62 kontakty: Acetazolamid, Albuminuria, Żółtaczka (medycyna), Białko Tamma-Horsfalla, Białkomocz, Chlorotiazyd, Choroba cienkich błon podstawnych, Choroby genetyczne człowieka, Ciałko nerkowe, Cukrzycowa choroba nerek, Cyklotiazyd, Deoksykortykosteron, Dopamina, Filtracja kłębuszkowa, Furosemid, George Emil Palade, Glikoproteina P, Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. Mirosława Mossakowskiego Polskiej Akademii Nauk, Jonocyt, Kanalik nerkowy, Kanalik zbiorczy, Kłębuszkowe zapalenie nerek, Klirens kreatyniny, Kompleks immunologiczny, Kręgowce, Leki moczopędne, Metyklotiazyd, Mezangium zewnętrzne, Mocz, Moczówka prosta, Nadciśnienie nerkopochodne, Nefropatia IgA, Nefrostom, Nerka, Niewydolność nerek, Płazy, Pierwiosnek lekarski, Podocyt, Pompa protonowa, Proteoglikany, Przewlekła choroba nerek, Pustynnica katolicka, Równowaga kwasowo-zasadowa, Sekrecja kanalikowa, Spironolakton, Statyny, Tętnica międzypłatowa nerki, Tiazydy, Torebka kłębuszka nerkowego, Trzeciorzędowa nadczynność przytarczyc, ..., Układ wydalniczy kręgowców, Wersenian wapniowo-disodowy, Wrodzony zespół nerczycowy typu fińskiego, Wskaźnik filtracji kłębuszkowej, Wzmacniacz (ujednoznacznienie), Wzmacniacz przeciwprądowy, Zapalenie naczyń związane z IgA, Zapalenie nerek, Zespół Barttera, Zespół Fanconiego, Zespół nefrytyczny, Zespół nerczycowy. Rozwiń indeks (12 jeszcze) »
Acetazolamid
Acetazolamid – organiczny związek chemiczny, lek należący do grupy sulfonamidowych inhibitorów anhydrazy węglanowej.
Nowy!!: Nefron i Acetazolamid · Zobacz więcej »
Albuminuria
Albuminuria – objaw chorobowy polegający na występowaniu drobnocząsteczkowych albumin w moczu.
Nowy!!: Nefron i Albuminuria · Zobacz więcej »
Żółtaczka (medycyna)
Żółtaczka (łac. icterus) – objaw polegający na zażółceniu skóry, błon śluzowych i białkówki oczu wskutek nagromadzenia się bilirubiny w surowicy krwi i tkankach organizmu.
Nowy!!: Nefron i Żółtaczka (medycyna) · Zobacz więcej »
Białko Tamma-Horsfalla
Białko Tamma-Horsfalla (uromodulina, ang. Tamm-Horsfall protein, THP) – białko człowieka wydzielane przez komórki kanalików dalszych nefronu, główny składnik wałeczków w osadzie moczu.
Nowy!!: Nefron i Białko Tamma-Horsfalla · Zobacz więcej »
Białkomocz
Białkomocz (łac. proteinuria) – występowanie białka w moczu.
Nowy!!: Nefron i Białkomocz · Zobacz więcej »
Chlorotiazyd
Chlorotiazyd – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna benzotiadiazyny, tiazydowy lek moczopędny, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz obrzęków, blokujący symporter sodowo-chlorowy w kanaliku dystalnym.
Nowy!!: Nefron i Chlorotiazyd · Zobacz więcej »
Choroba cienkich błon podstawnych
Choroba cienkich błon podstawnych (nefropatia cienkich błon podstawnych, łagodna hematuria rodzinna, ang. thin basement membrane disease, TBMD, thin basement membrane nephropathy, benign familial hematuria) – glomerulopatia wrodzona, w której stwierdza się zmniejszenie poniżej normy grubości błony podstawnej naczyń włosowatych wchodzących w skład kłębuszków nerkowych.
Nowy!!: Nefron i Choroba cienkich błon podstawnych · Zobacz więcej »
Choroby genetyczne człowieka
Choroby genetyczne człowieka – grupa chorób uwarunkowanych genetycznie występujących u człowieka; upośledzające sprawność życiową, powodujące odchylenia od stanu prawidłowego (statystycznej normy), które mogąbyć przekazywane jako cecha dziedziczna z pokolenia na pokolenie lub powstawać na skutek zmian i zaburzeń w mechanizmach przekazywania cech dziedzicznych.
Nowy!!: Nefron i Choroby genetyczne człowieka · Zobacz więcej »
Ciałko nerkowe
Unaczynienie kłębuszka nerkowego (naczynie wchodzące to tętniczka doprowadzająca, a wychodzące tętniczka odprowadzająca – w biegunie naczyniowym ciałka nerkowego nie ma żyły na co błędnie wskazuje rysunek) Ciałko nerkowe, ciałko Malpighiego – część nefronu zbudowana z kłębuszka nerkowego (sieć dziwna) oraz otaczającej go torebki Bowmana o średnicy ok.
Nowy!!: Nefron i Ciałko nerkowe · Zobacz więcej »
Cukrzycowa choroba nerek
thumb Cukrzycowa choroba nerek, nefropatia cukrzycowa, zespół Kimmelstiela-Wilsona – niezapalna glomerulopatia wtórna będąca czynnościowym i strukturalnym uszkodzeniem miąższu nerek spowodowanym przewlekłąhiperglikemiąw przebiegu cukrzycy.
Nowy!!: Nefron i Cukrzycowa choroba nerek · Zobacz więcej »
Cyklotiazyd
Cyklotiazyd – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna benzotiadiazyny, tiazydowy lek moczopędny, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz obrzęków, blokujący symporter sodowo-chlorowy w kanaliku dystalnym.
Nowy!!: Nefron i Cyklotiazyd · Zobacz więcej »
Deoksykortykosteron
Deoksykortykosteron (łac. Desoxycortonum; daw. dezoksykortykosteron; DOC) – hormon produkowany przez korę nadnerczy, odpowiedzialny za zatrzymywanie w organizmie wody i sodu oraz wydalanie potasu (resorpcja w proksymalnych i dystalnych odcinkach kanalików krętych w nefronie).
Nowy!!: Nefron i Deoksykortykosteron · Zobacz więcej »
Dopamina
Dopamina (łac. dopaminum) – organiczny związek chemiczny z grupy katecholamin.
Nowy!!: Nefron i Dopamina · Zobacz więcej »
Filtracja kłębuszkowa
białka enzymatyczne i strukturalne,2. szczelina filtracyjna, 3. przepona szczeliny. Filtracja kłębuszkowa – pierwszy etap powstawania moczu zachodzący między kłębuszkiem nerkowym a wnętrzem torebki Bowmana.
Nowy!!: Nefron i Filtracja kłębuszkowa · Zobacz więcej »
Furosemid
Furosemid (łac. Furosemidum) – organiczny związek chemiczny z grupy sulfonamidów, lek moczopędny i przeciwnadciśnieniowy należący do grupy diuretyków pętlowych.
Nowy!!: Nefron i Furosemid · Zobacz więcej »
George Emil Palade
George Emil Palade (ur. 19 listopada 1912 w Jassach, zm. 7 października 2008 w Del Mar) – amerykański cytolog.
Nowy!!: Nefron i George Emil Palade · Zobacz więcej »
Glikoproteina P
Model przestrzenny mysiego P-gp Glikoproteina P (P-gp, Pgp) – białko zwierzęce umiejscowione w błonach komórkowych m.in.
Nowy!!: Nefron i Glikoproteina P · Zobacz więcej »
Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. Mirosława Mossakowskiego Polskiej Akademii Nauk
Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im.
Nowy!!: Nefron i Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. Mirosława Mossakowskiego Polskiej Akademii Nauk · Zobacz więcej »
Jonocyt
Zdjęcie z mikroskopu elektronowego przedstawia dwie sąsiadujące MRC (komórki bogate w mitochondria) w tkance ryby przystosowanej do wody morskiej (powiększenie 3975×) Jonocyt (MRC z) – występujący u ryb doskonałokostnych (Teleostei) rodzaj komórki nabłonkowej odpowiedzialnej za transport jonów pomiędzy środowiskiem zewnętrznym i wewnętrznym (wydalanie i wchłanianie), biorącej udział w osmoregulacji.
Nowy!!: Nefron i Jonocyt · Zobacz więcej »
Kanalik nerkowy
Kanalik nerkowy – część nefronu, w której mocz pierwotny odprowadzany z ciałka nerkowego ulega resorpcji i sekrecji kanalikowej, przekształcając się w mocz ostateczny.
Nowy!!: Nefron i Kanalik nerkowy · Zobacz więcej »
Kanalik zbiorczy
Schemat budowy nefronu z widocznym kanalikiem zbiorczym (''Tubulus renalis arcuatus'') Kanalik zbiorczy – wspólny dla kilku nefronów odcinek kanalika nerkowego, leżący między kanalikami dystalnymi nefronów a brodawkąnerkową.
Nowy!!: Nefron i Kanalik zbiorczy · Zobacz więcej »
Kłębuszkowe zapalenie nerek
Kłębuszkowe zapalenie nerek (KZN, łac. glomerulonephritis, dawniej choroba Brighta) – grupa chorób nerek, których wspólnącechąjest obecność zapalenia kłębuszków nerkowych.
Nowy!!: Nefron i Kłębuszkowe zapalenie nerek · Zobacz więcej »
Klirens kreatyniny
Klirens kreatyniny – najłatwiej uzyskiwany parametr szacujący filtrację kłębuszkową.
Nowy!!: Nefron i Klirens kreatyniny · Zobacz więcej »
Kompleks immunologiczny
Schemat proporcji antygen-przeciwciało w kompleksach Kompleks immunologiczny, kompleks antygen-przeciwciało (łac. complexio – połączenie, wyrównanie) – kompleks powstały przez związanie antygenu przez swoiste dla niego przeciwciało.
Nowy!!: Nefron i Kompleks immunologiczny · Zobacz więcej »
Kręgowce
Kręgowce (Vertebrata, od łac. vertebra – kręg) – najliczniejszy podtyp strunowców (Chordata), mocno zróżnicowany morfologicznie; obejmujący kręgouste, ryby, płazy, gady, ptaki i ssaki.
Nowy!!: Nefron i Kręgowce · Zobacz więcej »
Leki moczopędne
Leki moczopędne, diuretyki, natriuretyki – grupa leków, których działanie polega na zwiększaniu diurezy (a więc objętości wydalanego moczu).
Nowy!!: Nefron i Leki moczopędne · Zobacz więcej »
Metyklotiazyd
Metyklotiazyd – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna benzotiadiazyny, tiazydowy lek moczopędny, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, blokujący symporter sodowo-chlorowy w kanaliku dystalnym.
Nowy!!: Nefron i Metyklotiazyd · Zobacz więcej »
Mezangium zewnętrzne
Schemat ciałka nerkowego.Mezangium zewnętrzne (gr. mesos – między; angeion – naczynie; inaczej: mezangium zewnątrzkłębuszkowe lub pozakłębuszkowe) – tkanka łączna należąca do mezangium, leżąca pomiędzy tętniczkądoprowadzającąa odprowadzającą.
Nowy!!: Nefron i Mezangium zewnętrzne · Zobacz więcej »
Mocz
Mocz człowieka w pojemniczku plastikowym Mocz – uryna, płyn wytwarzany w nerkach i wydalany z organizmu, zawierający produkty metabolizmu bezużyteczne lub szkodliwe dla ustroju.
Nowy!!: Nefron i Mocz · Zobacz więcej »
Moczówka prosta
Moczówka prosta (łac. diabetes insipidus) – choroba, w której na skutek niezdolności do zagęszczania moczu dochodzi do wydalania bardzo dużych ilości rozcieńczonego moczu.
Nowy!!: Nefron i Moczówka prosta · Zobacz więcej »
Nadciśnienie nerkopochodne
Nadciśnienie nerkopochodne – nadciśnienie tętnicze wtórne, spowodowane chorobąmiąższu nerek (nadciśnienie miąższowonerkowe) lub zwężeniem tętnic nerkowych (nadciśnienie naczyniowonerkowe).
Nowy!!: Nefron i Nadciśnienie nerkopochodne · Zobacz więcej »
Nefropatia IgA
Nefropatia IgA (Choroba Bergera) – rodzaj glomerulopatii, w której dochodzi do odkładania się złogów immunoglobuliny A (IgA) w mezangium.
Nowy!!: Nefron i Nefropatia IgA · Zobacz więcej »
Nefrostom
Nefrostom – orzęsiony lejek, otwarty do jamy ciała, zlokalizowany w okolicy przednercza.
Nowy!!: Nefron i Nefrostom · Zobacz więcej »
Nerka
Nerka (łac. ren, gr. nephros) – narząd układu moczowo-płciowego pełniący rolę wydalniczą(produkcja moczu), regulacyjną(utrzymanie homeostazy) i endokrynną(produkcja i degradacja hormonów).
Nowy!!: Nefron i Nerka · Zobacz więcej »
Niewydolność nerek
Niewydolność nerek – stan upośledzenia nerek ponad możliwości fizjologiczne ich kompensacji.
Nowy!!: Nefron i Niewydolność nerek · Zobacz więcej »
Płazy
Płazy (Amphibia) – gromada zmiennocieplnych kręgowców z grupy czworonogów.
Nowy!!: Nefron i Płazy · Zobacz więcej »
Pierwiosnek lekarski
Pierwiosnek lekarski, pierwiosnka lekarska (Primula veris L.) – gatunek rośliny z rodziny pierwiosnkowatych.
Nowy!!: Nefron i Pierwiosnek lekarski · Zobacz więcej »
Podocyt
Schemat bariery filtracyjnej. A. Okienkowy śródbłonek naczyń włosowatych kłębuszka nerkowego; 1. por (okienko).B. Błona podstawna: 1. blaszka jasna zewnętrzna. 2. blaszka gęsta 3. blaszka jasna wewnętrzna C. '''Podocyty''' (wypustki): 1. białka enzymatyczne i strukturalne 2. szczelina filtracyjna, 3. przepona szczeliny Wpływ wieku na liczbę komórek w ciałku nerkowym Podocyt (inaczej: komórka podocytarna lub komórka blaszki trzewnej torebki kłębuszka nerkowego) – wysoko wyspecjalizowana komórka nabłonka trzewnego kłębuszka nerkowego, kluczowa z punktu widzenia selektywnej filtracji osocza i powstawania moczu pierwotnego.
Nowy!!: Nefron i Podocyt · Zobacz więcej »
Pompa protonowa
Pompy protonowe – integralne białka błonowe, zdolne do transportu protonów (jonów wodorowych H+) przez błony biologiczne przeciwnie do ich gradientu stężenia.
Nowy!!: Nefron i Pompa protonowa · Zobacz więcej »
Proteoglikany
Proteoglikany – wielkocząsteczkowe składniki substancji pozakomórkowej złożone z rdzenia białkowego połączonego kowalencyjnie z łańcuchami glikozaminoglikanów (siarczanu heparanu, siarczanu dermatanu, siarczanu keratanu, siarczanu chondroityny) o wysokim stopniu zróżnicowania.
Nowy!!: Nefron i Proteoglikany · Zobacz więcej »
Przewlekła choroba nerek
Przewlekła choroba nerek, PChN – wieloobjawowy zespół chorobowy, który jest następstwem zmniejszenia się liczby czynnych nefronów wskutek procesu toczącego się w miąższu nerki.
Nowy!!: Nefron i Przewlekła choroba nerek · Zobacz więcej »
Pustynnica katolicka
Pustynnica katolicka, żaba katolicka (Notaden bennettii) – gatunek australijskiego płaza bezogonowego z rodziny Limnodynastidae, zaliczany wcześniej do żółwinkowatych, a pierwotnie do ropuchowatych.
Nowy!!: Nefron i Pustynnica katolicka · Zobacz więcej »
Równowaga kwasowo-zasadowa
Równowaga kwasowo-zasadowa - stan utrzymania optymalnego stężenia jonów wodoru w przestrzeniach wewnątrzkomórkowych i zewnątrzkomórkowych ustroju będący wynikiem licznych mechanizmów homeostazy ustrojowej.
Nowy!!: Nefron i Równowaga kwasowo-zasadowa · Zobacz więcej »
Sekrecja kanalikowa
Schemat powstawania moczu Sekrecja kanalikowa – jeden z procesów zachodzących podczas powstawania moczu.
Nowy!!: Nefron i Sekrecja kanalikowa · Zobacz więcej »
Spironolakton
Spironolakton – organiczny związek chemiczny, syntetyczny steroid, konkurencyjny antagonista aldosteronu w kanaliku dalszym nefronu.
Nowy!!: Nefron i Spironolakton · Zobacz więcej »
Statyny
Istvan Statyny – inhibitory reduktazy HMG-CoA, grupa wielofunkcyjnych organicznych związków chemicznych, zarówno pochodzenia naturalnego, jak i syntetycznych, o różnej budowie chemicznej, mających w formie aktywnej wspólnągrupę farmakoforową: łańcuch β-hydroksykwasu.
Nowy!!: Nefron i Statyny · Zobacz więcej »
Tętnica międzypłatowa nerki
Tętnice międzypłatowe – tętnice, które u człowieka powstająjako gałęzie końcowe tętnicy nerkowej, biegnądo przodu i tyłu od miedniczki nerkowej i w liczbie 4 do 5 wchodząw słupy nerkowe pomiędzy piramidy nerkowe.
Nowy!!: Nefron i Tętnica międzypłatowa nerki · Zobacz więcej »
Tiazydy
Benzotiadiazyna, struktura macierzysta tiazydów Tiazydy, diuretyki tiazydowe – grupa leków moczopędnych o budowie sulfonamidowej będących pochodnymi lub analogami benzotiadiazyny.
Nowy!!: Nefron i Tiazydy · Zobacz więcej »
Torebka kłębuszka nerkowego
Schemat budowy ciałka nerkowego Torebka kłębuszka nerkowego, torebka Bowmana (łac. capsula glomeruli) – część ciałka nerkowego (części nefronu), zbudowana z nabłonka jednowarstwowego płaskiego, otaczająca naczynia krwionośne kłębuszka nerkowego.
Nowy!!: Nefron i Torebka kłębuszka nerkowego · Zobacz więcej »
Trzeciorzędowa nadczynność przytarczyc
Trzeciorzędowa nadczynność przytarczyc – choroba będąca konsekwencjąwtórnej nadczynności przytarczyc.
Nowy!!: Nefron i Trzeciorzędowa nadczynność przytarczyc · Zobacz więcej »
Układ wydalniczy kręgowców
Układ wydalniczy kręgowców – układ wydalniczy występujący u kręgowców.
Nowy!!: Nefron i Układ wydalniczy kręgowców · Zobacz więcej »
Wersenian wapniowo-disodowy
Kategoria:Leki z listy leków podstawowych Światowej Organizacji Zdrowia Kategoria:Diaminy Kategoria:Odtrutki Kategoria:Związki chelatujące Kategoria:Organiczne sole sodu Kategoria:Organiczne sole wapnia Kategoria:Sole kwasów karboksylowych.
Nowy!!: Nefron i Wersenian wapniowo-disodowy · Zobacz więcej »
Wrodzony zespół nerczycowy typu fińskiego
Wrodzony zespół nerczycowy typu fińskiego (ang. congenital nephrotic syndrome of Finnish type) – uwarunkowana genetycznie choroba z grupy glomerulopatii, stanowiąca najczęstsząpostać wrodzonego zespołu nerczycowego.
Nowy!!: Nefron i Wrodzony zespół nerczycowy typu fińskiego · Zobacz więcej »
Wskaźnik filtracji kłębuszkowej
Wskaźnik filtracji kłębuszkowejtakże wskaźnik przesączania kłębuszkowego, współczynnik przesączania kłębuszkowegotakże współczynnik filtracji kłębuszkowej, wielkość filtracji kłębuszkowejtakże wielkość przesączania kłębuszkowego, szybkość filtracji kłębuszkowejtakże szybkość przesączania kłębuszkowego, GFR (z ang. glomerular filtration rate) – ilość osocza przefiltrowana w jednostce czasu przez kłębuszki nerkowe do tak zwanego moczu pierwotnego.
Nowy!!: Nefron i Wskaźnik filtracji kłębuszkowej · Zobacz więcej »
Wzmacniacz (ujednoznacznienie)
* wzmacniacz – układ (np. elektroniczny, magnetyczny, mechaniczny, itp.) zwiększający energię sygnału wejściowego kosztem energii pobieranej ze źródła zasilającego; przy czym można wyróżnić.
Nowy!!: Nefron i Wzmacniacz (ujednoznacznienie) · Zobacz więcej »
Wzmacniacz przeciwprądowy
Wzmacniacz przeciwprądowy – mechanizm zagęszczania moczu w nerkach, w pętli nefronu, oparty na przeciwstawnym przepływie moczu przez kanaliki nerkowe tworzące pętlę nefronu.
Nowy!!: Nefron i Wzmacniacz przeciwprądowy · Zobacz więcej »
Zapalenie naczyń związane z IgA
Wybroczyny na skórze typowe dla zapalenia naczyń związanego z IgA Zapalenie naczyń związane z IgA (dawniej: choroba Schönleina-Henocha, (ang. Henoch–Schönlein purpura, HSP), plamica alergiczna – choroba autoimmunologiczna przebiegająca z zapaleniem drobnych naczyń krwionośnych (włośniczek, żyłek i tętniczek) wywołanym przez odkładające się w nich kompleksy immunologiczne, zawierające głównie immunoglobulinę IgA. Najczęściej atakuje dzieci. Złogi IgA lokalizująsię w skórze, błonach śluzowych, jelicie i kłębuszkach nerkowych, a czasem także w innych organach. W przebiegu choroby skóra pokryta jest wyczuwalnymi pod palcami plamami (plamica wyniosła, będąca skutkiem drobnych podskórnych krwawień), obecny jest ból stawów i ból brzucha. Gdy zajęte sątakże nerki, w moczu może pojawić się niewielka ilość krwi i białka (krwiomocz i białkomocz), objawy te pozostająjednak na ogół niezauważone. Przebieg choroby jest zazwyczaj samoograniczający, ale w niewielkim odsetku przypadków rozwija się przewlekła choroba nerek. Choroba Schönleina-Henocha jest często poprzedzona infekcjągórnych dróg oddechowych, np. anginą.
Nowy!!: Nefron i Zapalenie naczyń związane z IgA · Zobacz więcej »
Zapalenie nerek
Powiększona nerka (anatomia) Zapalenie nerek – ostry lub przewlekły proces chorobowy, w którym proces zapalny obejmuje jednąlub dwie nerki; może być zlokalizowany w kłębuszkach nerkowych, kanalikach, tkance śródmiąższowej lub miedniczkach.
Nowy!!: Nefron i Zapalenie nerek · Zobacz więcej »
Zespół Barttera
Zespół Barttera – grupa chorób należących do tubulopatii, charakteryzujących się wtórnym hiperaldosteronizmem i zasadowicąhipokaliemiczną.
Nowy!!: Nefron i Zespół Barttera · Zobacz więcej »
Zespół Fanconiego
Zespół Fanconiego (zespół De Toniego–Debrégo–Fanconiego; łac. syndroma Fanconi) – choroba spowodowana defektem cewki bliższej nefronu (martwicąkanalików proksymalnych), powodującym zaburzenie resorpcji aminokwasów, glukozy, fosforanów, kwasu moczowego, cytrynianów, białek drobnocząsteczkowych oraz jonów magnezu, potasu, wapnia, HCO3− oraz wody.
Nowy!!: Nefron i Zespół Fanconiego · Zobacz więcej »
Zespół nefrytyczny
Zespół nefrytyczny (łac. syndroma nephriticum) – zespół objawów klinicznych charakterystyczny dla uszkodzenia śródbłonka kapilar kłębuszków nerkowych, spowodowanego zapaleniem nerek.
Nowy!!: Nefron i Zespół nefrytyczny · Zobacz więcej »
Zespół nerczycowy
barwienie HE) Zespół nerczycowy, zespół nefrotyczny (łac. syndroma nephroticum) – zespół objawów chorobowych wywołany nadmiernąnieskompensowanąutratąbiałka z moczem.
Nowy!!: Nefron i Zespół nerczycowy · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Kłębuszek nerkowy, Kłębuszki nerkowe.