5 kontakty: Dyskretyzacja (matematyka), Płaszczyzna w, Transformacja Laplace’a, Układ dyskretny, Wielomian stabilny.
Dyskretyzacja (matematyka)
Dyskretyzacja – pojęcie dotyczące procesu transformowania modeli i równań funkcji ciągłych na ich dyskretne odpowiedniki.
Nowy!!: Metoda Tustina i Dyskretyzacja (matematyka) · Zobacz więcej »
Płaszczyzna w
Płaszczyzna w – płaszczyzna powstała z przekształcenia płaszczyzny Z na płaszczyznę z (nową) zmiennąw, która zastępuje zmiennąz przez podstawienie: Jest to tak zwane przekształcenie w. Powyższa zależność opisuje w istocie tzw.
Nowy!!: Metoda Tustina i Płaszczyzna w · Zobacz więcej »
Transformacja Laplace’a
JednostronnątransformatąLaplace’a funkcji \mathbb \ni t \mapsto f(t) \in \mathbb nazywamy następującąfunkcję \mathbb \ni s \mapsto F(s) \in \mathbb często zapisywaną, zwłaszcza w środowisku inżynierskim, w następującej formie: Niech X oznacza przestrzeń funkcji, dla których powyższa całka (zwana całkąLaplace’a) jest zbieżna.
Nowy!!: Metoda Tustina i Transformacja Laplace’a · Zobacz więcej »
Układ dyskretny
Układ dyskretny, układ dyskretny w czasie, układ skwantowany w czasie, układ impulsowy – w teorii sterowania, w odróżnieniu od układów ciągłych, określa się, że układ jest dyskretny, jeżeli przynajmniej jeden jego sygnał ma charakter dyskretny, tzn.
Nowy!!: Metoda Tustina i Układ dyskretny · Zobacz więcej »
Wielomian stabilny
Wielomian stabilny – wielomian, który spełnia jeden z poniższych warunków.
Nowy!!: Metoda Tustina i Wielomian stabilny · Zobacz więcej »