29 kontakty: Akanie, Bezokolicznik, Dialekt nadiski, Dialekt rezjański, Dialekt zilski, Dialekty czakawskie, Dialekty języka słoweńskiego, Dialekty kajkawskie, Dialekty przymorskie, Fazy artykulacyjne wyrazu, Fonetyka, Friuli-Wenecja Julijska, Jan Niecisław Baudouin de Courtenay, Język friulski, Język prasłowiański, Język słoweński, Język włoski, Języki romańskie, Liczba podwójna, Morfologia (językoznawstwo), Partykuła, Przyimek, Samogłoska przymknięta, Sonant, Syntaktyka (językoznawstwo), Tryb łączący, Tryb rozkazujący, Włochy, Zaimek.
Akanie
Akanie – nieodróżnianie nieakcentowanych /a/, /e/ i /o/.
Nowy!!: Dialekt terski i Akanie · Zobacz więcej »
Bezokolicznik
Bezokolicznik – forma czasownika, która wyraża czynność lub stan w sposób abstrakcyjny, zazwyczaj bez określania czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony i aspektu.
Nowy!!: Dialekt terski i Bezokolicznik · Zobacz więcej »
Dialekt nadiski
Dialekt nadiski – dialekt słoweński należący do grupy dialektów przymorskich.
Nowy!!: Dialekt terski i Dialekt nadiski · Zobacz więcej »
Dialekt rezjański
Dialekt rezjański (lub, samonazwanie: rozajanski langač/lengač) – dialekt słoweński należący do grupy dialektów karynckich, choć mocno związany także z grupądialektów przymorskich.
Nowy!!: Dialekt terski i Dialekt rezjański · Zobacz więcej »
Dialekt zilski
Dialekt zilski – dialekt słoweński należący do grupy dialektów karynckich, używany w dolinie rzeki Gail,.
Nowy!!: Dialekt terski i Dialekt zilski · Zobacz więcej »
Dialekty czakawskie
Dialekty języka serbsko-chorwackiego używane na terytorium Chorwacji. Obszar, na którym dominuje dialekt czakawski, oznaczono kolorem niebieskim Narzecze czakawskie, dialekty czakawskie lub dialekt czakawski – jeden z trzech głównych zespołów dialektalnych języka serbsko-chorwackiego, wyróżnianych na podstawie postaci zaimka pytajnego ‘co’.
Nowy!!: Dialekt terski i Dialekty czakawskie · Zobacz więcej »
Dialekty języka słoweńskiego
''dialekty rowtarskie'' (1. ''šavrinsko narečje'', 2. ''čiško narečje'') Dialekty języka słoweńskiego – regionalne odmiany języka słoweńskiego, klasyfikowanego w ramach południowej gałęzi języków słowiańskich.
Nowy!!: Dialekt terski i Dialekty języka słoweńskiego · Zobacz więcej »
Dialekty kajkawskie
Narzecze kajkawskie lub dialekty kajkawskie – jedno z trzech głównych ugrupowań dialektalnych języka serbsko-chorwackiego, wyróżnianych na podstawie różnic w wymowie i postaci zaimka pytającego ‘co’.
Nowy!!: Dialekt terski i Dialekty kajkawskie · Zobacz więcej »
Dialekty przymorskie
Dialekty przymorskie – jedno z siedmiu zwyczajowo wyróżnianych ugrupowań dialektów słoweńskich.
Nowy!!: Dialekt terski i Dialekty przymorskie · Zobacz więcej »
Fazy artykulacyjne wyrazu
Fazy artykulacyjne wyrazu – zwane także fazami wypowiedzi, sąto części składowe (fazy) wyrazu składające się z jednej lub kilku głosek.
Nowy!!: Dialekt terski i Fazy artykulacyjne wyrazu · Zobacz więcej »
Fonetyka
rezonansu magnetycznego. Daniela Jonesa. Fonetyka (dawniej głosownia) – jeden z działów lingwistyki, zajmujący się badaniem dźwięków mowy ludzkiej (zwanych głoskami) od strony ich artykulacji (tj. sposobu wytwarzania za pomocąnarządów mowy - fonetyka artykulacyjna), ich cech fizycznych (dokładniej: akustycznych – fonetyka akustyczna), ich odbierania (fonetyka audytywna).
Nowy!!: Dialekt terski i Fonetyka · Zobacz więcej »
Friuli-Wenecja Julijska
Friuli-Wenecja Julijska (wł. Friuli-Venezia Giulia, friulski Friûl-Vignesie Julie, słoweń. Furlanija-Julijska krajina) – autonomiczny region administracyjny w północnych Włoszech o powierzchni 7 856,48 km², zamieszkały przez 1,2 miliona osób, w którego skład wchodzą2 obszary autonomiczne: Friuli i Wenecja Julijska.
Nowy!!: Dialekt terski i Friuli-Wenecja Julijska · Zobacz więcej »
Jan Niecisław Baudouin de Courtenay
lewo Jan Niecisław Ignacy Baudouin de Courtenay (ur. 13 marca 1845 w Radzyminie, zm. 3 listopada 1929 w Warszawie) – polski językoznawca, uznawany za jednego z najwybitniejszych w historii dyscypliny.
Nowy!!: Dialekt terski i Jan Niecisław Baudouin de Courtenay · Zobacz więcej »
Język friulski
Zasięg geograficzny języka friulskiego Język friulski a. friulański a. furlański – jeden z języków retoromańskich, największy pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Dialekt terski i Język friulski · Zobacz więcej »
Język prasłowiański
Język prasłowiański – hipotetyczny, rekonstruowany wspólny prajęzyk dawnych Słowian, z którego później wykształciły się wszystkie języki słowiańskie.
Nowy!!: Dialekt terski i Język prasłowiański · Zobacz więcej »
Język słoweński
Język słoweński (słoweń. lub) – język południowosłowiański, urzędowy w Słowenii i jeden z oficjalnych języków Unii Europejskiej.
Nowy!!: Dialekt terski i Język słoweński · Zobacz więcej »
Język włoski
Mapa zasięgu występowania języka włoskiego Język włoski (wł.) – język romański objęty statusem urzędowego we Włoszech, San Marino, Watykanie (obok łaciny), Szwajcarii (obok francuskiego, niemieckiego i romansz), Monako (obok francuskiego i monegaskiego) oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii.
Nowy!!: Dialekt terski i Język włoski · Zobacz więcej »
Języki romańskie
Języki romańskie w Europie język rumuński Języki romańskie (od łacińskiego przysłówka romanice „po rzymsku, w języku wernakularnym”) – grupa języków indoeuropejskich, którymi posługuje się jako językami ojczystymi około 750 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Europę Południowąi Amerykę Łacińską.
Nowy!!: Dialekt terski i Języki romańskie · Zobacz więcej »
Liczba podwójna
Liczba podwójna (liczba mnoga podwójna, dualis) – występująca w niektórych językach (w tym w dawnej polszczyźnie i czeszczyźnie) kategoria gramatyczna, służąca wyrażaniu podwójności, parzystości.
Nowy!!: Dialekt terski i Liczba podwójna · Zobacz więcej »
Morfologia (językoznawstwo)
Morfologia – dziedzina lingwistyki zajmująca się formami odmiennymi części mowy (fleksja) oraz słowotwórstwem.
Nowy!!: Dialekt terski i Morfologia (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Partykuła
Partykuła – niesamodzielny (pozbawiony samodzielnego znaczenia) wyraz lub morfem (tzw. wyrazek), nadający wypowiedzeniom zabarwienie znaczeniowe lub uczuciowe.
Nowy!!: Dialekt terski i Partykuła · Zobacz więcej »
Przyimek
Przyimek – nieodmienna i niesamodzielna część mowy, która łączy się z innymi wyrazami i nadaje im inny sens.
Nowy!!: Dialekt terski i Przyimek · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta
Samogłoska przymknięta, samogłoska wysoka – samogłoska wymawiana przy wysokim położeniu języka.
Nowy!!: Dialekt terski i Samogłoska przymknięta · Zobacz więcej »
Sonant
Sonant, inaczej spółgłoska sylabiczna – spółgłoska zgłoskotwórcza, tworząca sylabę.
Nowy!!: Dialekt terski i Sonant · Zobacz więcej »
Syntaktyka (językoznawstwo)
Syntaktyka, składnia (gr. sýntaxis – „porządek, szyk”, syntaktikós – „porządkujący”) – dział językoznawstwa, który zajmuje się budowąwypowiedzeń.
Nowy!!: Dialekt terski i Syntaktyka (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Tryb łączący
Tryb łączący (łac. coniunctivus, subiunctivus) – tryb gramatyczny, występujący w wielu językach indoeuropejskich, służący do wyrażania życzeń, poleceń, emocji, możliwości, osądów, potrzeb oraz stwierdzeń przeciwnych aktualnym faktom.
Nowy!!: Dialekt terski i Tryb łączący · Zobacz więcej »
Tryb rozkazujący
Tryb rozkazujący (łac. imperativus) – jeden z podstawowych trybów w mowie.
Nowy!!: Dialekt terski i Tryb rozkazujący · Zobacz więcej »
Włochy
Zdjęcie satelitarne Włoch Włochy, Republika Włoska – państwo położone w Europie Południowej, głównie na Półwyspie Apenińskim, będące członkiem Unii Europejskiej oraz wielu organizacji, m.in.: ONZ, NATO, należące do grupy siedmiu najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata – G7.
Nowy!!: Dialekt terski i Włochy · Zobacz więcej »
Zaimek
Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.
Nowy!!: Dialekt terski i Zaimek · Zobacz więcej »