajana i Daosheng · Zobacz więcej »
Dazu Huike
Huike (慧可) znany także jako Dazu Huike (大祖慧可), Huike Daishi oraz Shenguang Huike (神光慧可); kor. Hyega Taesa (혜가); jap. Eka Daishi; wiet. Huệ Khả Đại Sư (ur. 487, zm. 593) – drugi patriarcha (chiń. erzu 二祖) buddyzmu chan (przed Sengcanem), jeden z czterech uczniów Bodhidharmy.
Nowy!!: Hinajana i Dazu Huike · Zobacz więcej »
Dhammapada
Dhammapada (skt. Dharmapada (धम्मपद); chiń. Fajujing (法句経); kor. 법구경 Pŏpku kyŏng; jap. Kōkku-kyō; wiet. Kinh Pháp cú) – zbiór mów Buddy.
Nowy!!: Hinajana i Dhammapada · Zobacz więcej »
Dharmakszema
Dharmakszema (ur. 385, zm. 433; skt Dharmakṣema; chiń. transliteracja 曇無讖 pinyin Tánwú chèn, tłumaczenie 竺法豐 Zhú Fǎfēng; jap. Donmusen) – mnich buddyjski z Indii, tłumacz i misjonarz działający w Chinach.
Nowy!!: Hinajana i Dharmakszema · Zobacz więcej »
Diamentowa karoca
Diamentowa karoca – powieść detektywistyczna autorstwa Borisa Akunina.
Nowy!!: Hinajana i Diamentowa karoca · Zobacz więcej »
Dilun
Dilun (chiń. 地論, pinyin Dìlún) – jedna z wczesnych szkół chińskiego buddyzmu, prekursorska dla szkoły huayan.
Nowy!!: Hinajana i Dilun · Zobacz więcej »
Doushuai Congyue
Doushuai Congyue (chiń. 兜率從悅, pinyin Dōushuài Cóngyuè; kor. 두솔종열 Tosol Chongyŏl; jap. Tōsotsu Yūetsu; wiet. Đâu Suất Tòng Duyệt; ur. 1044, zm. 1091) – chiński mistrz chan ze szkoły linji.
Nowy!!: Hinajana i Doushuai Congyue · Zobacz więcej »
Duhkha
Duḥkha (pal. dukkha दुक्ख; skt दुःख; chiń. ku 苦; kor. ko 고(苦); jap. ku 苦; wiet. khổ) – buddyjskie określenie pochodzące z sanskrytu oznaczający cierpienie lub bolesność, często jest też tłumaczone jako psychiczny dyskomfort związany z brakiem trwałego zadowolenia.
Nowy!!: Hinajana i Duhkha · Zobacz więcej »
Dwie prawdy
Dwie prawdy (chiń. erdi; kor. ich'e; jap. nidai; wiet. nhi dê) — dwa rodzaje prawd nauczanych przez Buddę Śakjamuniego.
Nowy!!: Hinajana i Dwie prawdy · Zobacz więcej »
Faxian
Faxian (ur. ok. 337, zm. 422; Pŏphyŏn) – buddysta chiński, słynny ze swoich pielgrzymek.
Nowy!!: Hinajana i Faxian · Zobacz więcej »
Faxiang
Faxiang – (Cechy Dharm; chiń. 法相 pinyin Fǎxiàng; kor. 법상 Beopsang; jap. Hossō; wiet. Pháp tương) – chińska szkoła buddyjska (chiń. zong 宗) będąca odpowiednikiem czittamatry.
Nowy!!: Hinajana i Faxiang · Zobacz więcej »
Fazang
Fazang (chiń. 賢首法藏 pinyin Xiánshǒu Fǎzàng; kor. Hyeonsu Beopjang (현수법장); jap. Kenshū Hōzō (ホウゾウ); wiet. Hiền Thủ Pháp Tạng; ur. 643. zm. 712) – filozof i buddysta chiński, trzeci patriarcha szkoły huayan.
Nowy!!: Hinajana i Fazang · Zobacz więcej »
Filozofia buddyjska
Filozofia buddyjska – została zapoczątkowana przez Buddę, prawdopodobnie w VI wieku p.n.e. lub V wieku p.n.e.
Nowy!!: Hinajana i Filozofia buddyjska · Zobacz więcej »
Filozofia indyjska
Mapa Indii Filozofia indyjska – filozofia uprawiana na subkontynencie indyjskim oraz na obszarach, w których zaznaczyły się indyjskie wpływy kulturowe (jak Azja Środkowa, Tybet, Indonezja, Indochiny).
Nowy!!: Hinajana i Filozofia indyjska · Zobacz więcej »
Gelug
Gelug (tyb. དགེ་ལུགས་པ།, Wylie: dge lugs pa, ZWPY: Gêlug-pa; nazwa po tybetańsku oznacza system szlachetności) – jedna z czterech głównych tradycji (szkół, obrządków) buddyzmu tybetańskiego nauczających hinajany, mahajany i wadżrajany.
Nowy!!: Hinajana i Gelug · Zobacz więcej »
Hinajana w buddyzmie tybetańskim
Nauki hinajany w buddyzmie tybetańskim zawarte sąw przekazie sutr, winai oraz abhidharmy.
Nowy!!: Hinajana i Hinajana w buddyzmie tybetańskim · Zobacz więcej »
Huayan
Huayan (Kwiatowa Girlanda; 華嚴 pinyin Huáyán; kor. Hwaeom 화엄; jap. 華厳宗 Kegon-shū) – chińska szkoła buddyjska (chiń. zong 宗) odwołująca się do intelektu (tak jak i tiantai), powstała około VI wieku w Chinach (nie ma jej odpowiednika w Indiach).
Nowy!!: Hinajana i Huayan · Zobacz więcej »
Huineng
Dajian Huineng (大鑑慧能; także Caoxi/qi Huineng 曹溪慧能; ur. 638; zm. 713) – chiński mistrz chan, założyciel małej szkoły chan, zwanej szkołąpołudniowąlub nagłego oświecenia.
Nowy!!: Hinajana i Huineng · Zobacz więcej »
Indrabodhi
Król Indrabodhi (Indrabhuti) - król półlegendarnej indyjskiej krainy Oddiyana, mistrz Buddyzmu Diamentowej Drogi z Indii, jeden z 84 mahasiddhów (Wielkich Urzeczywistnionych).
Nowy!!: Hinajana i Indrabodhi · Zobacz więcej »
Józef Maria Bocheński
Józef Franciszek Emanuel Bocheński, imię zakonne Innocenty Maria (ur. 30 sierpnia 1902 w Czuszowie, zm. 8 lutego 1995 we Fryburgu) – logik, historyk logiki i filozof, sowietolog, dominikanin, katolicki prezbiter, rektor Uniwersytetu we Fryburgu (1964–1966).
Nowy!!: Hinajana i Józef Maria Bocheński · Zobacz więcej »
Kanon mahajany
Kanon mahajany – zestaw najważniejszych sutr mahajany.
Nowy!!: Hinajana i Kanon mahajany · Zobacz więcej »
Koniec świata
Koniec świata – potencjalny, różnie wyobrażany, proces zakończenia istnienia świata.
Nowy!!: Hinajana i Koniec świata · Zobacz więcej »
Kontemplacja (buddyzm)
Kontemplacja – typ medytacji związany z rozwijaniem wglądu zwanego vipassana za pomocąanalitycznego poznawania w to jak przejawiająsię zjawiska, a nie jak się jedynie wydająprzejawiać, tj.
Nowy!!: Hinajana i Kontemplacja (buddyzm) · Zobacz więcej »
Lamrim
Lamrim (tyb. Lam Rim – stopnie ścieżki) – jest żywątradycjąnauk i technik medytacyjnych buddyzmu tybetańskiego, szczególnie w szkole gelug.
Nowy!!: Hinajana i Lamrim · Zobacz więcej »
Longczenpa
Longczenpa, Longczen Rabdziam, znany również jako Drime Yzer (tyb.: ཀློང་ཆེན་རབ་འབྱམས་པ, Wylie: klong chen rab ’byams pa, ZWPY: Longqên Rabjamba) (ur. 1308, zm. 1364) - uczony i mistrz tradycji Ningma oraz odnowiciel Dzogczen.
Nowy!!: Hinajana i Longczenpa · Zobacz więcej »
Mały Wóz
* Mały Wóz – konstelacja gwiezdna znana również pod nazwąMała Niedźwiedzica.
Nowy!!: Hinajana i Mały Wóz · Zobacz więcej »
Maciej Stanisław Zięba
Maciej Stanisław Zięba (ur. 27 kwietnia 1957 w GdańskuWho is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).) – polski filozof, historyk filozofii orientalnych (indyjskiej, tybetańskiej, chińskiej, japońskiej, koreańskiej, wietnamskiej, malajo-indonezyjskiej itp.) oraz afrykańskiej etnofilozofii.
Nowy!!: Hinajana i Maciej Stanisław Zięba · Zobacz więcej »
Mahajana
Mahajana (skt. mahāyāna „Wielki Wóz”, chiń.: 大乘, dàshèng; kor. 대승 taesŭng, jap.: 大乗, daijō, wiet. đại thừa) – kierunek buddyzmu, który wyodrębnił się w I wieku p.n.e.
Nowy!!: Hinajana i Mahajana · Zobacz więcej »
Nalanda
Schemat klasztoru sporządzony na podstawie przeprowadzonych badań archeologicznych Nalanda (hindi: नालंदा, Nālandā) – buddyjski klasztor i uniwersytet założony w V wieku, w północno-wschodnich Indiach, na terenie dzisiejszego stanu Bihar.
Nowy!!: Hinajana i Nalanda · Zobacz więcej »
Nara (okres)
– okres w historii Japonii trwający od 710 do 784część historyków za datę zakończenia okresu Nara uważa datę przenosin dworu cesarskiego do Nagaoki lub 794 roku naszej ery.
Nowy!!: Hinajana i Nara (okres) · Zobacz więcej »
Natura Buddy
Natura Buddy (także Tathagatagarbha, Sugatagarbha; sans. Buddhatā, chiń. 佛性 fóxìng, kor. pulsŏng lub bulseong, jap. 仏性 busshō, wiet. phật tính, wylie: de bzhin gshegs pa’i snying po; chin. rulaizang) – esencja umysłu, najwyższa mądrość, absolutna natura wszystkiego, co istnieje, umożliwiająca osiągnięcie Oświecenia według buddyzmu.
Nowy!!: Hinajana i Natura Buddy · Zobacz więcej »
Niewiedza (buddyzm)
Niewiedza (sanskryt avidya; pali avijja; tyb. མ་རིག་པ, Wylie: ma rig pa) – kluczowe pojęcie buddyjskie.
Nowy!!: Hinajana i Niewiedza (buddyzm) · Zobacz więcej »
Ningma
Mandarawy i Jeszie Tsogial nad którymi znajdująsię Samantabhadra, Wadżrasattwa i Garab Dordże, a poniżej tybetańscy mistrzowie Longczenpa oraz Dżigme Lingpa Ningma (tyb. རྙིང་མ་, Wylie: rnying ma, ZWPY: Nyingma) – jedna z czterech głównych tradycji buddyzmu tybetańskiego.
Nowy!!: Hinajana i Ningma · Zobacz więcej »
Nirvana Sutra
Nirvāna Sūtra (pełna nazwa: skt. (Mahāyāna) Mahāparinirvāna Sūtra) chiń. Nieban jing 涅槃經; kor. Yŏlban kyŏng; jap. Nehan-gyō; wiet. Niết-bàn Kinh; tyb. myang 'das kyi mdo – jeden z najważniejszych tekstów mahajany i wadżrajany, w którym Budda przedstawia ostateczne objaśnienie swojej nauki, przekazane w ostatni dzień i noc przed jego odejściem i ostatecznym oświeceniem (skt. parinirvana).
Nowy!!: Hinajana i Nirvana Sutra · Zobacz więcej »
Nirwana
Nirwana (dosłownie zgaśnięcie) – wygaśnięcie cierpienia, termin używany w religiach dharmicznych na określenie bardzo zaawansowanego poziomu urzeczywistnienia.
Nowy!!: Hinajana i Nirwana · Zobacz więcej »
Nowy Rok
Nowy Rok – międzynarodowe święto przypadające 1 stycznia każdego roku (w kalendarzu gregoriańskim), w Polsce jest to dzień wolny od pracy.
Nowy!!: Hinajana i Nowy Rok · Zobacz więcej »
Paekp’a Kŭngsŏn
Paekp'a Kŭngsŏn (ur. 1767, zm. 1852) – koreański mistrz sŏn z końcowego okresu dynastii Chosŏn.
Nowy!!: Hinajana i Paekp’a Kŭngsŏn · Zobacz więcej »
Północna szkoła chan
Północna szkoła chan (chiń. 北宗禅, běizōng chán) – szkoła chan wyrosła z linii przekazu mistrza chan Yuquana Shenxiu w VII wieku, jednak była naturalnym przedłużeniem nauczania typowego dla Szkoły Wschodniej Góry.
Nowy!!: Hinajana i Północna szkoła chan · Zobacz więcej »
Porównanie buddyzmu Wielkiej i Diamentowej Drogi
Buddyzm od początku swojego istnienia był religiąo bardzo luźnej strukturze, zarówno od strony organizacyjnej, jak i doktrynalnej.
Nowy!!: Hinajana i Porównanie buddyzmu Wielkiej i Diamentowej Drogi · Zobacz więcej »
Religia
rodzimowierstwa słowiańskiego (czwarty rząd) Procent obywateli uznających religię za bardzo ważną: do 19%, > 90% obszary niereligijne Religia – system wierzeń i praktyk określający relację między różnie pojmowanąsferąsacrum (świętością) i sferąboskąa społeczeństwem, grupąlub jednostką.
Nowy!!: Hinajana i Religia · Zobacz więcej »
Ryōnen Myōzen
– japoński mistrz zen szkoły rinzai, opat Kennin-ji.
Nowy!!: Hinajana i Ryōnen Myōzen · Zobacz więcej »
Sanlun
Sanlun (chiń. 三論宗, pinyin Sānlún zōng; kor. 삼논종, Samnon chong (jeong); jap. Sanron-shū; wiet. Tam luận tông; pol. Szkoła Trzech Traktatów) – jedna z wczesnych szkół chińskiego buddyzmu, kontynuacja madhjamiki.
Nowy!!: Hinajana i Sanlun · Zobacz więcej »
Sarnath
Chedi Liem (Tajlandia). Sarnath (znane dawniej jako Mrigadava, czyli Park Jeleni, Rishipattana lub Isipatana) – miejscowość w północnych Indiach, położona 13 kilometrów na wschód od Waranasi (stan Uttar Pradesh).
Nowy!!: Hinajana i Sarnath · Zobacz więcej »
Sautrantika
Sautrāntika – należy do wczesnych szkół buddyjskich.
Nowy!!: Hinajana i Sautrantika · Zobacz więcej »
Sōtō
Sōtō (曹洞宗; jap. sōtō-shū, chiń. caodong) – jedna z dwóch głównych szkół japońskiego buddyzmu zen (drugąjest rinzai).
Nowy!!: Hinajana i Sōtō · Zobacz więcej »
Siunjata
Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb. stong pa nyid) – pojęcie występujące we wszystkich odłamach buddyzmu.
Nowy!!: Hinajana i Siunjata · Zobacz więcej »
Splamienia (buddyzm)
Splamienia (sanskryt klesha, pali kilesa, angielski afflictions, delusions) – kluczowy w buddyzmie termin.
Nowy!!: Hinajana i Splamienia (buddyzm) · Zobacz więcej »
Sutra lotosu
Fragment Sutry Lotosu w formie wachlarza, Japonia XII w. Sutra Lotosu Mistycznego Prawa (skr. Saddharma Puṇḍarīka Sūtra सद्धर्मपुण्डरीकसूत्र;; chiń. Miàofǎ Liánhuā jīng 妙法蓮華經; kor. Myobŏm nyŏnhwa gyŏng; jap. Myōhō Renge Kyō; wiet. Diệu Pháp Liên Hoa Kinh; pol. „Sutra Lotosu Mistycznego Prawa”. Często w formie skróconej: chiń. Fǎhuá jīng 法華經, kor. Pŏphwagyŏng 법화경, jap. Hokekyō, wiet. Pháp Hoa Kinh) – jest według jej wyznawców, czyli chińskiej szkoły tiantai, jej japońskiego odpowiednika tendai i szkoły japońskiej nichiren shū najważniejsząsutrąbuddyzmu mahajanistycznego.
Nowy!!: Hinajana i Sutra lotosu · Zobacz więcej »
Sutra Serca
Sutra Serca Sutra Serca (skr. Mahā-prajñā-pāramitā-hdaya Sūtra, chiń. 摩訶般若波羅蜜多心經, Boreboluomiduo Xinjing, kor. Mahabanya paramilda shimgyŏng, jap. Makahannya haramita shin gyō, wiet. Bát-nhã-ba-la-mật-đa tâm kinh) – jest bardzo krótkąsutrą, o której mówi się, że zawiera esencję potężnego zbioru Sutr Mądrości.
Nowy!!: Hinajana i Sutra Serca · Zobacz więcej »
Szkoła Czystej Krainy
Amitabha w Zachodnim Raju Szkoła Czystej Krainy (także: Szkoła Czystej Ziemi; chiń. jingtuzong (淨土宗); kor. chŏngt'o chong (정토종); jap. jōdo-shū (浄土宗); wiet. Tịnh độ tông) – jedna z tradycji buddyzmu chińskiego związana z amidyzmem.
Nowy!!: Hinajana i Szkoła Czystej Krainy · Zobacz więcej »
Tantry jogi najwyższej
Tantry jogi najwyższej (sanskryt. anuttara joga tantra, tyb. བླ་ན་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་, transliteracja Wyliego. rnal 'byor bla na med pa’i rgyud) – najbardziej zaawansowane tantry wadżrajany, gdzie występuje praktyka fazy spełniającej (transliteracja Wyliego. rdzogs rim), z punktu widzenia szkół sarma buddyzmu tybetańskiego takich jak sakja, kagju, gelug, dzionang.
Nowy!!: Hinajana i Tantry jogi najwyższej · Zobacz więcej »
Tantryzm buddyjski
Tantryzm buddyjski – system praktyk w buddyzmie umożliwiający bezpośrednie doświadczanie natury rzeczywistości, na temat której "wnioskuje się" (według tzw. prawomocnego poznawania, sanskryt. pramana, ang. logic/valid cognition) w teoriach buddyzmu takich jak madhjamaka i jogaczara.
Nowy!!: Hinajana i Tantryzm buddyjski · Zobacz więcej »
Therawada
Therawada (pāli: थेरवाद theravāda; sanskr. स्थविरवाद sthaviravāda; dosł. „doktryna starszych”) – najdłużej istniejąca szkoła buddyjska spośród wczesnych szkół buddyjskich.
Nowy!!: Hinajana i Therawada · Zobacz więcej »
Virupa
Virupa – wielki mistrz buddyzmu tybetańskiego, mahasiddha z Indii, prekursor tybetańskiej szkoły sakja.
Nowy!!: Hinajana i Virupa · Zobacz więcej »
Wadżrajana
mala Wadżrajana – kierunek buddyzmu związany z praktykątantr, który wyodrębnił się ok.
Nowy!!: Hinajana i Wadżrajana · Zobacz więcej »
Wajbaszika
Wajbaszika – należy do wczesnych szkół buddyjskich.
Nowy!!: Hinajana i Wajbaszika · Zobacz więcej »
Wasubandhu
Wasubandhu (skt वसुबन्दु, chiń. Shiqin (世親), Tianqin 天親; kor. Sech'in 세친; jap. Sesshin; wiet. Thế Thân, Thiên Thân; tyb. dbyig gnyen དབྱིག་གཉེན་) – uczony i mnich buddyjski, razem ze swym bratem Asangą, jeden z założycieli buddyjskiej szkoły jogaczara.
Nowy!!: Hinajana i Wasubandhu · Zobacz więcej »
Wŏnch'ŭk
Wŏnch'ŭk (ur. 613, zm. 25 sierpnia 696; chiń. 圓測 Yuance, tyb. Wen. tshegs) – koreański mnich buddyjski.
Nowy!!: Hinajana i Wŏnch'ŭk · Zobacz więcej »
Wŏnhyo
Wŏnhyo (원효; chiń. 元曉 Yuanxiao, ur. 617, zm. 686) – koreański buddysta, który w wielkiej mierze ukształtował buddyzm w Korei i wpłynął na cały jego późniejszy rozwój.
Nowy!!: Hinajana i Wŏnhyo · Zobacz więcej »
Wczesne szkoły buddyjskie
Wczesne szkoły buddyjskie – nazwa nadana szkołom buddyjskim, które pojawiły się po schizmie na II soborze w Vesali (lub Vaishali, Wajśali) za panowania króla Kalasoki około roku 386 p.n.e. Sobór ten zwany jest też „Soborem 700 Mnichów”, gdyż siedmiuset mnichów recytowało na nim fragmenty świętych tekstów.
Nowy!!: Hinajana i Wczesne szkoły buddyjskie · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Buddyzm hinajana, Hinayana, Mały pojazd.
