3 kontakty: Codex Brixianus, Codex Veronensis, Vetus latina.
Codex Brixianus
Tablice kanonów w Codexie Brixianus Codex Brixianus (w systemie beurońskim oznaczony siglum f lub 10) – pochodzący z VI wieku n.e. łaciński kodeks purpurowy zawierający Ewangeliarz.
Nowy!!: Lista łacińskich manuskryptów Nowego Testamentu i Codex Brixianus · Zobacz więcej »
Codex Veronensis
Codex Veronensis Codex Veronensis (w systemie beurońskim oznaczony siglum b lub 4) – pochodzący z IV lub V wieku n.e. łaciński kodeks purpurowy zawierający Ewangeliarz.
Nowy!!: Lista łacińskich manuskryptów Nowego Testamentu i Codex Veronensis · Zobacz więcej »
Vetus latina
Strona z ''Kodeksu Vercellensis'' jako przykład Vestus latina (Ew. Jana 16:23-30) Vetus latina – zbiorcza nazwa grupy łacińskich przekładów Pisma Świętego, dokonanych przez wielu tłumaczy, którzy pracowali niezależnie od siebie, w różnych miejscach i czasach, powstałych przed opracowaniem przez Hieronima, na zlecenie papieża Damazego I, jednolitej wersji łacińskiej nazwanej WulgatąZrewidowane i poprawione teksty Vetus latina w tym księgi deuterokanoniczne ST (poza KsięgąJudyty, KsięgąTobiasza oraz greckimi fragmentami Księgi Daniela) oraz księgi NT znalazły się w Wulgacie Hieronima.
Nowy!!: Lista łacińskich manuskryptów Nowego Testamentu i Vetus latina · Zobacz więcej »