Spis treści
97 kontakty: Absolut, Avatamsaka Sutra, Baofeng Weizhao, Bodhidharma, Caoshan Benji, Chan (buddyzm), Chińska Republika Ludowa, Chinch’ŏl Iŏm, Congrong lu, Dahong Bao’en, Dahui Zonggao, Danxia Zichun, Dayang Jingxuan, Dōgen, Dongshan Liangjie, Dynastia Ming, Dziewięć górskich szkół sŏn, Ekaku Hakuin, Fayanzong, Fengxue Yanzhao, Fujian, Furong Daokai, Fushan Fayuan, Guangdong, Guifeng Zongmi, Hongzhi Zhengjue, Hongzhou zong, Huayan, Huguo Shoucheng, Huineng, Huizhao Qingyu, Japonia, Język chiński, Język japoński, Język koreański, Język wietnamski, Jingde chuandeng lu, Juefan Huihong, Kanhua chan, Kenchō-ji, Koan, Koczownik, Korea, Kun Can, Li (noumen), Liangshan Yuanguan, Linia przekazu Dharmy zen, Linji (szkoła chan), Linji Yixuan, Longya Judun, ... Rozwiń indeks (47 jeszcze) »
Absolut
Absolut („bezwarunkowy, niezwiązany”) – osobowy lub bezosobowy pierwotny byt, doskonały, najwyższy, pełny, całkowicie niezależny, nieuwarunkowany i niczym nieograniczony.
Zobaczyć Caodong i Absolut
Avatamsaka Sutra
Avatasaka sūtra lub Buddhāvatasaka sūtra (Mahāvaipulya Buddhāvataṃsaka Sūtra;; kor. (Taebang gwangbul) hwaŏm kyŏng (화엄경); jap.(Daihōkōbutsu) kegon kyō;; tyb.Sangs-rgyas phal-po-che shes-bya ba śin-tu-rgyas-pa-chen-pohi mdo) – sanskryckie pismo mahajany, powstałe w Indiach ok.
Zobaczyć Caodong i Avatamsaka Sutra
Baofeng Weizhao
Baofeng Weizhao (chiń. 寶峯惟照 pinyin Bǎofēng Wéizhào; kor. 보봉유조 Pobong Yujo; jap. Hōhō Ishō; wiet. Bảo Phong Duy Chiếu; ur. 1084 w Jianzhou, zm. 1127)– chiński mistrz chan szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Baofeng Weizhao
Bodhidharma
Bodhidharma (skt बोधिधर्म; chiń Putidamo 菩提达摩; kor. Pori Dalma; jap. Bodai Daruma; wiet. Bồ-đề-đạt-ma) – na wpół legendarna postać buddyzmu mahajany.
Zobaczyć Caodong i Bodhidharma
Caoshan Benji
Caoshan Benji (chiń. 曹山本寂, pinyin Cáoshān Běnjì; kor. 조산본적 Chosan Ponjŏk; jap. Sōzan Honjaku; wiet. Tào Sơn Bản Tịch; ur. 840 w Quanzhou, zm. 901) – mistrz chan, współzałożyciel szkoły chan caodong.
Zobaczyć Caodong i Caoshan Benji
Chan (buddyzm)
Chan (chiń. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę.
Zobaczyć Caodong i Chan (buddyzm)
Chińska Republika Ludowa
Pekin Szanghaj Mount Everest Chińska Republika Ludowa, ChRL, Chiny – państwo w Azji Wschodniej, obejmujące historyczne Chiny (bez Tajwanu) oraz Tybet i inne ziemie w Azji Środkowej zamieszkane w sumie przez 56 grup etnicznych.
Zobaczyć Caodong i Chińska Republika Ludowa
Chinch’ŏl Iŏm
Chinch'ŏl Iŏm (이엄/利嚴) (ur.
Zobaczyć Caodong i Chinch’ŏl Iŏm
Congrong lu
Congrong lu (從容錄) – Zapiski Wielkiego Spokoju (jap. Shōyō-roku; wiet. Thong dong lục) – zbiór gong’anów (jap. kōan).
Zobaczyć Caodong i Congrong lu
Dahong Bao’en
Dahong Bao’en (chiń. 大洪報恩, pinyin Dàhóng Bào’ēn; kor. 대홍보은 Taehong Poŭn, jap. Taikō/Daigu Hōon, wiet. Đại Hồng Báo Ân; ur. 1058, zm. 1111) – chiński mistrz chan szkoły caodong, uczeń mistrza chan Touziego Yiqinga.
Zobaczyć Caodong i Dahong Bao’en
Dahui Zonggao
Dahui Zonggao (chiń. 大慧宗杲, pinyin Dàhuì Zōnggǎo; kor. 대혜종고 Taehye Chonggo; jap. ダイエシュウコウ Daie Shūkō; wiet. Đại Huệ Tông Cảo; ur. 1089 w Xuanzhou, zm. 1163) – chiński mistrz chan ze szkoły linji odłamu yangqi.
Zobaczyć Caodong i Dahui Zonggao
Danxia Zichun
Danxia Zichun (kor. 단하자순 Tanha Chasun; jap. Tanka Shishun; wiet. Đam Hà Tí Thuần; ur. 1064, zm. 1119) – chiński mistrz chan szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Danxia Zichun
Dayang Jingxuan
Dayang Jingxuan (chiń. 大陽警玄, pinyin Dàyáng Jǐngxuán; kor. 대양경현 Taeyang Kyŏnghyŏn; jap. Taiyō Keigen; wiet. Đại Dương Khểnh Huyền; ur. 942, zm. 1027) – chiński mistrz chan szkoły caodong, uczeń mistrza chan Liangshana Yuanguana.
Zobaczyć Caodong i Dayang Jingxuan
Dōgen
– mistrz zen, który sprowadził nauczanie szkoły buddyzmu zen sōtō do Japonii.
Zobaczyć Caodong i Dōgen
Dongshan Liangjie
Dongshan Liangjie (chiń. 洞山良价, pinyin Dòngshān Liángjiè, Wade-Giles Tung-shan Liang-chieh; kor. 동산량개 Tongsan Lianggae; jap. Tōzan Ryōkan; wiet. Động Sơn Lương Giới; ur. 807, zm. 869) – mistrz chan założyciel szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Dongshan Liangjie
Dynastia Ming
Dynastia Ming (1368–1644) (wym.) – dynastia cesarska Chin, panująca po upadku mongolskiej dynastii Yuan.
Zobaczyć Caodong i Dynastia Ming
Dziewięć górskich szkół sŏn
Dziewięć górskich szkół sŏn (kor. kusan sŏnchong (구산선종); chiń. chanzong jiushan (禪宗九山); jap. kusan zen-kyō; wiet. thiền tông cửu sơn) – dziewięć koreańskich szkół sŏn (chin. chan, jap. zen).
Zobaczyć Caodong i Dziewięć górskich szkół sŏn
Ekaku Hakuin
Bodhidharmy i kaligrafia autorstwa Hakuina. Czytamy „Zen trafia bezpośrednio do serca, ujrzyj swojąnaturę i zostań Buddą” – japoński mistrz zen, który wywarł olbrzymi wpływ na buddyzm zen.
Zobaczyć Caodong i Ekaku Hakuin
Fayanzong
Fayanzong (法眼宗; kor. pŏban chong | jap. hōgen-shū | wiet. Pháp Nhãn tông) – chińska szkoła chan założona przez mistrza chan Fayana Wenyi i będąca jednąz pięciu szkół chan jego środkowego okresu rozwoju, zwanych Pięcioma domami chan.
Zobaczyć Caodong i Fayanzong
Fengxue Yanzhao
Fengxue Yanzhao (chiń. 風穴延沼, pinyin Fēngxué Yánzhǎo; kor. 풍혈연소 P’unghyŏl Yŏnso; jap. Fuketsu Enshō; wiet. Phong Huyệt Duyên Chiểu; ur. 896, zm. 973) – chiński mistrz chan ze szkoły linji.
Zobaczyć Caodong i Fengxue Yanzhao
Fujian
Fujian – prowincja w południowo-wschodnich Chinach nad cieśninąTajwańską.
Zobaczyć Caodong i Fujian
Furong Daokai
Furong Daokai (chiń. 芙蓉道楷, pinyin Fúróng Dàokǎi; kor. 부용도해 Puyong Tohae; jap. Fuyō Dōkai; wiet. Phù Rong Đạo Khải; ur. 1042, zm. 1118) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Furong Daokai
Fushan Fayuan
Fushan Fayuan (chiń. 浮山法遠, pinyin Fúshān Fǎyuǎn; kor. 부산법원 Pusan Pŏpwŏn; jap. Fuzan Hōen; wiet. Phù Sơn Pháp Viễn; ur. 991, zm. 1067) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Zobaczyć Caodong i Fushan Fayuan
Guangdong
Guangdong – południowo-wschodnia prowincja Chińskiej Republiki Ludowej.
Zobaczyć Caodong i Guangdong
Guifeng Zongmi
Guifeng Zongmi (chiń. 圭峰宗密, pinyin Guīfēng Zōngmì; kor. 규봉종밀 Kyubong Chongmil; jap. Keihō Shūmitsu; wiet. Khuê Phong Tông Mật; ur. 780, zm. 1 lutego 841) – chiński mistrz chan ze szkoły heze i teoretyk chanu oraz piąty patriarcha szkoły huayan (華嚴).
Zobaczyć Caodong i Guifeng Zongmi
Hongzhi Zhengjue
Hongzhi Zhengjue (chiń. 宏智正覺, pinyin Hóngzhì Zhèngjué; kor. 굉지정각 Kwengji Chŏnggak; jap. Wanshi\Kōji Shōgaku; wiet. Hoằng Trí Chính Giác; ur. 1091, zm. 1157) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Hongzhi Zhengjue
Hongzhou zong
Hongzhou zong (chiń. 洪州宗, pinyin hóngzhōuzōng) – szkoła hongzhou - szkoła (linia przekazu Dharmy) chan, która prowadzona przez mistrza chan Mazu Daoyi (709-188) i jego uczniów, zastąpiła różnorodne tradycje wczesnego chanu i zdominowała ruch chan w okresie 100 lat, od okresu po rebelii Ana Lushana (755-763) do okresu po prześladowaniu buddyzmu przez cesarza Huichanga (會昌, pan.
Zobaczyć Caodong i Hongzhou zong
Huayan
Huayan (Kwiatowa Girlanda; 華嚴 pinyin Huáyán; kor. Hwaeom 화엄; jap. 華厳宗 Kegon-shū) – chińska szkoła buddyjska (chiń. zong 宗) odwołująca się do intelektu (tak jak i tiantai), powstała około VI wieku w Chinach (nie ma jej odpowiednika w Indiach).
Zobaczyć Caodong i Huayan
Huguo Shoucheng
Huguo Shoucheng (pinyin Hùguó Shǒuchéng; kor. 호국수징 Hoguk Sujing; jap. Gokoku Shuchō/Jōka; wiet. Hộ Quốc Thú Chừng; ur. IX wiek, zm. X wiek) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Huguo Shoucheng
Huineng
Dajian Huineng (大鑑慧能; także Caoxi/qi Huineng 曹溪慧能; ur. 638; zm. 713) – chiński mistrz chan, założyciel małej szkoły chan, zwanej szkołąpołudniowąlub nagłego oświecenia.
Zobaczyć Caodong i Huineng
Huizhao Qingyu
Huizhao Qingyu (chiń. 慧照慶預, pinyin huìzhào qìngyù; ur. 1078, zm. 1140) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Huizhao Qingyu
Japonia
Region Japonii – państwo wyspiarskie położone na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji, o długości 3,3 tys.
Zobaczyć Caodong i Japonia
Język chiński
Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.
Zobaczyć Caodong i Język chiński
Język japoński
Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.
Zobaczyć Caodong i Język japoński
Język koreański
Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.
Zobaczyć Caodong i Język koreański
Język wietnamski
Schemat tonów w języku wietnamskim Porównanie języka wietnamskiego, chińskiego, japońskiego i koreańskiego Język wietnamski (wiet., lub) – narodowy i oficjalny język Wietnamu.
Zobaczyć Caodong i Język wietnamski
Jingde chuandeng lu
Jingde chuandeng lu (chiń. 景德傳燈錄, kor. Kyŏngdŏk ch'ŏndŭng lok; jap. Keitoku dentōroku; wiet. Cảnh Đức Truyền đăng lục – Księga przekazu lampy z okresu Jingde. Najstarsza historia chanu. Została napisana w 1004 r. przez Yong’ana Daoyuana ze szkoły chan fayan.
Zobaczyć Caodong i Jingde chuandeng lu
Juefan Huihong
Juefan Huihong (chiń. 覺範慧洪, pinyin Juéfàn Huìhóng; kor. 각범혜홍 Kakpǒm Hyehong; jap. Kakuhan Ekō; wiet. Giác Phạm Huèi Hồng; ur. 1071, zm. 1128) – chiński mistrz chan z frakcji huanglong szkoły linji i poeta.
Zobaczyć Caodong i Juefan Huihong
Kanhua chan
Kanhua chan (看話禅; kor. kanhwa sŏn (간화선); jap. kanna zen; wiet. khán thoại thiền) – chan introspekcji gong’anu a ściślej chan introspekcji słów, system praktyki gong’anowej powstały w XII wieku.
Zobaczyć Caodong i Kanhua chan
Kenchō-ji
Kenchō-ji (jap. 建長寺) – kompleks klasztorny szkoły zen rinzai w Kamakurze, najstarszy klasztor zen w Japonii, wzór konstrukcyjny dla wszystkich średniowiecznych klasztorów japońskich.
Zobaczyć Caodong i Kenchō-ji
Koan
Koan (jap. kōan, z chiń. gōng’àn, dosłownie publiczny przypadek; wiet. công án) – jedna z metod praktyki buddyzmu zen (chan).
Zobaczyć Caodong i Koan
Koczownik
Saamów (około 1900) Koczownicy w Tybecie (2005) Koczownik, nomada – wędrowiec, członek grupy ludzi nieposiadającej stałego miejsca zamieszkania, przemieszczającej się z miejsca na miejsce, np.
Zobaczyć Caodong i Koczownik
Korea
Korea (Chosŏn, Han'guk, Cháoxiǎn) – kraina historyczna na Półwyspie Koreańskim we wschodniej Azji; obszar zamieszkany przez jednolitągrupę etniczną– Koreańczyków.
Zobaczyć Caodong i Korea
Kun Can
Kun Can, ''Świątynia Bao’en'' Kun Can (ur. 1612, zm. 1673) – chiński malarz, tworzący we wczesnych latach panowania dynastii Qing, jeden z najwybitniejszych artystów tego okresu.
Zobaczyć Caodong i Kun Can
Li (noumen)
Li (理) – zasada, noumen, absolut, takość (skt tathatā) (kor. li; jap. ri; wiet. li) – jeden z podstawowych terminów chińskiej buddyjskiej szkoły huayan, czyli szkoły Awatamsaki, powstałej pod wpływem Sutry Awatamsaki.
Zobaczyć Caodong i Li (noumen)
Liangshan Yuanguan
Liangshan Yuanguan (chiń. 梁山緣觀, pinyin Liángshān Yuánguān; kor. 량산연관 Lyangsan Yŏngwan; jap. Ryōzan Enkan; wiet. Lương Sơn Duyên Quan; ur. X wiek) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Liangshan Yuanguan
Linia przekazu Dharmy zen
Linia przekazu Dharmy – ograniczona tylko do szkoły zen metoda promowania następcy lub następców z grona uczniów danego mistrza zen.
Zobaczyć Caodong i Linia przekazu Dharmy zen
Linji (szkoła chan)
Linji zong (臨濟宗) – szkoła chan założona przez chińskiego mistrza chan Linji Yixuana około 850 r. Była spadkobierczyniąszkoły hongzhou, stosowała więc różne, nieraz ekstremalne, sposoby nauczania z mocnym naciskiem na praktykę gong’anów.
Zobaczyć Caodong i Linji (szkoła chan)
Linji Yixuan
Linji Yixuan (chiń. 臨濟義玄, pinyin: Línjì Yìxuán, Wade-Giles Lin-chi I-hsüan; kor. 임제의현 Imje Ŭihyŏn; jap. リンザイギゲン Rinzai Gigen; wiet. Lâm Tế Nghĩa Huyền, zm. 866) – założyciel szkoły linji buddyzmu chan, z której wywodzi się m.in.
Zobaczyć Caodong i Linji Yixuan
Longya Judun
Longya Judun (chiń. 龍牙居遁, pinyin Lóngyá Jūdùn; kor. 룡아거둔 Lyonga Kŏdun; jap. Ryūge Koton; wiet. Long Nha Cư Độn; ur. 835, zm. 923) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Longya Judun
Mahakaśjapa
Mahakaśjapa (kor. Mahagasŏp (마하가섭); jap. Makakashō;; tyb. 'Od.srungs; chiń. (Da) Jiashe (大迦葉); kor.(Tae)Kayŏp; jap. (Dai)Kashō; wiet. (Đại)-Ca-diếp) – bramin z kraju Magadha w Indiach, jeden z głównych uczniów Buddy, jego następca i pierwszy patriarcha tradycji chan (zen).
Zobaczyć Caodong i Mahakaśjapa
Maja (religie Wschodu)
Maja (Dewanagari: माया trl. māyā) – samo słowo oznacza coś, czego nie ma; w wedyzmie jest to nadprzyrodzona, iluzoryczna moc bóstwa w formie Dewi; manifestacja boskiej energii; w wedancie i buddyzmie ułuda zasłaniająca rzeczywistość.
Zobaczyć Caodong i Maja (religie Wschodu)
Medytacja
mantrąMedytacja (– zagłębianie się w myślach, rozważanie, namysł) – praktyki polegające na ćwiczeniu umysłu lub wprowadzaniu się w odmienny stan świadomości dla uzyskania dobroczynnego skutku, albo aby umysł uznał treść odmiennego stanu bez identyfikowania się z nim lub jako cel sam w sobie.
Zobaczyć Caodong i Medytacja
Mistrz zen
Bodhidharma (pierwszy patriarcha zen) Mistrz zen – w tradycji chanu, sŏnu, zenu i thiền, w pełni oświecony człowiek, o dojrzałej osobowości i nieugiętym charakterze, który włączył Dharmę Buddy w swoje życie i potrafi prowadzić innych do oświecenia.
Zobaczyć Caodong i Mistrz zen
Nanyuan Huiyong
Nanyuan Huiyong (chiń. 南院慧顒, pinyin Nányuàn Huìyóng; kor. 남원혜옹 Namwŏn Hyeong; jap. Nan’in Egyō; wiet. Nam Viện Huệ Ngung; ur. 860, zm. 950) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Zobaczyć Caodong i Nanyuan Huiyong
Oświecenie (religie Wschodu)
Latarnia przy japońskiej świątyni zen Oświecenie (albo samourzeczywistnienie, samorealizacja, bodhi skr. बोधि, poch. od rdzenia budh „wiedzieć”, w stronie biernej „być przebudzonym”) – stan (lub raczej cały szereg stanów), jaki według większości religii i filozofii Wschodu (buddyzm, hinduizm, dżinizm, taoizm), czasami lub trwale realizuje się po długotrwałej praktyce medytacyjnej, albo z nagła (spór gradualizmu z subityzmem).
Zobaczyć Caodong i Oświecenie (religie Wschodu)
Qinglin Shiqian
Qinglin Shiqian (kor. 청림사건 Ch'ŏngnim Sagŏn; jap. Seirin Shiken; wiet. Thanh Lâm Sư Kiền; ur. IX wiek, zm. 904) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Qinglin Shiqian
Qingyuan Xingsi
Qingyuan Xingsi (chiń. 青原行思, pinyin Qīngyuán Xìngsī; kor. 청원행사 Ch'ŏngwŏn Haengsa; jap. Seigen Gyōshi; wiet. Thanh Nguyên Hành Tư; ur. 660, zm. 740) – chiński mistrz chan Południowej szkoły chanu.
Zobaczyć Caodong i Qingyuan Xingsi
Qinshan Wensui
Qinshan Wensui (chiń. 欽山文邃 pinyin Qīnshān Wénsuì; kor. 흠산문수 Hŭmsan Munsu; jap. Kinzan Bunsui; wiet. Khâm Sơn Văn Thúy; ur. IX wiek) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Qinshan Wensui
Republika Chińska
Tajwańska kolej wysokich prędkości Republika Chińska, Tajwan, na arenie międzynarodowej często Chińskie Tajpej, także z ang.
Zobaczyć Caodong i Republika Chińska
Rinzai
Rinzai (臨済宗; jap.: Rinzai-shū, chiń.: Linjizong) – jedna z dwóch głównych szkół japońskiego buddyzmu zen (drugąz nich jest sōtō).
Zobaczyć Caodong i Rinzai
Rzecz sama w sobie
„Rzecz sama w sobie”, noumen (gr. νοούμενoν; rzecz wyobrażona; pomyślana od nous – rozum, duch) – termin wprowadzony do filozofii przez Immanuela Kanta.
Zobaczyć Caodong i Rzecz sama w sobie
Sōtō
Sōtō (曹洞宗; jap. sōtō-shū, chiń. caodong) – jedna z dwóch głównych szkół japońskiego buddyzmu zen (drugąjest rinzai).
Zobaczyć Caodong i Sōtō
Sŏn
Sillę Sŏn (선; szkoła sŏn 선종sŏn chong) – koreańska medytacyjna szkoła buddyjska, będąca odpowiednikiem chińskiej szkoły chan, która mimo kilkusetletnich prześladowań przetrwała do czasów obecnych.
Zobaczyć Caodong i Sŏn
Sŏngak Hyŏngmi
Sŏngak Hyŏngmi (ur. 864, zm. 917) – koreański mistrz sŏn, kontynuator linii przekazu Dharmy od mistrza Wŏnjŏka Toŭia z jednej z 9 górskich szkół sŏn – kaji.
Zobaczyć Caodong i Sŏngak Hyŏngmi
Shexian Guixing
Shexian Guixing (kor. 섭현귀성 Sŏphyŏn Kwisŏng; jap. Shōgen Kisei; wiet. Diệp Huyện Qui Tỉnh) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Zobaczyć Caodong i Shexian Guixing
Shi
Shi – forma poezji chińskiej zbliżona do ody, przeważnie składa się z czterech lub ośmiu wierszy (czasami więcej), pojedyncza linia zawiera 5 lub 7 wyrazów/sylab.
Zobaczyć Caodong i Shi
Shitou Xiqian
Shitou Xiqian (chiń. 石頭希遷, pinyin Shítóu Xīqiān; kor. 석두희천 Sŏktu Hŭich'ŏn; jap. Sekitō Kisen; wiet. Thạch Đầu Hi Thiên; ur. 700, zm. 790) – chiński mistrz chan szkoły północnej, jeden z kluczowych mistrzów w historii chanu.
Zobaczyć Caodong i Shitou Xiqian
Shoushan Xingnian
Shoushan Xingnian (chiń. 首山省念, pinyin Shǒushān Shěngniàn; kor. 수산성념 Susan Sŏngnyŏm; jap. Shūzan Shōnen; wiet. Thủ Sơn Tỉnh Niệm; ur. 926, zm. 993) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Zobaczyć Caodong i Shoushan Xingnian
Siunjata
Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb.
Zobaczyć Caodong i Siunjata
Song Huizong
Malwa i bażant złocisty – obraz Huizonga z jego charakterystycznąkaligrafią. Zbiory Muzeum Pałacowego w Pekinie Huizong, chiń. 徽宗 (ur. 2 listopada 1082, zm. 4 czerwca 1135) – cesarz Chin z Północnej dynastii Song, panujący od 7 lutego 1101 do 18 stycznia 1126.
Zobaczyć Caodong i Song Huizong
Sumi
Sumi (także Sumi san, 수미산문/須彌山門)) – koreańska szkoła sŏn, jedna z 9 górskich szkół sŏn. Założycielem tej szkoły był mistrz sŏn Chinch'ŏl Iŏm (870–936). W 896 r. udał się do Chin razem z Hyŏngmim (864–917), Pŏpgyŏngiem Kyŏngyu (871–921) i Taekyŏngiem Yŏŏmem (862–930), gdzie praktykowali chan u mistrza Yunju Daoyinga (zm.
Zobaczyć Caodong i Sumi
Sushan Kuangren
Shushan Kuangren (kor. 소산광인 Sosan Kwangin; jap. Sozan Kyōnin; wiet. Sớ Sơn Khuôn Nhân; ur. 837, zm. 909) – chiński mistrz chan szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Sushan Kuangren
Szaolin
Jeden ze szczytów pasma Song pagód” Pagody na tle górskiej panoramy Pomnik przy wejściu do klasztoru Demonstracja tzw. Hard Qigong podczas spektaklu wushu Demonstracja gimnastyczna podczas spektaklu wushu Prezentacja gimnastyczna Szaolin – świątynia buddyjska wybudowana w 495 roku, znajdująca się w Chinach, w prowincji Henan.
Zobaczyć Caodong i Szaolin
Tiantong Rujing
Tiantong Rujing (chiń. 天童如淨, pinyin Tiāntóng Rújìng; kor. 천동여정 Ch’ŏndong Yŏjŏng; jap. Tendō Nyojō; wiet. Thiên Đồng Như Tịnh; ur. 1163, zm. 17 lipca 1228) – chiński mistrz chan szkoły caodong, znany także jako Changweng Rujing.
Zobaczyć Caodong i Tiantong Rujing
Tiantong Zongjue
Tiantong Zongjue (chiń. 天童宗珏, pinyin Tiāntóng Zōngjué; kor. 천동종각 Ch'ŏndong Chonggak; jap. Tendō Shūkaku; wiet. Thiên Dồng Tông Giác; ur. 1091, zm. 1162) – chiński mistrz chan szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Tiantong Zongjue
Tong’an Guanzhi
Tong’an Guanzhi (pinyin Tóng’ān Guānzhì; kor. 동안관지 Tongan Kwanji; jap. Dōan Kanshi; wiet. Đồng An Quán Chí; ur. 910, zm. 970) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong z X wieku.
Zobaczyć Caodong i Tong’an Guanzhi
Touzi Yiqing
Touzi Yiqing (chiń. 投子義青, pinyin Tóuzĭ Yìqīng; kor. 투자의청 T’uja Uich’ŏng; jap. Tōsu Gisei; wiet. Đầu Tử Nghĩa Thanh; ur. 1032, zm. 1083) – chiński mistrz chan szkoły caodong, uczeń mistrza chan Fushana Fayuana.
Zobaczyć Caodong i Touzi Yiqing
Wietnam
Region Wietnamu Wietnam, Socjalistyczna Republika Wietnamu − państwo w Azji Południowo-Wschodniej, położone na Półwyspie Indochińskim i graniczące z ChińskąRepublikąLudową, Laosem i Kambodżą.
Zobaczyć Caodong i Wietnam
Wu wei
Wu wei (chiń. trad. 無為, upr. 无为, pinyin: wú wéi; kor. muwi, jap. mui, wiet. vô vi, tyb. bja.bral) – podstawowa zasada taoizmu, mówiąca o tym, że należy pozwolić rzeczom istnieć zgodnie z naturą, a zdarzenia mająbiec tak, jak biec mają, bez wszelkiej ingerencji i narzucania czegokolwiek.
Zobaczyć Caodong i Wu wei
Wuming Huijing
Wuming Huijing (chiń. 無明慧經, pinyin Wúmíng Huìjīng; kor. 무명혜경 Mumyŏng Hyegyŏng; jap. Mumyō Ekyō; wiet. Vô Minh Huệ Kinh; ur. 1548, zm. 1618) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Wuming Huijing
Xinghua Cunjiang
Xinghua Cunjiang (chiń. 興化存獎, pinyin Xìnghuà Cúnjiǎng; kor. 흥화존장 Hŭnghwa Chonjang, jap. Kōke Zonshō, wiet. Hưng Hoá Tồn Tưởng; ur. 830, zm. 924) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Zobaczyć Caodong i Xinghua Cunjiang
Xingyang Qingpou
Xingyang Qingpou (kor. 흥양청부 Hŭngyang Ch'ŏngbu; jap. Kōyō Shōbō; wiet. Hưng Dương Thanh Bo) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Xingyang Qingpou
Xuedou Zhijian
Xuedou Zhijian (chiń. 雪窦智鑑, pinyin Xuědòu Zhìjiàn; kor. 설?지감 Sŏl? Chigam; jap. Setchō Chikan; wiet. Tuyết Đậu Trí Giám; ur. 1105, zm. 1192) – mistrz chan szkoły caodong, znany także jako Zu’an Zhijian.
Zobaczyć Caodong i Xuedou Zhijian
Yaoshan Weiyan
Yaoshan Weiyan (chiń. 藥山惟儼, pinyin Yàoshān Wéiyǎn; kor. 약산유엄 Yaksan Yuam; jap. Yakusan Igen; wiet. Dược Sơn Duy Nghiễm; ur. 745, zm. 828) – chiński mistrz chan szkoły hongzhou, uczeń mistrza chan Shitou Xiqiana.
Zobaczyć Caodong i Yaoshan Weiyan
Yelü Chucai
Yelü Chucai (mong. Urtu Saqal – długa broda) (ur. 1189, zm. 1243) – chiński i mongolski urzędnik, poeta i astrolog, współtwórca administracji imperium mongolskiego.
Zobaczyć Caodong i Yelü Chucai
Yijing
Yijing, Księga przemian – jeden z najstarszych chińskich tekstów klasycznych, reprezentujących rdzennie chińskąkosmologię i filozofię.
Zobaczyć Caodong i Yijing
Yuezhou Qianfeng
Yuezhou Qianfeng (kor. 월주건봉Wolchu Kŏnpong; jap. Esshū Kempō; wiet. Việt Châu Kiền Phong) – chiński mistrz chan szkoły caodong.
Zobaczyć Caodong i Yuezhou Qianfeng
Yunju Daoying
Yunju Daoying (kor. 운거도응 Ungŏ Toŭng, jap. Ungo Dōyō, wiet. Vân Cư Đạo Ưng; ur. 830, zm. 902) – chiński mistrz chan szkoły caodong znany także jako Yunju Shanhong.
Zobaczyć Caodong i Yunju Daoying
Yunyan Tansheng
Yunyan Tansheng (kor. 운암담성 Unam Tamsŏng, jap. Ungan Donjō, wiet. Vân Nham Đàm Thạnh; ur. 780, zm. 841) – chiński mistrz chan, uczeń mistrza Yaoshana Weiyana.
Zobaczyć Caodong i Yunyan Tansheng
Zapiski Błękitnej Skały
Zapiski Błękitnej Skały albo Błękitnego Urwiska (chiń. 碧巖錄, pinyin: Bìyán lù; kor. Pyŏkam lok, jap.: 碧巌録 Hekiganroku, wiet. Bích nham lục) – zw.
Zobaczyć Caodong i Zapiski Błękitnej Skały
Zen
– nurt buddyzmu, który w pełni rozwiniętąformę uzyskał w Chinach (zob. chan), skąd przedostał się do Korei, Wietnamu i Japonii.
Zobaczyć Caodong i Zen
Zhanran Yuancheng
Zhanran Yuancheng (chiń. 湛然圓澄, pinyin Zhànrán Yuánchéng; kor. 담연원징 Tamyŏn Wŏnjing; jap. Tanzen Enchō; wiet. Đậm Nhiên Viên Chừng; ur. 1564, zm. 1626) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong, znany także jako Sanmu oraz Yunmen Yuancheng.
Zobaczyć Caodong i Zhanran Yuancheng
Zhejiang
Zhejiang – prowincja na wschodnim wybrzeżu ChRL.
Zobaczyć Caodong i Zhejiang
Zhenxie Qingliao
Zhenxie Qingliao (chiń. 真歇清了 pinyin Zhēnxiē Qīngliăo; kor. 진헐청요 Chinhŏl Ch’ŏngyo; jap. Shinketsu Shōryō; wiet. Chân Hết Thanh Liễu; ur. 1088, zm. 1151) – chiński mistrz chan szkoły caodong, uczeń mistrza chan Danxia Zichuna.
Zobaczyć Caodong i Zhenxie Qingliao
Zhu Da
Zhu Da, ''Pejzaż górski''. Zbiory klasztoru Shōkoku-ji w Kyoto Zhu Da, także Zhu Tongluan, znany powszechnie jako Bada Shanren (ur. 1625 lub 1626 w Nanchangu, zm. 1705) – pochodzący z rodziny arystokratycznej chiński mnich buddyjski, słynny kaligraf i malarz, tworzący we wczesnych latach dynastii Qing.
Zobaczyć Caodong i Zhu Da
Zjawisko
Zjawisko, fenomen (– obserwowany) – pojęcie filozoficzne oznaczające to, co dane jest w poznaniu zmysłowym, a więc obrazy, dźwięki, zapachy, smaki itd.
Zobaczyć Caodong i Zjawisko