Szybszy dostęp niż przeglądarce!
157 kontakty: Akcent w języku polskim, Akcent wyrazowy, Alfabet staroangielski, Amfibrach, Anapest, Anceps, Ścieśnienie, Asklepiadej, Średniówka, Aw (dwuznak), Awarowie, Á, Łacina ludowa, Í, Į, Ų, Ó, Ą, Ą̄, Ą̄́, Ą̄̌, Ą̄̂, Ā̊, Brevis in longo, Cockney, Cursus, Ǟ, Daktyl (metryka), Dania (alfabet fonetyczny), David Lorimer, Dialekt czarnogórski, Dialekt hanacki, Dialekt kosowsko-resawski, Dialekt prizreńsko-południowomorawski, Dialekt slawoński, Dialekt svrljisko-zaplański, Dialekt szumadyjsko-wojwodiński, Dialekt timocko-łużnicki, Dialekt wschodniobośniacki, Dialekt wschodniosłowacki, Dialekty czakawskie, Dialekty czeskie, Dialekty języka czeskiego, Dialekty kajkawskie, Dialekty kaszubskie, Dialekty torlackie, Dystych elegijny, Dziesięciozgłoskowiec alcejski, Ea (dwuznak), Ee (dwuznak), ..., Esperanto, Ew, Fonetyka, Fonologia i fonetyka języka angielskiego, Fonologia języka szwedzkiego, Fonologia suprasegmentalna, Galijamb, Giosuè Carducci, Gramatyka języka angielskiego, Gramatyka języka czeskiego, Gramatyka języka szwedzkiego, Grupa pomorska języków lechickich, Gwara chodzka, Gwara cieszyńska, Gwara karaszewska, Gwara ochrydzka, Gwary czadeckie, Gwary przejściowe, Gyaru-moji, Heksametr daktyliczny, Heksametr nonniański, Heksametr polski, Historia języka polskiego, Historia ortografii polskiej, Ii (dwuznak), Indoeuropejskie prawa głosowe, Jamb, Japonia, Język akadyjski, Język angielski, Język arabski, Język azerbejdżański, Język średniopolski, Język baskijski, Język białoruski, Język czeski, Język czeski a język słowacki, Język dyirbal, Język fiński, Język galijski, Język gyyz, Język hebrajski, Język islandzki, Język japoński, Język keczua, Język khmerski, Język laal, Język maryjski, Język norweski, Język nowogrecki, Język pero, Język perski, Język praindoeuropejski, Język prasłowiański, Język prozodyczny, Język słowacki, Język słoweński, Język serbsko-chorwacki, Język staro-cerkiewno-słowiański, Język staroczeski, Język staronordyjski, Język staropolski, Język tajski, Język tigre, Język tungag, Język turecki, Języki indoeuropejskie, Jedenastozgłoskowiec falecejski, Jer (głoska), Jonik, Kataleksa, Komunikacja werbalna, Koran, Liga rokitnicka, Literatura arabska, Literatura bizantyńska epoki justyniańskiej, Makron (znak diakrytyczny), Metrum anapestyczne, Metrum jambiczne, Międzynarodowy alfabet fonetyczny, Monoftong, Nō, Ody barbarzyńskie, Ogonek, Pecz, Pirychej, Proces fonetyczny, Prozodia, Quenya, Received Pronunciation, Regularne podobieństwa dźwiękowe między językiem węgierskim a pozostałymi językami uralskimi, Rytmiczne skracanie sylab, Samogłoska, Senar jambiczny, Spondej, Stopa (metryka), Supinum, Tadżwid, Trochej, Trymetr jambiczny, Uu (dwuznak), Wiersz iloczasowy, Wiersz saturnijski, Wymowa w języku esperanto, Yy (dwuznak), Zanik iloczasu, Zośka (gra). Rozwiń indeks (107 jeszcze) »
Akcent w języku polskim
Akcent paroksytoniczny w wyrazie ''kobieta'' Akcent proparoksytoniczny w wyrazie ''matematyka'' Akcent na ostatniąsylabę skrótowca ''PKP'' Akcent poboczny na pierwsząsylabę w słowie ''językoznawstwo'' Akcent podwójny w słowie ''dwudziestozłotówka'' Akcent w zapożyczeniu ''abarot'' zgodny z rosyjskim pierwowzorem Akcent w języku polskim polega na silniejszym wymówieniu (zwiększeniu siły wydechu) odcinka tekstu, dlatego nazywany jest akcentem wydechowym (ekspiratorycznym).
Nowy!!: Iloczas i Akcent w języku polskim · Zobacz więcej »
Akcent wyrazowy
Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.
Nowy!!: Iloczas i Akcent wyrazowy · Zobacz więcej »
Alfabet staroangielski
Pomimo braku ustandaryzowanej ortografii alfabet staroangielski (stang. Læden stæfrof) składał się zazwyczaj z 24 liter i był używany od VIII do XII wieku do zapisywania języka staroangielskiego.
Nowy!!: Iloczas i Alfabet staroangielski · Zobacz więcej »
Amfibrach
Amfibrach (gr. amphíbrachys, dosł. z obu stron krótki) w metryce iloczasowej – stopa metryczna składająca się z trzech sylab: jednej długiej między dwiema krótkimi.
Nowy!!: Iloczas i Amfibrach · Zobacz więcej »
Anapest
Anapest (gr. anápaiston - odwrócony; dosł. odbity (daktyl)) w metryce iloczasowej to stopa metryczna składająca się z trzech sylab: dwóch krótkich i jednej długiej.
Nowy!!: Iloczas i Anapest · Zobacz więcej »
Anceps
Anceps (z łac. syllaba anceps) – w greckiej i rzymskiej poezji opartej na iloczasie sylaba obojętna dla metrum pod względem długości.
Nowy!!: Iloczas i Anceps · Zobacz więcej »
Ścieśnienie
Ścieśnienie – zjawisko fonetyczne i artykulacyjne polegające na zmianie barwy samogłosek długich poprzez podwyższenie ich artykulacji.
Nowy!!: Iloczas i Ścieśnienie · Zobacz więcej »
Asklepiadej
Asklepiadej (łac. versus Asclepiadeus) – iloczasowa miara wierszowa stosowana w starożytności w Grecji i Rzymie.
Nowy!!: Iloczas i Asklepiadej · Zobacz więcej »
Średniówka
Średniówka – punkt podziału, który dzieli wers na dwa w przybliżeniu równe tzw.
Nowy!!: Iloczas i Średniówka · Zobacz więcej »
Aw (dwuznak)
Aw – dwuznak składający się z liter A oraz W. Występuje w ortografii języka angielskiego.
Nowy!!: Iloczas i Aw (dwuznak) · Zobacz więcej »
Awarowie
Awarowie (itp.) – lud koczowniczy o spornym pochodzeniu, który w połowie VI wieku pojawili się w Europie.
Nowy!!: Iloczas i Awarowie · Zobacz więcej »
Á
Á, á – litera diakrytyzowana alfabetu łacińskiego powstała od litery A poprzez dodanie znaku akcentu ostrego.
Nowy!!: Iloczas i Á · Zobacz więcej »
Łacina ludowa
Obszary łacińskojęzyczne lub pozostające pod silnym wpływem łacińskim w późnym Cesarstwie Rzymskim (zaznaczone na czerwono) Łacina ludowa, także łacina potoczna, język praromański („mowa plebejska”) – jedna z dwu odmian łaciny, która używana była na obszarze starożytnego Imperium Rzymskiego, a mianowicie ta będąca codziennym językiem mówionym przeciętnego Rzymianina (w przeciwieństwie do języka literackiego, kulturalnego).
Nowy!!: Iloczas i Łacina ludowa · Zobacz więcej »
Í
Í, í – litera alfabetu łacińskiego, modyfikacja litery i, polegająca na dodaniu do niej akcentu ostrego (akutu).
Nowy!!: Iloczas i Í · Zobacz więcej »
Į
Į, Įį - litera alfabetu łacińskiego używana w języku litewskim.
Nowy!!: Iloczas i Į · Zobacz więcej »
Ų
Ų, Ųų (U ogonek) — występuje w języku litewskim.
Nowy!!: Iloczas i Ų · Zobacz więcej »
Ó
O kreskowane, „u” lub „o” z kreską, „u” kreskowane, „u” zamknięte (majuskuła: Ó, minuskuła: ó) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Iloczas i Ó · Zobacz więcej »
Ą
A z ogonkiem (majuskuła: Ą; minuskuła: ą; lit.: a nosinė; łac.: a caudata; elfdalski: svansförsett a) – litera diakrytyzowana alfabetu łacińskiego powstała od a, posiadająca ogonek; druga litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Iloczas i Ą · Zobacz więcej »
Ą̄
Ą̄, ą̄ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z ogonkiem i makronem.
Nowy!!: Iloczas i Ą̄ · Zobacz więcej »
Ą̄́
Ą̄́, ą̄́ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z ogonkiem, akcentem ostrym i makronem.
Nowy!!: Iloczas i Ą̄́ · Zobacz więcej »
Ą̄̌
Ą̄̌, ą̄̌ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z ogonkiem, haczkiem i makronem.
Nowy!!: Iloczas i Ą̄̌ · Zobacz więcej »
Ą̄̂
Ą̄̌, ą̄̌ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z ogonkiem, cyrkumfleksem i makronem.
Nowy!!: Iloczas i Ą̄̂ · Zobacz więcej »
Ā̊
Ā̊, ā̊ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z kółkiem i makronem.
Nowy!!: Iloczas i Ā̊ · Zobacz więcej »
Brevis in longo
Brevis in longo (z łac. krótka (sylaba) w miejsce długiej) – zjawisko zachodzące w starożytnej poezji iloczasowej, występujące w wielu miarach wierszowych, m.in.
Nowy!!: Iloczas i Brevis in longo · Zobacz więcej »
Cockney
Cockney (wym.) – gwara miejska języka angielskiego używana przez mieszkańców Londynu, wywodzących się z niższych warstw społecznych (klasy robotniczej).
Nowy!!: Iloczas i Cockney · Zobacz więcej »
Cursus
Cursus (z łac. bieg) – średniowieczny system kadencji rytmicznych stosowany do ozdabiania prozy literackiej, dokumentów oficjalnych, przemówień itp.
Nowy!!: Iloczas i Cursus · Zobacz więcej »
Ǟ
Ǟ, ǟ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z diereząi makronem.
Nowy!!: Iloczas i Ǟ · Zobacz więcej »
Daktyl (metryka)
Daktyl (dáktylos, dosł. „palec”) – w metryce iloczasowej stopa metryczna składająca się z trzech sylab: jednej długiej i dwóch krótkich.
Nowy!!: Iloczas i Daktyl (metryka) · Zobacz więcej »
Dania (alfabet fonetyczny)
Dania – system transkrypcji fonetycznej przystosowany do zapisu głosek języka duńskiego.
Nowy!!: Iloczas i Dania (alfabet fonetyczny) · Zobacz więcej »
David Lorimer
David Lockhart Robertson Lorimer, CIE (ur. 24 grudnia 1876 w Dundee, Szkocja, zm. 26 lutego 1962 w Londynie) – brytyjski iranista i badacz języków Azji Środkowej, oficer brytyjskiej armii indyjskiej (British Indian Army), urzędnik administracji kolonialnej w Indiach i dyplomata.
Nowy!!: Iloczas i David Lorimer · Zobacz więcej »
Dialekt czarnogórski
Dialekty sztokawskie, w tym dialekt czarnogórski Dialekt czarnogórski – dialekt sztokawski należący do grupy starosztokawskich, używany w południowej i wschodniej Czarnogórze oraz w południowym Sandżaku aż po rzekę Ibar na wschodzie i północne peryferie Kosowa i Metochii.
Nowy!!: Iloczas i Dialekt czarnogórski · Zobacz więcej »
Dialekt hanacki
loc.
Nowy!!: Iloczas i Dialekt hanacki · Zobacz więcej »
Dialekt kosowsko-resawski
Dialekty sztokawskie, w tym dialekt kosowsko-resawski (ciemnoniebieski) Dialekt kosowsko-resawski – dialekt sztokawski należący do grupy starosztokawskich używany w Metochii, zachodniej części Kosowa i centralnej Serbii aż po ujście Timoku do Dunaju na północy.
Nowy!!: Iloczas i Dialekt kosowsko-resawski · Zobacz więcej »
Dialekt prizreńsko-południowomorawski
Dialekty sztokawskie i torlackie, w tym dialekt prizreńsko-południowomorawski Dialekt prizreńsko-południowomorawski – dialekt należący do grupy dialektów torlackich, włączanych niekiedy do grupy dialektów sztokawskich.
Nowy!!: Iloczas i Dialekt prizreńsko-południowomorawski · Zobacz więcej »
Dialekt slawoński
Obszar dialektu slawońskiego (jasnozielony) na mapie dialektów Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny Dialekt slawoński – dialekt sztokawski należący do grupy starosztokawskich używany w Sławonii w dwóch pasach – na południu wzdłuż Sawy aż po granicę ze Sremem oraz w pasie północnym w dolnym biegu Drawy na zachód od Osijeka prawie aż po Viroviticę.
Nowy!!: Iloczas i Dialekt slawoński · Zobacz więcej »
Dialekt svrljisko-zaplański
Dialekty sztokawskie i torlackie, w tym dialekt svrljisko-zaplański Dialekt svrljisko-zaplański – dialekt należący do grupy dialektów torlackich, włączanych niekiedy do grupy dialektów sztokawskich.
Nowy!!: Iloczas i Dialekt svrljisko-zaplański · Zobacz więcej »
Dialekt szumadyjsko-wojwodiński
Dialekty sztokawskie, w tym dialekt szumadyjsko-wojwodiński Dialekt szumadyjsko-wojwodiński – dialekt sztokawski należący do grupy nowosztokawskich, używany w Wojwodinie (Baczka, Banat, Srem) i w północno-zachodniej Serbii Centralnej (Szumadii) po Kraljevo.
Nowy!!: Iloczas i Dialekt szumadyjsko-wojwodiński · Zobacz więcej »
Dialekt timocko-łużnicki
Dialekty sztokawskie i torlackie, w tym dialekt timocko-łużnicki (oznaczony kolorem różowym) Dialekt timocko-łużnicki – dialekt należący do grupy dialektów torlackich, włączanych niekiedy do grupy dialektów sztokawskich.
Nowy!!: Iloczas i Dialekt timocko-łużnicki · Zobacz więcej »
Dialekt wschodniobośniacki
Dialekty sztokawskie, w tym dialekt bośniacki (ciemnozielony) Dialekt wschodniobośniacki, gwary wschodniej Bośni – dialekt sztokawski należący do grupy starosztokawskich, używany przez Chorwatów i Muzułmanów zamieszkujących obszar Bośni pomiędzy Fojnicą, Kreszewem, Sarajewem i Tuzlą.
Nowy!!: Iloczas i Dialekt wschodniobośniacki · Zobacz więcej »
Dialekt wschodniosłowacki
Dialekt wschodniosłowacki, gwary wschodniosłowackie – regionalne formy języka słowackiego, używane przez mieszkańców Spiszu, Szarysza, Zemplina i we wschodniej Słowacji.
Nowy!!: Iloczas i Dialekt wschodniosłowacki · Zobacz więcej »
Dialekty czakawskie
Dialekty języka serbsko-chorwackiego używane na terytorium Chorwacji. Obszar, na którym dominuje dialekt czakawski, oznaczono kolorem niebieskim Narzecze czakawskie, dialekty czakawskie lub dialekt czakawski – jeden z trzech głównych zespołów dialektalnych języka serbsko-chorwackiego, wyróżnianych na podstawie postaci zaimka pytajnego ‘co’.
Nowy!!: Iloczas i Dialekty czakawskie · Zobacz więcej »
Dialekty czeskie
1993 Dialekty czeskie lub dialekty czeskie właściwe, czeska grupa dialektów (cz. česká nářečí, česká nářeční skupina, česká nářečí v užším smyslu) – grupa dialektów języka czeskiego rozpowszechniona w zachodniej części czeskiego obszaru językowego (w historycznych Czechach).
Nowy!!: Iloczas i Dialekty czeskie · Zobacz więcej »
Dialekty języka czeskiego
Mapa dialektów języka czeskiego:1a – dialekt wschodnioczeski,1b – dialekt środkowoczeski,1c – dialekt zachodnioczeski,1d – dialekt czesko-morawski)2 – dialekt hanacki3 – dialekt morawsko-słowacki4a – dialekt laski,4b – dialekt przejściowy polsko-czeski)5 – dialekty mieszane (dawne tereny niemieckojęzyczne) Dialekty czeskie to mówione formy języka czeskiego, używane na niektórych obszarach Czech.
Nowy!!: Iloczas i Dialekty języka czeskiego · Zobacz więcej »
Dialekty kajkawskie
Narzecze kajkawskie lub dialekty kajkawskie – jedno z trzech głównych ugrupowań dialektalnych języka serbsko-chorwackiego, wyróżnianych na podstawie różnic w wymowie i postaci zaimka pytającego ‘co’.
Nowy!!: Iloczas i Dialekty kajkawskie · Zobacz więcej »
Dialekty kaszubskie
F. Lorentza Dialekty kaszubskie lub dialekty pomorskie – grupa dialektów środkowolechickich zaliczana do odmian języka regionalnego kaszubskiego.
Nowy!!: Iloczas i Dialekty kaszubskie · Zobacz więcej »
Dialekty torlackie
Obszar dialektów torlackich wraz z podziałami etnicznymi Dialekty torlackie, narzecze torlackie lub dialekt timocko-prizreński – obszar gwar przejściowych między językiem serbskim (serbsko-chorwackim) a macedońskim, zaliczany do gwar serbsko-chorwackich (serbskich).
Nowy!!: Iloczas i Dialekty torlackie · Zobacz więcej »
Dystych elegijny
Dystych elegijny (łac. distichon elegiacum) - iloczasowa miara wierszowa wywodząca się ze starożytnej Grecji.
Nowy!!: Iloczas i Dystych elegijny · Zobacz więcej »
Dziesięciozgłoskowiec alcejski
Dziesięciozgłoskowiec alcejski – wprowadzony przez Alkajosa do poezji greckiej wers oparty na iloczasie, złożony technicznie z dwóch innych wersów (tzw. wers mieszany), tj.
Nowy!!: Iloczas i Dziesięciozgłoskowiec alcejski · Zobacz więcej »
Ea (dwuznak)
Ea – dwuznak składający się z liter E i A. Występuje w ortografii języka angielskiego.
Nowy!!: Iloczas i Ea (dwuznak) · Zobacz więcej »
Ee (dwuznak)
Ee – dwuznak używany w języku niderlandzkim i angielskim.
Nowy!!: Iloczas i Ee (dwuznak) · Zobacz więcej »
Esperanto
Flaga esperancka Ludwik Zamenhof ''Lingva Komitato'' (Komitet Językowy), poprzednik ''Akademio de Esperanto'', 1907 r. Esperanto (esperanto: osoba mająca nadzieję, pierwotnie Lingvo Internacia, w tłum. język międzynarodowy) – najbardziej rozpowszechniony na świecie międzynarodowy język pomocniczy.
Nowy!!: Iloczas i Esperanto · Zobacz więcej »
Ew
Ew – dwuznak składający się z liter E i W. Występuje w ortografii języka angielskiego.
Nowy!!: Iloczas i Ew · Zobacz więcej »
Fonetyka
rezonansu magnetycznego. Daniela Jonesa. Fonetyka (dawniej głosownia) – jeden z działów lingwistyki, zajmujący się badaniem dźwięków mowy ludzkiej (zwanych głoskami) od strony ich artykulacji (tj. sposobu wytwarzania za pomocąnarządów mowy - fonetyka artykulacyjna), ich cech fizycznych (dokładniej: akustycznych – fonetyka akustyczna), ich odbierania (fonetyka audytywna).
Nowy!!: Iloczas i Fonetyka · Zobacz więcej »
Fonologia i fonetyka języka angielskiego
Fonologia i fonetyka języka angielskiego – zjawiska fonetyczne i fonologiczne zachodzące we współczesnym języku angielskim.
Nowy!!: Iloczas i Fonologia i fonetyka języka angielskiego · Zobacz więcej »
Fonologia języka szwedzkiego
System fonetyczny języka szwedzkiego charakteryzuje się silnie rozwiniętym systemem samogłosek, liczącym 22 fonemy oraz równie obfitym systemem spółgłosek.
Nowy!!: Iloczas i Fonologia języka szwedzkiego · Zobacz więcej »
Fonologia suprasegmentalna
Fonologia suprasegmentalna – dział fonologii generatywnej zajmujący się opisem reguł prozodycznych w aspekcie ich wpływu na powstawanie pewnych kombinacji fonemów oraz badaniem właściwości jednostek prozodycznych.
Nowy!!: Iloczas i Fonologia suprasegmentalna · Zobacz więcej »
Galijamb
Galijamb (łac. galliambus), czyli inaczej tetrametr joński katalektyczny – iloczasowa miara wierszowa wywodząca się z Grecji, a stosowana w starożytnej Grecji i Rzymie do kompozycji utworów o tematyce mitologicznej związanej z kultem Cybele oraz mitem o Attisie.
Nowy!!: Iloczas i Galijamb · Zobacz więcej »
Giosuè Carducci
Giosuè Alessandro Giuseppe Carducci (wym.; ur. 27 lipca 1835 w Valdicastello di Pietrasanta, zm. 16 lutego 1907 w Bolonii) – włoski poeta i historyk literatury.
Nowy!!: Iloczas i Giosuè Carducci · Zobacz więcej »
Gramatyka języka angielskiego
Ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Gramatyka języka angielskiego – opis zjawisk gramatycznych występujących w języku angielskim w ujęciu synchronicznym.
Nowy!!: Iloczas i Gramatyka języka angielskiego · Zobacz więcej »
Gramatyka języka czeskiego
Odręczne pismo w języku czeskim Gramatyka czeska Język czeski należy do grupy języków zachodniosłowiańskich w ramach rodziny języków słowiańskich.
Nowy!!: Iloczas i Gramatyka języka czeskiego · Zobacz więcej »
Gramatyka języka szwedzkiego
Gramatyka języka szwedzkiego – opis zjawisk gramatycznych w ujęciu synchronicznym w języku szwedzkim.
Nowy!!: Iloczas i Gramatyka języka szwedzkiego · Zobacz więcej »
Grupa pomorska języków lechickich
Stefana Ramułta Dialekty wschodniolechickie Grupa pomorska języków lechickich – hipotetyczna grupa języków lub dialektów, którymi posługiwała się i nadal posługuje się autochtoniczna ludność polskiego Pomorza Zachodniego i Pomorza Gdańskiego.
Nowy!!: Iloczas i Grupa pomorska języków lechickich · Zobacz więcej »
Gwara chodzka
język.
Nowy!!: Iloczas i Gwara chodzka · Zobacz więcej »
Gwara cieszyńska
Gwary śląskie według Alfreda Zaręby, cieszyńska (7) na południu Napis w gwarze cieszyńskiej na cmentarzu w Trzycieżu Gwara cieszyńska (ciesz. po naszymu, cieszyńsko rzecz, w literaturze czeskiej także dialekt śląsko-polski (cz. slezskopolská nářečí) – jedna z gwar śląskich, zaliczana do dialektu śląskiego lub do grupy śląskiej dialektów języka czeskiego, razem z dialektem laskim. Charakteryzuje się dużymi wpływami czeskimi, niemieckimi, a nawet wołoskimi i słowackimi. Jest używana po obu stronach granicy polsko-czeskiej. Polscy i czescy językoznawcy spierająsię w kwestii klasyfikacji gwary: Polacy uważająjąza część dialektu śląskiego języka polskiego, Czesi wykazująjej podobieństwo do gwar laskich i morawskich. Na Zaolziu jest używana głównie (choć nie tylko) przez mniejszość polskąi ulega silnym wpływom języka czeskiego. Po polskiej stronie granicy ulega silnym wpływom polszczyzny standardowej. Pisarzami tworzącymi w gwarze cieszyńskiej byli: Aniela Kupiec, Emilia Michalska, Władysław Młynek, Mieczysław Peterek, Karol Piegza, Jerzy Rucki, Maria Szturc i Adam Wawrosz.
Nowy!!: Iloczas i Gwara cieszyńska · Zobacz więcej »
Gwara karaszewska
Gwara karaszewska, gwara Karaševa – odmiany języka serbsko-chorwackiego używane przez Karaszewców zamieszkujących siedem wsi rumuńskiej części Banatu – Karaševo, Ravnik, Lupak, Klokotič, Nermić i Jabalče, najpewniej od XV wieku.
Nowy!!: Iloczas i Gwara karaszewska · Zobacz więcej »
Gwara ochrydzka
Gwara ochrydzka (pomarańczowa) na mapie dialektów macedońskich Gwara ochrydzka — gwara należąca do zachodniego dialektu języka macedońskiego.
Nowy!!: Iloczas i Gwara ochrydzka · Zobacz więcej »
Gwary czadeckie
Gwary czadeckie - polsko-słowackie gwary mieszane lub przejściowe, cechujące się także wpływami małopolskimi i śląskimi.
Nowy!!: Iloczas i Gwary czadeckie · Zobacz więcej »
Gwary przejściowe
Gwary przejściowe, także narzecza przejściowe – gwary występujące na pograniczu dwóch dialektów lub języków.
Nowy!!: Iloczas i Gwary przejściowe · Zobacz więcej »
Gyaru-moji
lub – sposób pisania po japońsku, który jest popularny wśród młodych Japonek『ことばと文字の遊園地』82頁。.
Nowy!!: Iloczas i Gyaru-moji · Zobacz więcej »
Heksametr daktyliczny
Heksametr daktyliczny (łac. versus hexameter dactylicus) – najstarsze znane metrum europejskiej poezji epickiej.
Nowy!!: Iloczas i Heksametr daktyliczny · Zobacz więcej »
Heksametr nonniański
Heksametr nonniański – grecki system wersyfikacyjny opracowany w V wieku przez Nonnosa z Panopolis na podstawie heksametru kallimachowego w związku z zanikiem iloczasu w języku greckim.
Nowy!!: Iloczas i Heksametr nonniański · Zobacz więcej »
Heksametr polski
Heksametr polski – wzorowana na heksametrze daktylicznym sylabotoniczna akcentuacyjna miara wierszowa stosowana w poezji pisanej w języku polskim.
Nowy!!: Iloczas i Heksametr polski · Zobacz więcej »
Historia języka polskiego
Stanisława Zaborowskiego, wydanie z 1518 roku Testament Piotra Wydżgi – polski tekst z lat 1470–1480. Trinity College Kaspra Elyana Historia języka polskiego – język polski powstał z zachodniego wariantu języka prasłowiańskiego i wywodzi się z języka praindoeuropejskiego.
Nowy!!: Iloczas i Historia języka polskiego · Zobacz więcej »
Historia ortografii polskiej
Stanisława Zaborowskiego, wydanie z 1518 Polacy w XII wieku przejęli alfabet łaciński.
Nowy!!: Iloczas i Historia ortografii polskiej · Zobacz więcej »
Ii (dwuznak)
Ii – dwuznak występujący w języku niderlandzkim, fińskim i estońskim.
Nowy!!: Iloczas i Ii (dwuznak) · Zobacz więcej »
Indoeuropejskie prawa głosowe
Indoeuropejskie prawa głosowe – regularne odpowiedniości zachodzące między dźwiękami w różnych językach rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Iloczas i Indoeuropejskie prawa głosowe · Zobacz więcej »
Jamb
Jamb (gr. – íambos) w metryce iloczasowej to stopa metryczna złożona z dwóch sylab – krótkiej i długiej, o postaci: W wierszach polskich odpowiednikiem jest sekwencja dwóch sylab: nieakcentowanej i akcentowanej.
Nowy!!: Iloczas i Jamb · Zobacz więcej »
Japonia
Region Japonii – państwo wyspiarskie położone na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji, o długości 3,3 tys.
Nowy!!: Iloczas i Japonia · Zobacz więcej »
Język akadyjski
Język akadyjski (akad. lišānum akkadītum), dawniej też zwany „chaldejskim” – język z grupy semickiej, używany w Mezopotamii od połowy III tysiąclecia p.n.e. do początków I tysiąclecia n.e. Nazwa języka pochodzi od miasta Akad w środkowej Mezopotamii, stolicy imperium akadyjskiego, założonego około 2350 roku p.n.e. przez Sargona.
Nowy!!: Iloczas i Język akadyjski · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Iloczas i Język angielski · Zobacz więcej »
Język arabski
Język arabski – język z rodziny języków semickich, w której zaliczany jest do grupy języków południowo-zachodnich według klasycznego podziału, bądź grupy języków zachodnich, centralnych według podziału Hetzrona i Voigta.
Nowy!!: Iloczas i Język arabski · Zobacz więcej »
Język azerbejdżański
Obszar zamieszkiwany przez ludność posługującąsię '''językiem azerbejdżańskim'''. Język azerbejdżański, także: język azerski (azer., /) – język należący do grupy języków turkijskich, używany głównie w Azerbejdżanie, północno-zachodnim Iranie, we wschodniej Turcji, a także w Gruzji, Armenii, Kazachstanie oraz na obszarze Federacji Rosyjskiej.
Nowy!!: Iloczas i Język azerbejdżański · Zobacz więcej »
Język średniopolski
Język średniopolski – postać języka polskiego używana od początków XVI do XVIII wieku.
Nowy!!: Iloczas i Język średniopolski · Zobacz więcej »
Język baskijski
Basque Country in Spain and France Język baskijski (nazwy własne, zależnie od dialektu) – język Basków, zamieszkujących kilka prowincji i departamentów na pograniczu Hiszpanii i Francji.
Nowy!!: Iloczas i Język baskijski · Zobacz więcej »
Język białoruski
Karski) Zasięg języka białoruskiego jako dialektu języka rosyjskiego, 1914 spisu powszechnego 1931 roku Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) język pomocniczy (08.02.2010). Język białoruski (biał.) – język wschodniosłowiański używany głównie na Białorusi.
Nowy!!: Iloczas i Język białoruski · Zobacz więcej »
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Iloczas i Język czeski · Zobacz więcej »
Język czeski a język słowacki
Języki czeski i słowacki sąblisko spokrewnionymi ze sobąi wzajemnie zrozumiałymi językami zachodniosłowiańskimi.
Nowy!!: Iloczas i Język czeski a język słowacki · Zobacz więcej »
Język dyirbal
Język dyirbal (możliwe spolszczenie: język dzirbal) – język australijski używany przez Aborygenów ze stanu Queensland.
Nowy!!: Iloczas i Język dyirbal · Zobacz więcej »
Język fiński
Język fiński na obszarze południowej Szwecji (stan na 2005) Język fiński (fiń.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, zaliczanej do podrodziny języków ugrofińskich z rodziny uralskiej.
Nowy!!: Iloczas i Język fiński · Zobacz więcej »
Język galijski
Język galijski – zespół wymarłych dialektów celtyckich, używanych od VI wieku p.n.e. najdalej do V wieku n.e. na terenie współczesnej Francji, Szwajcarii i północnych Włoch.
Nowy!!: Iloczas i Język galijski · Zobacz więcej »
Język gyyz
Język gyyz (także: geez, ge’ez) – język z grupy etiopskich (etiosemickich), używany w królestwie Aksum w mowie i piśmie od IV wieku.
Nowy!!: Iloczas i Język gyyz · Zobacz więcej »
Język hebrajski
Język hebrajski (hebr., trb.) – język z grupy kananejskiej języków semickich północno-zachodnich, należących do afroazjatyckiej rodziny językowej, zapisywany przeważnie alfabetem hebrajskim.
Nowy!!: Iloczas i Język hebrajski · Zobacz więcej »
Język islandzki
Język islandzki (isl. íslenska) – język z grupy języków nordyckich, którym posługująsię mieszkańcy Islandii.
Nowy!!: Iloczas i Język islandzki · Zobacz więcej »
Język japoński
Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.
Nowy!!: Iloczas i Język japoński · Zobacz więcej »
Język keczua
Język keczua, kiczua (runa simi – „język ludzi”) – język z rodziny keczua, którym posługująsię Indianie Keczua.
Nowy!!: Iloczas i Język keczua · Zobacz więcej »
Język khmerski
Język khmerski (khm.) – jeden z najważniejszych języków z grupy mon-khmer w ramach rodziny austroazjatyckiej.
Nowy!!: Iloczas i Język khmerski · Zobacz więcej »
Język laal
Język laal (nazwa własna: yəw láà:l) – niesklasyfikowany język używany przez 749 osób (dane z 2000 roku) w czadyjskim regionie administracyjnym Moyen-Chari w trzech wsiach: Gori (lá), Damtar (ual) i Mailao, położonych nad rzekąSzari.
Nowy!!: Iloczas i Język laal · Zobacz więcej »
Język maryjski
Język maryjski (nazwa własna: марий йылме), także język czeremiski – język z podgrupy wołżańskiej języków ugrofińskich.
Nowy!!: Iloczas i Język maryjski · Zobacz więcej »
Język norweski
Język norweski (norw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Nowy!!: Iloczas i Język norweski · Zobacz więcej »
Język nowogrecki
Język nowogrecki, język grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk(a) (η Ελληνική γλώσσα, i Ellinikí glóssa; τα Ελληνικά, ta Elliniká) – język indoeuropejski używany współcześnie w Grecji (ok. 11 mln mówiących) i na Cyprze (ok. 750 tys.). Jest on jednocześnie językiem urzędowym tych państw (na Cyprze obok tureckiego).
Nowy!!: Iloczas i Język nowogrecki · Zobacz więcej »
Język pero
Język pero (inaczej: filiya, pipero, walo; nazwa oryginalna: péerò) – język afroazjatycki z zachodniej gałęzi języków czadyjskich, używany w Nigerii (obszar Shongom, stan Gombe).
Nowy!!: Iloczas i Język pero · Zobacz więcej »
Język perski
Język perski, nowoperski (pers. fārsī) – język z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 50 mln mówiących, zamieszkujących głównie Iran (40 mln), Afganistan (7 mln), Tadżykistan (6 mln) i Irak (200 tys.). Służy jednocześnie jako lingua franca dla blisko 80 mln mieszkańców Bliskiego Wschodu (po języku arabskim).
Nowy!!: Iloczas i Język perski · Zobacz więcej »
Język praindoeuropejski
Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Iloczas i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »
Język prasłowiański
Język prasłowiański – hipotetyczny, rekonstruowany wspólny prajęzyk dawnych Słowian, z którego później wykształciły się wszystkie języki słowiańskie.
Nowy!!: Iloczas i Język prasłowiański · Zobacz więcej »
Język prozodyczny
Język prozodyczny – język, w którym cechy prozodyczne (m.in. iloczas i akcent) służądo odróżniania wyrazów.
Nowy!!: Iloczas i Język prozodyczny · Zobacz więcej »
Język słowacki
Europy Środkowo-Wschodniej Język słowacki (słow., też) – język należący do zachodniosłowiańskiej grupy językowej.
Nowy!!: Iloczas i Język słowacki · Zobacz więcej »
Język słoweński
Język słoweński (słoweń. lub) – język południowosłowiański, urzędowy w Słowenii i jeden z oficjalnych języków Unii Europejskiej.
Nowy!!: Iloczas i Język słoweński · Zobacz więcej »
Język serbsko-chorwacki
język chorwacki, język bośniacki, język serbski (2006) Język serbsko-chorwacki, serbochorwacki (serb.-chorw. /) – kontrowersyjny termin określający byty językowe używane przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i Boszniaków.
Nowy!!: Iloczas i Język serbsko-chorwacki · Zobacz więcej »
Język staro-cerkiewno-słowiański
Język staro-cerkiewno-słowiański, język scs., język starosłowiański – najstarszy literacki język słowiański, formujący się od połowy IX wieku, oparty głównie na słowiańskich gwarach okolic Sołunia (dzisiejsze Saloniki).
Nowy!!: Iloczas i Język staro-cerkiewno-słowiański · Zobacz więcej »
Język staroczeski
Język staroczeski (cz. stará čeština, staročeština) – początkowy okresu rozwoju i kształtowania się języka czeskiego, zaczynający się na etapie oddzielania się języka czeskiego od innych języków zachodniosłowiańskich, a kończący się umownie w roku 1500 (początek ery średnioczeskiej).
Nowy!!: Iloczas i Język staroczeski · Zobacz więcej »
Język staronordyjski
Język staronordyjski (staronordycki) – język z północnej grupy języków germańskich, używany przez mieszkańców Skandynawii i obszarów przez nich zasiedlonych między VIII i XIV wiekiem.
Nowy!!: Iloczas i Język staronordyjski · Zobacz więcej »
Język staropolski
Język staropolski – etap rozwoju języka polskiego w tzw.
Nowy!!: Iloczas i Język staropolski · Zobacz więcej »
Język tajski
System samogłosek w języku tajskim Schemat tonów w języku tajskim Język tajski, syjamski – język z rodziny języków dajskich.
Nowy!!: Iloczas i Język tajski · Zobacz więcej »
Język tigre
Język tigre – język semicki z północnej gałęzi języków etiopskich, około 800 tys.
Nowy!!: Iloczas i Język tigre · Zobacz więcej »
Język tungag
Język tungag (dang, lavangai, lavongai, toangai, tungak) – język z podrodziny języków oceanicznych w rodzinie języków austronezyjskich, używany w 1981 roku przez około 9500 osób, a 1990 roku przez około 12 tysięcy mieszkańców Nowego Hanoweru, Tingwonu i wysp Umbukul.
Nowy!!: Iloczas i Język tungag · Zobacz więcej »
Język turecki
Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.
Nowy!!: Iloczas i Język turecki · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Iloczas i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Jedenastozgłoskowiec falecejski
Jedenastozgłoskowiec falecejski (łac. versus hendecasyllabus Phalaecius) – starożytna miara wierszowa wywodząca się z Grecji.
Nowy!!: Iloczas i Jedenastozgłoskowiec falecejski · Zobacz więcej »
Jer (głoska)
Jer – jedna z dwóch samogłosek występujących w języku prasłowiańskim, które różniły się od wszystkich pozostałych samogłosek krótszym czasem wymawiania.
Nowy!!: Iloczas i Jer (głoska) · Zobacz więcej »
Jonik
Jonik (od łac. pes Ionicus, stopa jońska) – w greckiej i łacińskiej metryce iloczasowej sześciomorowa stopa metryczna składająca się z czterech sylab: dwóch długich i dwóch krótkich.
Nowy!!: Iloczas i Jonik · Zobacz więcej »
Kataleksa
Kataleksa – w wierszu iloczasowym zjawisko skrócenia stopy kończącej wers lub człon wersowy o jednąlub dwie sylaby stanowiące część lub całość tezy.
Nowy!!: Iloczas i Kataleksa · Zobacz więcej »
Komunikacja werbalna
Rozmowa mężczyzn, gestykulacja jednego z nich wzmacnia przekaz werbalny Komunikacja werbalna – komunikacja interpersonalna, której środkiem jest język mówiony; komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy komunikacja niewerbalna.
Nowy!!: Iloczas i Komunikacja werbalna · Zobacz więcej »
Koran
Okładka Koranu z 1866 roku – obiekt ze zbioru Muzeum w Darłowie Koran (Al-Qur’ān) – święta księga islamu.
Nowy!!: Iloczas i Koran · Zobacz więcej »
Liga rokitnicka
Liga rokitnicka – liga językowa z następującymi językami powinowatymi: polskim, litewskim, białoruskim, ukraińskim i kaszubskim.
Nowy!!: Iloczas i Liga rokitnicka · Zobacz więcej »
Literatura arabska
Koran – najbardziej wpływowa księga świata islamu Literatura arabska – twórczość literacka w arabskim języku klasycznym, współczesnym literackim oraz w dialektach lokalnych.
Nowy!!: Iloczas i Literatura arabska · Zobacz więcej »
Literatura bizantyńska epoki justyniańskiej
Cesarz Justynian I Wielki Literatura bizantyńska epoki justyniańskiej – okres literatury bizantyńskiej od wstąpienia na tron cesarza Justyniana I Wielkiego w 527 roku do przejęcia władzy przez dynastię heraklijskąw 610 roku.
Nowy!!: Iloczas i Literatura bizantyńska epoki justyniańskiej · Zobacz więcej »
Makron (znak diakrytyczny)
Makron (gr. μακρόv / makrón, dosłownie: długi) – znak diakrytyczny umieszczany nad lub pod samogłoską, początkowo używany do zaznaczania długiej sylaby w metrum greckim lub łacińskim.
Nowy!!: Iloczas i Makron (znak diakrytyczny) · Zobacz więcej »
Metrum anapestyczne
Metrum anapestyczne – wzorzec metryczny w wersyfikacji iloczasowej lub sylabotonicznej, w którym mocne (odpowiednio długie lub akcentowane) sąwszystkie co trzecie sylaby schematu.
Nowy!!: Iloczas i Metrum anapestyczne · Zobacz więcej »
Metrum jambiczne
Metrum jambiczne – wzorzec metryczny w wersyfikacji iloczasowej lub sylabotonicznej, w którym mocne (odpowiednio długie lub akcentowane) sąparzyste sylaby schematu.
Nowy!!: Iloczas i Metrum jambiczne · Zobacz więcej »
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
Międzynarodowy alfabet fonetycznyW polskich opracowaniach często można spotkać się z angielskąnazwąInternational Phonetic Alphabet oraz skrótem IPA, czasami również z francuskąnazwąAlphabet phonétique international (API).
Nowy!!: Iloczas i Międzynarodowy alfabet fonetyczny · Zobacz więcej »
Monoftong
Monoftong (gr. mono „jeden” i phthóngos „dźwięk”) – prosta samogłoska bez zmiany jakości (np. „u”, „a”) w przeciwieństwie do dyftongów (np. niemieckie „au”, „ei”) i tryftongów.
Nowy!!: Iloczas i Monoftong · Zobacz więcej »
Nō
chramie Itsukushima w mieście Hatsukaichi Narodowego Teatru Nō w Tokio Rozmieszczenie uczestników przedstawienia: w centrum - ''shite''; z przodu z prawej (siedzi) - ''waki''; po prawej - ''jiutai''; z tyłu w środku - ''hayashi-kata''; z tyłu po lewej - ''kōken'' Rytuał ''okina-hōnō'' Narodowy Teatr Nō, Shibuya, Tokio – jeden z głównych gatunków klasycznego teatru japońskiego.
Nowy!!: Iloczas i Nō · Zobacz więcej »
Ody barbarzyńskie
Ody barbarzyńskie (wł. Odi barbare) – zbiór wierszy włoskiego poety i noblisty Giosuè Carducciego.
Nowy!!: Iloczas i Ody barbarzyńskie · Zobacz więcej »
Ogonek
Ogonek (˛) – znak diakrytyczny używany dla oznaczenia.
Nowy!!: Iloczas i Ogonek · Zobacz więcej »
Pecz
Pecz (dawne) – miasto w południowych Węgrzech.
Nowy!!: Iloczas i Pecz · Zobacz więcej »
Pirychej
Pirychej - w metryce iloczasowej stopa metryczna złożona z dwóch krótkich sylab.
Nowy!!: Iloczas i Pirychej · Zobacz więcej »
Proces fonetyczny
Proces fonetyczny (zjawisko fonetyczne) – zmiana języka w zakresie fonetyki.
Nowy!!: Iloczas i Proces fonetyczny · Zobacz więcej »
Prozodia
Prozodia (gr. προσωδία – pieśń z akompaniamentem, przyśpiew) – brzmieniowe właściwości mowy nakładające się na głoskowy, sylabiczny i wyrazowy ciąg wypowiedzi.
Nowy!!: Iloczas i Prozodia · Zobacz więcej »
Quenya
Quenya (wym.), także język quenejski, Wysoka Mowa (qya. tarquesta), Starodawna Mowa, język eldariński, elfia łacina – sztuczny język opracowany przez J.R.R. Tolkiena.
Nowy!!: Iloczas i Quenya · Zobacz więcej »
Received Pronunciation
Received Pronunciation (RP), zwany również BBC English lub King’s (Queen’s) English – wymowa i akcent angielszczyzny ogólnej używanej w Anglii.
Nowy!!: Iloczas i Received Pronunciation · Zobacz więcej »
Regularne podobieństwa dźwiękowe między językiem węgierskim a pozostałymi językami uralskimi
Istnieje wiele regularnych podobieństw dźwiękowych między językiem węgierskim a pozostałymi językami uralskimi.
Nowy!!: Iloczas i Regularne podobieństwa dźwiękowe między językiem węgierskim a pozostałymi językami uralskimi · Zobacz więcej »
Rytmiczne skracanie sylab
Rytmiczne skracanie sylab, także: zasada rytmiczna – zjawisko fonetyczne w języku słowackim, polegające na skracaniu długich samogłosek i dyftongów w sylabie poprzedzonej sylabąz długąsamogłoską, dyftongiem lub długim zgłoskotwórczym ŕ, ĺ.
Nowy!!: Iloczas i Rytmiczne skracanie sylab · Zobacz więcej »
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Nowy!!: Iloczas i Samogłoska · Zobacz więcej »
Senar jambiczny
Senar jambiczny (łac. versus senarius) – starożytna, iloczasowa rzymska miara wierszowa (metrum), odmiana greckiego trymetru jambicznego.
Nowy!!: Iloczas i Senar jambiczny · Zobacz więcej »
Spondej
Spondej (łac. spondeus, z gr. spondeíos) to stopa metryczna złożona z dwóch sylab długich (w wierszach iloczasowych) lub akcentowanych (w wierszach akcentuacyjnych).
Nowy!!: Iloczas i Spondej · Zobacz więcej »
Stopa (metryka)
Stopa (od łac. pes) – najmniejsza jednostka miary wierszowej.
Nowy!!: Iloczas i Stopa (metryka) · Zobacz więcej »
Supinum
Supinum – forma czasownika występująca w stosunkowo niewielu językach, która wyraża pewnącelowość, zwykle w połączeniu z czasownikami ruchu (w prasłowiańskim i staro-cerkiewno-słowiańskim tylko po nich).
Nowy!!: Iloczas i Supinum · Zobacz więcej »
Tadżwid
Tadżwīd (arab. تجويد) – sztuka recytacji Koranu.
Nowy!!: Iloczas i Tadżwid · Zobacz więcej »
Trochej
Trochej (łac. trochaeus, z gr. trochaíos) – pojęcie z metryki iloczasowej oznaczające stopę metrycznązłożonąz dwóch sylab: długiej i krótkiej.
Nowy!!: Iloczas i Trochej · Zobacz więcej »
Trymetr jambiczny
Trymetr jambiczny (łac. versus trimeter iambicus) – starożytna, iloczasowa miara wierszowa (metrum), używana w starożytnej Grecji i Rzymie.
Nowy!!: Iloczas i Trymetr jambiczny · Zobacz więcej »
Uu (dwuznak)
Uu – dwuznak występujący w języku niderlandzkim, fińskim i estońskim.
Nowy!!: Iloczas i Uu (dwuznak) · Zobacz więcej »
Wiersz iloczasowy
Wiersz iloczasowy – system wersyfikacyjny, w którym elementem istotnym metrycznie jest iloczas, czyli czas wypowiadania sylaby.
Nowy!!: Iloczas i Wiersz iloczasowy · Zobacz więcej »
Wiersz saturnijski
Wiersz saturnijski (łac. versus Saturnius) – najstarsza i prawdopodobnie jedyna oryginalnie italska miara wierszowa (metrum).
Nowy!!: Iloczas i Wiersz saturnijski · Zobacz więcej »
Wymowa w języku esperanto
Wymowa w języku esperanto – sposób artykulacji poszczególnych dźwięków, a także wyrazów i zdań w języku esperanto.
Nowy!!: Iloczas i Wymowa w języku esperanto · Zobacz więcej »
Yy (dwuznak)
Yy – dwuznak składający się z dwóch liter Y. Występuje w języku fińskim.
Nowy!!: Iloczas i Yy (dwuznak) · Zobacz więcej »
Zanik iloczasu
Zanik iloczasu – proces fonetyczny prowadzący do zaniku długości samogłosek jako cechy fonologicznej relewantnej.
Nowy!!: Iloczas i Zanik iloczasu · Zobacz więcej »
Zośka (gra)
Jedna z wersji lotki do gry w zośkę Zośka – gra zręcznościowa polegająca na podbijaniu nogami lotki wykonanej z pęczka kolorowej włóczki obciążonego ołowianym krążkiem.
Nowy!!: Iloczas i Zośka (gra) · Zobacz więcej »
