Szybszy dostęp niż przeglądarce!
50 kontakty: Aleksander Macedoński, Alkidamas, Amyntas III Macedoński, Asklepiades z Tragilos, Biblioteka Bernardynów w Bydgoszczy, Buzyrys, Demagogia, Demeter, Euagoras, Filip II Macedoński, Filiskos z Miletu, Flawiusz Filostrat, Franciszek Klemens Balicki, Giacomo Leopardi, Grzegorz z Nazjanzu, Hermippos ze Smyrny, Hyperejdes, Izajos, Język grecki klasyczny, Kanon dziesięciu mówców, Klearchos I z Heraklei, Likurg z Aten, Literatura bizantyńska epoki Laskarysów i Paleologów, Literatura parenetyczna, Milionerzy (teleturniej), Naukrates, Nicefor Chumnos, Nikokles, O inwencji, Orator, Paideia, Papirus Oxyrhynchus 27, Platon, Pochwała Katona, Prodikos z Keos, Prokop z Gazy, Pryscjan, Retoryka, Retoryka dla Herenniusza, Stanisław Schneider, Sztuki wyzwolone, Teopomp z Chios, Ustrój polityczny Aten (Arystoteles), Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. dra Witolda Bełzy w Bydgoszczy, Wstęp, Złota reguła etyczna, Zwierciadło (literatura), 2 Księga Machabejska, 338 p.n.e., 436 p.n.e..
Aleksander Macedoński
Aleksander III Macedoński (Aleksandros ho Tritos ho Makedon) zwany też Aleksandrem Wielkim (Aleksandros ho Megas) i niezwyciężonym (άνίκητος) (ur. 19–20 lipca 356 p.n.e. w Pelli, zm. 10 czerwca 323 p.n.e. w Babilonie) – król Macedonii z dynastii Argeadów w latach 336–323 p.n.e. Jest powszechnie uznawany za wybitnego stratega i jednego z największych zdobywców w historii ludzkości.
Nowy!!: Izokrates i Aleksander Macedoński · Zobacz więcej »
Alkidamas
Alkidamas z Elei – sofista i retor z IV wieku p.n.e. Uczeń i kontynuator idei Gorgiasza.
Nowy!!: Izokrates i Alkidamas · Zobacz więcej »
Amyntas III Macedoński
Stater Amyntasa III Amyntas III (gr. Αμύντας) – król Macedonii z rodu Argeadów.
Nowy!!: Izokrates i Amyntas III Macedoński · Zobacz więcej »
Asklepiades z Tragilos
Asklepiades z Tragilos, Ἀσκληπιάδης (IV wiek p.n.e.) – grecki pisarz, uczeń Izokratesa, autor dzieła o historii mitów.
Nowy!!: Izokrates i Asklepiades z Tragilos · Zobacz więcej »
Biblioteka Bernardynów w Bydgoszczy
Pomieszczenie, w którym zgromadzona jest Bibliotheca Bernardina Biblioteka Bernardynów w Bydgoszczy – zbiór księgozbiorów zebranych w okresie staropolskim w Bydgoszczy przez zakon bernardynów.
Nowy!!: Izokrates i Biblioteka Bernardynów w Bydgoszczy · Zobacz więcej »
Buzyrys
Buzyrys (łac. Busiris) – w legendach starożytnych Greków syn boga morza Posejdona i egipskiej księżniczki Lysianassy, drugi król Egiptu.
Nowy!!: Izokrates i Buzyrys · Zobacz więcej »
Demagogia
Demagogia (gr. demos – lud, agogos – wiodący, prowadzący) – wpływanie na opinię publicznąpoprzez działanie obliczone na łatwy efekt, poklask.
Nowy!!: Izokrates i Demagogia · Zobacz więcej »
Demeter
demeter Demeter (także Demetra; Dēmḗtēr, Dḗmētra) – w mitologii greckiej bogini płodności ziemi, urodzaju, ziemi uprawnej, zbóż, rolnictwa; matka Kory-Persefony.
Nowy!!: Izokrates i Demeter · Zobacz więcej »
Euagoras
Euagoras (zm. 374 p.n.e.) – starożytny król Salaminy na Cyprze.
Nowy!!: Izokrates i Euagoras · Zobacz więcej »
Filip II Macedoński
Filip II (ur. 382 p.n.e. w Pelli, zm. 336 p.n.e. w Ajgaj) – król Macedonii z dynastii Argeadów (359–336 p.n.e.), polityk, strateg i reformator armii macedońskiej.
Nowy!!: Izokrates i Filip II Macedoński · Zobacz więcej »
Filiskos z Miletu
Filiskos z Miletu (IV wiek p.n.e.) – grecki nauczyciel retoryki i mówca.
Nowy!!: Izokrates i Filiskos z Miletu · Zobacz więcej »
Flawiusz Filostrat
Flawiusz Filostrat zwany też Filostratem II, Filostratem I Lemnijskim, Filostratem z Tyru lub Filostratem Starszym (gr.: Φλάβιος Φιλόστρατος, Flawios Filostratos, ur. ok. 170, zm. ok. 248) – sofista grecki, biograf sofistów, autor Żywota Apolloniosa z Tyany, Listów miłosnych, Obrazów, Rozmowy o Herosach.
Nowy!!: Izokrates i Flawiusz Filostrat · Zobacz więcej »
Franciszek Klemens Balicki
Franciszek Klemens (Stanisław ?Stanisław Rumiński, Poglądy mariologiczne ks. Franciszka Klemensa Balickiego nieznanego kaznodziei-teologa z przełomu XVII i XVIII wieku, w: Poznańskie Studia Teologiczne, Księgarnia Św. Wojciecha, Poznań, 1972, s. 139-189) Balicki (zm. 1708) – polski kaznodzieja i teolog, jeden z wybitniejszych w kraju w XVII i XVIII wieku.
Nowy!!: Izokrates i Franciszek Klemens Balicki · Zobacz więcej »
Giacomo Leopardi
Conte Giacomo Taldegardo Francesco di Sales Saverio Pietro Leopardi, znany jako Giacomo Leopardi (ur. 29 czerwca 1798 w Recanati, zm. 14 czerwca 1837 w Neapolu) − włoski filozof i poeta romantyczny, zaliczany do grona największych klasyków XIX-wiecznej literatury światowej.
Nowy!!: Izokrates i Giacomo Leopardi · Zobacz więcej »
Grzegorz z Nazjanzu
Grzegorz z Nazjanzu, w tradycji chrześcijańskiej także Grzegorz Teolog (ur. ok. 326–330 w Karbali w Kapadocji, zm. 390 lub 391 prawdopodobnie w Nazjanzie)W literaturze i nauce polskiej Grzegorz określany jest niekiedy przydomkiem Nazjanzeńczyk.
Nowy!!: Izokrates i Grzegorz z Nazjanzu · Zobacz więcej »
Hermippos ze Smyrny
Hermippos ze Smyrny (III/II wiek p.n.e.) - grecki biograf i filozof ze szkoły perypatetyckiej, autor dzieła pt.
Nowy!!: Izokrates i Hermippos ze Smyrny · Zobacz więcej »
Hyperejdes
Hyperejdes Hyperejdes z Fryne przed areopagiem Hyperejdes (gr. Ὑπερείδης; ur. 390/389 p.n.e., zm. 322 p.n.e.) – polityk i mówca ateński, wymieniony w kanonie dziesięciu mówców.
Nowy!!: Izokrates i Hyperejdes · Zobacz więcej »
Izajos
Izajos (gr. Ἰσαῖος, Isaios; także jako Izeusz z Chalkis) – jeden z oratorów attyckich zgodnie z kanonem aleksandryjskim.
Nowy!!: Izokrates i Izajos · Zobacz więcej »
Język grecki klasyczny
Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.
Nowy!!: Izokrates i Język grecki klasyczny · Zobacz więcej »
Kanon dziesięciu mówców
Jeden z mówców - Demostenes Kanon dziesięciu mówców – to lista najwybitniejszych mówców attyckich, zestawiona przez Cecyliusza z Kaleakte (60-5 p.n.e.), retora, teoretyka attycyzmu.
Nowy!!: Izokrates i Kanon dziesięciu mówców · Zobacz więcej »
Klearchos I z Heraklei
Klearchos I lub Klearch I (gr.: Kλέαρχoς, Kléarchos) (ur. ok. 410, zm. 352 p.n.e. w Heraklei Pontyjskiej) – obywatel Heraklei Pontyjskiej nad Morzem Czarnym, pierwszy tyran Heraklei Pontyjskiej od 364 p.n.e. do swej śmierci.
Nowy!!: Izokrates i Klearchos I z Heraklei · Zobacz więcej »
Likurg z Aten
Likurg z Aten Likurg z Aten (396 - 324 p.n.e.) - mówca ateński, uczeń Platona i Izokratesa, zaliczony do kanonu 10 mówców.
Nowy!!: Izokrates i Likurg z Aten · Zobacz więcej »
Literatura bizantyńska epoki Laskarysów i Paleologów
Michał VIII, pierwszy władca z dynastii Paleologów Literatura bizantyńska epoki Laskarysów i Paleologów – ostatni okres literatury bizantyńskiej, od zdobycia Konstantynopola przez krzyżowców w 1204 roku do upadku Konstantynopola w 1453 roku.
Nowy!!: Izokrates i Literatura bizantyńska epoki Laskarysów i Paleologów · Zobacz więcej »
Literatura parenetyczna
''Zwierciadło większe'' Wincenta z Beauvais Literatura parenetyczna (pareneza – pouczenie) – utwory piśmiennicze kształtujące i propagujące wzory postępowania związane z odgrywaniem określonych ról społecznych.
Nowy!!: Izokrates i Literatura parenetyczna · Zobacz więcej »
Milionerzy (teleturniej)
Milionerzy – polski teleturniej oparty na brytyjskim formacie Who Wants to Be a Millionaire?, emitowany na antenie TVN w latach 1999–2003, 2008–2010 i od 2017.
Nowy!!: Izokrates i Milionerzy (teleturniej) · Zobacz więcej »
Naukrates
Naukrates (IV wiek p.n.e.) - grecki historyk znany jedynie ze wzmianek u innych pisarzy.
Nowy!!: Izokrates i Naukrates · Zobacz więcej »
Nicefor Chumnos
Nicefor Chumnos (ok. 1250 - 18 stycznia 1327) – filozof, retor i teolog bizantyński.
Nowy!!: Izokrates i Nicefor Chumnos · Zobacz więcej »
Nikokles
* Nikokles z Akriaj – starożytny grecki biegacz.
Nowy!!: Izokrates i Nikokles · Zobacz więcej »
O inwencji
Początek pierwszej księgi ''De inventione''. Rękopis spisany w Italii, w latach 1100–1150. Det Kongelige Bibliotek, Kopenhaga. Sygnatura GKS 1998, 1 recto. O inwencji, inaczej O wynajdywaniu treści, O wynalezieniu retorycznym, O inwencji retorycznej, właściwie Księgi retoryczne – nieukończony podręcznik retoryki w formie traktatu autorstwa Marka Tulliusza Cycerona, napisany najprawdopodobniej w latach 84–81 przed ChrystusemWykorzystano przekłady Erazma Rykaczewskiego (mowy oraz pisma retoryczne Cycerona) i Mieczysława Brożka (Kwintylian).
Nowy!!: Izokrates i O inwencji · Zobacz więcej »
Orator
Orator, inaczej retor (z gr. rhetor, łac. orator) – mówca, który opanował sztukę retoryki, potrafi przemawiać publicznie i przekonywać słuchaczy do swoich racji.
Nowy!!: Izokrates i Orator · Zobacz więcej »
Paideia
Paideia (st. gr. παιδεία) – w starożytnej Grecji słowem paideia nazywano to, co współcześnie określamy mianem wychowania czy kultury.
Nowy!!: Izokrates i Paideia · Zobacz więcej »
Papirus Oxyrhynchus 27
Papirus Oxyrhynchus 27 oznaczany jako P.Oxy.I 27 – rękopis zawierający fragment mowy „Antidotis” (83, 87) Izokratesa napisany w języku greckim.
Nowy!!: Izokrates i Papirus Oxyrhynchus 27 · Zobacz więcej »
Platon
Platon (Plátōn; ur. 424/423 p.n.e., zm. 348/347 p.n.e.) – filozof grecki, Ateńczyk, twórca tradycji intelektualnej znanej jako platonizm.
Nowy!!: Izokrates i Platon · Zobacz więcej »
Pochwała Katona
Genui. Pochwała Katona lub Katon – zaginiony traktat polityczny autorstwa Marka Tulliusza Cycerona, napisany i opublikowany w roku 46 przed Chrystusem, w którym autor, wychwalając działalność publicznąi poglądy Marka Porcjusza Katona, bronił wartości i zasad republikańskiego ustroju starożytnego RzymuWykorzystano tłumaczenie Gabrieli Pianko (korespondencja Cycerona) oraz Tadeusza Sinko i Mieczysława Brożka (Plutarch).
Nowy!!: Izokrates i Pochwała Katona · Zobacz więcej »
Prodikos z Keos
Prodikos z Keos (V w. p.n.e.) – filozof starogrecki, obok Protagorasa i Gorgiasza jeden z najwybitniejszych sofistów, twórca sławnej przypowieści o Heraklesie na rozdrożu.
Nowy!!: Izokrates i Prodikos z Keos · Zobacz więcej »
Prokop z Gazy
Prokop z Gazy (ur. ok. 465, zm. ok. 528) – filozof bizantyński, kierownik szkoły retorycznej w Gazie, zwany „chrześcijańskim sofistą”.
Nowy!!: Izokrates i Prokop z Gazy · Zobacz więcej »
Pryscjan
katedry we Florencji, wykonany między rokiem 1437 a 1439 przez Luca della Robbia. Pryscjan (także Priscian, Priscjan, właściwie Pryscjan z Cezarei (– łaciński gramatyk, historyk literatury, tłumacz i poeta z przełomu V i VI wieku.
Nowy!!: Izokrates i Pryscjan · Zobacz więcej »
Retoryka
Justynian. Napis głosi: ''Retoryka (...) jest najcudowniejsząze wszystkich umiejętności''. Retoryka – sztuka budowania artystycznej, perswazyjnej wypowiedzi ustnej lub pisemnej, nauka o niej, refleksja teoretyczna, jak również wiedza o komunikacji słownej, obrazowej i zachowawczej pomiędzy autorem wypowiedzi a jej odbiorcami.
Nowy!!: Izokrates i Retoryka · Zobacz więcej »
Retoryka dla Herenniusza
Uniwersytetu Yale, sygnatura ''Beinecke MS 681'' Retoryka dla Herenniusza, inaczej Retoryka do Herenniusza, pełny tytuł De ratione dicendi ad C. Herennium libri IV – podręcznik retoryki anonimowego autora, napisany po łacinie najprawdopodobniej w latach 86-82 przed ChrystusemWykorzystano przekłady Kazimierza Kumanieckiego i Stanisława Stabryły.
Nowy!!: Izokrates i Retoryka dla Herenniusza · Zobacz więcej »
Stanisław Schneider
Stanisław Jan Schneider (ur. 23 stycznia 1858 we Lwowie, zm. 8 sierpnia 1917 we Lwowie) – polski filolog klasyczny, historyk literatury.
Nowy!!: Izokrates i Stanisław Schneider · Zobacz więcej »
Sztuki wyzwolone
Herrady z Landsbergu (ok. 1180) Sztuki wyzwolone lub siedem sztuk wyzwolonych – system podstawowej, ogólnej i uniwersalnej edukacji ukształtowany w IV wieku przed Chrystusem, powszechnie stosowany w starożytnych Grecji i Rzymie, obejmujący nauczanie literatury i matematyki.
Nowy!!: Izokrates i Sztuki wyzwolone · Zobacz więcej »
Teopomp z Chios
Teopomp z Chios ((Theopompos),; ur. ok. 377, zm. po 320 p.n.e.) – historyk i mówca grecki, znany głównie jako autor monumentalnej pracy Philippika historiai dotyczącej dziejów panowania Filipa II.
Nowy!!: Izokrates i Teopomp z Chios · Zobacz więcej »
Ustrój polityczny Aten (Arystoteles)
Ustrój Polityczny Aten – dzieło przypisywane Arystotelesowi lub jednemu z jego uczniów, jedyna część ''politei'' w znacznej części zachowana do naszych czasów.
Nowy!!: Izokrates i Ustrój polityczny Aten (Arystoteles) · Zobacz więcej »
Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. dra Witolda Bełzy w Bydgoszczy
Starego Rynku ulica Długa 41 Józefa Wybickiego - związanego z Bydgoszczątwórcy polskiego hymnu narodowego Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im.
Nowy!!: Izokrates i Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. dra Witolda Bełzy w Bydgoszczy · Zobacz więcej »
Wstęp
Q.
Nowy!!: Izokrates i Wstęp · Zobacz więcej »
Złota reguła etyczna
Złota reguła etyczna (zasada wzajemności) — zasada etyczna „traktuj innych tak, jak ty byś chciał być traktowany”; może być również określana w wersji negatywnej: „nie czyń innym tego, czego nie chcesz, by czynili tobie”.
Nowy!!: Izokrates i Złota reguła etyczna · Zobacz więcej »
Zwierciadło (literatura)
Zwierciadło (także źwierciadło lub speculum) – gatunek literacki, prozatorski lub wierszowany, sytuujący się w obrębie literatury parenetycznej, którego zadaniem była prezentacja obranego wzoru osobowego.
Nowy!!: Izokrates i Zwierciadło (literatura) · Zobacz więcej »
2 Księga Machabejska
Druga Księga Machabejska – księga historyczna wchodząca w skład katolickiego i prawosławnego kanonu Starego Testamentu jako księga deuterokanoniczna.
Nowy!!: Izokrates i 2 Księga Machabejska · Zobacz więcej »
338 p.n.e.
Bez opisu.
Nowy!!: Izokrates i 338 p.n.e. · Zobacz więcej »
436 p.n.e.
Bez opisu.
Nowy!!: Izokrates i 436 p.n.e. · Zobacz więcej »
