Szybszy dostęp niż przeglądarce!
114 kontakty: Adalram, Adalwina, Ademar, Albwin, Aldmir, Antowie, Arnulf, Aubert, Łan (miara powierzchni), Żur, Bamberg, Beda Czcigodny, Bertrada, Berwin, Binz, Bischofswerda, Brawlin, Charnowo (województwo pomorskie), Chors, Codex Heidelbergensis 921, Cyrkiel, Deklinacja w języku niemieckim, Dyḗus, Dyter, Dytwin, Edeltruda, Ekhard, Elf (fantastyka), Ermegarda, Ermentruda, Etymologia Swaroga, Falkenbach, Franciscus Junius młodszy, Gburzy, Gerlach (imię), Gertruda, Godfred, Gramatyka języka niemieckiego, Gransee, Grymilda, Gwary alzackie, Gwary lotaryńskie języka niemieckiego, Habsburgowie, Harta (Polska), H₂éwsōs, Herbort, Hexental, Hildebrand, Hildebranda, Hof (świątynia), ..., Hoyerswerda, Hugo Wislicenus, Hunold, Ida (imię), Ingarda, Iwo, Izolda, Język średnio-wysoko-niemiecki, Język prasłowiański, Język staroangielski, Język wysokoniemiecki, Języki germańskie, Języki indoeuropejskie, Jidysz, Katedra Najświętszej Marii Panny we Fryburgu Bryzgowijskim, Kij (mitologia), Koga, Kotzendorf (Königsfeld), Kruk i wrona w kulturze, Laacher See, Lekarz, Lenno, Leonarda, Literatura niemieckojęzyczna, Lorelei (imię), Lubart (imię), Ludwin, Lutfryd, Majnard, Malwina, Manuskrypt Wojnicza, Marold, Matylda (imię), Muspilli, Nazwa Warmii, Nazwy dni tygodnia, Nerka, Niflungowie, Olgierd (imię), Otfried von Weißenburg, Panew, Pieśń o Hildebrandzie, Pilchowice (województwo dolnośląskie), Pop (kapłan), Przysięga strasburska, Rambert (imię), Roch, Rząd macierzy, Rzesza, Swarożyc, Teobald, Teodoryk (imię), The Notion Club Papers, Usins, Walhaz, Włosi, Wczesne przekłady Nowego Testamentu, Wilburga, Wiltruda, Witburga, Wymowa dwuznaku ⟨wh⟩ w języku angielskim, Zabytki fryzyńskie, Zaklęcia Merseburskie, Zybert. Rozwiń indeks (64 jeszcze) »
Adalram
Dedykacja Adalrama w manuskrypcie ''Muspilli''. Adalram (zm. w 836) – prałat działający w Bawarii na początku IX wieku.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Adalram · Zobacz więcej »
Adalwina
Adalwina – imię żeńskie pochodzenia germańskiego, żeński odpowiednik imienia Adalwin, stanowiącego złożenie staro-wysoko-niemieckiego adal („szlachetny, pochodzący ze szlachetnego rodu”) i wini („przyjaciel”).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Adalwina · Zobacz więcej »
Ademar
Ademar, Adalmer, Adalmar — męskie imię germańskie, notowane w Polsce od średniowiecza w formie Ademarus (1318).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Ademar · Zobacz więcej »
Albwin
Albwin, Elpin, Albuin — męskie imię germańskie, notowane w Polsce od średniowiecza w formie Elpinus (Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997,. Imię to można rozumieć jako „przyjaciel elfów”. Staropolskie zdrobnienia od imion z pierwszym członem Alb- to m.in.: Albasz, Albosz, Albiszek, Albiszko. Jednąze skróconych form Albwina jest AlwinH. Fros, F. Sowa, Księga imion i świętych, t. 1, Kraków 1997,, szpalta 84, który może stanowić także skróconąformę Adalwina. Albwin, Elpin imieniny obchodzi 5 lutego, jako wspomnienie św. Albwina, biskupa w Seben, a następnie Brixen. Znane osoby noszące imię Albwin.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Albwin · Zobacz więcej »
Aldmir
Aldmir, Oldmir, Aldmar – męskie imię germańskie, notowane w Polsce od XII wieku w formie Aldmirus, Oldmirus, a obecnie np.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Aldmir · Zobacz więcej »
Antowie
Słowiańszczyzna w VI wieku: przypuszczalne lokalizacje Antów, Sklawinów i Wenedów. Antowie – związek plemienny wschodnich Słowian, który w dużej mierze dał początek również Słowianom południowym; według części badaczy zeslawizowane plemię sarmackie (czasem utożsamiane z Aorsami/Alanami) lub odłam Słowian wschodnich podporządkowany rządzącej warstwie sarmackiej, która się z nimi zasymilowała.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Antowie · Zobacz więcej »
Arnulf
Arnulf, Arnolf – imię męskie pochodzenia germańskiego.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Arnulf · Zobacz więcej »
Aubert
Aubert, Obert (?) – męskie imię germańskie, notowane w Polsce po raz pierwszy w 1229 roku w formie Aubertus.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Aubert · Zobacz więcej »
Łan (miara powierzchni)
Locationes mansorum desertorum pol. ''Lokacje łanów opuszczonych''. Łan (łac. laneus, cs. lán, niem. Lahn lub Hube, w dialekcie szwabskim również hueb, huebm, hufe) – dawna jednostka podziału pól wspólnoty w średniowiecznej Europie Zachodniej.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Łan (miara powierzchni) · Zobacz więcej »
Żur
Żur (żurek, zakwaszona zupa mączna) – zupa przyrządzana na bazie mięsnego wywaru zagęszczanego zakwasem chlebowym, zwykle z mąki żytniej, mająca charakterystyczny kwaśny smak.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Żur · Zobacz więcej »
Bamberg
Katedra w Bambergu Dawny ratusz w Bambergu Dawny ratusz w Bambergu Bamberg – miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Górna Frankonia, siedziba regionu Oberfranken-West oraz powiatu Bamberg (do którego nie należy).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Bamberg · Zobacz więcej »
Beda Czcigodny
Kroniki norymberskiej). Zamek i katedra w Durham. Beda, zwany Czcigodnym lub Wspaniałym, łac. Venerabilis, sang. Bǣda lub Bēda (ur. 672 w Wearmouth k. Sunderlandu w Anglii lub 673, zm. 25 maja 735 w Jarrow) – anglosaski mnich benedyktyn, prezbiter, związany z klasztorami w Wearmouth oraz Jarrow w Nortumbrii (obecnie klasztor Wearmouth-Jarrow), wszechstronny uczony.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Beda Czcigodny · Zobacz więcej »
Bertrada
Bertrada — imię żeńskie pochodzenia germańskiego, którego pierwszy człon to Bercht- od germ.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Bertrada · Zobacz więcej »
Berwin
Berwin – imię męskie pochodzenia germańskiego, złożone z członu Ber-, stanowiącego kontynuację stwniem. bëro – "niedźwiedź", oraz -win – członu o znaczeniu "przyjaciel", w formie odziedziczonej ze stwniem.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Berwin · Zobacz więcej »
Binz
Binz, Ostseebad (pol. Kąpielisko nadbałtyckie) – gmina w północno-wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, w powiecie Vorpommern-Rügen, na wyspie Rugia.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Binz · Zobacz więcej »
Bischofswerda
Bischofswerda – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Saksonia, w okręgu administracyjnym Drezno, w powiecie Budziszyn na Górnych Łużycach nad rzekąWesenitz, położone ok.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Bischofswerda · Zobacz więcej »
Brawlin
Brawlin – domniemany książę nowogrodzki, panujący na przełomie VIII i IX wieku.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Brawlin · Zobacz więcej »
Charnowo (województwo pomorskie)
Charnowo (kaszb. Charnowò) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Ustka.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Charnowo (województwo pomorskie) · Zobacz więcej »
Chors
Chors – słowiański bóg o niepewnych funkcjach wzmiankowany od XII wieku.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Chors · Zobacz więcej »
Codex Heidelbergensis 921
Kopia fragmentu tekstu Codex Heidelbergensis zamieszczona w katalogu Friedricha Wilkena (1817) Codex Heidelbergensis 921, Heidelbergensis 921, Codex Heidelbergensis, Codex Palatinus Latinus 921 – kodeks pergaminowy datowany na VIII–IX wiek, zawierający kopię dzieł Jordanesa: Romany i Getiki, który spłonął w pożarze w nocy z 15 na 16 lipca 1880 roku.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Codex Heidelbergensis 921 · Zobacz więcej »
Cyrkiel
Cyrkiel precyzyjny Cyrkiel traserski Cyrkiel (zdr. od circus – „okrąg, cyrk”; (spokr.?) z gr. krikos, kirkos – „pierścień, krąg”; spokr. ze staroang./swn. hring oraz sws. krǫgŭ.) – przyrząd kreślarski służący do kreślenia okręgów i odmierzania odcinków.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Cyrkiel · Zobacz więcej »
Deklinacja w języku niemieckim
Deklinacja w języku niemieckim – odmiana rzeczownika, zaimka, rodzajnika, przymiotnika i liczebnika przez przypadki, liczby i rodzaje w języku niemieckim.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Deklinacja w języku niemieckim · Zobacz więcej »
Dyḗus
Niebo stepu środkowoazjatyckiego *Dyḗus (dosł. „bóg jasnego nieba”), także *Dyḗus ph₂tḗr (dosł. „bóg-ojciec jasnego nieba”) – zrekonstruowane imię boga dziennego nieba w mitologii praindoeuropejskiej.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Dyḗus · Zobacz więcej »
Dyter
Dyter, Diter – imię męskie pochodzenia germańskiego, zapisywane w Polsce od 1306 roku w formach Dyter, Tyter, a w postaci Dederek, Dederko i Deder – od 1417 roku, także Tader i Tadyr (które to formy mogły także pochodzić od imienia Teodor).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Dyter · Zobacz więcej »
Dytwin
Dytwin, (Detwin) — imię męskie pochodzenia germańskiego (niem. Dietwin), złożone z członów: Diet- (germ. þeudo, stsas. thioda, stwniem. diot) — "lud" oraz -win (stwniem., stsas. wini) — "przyjaciel" i oznaczające "przyjaciel ludu".
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Dytwin · Zobacz więcej »
Edeltruda
Edeltruda, Edeltrauda – imię żeńskie pochodzenia staro-wysoko-niemieckiego, nienotowane w Polsce w średniowieczu; obecnie występuje w zauważalnym stopniu w Polsce na obszarach zamieszkiwanych przez mniejszość niemiecką.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Edeltruda · Zobacz więcej »
Ekhard
Ekhard, Jakert, Eghard, Ekard, Ekehard, Hekard, Hekehard, Hekhard — germańskie imię męskie, występujące w Polsce od średniowiecza.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Ekhard · Zobacz więcej »
Elf (fantastyka)
Elf – stworzenie rodem z mitologii germańskiej, wykorzystywane w licznych książkach, filmach i grach w konwencji fantasy.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Elf (fantastyka) · Zobacz więcej »
Ermegarda
Ermegarda, Irmegarda, Irmgarda, Ermengarda, Irmengarda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego, którego pierwszy człon to Ermen–, od germ.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Ermegarda · Zobacz więcej »
Ermentruda
Ermentruda, Irmentruda — imię żeńskie pochodzenia germańskiego, składające się z członów Ermen–, od germ.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Ermentruda · Zobacz więcej »
Etymologia Swaroga
''Swaróg'', Andriej Szyszkin, 2015 Swaróg (staroruski Сваро́гъ, Svarogǔ) to słowiański bóg ognia i kowalstwa wzmiankowany w słowiańskim tłumaczeniu Kroniki Jana Malalasa jako słowiański odpowiednik greckiego boga Hefajstosa.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Etymologia Swaroga · Zobacz więcej »
Falkenbach
Falkenbach – niemiecki zespół wykonujący viking/folk metal.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Falkenbach · Zobacz więcej »
Franciscus Junius młodszy
Franciscus Junius młodszy Franciscus Junius młodszy, właśc.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Franciscus Junius młodszy · Zobacz więcej »
Gburzy
Chata gburska Gburzy, gburowie (st. wys. niem. giburo) – na Pomorzu w XV-XIX wieku gospodarze, zamożni chłopi, posiadający własne duże gospodarstwa (tzw. gburstwa), od jednego do dwóch łanów.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Gburzy · Zobacz więcej »
Gerlach (imię)
Gerlach – imię męskie pochodzenia germańskiego powstałe w wyniku połączenia dwóch wyrazów st.-w.-niem. gër „oszczep, włócznia” oraz walh lub lach; lāh od nm.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Gerlach (imię) · Zobacz więcej »
Gertruda
Gertruda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego, złożone z członu Ger-: stwniem. gēr – „włócznia z ostrym żelaznym grotem”Z.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Gertruda · Zobacz więcej »
Godfred
GodfredPostać wymieniana w rocznikach frankijskich, spisanych po łacinie, jako Godofridus (za), czyli imieniem wywodzącym się ze staro-wysoko-niemieckiego imienia Godafrid, staronordyckimi formami tego imienia są: Guðrøðr, Guðifriðr, Guðfrøðr, GuðfriðuR i Guðfriðr za: (fl. 804–810, zm. 810) – władca Danii w latach 804−810, wiking, który w 808 roku najechał Obodrytów a w 810 zajął Fryzję która była pod panowaniem cesarza Karola Wielkiego.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Godfred · Zobacz więcej »
Gramatyka języka niemieckiego
Język niemiecki reprezentuje typ fleksyjny przy stosunkowo ubogiej deklinacji rzeczownika (do oznaczania liczby i przypadka służy przede wszystkim rodzajnik).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Gramatyka języka niemieckiego · Zobacz więcej »
Gransee
Gransee – miasto w Niemczech w kraju związkowym Brandenburgia, w powiecie Oberhavel, siedziba urzędu Gransee und Gemeinden.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Gransee · Zobacz więcej »
Grymilda
Grymilda, Grymelda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego, por.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Grymilda · Zobacz więcej »
Gwary alzackie
Gwary alzackie – gwary z grupy staro-wysoko-niemieckiej, często uznawane za jednąz odmian dialektu alemańskiego języka niemieckiego, posługująsię nimi Alzatczycy, zamieszkujący Alzację, leżącąwe wschodniej części Francji przy granicy z Niemcami.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Gwary alzackie · Zobacz więcej »
Gwary lotaryńskie języka niemieckiego
Gwary lotaryńskie – gwary germańskie z grupy dialektów staro-wysoko-niemieckich, niekiedy uznawane za oddzielny od języka niemieckiego język lotaryński; posługująsię nimi Lotaryńczycy, zamieszkujący Lotaryngię, leżącąwe wschodniej części Francji przy granicy z Niemcami.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Gwary lotaryńskie języka niemieckiego · Zobacz więcej »
Habsburgowie
Habsburgowie – dynastia niemiecka (von Habsburg).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Habsburgowie · Zobacz więcej »
Harta (Polska)
Harta – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Dynów.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Harta (Polska) · Zobacz więcej »
H₂éwsōs
Aleksiej Kondratiewicz Sawrasow, 1852 *H₂éwsōs lub *Hₐéusōs (dosł. „świt”) – zrekonstruowane imię bogini świtu oraz archetyp w mitologii praindoeuropejskiej.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i H₂éwsōs · Zobacz więcej »
Herbort
Herbort, Herburt, Arbort — imię męskie pochodzenia germańskiego, notowane w Polsce od średniowiecza w formach (Herbord), Herbordus, Herbort, Herbot, (Herburd), Herburdus, Herburt, Herbut, Arbort, (Erbord), Erbort, Erbot.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Herbort · Zobacz więcej »
Hexental
Hexental – dolinny obszar krajobrazowy w południowo-zachodniej części landu Badenia-Wirtembergia (Niemcy), leżący pomiędzy masywem Schönbergu na zachodzie a podnóżem południowego Schwarzwaldu na wschodzie.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Hexental · Zobacz więcej »
Hildebrand
Hildebrand – męskie imię germańskie, złożone z członów hildiō (germ.). hilt(e)a (stwniem.) – „walka” i branda (germ.) – „ogień, głownia, żar”, co przenoszono metaforycznie na „miecz” z powodu lśniącej głowni (śwrniem. brant – „głownia, błyszczący miecz”).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Hildebrand · Zobacz więcej »
Hildebranda
Hildebranda — żeńskie imię germańskie, żeński odpowiednik notowanego w Polsce od XIII wieku imienia Hildebrand, złożonego z członów hildiō (germ.). hilt(e)a (stwniem.) — "walka" i branda (germ.) — "ogień, głownia, żar", co przenoszono metaforycznie na "miecz" z powodu lśniącej głowni (śwrniem. brant — "głownia, błyszczący miecz").
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Hildebranda · Zobacz więcej »
Hof (świątynia)
Midvinterblot'' (1915): Król Domalde składa siebie samego w ofierze przed ''hofem'' w Gamla Uppsala Hof – termin oznaczający świątynię w religii Germanów.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Hof (świątynia) · Zobacz więcej »
Hoyerswerda
Hoyerswerda (wym.;, wym.) – miasto w Niemczech, na Łużycach, w północnej części kraju związkowego Saksonia, w okręgu administracyjnym Drezno, w powiecie Budziszyn, położone ok.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Hoyerswerda · Zobacz więcej »
Hugo Wislicenus
Hugo Adolf Wislicenus (ur. 29 grudnia 1836 w Kleineichstädt, zm. 8 sierpnia 1866 w Tödi) – niemiecki historyk literatury.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Hugo Wislicenus · Zobacz więcej »
Hunold
Hunold – imię męskie pochodzenia germańskiego, złożone z członów Hun-: stsas., stwniem. – „Hun”; śrwniem. Hiune; hiune – „Hun, Węgier; olbrzym, gigant”, oraz -wald, co w drugim członie stanowi skrócenie od -waldaz – „panujący, rządzący” (-old jest formąstarosaksońskątego członu).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Hunold · Zobacz więcej »
Ida (imię)
Ida – żeńskie imię germańskie o dyskusyjnej etymologii, notowane w Polsce od 1265 roku w formach Ida i Hida, ze zdrobnieniami Idka, Idźka, Hidka.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Ida (imię) · Zobacz więcej »
Ingarda
Ingarda — żeńskie imię germańskie, notowane w Polsce od średniowiecza w formach Ingardis i Hingardis.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Ingarda · Zobacz więcej »
Iwo
Iwo, Iwon – imię męskie pochodzenia germańskiego (ewentualnie celtyckiego).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Iwo · Zobacz więcej »
Izolda
Izolda – imię żeńskie pochodzenia celtyckiego lub germańskiego.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Izolda · Zobacz więcej »
Język średnio-wysoko-niemiecki
Język średnio-wysoko-niemiecki lub średnio-górno-niemiecki – historyczna forma języka niemieckiego.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Język średnio-wysoko-niemiecki · Zobacz więcej »
Język prasłowiański
Język prasłowiański – hipotetyczny, rekonstruowany wspólny prajęzyk dawnych Słowian, z którego później wykształciły się wszystkie języki słowiańskie.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Język prasłowiański · Zobacz więcej »
Język staroangielski
Język staroangielski (stang. Ænglisc, Anglisc lub Englisc sprǣc, wym.) lub język anglosaski (stang. Ængle-Seaxisce sprǣc) – najwcześniejsza znana forma języka angielskiego używana w Anglii oraz w południowej i zachodniej Szkocji we wczesnym średniowieczu.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Język staroangielski · Zobacz więcej »
Język wysokoniemiecki
Język wysokoniemiecki (niem. hochdeutsche Sprache, neuhochdeutsche Sprache, Hochdeutsch, Neuhochdeutsch) – język etniczny lub makrojęzyk posiadający co najmniej trzy warianty standardowe, część kontinuum dialektalnego języków zachodniogermańskich.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Język wysokoniemiecki · Zobacz więcej »
Języki germańskie
Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Języki germańskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Jidysz
''Elementarz'', Warszawa 1958 Jidysz (jid. jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Jidysz · Zobacz więcej »
Katedra Najświętszej Marii Panny we Fryburgu Bryzgowijskim
Katedra Najświętszej Marii Panny we Fryburgu Bryzgowijskim (niem. Münster Unserer Lieben Frau lub Freiburger Münster) – kościół rzymskokatolicki położony we Fryburgu Bryzgowijskim (Freiburg im Breisgau) w Niemczech w Badenii-Wirtembergii, w centrum Starego Miasta.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Katedra Najświętszej Marii Panny we Fryburgu Bryzgowijskim · Zobacz więcej »
Kij (mitologia)
Kij lub Kwij (łac. Quia) – domniemany polski bóg lub postać związana kowalstwem, wymieniona tylko w jednym źródle, w Postylli Koźmieńczyka.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Kij (mitologia) · Zobacz więcej »
Koga
Wyobrażenie kogi na pieczęci Elbląga z połowy XIV wieku Przekrój poprzeczny kogi Koga, kogga – duży żaglowiec handlowy, dostosowywany do celów wojennych, dominujący na akwenach Bałtyku i Morza Północnego w XIII–XV wieku, spotykany do początku XVI stulecia.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Koga · Zobacz więcej »
Kotzendorf (Königsfeld)
Kotzendorf – dzielnica gminy Königsfeld w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Górna Frankonia, w regionie Oberfranken-West, w powiecie Bamberg, we wspólnocie administracyjnej Steinfeld.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Kotzendorf (Königsfeld) · Zobacz więcej »
Kruk i wrona w kulturze
Kruk i wrona, ptaki należące wspólnie z gawronem do rodzaju Corvus, mająw kulturach europejskich bardzo zbliżonąsymbolikę i znaczenie.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Kruk i wrona w kulturze · Zobacz więcej »
Laacher See
Laacher See – jezioro kalderowe o powierzchni 3,3 km² w górach Eifel, w powiecie Ahrweiler, największe w Nadrenii-Palatynacie, położone w odległości 37 km od centrum Bonn i 22 km od centrum Koblencji.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Laacher See · Zobacz więcej »
Lekarz
Chirurdzy podczas operacji Lekarz – osoba posiadająca wiedzę i uprawnienia do leczenia.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Lekarz · Zobacz więcej »
Lenno
Lenno (łac. feudum) – w ustroju lennym majątek będący przedmiotem kontraktu lennego, czyli nadawany przez seniora wasalowi w użytkowanie i pobieranie części pożytków w zamian za wsparcie militarne lub finansowe.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Lenno · Zobacz więcej »
Leonarda
Leonarda – imię żeńskie pochodzenia łacińsko–germańskiego; żeński odpowiednik imienia Leonard.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Leonarda · Zobacz więcej »
Literatura niemieckojęzyczna
Pod terminem literatura niemieckojęzyczna należy rozumieć dzieła literackie, które zostały napisane w języku niemieckim.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Literatura niemieckojęzyczna · Zobacz więcej »
Lorelei (imię)
Johanna Kölera Lorelei (także Loreley lub Lorely) – imię żeńskie pochodzenia germańskiego.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Lorelei (imię) · Zobacz więcej »
Lubart (imię)
Lubart, Libard, Lifard, Lubart, Lubert, Lupard — 1) imię męskie pochodzenia germańskiego, nadawane na terenie państwa Polskiego od średniowiecza i notowane w formach Lephard, (Libard), (Lifard), (Lipard), Liphard, Liphart, Lubart, Lubart, (Lubert), Lubhard, Lubhart, (Lupard), (Lupert) (Z.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Lubart (imię) · Zobacz więcej »
Ludwin
Ludwin, Lutwin, Lidwin — imię męskie pochodzenia germańskiego nadawane w Polsce od średniowiecza i notowane w formie Lutwin (w XIII wieku).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Ludwin · Zobacz więcej »
Lutfryd
Lutfryd — imię męskie pochodzenia germańskiego, nadawane w Polsce od średniowiecza i notowane w formie (Lutfrid), (Litfryd) i (Lifrit).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Lutfryd · Zobacz więcej »
Majnard
Majnard – germańskie imię męskie, notowane w Polsce od 1308 roku w formach (Mainard), Meinart, Meinard, Meinhart, Meinhard, z możliwymi zdrobnieniami Meinko oraz Menko.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Majnard · Zobacz więcej »
Malwina
Malwina – imię żeńskie pochodzenia celtyckiego lub germańskiego.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Malwina · Zobacz więcej »
Manuskrypt Wojnicza
Jedna ze stron księgi Rękopis Wojnicza – pergaminowa księga oprawiona w skórę, składająca się pierwotnie ze 136 dwustronnie zapisanych welinowych kart (czyli 272 stron; do dziś przetrwało 120 kart) formatu 15 na 22,5 cm (6 × 9 cali), pokrytych rysunkami, wykresami i niezrozumiałym pismem.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Manuskrypt Wojnicza · Zobacz więcej »
Marold
Marold — imię męskie pochodzenia germańskiego (niem. Marhold, Marold), które rozwinęło się z imienia Marwald, złożonego z staro-wysoko-niemieckiego marah — "koń" i -walt, waltan — "rządzić".
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Marold · Zobacz więcej »
Matylda (imię)
Matylda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Matylda (imię) · Zobacz więcej »
Muspilli
Muspilli – wiersz aliteracyjny z IX wieku, napisany w języku staro-wysoko-niemieckim opiewający koniec świata.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Muspilli · Zobacz więcej »
Nazwa Warmii
ludów bałtyjskich ok. 1200 roku Warmia – mapa historyczna 1346-1772 Nazwa Warmii – pol. i łac. Warmia, niem. Ermland, warm. Warńija, maz. Warmzia, prus. *Wārmi.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Nazwa Warmii · Zobacz więcej »
Nazwy dni tygodnia
Nazwy dni tygodnia, jak również tydzień, w języku polskim, podobnie jak w większości języków słowiańskich, wywodząsię z czasów początków chrystianizacji Słowian przez misjonarzy w VII wieku, a nazwy dni zostały utworzone w sposób numeryczny „odliczając” ich kolejność po niedzieli, która pierwotnie była początkiem tygodnia, jednak w potocznym użyciu, nazwy te zostały uznane za numer dnia w tygodniu, czego skutkiem jest uznanie poniedziałku za pierwszy dzień tygodnia.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Nazwy dni tygodnia · Zobacz więcej »
Nerka
Nerka (łac. ren, gr. nephros) – narząd układu moczowo-płciowego pełniący rolę wydalniczą(produkcja moczu), regulacyjną(utrzymanie homeostazy) i endokrynną(produkcja i degradacja hormonów).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Nerka · Zobacz więcej »
Niflungowie
Niflungowie (H-)Niflungowie – postacie z mitologii nordyckiej, w szerszym znaczeniu zbiorowe określenie wszystkich mających prawo do współwłasności przeklętego skarbu Andwariego (Andwaranaut, Skarb Nibelungów) od chwili, gdy stał się on zdobycząSigurda (Zygfryda).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Niflungowie · Zobacz więcej »
Olgierd (imię)
Olgierd – imię męskie pochodzenia litewskiego (po litewsku Algirdas).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Olgierd (imię) · Zobacz więcej »
Otfried von Weißenburg
Tablica upamiętniająca Otfrida w Wissembourgu Otfried von Weißenburg (ur. ok. 800, zm. po 870) – pierwszy znany z nazwiska pisarz posługujący się językiem staro-wysoko-niemieckim.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Otfried von Weißenburg · Zobacz więcej »
Panew
Panew z muzeum w Lüneburgu (Niemcy) warzelni w Schwäbisch Hall, (Niemcy) Dania) Panew – rodzaj patelni; płytkie metalowe naczynie o dość dużej powierzchni, mające zastosowanie w sztuce kulinarnej do pieczenia, smażenia lub gotowania; także w warzelniach soli (np. Ciechocinek, Læsø) do stężania solanki przez odparowywanie w stanie wrzenia w celu otrzymania soli warzonej.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Panew · Zobacz więcej »
Pieśń o Hildebrandzie
Pieśń o Hildebrandzie (niem. Hildebrandslied) – zachowana we fragmentach epicka pieśń bohaterska napisana w języku staro-wysoko-niemieckim (niem. Althochdeutsch), najstarsza zachowana germańska pieśń bohaterska, jeden z najstarszych z zabytków piśmiennictwa i literatury niemieckojęzycznej. Powstanie rękopisu datuje się na pierwsząpołowę IX w., najprawdopodobniej między 810 a 840 r. W przekazie ustnym pieśń znana była jednak zapewne dużo wcześniej, na co wskazująakcja utworu, rozgrywająca się ok.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Pieśń o Hildebrandzie · Zobacz więcej »
Pilchowice (województwo dolnośląskie)
Most kolejowy nad Jeziorem Pilchowickim Pilchowice (niem. Mauer) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Wleń, na pograniczu Pogórza Izerskiego i Gór Kaczawskich w Sudetach.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Pilchowice (województwo dolnośląskie) · Zobacz więcej »
Pop (kapłan)
Ksiądz prawosławny Jan Antonowicz w stroju liturgicznym Pop (z gr. pappas, παππάς, ojciec) – przestarzałe potoczne określenie księdza w Cerkwi prawosławnej i katolickich Kościołach wschodnich, w średniowieczu używane także wobec duchownych rzymskokatolickich.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Pop (kapłan) · Zobacz więcej »
Przysięga strasburska
Fragment przysięgi strasburskiej Przysięga strasburska – złożone w Strasburgu, 14 lutego 842 roku przez Ludwika Niemieckiego i Karola Łysego obopólne zaprzysiężenie przeciwko ich starszemu bratu, wówczas cesarzowi Lotarowi I. Słowa przysięgi strasburskiej stanowiąnajstarsze zachowane świadectwo języków francuskiego i niemieckiego.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Przysięga strasburska · Zobacz więcej »
Rambert (imię)
Rambert, Rambart, (Ronbert) – imię męskie pochodzenia germańskiego, notowane w Polsce od 1308 roku (po raz pierwszy w formie Rambertus).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Rambert (imię) · Zobacz więcej »
Roch
Roch – imię męskie pochodzenia germańskiego, może pochodzić od germańskiego hrok – kruk, wrona.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Roch · Zobacz więcej »
Rząd macierzy
Rząd – w algebrze liniowej dla danego przekształcenia liniowego \mathrm A\colon U \to V między przestrzeniami liniowymi U, V nad ciałem K wymiar obrazu \mathrm tego przekształcenia, tzn.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Rząd macierzy · Zobacz więcej »
Rzesza
„Proklamacja Cesarstwa Niemieckiego” (obraz olejny, Anton von Werner, 1885) Rzesza (niem. Reich) – historyczne określenie państwa niemieckiego, stosowane dla podkreślenia jedności autonomicznych niemieckich regionów lub państw regionalnych.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Rzesza · Zobacz więcej »
Swarożyc
Swarożyc (łac.: Zuarasiz, Zuarasici, st.rus.: Сварожиць, ros.: Сварожиц), Swarożycz (st.rus.: Сварожичь, ros.: Сварожич) – słowiański bóg ognia, syn Swaroga.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Swarożyc · Zobacz więcej »
Teobald
Teobald – imię męskie pochodzenia germańskiego, zapisywane w Polsce od średniowiecza.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Teobald · Zobacz więcej »
Teodoryk (imię)
Teodoryk — imię męskie pochodzenia germańskiego, zapisywane w Polsce od średniowiecza.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Teodoryk (imię) · Zobacz więcej »
The Notion Club Papers
The Notion Papers Club (pol. Notatki Klubu Myśli) – niedokończona powieść J.R.R. Tolkiena z 1945 r. Po raz pierwszy wydana w 1992 r. w ramach Sauron Defeated (IX tomu Historii Śródziemia).
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i The Notion Club Papers · Zobacz więcej »
Usins
Usins – łotewski bóg światła.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Usins · Zobacz więcej »
Walhaz
Walhaz (zapis runiczny ᚹᚨᛚᚺᚨᛉ) − pragermańskie słowo oznaczające cudzoziemca, obcego, Rzymianina posługującego się łacinąlub którymś z języków celtyckich.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Walhaz · Zobacz więcej »
Włosi
Włosi – naród zamieszkujący Włochy, gdzie jest ich około 56 mln.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Włosi · Zobacz więcej »
Wczesne przekłady Nowego Testamentu
Gigas, biblijne alfabety: hebrajski, grecki i łaciński, ponadto: etiopski i koptyjski Wczesne przekłady Nowego Testamentu – przekłady Nowego Testamentu powstałe w I tysiącleciu.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Wczesne przekłady Nowego Testamentu · Zobacz więcej »
Wilburga
Wilburga — imię żeńskie pochodzenia germańskiego, notowane w Polsce od 1265 roku w formie Wilburgis.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Wilburga · Zobacz więcej »
Wiltruda
Wiltruda — imię żeńskie pochodzenia germańskiego, złożone z członu will- //wil- ("wola") oraz trut, od germ.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Wiltruda · Zobacz więcej »
Witburga
Witburga — imię żeńskie pochodzenia germańskiego, powstałe ze złożenia członów wit- (stwniem. witu) — "las, drzewo", oraz -burg — "ochraniać, chronić".
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Witburga · Zobacz więcej »
Wymowa dwuznaku ⟨wh⟩ w języku angielskim
Wymowa dwuznaku ⟨wh⟩ w języku angielskim – fonologiczna historia angielskiego dwuznaku ⟨wh⟩.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Wymowa dwuznaku ⟨wh⟩ w języku angielskim · Zobacz więcej »
Zabytki fryzyńskie
Kodeks Clm 6426, karta 78 recto. Początek ''Zabytku fryzyńskiego I''. Zabytki fryzyńskie, Zabytki fryzyjskie, Fragmenty fryzyńskie lub Fragmenty fryzyjskieWykorzystano przekład Leszka Moszyńskiego.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Zabytki fryzyńskie · Zobacz więcej »
Zaklęcia Merseburskie
''Zaklęcia Meresburskie'' (Merseburger Domstiftsbibliothek, Codex 136, f. 85r, 10th Cy.) Zaklęcia Merseburskie – dwa średniowieczne zaklęcia, czary lub inkantacje, zapisane w języku staro-wysoko-niemieckim w dialekcie frankońskim.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Zaklęcia Merseburskie · Zobacz więcej »
Zybert
Zybert, Zybracht, ZybartZ.
Nowy!!: Język staro-wysoko-niemiecki i Zybert · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Althochdeutsch, Język staro-górno-niemiecki.
