22 kontakty: Dziąsło, Fonem, Gardło, Gwara poznańska, Języczek ssaków, Język (anatomia), Język francuski, Język niemiecki, Język polski, Języki semickie, Lambdacyzm, Ortofonia, Podniebienie (anatomia), Pomorze, Rotacyzm, Siekacz, Spółgłoska boczna, Spółgłoska językowo-wargowa, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska uderzeniowa, Wargi ust, Zęby człowieka.
Dziąsło
Zdrowe dziąsła mająróżowy kolor i mocno przylegająotaczając zęby; nie krwawiąpodczas mycia czy jedzenia. Tam, gdzie kolor tkanki przechodzi z różowego w ciemniejszy zaczyna się błona śluzowa, która pokrywa również wnętrze policzków. Maleńkie wgłębienia (dziurki) w dziąsłach nie sąobjawem chorobowym. Budowa zęba z widocznym otaczającym dziąsłem Dziąsło (łac. gingiva) – zgrubiała tkanka osłaniająca wyrostek zębodołowy i z nim zrośnięta.
Nowy!!: Reranie i Dziąsło · Zobacz więcej »
Fonem
Fonem – podstawowa jednostka struktury fonologicznej mowy.
Nowy!!: Reranie i Fonem · Zobacz więcej »
Gardło
Części gardła Gardło (łac. pharynx) – maczugowata cewa włóknisto-mięśniowa, rozciągająca się od podstawy czaszki do VI kręgu szyjnego.
Nowy!!: Reranie i Gardło · Zobacz więcej »
Gwara poznańska
Pomnik Starego Marycha przy placu Wiosny Ludów w Poznaniu. W tle ulica Półwiejska Przykłady kultywowania gwary poznańskiej na wlepkach ACTA wyrażony gwarąWildzie Śrem, plansze popularyzujące gwarę (kejter – pies) Sieć sklepów o nazwie pochodzącej z gwary: ''Cho no tu'' Gwara poznańska – gwara języka polskiego charakterystyczna dla mieszkańców Poznania i części Poznańskiego.
Nowy!!: Reranie i Gwara poznańska · Zobacz więcej »
Języczek ssaków
Języczek widoczny na środku zdjęcia Języczek (łac. uvula) – wyrostek na tylnym brzegu podniebienia miękkiego.
Nowy!!: Reranie i Języczek ssaków · Zobacz więcej »
Język (anatomia)
kota domowego Język – wieloczynnościowy narząd, twór mięśniowy jamy gębowej kręgowców.
Nowy!!: Reranie i Język (anatomia) · Zobacz więcej »
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Nowy!!: Reranie i Język francuski · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Reranie i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Reranie i Język polski · Zobacz więcej »
Języki semickie
Współczesny zasięg języków semickich (kolor jasnopomarańczowy) na tle rodziny afroazjatyckiej Języki semickie – rodzina języków, należąca do języków afroazjatyckich, wywodząca się z języka prasemickiego.
Nowy!!: Reranie i Języki semickie · Zobacz więcej »
Lambdacyzm
Lambdacyzm (od nazwy greckiej litery lambda λ) – zaburzenie mowy, odmiana dyslalii wyodrębniona ze względu na objawy.
Nowy!!: Reranie i Lambdacyzm · Zobacz więcej »
Ortofonia
Ortofonia (z gr. orthós ‘poprawny’ i phōné ‘dźwięk’) – proces uczenia oraz nauka o poprawnej wymowie i brzmieniu wyrazów oraz ich połączeń.
Nowy!!: Reranie i Ortofonia · Zobacz więcej »
Podniebienie (anatomia)
Podniebienie z obecnym wałem podniebiennym Podniebienie – górna część jamy gębowej kręgowców.
Nowy!!: Reranie i Podniebienie (anatomia) · Zobacz więcej »
Pomorze
Pomorze (kaszub. Pòmòrskô, Pòmòrzé, łac. Pomerania, niem. i szw. Pommern) – kraina historyczna na terenie Polski i Niemiec, u ujścia Reknicy, Odry i Wisły do Morza Bałtyckiego.
Nowy!!: Reranie i Pomorze · Zobacz więcej »
Rotacyzm
Rotacyzm (od gr. rho, „litera R”) – zjawisko fonetyczne, polegające na przejściu określonej głoski w określonej pozycji w głoskę.
Nowy!!: Reranie i Rotacyzm · Zobacz więcej »
Siekacz
Siekacze przyśrodkowe szczęki w uzębieniu mlecznym i stałym Siekacz (łac. dens incisivus, l. mn. dentes incisivi) – jeden z zębów charakterystycznych dla uzębienia heterodontycznego.
Nowy!!: Reranie i Siekacz · Zobacz więcej »
Spółgłoska boczna
Spółgłoski boczne (spółgłoski lateralne, sonanty boczne) – ustne spółgłoski, najczęściej zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w środkowej części jamy ustnej i przepływ powietrza bokami, z jednej lub obu stron języka.
Nowy!!: Reranie i Spółgłoska boczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska językowo-wargowa
Spółgłoski językowo-wargowe lub linguolabialne lub apikolabialne – spółgłoski artykułowane przez zetknięcie czubka języka z górnąwargą.
Nowy!!: Reranie i Spółgłoska językowo-wargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Reranie i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska uderzeniowa
Spółgłoska uderzeniowa – spółgłoska, artykulacja, której polega na zwarciu narządów mowy, od spółgłoski zwartej różni się.
Nowy!!: Reranie i Spółgłoska uderzeniowa · Zobacz więcej »
Wargi ust
Wargi kobiety Tętnice wargowe Wargi ust (łac. labia oris) – struktury okalające szparę ust u zwierząt.
Nowy!!: Reranie i Wargi ust · Zobacz więcej »
Zęby człowieka
Zęby człowieka. Oba pełne łuki zębowe człowieka – górny i dolny. Zęby człowieka (łac. dens – ząb, l.mn. dentes) – złożone, twarde twory anatomiczne w jamie ustnej.
Nowy!!: Reranie i Zęby człowieka · Zobacz więcej »