9 kontakty: Ezop, Friedrich Nietzsche, Język francuski, Moralność, Psychologia, Racjonalizacja, Totalitaryzm, Wartość (filozofia), Witold Doroszewski.
Ezop
''Aesopus moralisatus'', 1485 Ezop (gr. Aisopos) – grecki bajkopisarz pochodzący z Frygii w Azji Mniejszej.
Nowy!!: Resentyment i Ezop · Zobacz więcej »
Friedrich Nietzsche
Nietzsche w 1861 Friedrich Wilhelm Nietzsche (wym. niem.
Nowy!!: Resentyment i Friedrich Nietzsche · Zobacz więcej »
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Nowy!!: Resentyment i Język francuski · Zobacz więcej »
Moralność
Moralność – zbiór zasad (norm), które określają, co jest dobre, a co złe.
Nowy!!: Resentyment i Moralność · Zobacz więcej »
Psychologia
Psi'' jest symbolem psychologii Psychologia (od psyche „dusza”; logos „słowo, myśl, rozumowanie”) – nauka badająca mechanizmy i prawa rządzące psychikąoraz zachowaniami człowieka.
Nowy!!: Resentyment i Psychologia · Zobacz więcej »
Racjonalizacja
Racjonalizacja (od „rozum”) – w psychologii jeden z mechanizmów obronnych – pozornie racjonalne uzasadnianie po fakcie swoich decyzji i postaw, kiedy prawdziwe motywy pozostająukryte, często także przed własnąświadomością.
Nowy!!: Resentyment i Racjonalizacja · Zobacz więcej »
Totalitaryzm
III Rzeszy, 1938 Totalitaryzm (dawniej też: totalizm, – cały, całkowity) – system polityczny, w którym jednostka jest całkowicie podporządkowana państwu, przeciwstawia jednostkę państwu i charakteryzuje się ekstremalnąingerencjąw życie publiczne i prywatne.
Nowy!!: Resentyment i Totalitaryzm · Zobacz więcej »
Wartość (filozofia)
Wartościami w sensie filozoficznym zajmuje się aksjologia (filozofia wartości), która bada naczelne wartości moralne, estetyczne, religijne, kulturowe, poznawcze itd.
Nowy!!: Resentyment i Wartość (filozofia) · Zobacz więcej »
Witold Doroszewski
Witold Jan Doroszewski (ur. 1 maja 1899 w Moskwie, zm. 26 stycznia 1976 w Warszawie) – polski językoznawca, teoretyk języka, od 1930 profesor Uniwersytetu Warszawskiego, od 1930 członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, od 1947 członek Polskiej Akademii Umiejętności, następnie Polskiej Akademii Nauk; redaktor naczelny Słownika języka polskiego (1958–1969) i Słownika poprawnej polszczyzny (1973); popularyzator nauki o języku polskim, w latach 1932–1976 redaktor naczelny miesięcznika „Poradnik Językowy”; stworzył teorię języka, w której za przedmiot językoznawstwa uważał „człowieka mówiącego” (łac. homo loquens), a nie relacje zachodzące wewnątrz języka.