Szybszy dostęp niż przeglądarce!
46 kontakty: Alfabet łaciński, Bali (wyspa), Balijczycy, Brahmi, Dźwięczność, Indie, Indonezja, Jawa, Język angielski, Język chiński, Język indonezyjski, Język jawajski, Język malajski balijski, Język niderlandzki, Język sasak, Język sumbawa, Język urzędowy, Języki austronezyjskie, Języki balijsko-sasacko-sumbawańskie, Języki malajsko-polinezyjskie, K. Alexander Adelaar, Kasta, Lombok, Oceanic Linguistics, Pismo balijskie, Pismo jawajskie, Przyrostek, Samogłoska centralna, Samogłoska otwarta, Samogłoska przednia, Samogłoska przymknięta, Samogłoska tylna, Sanskryt, Spółgłoska boczna, Spółgłoska drżąca, Spółgłoska dwuwargowa, Spółgłoska krtaniowa, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska półotwarta, Spółgłoska podniebienna, Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska tylnojęzykowa, Spółgłoska zwarta, Spółgłoska zwarto-szczelinowa, Vatteluttu.
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język balijski i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Bali (wyspa)
Małe Wyspy Sundajskie Bali – indonezyjska wyspa w archipelagu Małych Wysp Sundajskich.
Nowy!!: Język balijski i Bali (wyspa) · Zobacz więcej »
Balijczycy
Balijczycy (balijski) – grupa etniczna zamieszkująca indonezyjskąwyspę Bali.
Nowy!!: Język balijski i Balijczycy · Zobacz więcej »
Brahmi
Inskrypcja w Kanheri Pismo brahmi (ब्राह्मी, trl. brāhmī) – najstarszy znany system pisma indyjskiego, poświadczony od III w. p.n.e., od którego wywodząsię obecnie używane alfabety indyjskie, a także alfabet tybetański oraz pisma Azji Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Język balijski i Brahmi · Zobacz więcej »
Dźwięczność
Dźwięczność (fonacja) – jedna z cech artykulacji głosek związana z pracąwięzadeł głosowych.
Nowy!!: Język balijski i Dźwięczność · Zobacz więcej »
Indie
Indie (niezaakceptowana społecznie propozycja PAN z 1959 r.: India,, trl. Bhārat, trb. Bharat), Republika Indii (hindi: भारत गणराज्य, trl. Bhārat Gaṇarājya, trb. Bharat Ganaradźja; ang. Republic of India) – państwo położone w Azji Południowej, zajmujące większość subkontynentu indyjskiego.
Nowy!!: Język balijski i Indie · Zobacz więcej »
Indonezja
Indonezja, oficjalnie Republika Indonezji – wyspiarskie państwo unitarne położone w Azji Południowo-Wschodniej oraz w Oceanii, którego stolicąjest Dżakarta.
Nowy!!: Język balijski i Indonezja · Zobacz więcej »
Jawa
Jawa – wyspa w Azji Południowo-Wschodniej, jedna z Wielkich Wysp Sundajskich.
Nowy!!: Język balijski i Jawa · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Język balijski i Język angielski · Zobacz więcej »
Język chiński
Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.
Nowy!!: Język balijski i Język chiński · Zobacz więcej »
Język indonezyjski
Język indonezyjski (indonez.) – język z rodziny austronezyjskiej, od 1949 roku objęty statusem języka urzędowego w Indonezji.
Nowy!!: Język balijski i Język indonezyjski · Zobacz więcej »
Język jawajski
Tekst w piśmie jawajskim Język jawajski (jaw.) – język z rodziny austronezyjskiej, którym posługuje się ok.
Nowy!!: Język balijski i Język jawajski · Zobacz więcej »
Język malajski balijski
Język malajski balijski (Omong Kapung) – język kreolski na bazie malajskiego używany w indonezyjskiej prowincji Bali, wśród tamtejszej społeczności muzułmańskiej.
Nowy!!: Język balijski i Język malajski balijski · Zobacz więcej »
Język niderlandzki
Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.
Nowy!!: Język balijski i Język niderlandzki · Zobacz więcej »
Język sasak
Język sasak (Base Sasak) – język austronezyjski używany na indonezyjskiej wyspie Lombok.
Nowy!!: Język balijski i Język sasak · Zobacz więcej »
Język sumbawa
Język sumbawa (basa Semawa) – język należący do grupy malajsko-polinezyjskiej, używany w zachodniej części indonezyjskiej wyspy Sumbawa oraz na wschodzie wyspy Lombok.
Nowy!!: Język balijski i Język sumbawa · Zobacz więcej »
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Nowy!!: Język balijski i Język urzędowy · Zobacz więcej »
Języki austronezyjskie
Języki austronezyjskie – rodzina języków, którymi posługuje się ok.
Nowy!!: Język balijski i Języki austronezyjskie · Zobacz więcej »
Języki balijsko-sasacko-sumbawańskie
Języki balijsko-sasacko-sumbawańskie – grupa blisko spokrewnionych języków austronezyjskich, używanych na zachodnich Małych Wyspach Sundajskich.
Nowy!!: Język balijski i Języki balijsko-sasacko-sumbawańskie · Zobacz więcej »
Języki malajsko-polinezyjskie
Archipelagu Malajskiego i Madagaskaru Migracje ludów austronezyjskich Języki malajsko-polinezyjskie – grupa językowa obejmująca większość języków (1248) w ramach rodziny języków austronezyjskich, używanych przez ponad 300 mln osób.
Nowy!!: Język balijski i Języki malajsko-polinezyjskie · Zobacz więcej »
K. Alexander Adelaar
Karl Alexander „Sander” Adelaar (ur. 1953 w Hadze) – holenderski językoznawca, orientalista.
Nowy!!: Język balijski i K. Alexander Adelaar · Zobacz więcej »
Kasta
Kasta (hiszp., port. „rasa, ród, rodowód” od „czysty”) – zamknięta warstwa społeczna, do której przynależność jest dziedziczna.
Nowy!!: Język balijski i Kasta · Zobacz więcej »
Lombok
Lombok – indonezyjska wyspa w archipelagu Małych Wysp Sundajskich, położona między wyspami Bali i Sumbawa.
Nowy!!: Język balijski i Lombok · Zobacz więcej »
Oceanic Linguistics
Oceanic Linguistics („językoznawstwo oceaniczne”) – czasopismo naukowe poświęcone językom autochtonicznym Oceanii i niektórych regionów Azji Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Język balijski i Oceanic Linguistics · Zobacz więcej »
Pismo balijskie
Dwujęzyczny znak drogowy na Bali Pismo balijskie, alfabet balijski (balijski) – alfabet sylabiczny tradycyjnie używany do zapisywania języka balijskiego.
Nowy!!: Język balijski i Pismo balijskie · Zobacz więcej »
Pismo jawajskie
Inskrypcja w języku jawajskim Tekst w piśmie jawajskim Pismo jawajskie, hanacaraka, alfabet jawajski, pismo kawi – stary alfabet sylabiczny pochodzenia indyjskiego używany do XVI w. do zapisywania języka jawajskiego, a także w uproszczonej wersji do zapisu języka sundajskiego.
Nowy!!: Język balijski i Pismo jawajskie · Zobacz więcej »
Przyrostek
Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).
Nowy!!: Język balijski i Przyrostek · Zobacz więcej »
Samogłoska centralna
Samogłoska centralna, samogłoska środkowa – samogłoska wymawiana bez przesunięcia języka ku przodowi lub tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język balijski i Samogłoska centralna · Zobacz więcej »
Samogłoska otwarta
Samogłoska otwarta, samogłoska niska – typ samogłoski występujący niemal w każdym języku.
Nowy!!: Język balijski i Samogłoska otwarta · Zobacz więcej »
Samogłoska przednia
Samogłoska przednia – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku przodowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język balijski i Samogłoska przednia · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta
Samogłoska przymknięta, samogłoska wysoka – samogłoska wymawiana przy wysokim położeniu języka.
Nowy!!: Język balijski i Samogłoska przymknięta · Zobacz więcej »
Samogłoska tylna
Samogłoska tylna – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język balijski i Samogłoska tylna · Zobacz więcej »
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Nowy!!: Język balijski i Sanskryt · Zobacz więcej »
Spółgłoska boczna
Spółgłoski boczne (spółgłoski lateralne, sonanty boczne) – ustne spółgłoski, najczęściej zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w środkowej części jamy ustnej i przepływ powietrza bokami, z jednej lub obu stron języka.
Nowy!!: Język balijski i Spółgłoska boczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska drżąca
Spółgłoska drżąca – spółgłoska dźwięczna, która powstaje przez szybkie następstwo zwarć i rozwarć narządu artykulacji (dolnej wargi, końca języka lub języczka) i miejsca artykulacji w kanale głosowym.
Nowy!!: Język balijski i Spółgłoska drżąca · Zobacz więcej »
Spółgłoska dwuwargowa
Spółgłoska dwuwargowa – spółgłoska wymawiana przy zbliżeniu obu warg do siebie.
Nowy!!: Język balijski i Spółgłoska dwuwargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska krtaniowa
Spółgłoska krtaniowa lub laryngalna – spółgłoska artykułowana w głośni.
Nowy!!: Język balijski i Spółgłoska krtaniowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Język balijski i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta
Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.
Nowy!!: Język balijski i Spółgłoska półotwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska podniebienna
Spółgłoska podniebienna, inaczej palatalna – spółgłoska średniojęzykowa wymawiana, gdy środkowa część języka dotyka podniebienia twardego.
Nowy!!: Język balijski i Spółgłoska podniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu przedniej części języka do dziąseł.
Nowy!!: Język balijski i Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język balijski i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska tylnojęzykowa
Spółgłoska tylnojęzykowa, welarna – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu tylnej części języka do podniebienia miękkiego.
Nowy!!: Język balijski i Spółgłoska tylnojęzykowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Język balijski i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa
Spółgłoski zwarto-szczelinowe (afrykaty) powstają, gdy w pierwszej fazie artykulacji dochodzi do blokady przepływu przez jamę ustnąi nosową(zwarcia), po czym tworzy się dostatecznie wąska szczelina, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język balijski i Spółgłoska zwarto-szczelinowa · Zobacz więcej »
Vatteluttu
Inskrypcja w Koneśwaram w piśmie vatteluttu Znaki pisma vatteluttu Vatteluttu (trl. vaṭṭeḻuttu), pismo pallawa – alfabet sylabiczny dostosowany do zapisu języka tamilskiego, używany w południowych Indiach (obecne stany Kerala i Tamil Nadu) oraz na Cejlonie od VI do XIV w. Sama nazwa znaczy dosłownie „okrągłe litery”.
Nowy!!: Język balijski i Vatteluttu · Zobacz więcej »
