Szybszy dostęp niż przeglądarce!
72 kontakty: A, Alfabet łaciński, Łotwa, Š, Ģ, Ī, Ū, Ķ, Ļ, Ž, Č, Ē, Ņ, Ā, B, Biernik, C, Celownik (przypadek), Centrum Języka Państwowego, D, Daina, Dialekt, E, F, G, Gauja, H, I, J, Język (mowa), Język angielski, Język litewski, Język niemiecki, Język polski, Język praindoeuropejski, Język rosyjski, Język szwedzki, Język urzędowy, Języki bałtosłowiańskie, Języki bałtyckie, Języki germańskie, Języki indoeuropejskie, Języki słowiańskie, Języki ugrofińskie, Języki wschodniobałtyckie, K, Kurlandia, L, Lelupa, Liwonia, ..., M, N, Narzędnik, Niemcy, O, Ojcze nasz, P, Przypadek, R, Rzeczownik, S, Semigalia, T, U, Unia Europejska, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytet Warszawski, V, Wikipedia łotewskojęzyczna, Windawa (rzeka), Z, Zatoka Ryska. Rozwiń indeks (22 jeszcze) »
A
A (minuskuła: a) – pierwsza litera alfabetu łacińskiego i alfabetów na nim opartych, w tym alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i A · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język łotewski i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Łotwa
Łotwa, Republika Łotewska – państwo unitarne w Europie Północnej, jeden z krajów nadbałtyckich, położony w przeważającej części w dorzeczu Dźwiny.
Nowy!!: Język łotewski i Łotwa · Zobacz więcej »
Š
Š – litera alfabetu łacińskiego z diakrytycznym znakiem haczek.
Nowy!!: Język łotewski i Š · Zobacz więcej »
Ģ
Ģ, Ģģ – litera alfabetu łacińskiego używana w języku łotewskim.
Nowy!!: Język łotewski i Ģ · Zobacz więcej »
Ī
Īī – litera alfabetu łacińskiego używana w zapisie języka łotewskiego, rōmaji, w językach polinezyjskich oraz w łacińskim zapisie języka arabskiego.
Nowy!!: Język łotewski i Ī · Zobacz więcej »
Ū
Ūū – litera alfabetu łacińskiego używana w zapisie języka litewskiego, łotewskiego, w językach polinezyjskich oraz w łacińskim zapisie języka arabskiego i japońskiego (rōmaji).
Nowy!!: Język łotewski i Ū · Zobacz więcej »
Ķ
Ķ (minuskuła ķ) – litera występująca w alfabecie łotewskim, oznaczająca palatalizowane k. Kategoria:Litery alfabetu łacińskiego Kategoria:Kultura na Łotwie.
Nowy!!: Język łotewski i Ķ · Zobacz więcej »
Ļ
Ļ – litera alfabetu łacińskiego używana w języku łotewskim, oznaczająca głoskę /ʎ/.
Nowy!!: Język łotewski i Ļ · Zobacz więcej »
Ž
Ž, ž – litera występująca w alfabetach kilku języków słowiańskich: czeskim, słowackim, górnołużyckim, dolnołużyckim, serbsko-chorwackim (chorwackim, serbskim, bośniackim), słoweńskim, śląskim oraz bałtyckich: litewskim i łotewskim.
Nowy!!: Język łotewski i Ž · Zobacz więcej »
Č
Č – litera alfabetu łacińskiego z diakrytycznym znakiem háček.
Nowy!!: Język łotewski i Č · Zobacz więcej »
Ē
Ēē – litera alfabetu łacińskiego używana w zapisie języka łotewskiego, rōmaji, w językach polinezyjskich, w łacińskim zapisie języka arabskiego, a także w transkrypcji pinyin.
Nowy!!: Język łotewski i Ē · Zobacz więcej »
Ņ
Ņ– litera występująca w alfabecie łotewskim, oznaczająca głoskę /ɲ/.
Nowy!!: Język łotewski i Ņ · Zobacz więcej »
Ā
Ā, ā – litera alfabetu łacińskiego używana w zapisie języka łotewskiego, łatgalskiego, rōmaji, w językach polinezyjskich oraz w łacińskim zapisie języka arabskiego.
Nowy!!: Język łotewski i Ā · Zobacz więcej »
B
B (minuskuła: b) – druga litera alfabetu łacińskiego, trzecia litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i B · Zobacz więcej »
Biernik
Biernik – czwarty przypadek deklinacji.
Nowy!!: Język łotewski i Biernik · Zobacz więcej »
C
C (minuskuła: c) – trzecia litera alfabetu łacińskiego, czwarta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i C · Zobacz więcej »
Celownik (przypadek)
Celownik – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizor – mu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków).
Nowy!!: Język łotewski i Celownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Centrum Języka Państwowego
Centrum Języka Państwowego – regulator w zakresie publicznego używania języka łotewskiego.
Nowy!!: Język łotewski i Centrum Języka Państwowego · Zobacz więcej »
D
D (minuskuła: d) – czwarta litera alfabetu łacińskiego, szósta litera alfabetu polskiego, w którym służy do oznaczania spółgłoski zwartej zębowej dźwięcznej.
Nowy!!: Język łotewski i D · Zobacz więcej »
Daina
Daina – tradycyjna forma nierymowanej pieśni łotewskiej i litewskiej, najczęściej bardzo krótkiej (do czterech strof), zróżnicowanej pod względem tematyki, metryki, stylistyki i sposobu wykonywania.
Nowy!!: Język łotewski i Daina · Zobacz więcej »
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język łotewski i Dialekt · Zobacz więcej »
E
E (minuskuła: e) – piąta litera alfabetu łacińskiego, siódma litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i E · Zobacz więcej »
F
F (minuskuła: f) – szósta litera alfabetu łacińskiego, dziewiąta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i F · Zobacz więcej »
G
G (minuskuła: g) (gie) – siódma litera alfabetu łacińskiego, dziesiąta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i G · Zobacz więcej »
Gauja
Gauja (Gawia, Goiwa, Trejder-Aa, Aa Inflancka, est. Koiva jõgi) – rzeka na Łotwie i Estonii.
Nowy!!: Język łotewski i Gauja · Zobacz więcej »
H
H (minuskuła: h) (ha, często nazywana też samo ha dla odróżnienia od dwuznaku ch) jest ósmąliterąalfabetu łacińskiego, jedenastąliterąalfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i H · Zobacz więcej »
I
I (minuskuła: i) – dziewiąta litera alfabetu łacińskiego, dwunasta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i I · Zobacz więcej »
J
J (minuskuła: j) (jot, jota) – dziesiąta litera alfabetu łacińskiego, trzynasta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i J · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Język łotewski i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Język łotewski i Język angielski · Zobacz więcej »
Język litewski
Język litewski (lit.) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się ok.
Nowy!!: Język łotewski i Język litewski · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Język łotewski i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język łotewski i Język polski · Zobacz więcej »
Język praindoeuropejski
Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język łotewski i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »
Język rosyjski
Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: Język łotewski i Język rosyjski · Zobacz więcej »
Język szwedzki
Język szwedzki (szw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich, ojczysty dla ponad 10 milionów osób, używany głównie w Szwecji i niektórych częściach Finlandii.
Nowy!!: Język łotewski i Język szwedzki · Zobacz więcej »
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Nowy!!: Język łotewski i Język urzędowy · Zobacz więcej »
Języki bałtosłowiańskie
Różne schematy możliwego pokrewieństwa języków bałtyckich i słowiańskich; Van Wijk, 1923 Języki bałtosłowiańskie, języki bałtycko-słowiańskie – hipotetyczna podrodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich, obejmująca języki bałtyckie i języki słowiańskie.
Nowy!!: Język łotewski i Języki bałtosłowiańskie · Zobacz więcej »
Języki bałtyckie
Języki bałtyckie lub bałtyjskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi w przeszłości posługiwali się Bałtowie na terenach od ujścia Wisły po południowe granice dzisiejszej Estonii (północne krańce łotewskiej krainy zwanej Liwonią).
Nowy!!: Język łotewski i Języki bałtyckie · Zobacz więcej »
Języki germańskie
Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.
Nowy!!: Język łotewski i Języki germańskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język łotewski i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język łotewski i Języki słowiańskie · Zobacz więcej »
Języki ugrofińskie
języki fińskie Języki bałtycko-fińskie obecnie Północna Europa na początku IX wieku Języki ugrofińskie – grupa języków w obrębie języków uralskich lub uralsko-jukagirskich (liga uralo-ałtajska).
Nowy!!: Język łotewski i Języki ugrofińskie · Zobacz więcej »
Języki wschodniobałtyckie
Języki wschodniobałtyckie – grupa, do której zalicza się blisko spokrewnione języki bałtyckie: litewski i łotewski, łatgalski, żmudzki oraz wymarłe kuroński, seloński i zemgalski.
Nowy!!: Język łotewski i Języki wschodniobałtyckie · Zobacz więcej »
K
K (minuskuła: k) (ka) – jedenasta litera alfabetu łacińskiego i czternasta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i K · Zobacz więcej »
Kurlandia
Kurlandia (łot. Kurzeme – ziemia Kurów, niem. Kurland) – kraina historyczna w zachodniej części Łotwy na półwyspie nad Bałtykiem.
Nowy!!: Język łotewski i Kurlandia · Zobacz więcej »
L
L (minuskuła: l) jest dwunastąliterąalfabetu łacińskiego, piętnastąliterąalfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i L · Zobacz więcej »
Lelupa
Lelupa przy pałacu w Jełgawie Lelupa ((dosłownie „wielka rzeka”), lub) – rzeka na Łotwie, w Kurlandii, o długości 119 km (310 km razem z rzekąNiemenek) i zlewni o powierzchni 17 600 km².
Nowy!!: Język łotewski i Lelupa · Zobacz więcej »
Liwonia
Historyczne dzielnice Łotwy Herb Liwonii Liwonia („Śródziemie”), czasami także Liwlandia – ziemia Liwów) – jedna z czterech krain historycznych składających się na współczesnąŁotwę, leży w jej środkowej i północnej części na prawym brzegu Dźwiny, na północ od Rygi. Liwonię zamieszkiwało ugrofińskie plemię Liwów.
Nowy!!: Język łotewski i Liwonia · Zobacz więcej »
M
M (minuskuła: m) – trzynasta litera alfabetu łacińskiego i siedemnasta alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i M · Zobacz więcej »
N
N (minuskuła: n) – czternasta litera alfabetu łacińskiego i osiemnasta polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i N · Zobacz więcej »
Narzędnik
Narzędnik – w językoznawstwie przypadek używany m.in.
Nowy!!: Język łotewski i Narzędnik · Zobacz więcej »
Niemcy
Niemcy; Republika Federalna Niemiec, RFN (niem. Deutschland; Bundesrepublik Deutschland, BRD,.
Nowy!!: Język łotewski i Niemcy · Zobacz więcej »
O
O (minuskuła: o) – piętnasta litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i O · Zobacz więcej »
Ojcze nasz
Fridolin Leiber, ''Pater noster'' Zygmunta Glogera Jerozolimie kościoła Pater Noster w Jerozolimie Ojcze nasz, Modlitwa Pańska, Modlitwa wzorcowa (łac. Oratio Dominica, Pater Noster) – najstarsza, a zarazem najważniejsza, modlitwa chrześcijan.
Nowy!!: Język łotewski i Ojcze nasz · Zobacz więcej »
P
P (minuskuła: p) jest szesnastąliterąalfabetu łacińskiego, dwudziestądrugąliterąalfabetu polskiego i oznacza głoskę.
Nowy!!: Język łotewski i P · Zobacz więcej »
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Nowy!!: Język łotewski i Przypadek · Zobacz więcej »
R
R (minuskuła: r) – osiemnasta litera alfabetu łacińskiego i dwudziesta trzecia alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i R · Zobacz więcej »
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Nowy!!: Język łotewski i Rzeczownik · Zobacz więcej »
S
S (minuskuła: s) – dwudziesta czwarta litera polskiego i dziewiętnasta alfabetu łacińskiego.
Nowy!!: Język łotewski i S · Zobacz więcej »
Semigalia
Semigalia (także: Zemgalia, łot. Zemgale, niem. Semgallen, lit. Žiemgala, od nazwy bałtyjskiego ludu Zemgalów) – jedna z czterech krain historycznych składających się na współczesnąŁotwę, leży w jej południowej części na lewym brzegu Dźwiny.
Nowy!!: Język łotewski i Semigalia · Zobacz więcej »
T
T (minuskuła: t) jest dwudziestąliterąalfabetu łacińskiego, dwudziestąszóstąliterąalfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i T · Zobacz więcej »
U
U (minuskuła: u) (dla odróżnienia od ó nazywana często u zwykłym lub u otwartym) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta siódma litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i U · Zobacz więcej »
Unia Europejska
Komisji Europejskiej Parlamentu Europejskiego w Strasburgu Unia Europejska, UE (ang. European Union, EU) – gospodarczo-polityczny związek 27 demokratycznych państw europejskich.
Nowy!!: Język łotewski i Unia Europejska · Zobacz więcej »
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Uniwersytet im.
Nowy!!: Język łotewski i Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu · Zobacz więcej »
Uniwersytet Warszawski
Uniwersytet Warszawski (historyczne nazwy: Królewski Uniwersytet Warszawski, Cesarski Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Józefa Piłsudskiego w Warszawie) – polski publiczny uniwersytet założony 19 listopada 1816 w Warszawie przez Komisję Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
Nowy!!: Język łotewski i Uniwersytet Warszawski · Zobacz więcej »
V
V (minuskuła: v) (fał) – dwudziesta druga litera alfabetu łacińskiego.
Nowy!!: Język łotewski i V · Zobacz więcej »
Wikipedia łotewskojęzyczna
Wikipedia łotewskojęzyczna – łotewska edycja językowa Wikipedii.
Nowy!!: Język łotewski i Wikipedia łotewskojęzyczna · Zobacz więcej »
Windawa (rzeka)
Windawa, Wenta (łot. i lit. Venta, ros. Вента, niem. Windau) – rzeka w północnej Litwie i w zachodniej Łotwie (Kurlandia).
Nowy!!: Język łotewski i Windawa (rzeka) · Zobacz więcej »
Z
Z (zet, minuskuła: z) – dwudziesta szósta litera alfabetu łacińskiego, trzydziesta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język łotewski i Z · Zobacz więcej »
Zatoka Ryska
Zatoka Ryska (łot. Rīgas jūras līcis, est. Liivi laht) – zatoka Morza Bałtyckiego pomiędzy Łotwąa Estonią.
Nowy!!: Język łotewski i Zatoka Ryska · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Łot..
