Pracujemy nad przywróceniem aplikacji Unionpedia w Google Play Store
TowarzyskiPrzybywający
🌟Uprościliśmy nasz projekt, aby ułatwić nawigację!
Instagram Facebook X LinkedIn

Analiza matematyczna

Indeks Analiza matematyczna

sfery, a przez to też objętość kuli. całkę Riemanna Analiza matematyczna – jeden z głównych działów nowożytnej matematyki, zaliczany do matematyki wyższej.

Spis treści

  1. 183 kontakty: Abraham Robinson, Aksjomat wyboru, Algebra, Algebra Banacha, Algebra liniowa, Analityczna teoria liczb, Analiza funkcjonalna, Analiza harmoniczna, Analiza rzeczywista, Analiza wektorowa, Analiza zespolona, Archimedes, Asymptota, Augustin Louis Cauchy, Bernard Bolzano, Bernhard Riemann, Brachistochrona, Brook Taylor, Bryła obrotowa, Całka, Całka oznaczona, Całka Riemanna, Carl Friedrich Gauss, Chaos (matematyka), Czasopismo naukowe, David Hilbert, Delta Diraca, Dynamiczne równanie ruchu, Ekstremum funkcji, Epoka hellenistyczna, Figura geometryczna, Filozofia przedsokratejska, Fizyka, Forma różniczkowa, Fraktal, Franciszek Mertens, Funkcja ciągła, Funkcja pierwotna, Funkcja rzeczywista, Funkcja wykładnicza, Funkcje specjalne, Geometria, Geometria analityczna, Geometria różniczkowa, Georg Cantor, George Gabriel Stokes, George Green, Gottfried Wilhelm Leibniz, Granica ciągu, Granica funkcji, ... Rozwiń indeks (133 jeszcze) »

Abraham Robinson

Abraham Robinson (ur. 6 października 1918 w Waldenburgu, zm. 11 kwietnia 1974 w New Haven, Connecticut) – amerykański matematyk, twórca analizy niestandardowej, w której do systemu liczb rzeczywistych dołączył odpowiednio skonstruowane liczby nieskończenie duże i liczby nieskończenie małe, definiując zbiór liczb hiperrzeczywistych.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Abraham Robinson

Aksjomat wyboru

Dla każdej rodziny niepustych zbiorów (słoików) istnieje funkcja przypisująca elementom z tych zbiorów po jednym elemencie w pewnym zbiorze (słoiku) (S''i'') jest rodzinązbiorów indeksowanąza pomocąliczb rzeczywistych '''R''', tzn.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Aksjomat wyboru

Algebra

Dzieło, z którego pochodzi określenie „algebra”: ''Al-kitab al-muchtasar fi hisab al-dżabr wa-al-mukabala'' (IX w.) Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych Algebra (al-dżabr) – jedna z głównych dziedzin matematyki, zajmująca się wszelkimi strukturami algebraicznymi, czyli zbiorami – lub bardziej ogólnymi klasami – wyposażonymi w działania; struktury te bywająteż nazywane algebrami ogólnymi.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Algebra

Algebra Banacha

Algebra Banacha – przestrzeń Banacha z określonym dodatkowym działaniem mnożenia wraz z którym tworzy ona algebrę nad ciałem liczb rzeczywistych (algebrę rzeczywistą) bądź zespolonych (algebrę zespoloną) i w której norma jest podmultiplikatywna, tj.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Algebra Banacha

Algebra liniowa

Wykład dotyczący podstaw algebry macierzy Algebra liniowa – dział algebry opisujący przestrzenie liniowe i inne moduły, zwłaszcza skończonego wymiaru, a także blisko powiązane tematy jak układy równań liniowych i macierze.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Algebra liniowa

Analityczna teoria liczb

techniki kolorowania dziedziny Analityczna teoria liczb w matematyce jest częściąteorii liczb zajmującąsię zastosowaniami metod analizy matematycznej w celu rozwiązania problemów dotyczących liczb całkowitych.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Analityczna teoria liczb

Analiza funkcjonalna

Analiza funkcjonalna – dział analizy matematycznej zajmujący się głównie badaniem własności przestrzeni funkcyjnych.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Analiza funkcjonalna

Analiza harmoniczna

transformaty Fouriera Analiza harmoniczna, analiza fourierowska – dział analizy matematycznej badający szeregi Fouriera i transformacje Fouriera.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Analiza harmoniczna

Analiza rzeczywista

granicy. funkcji Weierstrassa – ciągłej, ale nieróżniczkowalnej w żadnym punkcie nieciągła w zerze, bo nie ma tam w ogóle granicy. stacjonarności prawie wszędzie. analityczna (klasy C^\omega), ponieważ jej wszystkie pochodne znikają. Analiza rzeczywista – podstawowy dział analizy matematycznej badający funkcje rzeczywiste, zwłaszcza te zmiennej rzeczywistej.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Analiza rzeczywista

Analiza wektorowa

Analiza wektorowa – dział analizy matematycznej badający pola wektorowe, a także stosujący operatory wektorowe jak gradient do opisu pól skalarnych.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Analiza wektorowa

Analiza zespolona

biegunowym układzie współrzędnych. Argument jest reprezentowany poprzez odcień, a moduł za pomocąjasności i nasycenia. Analiza zespolona – dział analizy matematycznej badający funkcje zespolone zmiennej zespolonej, jednej lub wielu.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Analiza zespolona

Archimedes

Pomnik przedstawiający Archimedesa – Berlin, Alt-Treptow, ogród Obserwatorium Archenholda Archimedes z Syrakuz (gr. Archimedes ho Syrakosios; ok. 287–212 p.n.e.) – grecki matematyk, fizyk i inżynier.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Archimedes

Asymptota

Funkcja \tfrac1x+x ma dwie asymptoty: y.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Asymptota

Augustin Louis Cauchy

Augustin Louis Cauchy, IPA (ur. 21 sierpnia 1789 w Paryżu, zm. 23 maja 1857 w Sceaux pod Paryżem) – francuski matematyk i fizyk matematyczny zajmujący się głównie analizą, algebrąi mechanikąklasyczną, zwłaszcza mechanikąośrodków ciągłych.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Augustin Louis Cauchy

Bernard Bolzano

Bernard Placidus Johann Nepomuk Bolzano (ur. 5 października 1781 w Pradze, zm. 18 grudnia 1848 tamże) – czeski uczony pochodzenia włosko-niemieckiego: matematyk, filozof, teolog i historyk, a także duchowny katolicki; wykładowca Uniwersytetu Karola w Pradze.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Bernard Bolzano

Bernhard Riemann

Georg Friedrich Bernhard Riemann (ur. 17 września 1826 w Breselenz, Królestwo Hanoweru; zm. 20 lipca 1866 w Selasca koło Verbanii, Włochy) – niemiecki uczony: matematyk, fizyk teoretyczny i doświadczalny oraz filozof przyrody, profesor Uniwersytetu w Getyndze, członek korespondent Berlińskiej Akademii Nauk (1859) i brytyjskiego Royal Society (1866).

Zobaczyć Analiza matematyczna i Bernhard Riemann

Brachistochrona

Brachistochrona Brachistochrona, krzywa najkrótszego spadku (gr. βραχιστoς brachistos – „najkrótszy” + χρovoς chronos – „czas”) – krzywa, po której masa punktowa pod wpływem stałej siły (siły ciężkości) stacza się w możliwie najkrótszym czasie.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Brachistochrona

Brook Taylor

Brook Taylor Brook Taylor (ur. 18 sierpnia 1685 na przedmieściach Londynu Edmonton, zm. 29 grudnia 1731 w Londynie) – angielski matematyk, znany jako autor pojęcia nazwanego potem szeregiem Taylora.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Brook Taylor

Bryła obrotowa

Bryła obrotowa – bryła geometryczna ograniczona powierzchniąpowstałąz obrotu figury płaskiej dookoła prostej (osi obrotu).

Zobaczyć Analiza matematyczna i Bryła obrotowa

Całka

Całka – ogólne określenie wielu różnych, choć powiązanych ze sobąpojęć analizy matematycznej.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Całka

Całka oznaczona

Całka oznaczona – synonim nazwy „całka Riemanna” albo ogólniej: określenie odnoszące się do tych pojęć całki, dla których zachodzi pewna wersja wzoru Newtona-Leibniza, jak na przykład.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Całka oznaczona

Całka Riemanna

Całka jako „zorientowane pole pod wykresem”: wartościącałki z rzeczywistej funkcji f na przedziale a, b jest pole powierzchni obszarów zaznaczonych na niebiesko pomniejszone o pole obszaru oznaczonego kolorem żółtym. Całka Riemanna – konstrukcja analizy matematycznej przedstawiona przez niemieckiego matematyka Bernharda Riemanna w 1854 roku w jego pracy habilitacyjnej na Uniwersytecie w Getyndze pt.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Całka Riemanna

Carl Friedrich Gauss

właśc.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Carl Friedrich Gauss

Chaos (matematyka)

Atraktor Lorenza dla parametrów ρ.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Chaos (matematyka)

Czasopismo naukowe

Czasopismo naukowe – rodzaj czasopisma, w którym sądrukowane publikacje naukowe podlegające recenzji naukowej.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Czasopismo naukowe

David Hilbert

problemów Hilberta w tle. David Hilbert (ur. 23 stycznia 1862 w Królewcu (Prusy Wschodnie), zm. 14 lutego 1943 w Getyndze) – niemiecki matematyk.

Zobaczyć Analiza matematyczna i David Hilbert

Delta Diraca

Delta Diraca – obiekt matematyczny wprowadzony przez brytyjskiego fizyka teoretycznego Paula Diraca.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Delta Diraca

Dynamiczne równanie ruchu

Dynamiczne równanie ruchu (różniczkowe równanie ruchu) – równanie różniczkowe, określające szybkość zmian pewnych wielkości fizycznych (np. prędkości, położenia) jako funkcję aktualnego stanu układuЛ.Г.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Dynamiczne równanie ruchu

Ekstremum funkcji

Ekstrema lokalne funkcji f(x).

Zobaczyć Analiza matematyczna i Ekstremum funkcji

Epoka hellenistyczna

Epoka hellenistyczna – okres w dziejach regionu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu (zwłaszcza obszarów znajdujących się pod greckim panowaniem), którego początek wyznacza śmierć Aleksandra Wielkiego w 323 roku p.n.e., a koniec – rzymskie podboje zakończone zajęciem ptolemejskiego Egiptu w 30 roku p.n.e.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Epoka hellenistyczna

Figura geometryczna

Figura geometryczna – dowolny podzbiór danej przestrzeni, zwykle przestrzeni euklidesowej, afinicznej lub rzutowej.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Figura geometryczna

Filozofia przedsokratejska

Filozofia przedsokratejska – okres w filozofii starożytnej przed wystąpieniem Sokratesa, obejmujący filozofów przyrody i często ujmowanych w osobnąkategorię sofistów.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Filozofia przedsokratejska

Fizyka

400px Krakowie Fizyka (z, physis – „natura”) – podstawowa nauka przyrodnicza badająca najbardziej fundamentalne i uniwersalne właściwości materii i energii, ich przemiany oraz oddziaływania między nimi.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Fizyka

Forma różniczkowa

k-forma różniczkowa, albo krótko: k-forma – bardzo głębokie uogólnienie różniczki funkcji postaci f\colon \mathbb R^n \to \mathbb R. Formy różniczkowe można zdefiniować na wiele sposobów np.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Forma różniczkowa

Fraktal

Fraktal Fraktal (łac. fractus – złamany, cząstkowy, ułamkowy) w znaczeniu potocznym oznacza zwykle obiekt samopodobny (tzn. taki, którego części sąpodobne do całości) albo „nieskończenie złożony” (ukazujący coraz bardziej złożone detale w dowolnie wielkim powiększeniu).

Zobaczyć Analiza matematyczna i Fraktal

Franciszek Mertens

Franciszek Karol Józef Mertens, znany też jako Franz Carl Joseph Mertens (ur. 20 marca 1840 w Środzie Wielkopolskiej, zm. 5 marca 1927 w Wiedniu) – polsko-austriacki matematyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Franciszek Mertens

Funkcja ciągła

Funkcja ciągła – funkcja, którąintuicyjnie można scharakteryzować jako.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Funkcja ciągła

Funkcja pierwotna

stałej c. Funkcja pierwotna – dla danej funkcji f taka funkcja F, której pochodna F' jest równa f. Proces wyznaczania funkcji pierwotnej nazywa się również całkowaniem (nieoznaczonym) i można go postrzegać jako działanie odwrotne do wyznaczania pochodnej.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Funkcja pierwotna

Funkcja rzeczywista

Masa to przykład funkcji o wartościach rzeczywistych. Prawdopodobieństwo formalizuje się jako rodzaj funkcji o wartościach rzeczywistych. Funkcja rzeczywista – funkcja, której przeciwdziedzina jest podzbiorem zbioru liczb rzeczywistych; innymi słowy jest to funkcja o wartościach rzeczywistych: f:X→Y, Y⊆ℝ.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Funkcja rzeczywista

Funkcja wykładnicza

Wykres funkcji y.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Funkcja wykładnicza

Funkcje specjalne

Funkcje specjalne – umowna nazwa grupy funkcji, które nie sąfunkcjami elementarnymi, a jednocześnie odgrywająważnąrolę w wielu dziedzinach nauki.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Funkcje specjalne

Geometria

teorii strun stereometrii, udowodnione najpóźniej przez Teajteta (IV w. p.n.e.) płaszczyzny hiperbolicznej za pomocąsiedmiokątów foremnych – użyty tu model to dysk Poincarégo Geometria (gr. γεωμετρία; geo – ziemia, metria – miara) – jedna z głównych dziedzin matematyki; tradycyjnie i nieformalnie definiowana jako nauka o przestrzeni i jej podzbiorach zwanych figuramiGeometria, Encyklopedia Popularna PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1986,, s.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Geometria

Geometria analityczna

układu współrzędnych; zaznaczono również ćwiartki układu Trójwymiarowe współrzędne sferyczne z zaznaczonymi również osiami kartezjańskimi i siatkąGeometria analityczna – dział geometrii zajmujący się badaniem figur geometrycznych metodami analitycznymi (obliczeniowymi) i algebraicznymi.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Geometria analityczna

Geometria różniczkowa

Geometria różniczkowa – dziedzina geometrii, badająca krzywe, powierzchnie i ich wielowymiarowe uogólnienia zwane hiperpowierzchniami i rozmaitościami, opierając się na geometrii analitycznej, szeroko stosując metody analizy matematycznej, głównie rachunku różniczkowego.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Geometria różniczkowa

Georg Cantor

Georg Ferdinand Ludwig Philipp Cantor (ur. 3 marca 1845 w Petersburgu, zm. 6 stycznia 1918 w sanatorium w Halle) – niemiecki matematyk, profesor Uniwersytetu w Halle, laureat Medalu Sylvestera za rok 1904.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Georg Cantor

George Gabriel Stokes

George Stokes George Gabriel Stokes (ur. 13 sierpnia 1819 w Skreen w hrabstwie Sligo w Irlandii, zm. 1 lutego 1903 w Cambridge w Anglii) – irlandzki matematyk i fizyk, profesor Uniwersytetu w Cambridge.

Zobaczyć Analiza matematyczna i George Gabriel Stokes

George Green

Strona tytułowa oryginalnego eseju George'a Greena, który jest znany jako twierdzenie Greena. Publikacja została wydana za prywatne pieniądze autora (informacja ta jest zamieszczona na stronie tytułowej). Młyn Greena w Sneinton, własność ojca Greena. W roku 1986 został odrestaurowany i obecnie jest centrum naukowym.

Zobaczyć Analiza matematyczna i George Green

Gottfried Wilhelm Leibniz

Gottfried Wilhelm Leibniz, znany także pod nazwiskiem Leibnitz (ur. w Lipsku, zm. 14 listopada 1716 w Hanowerze) – niemiecki polihistor: prawnik, dyplomata, historyk i bibliotekarz, zajmujący się też filozofią, matematyką, fizykąteoretycznąi inżynieriąmechaniczną; doktor prawa i filozofii, przez większość kariery zatrudniony na dworze Księstwa Hanoweru.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Gottfried Wilhelm Leibniz

Granica ciągu

Sekwencja określona przez obwody boków foremnych figur, ma granicę równąobwodowi okręgu, tj. 2 \pi r. Odpowiednia sekwencja dla wielokątów opisanych na okręgu ma takąsamągranicę. Granica ciągu – wartość, w której dowolnym otoczeniu znajdująsię prawie wszystkie (tzn.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Granica ciągu

Granica funkcji

Granica funkcji – wartość, do której obrazy danej funkcji zbliżająsię nieograniczenie dla argumentów dostatecznie bliskich wybranemu punktowi.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Granica funkcji

Grupa Liego

module 1, z mnożeniem zespolonym jako działaniem grupowym (grupie odpowiada okrąg o środku 0 i promieniu 1 w płaszczyźnie zespolonej) Grupa Liego – grupa ciągła, tzn.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Grupa Liego

Guido Fubini

Guido Fubini (ur. 19 stycznia 1879 w Wenecji, zm. 6 czerwca 1943 w Nowym Jorku) – włoski matematyk zajmujący się różnymi obszarami analizy jak równania różniczkowe, analiza funkcjonalna, analiza zespolona i geometria różniczkowa.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Guido Fubini

Guillaume François Antoine de l’Hospital

Guillaume François Antoine, markiz de l’Hospital lub l’Hôpital (IPA:, ur. w 1661 w Paryżu, zm. 2 lutego 1704 tamże) – francuski matematyk.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Guillaume François Antoine de l’Hospital

Heinrich Eduard Heine

Heinrich Eduard Heine (ur. 18 marca 1821 w Berlinie, zm. 21 października 1881 w Halle) – niemiecki matematyk zajmujący się analizą.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Heinrich Eduard Heine

Henri Lebesgue

Henri Lebesgue Henri Léon Lebesgue (ur. 28 czerwca 1875 w Beauvais, zm. 26 lipca 1941 w Paryżu) – francuski matematyk, członek Francuskiej Akademii Nauk, profesor Sorbony i College de France.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Henri Lebesgue

Henri Poincaré

Jules Henri Poincaré (ur. 29 kwietnia 1854 w Cité Ducale niedaleko Nancy, Francja, zm. 17 lipca 1912 w Paryżu) (wym.) – francuski uczony: matematyk, fizyk teoretyczny i matematyczny, astronom teoretyczny i filozof nauki, w tym matematyki, a z wykształcenia również inżynier górnictwa.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Henri Poincaré

Henryk Iwaniec

Henryk Iwaniec (ur. 9 października 1947 w Elblągu) – polsko-amerykański matematyk, profesor na Uniwersytecie Rutgersa (ang. Rutgers University) w stanie New Jersey, a dawniej pracownik Institute for Advanced Study (IAS) w Princeton i Instytutu Matematycznego Polskiej Akademii Nauk (IM PAN).

Zobaczyć Analiza matematyczna i Henryk Iwaniec

Hermann Schwarz

Hermann Schwarz Karl Hermann Amandus Schwarz (ur. 25 stycznia 1843 w Hermsdorfie koło Hirschbergu, późniejszym Sobieszowie koło Jeleniej Góry; zm. 30 listopada 1921 w Berlinie) – niemiecki matematyk zajmujący się różnymi obszarami analizy jak rzeczywista, zespolona, równania różniczkowe cząstkowe, rachunek wariacyjny i geometria różniczkowa.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Hermann Schwarz

Hipoteza geometryzacyjna

William Thurston Hipoteza geometryzacyjna Thurstona – hipoteza topologiczna, wysunięta przez amerykańskiego matematyka Williama Thurstona.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Hipoteza geometryzacyjna

Hipoteza Poincarégo

Hipoteza Poincarégo – hipoteza dotycząca 3-wymiarowych rozmaitości topologicznych sformułowana w pracach Henriego Poincarégo w roku 1904.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Hipoteza Poincarégo

Hipoteza Riemanna

Odcinek podkastu Nauka XXI wieku Wykres funkcji dzeta Riemanna dla x > 1 Wykres części rzeczywistej i urojonej funkcji dzeta Riemanna dla s.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Hipoteza Riemanna

Hugo Steinhaus

Hugo Dyonizy Steinhaus (ur. 14 stycznia 1887 w Jaśle, zm. 25 lutego 1972 we Wrocławiu) – polski matematykProf.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Hugo Steinhaus

Iloczyn skalarny

Iloczyn skalarny – pewna forma dwuliniowa na danej przestrzeni liniowej, tj.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Iloczyn skalarny

Isaac Barrow

Isaac Barrow (ur. październik 1630 w Londynie, zm. 4 maja 1677 tamże) – angielski matematyk i teolog.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Isaac Barrow

Isaac Newton

Isaac Newton, Izaak Newton (ur. w Woolsthorpe-by-Colsterworth, zm. w Kensington) – angielski uczony: fizyk, astronom, matematyk, filozof, alchemik, biblista i historyk oraz urzędnik państwowy.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Isaac Newton

James Gregory

James Gregory(1638-1675) ''Vera circuli et hyperbolae quadratura'', 1667 James Gregory (ur. listopad 1638 w Drumoak koło Aberdeen, zm. październik 1675 w Edynburgu) – szkocki astronom i matematyk.

Zobaczyć Analiza matematyczna i James Gregory

Józef Maria Hoene-Wroński

Pomnik w Wolsztynie Józef Maria Hoene-Wroński, nazwisko rodowe Hoëné (ur. 24 sierpnia 1776 w Wolsztynie, zm. 9 sierpnia 1853 w Neuilly-sur-Seine) – polski polihistor: matematyk, fizyk, filozof, ekonomista i prawnik; służył jako oficer w armii Kościuszki, a następnie w armii rosyjskiej.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Józef Maria Hoene-Wroński

Jean Baptiste Joseph Fourier

Jean Baptiste Joseph Fourier (ur. 21 marca 1768 w Auxerre, zm. 16 maja 1830 w Paryżu) – francuski matematyk i fizyk.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Jean Baptiste Joseph Fourier

Jean Darboux

Jean Gaston Darboux (ur. 14 sierpnia 1842 w Nîmes, zm. 23 lutego 1917 w Paryżu) – francuski matematyk, profesor Sorbony.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Jean Darboux

Jean le Rond d’Alembert

Jean Le Rond d’Alembert (ur. 16 listopada 1717 w Paryżu, zm. 29 października 1783 tamże) – francuski intelektualista: filozof, matematyk i fizyk matematyczny, a z wykształcenia również adwokat.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Jean le Rond d’Alembert

Johann Bernoulli

Johann Bernoulli (ur. 27 lipca 1667 w Bazylei, zm. 1 stycznia 1748 tamże) – szwajcarski matematyk i fizyk matematyczny, członek Petersburskiej Akademii Nauk, profesor uniwersytetów w Bazylei i w Groningen.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Johann Bernoulli

John Wallis

John Wallis John Wallis (ur. 23 listopada 1616, zm. 28 października 1703) – angielski duchowny i uczony: matematyk oraz kryptograf.

Zobaczyć Analiza matematyczna i John Wallis

Joseph Louis Lagrange

Joseph Louis Lagrange, wł. Giuseppe Lodovico (Luigi) Lagrangia (ur. 25 stycznia 1736 w Turynie, zm. 10 kwietnia 1813 w Paryżu) – włosko-francuski uczony, zawodowo związany też z Królestwem Prus; matematyk, fizyk matematyczny i astronom teoretyczny.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Joseph Louis Lagrange

Karl Weierstraß

Collegium Hosianum) Karl Theodor Wilhelm Weierstraß (ur. 31 października 1815 w Ostenfelde w Westfalii, zm. 19 lutego 1897 w Berlinie) – niemiecki matematyk, profesor Uniwersytetu Berlińskiego, członek Akademii Nauk – Pruskiej i Francuskiej.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Karl Weierstraß

Kawiarnia Szkocka

Plac Akademicki. Budynek, na parterze którego mieściła się kawiarnia Szkocka Ulica Akademicka – po prawej dawna siedziba kawiarni Kawiarnia Szkocka – nieistniejąca już przedwojenna lwowska kawiarnia, położona w centrum miasta, przy placu Akademickim 9, w pobliżu starego gmachu Uniwersytetu.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Kawiarnia Szkocka

Konstruktywna analiza niestandardowa

Konstruktywna analiza niestandardowa – w matematyce wersja analizy niestandardowej Abrahama Robinsona rozwijana przez Moerdijka (1995), Palmgrena (1998) i Ruokolainena (2004).

Zobaczyć Analiza matematyczna i Konstruktywna analiza niestandardowa

Kryterium d’Alemberta

Kryterium d’Alemberta (także kryterium ilorazowe d’Alemberta) – jedno z podstawowych kryteriów zbieżności szeregów o wyrazach dodatnich udowodnione przez d’Alemberta.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Kryterium d’Alemberta

Kryterium Leibniza

Kryterium Leibniza – kryterium zbieżności szeregów naprzemiennych mówiące, że szereg naprzemienny, którego ciąg wyrazów jest nierosnący i zbieżny do 0, jest zbieżny.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Kryterium Leibniza

Krzywa

Parabola – prosty przykład krzywej. Krzywa – uogólnienie linii prostej.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Krzywa

Kula

Kula – uogólnienie pojęcia koła na więcej wymiarów, zdefiniowane dla wszystkich przestrzeni metrycznych.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Kula

Kwaterniony

język.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Kwaterniony

Laurent Schwartz

Laurent Schwartz (ur. 5 marca 1915 w Paryżu, zm. 4 lipca 2002 tamże) – francuski matematyk pochodzenia żydowskiego.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Laurent Schwartz

Leonhard Euler

Leonhard Euler (wym. niem. MAF:,; ur. 15 kwietnia 1707 w Bazylei, zm. 18 września 1783 w Petersburgu) – szwajcarski matematyk i fizyk; był pionierem w wielu obszarach obu tych nauk.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Leonhard Euler

Liczby hiperrzeczywiste

Liczby hiperrzeczywiste (niestandardowe liczby rzeczywiste, liczby hiperrealne) – pojęcie analizy niestandardowej; niearchimedesowe rozszerzenie ciała liczb rzeczywistych.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Liczby hiperrzeczywiste

Liu Hui

Liu Hui (ur. ok. 225, zm. ok. 295) – chiński matematyk, w pracy opublikowanej w 264 roku metodąArchimedesa dla wieloboków o 3072 bokach ustalił przybliżonąwartość liczby pi na 3,14159.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Liu Hui

Lwowska szkoła matematyczna

alt.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Lwowska szkoła matematyczna

Marie Ennemond Camille Jordan

Marie Ennemond Camille Jordan (ur. 5 stycznia 1838 w Lyonie, zm. 22 stycznia 1922 w Paryżu) – matematyk francuski znany szerzej pod swoim trzecim imieniem jako Camille Jordan.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Marie Ennemond Camille Jordan

Matematyka

Rafaela Santiego (XVI wiek); cyrkiel trzyma Euklides, grecki matematyk z III wieku p.n.e. Uniwersytetu Oksfordzkiego; na ziemi znajduje się parkietaż Penrose’a opisany po raz pierwszy przez jednego z pracowników tej placówki. Matematyka (z łac. mathematicus, od gr. μαθηματικός mathēmatikós, od μαθηματ-, μαθημα mathēmat-, mathēma, „nauka, lekcja, poznanie”, od μανθάνειν manthánein, „uczyć się, dowiedzieć”; prawd.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Matematyka

Matematyka wyższa

Wyższa matematyka — przedmioty matematyczne nauczane w szkołach średnich i uczelniach wyższych, obejmujący m.in.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Matematyka wyższa

Maurice Fréchet

Maurice Fréchet Maurice René Fréchet (ur. 2 września 1878 w Maligny, zm. 4 czerwca 1973 w Paryżu) – francuski matematyk, zyskał uznanie za wkład w rozwój topologii, analizy funkcjonalnej, statystyki, teorii prawdopodobieństwa.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Maurice Fréchet

Mechanika Lagrange’a

Mechanika Lagrange’a – przeformułowanie mechaniki klasycznej przy użyciu zasady najmniejszego działania Hamiltona.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Mechanika Lagrange’a

Mechanika nieba

Mechanika nieba – dział astronomii zajmujący się badaniem i formułowaniem matematycznej teorii ruchu ciał niebieskich.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Mechanika nieba

Metoda numeryczna

Metoda numeryczna – metoda rozwiązywania problemów matematycznych za pomocądziałań na liczbach.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Metoda numeryczna

Metoda wyczerpywania

Archimedes korzystał z metody wyczerpywania do obliczeń powierzchni koła Metoda wyczerpywania – metoda obliczania pola powierzchni figury geometrycznej za pomocąwpisania w niąciągu wzajemnie rozłącznych wielokątów o znanej powierzchni, których suma pól zbliża się do powierzchni badanej figury.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Metoda wyczerpywania

Miara (matematyka)

Nieformalnie miara przypisuje zbiorom nieujemne liczby rzeczywiste tak, by większym zbiorom odpowiadały większe liczby. Miara – funkcja określająca „wielkości” mierzalnych podzbiorów ustalonego zbioru poprzez przypisanie im liczb nieujemnych bądź nieskończoności przy założeniu, że zbiór pusty ma miarę zero, a miara sumy zbiorów rozłącznych jest sumąich miar.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Miara (matematyka)

Michaił Ostrogradski

Michaił Ostrogradski Michaił Wasiljewicz Ostrogradski, ros. Михаил Васильевич Остроградский, ukr. Михайло Васильович Остроградський (ur. 24 września 1801 w Połtawie, zm. 1 stycznia 1862 tamże) – matematyk Imperium Rosyjskiego.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Michaił Ostrogradski

Michel Rolle

Michel Rolle (ur. 21 kwietnia 1652 w Ambert, zm. 8 listopada 1719 w Paryżu) – francuski matematyk.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Michel Rolle

Nauki ścisłe

przyrodoznawcy jako wpływowy matematyk, fizyk, astronom, geodeta i wynalazca, zwany „księciem matematyków”. najważniejszego człowieka XX wieku.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Nauki ścisłe

Nauki empiryczne

Nauki empiryczne, inaczej nauki indukcyjne – nauki klasyfikowane, będące wynikiem rozumowań indukcyjnych, stanowiące przeciwieństwo nauk dedukcyjnych, używających głównie rozumowań dedukcyjnych.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Nauki empiryczne

Niels Henrik Abel

Niels Henrik Abel (ur. 5 sierpnia 1802 w Findö koło Stavanger, zm. 6 kwietnia 1829 we Frolandsvark pod Arendal) – norweski matematyk zajmujący się algebrąi analizą.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Niels Henrik Abel

Nieskończenie małe

Nieskończenie małe – pojęcie analizy matematycznej o co najmniej dwóch znaczeniach.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Nieskończenie małe

Objętość (matematyka)

Objętość – miara 3-wymiarowej przestrzeni.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Objętość (matematyka)

Operator różniczkowy

Operator różniczkowy – operator określony na przestrzeni funkcji różniczkowalnych, definiujący proces tworzenia z danej funkcji nowej funkcji za pomocąoperacji różniczkowania.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Operator różniczkowy

Pappus z Aleksandrii

Pappus z Aleksandrii, Páppos,, Pappos ho Aleksandreus (przełom III i IV wieku) – grecki matematyk.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Pappus z Aleksandrii

Paradoks Banacha-Tarskiego

Paradoks Banacha-Tarskiego: Kula może być pocięta na skończenie wiele kawałków, z których można złożyć dwie kule identyczne z kuląwyjściowąParadoks Banacha-Tarskiego (paradoks Hausdorffa-Banacha-Tarskiego, paradoksalny rozkład kuli) – paradoksalne twierdzenie teorii miary sformułowane i udowodnione przez Stefana Banacha i Alfreda Tarskiego w 1924 roku.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Paradoks Banacha-Tarskiego

Paradoksy Zenona z Elei

Paradoksy Zenona z Elei – zbiór kilku paradoksów pochodzących od greckiego filozofa, Zenona z Elei.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Paradoksy Zenona z Elei

Paradygmat

Paradygmat (gr. parádeigma „przykład, wzór”) – zbiór pojęć i teorii tworzących podstawy danej nauki; znaczenie to wprowadził filozof Thomas Kuhn w książce Struktura rewolucji naukowych (ang. The Structure of Scientific Revolutions) z 1962 roku.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Paradygmat

Peter Gustav Lejeune Dirichlet

Johann Peter Gustav Lejeune Dirichlet (ur. 13 lutego 1805 w Düren, zm. 5 maja 1859 w Getyndze) – niemiecki matematyk francuskiego pochodzenia.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Peter Gustav Lejeune Dirichlet

Pi

Jeśli średnica koła.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Pi

Pierre Simon de Laplace

Herb Laplace’a Pierre Simon de Laplace (ur. 23 marca 1749 w Beaumont-en-Auge, zm. 5 marca 1827 w Paryżu) – francuski naukowiec i urzędnik państwowy, polityk i nobilitowany arystokrata; matematyk, fizyk teoretyczny i doświadczalny, astronom oraz geodeta, a poniekąd i filozof nauki.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Pierre Simon de Laplace

Pietro Mengoli

''Novae quadraturae arithmeticae'', 1650 Pietro Mengoli; polska wersja imienia – Piotr; (ur. w 1626 w Bolonii, zm. 1686 tamże) był włoskim duchownym i matematykiem z Bolonii.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Pietro Mengoli

Pochodna funkcji

Wykres funkcji narysowanej na czarno i linii stycznej do tej funkcji, narysowanej na czerwono. Nachylenie linii stycznej jest równe pochodnej funkcji w zaznaczonym punkcie. Pochodna funkcji – nieformalnie: miara szybkości funkcji, czyli tempa zmian jej wartości względem zmian jej argumentów, 4.5-1 (a).

Zobaczyć Analiza matematyczna i Pochodna funkcji

Podstawowe twierdzenie rachunku całkowego

Isaac Barrow (1630–1677) James Gregory (1638–1675) Isaac Newton (1643–1727) Gottfried Wilhelm Leibniz (1646–1716) Podstawowe twierdzenie rachunku całkowego, podstawowe twierdzenie analizy, twierdzenie Newtona-Leibniza – twierdzenie mówiące o tym, że podstawowe operacje rachunku różniczkowego i całkowego – różniczkowanie i całkowanie – sąoperacjami odwrotnymi.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Podstawowe twierdzenie rachunku całkowego

Podstawy matematyki

Podstawy matematyki – dział matematyki wyższej będący fundamentem wszystkich innych dyscyplin; obejmuje zwłaszcza.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Podstawy matematyki

Pole (fizyka)

Pole – przestrzenny rozkład pewnej wielkości fizycznej, zwłaszcza pośredniczący w oddziaływaniach.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Pole (fizyka)

Pole powierzchni

Pole powierzchni (potocznie krótko pole lub powierzchnia) – dwuwymiarowa miara przyporządkowująca danej figurze nieujemnąliczbę w pewnym sensie charakteryzującąjej rozmiar.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Pole powierzchni

Polska szkoła matematyczna

lwowskiej szkoły matematycznej (1930) Polska szkoła matematyczna – potoczne określenie środowiska matematyków działających w Polsce w latach 1918–1939.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Polska szkoła matematyczna

Prawa fizyki

Prawa fizyki – pojęcia określające pewien niezmiennik występujący w przyrodzie.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Prawa fizyki

Prawdopodobieństwo

Prawdopodobieństwo – w znaczeniu potocznym, szansa na wystąpienie jakiegoś zdarzenia, natomiast w matematycznej teorii prawdopodobieństwa, rodzina miar służących do opisu częstości lub pewności tego zdarzenia.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Prawdopodobieństwo

Prędkość

Prędkość – wielkość fizyczna opisująca szybkość zmiany położenia ciała względem układu odniesienia.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Prędkość

Problem bazylejski

Problem bazylejski – zagadnienie elementarnej analizy matematycznej i teorii liczb.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Problem bazylejski

Problemy milenijne

Problemy milenijne (ang. Millennium Prize Problems) – zestaw siedmiu zagadnień matematycznych ogłoszonych przez Instytut Matematyczny Claya 24 maja 2000 roku; za rozwiązanie każdego z nich wyznaczono milion dolarów nagrody.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Problemy milenijne

Proces ergodyczny

Proces ergodyczny (stacjonarny proces ergodyczny) – proces stacjonarny, dla którego wartości parametrów statystycznych po zbiorze realizacji (czyli wartość średnia, wariancja i funkcja autokorelacji) sąrówne wartościom tych parametrów z jego dowolnej realizacji czasowej.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Proces ergodyczny

Przestrzeń euklidesowa

Przestrzeń euklidesowa – przestrzeń opisywana przez geometrię euklidesową.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Przestrzeń euklidesowa

Przestrzeń funkcyjna

Przestrzeń funkcyjna – zbiór funkcji ze zbioru X w zbiór Y, z odpowiednio zdefiniowanąstrukturą, która tworzy z niego przestrzeń (np. przestrzeń topologiczną, przestrzeń liniowączy przestrzeń liniowo-topologiczną).

Zobaczyć Analiza matematyczna i Przestrzeń funkcyjna

Przestrzeń Hilberta

Przestrzeń Hilberta – przestrzeń unitarna zupełna.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Przestrzeń Hilberta

Rachunek różniczkowy i całkowy

Rachunek różniczkowy i całkowy – podstawowy dział analizy matematycznej, badający pochodne i całki funkcji zmiennej rzeczywistej lub zespolonej.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Rachunek różniczkowy i całkowy

Rachunek wariacyjny

brachistochrony – klasyczne zagadnienie rachunku wariacyjnego zagadnienia Plateau. Rachunek wariacyjny – dziedzina analizy matematycznej zajmująca się szukaniem ekstremów funkcjonałów określonych na przestrzeniach funkcyjnych.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Rachunek wariacyjny

Róg Gabriela

Model rogu Gabriela Róg Gabriela (lub trąbka Torricellego) – bryła geometryczna, opisana przez Evangelistę Torricellego, o nieskończonej powierzchni zewnętrznej, ale skończonej objętości.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Róg Gabriela

Równania Eulera-Lagrange’a

Równania Eulera-Lagrange’a, równania Lagrange’a – równania cząstkowe drugiego rzędu, których rozwiązaniami sąfunkcje, dla których funkcjonał (zadany całkąoznaczoną) jest stacjonarny.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Równania Eulera-Lagrange’a

Równania Maxwella

James Clerk Maxwell Równania Maxwella – cztery podstawowe równania elektrodynamiki klasycznej zebrane i rozwinięte przez Jamesa Clerka Maxwella.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Równania Maxwella

Równania Naviera-Stokesa

Równania Naviera-Stokesa (nazwane na cześć Claude’a-Louis Naviera i George’a Gabriela Stokesa) – zestaw równań opisujących zasadę zachowania pędu dla poruszającego się płynu.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Równania Naviera-Stokesa

Równanie całkowe

Równanie całkowe – równanie funkcyjne, w którym występuje całka zawierająca niewiadomąfunkcję.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Równanie całkowe

Równanie falowe

Równanie falowe – matematyczne równanie różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu opisujące ruch falowy.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Równanie falowe

Równanie różniczkowe

Równanie różniczkowe – równanie określające zależność pomiędzy nieznanąfunkcjąa jej pochodnymi.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Równanie różniczkowe

Równanie różniczkowe cząstkowe

Równanie różniczkowe cząstkowe – równanie funkcyjne, w którym niewiadomąjest funkcja więcej niż jednej zmiennej i występująjej pochodne cząstkowe.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Równanie różniczkowe cząstkowe

Równanie różniczkowe zwyczajne

Równanie różniczkowe zwyczajne – równanie, w którym występują: jedna zmienna niezależna t oraz jedna lub więcej funkcji niewiadomych i ich pochodne.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Równanie różniczkowe zwyczajne

Reguła de l’Hospitala

Przykład zastosowania reguły de l’Hospitala dla funkcji \colorBurntOrangef(x).

Zobaczyć Analiza matematyczna i Reguła de l’Hospitala

Routledge Encyclopedia of Philosophy

Routledge Encyclopedia of Philosophy – encyklopedia filozofii pod redakcjąEdwarda Craiga.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Routledge Encyclopedia of Philosophy

Rozmaitość różniczkowa

('''1''') Przykład wprowadzenia '''rozmaitości różniczkowej klasy C^0''' na sferze: mapy tworzące tę rozmaitość zawierają'''linie współrzędnych,''' które sąkrzywymi w ogólności '''niegładkimi''' (na mapie środkowej i z prawej strony zwrotnik Raka jest krzywągładką, ale na mapie z lewej ma ostre zagięcie – ta ostatnia krzywa nie ma pochodnej w punkcie zagięcia).

Zobaczyć Analiza matematyczna i Rozmaitość różniczkowa

Rozmaitość riemannowska

Rozmaitość riemannowska (przestrzeń Riemanna) – rzeczywista rozmaitość różniczkowa M wymiaru n, w której zdefiniowana jest odległość (metryka) pomiędzy punktami w następujący sposób: (1) jeżeli wprowadzi się w rozmaitości M układ współrzędnych krzywoliniowych, tak że każdy punkt rozmaitości ma określone współrzędne \mathbf.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Rozmaitość riemannowska

Rudolf Lipschitz

Rudolf Otto Sigismund Lipschitz (ur. 14 maja 1832 w Królewcu, zm. 7 października 1903 w Bonn) – niemiecki matematyk, profesor uniwersytetów w Bonn, Berlinie i Wrocławiu.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Rudolf Lipschitz

Sfera

Sfera Sfera (z gr. σφαῖρα sphaîra „kula, piłka”) – uogólnienie pojęcia okręgu na więcej wymiarów.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Sfera

Siméon Denis Poisson

''Mémoire sur le calcul numerique des integrales définies'' (1826) Siméon Denis Poisson (ur. 21 czerwca 1781 w Pithiviers, zm. 25 kwietnia 1840 w Sceaux) – francuski matematyk i fizyk teoretyk, profesor École polytechnique i Sorbony, członek Francuskiej Akademii Nauk oraz Petersburskiej Akademii Nauki.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Siméon Denis Poisson

Statystyka matematyczna

Statystyka matematyczna – dział statystyki, używający teorii prawdopodobieństwa i innych działów matematyki do rozwijania statystyki z czysto matematycznego punktu widzenia.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Statystyka matematyczna

Stefan Banach

Pomnik Stefana Banacha przed budynkiem przy ul. Reymonta 4 w Krakowie, gdzie w latach 1968–2008 mieścił się Instytut Matematyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stefan Banach (ur. 30 marca 1892 w Krakowie, zm. 31 sierpnia 1945 we Lwowie) – polski matematyk, czołowy przedstawiciel lwowskiej szkoły matematycznej, profesor zwyczajny związany z Uniwersytetem Lwowskim, członek Polskiej Akademii Umiejętności (PAU).

Zobaczyć Analiza matematyczna i Stefan Banach

Studia Mathematica

Studia Mathematica – czasopismo stworzone przez Stefana Banacha i Hugona Steinhausa w 1929 roku we Lwowie i poświęcone tylko jednej gałęzi matematyki: analizie funkcjonalnej.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Studia Mathematica

Syrakuzy

Syrakuzy – miasto we Włoszech położone we wschodniej części Sycylii.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Syrakuzy

Szereg (matematyka)

Zastosowanie szeregu Szereg – konstrukcja umożliwiająca wykonanie uogólnionego dodawania przeliczalnej liczby składników.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Szereg (matematyka)

Szereg harmoniczny

Szereg harmoniczny – szereg liczbowy postaci: Kolejne sumy częściowe szeregu harmonicznego nazywająsię liczbami harmonicznymi.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Szereg harmoniczny

Szkoła elejska

Szkoła eleacka (inaczej eleaci) – starożytna szkoła filozoficzna, biorąca swojąnazwę od greckiej kolonii w Elei.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Szkoła elejska

Teoria dystrybucji

Teoria dystrybucji – dział matematyki leżący na pograniczu analizy funkcjonalnej i teorii funkcji rzeczywistych powstały w XX wieku, głównie za sprawąprac francuskiego matematyka Laurenta Schwartza.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Teoria dystrybucji

Teoria ergodyczna

Teoria ergodyczna (stgr. εργον, ergon - "praca", οδος, odos - "droga") jest dziedzinąmatematyki zajmującąsię ergodycznymi układami dynamicznymi.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Teoria ergodyczna

Teoria katastrof

Teoria katastrof (teoria morfogenezy, teoria przejść nieciągłych) – dział matematyki, zajmujący się systemami dynamicznymi, w szczególności sytuacjami, gdy ciągła zmiana parametru kontrolnego prowadzi do jakościowych zmian zachowania systemu.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Teoria katastrof

Teoria liczb

Czeski znaczek pocztowy upamiętniający wielkie twierdzenie Fermata i jego dowód przez Andrew Wilesa Teoria liczb – dziedzina matematyki badająca własności niektórych typów liczbLiczby kardynalne i porządkowe sąbadane przez teorię mnogości.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Teoria liczb

Teoria miary

Teoria miary, teoria miary i całki – dział analizy matematycznej zajmujący się własnościami ogólnie rozumianych miar zbiorów.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Teoria miary

Teoria mnogości

zbiorów. Teoria mnogości, teoria zbiorów – dział matematyki zaliczany do jej działów podstawowych (fundamentalnych); bada on zbiory, zwłaszcza te nieskończone, a także ich uogólnienia jak klasy.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Teoria mnogości

Teoria potencjału

poziomicami (izoliniami ekwipotencjalnymi) Pole dwóch ładunków odpychających się; linie pola zaznaczono na czarno, a linie ekwipotencjalne – na czerwono Teoria potencjału – dział analizy matematycznej związany z teoriąliniowych równań różniczkowych cząstkowych rzędu drugiego.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Teoria potencjału

Teoria prawdopodobieństwa

Monte Carlo Teoria prawdopodobieństwa, inaczej rachunek prawdopodobieństwa lub probabilistyka – dział matematyki zajmujący się zdarzeniami losowymi.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Teoria prawdopodobieństwa

Teoria układów dynamicznych

Teoria układów dynamicznych – dziedzina matematyki zajmująca się układami dynamicznymi.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Teoria układów dynamicznych

Topologia

powierzchni wyróżnianych przez topologię, jako przykład rozmaitości jednostronnej (nieorientowalnej) z brzegiem torusem Butelka Kleina – powierzchnia jednostronna (nieorientowalna) bez brzegu Topologia (gr. τόπος (tópos), miejsce, okolica; λόγος (lógos), słowo, nauka) – dział matematyki wyższej zajmujący się badaniem przestrzeni topologicznych, czyli najogólniejszych przestrzeni, dla których można zdefiniować pojęcie przekształcenia ciągłego.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Topologia

Topologia algebraiczna

Topologia algebraiczna – dział matematyki, który zajmuje się badaniem przestrzeni topologicznych przy użyciu metod algebraicznych.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Topologia algebraiczna

Twierdzenie Lagrange’a (rachunek różniczkowy)

Twierdzenie Lagrange’a – jedno z kilku twierdzeń o wartości średniej w rachunku różniczkowym; jest to uogólnienie twierdzenia Rolle’a oraz szczególny przypadek twierdzenia Cauchy’ego i twierdzenia Taylora.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Twierdzenie Lagrange’a (rachunek różniczkowy)

Twierdzenie Pappusa-Guldina

Twierdzenia Pappusa-Guldina, reguły Guldina – dwa twierdzenia stereometrii, ułatwiające obliczanie pola powierzchni obrotowej oraz objętości bryły obrotowej w oparciu o położenie środka masy obracanej krzywej lub figury.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Twierdzenie Pappusa-Guldina

Twierdzenie Rolle’a

Ilustracja twierdzenia Twierdzenie Rolle’a – twierdzenie klasycznej analizy matematycznej mówiące, że funkcja różniczkowalna przyjmująca równe wartości w dwóch różnych punktach ma pomiędzy nimi punkt stacjonarny, tzn.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Twierdzenie Rolle’a

Układ dynamiczny

Układ dynamiczny – model matematyczny rzeczywistego zjawiska przyrody, którego ewolucja jest wyznaczona jednoznacznie przez stan początkowy; najczęściej jest opisany pewnym wektorowym równaniem różniczkowym (czyli w istocie układem równań różniczkowych zwyczajnych), zwanym równaniem stanu.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Układ dynamiczny

Wacław Sierpiński

Wacław Franciszek Sierpiński (ur. 14 marca 1882 w Warszawie, zm. 21 października 1969 tamże) – polski matematyk, jeden z czołowych przedstawicieli warszawskiej szkoły matematycznej i twórców polskiej szkoły matematycznej; wieloletni profesor Uniwersytetu Warszawskiego i przewodniczący rady naukowej Instytutu Matematycznego Polskiej Akademii Nauk (IM PAN).

Zobaczyć Analiza matematyczna i Wacław Sierpiński

Wektor

Ilustracja wektora Wektor – obiekt matematyczny opisywany za pomocąwielkości: modułu (nazywanego też – zdaniem niektórych niepoprawnie – długościąlub (wartością), kierunku wraz ze zwrotem (określającym orientację wzdłuż danego kierunku); istotny przede wszystkim w matematyce elementarnej, inżynierii i fizyce.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Wektor

Wielomian

Wielomian (inaczej suma algebraiczna) – wyrażenie algebraiczne będące sumąjednomianów; używane w wielu działach matematyki.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Wielomian

Wiktor Buniakowski

Wiktor Buniakowski (1888) Wiktor Jakowlewicz Buniakowski (ros. Виктор Яковлевич Буняковский, ur. 16 grudnia 1804 w Barze, zm. 12 grudnia 1889 w Petersburgu) – rosyjski matematyk.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Wiktor Buniakowski

Wrońskian

Wrońskian – wyznacznik znajdujący zastosowanie w rachunku różniczkowym i równaniach różniczkowych, opracowany przez polskiego matematyka Józefa Hoene-Wrońskiego, nazwany tak na jego cześć.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Wrońskian

Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”

Wydawnictwo „Wiedza Powszechna” w Warszawie – wydawca słowników dwujęzycznych i podręczników do nauki języków obcych, słowników i poradników języka polskiego, podręczników do nauki języka polskiego dla cudzoziemców oraz popularnych rozmówek, a także leksykonów i książek popularnonaukowych z różnych dziedzin.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”

Wydawnictwo Naukowe PWN

Wydawnictwo Naukowe PWN (WN PWN), w latach 1951–1991 Państwowe Wydawnictwo Naukowe (PWN) – polskie wydawnictwo naukowe założone w 1951 w Warszawie jako Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Wydawnictwo Naukowe PWN

Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego

ul. Banacha Wydział MIM UW od strony ul. Pasteura Wejście do laboratorium komputerowego Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego (WMIM UW, MIMUW) – wydział Uniwersytetu Warszawskiego.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego

Wykres

Wykres kołowy przedstawiający wyniki sondażu wyborczego Wykres – graficzna forma przedstawienia zjawiska, bądź jego zmienności, procesu, wielkości, zależności lub jakichkolwiek danych.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Wykres

Wzór Eulera

upright.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Wzór Eulera

Wzór Taylora

Funkcja wykładnicza y.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Wzór Taylora

Wzór Wallisa

Wzór Wallisa – rozwinięcie liczby π w iloczyn nieskończony uzyskane w roku 1655 przez Johna Wallisa.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Wzór Wallisa

Zagadnienie Plateau

Zdjęcie bańki mydlanej tworzącej katenoidę. Zagadnienie Plateau – problem matematyczny polegający na znalezieniu powierzchni o zadanym brzegu, która ma minimalne pole, nazwany imieniem belgijskiego fizyka Josepha Plateau, który wykonał szereg doświadczeń z tym związanych.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Zagadnienie Plateau

Zasada Cavalieriego

thumb Fragmenty pracy Cavalieriego ''Geometria indivisibilibus quadam ratione promota'' Zasada Cavalieriego – metoda obliczania objętości brył przestrzennych, odkryta przez Archimedesa i opisana ponownie przez XVII-wiecznego matematyka włoskiego, Bonaventurę Cavalieriego.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Zasada Cavalieriego

Zasada wariacyjna

Zasada wariacyjna – w mechanice kwantowej, twierdzenie głoszące, że dla dowolnej znormalizowalnej funkcji \Psi zależącej od tych samych zmiennych, co funkcja falowa badanego układu opisywanego hamiltonianem \hat, funkcjonał \varepsilon zdefiniowany (w notacji Diraca) jako spełnia następujące warunki.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Zasada wariacyjna

Zasadnicze twierdzenie algebry

Zasadnicze twierdzenie algebry, podstawowe twierdzenie algebry – wspólna nazwa dwóch blisko powiązanych twierdzeń algebry i analizy zespolonej.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Zasadnicze twierdzenie algebry

Zbiór otwarty

Zbiór otwarty – w danej przestrzeni topologicznej (X,\tau) dowolny element rodziny \tau.

Zobaczyć Analiza matematyczna i Zbiór otwarty

Znany jako Teoria funkcji.

, Grupa Liego, Guido Fubini, Guillaume François Antoine de l’Hospital, Heinrich Eduard Heine, Henri Lebesgue, Henri Poincaré, Henryk Iwaniec, Hermann Schwarz, Hipoteza geometryzacyjna, Hipoteza Poincarégo, Hipoteza Riemanna, Hugo Steinhaus, Iloczyn skalarny, Isaac Barrow, Isaac Newton, James Gregory, Józef Maria Hoene-Wroński, Jean Baptiste Joseph Fourier, Jean Darboux, Jean le Rond d’Alembert, Johann Bernoulli, John Wallis, Joseph Louis Lagrange, Karl Weierstraß, Kawiarnia Szkocka, Konstruktywna analiza niestandardowa, Kryterium d’Alemberta, Kryterium Leibniza, Krzywa, Kula, Kwaterniony, Laurent Schwartz, Leonhard Euler, Liczby hiperrzeczywiste, Liu Hui, Lwowska szkoła matematyczna, Marie Ennemond Camille Jordan, Matematyka, Matematyka wyższa, Maurice Fréchet, Mechanika Lagrange’a, Mechanika nieba, Metoda numeryczna, Metoda wyczerpywania, Miara (matematyka), Michaił Ostrogradski, Michel Rolle, Nauki ścisłe, Nauki empiryczne, Niels Henrik Abel, Nieskończenie małe, Objętość (matematyka), Operator różniczkowy, Pappus z Aleksandrii, Paradoks Banacha-Tarskiego, Paradoksy Zenona z Elei, Paradygmat, Peter Gustav Lejeune Dirichlet, Pi, Pierre Simon de Laplace, Pietro Mengoli, Pochodna funkcji, Podstawowe twierdzenie rachunku całkowego, Podstawy matematyki, Pole (fizyka), Pole powierzchni, Polska szkoła matematyczna, Prawa fizyki, Prawdopodobieństwo, Prędkość, Problem bazylejski, Problemy milenijne, Proces ergodyczny, Przestrzeń euklidesowa, Przestrzeń funkcyjna, Przestrzeń Hilberta, Rachunek różniczkowy i całkowy, Rachunek wariacyjny, Róg Gabriela, Równania Eulera-Lagrange’a, Równania Maxwella, Równania Naviera-Stokesa, Równanie całkowe, Równanie falowe, Równanie różniczkowe, Równanie różniczkowe cząstkowe, Równanie różniczkowe zwyczajne, Reguła de l’Hospitala, Routledge Encyclopedia of Philosophy, Rozmaitość różniczkowa, Rozmaitość riemannowska, Rudolf Lipschitz, Sfera, Siméon Denis Poisson, Statystyka matematyczna, Stefan Banach, Studia Mathematica, Syrakuzy, Szereg (matematyka), Szereg harmoniczny, Szkoła elejska, Teoria dystrybucji, Teoria ergodyczna, Teoria katastrof, Teoria liczb, Teoria miary, Teoria mnogości, Teoria potencjału, Teoria prawdopodobieństwa, Teoria układów dynamicznych, Topologia, Topologia algebraiczna, Twierdzenie Lagrange’a (rachunek różniczkowy), Twierdzenie Pappusa-Guldina, Twierdzenie Rolle’a, Układ dynamiczny, Wacław Sierpiński, Wektor, Wielomian, Wiktor Buniakowski, Wrońskian, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego, Wykres, Wzór Eulera, Wzór Taylora, Wzór Wallisa, Zagadnienie Plateau, Zasada Cavalieriego, Zasada wariacyjna, Zasadnicze twierdzenie algebry, Zbiór otwarty.