Szybszy dostęp niż przeglądarce!
29 kontakty: Avatamsaka Sutra, Ŭisang, Chińska Republika Ludowa, Chogye, Dharmadhatu, Fazang, Huayan, Ikonoklazm, Język koreański, Jiri-san, Korea, Kyunyŏ, Pojo Chinul, Pusŏk sa, Pustka, Sŏn, Silla, Siunjata, Wajroczana, Wŏnhyo, Wŏnjŏk Toŭi, Yunhua Zhiyan, 602, 617, 625, 668, 676, 686, 702.
Avatamsaka Sutra
Avatasaka sūtra lub Buddhāvatasaka sūtra (Mahāvaipulya Buddhāvataṃsaka Sūtra;; kor. (Taebang gwangbul) hwaŏm kyŏng (화엄경); jap.(Daihōkōbutsu) kegon kyō;; tyb.Sangs-rgyas phal-po-che shes-bya ba śin-tu-rgyas-pa-chen-pohi mdo) – sanskryckie pismo mahajany, powstałe w Indiach ok.
Nowy!!: Hwaŏm i Avatamsaka Sutra · Zobacz więcej »
Ŭisang
Ŭisang (kor. 의상; ur. 625, zm. 702) – koreański buddysta, który w wielkiej mierze ukształtował buddyzm w Korei i wpłynął na cały jego późniejszy rozwój.
Nowy!!: Hwaŏm i Ŭisang · Zobacz więcej »
Chińska Republika Ludowa
Pekin Szanghaj Mount Everest Chińska Republika Ludowa, ChRL, Chiny – państwo w Azji Wschodniej, obejmujące historyczne Chiny (bez Tajwanu) oraz Tybet i inne ziemie w Azji Środkowej zamieszkane w sumie przez 56 grup etnicznych.
Nowy!!: Hwaŏm i Chińska Republika Ludowa · Zobacz więcej »
Chogye
Chogye (조계) – koreańska zjednoczona szkoła (kor. chogye chong 조계종) buddyzmu, której nauczanie jest zdominowane przez konganowąpraktykę sŏn.
Nowy!!: Hwaŏm i Chogye · Zobacz więcej »
Dharmadhatu
Dharmadhatu (skr. धर्मधात dharmadhātu; chiń. fajie 法界; kor. pŏpkye 법계; jap. hokke; wiet. pháp giới; tyb. ch'os kyi dbyings) – dosłownie „Zakres Nauki Buddy”; przestrzeń, obszar lub sfera Dharmy, która jest niezmienna i nie tworzona, w której wszystkie zjawiska powstają, trwająi rozpuszczająsię.
Nowy!!: Hwaŏm i Dharmadhatu · Zobacz więcej »
Fazang
Fazang (chiń. 賢首法藏 pinyin Xiánshǒu Fǎzàng; kor. Hyeonsu Beopjang (현수법장); jap. Kenshū Hōzō (ホウゾウ); wiet. Hiền Thủ Pháp Tạng; ur. 643. zm. 712) – filozof i buddysta chiński, trzeci patriarcha szkoły huayan.
Nowy!!: Hwaŏm i Fazang · Zobacz więcej »
Huayan
Huayan (Kwiatowa Girlanda; 華嚴 pinyin Huáyán; kor. Hwaeom 화엄; jap. 華厳宗 Kegon-shū) – chińska szkoła buddyjska (chiń. zong 宗) odwołująca się do intelektu (tak jak i tiantai), powstała około VI wieku w Chinach (nie ma jej odpowiednika w Indiach).
Nowy!!: Hwaŏm i Huayan · Zobacz więcej »
Ikonoklazm
Ikonoklaści (mal. Domenico Morelli) Ikonoklazm, obrazoburstwo (od gr. eikōn – obraz; klásis – złamanie) – ruch religijny szerzący się w łonie chrześcijaństwa w VIII–IX wieku w Bizancjum i państwie Franków oraz w Niderlandach w XVI w., sprzeciwiający się kultowi obrazów i wizerunków.
Nowy!!: Hwaŏm i Ikonoklazm · Zobacz więcej »
Język koreański
Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.
Nowy!!: Hwaŏm i Język koreański · Zobacz więcej »
Jiri-san
Jiri-san – szczyt w paśmie Sobaek.
Nowy!!: Hwaŏm i Jiri-san · Zobacz więcej »
Korea
Korea (Chosŏn, Han'guk, Cháoxiǎn) – kraina historyczna na Półwyspie Koreańskim we wschodniej Azji; obszar zamieszkany przez jednolitągrupę etniczną– Koreańczyków.
Nowy!!: Hwaŏm i Korea · Zobacz więcej »
Kyunyŏ
Kyunyŏ (ur. 20 września 923, zm. 19 lipca 973) – mnich buddyjski i poeta okresu Koryŏ związany ze szkołąhwaŏm.
Nowy!!: Hwaŏm i Kyunyŏ · Zobacz więcej »
Pojo Chinul
Portret Chinula Pojo Chinul, 보조지눌, także 불일보조, Puril Pojo, chiń. Zhīnè, jap. Chitotsu, wiet. Tri Nột (ur. 1158, zm. 22 kwietnia 1210) – koreański mistrz sŏn.
Nowy!!: Hwaŏm i Pojo Chinul · Zobacz więcej »
Pusŏk sa
Pusŏk sa (kor. 부석사, chiń. 浮石寺, pol. klasztor Pływającej Skały) – jeden z najstarszych i najważniejszych klasztorów koreańskich.
Nowy!!: Hwaŏm i Pusŏk sa · Zobacz więcej »
Pustka
* pustka.
Nowy!!: Hwaŏm i Pustka · Zobacz więcej »
Sŏn
Sillę Sŏn (선; szkoła sŏn 선종sŏn chong) – koreańska medytacyjna szkoła buddyjska, będąca odpowiednikiem chińskiej szkoły chan, która mimo kilkusetletnich prześladowań przetrwała do czasów obecnych.
Nowy!!: Hwaŏm i Sŏn · Zobacz więcej »
Silla
Silla – państwo historyczne, jedno z Trzech Królestw Korei, położone w południowej części kraju.
Nowy!!: Hwaŏm i Silla · Zobacz więcej »
Siunjata
Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb. stong pa nyid) – pojęcie występujące we wszystkich odłamach buddyzmu.
Nowy!!: Hwaŏm i Siunjata · Zobacz więcej »
Wajroczana
Mandala Wairoćany Dainichi Nyorai w Todaiji Ołtarzyk szafkowy buddy Wairoćany, Japonia, XVIII – XIX wiek. Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie. Wajroćana (również Vairocana वैरोचन, Vairochana lub Mahavairocana; chiń. 大日如來 Dàrì Rúlái lub 毘盧遮那佛 Pílúzhēnàfó, język koreański: 비로자나불 Birojanabul lub 대일여래 Daeil Yeorae, język japoński: 大日如来 Dainichi Nyorai) – zgodnie z buddyjskądoktrynąTrikai jest buddąstanowiącym ucieleśnienie Dharmakai, i który może dzięki temu być postrzegany jako uniwersalny aspekt historycznego Buddy Gautamy Siddharty.
Nowy!!: Hwaŏm i Wajroczana · Zobacz więcej »
Wŏnhyo
Wŏnhyo (원효; chiń. 元曉 Yuanxiao, ur. 617, zm. 686) – koreański buddysta, który w wielkiej mierze ukształtował buddyzm w Korei i wpłynął na cały jego późniejszy rozwój.
Nowy!!: Hwaŏm i Wŏnhyo · Zobacz więcej »
Wŏnjŏk Toŭi
Wŏnjŏk Toŭi (lub Myŏngjŏk Toŭi, 도의/道義) (zm. 825) – koreański mistrz sŏn, prekursor szkoły sŏn kaji.
Nowy!!: Hwaŏm i Wŏnjŏk Toŭi · Zobacz więcej »
Yunhua Zhiyan
Yunhua Zhiyan (602-668; chiń. trad. 雲華智儼, pinyin Yúnhuá Zhìyǎn) – chiński mnich buddyjski, przyczynił się do sinizacji buddyzmu, drugi patriarcha szkoły huayan.
Nowy!!: Hwaŏm i Yunhua Zhiyan · Zobacz więcej »
602
Bez opisu.
Nowy!!: Hwaŏm i 602 · Zobacz więcej »
617
Bez opisu.
Nowy!!: Hwaŏm i 617 · Zobacz więcej »
625
; Bliski Wschód.
Nowy!!: Hwaŏm i 625 · Zobacz więcej »
668
; Azja.
Nowy!!: Hwaŏm i 668 · Zobacz więcej »
676
Bez opisu.
Nowy!!: Hwaŏm i 676 · Zobacz więcej »
686
Bez opisu.
Nowy!!: Hwaŏm i 686 · Zobacz więcej »
702
Bez opisu.
Nowy!!: Hwaŏm i 702 · Zobacz więcej »
