Podobieństwa między Język niemiecki i Wołacz
Język niemiecki i Wołacz mają 13 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Biernik, Dopełniacz (przypadek), Język polski, Język słowacki, Języki indoeuropejskie, Końcówka fleksyjna, Liczba mnoga, Mianownik (przypadek), Osoba (językoznawstwo), Przypadek, Rodzaj gramatyczny, Rodzajnik, Rzeczownik.
Biernik
Biernik – czwarty przypadek deklinacji.
Biernik i Język niemiecki · Biernik i Wołacz ·
Dopełniacz (przypadek)
Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.
Dopełniacz (przypadek) i Język niemiecki · Dopełniacz (przypadek) i Wołacz ·
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Język niemiecki i Język polski · Język polski i Wołacz ·
Język słowacki
Europy Środkowo-Wschodniej Język słowacki (słow., też) – język należący do zachodniosłowiańskiej grupy językowej.
Język niemiecki i Język słowacki · Język słowacki i Wołacz ·
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Język niemiecki i Języki indoeuropejskie · Języki indoeuropejskie i Wołacz ·
Końcówka fleksyjna
Końcówka fleksyjna – morfem końcowy wyrazu w językach fleksyjnych, podlegający wymianie w drodze koniugacji lub deklinacji.
Język niemiecki i Końcówka fleksyjna · Końcówka fleksyjna i Wołacz ·
Liczba mnoga
Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.
Język niemiecki i Liczba mnoga · Liczba mnoga i Wołacz ·
Mianownik (przypadek)
Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.
Język niemiecki i Mianownik (przypadek) · Mianownik (przypadek) i Wołacz ·
Osoba (językoznawstwo)
Osoba – kategoria gramatyczna czasownika określająca, jak podmiot zdania ma się do stanu lub czynności określonej przez orzeczenie.
Język niemiecki i Osoba (językoznawstwo) · Osoba (językoznawstwo) i Wołacz ·
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Język niemiecki i Przypadek · Przypadek i Wołacz ·
Rodzaj gramatyczny
Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.
Język niemiecki i Rodzaj gramatyczny · Rodzaj gramatyczny i Wołacz ·
Rodzajnik
Rodzajnik – specyficzny rodzaj przedimka, który oprócz właściwej przedimkowi kategorii określoności bądź nieokreśloności, wyznacza dodatkowo kategorię rodzaju gramatycznego, choć nie we wszystkich językach jest to ścisłe wyznaczenie w każdym przypadku – np.
Język niemiecki i Rodzajnik · Rodzajnik i Wołacz ·
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Język niemiecki i Wołacz
- Co ma wspólnego Język niemiecki i Wołacz
- Podobieństwa między Język niemiecki i Wołacz
Porównanie Język niemiecki i Wołacz
Język niemiecki posiada 193 relacji, a Wołacz ma 54. Co mają wspólnego 13, indeks Jaccard jest 5.26% = 13 / (193 + 54).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Język niemiecki i Wołacz. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: