Szybszy dostęp niż przeglądarce!
12 kontakty: Andronik II Paleolog, Andronik III Paleolog, Asceta, Cesarstwo Bizantyńskie, Igumen, Język grecki, Konstantynopol, Patriarcha Konstantynopola, Patriarchat Konstantynopolitański, Prawosławie, Wielkanoc, Zakon mniszy.
Andronik II Paleolog
Andronik II Paleolog zwany Starszym (ur. 25 marca 1259 w Konstantynopolu; zm. 13 lutego 1332 w Konstantynopolu) – cesarz bizantyński, najstarszy syn Michała VIII Paleologa i Teodory Doukainy Watatziny, wnuczki cesarza Jana III Watatzesa.
Nowy!!: Gerazym I (patriarcha Konstantynopola) i Andronik II Paleolog · Zobacz więcej »
Andronik III Paleolog
Andronik III Paleolog (ur. 25 marca 1297 w Konstantynopolu, zm. 15 czerwca 1341 tamże) – cesarz bizantyński, syn Michała IX Paleologa, wnuk Andronika II Paleologa.
Nowy!!: Gerazym I (patriarcha Konstantynopola) i Andronik III Paleolog · Zobacz więcej »
Asceta
Asceta indyjski (sadhu), który pokrył skórę popiołem Asceta (gr. asketes „ćwiczący się”) – wyznawca religijny zmierzający do zbawienia przez ascezę.
Nowy!!: Gerazym I (patriarcha Konstantynopola) i Asceta · Zobacz więcej »
Cesarstwo Bizantyńskie
Cesarstwo wschodniorzymskie (bizantyjskie) Cesarstwo wschodniorzymskie, później Cesarstwo Bizantyńskie (w literaturze przeważnie w formie Cesarstwo Bizantyjskie, choć sąteż odmienne opinie, pot. i skrótowo Bizancjum) – termin historiograficzny, używany od XIX wieku na określenie greckojęzycznego, średniowiecznego cesarstwa rzymskiego ze stolicąw Konstantynopolu.
Nowy!!: Gerazym I (patriarcha Konstantynopola) i Cesarstwo Bizantyńskie · Zobacz więcej »
Igumen
Igumen, ihumen (gr. ἡγούμενος, 'hēgoúmenos' - "idący na przedzie, wiodący"; mac. i bułg. игумен, 'igumen'; ros. игумен, 'igumien'; ukr. ігумен, 'ihumen'; biał. ігумен, 'ihumien') – w prawosławiu oraz w katolickich Kościołach wschodnich przełożony samodzielnego monasteru lub domu zakonnego, odpowiednik katolickiego przeora.
Nowy!!: Gerazym I (patriarcha Konstantynopola) i Igumen · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Gerazym I (patriarcha Konstantynopola) i Język grecki · Zobacz więcej »
Konstantynopol
Hagia Sophia – symbol Konstantynopola Kościół Chrystusa Pantokratora Konstantynopol – nazwa Bizancjum nadana miastu przez Konstantyna Wielkiego, który wybrał je na swojąsiedzibę; w latach 330–395 stolica Cesarstwa Rzymskiego, w latach 395–1453 stolica Cesarstwa Bizantyńskiego i Cesarstwa Łacińskiego (1204–1261), stolica Imperium Osmańskiego w latach 1453–1922.
Nowy!!: Gerazym I (patriarcha Konstantynopola) i Konstantynopol · Zobacz więcej »
Patriarcha Konstantynopola
Hagia Sophia – była katedrąpatriarchy Konstantynopola od 537 do 1453, kiedy to po zdobyciu miasta przez Turków została zamieniona na meczet. Do dnia dzisiejszego widoczne sąmozaiki z postaciami świętych. Patriarcha Konstantynopola, oficjalnie: Arcybiskup Konstantynopola, Nowego Rzymu i Patriarcha Ekumeniczny – jeden z patriarchów prawosławnych oraz duchowy zwierzchnik Cerkwi.
Nowy!!: Gerazym I (patriarcha Konstantynopola) i Patriarcha Konstantynopola · Zobacz więcej »
Patriarchat Konstantynopolitański
Emblemat Ekumenicznego Patriarchy Konstantynopola Bartłomieja Ekumeniczny Patriarchat Konstantynopolitański (gr. Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Κωνσταντινουπόλεως, Oikoumenikòn Patriarcheîon Konstantinoupóleos, tur. Rum Ortodoks Patrikhanesi, İstanbul Ekümenik Patrikhanesi) – starożytny Kościół, którego początki sięgajączasów apostolskich.
Nowy!!: Gerazym I (patriarcha Konstantynopola) i Patriarchat Konstantynopolitański · Zobacz więcej »
Prawosławie
Cerkiew Świętego Ducha w Białymstoku Cerkiew cmentarna w Lublinie Prawosławie – jeden z głównych odłamów chrześcijaństwa, opierający swądoktrynę na Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła Wschodniego (istniejąrównież wspólnoty prawosławne rytu zachodniego).
Nowy!!: Gerazym I (patriarcha Konstantynopola) i Prawosławie · Zobacz więcej »
Wielkanoc
Adama i Ewę (po lewej i prawej stronie) – pierwszych rodziców, którzy weszli w śmierć przez grzech pierworodny. Bułgaria, XVII w. kościele mariawitów w Nowej Sobótce Wielkanoc, Niedziela Wielkanocna, także: Wielka Niedziela, Zmartwychwstanie Pańskie, w prawosławiu: Pascha, mazow. Wielki Dzień – najstarsze i najważniejsze święto chrześcijańskie celebrujące misterium paschalne Jezusa Chrystusa: jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie, obchodzone przez Kościoły chrześcijańskie zachowujące Nicejskie wyznanie wiary (325 r.). Kulminacyjny moment cyklu paschalnego.
Nowy!!: Gerazym I (patriarcha Konstantynopola) i Wielkanoc · Zobacz więcej »
Zakon mniszy
Zakon mniszy, zakon kontemplacyjny (z gr. μοναχός monachos – samotnik, z łac. contemplare – wpatrywać się) – katolicka i prawosławna forma życia zakonnego, polegająca w pierwotnej wersji na odcięciu się od świata zewnętrznego i życiu w całkowitym odosobnieniu lub w nielicznej zamkniętej wspólnocie, poświęconemu prawie wyłącznie modlitwie i kontemplacji Boga.
Nowy!!: Gerazym I (patriarcha Konstantynopola) i Zakon mniszy · Zobacz więcej »
