142 kontakty: Academia Română, Albania, Alfabet łaciński, Alfabet rumuński, Alibunar, Australia, Žitište, Bałkańska liga językowa, Bela Crkva, Bułgaria, Chorwacja, Cyrylica, Czasownik, Dialekty torlackie, Dyftong, Ț, Ethnologue, Ș, Fleksja w języku łacińskim, Fonem, Fraza (językoznawstwo), Genus alternans, Gramatykalizacja, Grecja, Grupa wschodnia języków południowosłowiańskich, Hiszpania, Istria, Izrael, Język (mowa), Język albański, Język arumuński, Język asturleoński, Język bułgarski, Język dacki, Język dalmatyński, Język franko-prowansalski, Język galicyjski, Język grecki, Język hiszpański, Język istrorumuński, Język macedoński, Język meglenorumuński, Język mołdawski, Język neapolitański, Język niemiecki, Język nowogrecki, Język osmański, Język portugalski, Język romski, Język rusiński, ..., Język słowacki, Język serbski, Język sycylijski, Język tracki, Język turecki, Język urzędowy, Język włoski, Język węgierski, Język wernakularny, Języki fleksyjne, Języki iberoromańskie, Języki indoeuropejskie, Języki południowosłowiańskie, Języki romańskie, Języki wschodnioromańskie, Języki zachodnioromańskie, Kanada, Klityka, Koniugacja (językoznawstwo), Konstytucja, Kovačica (Serbia), Kovin, Lenicja, Liczba mnoga, Linia Jirečka, Linia Massa-Senigallia, List Neacșu, Macedonia Północna, Miasto Vršac, Mołdawia, Morfologia (językoznawstwo), Naddniestrze, Niemcy, Nowa Zelandia, Odmiana językowa, Określoność (językoznawstwo), Palatalizacja, Półwysep Bałkański, Peryfraza, Plandište, Polska, Prejotacja, Przypadek, Rosja, Rumuńska cyrylica, Rumunia, Rzeczownik, Samogłoska, Samogłoska otwarta przednia niezaokrąglona, Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona, Samogłoska półprzymknięta tylna zaokrąglona, Samogłoska przednia, Samogłoska przymknięta centralna niezaokrąglona, Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona, Samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona, Sečanj, Serbia, Spółgłoska, Spółgłoska boczna dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska nosowa dwuwargowa dźwięczna, Spółgłoska nosowa zębowa, Spółgłoska półotwarta podniebienna dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa krtaniowa bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarta dwuwargowa dźwięczna, Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna, Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna, Spółgłoska zwarta zębowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarta zębowa dźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa, Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna, Stany Zjednoczone, SVO (Subject Verb Object), Szwa, Szyk wyrazów, Ukraina, Unia Europejska, Włochy, Węgry, Wikipedia rumuńskojęzyczna, Wojwodina, Wzajemna zrozumiałość języków, Zaimek przysłowny, Zrenjanin, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Rozwiń indeks (92 jeszcze) »
Academia Română
Academia Română, Bukareszt. Academia Română (z rum. „Akademia Rumuńska”) – główna akademia naukowa Rumunii zajmująca się nauką, literaturąrumuńską, sztuką, historiąRumunii, oraz regulowaniem języka rumuńskiego.
Nowy!!: Język rumuński i Academia Română · Zobacz więcej »
Albania
Albania na mapie Europy Albania, Republika Albanii – państwo w południowo-wschodniej Europie na Bałkanach.
Nowy!!: Język rumuński i Albania · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język rumuński i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Alfabet rumuński
Bukareszcie przed i po reformie Alfabet rumuński – alfabet używany od 1860 r. do zapisu języka rumuńskiego.
Nowy!!: Język rumuński i Alfabet rumuński · Zobacz więcej »
Alibunar
Alibunar (cyr. Алибунар) – miasto w Serbii, w Wojwodinie, w okręgu południowobanackim, siedziba gminy Alibunar.
Nowy!!: Język rumuński i Alibunar · Zobacz więcej »
Australia
Australia, formalnie Związek Australijski – państwo demokratyczne, położone na półkuli południowej, obejmujące kontynent Australia, wyspę Tasmanię i inne znacznie mniejsze wyspy na Oceanach Indyjskim i Spokojnym.
Nowy!!: Język rumuński i Australia · Zobacz więcej »
Žitište
Žitište (cyr. Житиште) – miasto w Serbii, w Wojwodinie, w okręgu środkowobanackim, siedziba gminy Žitište.
Nowy!!: Język rumuński i Žitište · Zobacz więcej »
Bałkańska liga językowa
Bałkańska liga językowa (także: liga bałkańska) – grupa języków bałkańskich, bliżej ze sobąniespokrewnionych, które wykształciły w procesie konwergencji pewne cechy wspólne.
Nowy!!: Język rumuński i Bałkańska liga językowa · Zobacz więcej »
Bela Crkva
Bela Crkva (cyr. Бела Црква, cz. Bílý kostel, niem. Weißkirchen, rum. Biserica Albă, węg. Fehértemplom) – miasto w Serbii, w Wojwodinie, w okręgu południowobanackim, siedziba gminy Bela Crkva.
Nowy!!: Język rumuński i Bela Crkva · Zobacz więcej »
Bułgaria
Bułgaria, Republika Bułgarii – państwo położone w południowo-wschodniej Europie, na Bałkanach.
Nowy!!: Język rumuński i Bułgaria · Zobacz więcej »
Chorwacja
Chorwacja, Republika Chorwacji – państwo leżące na pograniczu Europy Środkowej i Europy Południowej, nad Morzem Adriatyckim i graniczące od południa z Bośniąi Hercegowinąoraz Czarnogórą, od wschodu z Serbiąoraz Węgrami i Słoweniąod północy.
Nowy!!: Język rumuński i Chorwacja · Zobacz więcej »
Cyrylica
Obszar, na którym używana jest cyrylica Cyrylica – pismo alfabetyczne służące do zapisu języków wschodniosłowiańskich, większości południowosłowiańskich i innych.
Nowy!!: Język rumuński i Cyrylica · Zobacz więcej »
Czasownik
Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.
Nowy!!: Język rumuński i Czasownik · Zobacz więcej »
Dialekty torlackie
Obszar dialektów torlackich wraz z podziałami etnicznymi Dialekty torlackie, narzecze torlackie lub dialekt timocko-prizreński – obszar gwar przejściowych między językiem serbskim (serbsko-chorwackim) a macedońskim, zaliczany do gwar serbsko-chorwackich (serbskich).
Nowy!!: Język rumuński i Dialekty torlackie · Zobacz więcej »
Dyftong
Dyftong, dwugłoska (diphthongos „dwubrzmiący”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy dwa dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski.
Nowy!!: Język rumuński i Dyftong · Zobacz więcej »
Ț
Litery z przecinkiem w alfabecie rumuńskim (u góry). U dołu - podobne litery z cédille. Ț ț (T z przecinkiem) – litera alfabetu rumuńskiego, wymawiana podobnie jak „c” w języku polskim.
Nowy!!: Język rumuński i Ț · Zobacz więcej »
Ethnologue
Ethnologue – publikacja, zarówno w formie papierowej, jak i internetowej, wydawana przez SIL International, chrześcijańskąorganizację stawiającąsobie za cel badanie rzadziej używanych języków, aby następnie wydać w nich Biblię.
Nowy!!: Język rumuński i Ethnologue · Zobacz więcej »
Ș
Litery z przecinkiem w alfabecie rumuńskim (u góry). U dołu – podobne litery z cedyllą. Ș ș (s z przecinkiem) – litera alfabetu rumuńskiego.
Nowy!!: Język rumuński i Ș · Zobacz więcej »
Fleksja w języku łacińskim
Fleksja w języku łacińskim – odmiana rzeczownika i przymiotnika przez przypadki w języku łacińskim.
Nowy!!: Język rumuński i Fleksja w języku łacińskim · Zobacz więcej »
Fonem
Fonem – podstawowa jednostka struktury fonologicznej mowy.
Nowy!!: Język rumuński i Fonem · Zobacz więcej »
Fraza (językoznawstwo)
Fraza (gr. phrásis „mówienie, wysłowienie”) – związek wyrazów tworzący pewnącałość znaczeniowąi intonacyjną, niekiedy również synonim zdania, wypowiedzenia (poza terminologiąfrazeologiczną).
Nowy!!: Język rumuński i Fraza (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Genus alternans
Genus alternans (łac. „zmienny rodzaj”) – zjawisko występujące w części języków posiadających gramatycznąkategorię rodzaju, w wyniku którego rzeczowniki zmieniająrodzaj w zależności od tego, czy sąużywane w liczbie pojedynczej czy w mnogiej.
Nowy!!: Język rumuński i Genus alternans · Zobacz więcej »
Gramatykalizacja
Gramatyzacja, gramatykalizacja – przejście elementu leksykalnego (np. morfemu) z systemu słownikowego do systemu gramatycznego, tzn.
Nowy!!: Język rumuński i Gramatykalizacja · Zobacz więcej »
Grecja
Grecja we wschodnim basenie śródziemnomorskim (zdjęcie satelitarne) Grecja (gr. Elláda, IPA: lub Ellás, IPA), Republika Grecka (Ellinikí Dimokratía, IPA) – państwo położone w południowo-wschodniej części Europy, na południowym krańcu Półwyspu Bałkańskiego.
Nowy!!: Język rumuński i Grecja · Zobacz więcej »
Grupa wschodnia języków południowosłowiańskich
Grupa wschodnia języków południowosłowiańskich lub grupa bułgarsko-macedońska – grupa dwóch blisko spokrewnionych ze sobąjęzyków południowosłowiańskich, którąstanowiąjęzyk bułgarski i macedoński.
Nowy!!: Język rumuński i Grupa wschodnia języków południowosłowiańskich · Zobacz więcej »
Hiszpania
Hiszpania, Królestwo Hiszpanii (hiszp. España, Reino de España) – państwo w zachodniej części Europy Południowej, położone głównie na Półwyspie Iberyjskim, obejmujące także Baleary na Morzu Śródziemnym, Wyspy Kanaryjskie na Oceanie Atlantyckim oraz mniejsze wysepki i tereny w północnej Afryce.
Nowy!!: Język rumuński i Hiszpania · Zobacz więcej »
Istria
Margrabstwa Istrii Istria (słoweń. i chorw. Istra, wł. Istria) – półwysep w południowej Europie, w północnej części Morza Adriatyckiego.
Nowy!!: Język rumuński i Istria · Zobacz więcej »
Izrael
Izrael (Jisra’el, Isrā’īl), oficjalnie Państwo Izrael (Medinat Jisra’el, Dawlat Isrā’īl) – państwo na Bliskim Wschodzie, położone w Azji Zachodniej na wschodnim brzegu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Język rumuński i Izrael · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Język rumuński i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język albański
Mapa dialektów albańskich Język albański (alb.) – język indoeuropejski z grupy satem, którym posługuje się ok.
Nowy!!: Język rumuński i Język albański · Zobacz więcej »
Język arumuński
Język arumuński lub macedo-rumuński – język z grupy grupy romańskiej, należący do języków wschodnioromańskich.
Nowy!!: Język rumuński i Język arumuński · Zobacz więcej »
Język asturleoński
Język asturleoński – kontinuum dialektalne wchodzące w skład języków romańskich.
Nowy!!: Język rumuński i Język asturleoński · Zobacz więcej »
Język bułgarski
Język bułgarski (bułg.) – język z grupy języków południowosłowiańskich oraz bałkańskiej ligi językowej.
Nowy!!: Język rumuński i Język bułgarski · Zobacz więcej »
Język dacki
Język dacki – wymarły indoeuropejski język starożytnej Dacji używany na terenach dzisiejszej Rumunii, północnej Bułgarii a także w części Węgier, Słowacji i Ukrainy.
Nowy!!: Język rumuński i Język dacki · Zobacz więcej »
Język dalmatyński
Język dalmatyński – wymarły język z grupy romańskiej (podgrupa italoromańska), używany w średniowieczu w kilku miastach na wybrzeżu Dalmacji: Dubrownik (dalmat.: Ragusa), Split (Spalato), Zadar (Zara) i Trogir (Trau) oraz na wyspach: Cres (dalmat.: Crepsa), Krk (Vikla) i Rab (Arba), a także w jednej miejscowości w obecnej Czarnogórze – Kotorze (Cattaro).
Nowy!!: Język rumuński i Język dalmatyński · Zobacz więcej »
Język franko-prowansalski
Język franko-prowansalski (fr.-prow. lub) – zespół dialektów romańskich używanych we Włoszech (Dolina Aosty, Piemont), w Szwajcarii (kantony Fryburg, Valais, Vaud i Genewa) oraz we Francji (Rodan-Alpy, Prowansja-Alpy-Wybrzeże Lazurowe).
Nowy!!: Język rumuński i Język franko-prowansalski · Zobacz więcej »
Język galicyjski
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Procent ludności posługującej się na co dzień językiem galicyjskim na mapie regionu Język galicyjski lub galisyjski (galic.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ok.
Nowy!!: Język rumuński i Język galicyjski · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Język rumuński i Język grecki · Zobacz więcej »
Język hiszpański
Instytut Cervantesa w Madrycie Język hiszpański (hiszp.) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język rumuński i Język hiszpański · Zobacz więcej »
Język istrorumuński
Język istrorumuński – język z grupy romańskiej (podgrupa wschodnioromańska) języków indoeuropejskich, którym posługuje się około 300 osób w wioskach Žejane, Šušnjevica i kilku innych, znajdujących się w północnej części półwyspu Istria, w Chorwacji.
Nowy!!: Język rumuński i Język istrorumuński · Zobacz więcej »
Język macedoński
Język macedoński (mac.) – należy do grupy bułgarsko-macedońskiej (wschodniej) języków południowosłowiańskich.
Nowy!!: Język rumuński i Język macedoński · Zobacz więcej »
Język meglenorumuński
Język meglenorumuński (meglenicki, nazwa własna vlaheşte, gr. vlachomoglenítika) – język wschodnioromański, przez część językoznawców uznawany za dialekt języka rumuńskiego.
Nowy!!: Język rumuński i Język meglenorumuński · Zobacz więcej »
Język mołdawski
Język mołdawski (mołd.) – język z grupy języków wschodnioromańskich, który jest zazwyczaj utożsamiany z językiem rumuńskim lub uważany za jego regionalnąodmianę – dialekt.
Nowy!!: Język rumuński i Język mołdawski · Zobacz więcej »
Język neapolitański
Język neapolitański – język z grupy romańskiej używany w południowych Włoszech, a dokładniej w rejonie Kampanii z głównym ośrodkiem w Neapolu.
Nowy!!: Język rumuński i Język neapolitański · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Język rumuński i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język nowogrecki
Język nowogrecki, język grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk(a) (η Ελληνική γλώσσα, i Ellinikí glóssa; τα Ελληνικά, ta Elliniká) – język indoeuropejski używany współcześnie w Grecji (ok. 11 mln mówiących) i na Cyprze (ok. 750 tys.). Jest on jednocześnie językiem urzędowym tych państw (na Cyprze obok tureckiego).
Nowy!!: Język rumuński i Język nowogrecki · Zobacz więcej »
Język osmański
Język osmański, język osmańskoturecki, język ottomański (lub, osm. lisân-ı Osmânî) – oficjalny język Imperium Osmańskiego, wywodzący się z grupy języków turkijskich.
Nowy!!: Język rumuński i Język osmański · Zobacz więcej »
Język portugalski
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język portugalski (port.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 250 mln osób (jako ojczystym, zaś w ogóle po portugalsku mówi ponad 270 mln osób), zamieszkujących Portugalię oraz byłe kolonie portugalskie: Brazylię, Mozambik, Angolę, Gwineę Bissau, Gwineę Równikową, Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą, Republikę Zielonego Przylądka, Timor Wschodni oraz Makau.
Nowy!!: Język rumuński i Język portugalski · Zobacz więcej »
Język romski
Język romski lub romani (nazwa własna:,, w innych językach często określany potocznąnazwą„język cygański”) – język indoeuropejski z gałęzi nowoindyjskiej języków indoaryjskich.
Nowy!!: Język rumuński i Język romski · Zobacz więcej »
Język rusiński
Język rusiński (zwany również łemkowsko-rusińskim, rusińsko-łemkowskim, karpatorusińskim, baczwańsko-rusnackim) – język słowiański używany przez Rusinów (nazywających siebie Rusnakami).
Nowy!!: Język rumuński i Język rusiński · Zobacz więcej »
Język słowacki
Europy Środkowo-Wschodniej Język słowacki (słow., też) – język należący do zachodniosłowiańskiej grupy językowej.
Nowy!!: Język rumuński i Język słowacki · Zobacz więcej »
Język serbski
Diasystem serbsko-chorwacki (2006) Język serbski (serb. /) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Serbów.
Nowy!!: Język rumuński i Język serbski · Zobacz więcej »
Język sycylijski
Język sycylijski (scn. sicilianu) – zespół dialektów używanych na Sycylii oraz na Półwyspie Apenińskim (Kalabria i Apulia).
Nowy!!: Język rumuński i Język sycylijski · Zobacz więcej »
Język tracki
Język tracki – wymarły indoeuropejski język starożytnej Tracji, używany na rozległych obszarach Bałkanów, a także w północno-zachodniej Azji Mniejszej oraz (łącznie z bardzo blisko spokrewnionym językiem dackim) na terenach dzisiejszych wschodnich Węgier, Słowacji i środkowo-zachodniej Ukrainy.
Nowy!!: Język rumuński i Język tracki · Zobacz więcej »
Język turecki
Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.
Nowy!!: Język rumuński i Język turecki · Zobacz więcej »
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Nowy!!: Język rumuński i Język urzędowy · Zobacz więcej »
Język włoski
Mapa zasięgu występowania języka włoskiego Język włoski (wł.) – język romański objęty statusem urzędowego we Włoszech, San Marino, Watykanie (obok łaciny), Szwajcarii (obok francuskiego, niemieckiego i romansz), Monako (obok francuskiego i monegaskiego) oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii.
Nowy!!: Język rumuński i Język włoski · Zobacz więcej »
Język węgierski
Europy Środkowo-Wschodniej Język węgierski (węg.) – język należący do grupy języków ugryjskich, zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej (w ramach rodziny uralskiej).
Nowy!!: Język rumuński i Język węgierski · Zobacz więcej »
Język wernakularny
Język wernakularny – forma mowy (język, dialekt, rejestr) używana do kontaktów codziennych przez przedstawicieli pewnej wspólnoty.
Nowy!!: Język rumuński i Język wernakularny · Zobacz więcej »
Języki fleksyjne
Języki fleksyjne – języki syntetyczne cechujące się rozbudowanąstrukturąmorfologiczną, w której jednostki językowe służąjako środki wyrażające relacje syntaktyczne.
Nowy!!: Język rumuński i Języki fleksyjne · Zobacz więcej »
Języki iberoromańskie
Języki iberoromańskie – podgrupa językowa w obrębie języków romańskich.
Nowy!!: Język rumuński i Języki iberoromańskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język rumuński i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki południowosłowiańskie
Kontinuum dialektów południowosłowiańskich z głównymi grupami dialektów Słowianie Języki południowosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i wschodniosłowiańskich).
Nowy!!: Język rumuński i Języki południowosłowiańskie · Zobacz więcej »
Języki romańskie
Języki romańskie w Europie język rumuński Języki romańskie (od łacińskiego przysłówka romanice „po rzymsku, w języku wernakularnym”) – grupa języków indoeuropejskich, którymi posługuje się jako językami ojczystymi około 750 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Europę Południowąi Amerykę Łacińską.
Nowy!!: Język rumuński i Języki romańskie · Zobacz więcej »
Języki wschodnioromańskie
Języki wschodnioromańskie, bałkańsko-romańskie – grupa językowa w ramach rodziny języków romańskich.
Nowy!!: Język rumuński i Języki wschodnioromańskie · Zobacz więcej »
Języki zachodnioromańskie
Języki zachodnioromańskie zaznaczono kolorem ciemnozielonym Języki i dialekty Francji Języki zachodnioromańskie – jedna z trzech grup języków romańskich (obok wschodnio- i południoworomańskich).
Nowy!!: Język rumuński i Języki zachodnioromańskie · Zobacz więcej »
Kanada
Kanada (ang. i fr. Canada) – państwo położone w Ameryce Północnej, rozciągające się od Oceanu Atlantyckiego na wschodzie do Oceanu Spokojnego na zachodzie i Oceanu Arktycznego na północy.
Nowy!!: Język rumuński i Kanada · Zobacz więcej »
Klityka
Klityka – wyraz atoniczny, pozbawiony akcentu, zlewający się z wyrazem sąsiednim, nie stający się jednocześnie jego częścią.
Nowy!!: Język rumuński i Klityka · Zobacz więcej »
Koniugacja (językoznawstwo)
Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne.
Nowy!!: Język rumuński i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Konstytucja
Konstytucja kwietniowa uchwalona 23 kwietnia 1935 Konstytucja (od „urządzać, ustanawiać, regulować”) – akt prawny, określany także jako ustawa zasadnicza, który zazwyczaj ma najwyższąmoc prawnąw systemie źródeł prawa w państwie.
Nowy!!: Język rumuński i Konstytucja · Zobacz więcej »
Kovačica (Serbia)
Kovačica (cyr. Ковачица) – miasto w Serbii, w Wojwodinie, w okręgu południowobanackim, siedziba gminy Kovačica.
Nowy!!: Język rumuński i Kovačica (Serbia) · Zobacz więcej »
Kovin
Kovin (cyr. Ковин, rum. Cuvin, węg. Kevevára) – miasto w Serbii, w Wojwodinie, w okręgu południowobanackim, siedziba gminy Kovin.
Nowy!!: Język rumuński i Kovin · Zobacz więcej »
Lenicja
Lenicja (łac. lenio „łagodzę, zmiękczam”) – proces fonetyczny, zachodzący w wielu językach, w którym głoska ulega osłabieniu w określonych sytuacjach, jak na przykład spółgłoska pomiędzy samogłoskami czy w wygłosie, może także odgrywać rolę gramatyczną.
Nowy!!: Język rumuński i Lenicja · Zobacz więcej »
Liczba mnoga
Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.
Nowy!!: Język rumuński i Liczba mnoga · Zobacz więcej »
Linia Jirečka
Linia Jirečka Linia Jirečka – umowna linia przeprowadzona przez tereny starożytnych Bałkanów, która dzieli półwysep na strefy wpływów łaciny (na północy) i greki (na południu), w okresie do IV wieku n.e. Wiedzie ona od miasta Laç, w dzisiejszej Albanii, do Sofii w Bułgarii, a potem przez StarąPłaninę, aż do Morza Czarnego.
Nowy!!: Język rumuński i Linia Jirečka · Zobacz więcej »
Linia Massa-Senigallia
Dystrybucja geograficzna języków romańskich w Europie; linia Massa-Senigallia oddziela obszar zachodnioromański (ciemnoczerwony) od wschodnioromańskiego (jasnoczerwony). Linia Massa-Senigallia (dawniej także linia La Spezia-Rimini) – grupa izoglos, rozdzielająca języki romańskie na grupę wschodniąi zachodniąw następujący sposób.
Nowy!!: Język rumuński i Linia Massa-Senigallia · Zobacz więcej »
List Neacșu
List Neacșu – najstarszy zabytek rumuńskiego piśmiennictwa Inne zdjęcie dokumentu List Neacșu – najstarszy zachowany do dzisiaj zabytek piśmiennictwa rumuńskiego, pochodzący z 1521 roku.
Nowy!!: Język rumuński i List Neacșu · Zobacz więcej »
Macedonia Północna
Macedonia Północna (Republika Macedonii Północnej,,, dawniej Macedonia) – państwo w Europie Południowej na Półwyspie Bałkańskim, powstałe w wyniku rozpadu Jugosławii, obejmujące swoim terytorium około 38% regionu historyczno-geograficznego Macedonia.
Nowy!!: Język rumuński i Macedonia Północna · Zobacz więcej »
Miasto Vršac
Miasto Vršac (serb. Grad Vršac / Град Вршац) – jednostka administracyjna w Serbii, w Wojwodinie, w okręgu południowobanackim.
Nowy!!: Język rumuński i Miasto Vršac · Zobacz więcej »
Mołdawia
Mołdawia, Republika Mołdawii – państwo europejskie położone na terenach historycznej Besarabii oraz częściowo na lewym brzegu Dniestru.
Nowy!!: Język rumuński i Mołdawia · Zobacz więcej »
Morfologia (językoznawstwo)
Morfologia – dziedzina lingwistyki zajmująca się formami odmiennymi części mowy (fleksja) oraz słowotwórstwem.
Nowy!!: Język rumuński i Morfologia (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Naddniestrze
Mapa Naddniestrza Naddniestrze (oficjalnie Naddniestrzańska Republika Mołdawska, także: Mołdawska Republika Naddniestrza) – de iure region autonomiczny we wschodniej Mołdawii, de facto państwo nieuznawane ze stolicąw Tyraspolu, obejmujące tereny położone na lewym brzegu Dniestru oraz prawobrzeżne miasto Bendery (Tighina).
Nowy!!: Język rumuński i Naddniestrze · Zobacz więcej »
Niemcy
Niemcy; Republika Federalna Niemiec, RFN (niem. Deutschland; Bundesrepublik Deutschland, BRD,.
Nowy!!: Język rumuński i Niemcy · Zobacz więcej »
Nowa Zelandia
Nowa Zelandia (Kraj Długiej Białej Chmury) – państwo wyspiarskie położone na południowo-zachodnim Pacyfiku, w Australazji, na południowy wschód od Australii.
Nowy!!: Język rumuński i Nowa Zelandia · Zobacz więcej »
Odmiana językowa
Odmiana językowa, niekiedy również lekt lub kod językowy – wyodrębniona forma realizacji języka, zbiór środków językowych wyróżnionych na podstawie określonego kryterium – funkcjonalnego, socjalnego lub terytorialnego.
Nowy!!: Język rumuński i Odmiana językowa · Zobacz więcej »
Określoność (językoznawstwo)
Określoność – cecha semantyczna frazy rzeczownikowej, odróżniająca desygnaty (sensy) w danym kontekście identyfikowalne (fraza określona) od nieidentyfikowalnych (fraza nieokreślona).
Nowy!!: Język rumuński i Określoność (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Palatalizacja
Palatalizacja (zmiękczenie) – zjawisko wymowy danej głoski z dodatkowąartykulacjąśrodkowopodniebienną(obok głównego zbliżenia narządów mowy pojawia się zbliżenie środkowej części języka do podniebienia), np.
Nowy!!: Język rumuński i Palatalizacja · Zobacz więcej »
Półwysep Bałkański
Półwysep Bałkański jako region na południe od linii Triest – Odessa Historia Bałkan od 1800 do 2008 Półwysep Bałkański, skrótowo Bałkany – półwysep w Europie Południowej.
Nowy!!: Język rumuński i Półwysep Bałkański · Zobacz więcej »
Peryfraza
Peryfraza (z gr. peri „wokół” i phrásis „mowa; wyrażenie, zwrot”; inaczej: omówienie, wyrażenie omowne) – figura stylistyczna, która polega na zastąpieniu określenia powszechnego wielowyrazowym opisem, charakteryzującym typowe cechy danego przedmiotu, czynności, osoby itp.
Nowy!!: Język rumuński i Peryfraza · Zobacz więcej »
Plandište
Plandište (cyr. Пландиште) – wieś w Serbii, w Wojwodinie, w okręgu południowobanackim, siedziba gminy Plandište.
Nowy!!: Język rumuński i Plandište · Zobacz więcej »
Polska
Polska, Rzeczpospolita Polska (RP) – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry.
Nowy!!: Język rumuński i Polska · Zobacz więcej »
Prejotacja
Prejotacja – proces fonetyczny (rodzaj protezy) polegający na pojawieniu się /j/ przed samogłoskąw nagłosie (na początku wyrazu).
Nowy!!: Język rumuński i Prejotacja · Zobacz więcej »
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Nowy!!: Język rumuński i Przypadek · Zobacz więcej »
Rosja
zarchiwizowano.
Nowy!!: Język rumuński i Rosja · Zobacz więcej »
Rumuńska cyrylica
Najstarszy zabytek piśmiennictwa rumuńskiego – list Neacșu – zapisany cyrylicą. Przykład użycia alfabetu transferowego Przykład tekstu rumuńskiego («Ojcze nasz») w zapisie cyrylicąRumuńska cyrylica – sposób zapisu pisma w języku rumuńskim (zwanym dawniej wołoskim lub mołdawskim) oficjalnie obowiązujący do roku 1860, gdy zastąpiono jąalfabetem transferowym, a następnie, w 1862, dzisiejszym zmodyfikowanym alfabetem łacińskim.
Nowy!!: Język rumuński i Rumuńska cyrylica · Zobacz więcej »
Rumunia
Rumunia (rum. România, IPA: //) – państwo unitarne w południowo-wschodniej części Europy.
Nowy!!: Język rumuński i Rumunia · Zobacz więcej »
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Nowy!!: Język rumuński i Rzeczownik · Zobacz więcej »
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Nowy!!: Język rumuński i Samogłoska · Zobacz więcej »
Samogłoska otwarta przednia niezaokrąglona
Samogłoska otwarta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Samogłoska otwarta przednia niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona
Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska półprzymknięta tylna zaokrąglona
Samogłoska półprzymknięta tylna zaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Samogłoska półprzymknięta tylna zaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska przednia
Samogłoska przednia – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku przodowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język rumuński i Samogłoska przednia · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta centralna niezaokrąglona
Samogłoska przymknięta centralna niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Samogłoska przymknięta centralna niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona
Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona
Samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Samogłoska przymknięta tylna zaokrąglona · Zobacz więcej »
Sečanj
Sečanj (cyr. Сечањ) – miasto w Serbii, w Wojwodinie, w okręgu środkowobanackim, siedziba gminy Sečanj.
Nowy!!: Język rumuński i Sečanj · Zobacz więcej »
Serbia
Serbia, Republika Serbii – państwo w Europie Południowej, na Półwyspie Bałkańskim, śródlądowe, powstałe 5 czerwca 2006 po rozpadzie federacji Serbii i Czarnogóry.
Nowy!!: Język rumuński i Serbia · Zobacz więcej »
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska · Zobacz więcej »
Spółgłoska boczna dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska boczna półotwarta dziąsłowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska boczna dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska drżąca dziąsłowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa dwuwargowa dźwięczna
Spółgłoska nosowa dwuwargowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska nosowa dwuwargowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa zębowa
Spółgłoska nosowa zębowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska nosowa zębowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta podniebienna dźwięczna
Spółgłoska półotwarta podniebienna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska półotwarta podniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa sycząca dziąsłowa bezdźwięczna - rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa sycząca dziąsłowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa krtaniowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa krtaniowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska szczelinowa krtaniowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta dwuwargowa dźwięczna
Spółgłoska zwarta dwuwargowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska zwarta dwuwargowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna - rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta zębowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarta dziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska zwarta zębowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta zębowa dźwięczna
Spółgłoska zwarta zębowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska zwarta zębowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa
Spółgłoski zwarto-szczelinowe (afrykaty) powstają, gdy w pierwszej fazie artykulacji dochodzi do blokady przepływu przez jamę ustnąi nosową(zwarcia), po czym tworzy się dostatecznie wąska szczelina, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna (spółgłoska zwarto-szczelinowa przedniojęzykowo-dziąsłowa bezdźwięczna) – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem lub.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna (bardziej precyzyjnie spółgłoska zwarto-szczelinowa sycząca zadziąsłowa dźwięczna) – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem lub z łącznikiem (dawniej). W niektórych opracowaniach można spotkać się również z transkrypcją.
Nowy!!: Język rumuński i Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Stany Zjednoczone
Stany Zjednoczone Ameryki, Stany Zjednoczone, potocznie Ameryka (ang. United States of America, USA; United States, US; pot. America), do 11 lipca 1778 r. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej – państwo federacyjne w Ameryce Północnej składające się z 50 stanów, graniczące z Kanadąod północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.
Nowy!!: Język rumuński i Stany Zjednoczone · Zobacz więcej »
SVO (Subject Verb Object)
SVO (Subject Verb Object) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed orzeczeniem, a dopełnienie występuje na końcu oraz typ języka, w którym takie zdania sądominujące.
Nowy!!: Język rumuński i SVO (Subject Verb Object) · Zobacz więcej »
Szwa
Szwa – w językoznawstwie, zwłaszcza w fonetyce i fonologii, określenie samogłoski średnio centralnej (zaokrąglonej lub niezaokrąglonej) znajdującej się w środku diagramu samogłoskowego, oznaczanej w międzynarodowym alfabecie fonetycznym symbolem ə lub innąsamogłoski bliskiej tej pozycji.
Nowy!!: Język rumuński i Szwa · Zobacz więcej »
Szyk wyrazów
Szyk wyrazów, porządek słów – układ wyrazów w zdaniu, czyli ich usytuowanie względem siebie w perspektywie czasowej (w mowie) lub przestrzennej (w piśmie).
Nowy!!: Język rumuński i Szyk wyrazów · Zobacz więcej »
Ukraina
Ukraina (Ukrajina,.
Nowy!!: Język rumuński i Ukraina · Zobacz więcej »
Unia Europejska
Komisji Europejskiej Parlamentu Europejskiego w Strasburgu Unia Europejska, UE (ang. European Union, EU) – gospodarczo-polityczny związek 27 demokratycznych państw europejskich.
Nowy!!: Język rumuński i Unia Europejska · Zobacz więcej »
Włochy
Zdjęcie satelitarne Włoch Włochy, Republika Włoska – państwo położone w Europie Południowej, głównie na Półwyspie Apenińskim, będące członkiem Unii Europejskiej oraz wielu organizacji, m.in.: ONZ, NATO, należące do grupy siedmiu najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata – G7.
Nowy!!: Język rumuński i Włochy · Zobacz więcej »
Węgry
Węgry (.
Nowy!!: Język rumuński i Węgry · Zobacz więcej »
Wikipedia rumuńskojęzyczna
Wikipedia rumuńskojęzyczna – edycja Wikipedii w języku rumuńskim, założona 15 lipca 2003.
Nowy!!: Język rumuński i Wikipedia rumuńskojęzyczna · Zobacz więcej »
Wojwodina
Wojwodina, Prowincja Autonomiczna Wojwodiny (Vojvodina) – autonomiczny okręg w północnej Serbii, zamieszkany przez 1,93 mln mieszkańców (2011), przede wszystkim Serbów (66% liczby ludności) i Węgrów (13%).
Nowy!!: Język rumuński i Wojwodina · Zobacz więcej »
Wzajemna zrozumiałość języków
Wzajemna zrozumiałość języków – pojęcie oznaczające takąbliskość różnych języków, że mówiący nimi mogąsię porozumieć bez dodatkowej nauki ani szczególnego wysiłku.
Nowy!!: Język rumuński i Wzajemna zrozumiałość języków · Zobacz więcej »
Zaimek przysłowny
#TAM Zaimek.
Nowy!!: Język rumuński i Zaimek przysłowny · Zobacz więcej »
Zrenjanin
Zrenjanin (cyr. Зрењанин, hist. Veliki Bečkerek – Велики Бечкерек, w latach 1935–1946 Petrovgrad – Петровград, węg. Nagybecskerek) – miasto w północno-wschodniej Serbii, w Wojwodinie, stolica okręgu środkowobanackiego, siedziba miasta Zrenjanin.
Nowy!!: Język rumuński i Zrenjanin · Zobacz więcej »
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR, Związek Radziecki, również Związek Sowiecki, Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich, skr. ZSRS,; Sowietskij Sojuz, Sojuz Sowietskich Socyalisticzeskich Riespublik, SSSR) – historyczne pierwsze państwo komunistyczne na świecie, położone częściowo w Europie wschodniej i północno-wschodniej, a częściowo w Azji, ze stolicąw Moskwie, istniejące w latach 1922–1991.
Nowy!!: Język rumuński i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Język dakorumuński, Româna moldovenească estică, Româna moldovenească vestică, Română, Rum., Rumuński, Rumuński język.