Spis treści
37 kontakty: Afryka, Azja, Czas (językoznawstwo), Esperanto, Europa, Formant (morfologia), Język angielski, Język baskijski, Język elamicki, Język estoński, Język etruski, Język fiński, Język gruziński, Język japoński, Język keczua, Język koreański, Język polski, Język sumeryjski, Język turecki, Język węgierski, Języki autochtoniczne Ameryk, Języki bantu, Języki syntetyczne, Języki uralo-ałtajskie, Językoznawstwo, Kategoria gramatyczna, Końcówka fleksyjna, Morfem, Morfologia (językoznawstwo), Osoba (językoznawstwo), Przyrostek, Rdzeń (językoznawstwo), Rodzaj gramatyczny, Rzeczownik, Słowotwórstwo, Syntaktyka (językoznawstwo), Wypowiedzenie.
- Morfologia
Afryka
Mapa Afryki Afryka – drugi pod względem wielkości kontynent na Ziemi.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Afryka
Azja
Azja (gr. Asía, łac. Asia) – w zależności od podejścia: największy kontynent na Ziemi lub część świata, która razem z Europątworzy największy kontynent, Eurazję.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Azja
Czas (językoznawstwo)
Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Czas (językoznawstwo)
Esperanto
Flaga esperancka Ludwik Zamenhof ''Lingva Komitato'' (Komitet Językowy), poprzednik ''Akademio de Esperanto'', 1907 r. Esperanto (esperanto: osoba mająca nadzieję, pierwotnie Lingvo Internacia, w tłum. język międzynarodowy) – najbardziej rozpowszechniony na świecie międzynarodowy język pomocniczy.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Esperanto
Europa
Europa Mapa polityczna Europy Europa – część świata leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Europa
Formant (morfologia)
Formant, zrostek, afiks (od „element przyczepiony”) – słowotwórcza część wyrazu, dodana do jego rdzenia (podstawy słowotwórczej).
Zobaczyć Aglutynacyjność i Formant (morfologia)
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język angielski
Język baskijski
Basque Country in Spain and France Język baskijski (nazwy własne, zależnie od dialektu) – język Basków, zamieszkujących kilka prowincji i departamentów na pograniczu Hiszpanii i Francji.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język baskijski
Język elamicki
Tabliczka zapisana pismem elamickim Hitą, elamickim władcąz Awan; najstarszy znany tekst historyczny spisany w języku elamickim; zbiory Luwru. Język elamicki – wymarły język starożytnego Elamu, używany przez lud Elamitów od III tysiąclecia p.n.e. W okresie od VI do IV wieku p.n.e.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język elamicki
Język estoński
Język estoński (est., wym.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, w grupie fińskiej zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej w rodzinie uralskiej.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język estoński
Język etruski
Język etruski – wymarły po I wieku n.e. język nieindoeuropejski o nieustalonym pochodzeniu i pokrewieństwie z innymi językami.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język etruski
Język fiński
Język fiński na obszarze południowej Szwecji (stan na 2005) Język fiński (fiń.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, zaliczanej do podrodziny języków ugrofińskich z rodziny uralskiej.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język fiński
Język gruziński
Język gruziński (gruz.) – język kartwelski, używany przez ok.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język gruziński
Język japoński
Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język japoński
Język keczua
Język keczua, kiczua (runa simi – „język ludzi”) – język z rodziny keczua, którym posługująsię Indianie Keczua.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język keczua
Język koreański
Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język koreański
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język polski
Język sumeryjski
Język sumeryjski (sum. 𒅴𒂠, eme-gi7/gir15, akad. Ŝumeru) – język starożytnego Sumeru, używany w południowej Mezopotamii od co najmniej IV tysiąclecia p.n.e., jeden z najstarszych zapisanych języków.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język sumeryjski
Język turecki
Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język turecki
Język węgierski
Europy Środkowo-Wschodniej Język węgierski (węg.) – język należący do grupy języków ugryjskich, zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej (w ramach rodziny uralskiej).
Zobaczyć Aglutynacyjność i Język węgierski
Języki autochtoniczne Ameryk
Rozmieszczenie języków w Ameryce Północnej przed przybyciem Europejczyków język mapudungun (mapucze) Grupę języków rdzennej ludności obu Ameryk wydziela się ze względów czysto geograficznych, jak dotąd nie udało się bowiem ustalić ich wzajemnego pokrewieństwa.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Języki autochtoniczne Ameryk
Języki bantu
Rodziny językowe Afryki Języki bantu – rodzina języków afrykańskich, zaliczana do wielkiej rodziny nigero-kongijskiej.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Języki bantu
Języki syntetyczne
Języki syntetyczne – języki, w których formy gramatyczne tworzone sąza pomocąafiksów i funkcjonująw charakterze pojedynczego słowa.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Języki syntetyczne
Języki uralo-ałtajskie
Rozmieszczenie geograficzne języków uralo-ałtajskich Języki uralo-ałtajskie (liga uralo-ałtajska) – kontrowersyjna i współcześnie odrzucana rodzina językowa, łącząca języki uralskie i języki należące do kwestionowanej rodziny ałtajskiej.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Języki uralo-ałtajskie
Językoznawstwo
Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Językoznawstwo
Kategoria gramatyczna
Kategoria gramatyczna – typ cech semantycznych słowa, realizowanych w warstwie jego morfologii i wzajemnie wykluczających się.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Kategoria gramatyczna
Końcówka fleksyjna
Końcówka fleksyjna – morfem końcowy wyrazu w językach fleksyjnych, podlegający wymianie w drodze koniugacji lub deklinacji.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Końcówka fleksyjna
Morfem
Morfem – najmniejsza grupa fonemów, która niesie ze sobąokreślone znaczenie i której nie można podzielić na mniejsze jednostki znaczeniowe.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Morfem
Morfologia (językoznawstwo)
Morfologia – dziedzina lingwistyki zajmująca się formami odmiennymi części mowy (fleksja) oraz słowotwórstwem.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Morfologia (językoznawstwo)
Osoba (językoznawstwo)
Osoba – kategoria gramatyczna czasownika określająca, jak podmiot zdania ma się do stanu lub czynności określonej przez orzeczenie.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Osoba (językoznawstwo)
Przyrostek
Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).
Zobaczyć Aglutynacyjność i Przyrostek
Rdzeń (językoznawstwo)
Rdzeń (niekiedy także pierwiastek; por.) – główny morfem wyrazu, który pozostaje po oddzieleniu od niego wszystkich afiksów.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Rdzeń (językoznawstwo)
Rodzaj gramatyczny
Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Rodzaj gramatyczny
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Rzeczownik
Słowotwórstwo
Słowotwórstwo – dział językoznawstwa zajmujący się sposobami powstawania nowych wyrazów w języku.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Słowotwórstwo
Syntaktyka (językoznawstwo)
Syntaktyka, składnia (gr. sýntaxis – „porządek, szyk”, syntaktikós – „porządkujący”) – dział językoznawstwa, który zajmuje się budowąwypowiedzeń.
Zobaczyć Aglutynacyjność i Syntaktyka (językoznawstwo)
Wypowiedzenie
Wypowiedzenie – komunikat językowy wyrażony zespołem wyrazów powiązanych logicznie i gramatycznie lub jednym wyrazem, wyodrębnionym prozodyjnie (mającym zamknięty kontur intonacyjny).
Zobaczyć Aglutynacyjność i Wypowiedzenie
Zobacz także
Morfologia
- Aglutynacyjność
- Allomorf
- Alternacja (językoznawstwo)
- Augment
- Czasownik mocny w językach germańskich
- Deklinacja (językoznawstwo)
- Derywacja (językoznawstwo)
- Fleksja
- Glossematyka
- Hybryda (językoznawstwo)
- Imiesłów przysłówkowy współczesny
- Klasa nominalna
- Kulturem
- Lenicja
- Morfologia (językoznawstwo)
- Przegłos
- Przesuwka spółgłoskowa
- Reduplikacja
- Rodzaj gramatyczny
- Rozbiór gramatyczny
- Stemming
- Supletywizm
- Synkretyzm przypadków
- Słowotwórstwo
- Wymiana stóp
- Zdrobnienie
- Zgrubienie
- Złożenie (językoznawstwo)
Znany jako Język aglutynujący, Języki aglutynacyjne, Języki aglutynujące.